Het nuf van de Bij
voor de fruitteelt
Oneerlijk
Amsterdam
Het verboden
grondgebied
De zoute hoek van
het IJsselmeer
Ultimatum van Scheve-
ningsche haringpakkers
Radioprogramma
GEÏLLUSTREERD
VERVOLGVERHAAL
DOOR;
EDGAR RICE
BURROUGHS
Een honing-plan
in Duitschland
door Dennis Wheatley
No. 11.
In het bos, dicht bij de hut, ging
Kerchak, de koning der apen als een
bezetene te keer. De jonge apen en
de zwakkere leden van troep brul
den van de hoogste takken der bo
men, terwijl ze met gewaagde spron
gen probeerden weg te komen. De
grote apen waren niet zo bang,
maar ze bleken toch niet tegen de
grote, sterke Kerchak opgewassen.
Met een tak sloeg hg er op los en
deed de arme dieren, die hij raakte,
brullen van de pijn. Opeens zag Ker
chak Kala, een evengrote aap als hij,
die juist voedsel voor zich en haar
kind had gezocht. Niets kwaads ver
moedend kwam zij op den koning
af, doch kon zich nog juist op het
laatste oogenblik, opgeschrikt door
een waarschuwende kreet van de
andere apen, uit de voeten maken.
Kerchak zag dit en volgde haar,
waarna Kala met enkele grote
sprongen wist te ontkomen, doch
haar kindje, dat zich niet vast genoeg
om haar hals had vastgeklemd,
stortte van grote hoogte naar bene
den. Zonder zich verder om de ko
ning te bekommeren klom Kala
vlu0 naar beneden, doch het kleine
aapje had zijn nek gebroken en was
dood. Kerchak was door het gebeur
de zo geschrokken, dat zijn kwade
bui opeens gezakt was.
(Nieuwe spelling.)
De moeilijkheid van het erfelijk-
heidsonderzoek.
In een Duitsch vakblad vestigt prof. Enoch
Zander (bijen-autoriteit in Duitschland, al
dus de N.R.Crt). de aandacht op het groote
onderscheid tusschen het „bijenhouden" en
de „bijenteelt".
Het eerste is een kansspel, een
oogsten zonder te zaaien; men laat
de bijen naar hartelust hun gang
gaan, vangt zwermen als men toe
vallig bij de hand is, laat ze anders
ontsnappen: men oogst den honing
als het weer gunstig is, enz.
Het is duidelijk, dat dit gebruik van de
Jijen slechts als nevenbedrijf wordt uitge
oefend. Merkwaardig is het daarom te lezen,
dat in Duitschland slechts 0.5 pet. van het
aantal imkers beroepsimkers zijn, een ver
houding, die ook wel ongeveer voor ons
land zal gelden. De bijenteelt houdt zich ac
tief bezig met het voortdurend verbeteren
ivan de volken door goede verzorging öïi door
pèlectie van koninginnen*: en darrfen.
Bloemen- en bladhoning.
Over den Konïng schrijft prof. Zander o.m.
Dit artikel is daarom van belang, omdat
Set de aandacht van de Nederlandsche im
kers kan vestigen op het belang van den z.g.
bladhoning („honingdauw-honing"). Men
onderscheidt namelijk bloemenhoning en
bladhoning. De eerste wordt bereid- uit den
nektar van tal van bloemen, de laatste uit
het zoete vocht, dat door vele hoornen op
hun takken, bladen of naalden wordt uitge
scheiden, of anders door bladluizen op 'de
bladen wordt gebracht. De blad- of woud-
honing wordt vooral in Zuid-Duitschland in
den handel gebracht; hij is onder de micros
coop gemakkelijk te onderscheiden van den
bloemenhoning. Wellicht is een groot deel
van onzen inheemschen lindenhoning ook
bladhoning.^
De honingdauwontwikkeling is dit
jaar op de linden zeer sterk geweest,
met als gevolg veel schimmels (roet-
dauw-schimmels), die op het suiker
houdende vocht groeien. Vele imkers
klagen nu over het minder frissche
uiterlijk, dat daardoor hun linden
honing heeft gekregen.
Kruisbestuivingsmogelijkheden in de
fruitteelt.
Duitschland maakt op het oogenblik veel
reclame om te bereiken dat het zichzelf ge
heel van eigen honing kan voorzien;
een vermeerdering van het aantal bijenvol
ken is overigens ook zeer gewenseht om de
kruisbestuivingsmogelijkheden ia de fruit
teelt te bevorderen.
Moe groot de beteekenis van de bijen hier
voor is, bespreekt R. Ewert (Landsberg).
