tarzan
Opzienbarende
bekentenis
Verschil steun- en loon
bedrag moet blijven
RADIO
Het verboden
grondgebied
Regeeringsactie tegen
werkloosheid
GEÏLLUSTREERD
VERVOLGVERHAAL
DOOR:
EDGAR RICEj
BURROUGHsl
Gekn oei met een
nalatenschap
Onterfde zoon zocht wraak
De werklooze
en het kwartje
PROGRAMMA
door Dennis Wheatley
m
No. 30.
Het duurde vele dagen voordat de
wonden van. Tarzan, opgelopen in de
strijd met Terkoz, de opstandige aap,
weer geheeld waren. Daarna ont
moette hij op een dag opnieuw drie
negers, die hij overviel en hun wa
pens, hoofdtooi en andere wonderlijke
sieraden afnam. De wilden, dodelijk
bevreesd, dachten, dat hij een onbe
kende, vreselijke god was.
„Munango-Keewati", noemden zij
hem, de „duivelsgeest van de jungle"
en geloofden, dat degene, die hem
zag, zou sterven. Daarom gaf de
koning bevel pijlen en voedsel voor
hem neer te leggen, even buiten het
dorp, om hem goedgunstig te stem
men; zolang zij heru hiervan voor
zagen, dachten zij, zou hij hun geen
kwaad doen. Tarzan keerde naar de
hut terug. Toen hij de kust in zicht
kreeg, wachtte hem een vreemd en
ongewoon schouwspel. Op de rustige
golven voor de natuurlijke haven
lag een groot schip en op de kust
werd een kleine boot aan land ge
trokken. Ên mensen als hij zelf
deden dat. Hij kroop dichterbij,
zag, dat de mannen luid spraken, ge
sticuleerden en hun vuisten balden.
Toen legde een kleine man zijn hand
op de schouders van een reus naast
hem en wees naar het bos. Toen de
grote man omkeek schoot de kleine
hem in de rug, de grote viel dood
voorover. De knal van het wapen,
het eerste schot, dat Tarzan hoorde
in zjjn leven, vervulde hem met ver
bazing. Waren die blanken zijn broe
ders? Nu lieten de mannen de boot
te water, sprongen er in en roeiden
weg naar het grote schip. Tarzan
sloop terug naar de hut, en... vond
alles overhoop gehaald!
(Nieuwe spelling.)
De Justitie arresteerde eenige maanden
geleden twee Amsterdammers, een 47-jarigen
handelaar en een 52-jarigen timmerman,
verdacht van verduistering van ruim f40000
gepleegd als executeurs testamentair.
Successierechten ontdoken.
Op 22 Februari 1936 was de moeder van
den handelaar (de schoonmoeder van den
timmerman) overleden. Bij de boedelschei
ding kreeg elk der kinderen zijn aandeel.
De vader ontving ruim f 31.000
in werkelijkheid was dit bedrag
f 40.000 grooter, doch hij gaf niet
alle3 op, om successierechten te
ontduiken.
De vader woonde den laatsten tijd in bij
dm handelaar. In diens woning overleed
hij op 4 Dec. j.1. Bij testament had hij
behalve de legitieme portie alles ver
maakt aan diens zoon en diens zwager, den
timmerman. Bovendien benoemde hij hen
tot executeur-testamentair.
Wantrouwen.
De overige erfgenamen broeders en
zusters waren met deze regeling weinig
content en bij de boedelbeschrijving kwamen
zij met de mededeeling, dat er ongetwijfeld
meer effecten in de<n boedel moesten zijn
dan door de executeurs was opgegeven.
Na lange onderhandelingen deden de ove
rige erfgename aangifte bij de justitie. Bij
het uitvoerige onderzoek bleek, dat de
beide mannen, die thans terechtstaan, cou
pons hadden ingewisseld, behoorende bij
niet verantwoorde effecten.
Ontdekkingen.
Bij een huiszoeking trof de poli
tie in de woning van den handelaar
'n effect van f 1000 aan. Bij den
tweeden verdachte f 900.- aan effec
ten en bovendien bleek, dat de
laatste een bankrekening van
f 12000.- had.
