Twee moordenaars
mor de rechtbank
„Ik ben radeloos en
sta alleen"
Matig spel tegen
de Engelschen
voor den oorlog
tegen Japan
Eindelijk maatregelen ten
bate van de tertiaire wegen
Vx)Mal
Nederlandsch B-elftal-
Zwa'uwen
Tweede Kamer
Hr. Ms. „Van Galen blijft
te Sjanghai
Schmeling-Foord
Oefenwedstrijd
voorh Ned. Elftal
Geen nieuwe gezichtspunten
OUDE VROUW ONDER BEDDEGOED
VERSTIKT. GRUWELIJK MIS
DRIJF IN DE GROOTE BICKER-
STRAAT TE AMSTERDAM.
OFFICIER EISCHT 15 JAAR.
In den ochtend van den 5en De
cember van 't vorige jaar deed men
in een woning in de Groote Bicker-
straat te Amsterdam een vreeselijke
ontdekking. De alleenwonende zes
tigjarige mejuffr. Teeseling werd
vermoord gevonden. De vrouw lag
op het bed, om en op haar lagen
kussens, de schedel van het slacht
offer was ingeslagen.
Zij bleek reeds geruimen tijd dood te
ïijni De gevonden vingerafdrukken gaven
een kostbare aanwijzing. Enkele dagen later
arresteerde de politie twee nog jonge man
nen,, den 23-jarigen metselaar G. T. N. en
den 29-jarigen koopman A. C. R. Gedurende
het geheele vooronderzoek bleven zij hard
nekkig ontkennen, hoewel het netwerk van
bewijzen steeds nauwer om hen werd aan
gehaald. Eind September echter verander
den zij van houding en zij legden voor den
rechter-commissaris 'n voiledige bekentenis
af. Zij hadden de vrouw een slag op het
hoofd gegeven, haar op het bed geworpen,
ien kussens en andere voorwerpen op haar
hoofd en borst gestapeld, zoodat zij aan
verstikking overleed. Daarna hebben de
beide misdadigers de woning doorzocht en
het geld en de sieraden die de vrouw be
aat, gestolen.
Gister stond het tweetal terecht voor do
vierde kamer der Amsterdamsche recht
bank.
De officier had in de eerste plaats moord
ten laste gelegd, subs. was doodslag ge
volgd door diefstal en nog meer subs. dief
stal met geweldpleging den dood tenge
volge hebbende in de dagvaarding opge
nomen.
De zitting begon met een juridisch debat
tusschen een der verdedigers, die de geldig
heid der dagvaarding betwistte en den of
ficier van justitie.
Beide verdachten luisterden met belang
stelling naar het juridische steekspel tus
schen officier en verdediging. Zij waren
blijkbaar weinig onder den indruk van hun
zware misdaad.
Na raadkamer verklaart de raadkamer de
dagvaarding geldig.
De zitting wordt dan voortgezet. Als eer
ste deskundige komt dr. J. P. Hulst, die de
sectie heeft verricht voor het hekje.
Hij verklaart, dat de vrouw twee slagen
met een stomp voorwerp op het hoofd heeft
gekregen. Het is niet onwaarschijnlijk, dat
de aanvallers haar met de vuist hebben
geslagen. Daarna is zij bewusteloos ge
worden en zijn er kussens op het gezicht
gestapeld, waardoor verstikking intrad.
Een brie! van je zuster.
De verdachten doen dan onbewogen hun
afschuwelijk verhaal. De jongste verdachte
had de vrouw vast gehouden, de oudste
had haar een vuistslag op het hoofd gege
ven. Zij waren samen de woning binnen
gekomen met een brief, die ze de vrouw ter
lezing gaven., ze moesten op antwoord
wachten.
„We zeiden," aldus een der verdachten,
„hier is een brief van je zuster. Ze ging
naar de kamer en wij wachtten in den
gang. Toen ze terugkwam zei ze: ,,'t Is niet
waar, dat briefje is niet van mijn zuster".
Verd. N. had haar toen vastgegrepen en
R. had geslagen. De vrouw was bewusteloos
gevonden en na haar op het bed te hebben
geworpen hadden ze samen kussens op het
hoofd gestapeld en., aangedrukt. „We
waren bang, dat ze zou gaan schreeuwen,
maar we hadden geen oogenblik de bedoe
ling het oude mensch dood te maken."
De stille getuigen.
Commissaris van YSendijk, chef van den
dactyloscopischen dienst, heeft de vinger
afdrukken aangetoond, waardoor dit ge
vaarlijke tweetal zoo gauw in handen der
politie viel.