De rol die de bijen spelen, blijkt
sprekend hieruit, dat ongeveer Vb
deel van de totale opbrengst van za
den en fruit het gevolg is van bestui-
vingeii door bijen teweeggebracht.
A. Borchert (Berlijn) bespreekt alle ziek
ten en schadelijke dieren, die de gezondheid
van bijenvolken kunnen bedreigen en die
daardoor niet alleen de honing- en waspro-
ductie verkleinen, maar ook indirect de
fruitteelt veel schade berokkenen, doordat
er minder bestuiving plaats vindt.
Meer bijenweiden in Duitschland.
Fr. Honig (Berlijn) vraagt de aandacht
voor verbetering en vermeerdering van de
bijenweiden. Alle planten, die zoete stoffen,
welke door de bijen verzameld worden,
voortbrengen („drachtplanten"), noemt men
tezamen de beienweiden. Hetl igt in de lijn
van het nieuwe vierjarenplan, dat zooveel
mogelijk het aantal drachtplanten wordt
uitgebreid! Men kan dit doen door bij het
aanplanten van boomen en struiken reke
ning te houden met hun honing-productie-
vermogen. Bijzonder aanbevelenswaardig,
zijn op dit gebied natuurlijk eschdoornsoor-
ten, lindesoorten, snpeuwbes, enz. Natuur-,
bescherming- en boomplantvereenigingen
kunnen ook in ons land met dergelijke be
langen rekening houden!
Hoe een speciale kruising tot stand
te brengen?
Interessant is nog wat G. A. Rösch (Ho-
henheim) vertelt over de proeven op het
gebied van erfelijkheid bij de bij.
De moeilijkheid van kruisings-
proeven met bijen zit hem daarin,
dat de bevruchting ergens hoog in
de lucht (tijdens de „bruiloftsnacht")
plaats heeft en daardoor geheel on
controleerbaar is. Wil men een be
paalde kruising tot stand brengen,
dan brengt men de gewenschte ko
ningin en een aantal darren naar 'n
plaats, die 5 k.m. van eenigen
bijenstand verwij edrd is.
Het hoeft niet gezegd te worden dat 't lastig
is een dergelijke plaats uit te zoeken. Toch
bestaan er op het oogenblik op verschillende
plaatsen in Duitschland van overheidswege
aangewezen z.g. Belegstellen", waar serieuze
imkers heen kunnen gaan om een bepaalde
gewenschte kruising tot stand te brengen.
Het erfelijkheidsonderzoek van de honingbij
bevindt zich nog in de eerste stadia van
ontwikkeling.
Chloorgehalte daalt.
Wat de toestand op het IJsselmeer betreft,
meldt het driemaandelijkse!: bericht, betref
fende de Zuiderzeewerken, dat het waterbe-
zwaar hoog bleef; in het bijzonder de IJssel-
afvoer was belangrijk boven de normale.
De totaal geloosde hoeveelheid
water bedroeg voor de drie maanden
van het afgeloopen kwartaal resp.
1.9, 1.9 en Q.8 milliard m2 water, of
meer dan Tiet dubbele van wat als
normaal voor deze maanden kan
worden beschouwd.
Het gevolg hiervan is geweest, dat bet
inlaten van jonge aal, zooals dit in de maan
den April en Mei is geschied, practisch geen
nadeeligen invloed op het zoutgehalte van
het meer heeft gehad, daar het tijdens dit
inlaten binnendringende zout door de opvol
gende, veelal krachtige spuiingen, weder ge
heel werd afgevoerd.
Het gemiddelde chloorgehalte van het
meer daalde zoodoende nog in vrij belang
rijke mate en wel tot 145 mg per liter op het
einde van Mei. Bij het vrij rustige weer heeft
de IJsselafvocr zich in hoofdzaak direct op
de sluizen gericht en wordt de zoute iioek
in het Zuidwesten van het meer slechts ge
leidelijk aangetast en verzoet. Gehalten bo
ven 220 mg per liter- zijn echter niet meer
-aangeUoffoiv pk de gebieden met meer dan
200 mg per liter-zijn weinig uitgestrekt. Zij
wijzen Pr echter op, dat, indien in de toe
komst een zoo nat jaar als 19361937 zou
volgen op een normale periode, het chloor
gehalte tot een nog lagere waarde dan '145
mg per liter zou dalen.
De qesloorde fietsendief.
Een 21-jarige jongen, die op de Keizers
gracht te' Amsterdam een fiets had gesto
len, kon in den loop van den .Zondagnacht
gearresteerd worden doordat hij de onvoor
zichtigheid beging, hot rijwiel óp een stil
plaatsje achter de droogbak, waar hij zich
onbespied waande, te demonteeren. Een po-
litie-agent, die op zijn ronde echter ook dit
afgelegen plekje niet oversloeg betrapte hem
daarbij en hield hem aan.