Beide mannen bleven hardnekkig ontken
nen. Voor de gevonden geldsbedragen kon
den zij geen redelijke verklaringen geven:
soms vertelden zij, dat zij gelukkig gespe
culeerd hadden, dan weer was het een erfe
nis, die hun jaren geleden te beurt zou
zijn gevallen en zelfs werd de loterij van
Broekhuis te hulp geroepen om de groote
bedragen te verantwoorden.
Opgesloten.
De politie die nog steeds zocht naar
ongeveer f 20.000 hechtte niet veel geloof
aan de verklaringen van het tweetal. Zij
werden in het huis vai bewaring ingeslo
ten.
Wild-West drama.
Intusschen speelde zich in de woning van
één der verdachten den timmerman
een wild-West drama af.
Een der gedupeerde erfgenamen
verscheen op een schoonen Augus
tusdag voor de woning. Hij trok
een met scherpe patronen geladen
revolver en schoot door de ramen in
de huiskamer. Toen sloeg hij het
ruitje van de deur in, stak zijn arm
er door en wist het slot te ope
nen.
Gillend vluchtte de vrouw, achtervolgd
door den woesteling, den tuin in. Zij wist
haar kleine kinderen over de schutting te
tillen en ook zelf kon zij er nog juist op
tijd overheen klimmen, 't YVoendende fami
lielid zond haar nog eenige kogels na
zonder haar te treffen en meldde zich ten
slotte bij het hoofdbureau van politie aan.
Ook deze onterfde zoon zal binnenkort te
rechtstaan.
De officier had aan de beide executeurs
ten laste gelegd: diefstal, subs. verduiste
ring, meer subs. het doen opnemen van een
valsche verklaring in een authentieke ac
te. Ten tweede was ten laste gelegd mein
eed, gepleegd bij de inventarisatie.
Het hooge woord.
Nadat de officier de dagvaarding
had voorgelezen nam mr. Kokosky
het woord,- ik ben gemachtigd
zoo zeide de verdediger van den
handelaar namens mijn cliënt te
verklaren, dat hij een volledige be
kentenis aflegt. Om de zaak nog een
voudiger te maken is hij bereid de
politie de plaats aan tewijzen, waar
de f 20.000, die nog aan het geld ont
breekt, is verborgen.
Een zelfde verklaring legde mr.
Pauwels af namens den timmerman
Lang aldus hebben onze cliën
ten geaarzeld, doch zij zijn tot de
conclusie gekomen, dat het beter
was met de waarheid voor den dag
te komen.
Geld op tafel!
De rechtszitting werd nu geschorst, opdat
het vermiste geld uit de woningen der ver
dachten gehaald kon worden.
In heth uis van den handelaar moest een
vesterbank opengebroken worden, om een
deel van het geld, dat hieronder verborgen
lag, te kunnen bemachtigen! De timmerman
had in zijn gereedschapskist een dubbele
bodem gemaakt en daarin lagen contanten
en effecten
In totaal werd een bedrag van
f 12000.gevonden.
Nadat inspecteur Posthuma en recher
cheur De Boer hun verklaringen hadden af
gelegd, schorste de president de zitting voor
onbepaalden tijd en stelde de stukken in.
handen van den rechter-commissaris voor
een nader onderzoek.
„Indien de loonen maar voldoende
warenzegt het R. K.
Werkliedenverbond.
Het R.K. Werkliedenverbond heeft een
brief gericht aan den minister van sociale
Zaken naar aanleiding van diens antwoord
op den brief van het Verbond d.d. 10 Juli j.1.
waarin in verband met de prijsstijging van
de allernoodzakelijkste levensmiddelen, om
een dien overeenkomstige verhooging van
de steunnormen en de werkverschaffings-
loonen werd gevraagd.
De minister ging niet tot de gevraag
de verhooging over, omdat dan het
verschil tusschen den steun en het
loon in het vrije bedrijf uitgekeerd,
te gering zou worden. Wellicht zou
er lieelemaal geen verschil meer tus
schen loon en steun zijn of zelfs de
laatste nog hooger zijn dan het
eerste...
Genoemd verbond zou 's ministers stand
punt kunnen plaatsen, indien de loonen
in het vrije bedrijf voldoende waren om in
de noodzakelijke levensbehoeften te kunnen
voorzien.
Dit laatste is in het algemeen in ons
economisch leven niet 't geval en was zeker
niet het geval in de crisisjaren, die achter
ons liggen.
