De dubbele fout van
Nyon
RADIO
STEUN
aan kleine boeren
Waarover Londen spreekt
Morfinist voor het
Hof
De millionair
PROGRAMMA
Ruimer tewerkstelling
op eigen bedrijf
De Prins
Eilanden
die twaalf telefoons bedient en
alle koersen uit het hoofd kent
die graag met een treintje speelt
die voor drie peperkorrels te huur zijn
(Van onze maritiemen medewerker.)
Het beschermen van handelsschepen tegen
duikbooten is geen nieuw gezichtspunt in de
bestrijding van den handelsoorlog. Reeds
ruim twintig jaren geleden zagen de gealli
eerden zich voor hetzelfde probleem ge-
plaats als thans de hooge gecommitteerden
te Nyon, n.1. de zeehandel te beschermen
tegen toen Duitsche duikbooten. Wel
iswaar was er toen oorlog en kon men de
Duitsche aanvallen niet zooals thans met zee
roof betitelen, maar het probleem op zich
zelf beschouwd, is hetzelfde, n.1. de duikboot-
bestrijding op de onontbeerlijke handelsver
bindingen. Toen in 1916, '17 en '18 waren
de omstandigheden anders. Toen ging het om
het winnen van een wereldoorlog en had het
maar weinig gescheeld of Engeland had door
het groote verlies aan scheepsruimte, ge
dwongen geweest haar handelsroute niet
meer te bevaren, daarmede prijs gevende de
meest vitale belangen der gea lieerden, en
vermoedelijk de kans op het winnen van den
oorlog. Thans is het anders. Weliswaar zijn
de verzekeringspremies der vrachtvaart groo-
ter, door het grootere risico verbonden aan de
Middellandsche zeevaart, maar van een stop-
leggen van handelsverbindingen van welke
groote natie ook, is geen sprake.
Admiraal Jellicoe en de duikboot
bes trijding.
Aan den grooten Engelschen admiraal Sir
John Jellicoe, wiens stoffelijk overschot in
het Walhalla der Britsche zeehelden, de
Sint Pauls kathedraal rust naast dat van
Nelson, kom tde eer toe Engeland gedu
rende den wereldoorlog van de economi
sche uitputting en daarmede den onder
gang behoed te hebben, door de maat
regelen, welke hij ten aanzien van de
duikbootbestrijding nam.
Toen in den jare '16 en '17 Engeland met
den ondergang bedreigd werd, niet genoeg
scheepsruimte meer kon fabriceeren om aan
de meest noodzakelijke bestaansbehoeften
tijdens den oorlog te voldoen, was admiraal
Jellicoe het, die tenslotte de middelen verzon,
welke leidden tot een fnuiken der Duitsche
onderzeebootsuccessen en welke den strijd tus-
schen de duikboot en scheepsruimte voor den
handel ten gunste van laatste deed beslissen,
om hiermede Duitschlands laatste kans om
den oorlog te kunnen winnen te vernietigen.
Nog als Commandant van de Grand Fleet,
deed Jellicoe den Engelschen Marinestaf weten
dat, wilde Engeland niet gedwongen worden
den oorlog te verliezen, of een vrede te sluiten,
welke weinig in overeenstemming zou zijn met
de bovenwatersuccessen var. de vloot, de duik-
bootbestrijding anders aangepakt zou moeten
worden. De marinestaf wist hierop niets beters
te doen dan den admiraal zelf aan het hoofd
van dien staf te plaatsen, opdat zijn voorstel
len tot reorganiastie in perfectie zouden wor
den uitgevoerd. Jellicoe begon toen het was
einde 1916 met aan den marinestaf toe te
voegen een aparte sectie, de anti-duikboot-sec-
tie van den marinestaf en nu is het merk
waardig om te zien hoe de maatregelen, welke
Jie staf nam, volkomen afweken van de thans
genomen maatregelen te Nyon. Maatregelen
met hetzelfde doel genomen, bescherming van
de, scheepvaart tegen duikbootaanvallen. En
het moge verbazing wekken dat men gezien
de conferentie van Nyon, alle ervaring in den
wereldoorlog opgedaan ten aanzien van dit
vraagstuk schijnt te zijn vergeten, en dat men
greep naar een middel, hetwelk in dezen oor
log als absoluut onbruikbaar was gebleken.
