VAN Pi
PEN
Saneringsplan voor liet
slagersliedrijf
Het verboden
grondgebied
Landbouw en industrie
Natuur en conjunctuur
|edgar rice;
Twee meisjes aangerand
Bakkersknecht
doodgereden
PROGRAMMA
GEÏLLUSTREERD
VERVOLGVERHAAL j
DOOR;
iBURROUGHSi
Nederland in tweeën
Fe uilleton
door Dennis Wheatley
No. 6.
In de betrekkelijke veiligheid van
hun hut daar in de bomen greep
Lady Greystoke plotseling de arm
van haar man beet.,, Kijk!" fluisterde
zij, ..wat is dat? Een man?" In de
schemering tekende zich een silhouet
af, een grote figuur stond rechtop,
alsof hg luisterde, draaide zich dan
langzaam om en verdween in de
duisternis. „Wat was dat?" vroeg
zij nogmaals „Ik weet het niet", ant
woordde hij ernstig. „Het is te don
ker om zo ver weg te kunnen zien,
misschien slechts een schim van het
een of ander voorwerp door de op
komende maan beschenen. „Neen
John, als dat geen mens was, dan
was het een reusachtige en potsier
lijke nabootsing van een mens. O,
wat ben ik bang". De nachtelijke ge
luiden van de grote jungle, geheim
zinnig en verschrikkelijke, bezorg
den hun doodsangst; verschillende
keren werden zij opgeschrikt door
de sluipende geluiden van grote
lichamen beneden hen. Greystoke
lag met zjjn gezicht naar buiten ge
keerd, een geweer en een revolver
lagen naast zijn hand. Nauwelijks
hadden zij hun ogen gesloten, of het
vreselijke gebrul van een panter
klonk door het oerwoud. Het geluid
kwam dichter en dichter bij, totdat
zij het grote dier vlak onder zich
hoorden. Meer dan een uur lang liep
het dier snuffelend en krabbelend
om de voet van de bomen, waarin
zij hun verblijfplaats hadden opge
slagen. Tenslotte liep de panter naar
het strand toe, waar Greystoke hem
duidelijk in het schitterende maan
licht kon zien een groot, mooi
dier; de grootste panter, die hij ooit
had gezien. Vanuit de donkere scha
duw van het machtige oerwoud
kwam het diepe gebrul van een
leeuw.
(Nieuwe spelling.)
Steeds minder boeren, steeds
meer industrie-arbeiders
„Zonder crisissteun was ons
platteland overgeleverd aan
pauperisme," zegt mr. dr. A. A.
van Rhijn.
Op da eerstvolgende algemeene ledenver-,
gadering van het Verbond van Prat. Christ.
Werkgevers in Nederland (Christelijk W'erk-
geversbond) welke op Woensdag, 22 Sep
tember a.s. te Apeldoorn zal gehouden wor
den, zal om. aan de orde worden gesteld
het vraagstuk: „De verhouding van indu-
stri en landbouw", in te leiden door mr.
dr. A.A. va.n Rhijn, secretaris-generaal van
Economische Zaken.
De referent is voornemens daarbij het na
volgende schema van behandeling te vol
gen:
Het verschil in waardeering van industrie
en landbouw is reeds van ouden datum. Ook
in den tegenwoordigen tijd komt de tegen
stelling tusschen industrie en landbouw nog
telkens naar voren.
Industrie en landbouw hebben in menig
lopzicht een verschillende economische
structeur De volgende verschilpunten moe
iten worden genoemd:
1. In de industrie is het welslagen
van het productieproces afhankelijk
van de conjunct uur, in den
landbouw niet alleen van de con
junctuur, maar ook van natuur.
2. De landbouw is meer nog dan menig in
dustrieel bedrijf afhankelijk van de inter
nationale markt.
5. Het aanbod van landbouwproducten is
tninder elastisch dan dat van industrieele
producten.
Deze verschilpunten maken den land
bouw economisch meer kwetsbaar dan de
industrie.
Terwijl de industrie in de crisis werd
gesteund vooral door contingentecrings-
maatregelen, was de steun aan den land
bouw verstrekkender. Hiervoor zijn de na
volgende argumenten aan te voeren:
1. Zonder dezen steun aan den landbouw
zou het platteland van Nederland zijn over
gegeven aan pauperisme.
2. Het financieel© weerstandsvermogen
Van de meeste landbouwers is zwak.