Het heeft ons teleurgesteld, aldus het
adres, dat de regeering meent te moeten
vasthouden aan de bekende marge tusschen
het voor velen reeds onvoldoende loon en de
ondersteuning ingevolge de steunregeling of
voor arbeid in werkverschaffing.
Het wil ons voorkomen, dat hier
een inconsequentie aanwezig is,
waarvan werkloozen, die naar de
laagste loonen worden gesteund,
nog zeer geruitmen tijd het slacht
offer kunnen zijn.
Met groeten aandrang herhaalt het ver
bond tenslotte zijn verzoek tot algenieene
verhooging van steunnormen en werkver-
schaffingsloonen. In afwachting van 's mi
nisters beslissing op deze meer principi-
eele punten, verzoekt het verbond o.m. ver
hooging van den brandstoftoeslag, herstel
van den huurbijslag over de geheele linie,
zoowel voor „oude" als voor „nieuwe" werk
loozen, wijziging van de maximum-percen
tages in de steunregeling ten gunste van
de groote gezinnen, het nemen van de
contractueel vastgestelde loonen, alsmede
de arbitrair vastgestelde loonen als basis
van de steunverleening en de werkver-
schaffingsloonen op het platteland.
Verder wordt den Minister ver
zocht te willen bevorderen, dat de
bijdrage van de overheid voor
extra B-steun ook kan worden ver
leend, indien het; betrokken werk
loos gezin het vereischte kwartje
niet heeft gespaard, en te willen
besluiten, dat de bijslag voor extra-
B-steun voor groote gezinnen hoo
ger wordt gesteld dan 40 cent.
Werkcommissie geïnstalleerd.
De minister van Sociale Zaken,
prof. mr. C. P. M. Romme, heeft
gistermorgen de onlangs ingestelde
commissie, welke bedrijfsgewijs een
onderzoek zal instellen naar de mo
gelijkheden tot bestrijding van de
werkloosheid in de bedrijven zelf,
geïnstalleerd met een rede, waaraan
wij het volgende ontleenen:
Sommige maatregelen, dienende tot ver
mindering van de werkloosheid, liggen op
het terrein van de spreiding van arbeid.
Met betrekking tot een plan betreffende in
voering van een wandelweek heeft de re
geering blijk gegeven, in beginsel genegen te
zijn om daadwerkelijk mede te werken.
Daarvan getuigen immers haar toezeggin
gen aan den bedrijfsraad voor het boek
drukkers- en rasterdiepdfukbedrijf.
En voorts kunnen wellicht wegen worden
gevonden, om, gepaard met vermindering
van overwerituren, door betere organisatie,
aan den arbeid meer arbeiders te doen
deelnemen.
Ook kan het leed van werkloosheid wor
den getemperd, door betere verdeeling van
den beschikbaren arbeid over mannen en
vrouwen, over personen van verschillenden
leeftijd.
Zoo zal bedrijfsgewijze kunnen
worden onderzocht: ten eerste, of in
eenigen tak van het bedrijfsleven
mogelijk is een verhooging van de
leeftijdsgrens van het verbod van
kinderabeid (hetzij voor allen, het
zij voor meisjes), met daarbij ge
paard gaande voorziening in de vak
opleiding; ten tweede, in welke be
drijfstakken en hoe het technisch en
economisch mogelijk is, het 2 op 1-
stelsel toe te passen. Verder is gewe
zen op regularisatie van den arbeid
over seizoenen en conjunctuur-peri
oden.
Tot dusver heb ik niet gesproken, aldus
de minister, over de mogelijkheden van
werkloosheidsbestrijding in dier voege, dat
werkgelegenheid ten volle wordt benut.
Indien dat verkregen kan worden bv. dank
zij scholing of herscholing van arbeiders,
dan zal ook daardoor op zeer doeltreffen
de wijze de werkloosheid bestreden kun
nen worden.
Na de installatie is de commissie onmid
dellijk met haar werkzaamheden begonnen.
VRIJDAG 15 OCTOBER 1937.
Hilversum I.
Algemeen Programma, verzorgd door den
KRO.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest (Om 1.00 gram.muziek).
2.00 Gramofoonmuziek.
2.204.00 KRO-Melodisten, solist en gramo
foonmuziek.
4.05 Gramofoonmuziek.
4.15 KRO-Kamerorkest.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.15 De KRO-Melodisten en solist.
6.00 Land- en tuinbouwcauserie.
6.20 Vervolg KRO-Melodisten.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „De KRO-Luchtlijn".
7.35 „Hoe wordt Nederland gevoed", dialoog.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Reportage schaatmatch.