De eenigste verklaring, die wij hiervoor kun
nen geven is dat de conferentie te Nyon sterk
Fransch georiënteerd is en dat in den oorlog
de Franschen de geestelijke vaders waren van
het thans aangenomene, en toen onbruikbaar
gebleken system, dat van de beschermende
zeevaartwegen, dat van de z.g. „routes Pa-
trouillées".
Wij zullen de eersten zijn, die toegeven,
dat het op te lossen vraagstuk niet makke
lijk is, en dat Jellicoe's maatregelen even
min onfeilbaar waren en absolute veilig
heid voor de scheepvaart garandeerden.
Maar wij veroordeelen de thans gevonden
oplossing als maritiem strategisch volko
men onjuist gezien.
De lijdensgeschiedenis der Engelsche
duikbootbestrjjding.
Wij zullen de lijdensgeschiedenis der Engel
sche duikbootbestrijding gedurende den we
reldoorlog kort doorloopen, omdat zij de voor-
en nadeelen van het huidige en het hedendaag-
sche systeem duidelijk naar voren brengt.
Zooals velen zich nog zullen herinneren
kwam het gebruik van de Duitsche onderzee
boot als bestrijdingsmiddel van den vijande
lijken handel, voor de geallieerden volkomen
onverwachts en in den krijg geven nu eenmaal
de verrassingen de meeste kans op succes
en passen de defensieve middelen zich eerst
geleidelijk daaraan aan. Verschillende metho
den van duikbootbestrijding zijn in gebruik
geweest;
a. Het bewapenen van handelsschepen;
b. De z.g. „duikbootvallen";
c. Het varen met zig-zag koersen, de tac
tische ontwijkmanoeuvre;
d. Het systeem van de beschermde
scheepvaartwegen
e. Het vereenigingen van de scheepvaart
tot convooien.
'Het bewapenen van handelsstoomers bleek
een uitstekend middel. De betrekkelijk geringe
tonnage van een duikboot laat geen groot ka
liber geschut toe. De stabiliteit maakt groote
gewichten bovenop de boot onmogelijk. Het
was dus zeer wel doenlijk om aan de veel
grootere handelsschepen een bewapening te
geven van licht geschut welige volkomen ge
lijkwaardig zou zijn aan die van de duikboot.
In den aanvang van den wereldoorlog waren
slechts enkele handelsschepen bewapend, de
duikboot kon boven water varende zijn prooi
gemakkelijk naderen en met het kanon waar-
schuwings- en vernietigingsschoten geven. De
kostbare en gering in -aantal aanwezige
torpedo's konden worden gespaard, de snelle
bovenwatervaart van de duikboot garandeer
de een succesvolle jacht. De bewapening der
handelsschepen dwong de duikboot echter on
derwater. Dwong hem inplaats van het kanon
de torpedo te gebruiken, dwong hem de lang
zame onderwatervaart te houden, ontnam hem
het vrije uitzicht en stond slechts een enkele
periscoopblik voor den aanval toe, met groote
kans van ontdekken. Dit alles veroorzaakte
de bewapening der handelsschepen.
Ontkwam voor deze bewapening slechts
25 der aangevallen schepen aan den
ondergang, tot de invoering der bewa
pende koopvaarders liep d t percentage
tot 75 op. Wjj achten dit middel dan
ook zeker probater dan het nu toege
paste te Nyon.
Met de torpedo moest de onderzeeboot
zuinig zijn. Leeggeschoten torpedobuizen be-
teekende terugkeer naar de basis, vrijgeven
van den handelsweg. Onderwatervaart be-
teekende brandstofverbruik met precies het
zelfde resultaat, doordat de actie-radius ver
minderde.
De duikbootvallen.
Aleer de Duitsche duikbootcommandant
verdacht was op bewapende koopvaarders,
moest hij - door schade en schande kennis
maken met de z.g. duikbootvallen.
Dit waren kleine wilde vaart stoomertjes,
die schijnbaar niets vermoedend en niets
kwaads in het zin hebbend over den Oceaan
voeren, door een duikboot aangehouden wer
den en dan plotseling hun verschansing neer
klapten, om den dicht genaderden duikboot
een paar glimmige kanonloopen te doen zien
en een overstelpend snelvuur op de niet tot
gevecht gereed zijnde duikboot te openen.
Toen ook dit afweermiddel vruchten
begon af te werpen, besloten de Duit-
schers om geen risico meer te nemen en
zonder voorafgaande waarschuwing
dus zonder boven te komen tot torpe
deering over te gaan.