De nikkelen voorwerpen waarop de verra
derlijke afdrukken voorkwamen, staan op
de groene tafel: een kruikje, een theepot,
een klokje... Waarschijnlijk hebben de ver
dachten ze aangepakt om te zien of die
huishoudelijke voorwerpen de moeite van t
meenemen loonden. Ze hebben ze echter
voorzien van het visitekaartje van den
misdadiger achtergelaten.
We wilden niet dooden.
Achtereenvolgens hoort de rechtbank de
politiemoi chen, die een onderzoek hebben
ingesteld, nadat de agent, die de deur for
ceerde het misdrijf had ontdekt. Hun ver
klaringen zijn formeel. Inspecteur Bos
beeft in het bijzijn van don officier rnr.
Wassenbergh de verdachten voor het laatst
OP 2i September in het huis van bewaring
gehoord. Zij legden oen bekentenis af en
de inspecteur kreeg den indruk dat toen de
volle waarheid naar voren kwam. Het plan
tot de diefstal had hot tweetal zorgvuldig
beraamd.
Verd.: We wilden niet dooden.
Pres.: Hoe kunt u dat nu zeggen. Eerst
slaat u de vrouw bewusteloos en dan sta
pelt u kussens op haar hoofd, waardoor ze
stikt
Uit het reclasseeringsrapport blijkt, dat
verd. N. een zeer behoorlijke jeugd heeft ge-
bad. Pas kort voor het misdrijf werd hij
werkloos. Hij kwam toen in aanraking met
P. Het rapport noemt het onbegrijpelijk,
dat hij een dergelijk ernstig misdrijf kon
Plegen.
Verd. B. is reeds eerder met de justitie
m aanraking geweest. Hij is van de eene
betrekking naar de andere gegaan, tenslot
te werd hij werkloos. Zijn jeugd is over het
algemeen ongelukkig geweest Zijn groot
moeder wilde hem niet langer in huis heb
ben. Hij drong toch binnen en sloeg haar.
Met geweld moest hij uit het huis worden
gesleept. Deze verd. is getrouwd doch leeft
mat een vrouw van verdachte zeden. Ook
hij is door dr. Bakker onderzocht en desk.
komt tot de, conclusie, dat verd. dom, ver
waarloosd, onevenwichtig en onsociaal is.
De officier van Justitie mr. H. Wassen-
bergh requireerde daarop tegen bedde ver
dachten wegens het dooden van een weer-
looze oude vrouw vijftien jaar gevangenis
straf.
De beide verdedigers dringen vervolgens
in hun pleidooi op uiterste clementie aan.
De rechtbank zal 3 November uitspraak
doen.
Klaagt Amy Johnson. - „Ik kan
niet eens meer kantoorjuffrouw
worden! Een voormalig re
cordhoudster dicteer je toch
geen brieven? Wat moet ik
doen?"
Engelsohe journalisten hebben Miss Mol-
lison, de gescheiden echtgenoote van Ja
mes Mollison, weer eens geïnterviewd en
waren niet weinig verwonderd, toen zij bit
tere aanklachten uit den mond der vlieg
ster te hooren kregen:
AMY JOHNSON.
„Recordvliegster? Wat beteekent het?
Twee, drie dagen, soms een week, „persbe-
roemdheid." Bloemen, handengeven. Maar
verder? Niets, absoluut niets! Gelooft U het
toch niet, het verhaal van die vele aanbie
dingen van variété-directeuren, film-maat
schappijen, bioscopen, waarvan de kranten
altijd met nieuwen moed schrijven. Het is
zuivere fantasie, waarmee gij, mijne heeren
uw krantenkolommen vol krijgt!"
„Doodscontracten."
Amy Johnson onthulde, hoe het er werke
lijk aan toe gaat bij de voorbereidiing en
organisatie van een groote Oceaanvlucht.
Zij schilderde den langen strijd, de honder
den groote en kleine moeilijkheden, waar
mee de vlieger of de vliegster wordt ge
plaagd, en niet in het minst door de vlieg
tuigfabrieken, in de duur- en hoogterecord
een prachtige reclame zien voor hun mer
ken. Zij vertelde van z.g. „doodscontrac
ten", waarbij de vliegeniers gedwongen
worden bepaalde routes af te leggen, waar
bij succes op een haar na is uitgesloten.