8.20 Rotterdams Philharmonisch orkest, R.-K,
Gemengd koor en solisten.
9.15 Gramofoonplaten.
9.20 KRO-orkest.
10.00 John Kristel's orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Reportage schaakmatch.
10.45 J. Kristel's orkest.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II.
8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00
AVRO, 4.00 VARA, 7.30 VPRO, 9.00 VARA,
10.40 VPRO, 11.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Vioolvoordracht.
10.40 Declamatie.
11.00 Gramofoonmuziek.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.30 AVRO-Dansorkest.
1.00 Gramofoonmuziek.
I.45 Orgelspel.
2.00 Zang en piano.
2.30 Declamatie.
2.50 Gramofoonmuziek.
3.15 Orgelspel.
3.30 AVRO-Dansorkest.
4.05 Gramofoonmuziek.
5.00 Kinderuurtje.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.50 Politiek radiojournaal.
7.00 „Rassentheorie en erfelijkheid", causerie.
7.20 Gramofoonmuziek.
7.25 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Lezen in de Bijbel.
8.00 Haarlems Strijktrio.
8.30 Literaire lezing.
9.00 Kamerkoor „Pro Musica" en het VARA-
Orkest.
10.00 „Fantasia".
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Orgelspel.
11.15 Jazzmuziek, (gr. pl.).
11.4512.00 Vervolg orgelspel.
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
35.
Dr. Reichlau keek de beide anderen aan.
„Dat is al heel vreemd," zei hjj. „De kleine
vliegmachines die wjj vanmorgen gezien heb
ben, kunnen er op uitgestuurd zjjn om ons
op te sporen, doch wjj kunnen toch moeiljjk
aannemen dat zjj geheele zwermen bommen
werpers voor onze rekening er op uit zouden
sturen?"
„Ik denk. dat er een vliegveld hier ergens
in de buurt is„" veronderstelde Rex.
„Jack Straw zei ons, onze oogen open te
houden voor alles wat naar militarisme
zweemt in deze buurt," zei Simon knikkend.
„Als dat zoo is," antwoordde Rex, „zou
het zeer zeker den geheimen dienst in
Washington interesseeren."
„Een vliegveld?" mompelde de hertog.
„En jij zei dat deze vliegmachines van een
geheel ander type waren dan die in Amerika
en Europa gebruikt werden?"
„Inderdaad, de vleugels staan op een an
dere plaats, en zij zjjn korter. Je kunt zelf
zien, dat zjj veel meer op kevers ljjken dan
de onze."
Zjj vervolgden hun weg door het bosch. Na
dat zij het eerste groote squadron der bom
menwerpers gezien hadden, hoorden zij
steeds het geronk van ontelbare machines,
luid of zwak, in de stilte van den namiddag.
Bij drieën of bij zessen of alleen, de lucht
was er nauweljjks vrij van. Zij waren van drie
verschilende, bijzondere typen, de eenvoudige
eenpersoons vliegmachines, de groote bom
menwerpers, zooals Rex verklaarde, een
vier persoons observeermachine. Het waren
alle eendekkers, maar allen uitgerust met
een bovenstructuur van twee gewelfde bla
den, die een paar kleinere vleugels vormden.
Deze waren, zooals Rex dacht, van een nieu
wen vorm, die hen in staat stelde in een zeer
beperkte ruimte te dalen.
Zjj hadden met moeite kleinen heuvel be
klommen en zagen toen voor het eerst de
omheining. Zij strekte zich aan beide kanten
uit, ongeveer vjjftig meter lang en zoo hoog
als een man, en zij bestond uit zes koperen
draden, op geljjken afstand van elkaar ge
spannen en die in het zonlicht schitterden.
De draden waren gewonden op stalen staven,
het leek onschuldig genoeg maar de Reichlau
had de omheining van dit soort vroeger bij
de vjjandelijke grenzen gedurende den oorlog
al eens eerder gezien. Toen zjj erheen liepen,
legde hjj zijn hand in Simon's arm.
„Wees voorzichtig, het kan best zijn dat
die draden electrisch geladen zijn. Het aan
raken zou levensgevaarlijk kunnen worden."