De „U Bootkrieg" in zijn meest verschrik-
kelijken vorm. Zoo verschrikkelijk, dat deze
wijze van oorlogvoeren in 1922 bij verdrag
van Washington internationaal verboden
werd, later slechts optreden van de duikboot
in den handelsoorlog met schier onuitvoer
bare restrictie werd toegestaan (Londen 1930
en '36), maar in den hier vermelden vorm
toch immer verboden werd als zijnde in strijd
met het Volkenrecht en menschelijkheid.
Het sturen van zigzag koersen, in het al
gemeen het probeeren te ontwijken van een
onderzeebootaanval op de meest tactische
wijze werd toen ook een vorm van bestrijding.
Een beschouwing over de beste en de
slechtste bestrijdingswijze volgt in een mor
gen te plaatsen artikel van denzelfden
schrijver.
DONDERDAG 30 SEPTEMBER 1937.
Hilversum I.
AVRO-uitzenidng,
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Omroeporkest.
11.00 Declamatie.
11.25 Vervolg Omroeporkest en gramofoon
muziek.
12.30 AVRO-Dansorkest.
1.00 Kovacs Lajos' orkest en soliste.
I.30 Gramofoonmuziek.
2.00 Causerie „Engeland onder Koningin
Elisabeth".
2.30 De Palladians, orgelspel en gramofoon
muziek.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Viool en piano.
4.50 Voor de kinderen.
5.30 Kovacs Lajos' orkest.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Zang en piano.
7.40 Voor schaakliefhebbers.
8.00 Berichten ANP. Vervolg dansmuziek.
II.4012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest en gramofoonmuziek.
2.00 Handwerkuur.
3.00 Pianovoordracht.
3.45 Bijbellezing.'
4.45 Handenarbeid voor de jeugd.
5.15 Orgelconcert.
6.30 Gramofoonmuziek.
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Voor postzegelverzamelaars.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber.
8.15 NCRV-Orkest.
9.00 Medische causerie.
9.30 Vervolg concert. (Om 10.00 Ber. ANP).
10.45 Gymnastiekles.
11.0012.00 Gramofoonmuz. Hierna Schrift
lezing. -
Onbevoegd tandheelkundige schreef
recept voor cocaïne uit.
In het begin van het vorige jaar bood
een man in een apotheek aan den Admi
raal de Ruyterweg te Amsterdam een re
cept aan, waarop hij verschillende verdoo-
vende middelen, wo.o. 5 gr. cocaine, besteld
Het recept was geschreven door een tand
heelkundige en voldeed niet geheel aan de
voorschriften. Bovendien vond de apothe
kers-assistente deh oeveelheid cocaïne bui
tengewoon groot. Zij vermoedde, dat de
zaak niet in orde was en belde den inspec
teur van de volksgezondheid op. Behalve
tandartsen zijn ern 1. ook tandheelkundi
gen, die het recht hebben recepten af te
geven. In het onderhavige geval bleek de
dentist M. F. L. S. hiertoe het recht niet te
hebben.
Tegen S. en zijn assistent D. W. A., die
het valsche recept aanbood, werd proces
verbaal opgemaakt.
De rechtbank veroordeelde den man, die
met het valsche recept in de apotheek
was gekomen, tot twee maanden gevange
nisstraf. De man, waarbij hij in dienst was,
hoorde zich wegens medeplichtigheid tot
drie maanden veroordeelen.
Beide verdachten teekenden hooger be
roep aan, doch voor het Hof verscheen
slechts de assistent. Zijn baas, die reeds
eerder was veroordeeld, o.a. wegens over
treding van de opiumwet, liet verstek gaan.
Hij heeft het land verlaten.
Hij moest de kastanjes uit het
vuur halen.
De president, mr. Joh. M. Jolles, vroeg
den assistent, die aanvankelijk ontkende,
dat het de bedoeling was verdoovende mid
delen op het valsche recept machtig te
worden, of het nu niet zoo was, dat hij zich
door zijn baas liet gebruiken om de kas
tanjes uit het vuur te halen. Deze immers
had het recept geschreven en bleef buiten
in een auto wachten toen verd. de apotheek
binnenging.
Verd. legde tenslote een bekentenis
af. „Ik zal u de heele waarheid zeg
gen. Ik zie er erg tegenop om naar
de gevangenis te gaan, want ik ben
al 24 jaar morfinist Ik krijg de mor
fine langs legaten weg van een
dokter. Dat aanbieden van het re
cept heeft met mijn kwaal niets te
maken".
Na het gebeurde was hij direct bij den
tandheelkundige weggegaan en dezer da
gen kan hij werk krijgen als musicus.