3. Het is in den landbouw niet mogelijk
prijsafspraken tusschen de ondernemers te
maken als in de industrie, ter voorkoming
Van te groote prijsverlagingen.
De industrie heeft in het algemeen tij
dens de crisis getoond de noodzakelijkheid
van het treffe-n van verstrekkende maatre
gelen tot steun aan den landbouw te gevoe
len.
r'
Aan industrieele zijde wordt dik
wijls de grief geuit., dat de land
bouw niet voldoe-nde beseft, dat de
prijzen der landbouwproducten in
ons land laag moeten zijn, wil men
de kosten van het levensonderhoud
op een zoodanig niveau houden, dat
de Nederlandsche industrie haar af
zet op de binnenlandsche en buiten-
landsche markt kan handhaven en
uitbreiden.
Aan landbouwzijde hoort men het
bezwaar, dat de belooningen in de
industrie zooveel hooger zijn dan in
den landbouw en worden betaald
ten koste van de landbouw. Te
weinig wordt bij dit verschil in be
looning in het oog gehouden de rui
mere technische ontwikkeling in de
industrie, welke meer dan de land
bouw, door specialisatie en mecha
nisatie haar productiviteit kan op
voeren.
Industrie en landbouw nemen in Neder
land beide een belangrijke plaats in het
economische leven in en hebben belang bij
eikaars welvaart, De landbouw zal er zich
rekenschap van moeten geven, dat het deel
der Nederlandsche bevolking, dat zijn be
staan in de industrie vindt, toeneemt, en
in den landbouw afneemt, zoodat gunstige
ontwikkelingsmogelijkheden voor de in
dustrie aanwezig moeten zijn.
Eenzijdige industrieele oriënteering moet
evenwel worden vermeden, vooreerst daar
de internationale handelspolitiek zulks niet
toelaat en voorts, daar bij de bestaande in
ternationale politieke spanningen rekening
moet worden gehouden met de mogelijk
heid, dat •Nederland voor zijn voeding weer
alleen op eigen bodem is aangewezen.
Amsterdamsch Middenstands
comité vergadert.
MINIMUMPRIJZEN, BOETE
EN BOYCOT.
Op uitnoodiging van het Middenstands-
actiecomité was Zondagochtend te Amster
dam een aantal slagers en vlecschgrossiers
bijeengekomen, teneinde nader overleg te
plegen over het plan van dit comité tot sa-
neering van het bedrijf. Dit plan beoogt in
de eerste plaats te geraken tot een mini
mumprijs-regeling voor den kleinhandel.
De al te groote concurrentiestrijd, zoo
bleek uit de mededcelingen der vergadering
duidelijk, heeft geleid tot allerlei ongc-
wenschte middelen, die dienen moeten om
dien strijd het hoofd te kunnen bieden. En
dat velen wellicht juist ten gevolge van
de bedenkelijke concurrentiemiddelen hun
ner vakgenooten dan nog diep in de
schulden geraken, daarvan weten de gros
siers mee te praten.
Hoe vaak is het al niet voorgeko
men, dat zij moesten overgaan de
zaken van hun schuldenaren een
voudig op te koopen en de slagers
tot hun zetbazen te maken. Zulke
transacties spelen zich achter de
schermen af; het publiek merkt
er niets van. Doch zij komen gere
geld voor, nu al jaren achtereen.
Wat moet er nu gedaan wor
den?
Het Middenstandsactiecomité heeft de
meest, noodzakelijke eischen reeds eerder
vastgelegd in tien punten. Thans breekt
men zich het hoofd over de middelen om
allo slagers te dwingen zich te houden aan
de regels van het sanceringsplan.
Wat de prijsregeling betreft stel
de het comité voor met de grossiers
overeen te komen, dat zij niet zou
den leveren aan slagers, die zich
niet aan die regeling zouden hou
den. Bij overtreding zou een boete
van f250 worden opgelegd.
De grossiers stelden daartegenover, dat
het voor de slagers toch eenvoudig genoeg
is, die groothandelaren te gaan boycotten,
die leveren aan in overtreding zijnde afne
mers. Het comité achtte ook dezen vorm
mogelijk; het wil echter geen regeling tref
fen buiten de grossiers om. Zij hebben ten
slotte evenveel belang bij een gezondmaking
van het bedrijf als de slagers zelf.
Het comité, dat den minister van
Economische Zaken op de hoogte
heeft gebracht van zijn streven,
mocht als antwoord het verzoek
onlvangen een ontwerp voor een
eventueel verbindend te verklaren
overeenkomst in te dienen.