Rex wees naar een dood hermelijntje, dat
aan den kant van den weg lag. „Arm beest,
het is er ook al door gedood. Ik denk, dat
het heelemaal niet geweten heeft wat hem
overkwam. Ik moet zeggen dat het op die
manier neel gemakkelijk is om menschen
van je grond te houden."
Eenigen tjjd liepen zjj parallel met de om
heining, die, ruw geschat, van het Noorden
naar het Zuiden liep. Nadat zij ongeveer een
halven kilometer afgelegd hadden, stond Rex
plotseling stil. Simon bleef ook staan. Op
hetzelfde oogenblik had hij een grijze figuur
tusschen de boomen gezien. De Reichlau volg
de instinctmatig hun beweging toen zij zich
op den grond lieten vallen. Hij keek hen vra
gend aan. „Een schildwacht," fluisterde
Simon, naar hem wjjzende, en toen, tusschen
de boomen door, aan den anderen kant van
de draden, herkenden zij in die grijze figuur
een lid der Roode Garde. Hjj stond rustig met
zjjn rug naar hen toegekeerd en hjj leunde
op zjjn geweer. Het was een kleine man en
de overjas, die hjj droeg, was hem veel te
groot. Zjjn hoofddeksel stond achter op zijn
hoofd en zijn heele houding drukte neerslach
tigheid uit. Het was meer een figuur waar
men medelijden mee moest hebben, dan be
vreesd voor zjjn. Toch wilden zij liever niet
door hem gezien worden, en zij kropen lang
zaam terug in het bosch, totdat zij geheel
uit het gezicht waren.
„Een beroerd baantje" zei Simon toen zjj
voorliepen. „Den geheelen dag in de sneeuw
staan om een vilegveld dat duizenden kilo
meters van de bewoonde wereld afligt, te be
waken terwjjl bovendien geen sterveling iets
van dit veld weet."
Onder het spreken hadden zjj het bosch
verlaten, de bodem daalde aan hun linker
kant sterk naar beneden, en een prachtig
panorama spreidde zich voor hen uit.
De geëlectrificeerde haag kwam uit het
bosch te voorschjjn en liep ongeveer een
kwart kilometer langs den heuvel. Daarach
ter strekte zich een groot, open amphitheater
uit, dat zeker wel drie kilometer lang en
breed was. Het geheel lag tusschen een ring
van bosschen.
Groote hangards stonden in een lange rij
naast elkaar, vele groepen vliegmachines,
waaronder bommenwerpers, gevechtsvliegtui
gen en verkenningsvliegtuigen geleken op
dezen afstand gezien op speelgoed. De vleu
gels schitterden als zilver in de namiddag
zon. Men onderscheidde ook hutten, barak
ken, kantoren en herstellingsloodsen. Voort
durend stegen en daalden er vliegmachines,
het landen geschiedde buitengewoon nauw
keurig. Op iedere afdeeling van het vliegveld
heerschte een groote bedrijvigheid: tractors
trokken de machines in en uit de hangards,
kleine groepen soldaten werden gedrild of
maakten op de open ruimte, excercitie-
oefeningen; eenige oogenblikken stonden de
vrienden zonder een woord te zeggen, ver
baasd over het schouwspel, dat zich voor hun
oog ontrolde.
„Het verboden grondgebied," zei Simon
plotseling lachend.
De Reichlau knikte. „Ja dit is nu het ge
heim dat zij zoo angstvallig willen bewaren,
daarom hebben zij den spoorweg naar To-
bolsk afgemaakt, om dit reusachtige vlieg
veld te kunnen maken. En daarom is de weg,
die wjj gevolgd hebben, in zulk een uitste
kende conditie."
„Ik denk, dat Jack Straw er wat voor over
zou hebben, deze plaats ook eens te zien,"
zei Rex.
„Hij heeft ons den naam opgegeven van
kolonel Marsden in de Thatched House Club
in Londen. Als wjj er veilig en wel in zullen
terugkomen, moeten wij hem beslist van een
en ander op de hoogte stellen," merkte Reichl
leau bedachtzaam op. „Hoeveel vliegmachi
nes denk je dat er hier wel zullen zjjn, Rex?'
„Ik denk honderdvjjftig tweehonderd
escadrons, te oordeelen naar al die hangards.
Maar het is onmogelijk om ze hier vandaan
precies te tellen."
(Wordt vervolgd.)