De procureur-generaal mr. J. Versteeg,
zeide in zijn requisitoir, dat het verstandig
van verd. is dat hij thans voor de waarheid
is uitgekomen.
Spr. vorderde tegen den assistent, reke
ning houdende met zijn bekentenis en zijn
blanco-strafregister een voorwaardelijke ge
vangenisstraf van twee maanden met een
proeftijd van drie jaar.
Tegen den „tandheelkundige" vorderde
het O.M. drie maanden gevangenisstraf.
Het Hof zal 12 October arrest wijzen.
De ministers van Sociale Zaken en van
Economische Zaken hebben een circulaire
aan de gemeentebesturen gezonden, waarin
er aan wordt herinnerd, dat eenige jaren
achtereen door medewerking van het depar
tement van Sociale Zaken de mogelijkheid
heeft bestaan onder bepaalde voorwaarden
kleine boeren op eigen bedrijf tewerk te
stellen. De regeering heeft thans besloten,
aldns de circulaire, deze mogelijkheid uit
te breiden, voor de uitvoering waarvan zij
de medewerking der gemeenten vraagt Het
is de bedoeling, dat de voorbereidende maat
regelen zoo spoedig mogelijk worden getrof
fen, opdat de regeling met 1 Nov. a.s. in
werking kan treden.
De regeling, die het verrichten van alle
op 't bedrijf voorkomende werkazamheden
omvat, gaat in groote lijnen ervan uit, dat
er drie categorieën van landgebruikers zijn,
Deze drie groepen zijn de volgende:
a. kleine grondgebruikers, wier netto in
komsten uit het eigen bedrijf slechts van
een zoodanige hoogte zijn, dat zij grooten-
deels op het verrichten van arbeid bij der
den zijn aangewezen. De personen van deze
categorie (groep a) kunnen, voor zoover zij
overigens daarvoor in aanmerking komen,
volgens de bestaande regelen der werkver
schaffing en steunverleening worden ge
holpen. Zij blijven dus practisch buiten
deze regeling.
b. de alsdan volgende categorie (groep
b) bestaat uit grondgebruikers, die ook nog
wel bij derden werkten en daardoor onder
bepaalde voorwaarden bij de werkverschaf
fing waren geplaatst, doch in het vervolg
overeenkomstig deze regeling uitsluitend
kunnen worden geholpen door tewerkstel
ling op eigen bedrijf.
c. de derde categorie (groep c) omvat de
kleine grondgebruikers, die practisch nooit
bij derden werkten, doch voor wie hulp
noodig is, om het eigen bedrijf economisch
meer weerbaar te maken. Deze regeling
zelf is van den volgenden inhoud:
Personen, die voor tewerkstelling
op eigen bedrijf in aanmerking
king komen.
a. Groep b, dat zijn de kleine
grondgebruikers, die volgens de in
de regeling opgenomen theoretische
berekening uit het bedrijfje meer
dan f 4.doch minder dan f 7.
per week aan netto inkomsten ont
vangen.
Vergoedin g voor het werken op
eigen bedrijf.
Het basisbedrag voor 2 personen be
draagt voor alle gemeenten f 9.per
week.
Voor ieder inwonend gezinslid boven
2 mag 15 ct. per week bijslag worden
verstrekt.
Van het totaal wordt afgetrokken:
a. Twee derde gedeelte van de ne
veninkomsten van den grondgebrui
ker, zoomede twee derde gedeelte
van de inkomsten van diens inwo
nende gezinsleden,
h. De geheele berekende netto
opbrengst van het bedrijfje alsmede
alle inkomsten niet uit arbeid ver
kregen zoowel van den grondgebrui
ker zelf als van zijn inwonende ge
zinsleden.
Werkzaamheden.
Tn tewerkstelling op eigen bedrijf mogen,
niet alleen alle normale werkzaamheden
worden uitgevoerd, maar moeten ook in
tijden van arbeidsoverschot de-buitennor-
male werkzaamheden worden verricht, zulks
op aanwijzing van de Rijkslandbouwvoor-
lichtingsdienst.
Inschrijvingsplicht bij de arbeids
bemiddeling.
De kleine grondgebruiker van groep h,
die voor tewerkstelling op eigen bedrijf in
aanmerking wenscht te komen, moet zich
evenals zijn daarvoor in de termen vallen
de gezinsleden van 14 jaar en ouder, als
werkzoekende doen inschrijven bij het
plaatselijk orgaan der arbeidsbemiddeling.