Velen der mannen en vrouwen,
die een dergelijken tocht wagen,
nemen in hun nauwe cockpits plaats
als een veroordeelde op den electri-
sohen stoel! Zeker, de Weergod kan
EEN TOCHT DOOR OOST-SIBERIë.
WAAR MAARSCHALK BLÜCHER
ZIJN TROEPEN CONCENTREERT.
Wij rijden over de Wolga. In
onzen wagon eerste klasse bevin
den zich behalve den dienstdoenden
commissaris, die den trein bege
leidt. nog twee officieren van het
Boode Leger, die naar Irkoetsk wil
len reizen. Zij praten weinig. Verder
rijden er nog een Amerikaansche
geleerde en een Zwitser mede.
Buiten onzen wagon eerste klasse en eenige
goederenwagens rollen er nog drie wagons
derde klasse over de bergen van den Oeral.
Deze afdeelingen bezitten elk vier slaap
plaatsen en daar in Sovjet Rusland geen
verschil tusschen de beide geslachten wordt
gemaakt, slapen mannen en vrouwen in
dezelfde coupé. De reizigers zijn hoofdza
kelijk buitenlanders, want voor de meeste
Russen zijn de tarieven van dezen trein
veel te hoog.
De klok wijst elf uur in den avond aan,
wanneer wij het eerste Siberische station
bereiken. Juist is de zon opgegaan. Dat is
geen wonder der natuur. Daar er door het
verzetten van de klokken al te veel onge
lukken op den spoorweg ontstonden, laat
men onzen trein tot Irkoetsk eenvoudig
volgens Moskouschen tijd rijden, zoodat wii
eerst gaan slapen, wanneer de zon reeds
haar eerste stralen op dit enorme rijk zon
der grenzen werpt: Siberië.
medelijden toonen en den eenzamen
man of de eenzame vrouw achter
het stuur „genadig zijn". Ilij of zij
landt dan op het andere continent,
men siert hem of haar met medail
les, verleent eeretitels, publiceert
foto's, mogelijke en onmogelijke!
Doch men spreekt niet van het feit, dat
de arme duivel geen geld bezit.
Soms boffen de slachtoffers.
Soms krijgt degene, die een prestatie le
verde, geld toegezonden; daarmee worden de
schulden betaald welke hij of zij nog had
bij de vliegtuigfabrieken. Dan, als dat ach
ter den rug is, een nieuwe bestelling voor
een nog nieuwer vliegtuigtype, nog sterkere
motoren, nog uitbreider voorbereidingen
en weer zit men in de schulden. Dan
moet de „held tegen wil en dank" opnieuw
zinnen op een recordvlucht, en wanneer hij
opnieuw zeer gelukkig is, ontloopt hij nog
eens de dood, die overal loert. Maar als de
dood den man of de vrouw vóór is, dan is
alles gauw voorbij. Men zoekt naar den
vermiste, geen bericht, geen seinen men
zoekt, soms op kosten van de regeering of
van het ministerie van luchtvaart, soms
ook niet. Men zoekt, vindt niet en.mien
vergeet! De achtergeblevenen moeten ech-
De vanmiddag aanstonds gehouden stem
mingen betroffen de ontwerpen nopens de
Grondwetswijzigingen, waarbij (zooals te
verwachten was) het "ijfde en het zevende
de vereischte 2/3 meerderheid niet haalde
door het tegenstemmen van S.D.A.P., VI),
NSB, Comm., CDU en, wat laatstgenoemde
ontwerp betreft, de St. Geref. en waardoor
dus alleen een voldoende meerderheid be
haalden de voorstellen aangaande het in
komen der Kroon, de schadeloosstelling
der Kamerleden, de ministers zonder porte
feuille, het kiesrecht (om te breken met de
mathematische..evenredigheid), de mogelijk
heid, openbare lichamen voor beroep of be
drijf in te stellen, en de overgangsbepalin
gen.
De maatregelen tegen revolution-
naire volksvertegenwoordigers wer
den dus alle afgewezen en door zui-
ver-technische oorzaken verdween
gelijktijdig het voorstel tot instel
ling van het instituut der Staats
secretarissen.
Wat de gehouden debatten be
treft, hield men zich heden uitslui
tend bezig met voor het „platteland"
zeer belangrijke zaken, namelijk een
wetsontwerp tot wijziging van de
motorrijtuigenbelastingwet en van
die tot instelling van het Verkeers-
fonds, inzonderheid met het oog op
het belang der tertiaire wegen.