De grossiers bestudeeren thans de tien
'punten, waarna opnieuw overleg gepleegd
zal worden. Zoo hoopt men ten slotte te ko
men tot een voor allo partijen aanvaardbare
regeling. Dr. M. D. Dijt, die als economisch
adviseur van het comité zal optreden, heeft
Zondag de besprekingen bijgewoond.
Heeft het streven van het Middenstands-
actiecomité kans van slagen? Velen staan
er sceptisch tegenover, gezien de resultaten
van vorige soortgelijke acties. Drie, vier
keer reeds is een sanecringsplan gefaald
door gebrek aan dwangmaatregelen tegen
over onwillige slagers. Beschikt het comité,
daar dan over? Dat niet, doch het heeft dit
voordeel, dat er thans een wet is tot ver-
Vertaling Eva Raedt de Canter
10.
„Ik geloof dat je er reeds eerder geweest
bent."
„Ja, en nu kunnen ze ons niets vertellen dat
We niet reeds weten. Rex arriveerde daar den
vierden December, bezichtigde er de gebruike
lijke gebouwen, en vertrok den elfden weer."
„Wat doen we nu?" vroeg Simon peinzend.
„Er is slechts één mogelijkheid die mij door
een vriend werd meegedeeld, die aan de Ita-
liaansche ambassade verbonden is. Er sghijnt
een kleine „Stoleveya" te zijn, dat is een van
die restaurants in de achterbuurten der stad,
Waar ontevreden elementen der bevolking bijeen
komen. Je begrijpt dat er maar weinig behoeft
te gebeuren, of ze worden direct door de Ogpu
gearresteerd. In ieder geval is het zeker dat de
bezoekers contra-revolutionnaire sympathieën
hebben. Men vertelde mijn vriend dat Rex daar
gedurende zijn verblijf op een avond gezien is.
Nu dacht ik dat wij daar ook eens een bezoek
moesten brengen. Het heet „De Huilende
Wolf", 't Is natuurlijk mogelijk dat hg er
alleen uit curiositeit is heengegaan, doch an
derzijds kan het ook zijn dat we er iets kunnen
opsteken."
„Wel wat gewaagd, vind je niet?" meende
Simon lachend. „Ik bedoel met deze verrader
lijke gidsen om ons heen."
De hertog glimlachte. „Indien je er niet tegen
opziet, kunnen we voor vanavond onzen plicht
wel verzaken."
„Wat? Dus we gaan niet naar het theater?"
„Het is mogelijk dat zij niet direct zullen
weten dat wij afwezig zijn. Maar ik geloof niet
dat er ons, wanneer zij ons vinden, direct iets
bijzonders overkomen zal. Wij kunnen ons be
hoorlijk verontschuldigen en zeggen dat wij op
het laatste moment besloten hebben niet naar
het theater te gaan."
„Prachtig", riep Simon uit. „Laten we gaan.
Ik zal je onderwijl iets bijzonders vertellen.
Het gebeurde voordat ik Londen verliet."
„Wat was dat?"
Simon vertelde de Reichleau van zijn ontmoe
ting met Valeria Petrovna Karkoff, en van de
afspraak om met haar den volgenden dag te
lunchen. De hertog toonde zich verheugd en ge-
intresseerd. „Deze vriendschap kan ons zeker
geen kwaad doen," zei hg. „De beroemde artis-
ten hebben een grooten invloed, meer dan ooit
te voren. Dit is altijd zoo na een revolutie. Het
eenige waarin de bevolking de dictators niet
laat ingrijpen, is hun amusement. De machtig
ste volkscommissaris zal zich wel tweemaal be
denken voordat hij een prima donna of een
ballerina moeilijkheden bezorgt."
De schemering viel reeds en de lichten uit
de huizen en fabrieken van den anderen kant
der rivier wierpen hun duizendvoudige straling
in de heldere lucht. Zjj keerden door de
krakende sneeuw van het park en de modde
rige straten terug naar het hotel. Het diner
was lang en weinig afwisselend, en werd zeer
langzaam opgediend. Daar zij niet vrijuit
spreken konden, waren zij blij toen het afge-
loopen was. Hierna gingen zij even in de hall
zitten, waar gedanst werd. Het was een
vreemd gezelschap. De meeste hunner droegen
de proletarische Tolstoï blouse, of een of ander
versleten uniform, een paar menschen waren
in rok, terwgl zij, die er behoorlijk gekleed
uitzagen Duitschers of joden waren. Het
meerendeel der vrouwen zag er verhit en
ziekelijk uit. Slechts weinigen waren gekleed
in de, door de revolutie in zwang gekomen,
dracht, terwijl het grootste deel imitaties van
oude Londensche en Parijsche modes droeg.