Verdachte slaapt in een auto
Pech had ook een 22-jarig jongmensch.
dat zich in de Dapperljuurt door het indruk
ken van een ruit toegang had verschaft tot
een woning, waar hij echter slechts een
schamel bedrag van ruim drie gulden
vond.
Een inspecteur van het bureau Linnaeus-
straat ondekte later in den nacht tijdens
een controle-rondgang door de Indische
buurt een langs den weg geparkeerde auto,
waarvan de bestuurder in den wagen was
ingeslapen. De inspecteur wekte den jonge
man en vroeg hem wat hij op dit merk
waardige uur op deze plaats deed. Daarbij
ontdekte de inspecteur, dat de man aan een
der handen bloedig gewond was Ook op een
vraag hieromtrent kon de autobestuurder
geen bevredigend antwoord geven en de in
specteur, die argwaan kreeg en de hand-
wond terstond associeerde met de ingedruk
te vensterruit in de Dapperbuurt nam den
jongeman mee naar het bureau Linnaeus-
slraat, waar weldra bleek, dat men den da
der van de inbraak te pakken had..
Zilveren bekers in de sloot.
Dezer dagen werden in een sloot in Am
sterdam Zuid nabij den Zuidelijken wandel
weg eenige zilveren bekers en andere zil
veren voorwerpen gevonden. Thans is ge
bleken, dat deze voorwerpen prijzen waren
van een biljartvereeniging te Santpoort en
dat deze prijzen in de afgeloopen week uit
het café te Santpoort, waar het clublokaal
der biljartvereeniging gevestigd is, zijn ge
stolen.
Men schrijft ons: Do actie in liet liaring-
(JaKkcrsbcdrijf tc Schcvcnjngcii, is in de
laatste dagen in een verscherpt stadium
gekomen.
De verlangens van de werknemers, nl.
om: a. een regeling te treften voor den ar
beidstijd op basis van de arbeidswet, en b.
in plaats van het loon per weck een uur
loon te bepalen, is door de werkgevers af
gewezen. Slechts waren dezen bereid een
verhooging van 5 op de bestaande week-
loonen toe te zeggen, wat den arbeidstijd be
treft, wilde men echter geen enkele conces
sie doen.
Unaniem was het oordeel van een werk-
neniersvergadering, dat hiermede geen ge
noegen kon worden genomen.
Zelfs gingen er stemmen op om reeds
Maandag jl. den arbeid niet te hervatten.
Dit werd echter door de besturen ten sterk
ste ontraden.
De vergadering besloot een ultimatum te
stellen op 25 September, zoodat, indien geen
overeenstemming mocht zijn bereikt op ge
noemden datum, de arbeid op Maandag 27
September niet zal Worden hervat.
Stagnatie in het drukst van den tijd zou
zeer zeker een handicap beteekenen voor
den handel, die verstrekkende gevolgen
zou kunnen hebben.
De besturen van de werknemersorganisa
ties wijzen de verantwoordelijkheid dien
aangaande echicr af, op grond daarvan,
dat zij reeds op 22 April jl. een onderhoud
hebben aangevraagd.
WOENSDAG 22 SEPTEMBER.
Hilversum I.
V \RA-uitzenidng. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
9.30 Causerie „Onze keuken",
10.00 Morgenwijding.
10.20 Causerie over arbeidsverzekeringsban
ken en Orgelspel.
11.30 „De geschiedenis can het werkloos
heidsvraagstuk.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 VARA-orkest en gramofoonmuziek (tot
1.45).
2.00 Kniples,
2.30 Voor de Vrouw.
3.00 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 De Lucky Birds en solist.
6.30 Gramofoonmuziek.
6.40 Landbouwpraatje.
7.00 Koorzang.
7.30 Causerie „De geestelijke crisis <mr _r
dagen".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 VARA-orkest.
9.00 Radiotooneel.
9.20 Accordeonsoli.
10.00 Berichten ANP.
10.05 Toespraak „Ondanks de crisis groeide
„Zonnestraal".
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Orgelspel.
11.00 Cyclus „Sexualiteit en Humaniteit".
11.2012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II.
NCRV-uitzending, 6.307.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart,
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde mu
ziek (Gr.pl.).
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Cello en piano.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Kwintetconcert.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.30 Voor jeugdige postzegelverzamelaars.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.30 Trio Beute-Zepparoni-Hemerik.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.00 Land- en tuinbouwhalfuur.