Zij zijn verplicht aangeboden vrij werk, waar
voor zij lichamelijk geschikt zijn, te accep
teeren, voor zoover de werkzaamheden irt
eigen bedrijf zulks anar het oordeel van
den Rijkslandbouwvoorlichtingsdienst, toe
laten,
Vaststelling der bedrijfsinkomsten.
De berekening der netto bedrijfsinkomsten
geschiedt overeenkomstig de door de beide
betrokken departementen vastgestelde nor
men door een gemeentelijke commissie.
Wijze van uitkeering.
Indien de kleine grondgebruiker volgens
theoretische berekening uit het bedrijfje
meer dan f 4.- doch minder dan f 7,per
week aan netto inkomsten kan trekken:
(groep b) wordt de vergoeding in geld uit
gekeerd. Indien hij f 7.of meer uit zijnl
bedrijfje aan netto inkomsten kan trekken;
(groep c.) wordt de vergoeding in natura
verstrekt. In bepaalde individueel door de:
commissie te beoordeelen gevallen, kan ech
ter een gedeelte van deze vergoeding ia
geld worden uitgekeerd
Kostenverdeeling^
Indien de kleine grondgebruiker volgens
de theoretische berekening uit het bedrijfje
f 7,— of meer aan netto inkomsten heeft
(groep c.) komt de vergoeding gehéél teni
laste van het departement van Economische
Zaken. De vergoedingen aan hen, die uit
hun bedrijfje meer dan f 4.doch minder
dan f 7.aan inkomsten trekken (groepi
b.) komen ten laste der betrokken gemeen
te, die daarin, voor zoover zij daarvoor ia
aanmerking komt, onder gewoon voorbe
houd, de gebruikelijke subsidie uit het
werkloosheidssubsidiefonds kan ontvangen,
i
Vooral in de vacantie kletst men in Lon
den evenals in andere steden graag en veel.
De weinige Londenaars. die in de hoofd
stad blijven hebben niets beters te doen.
Waarover men spreekt? Over alles, waar
de publieke opinie tegen op kijkt.
Onder de meest besproken menschen van
Londen zou eigenlijk Sir. Abe Bailey wel in
de eerste plaats genoemd mogen worden.
Hij behoort zonder twijfel tot de rijkste
mannen van de wereld en beschikt over
een vermogen, dat zeker niet veel geringer
dan dat v. den beroemden LordNuffield zal
zijn, die vooral in den laatsten tijd van zich
doet spreken door zijn geweldige schenkin
gen. Sir Abe Bailey verafschuwt echter
iedere persoonlijke reclame, en wanneer er
niet een stukje over hem in de kranten ge
schreven was naar aanleiding van een ge
vaarlijke beenoperatie, dan zou er wel nau
welijks een woord over hem gesproken zijn
De vier-en-zeventigjarige eigenaar van
Zuid-Afrikaansche goudmijnen en beursma
kelaar moest tengevolge van een ontsteking
een voet laten araputeeren. Ondanks deze
operatie leidde hij vanuit zijn ziekbed zijn
zaken en sloot nieuwe transacties af, die da
gelijks ongeveer 2 millioen pond bedragen.
Hersengymnast.
In de City beschouwt men hem als on
feilbaar. Op zijn schrijftafel staan 12 tele
foontoestellen, waarvan twee derde voor
persoonlijk gebruik zijn en die zijn kantoor
met de belangrijkste beursmakelaars ver
binden. In één uur spreekt Sir. Abe Bailey
dikwijls met agenten in New York, Amster
dam, Johannesburg Parijs en Basel Hij staat
er op, alle gesprekken zelf te voeren en
berispt zijn bedienden, indien zij het wa
gen, de telefoon van de haak te nemen, wat
nog al eens voorkomt, daar er vaak drie
of vier tegelijk gaan,
Sir Abe Bailey heeft alle koersen in zijn
hoofd, hij aarzelt geen seconde, wanneer hij
een besluit moetnemen. Met een bijna angst
aanjagende zekerheid leidt hij alle transac
ties zelf en onthoudt daarbij alle voortdu
rend veranderde koersen. Hij herinnert
zich bijvoorbeeld altijd nauwkeurig, tegen
welken koers hij aandeelen gekocht heeft en
hoeveel hij er naderhand op gewonnen of
verloren heeft. Hij heeft zijn zaken zooda
nig geregeld, dat hij in het verloop van een
dag aandeelen ter waarde van VA millioen
verhandelen kan, terwijl hij daarbij geen
risico loopt, zijn vermogen in gevaar te
brengen. Hij maakt ook nooit aanteekenin-
gen, maar is in staat alles te onthouden.