Hier en daar, en lang niet altijd met de best
gekleede mannen, zag men vrouwen wier zeer
kostbare kleeding de toets van de duurste
restaurants der Europcesche hoofdsteden kon
den doorstaan. Iedereen scheen royaal te drin
ken, hoewel de prijzen zeer hoog waren. De
band speelde slecht en de kellners waren zeer
kortaf. Simon en de hertog bleven niet lang
en waren opgelucht toen het tijd was, om
zoogenaamd naar het theater te gaan. De
hertog hield een van de weinige Moskouer
taxi's aan, ze stegen in en zetten zich op de
harde zitplaatsen. De Reichleau gaf den chauf
feur met zachte stem het adres, de auto reed
weg en met veel lawaai gingen zij de volle
straten door. Aan de lantaarnpalen op iederen
straathoek waren eenige luidsprekers beves
tigd, in plaats van muziek schalde voort
durend een scherpe stem korte mededeelingen
in de ooren der menigte.
bindend- en onverbindendverklaring van
ondernemersovereenkomsten, benevens een
commissie van toezicht op de naleving van
die wet. Indien liet sanceringsplan de goed
keuring van de overheid kan wegdragen,
zoodat genoemde wet er op van toepassing
kan worden verklaard, is die kans van sla
gen grooter dan in alle vorige gevallen.
Toen minister Steenberghe een week gele
den de commissie van toezicht installeerde
sprak hij over de taak van de overheid om
een goede controle op de naleving mogelijk
te maken.
Dader trachtte één der slachl-
- offers te wurgen.
Op het Meyepad onder de gemeente
Nieuwkoop zijn Maandagavond twee meis
jes uit Alphen aan den Rijn, 13 en 14 jaar
oud, aangerand door een jongeman, die
toen zij zich verzetten, één van haar in het
gras wierp en het kind de keel dichtkneep.
Het andere kind riep de hulp in van een
voorbijganger, die den onverlaat nazette
Deze wist zich echter in het rietland te
verbergen.
In den loop van den avond echter is het
do politie gelukt den dader, den 18-jarigen
II W. uit Nieuwkoop, te arresteeren.
Na met de beide meisjes te zijn geconfron
teerd, heeft hij gedeeltelijk bekend, zich
aan een en ander te hebben schuldig ge
maakt.
Hij zal ter beschikking van de justitie
worden gesteld.
Terwijl hij brood uit zijn wagen
nam, stoof een vrachtauto op
hem af.
Maandagavond omstreeks half negen zijn
op den Boschdijk te Best, twee autos met
elkaar in botsing geweest, waardoor de 29-
jarige G. Verhulstdonk werd gedood.
Op genoemd tijdstip stond ter hoogte van
„do Heidebloem' de bakkersauto van de
firma Licbrand uit üirschot stil, terwijl de
29-jarige ongehuwde G. Verhulstdonk brood
uit de auto nam. üp dat oogenblik kwam
van do richting Eindhoven een groote
Vrachtauto der firma van Looy uit Boxtel,
welke geladen was met groente. De chauf
feur bemerkte te laat den bakkersauto en
botste met kracht tegen den wagen op. De
auto werd aan den overkant van den weg
in de sloot geworpen. De knecht geraakte
onder de wielen van den groente-auto en
was op slag dood.
liet stoffelijk overschot is naar het zie
kenhuis te Best vervoerd. De politie legde
beslag op de beide auto's, die veel matericclc
scbade kregen.
RADIO
DONDERDAG 16 SEPTEMBER 1937.
Hilversum I.
AVRO-uitzenidng.
8.00 Gramofoonmuzlek.
10.00 Morgenwgidng.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Het Omroeporkest.
11.20 Declamatie.
11.45 Het Lyra-Trio.
12.30 Gramofoonmuziek.
I.30 Orgelconcert en zang.
2.15 Declamatie.
2.45 Het Omroeporkest en gramofoonmuziek,
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 rianovoordracht.