6.30 Causerie ove r het Binnenaanvaringsre-
glement en het onderhoud van stoomma
chines en verbrandingsmotoren.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie over de Christ. sport.beweging,
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-ber.
8.14 Christ. Muziekvereeniging „Crescendo"
8.55 Causerie „Kerkelijk leven in Amerika"
9.25 Vervolg concert.
10.00 Berichten ANP.
10.05 Sopraan en Orgel.
10.45 Gymnastiekles.
11.0012.00 Gramofoonmuz. Hierna: Schrift
lezing.
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
15,
Hij verliet met haar het restaurant nadat
zij hun pelsjassen dichtgeknoopt hadden. Me
vrouw Karkoff's auto wachtte buiten op het
terras van het .hotel. Het was een van de
weinige particuliere auto's die Simon geduren
de zijn tweedaags verblijf in Moskou gezien
had. Het feit dat het verkeer bijna geheel be
stond uit tramwagens en vreemdsoortige rij
tuigen en dat hun auto geen enkele maal was
aangehouden, was oorzaak dat Siirion de
slechte indrukken bij de lunch opgedaan ver
anderde in gedachten Over dén waren vooruit
gang van Sovjet Rusland; het verkeer in een
stad is een zeer goede maatstaf voor haar
rijkdom en economische activiteit. Terwijl
Simon een idee vormde van de vooruitzichten
van den handel, leverde hij zichzelf geheel
over aan de lieftallige vrouw naast hem.
De woning van Mevrouw Karkoff was op
de eerste verdieping van een ouderwetsch
huizenblok gelegen. Zij legde hem uit dat alle
nieuwe woonwijken bestonden uit een uitge
breid aantal kleine étages die in ieder opzicht
modern waren ingericht, met gemeenschappe
lijke keukens, waschlokalen, bewaarplaatsen
voor arbeiderskinderen, doch dat geen enkele
van deze woningen ruim was. Indien men
flinke kamers wenschte, was er niets anders
te krijgen dan heerenhuizen en woningen der
oude bourgeoisie. De gevel van het gebouw
zag er grauw uit, met geblakerde en beregen
de muren, doch van binnen was het huis een
openbaring. De groote kamers waren prachtig
ingericht, bijria overdreven, met geen spoor
van moderne versiering. Er hingen kostbare
tapijten aan de muren en aan de zoldering
hingen mooie, Russische met zilverdraad be
werkte lampen. Op den gepolijsten vloer lagen
vachten en Perzische tapijten, helrood en pur
per. Een meisje, netjes in het zwart gekleed,
zette een blad met glazen, thee, suiker en
citroen op een laag tafeltje naast haar mees
teres neer, en Valera Petrovna trok Simon
aan haar zijde op den divan.
„Vertel me nu," gebood zij, „waarom zijt gij
naar Rusland gekomen mr. Aron?"
„Simon," verbeterde hij lachend.
„Simon." Zij begon hartelijk te lachen.
„Simon, dat is goed weet je waarom ik
lach?"
„Neen," antwoordde hij in gedachten ver
zonken.
„Dat is het kinderversje dat ik heb geleerd
van mijn vroegere Engelsche gouvernante:
„Simple Simon met a pieman, going to a fair;
said Simple Simon to the pieman, what 'ave
you got there?" „En weer lachte zij luid en
kinderlijk.
„Nu is 't genoeg!" protesteerde Simon, doch
hij lachte vriendelijk toegevend om haar
plagerij.
„Wat is „a pieman?" vroeg zij.
„Een man die koeken maakt," lachte Simon
vergenoegd. „Koeken en pudding en al dat
soort dingen."
„Wet, dan ben ik blij dat ik geen koeken
bakker ben. Vertel me eens, kleine Simon, wat
ben jij eigenlijk?"
„Ik eh aarzelde Simon, „ik ben ban
kier, doch in zekeren zin slechts en ik wil je
wel vertellen, dat ik ook nog andere zaken
doe. Eb ik interesseer me bijzonder voor
chemicaliën, metalen en fosfor."
„En wat doe je hier in Moskou?"
„Om je de waarheid te zeggen ben ik hier
niet speciaal voor zaken," vervolgde hij be
hoedzaam. „Ik zoek naar een vriend van mij.
En ik geloof dat hij moeilijkheden met de
politie heeft gekregen."
Plotseling werd haar gezicht somber. „Dat
is niet zoo mooi. De Ogpu is machtig. Heeft
hij wegens politieke aangelegenheden moeilijk
heden gekregen?"