Prins- autorenner.
Een geheel andere persoon is de heer Bi-
ra, die meestal op de renbaan vertoeft en in
zijn prachtige woning op Mayfair tientallen
zilveren bokalen heeft staan, als getuigen
van zijn triomphen op de renbanen. Achter
den eenvoudigen schuilnaam Bira verbergt
zich echter Prins Birabongse, die uit Siam
naar Londen kwam om daar te studeeren
en om terloops ook nog alle mooie prijzen
in de wacht te sleepen. Hij is pas 22 jaar
oud, klein, gespierd en voor niemand of
niets bevreesd. Hij is een uitstekend chauf
feur en bestuurt zijn ren wagen zoo nauw
gezet, dat hij tot nu toe in meer dan 100
wedstrijden nog nooit een ongeluk gehad
heeft.
De prins is een familielid van den ex-ko
ning van Siam en ook van den tegenwoordi-
gen koning, den elfjarigen prins, die thans
op de troon van Siam zit. Met hem heeft
prins Birabongse één eigenschap gemeen.
Beide spelen dolgraag met een electrisch
kinderschoor De prins heeft in z'n salon een
geheel spoorwegsysteem gebouwd en speelt
deu geheelen dag met modeltreiatjes, die hij
in razend tempo over de rails laat vlie
gen.
Van Winston Churchill hoorde men eert
tijdlang niet veel, daar hij zich op den ach
tergrond hield, om zijn literaire werkzaam
heden te voltooien. Hij schrijft namelijk:
aan zijn Napoleonbiografie. Hij heeft reeds
een paar honderd boeken over den grooten
Corsikaan verzameld jén gelezen en tracht
nu de levensgeschiedenis van Napoleon van
uit een zuiver politiek standpunt te beschrij
ven, zich niet door literaire vrijheden te
laten afleiden en Napoleon slechts als staats
man te schilderen, zonder hot onderwelp
daarom droog te behandelen.
Eilanden-koningen.
Verder hoort men In den laatsten tijd oolc
veel over eilandenkoningen, 't Is in de model
gekomen, om een eenzaam eiland te koopen
of te annexeeren en als een paradijs in tö
richten, waar men niet door het dagelijkschö
leven gestoord wordt. De eenzaamste eiland
koning is zonder twijfel William Goodall,
een zestigjarige Engelschman, die sedert zes
jaar moederziel alleen op Poeloe Serimboen
leeft, dat niet ver van Singapore ligt en die
daar de titel en de waardigheid van ko
ning heeft. Goodall is in het geheel ge.cn
excentriek man of een heremiet. Hij ging
als soldaat naar Singapore, vestigde zich
vervolgens als ingenieur en toen hij genoog
geld verdiend had, besloot hij zijn laatste
dagen in Engeland te slijten. Heit klimaat
beviel hem daar echter niet en hij keerde
naar Singapore terug, en ontdekte toen toe
vallig het eiland waar hij thans nog woont,
Hij bouwde er een bungalow met alle noo-
dige levensbehoeften. Drie peperkorrels is
alles wat hij als huur aan het gouverne
ment betalen moet. In zijn huis heeft htf
een prachtige badkamer, een keuken, eed
werkplaats en twee woonkamers. Af en toe
laat hij een paar inboorlingen komen onï
do noodige werkzaamheden te verrichten.
Door middel van een radiotoestel houdt hij
contact met de buitenwereld en één maal
per week zeilt hij naar Singapore om boe
ken te halen. Op een dag vond hij een kleia
spookschip, zooals de inboorlingen het uit
zenden om ziekten en ongelukken kwijt te
raken. Het schip was een halve meter lang
en bevatte drie kleine figuurtjes, een trom
mel, vier kaarsen, twee sleutels, snoepgoed
en een paar koperen munten. Terwijl hij
zich niet stoorde aan het bijgeloof, haalde
nij het scheepje uit het water, maar reeds
den volgenden dag ging alles verkeerd. Hij
werd ziek en beloofde, dat hij met de gees
ten nooit meer de spot zou drijven, terwijl
vervolgens het scheepje weer aan de
golven toevertrouwde. Kort daarop herstel-
t ii -en 'hans voé't hij zich weer net zoo
gelukkig als eerst in zijn eenzaamheid, al
leen wat bijgelooviger