5.05 Voor de kinderen.
5.35 Kovacs Lajos' orkest en soliste.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Orgelspel.
7.30 Causerie: „Merkwaardige Instellingen in
Nederland".
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.10 Omroeporkest en solisten.
9.30 Radiotooneel.
10.05 Gramofoonmuziek.
10.30 AVRO-Dansorkest.
II.00 Berichten ANP. Vervolg dansmuziek.
11.4012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO,
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest en gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkles.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Cursus voor de jeugd.
5.15 Gramofoonmuziek.
5.45 Zang en piano.
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie: „De rechte koers".
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.15 Arnhemsche Orkestvereeniging.
9.00 Lezing: „Kometen en Meteoren".
9.30 Vervolg concert (Om 10.00 Ber. ANP).
10.45 Gymnastiekles.
11.0012.00 Gramofoonmuz. Hierna: Schrift
lezing.
„Wat betekent dat toch?" vroeg Simon.
„Die luidsprekers schijnen nooit op te hou
den. Ik hoorde ze vanmorgen en vanmiddag
weer Is er dan den geheelen dag zooveel
nieuws?"
,Dat behoort bij het vijfjaren plan, kerel,"
antwoordde de hertog schouderophalend. „De
massa moet voortdurend op de hoogte blijven
van dit plan. Deze megafoons deelen mee wat
er is gedaan, hoeveel tractors er vandaag in
Stalmgrad zijn gefabriceerd, hoeveel nieuwe
leeraren deze week plechtig aan de universi
teit van Charkow zijn geïnstalleerd, hoeveel
ton metaal het groote Kuznetsky bassin heeft
geproduceerd, hetwelk pas in exploitatie is,
hoe de Communistische jeugd van Nischow-
gorod in een resolutie heeft besloten haar
vijfdaagschen vacantiedag voor een jaar op
te geven, zoodat het plan sneller klaar zal
zijn, en iedere vjjf minuten roept de omroeper
bovendien- „Gij allen die dit hoort, wat doet
gij voor het vijfjarenplan? Wat doet gij om
het vijfjarenplan in vier jaar te voltooien?"
Het is iets verschrikkelijks, kerel, deze fana
tiekelingen zullen ons nog eens geheel over
vleugelen," besloot de hertog 'bijna huiverend.
Ze waren stil geworden en peinsden beide
over de voor hun oogen opdoemende bedreiging
der West-Europeesche beschaving, die door
deze woeste, onweerstaanbare en monster
achtige activiteit dreigde vernietigd te worden.
De auto verliet hortend en stootend het vlakke
asfalt der hoofdstraten en vervolgde met veel
bochten zijn weg door de voorsteden van de
stad. Eindelijk stopte zij voor een huis in een
zijstraat. Zachte muziek werd hoorbaar en dit
tesamen met het lichtschijnsel door de zwaar
behangen ramen, waren de eenige levens
teekenen. De chauffeur klopte hard op de deur
en nadat deze geopend werd, verzochten zij
den chauffeur over een uur terug te komen.
Daarna gingen zij naar binnen. Het sneeuwde
hevig, en toen zij zich van hun pelsjassen ont
deden, waren zij verbaasd over de hoeveelheid
sneeuw, die op hen gevallen was, gedurende
het korte wachten bij den ingang. Zjj namen
een tafeltje bg den grooten, Chineeschen haard
en bliezen zich in de handen, om hun ver
kleumde vingers te verwarmen. Een slordig
uitziende vrouw kwam op hen toe en na een
kort gesprek met den hertog, zette zij een
glas brandewijn voor hen neer dat naar zoete
cognac smaakte. In de zaal stonden zoowat
twintig tafels, waarvan ongeveer een dozijn
bezet was. Allerlei menschen waren aanwezig,
verscheidene ordinaire, dom en brutaal kijken
de arbeiders in den gebruikelijken kaftan, hier
en daar een beter type, wiens kleedij verried
dat hij een of andere lagere ambtenaar was.
Een paar gezichten verrieden het lijden van
de beschaafde Europeanen die betere dagen
gekend hadden, elders weer een man met een
prachtig hoog voorhoofd en met groote blauwe
oogen, die droomerig voor zich uitstaarde. De
eenige aanwezige vrouw had een scherp en
onaangenaam gezicht, met den doorborenden
blik van een kakkerlak, slordig haar, bestaan
de uit afwisselend gele en zwarte plukjes. Een
groepje mannen stond met elkaar te spreken.
(Wordt vervolgd.)