Simon stond in twijfel. Hij wenschte de bij
zonderheden over het „Rex-geheim" te behou
den, doch kon de gedachte, deze mooie en
charmante vrouw voor te liegen, niet ver
dragen. Een vrouw, die zooveel van hem
scheen te houden en wier wezen hem meer en
meer boeide. Eerlijkheid was, volgens Simon,
niet slechts politiek, doch een principe waar
van hij nooit afweek. Dit had hem het ver
trouwen en de achting van al zijn zakenrelaties
en ook van zijn vrienden doen verwerven.
„Neen," antwoordde hjj, „zoover ik weet
niet. Misschien is hij ergens heengegaan waar
hij niet komen mocht; of zooiets. Maar ik ge
loof niet dat hij wegens politieke vergrijpen
in deze moeilijkheden is geraakt. Het eenige
dat ik wel weet is, dat hjj in de gevangenis zit,
de arme kerel."
„Maar wat zou je kunnen doen? Zelfs indien
je wist waar hij was, zouden zij hem toch niet
vrij laten."
„Indien wij wisten waar hij was, zouden wij
hem eruit halen," antwoordde Simon prompt.
„Doch nu wij niets weten, begrijp je wel dat
het onmogelijk is. Dat is juist de geheele
moeilijkheid."
„Ik zal zien wat ik doen kan," zei zij plot-
selin. „Commissaris Leshkin heeft heel veel
met de gevangenissen te maken. Hoe heet uw
vriend?"
„Rex van Rijn," zei Simon, terwijl hij den
naam nauwkeurig woord voor woord uitsprak.
„Hier," hij nam een gouden potlood uit z(jn
vestzakje, „ik zal het voor je opschrijven
neen, het is beter, dat je het zelf schrijft. Je
zult je eigen schrift beter kunnen lezen." Hij
gaf haar het potlood en ze schreef met groote,
ronde, kinderlijke letters den naam op het
papier zooals hij hem voor haar spelde.
Zij legde het briefje in de bovenste la van
een kleine lessenaar die naast haar stond.
„Je zult het toch niet vergeten?" vroeg
Simon bezorgd.
„Neen," zei zij terwijl zij haar donker hoofd
schudde. „Het kan misschien een poosje duren,
doch er zal zich een gelegenheid voordoen dat
ik het Leshkin kan vragen. Hij zal het wel niet
direct doen, doch hij zal het mij zeker zeggen,
als hij het doet."
„Ik eh denk, dat commissaris Leshkin
een goed vriend van je is, nietwaar?" vroeg
Simon aarzelend.
Zij lachte verstolen. „Och, wat zal ik je zeg
gen, oude jongen, acht en twintig, dertig jaar,
misschien drie of vier jaar ouder dan ik zelf?
Maar wat doet het ertoe? Je bent een man
van de wereld, welnu, dan behoef ik je niets
meer te zeggen. Alle artisten moeten een be
schermer hebben. Wanneer ik twintig jaar
eerder geleefd had, zou mijn beschermer een
groothertog geweest zijn, nu is het maar een
commissaris. Maar wat geeft het allemaal, zoo
is nu eenmaal het leven."
Simon knikte en begreep. Voorzichtig ging
hij verder: „Natuurlijk, ik begrijp dat vol
komen, doch eh ik bedoel, het is zeker
slechts een zakelijke verhouding. Of is het een
ware vriendschap?"
„Ik haat hem," zei zij plotseling met een
flikkering in haar mooie oogen: „Hij is dom
en een zeurpot. Hij is niet fijngevoelig en niet
gevat. Tijdens de revolutie deed hij vreeselijke
dingen. Soms sidder ik als ik bedenk dat zijn
handen met bloed besmeurd zijn hij was,
wat men een terrorist noemt Hij was het die
naar de Oekraine werd gestuurd, om den op
stand daar te onderdrukken. Het is verschrik
kelijk, zooveel menschen h(j gedood heeft.
Soms heele troepen tegelijk. De meeste van
deze terroristen zijn opgeruimd, doch hij niet.
Zij hebben hem gehandhaafd, hij is sluw be
grijp je, en sterk, daarom behoudt hij zijn
plaats tusschen de anderen, en ik denk dat
wanneer hij iets aantrekkelijks voor m(j heeft,
het wel zijn kracht is. Doch laten wij niet
langer over hem spreken."
Ongelukkigerwijze waren zij niet meer in
staat om over iets anders te spreken, want
men hoorde stemmen op het trapportaal, de
deur werd met een forsch gebaar geopend en
de groote, roodharige commissaris kwam bin
nen, met een norsche uitdrukking op zijn ge-
zicht' (Wordt vervolgd.)