Wie zich goed kan herinneren, dat in de
Kamers voor het eerst over een betere zorg
voor de tertiaire wegen werd gesproken
bezit een benijdenswaardig geheugen, want
meer dan tien jaar heeft bij de Water-
staatsbegrootingen hetzelfde liedje opgeld
gedaan, aanvankelijk schijnbaar zonder veel
resultaat, maar tenslotte toch met verheu
gend gevolg. Minister Van Lidt de Jeude
trok zich de jammerklachten aan en na
veel voorlichting en adviezen verscheen er
een wetsontwerp.
De hoofdbedoeling was, 10% van 21/28,6
der motor- en rijwielbelastingopbrcngst
voor de tertiaire wegen te gebruiken, maar
en daarop wees evenzeer de heer Van
der Weerden 't was ontzaggelijk moeilijk
de gelden op juiste wijze over de provincies
te verdoelen. De Regeering wilde aanvan
kelijk de belastingopbrengst als maatstaf
nemen.
De Regeering is voor de talrijke bezwaren
Militaire centrale Irkoetsk.
Wij rijden over de breede Angara, welke
met haar water het Baikalmeer voedt
dan is de eerste étappe van de reis om de
halve wereld bereikt; wij stoppen in Ir
koetsk.
Nauwelijks hebben wij den trein verlaten,
of wij krijgen het gevoel, dat wij ons in een
stad slechts weinige mijlen achter het front
bevinden. Thans denk ik ook weer aan de
talrijke wachtposten, die in het licht van
de reusachtige schijnwerpers van de groote
kolenmijnen aan de overzijde van de An
gara stonden. Maar wat waren zij ver
geleken met de honderden soldaten, die de
straten van Irkoetsk vullen.
Het station is vol menschen, die op den
grond zitten of liggen Het sehiinen boeren
families te zijn, die hun geheele hebben
en honden bij zich hebben. Ik hoorde later,
dat zii uit een dorn in de nabiiheid van
Irkoetsk. dat voor militaire doeleinden ge
remd reerd was. geëvacueerd waren.
Voordat ik in het hotel het is het
r.entraalhotel. het beste van de stad een
kamer en een sleutel kriig. wordt mii mijn
pas afgenomen en stelt men mij talrijke
vragen over mijn reisroute, het doel van
mijn reis, enz.
Tedere hotelhouder en iedere portier
is hier tegelijkertijd in dienst van de
politie. Inderdaad voelen wij ons
in liet hotel dan ook meer als ge
vangenen dan als gasten. De stra
ten wemelen van soldaten. Over een
afstand van vele kilometers staan
on het spoorwegemplacement in vier
rijen naast elkaar de breede Rus
sische goederenwagens, welke uit
sluitend voor het transport van troe
pen gereed gehouden worden. Bin
nen den tijd van weinige uren
kan van hier uit een groot leger
in beweging gezet worden. Zoowel
naar het Oosten als naar het Zui
den.
Want Irkoetsk is het sleutelpunt van 't
Oostsiherische leger van hier uit kunnen
de legers zoowel tegen Japan als tegen
China in het veld gestuurd worden. Van
hier uit loopt een spoorweg over Sretensk
en Chabarovsk naar Wladiwostok. Het an-
ter nog met den constructeur procedeeren,
om niet buiten het verlies van den veron
gelukte ook nog de kosten voor het ver
loren vliegtuig te betalen.
Ze willen zich niet meer door
een vrouw laten leiden
„Ik ben thans werkloos..." heeft
Miss Johnson tegen de reporters
geklaagd. „Welk beroep kan ik mij
nog kiezen? Vliegster op een van
de geregelde luchtlijnen? Zoo'n be
trokking heb ik gehad, maar de pas
sagiers hadden geen vertrouwen in
„zoo'n waaghals". Zij willen zich
niet eens door een vrouw laten lei
den, laat staan in de lucht!
Het spijt me mijn oude betrekking van
stenotypiste te hebben opgegeven. Ik was
achter de schrijfmachine heel wat geluk
kiger en tevredener dan achter het stuur
van mijn „kist". Nu word ik nergens meer
als kantoorjuffrouw aangenomen. Verbeeld
je, een voormalige recordhoudster dicteer
je geen brieven! Wat moet ik doen? Ik ben
radeloos en sta alleen. Maar dit weet ik
wel: wanneer ik nog eens tien jaar terug
zou kunnen gaan, ik zou nooit in een ma
chine zijn gestapt en de lucht in zijn ge
gaan
hiertegen gezwicht en er verscheen een ge
wijzigd ontwerp, waardoor een soort compro
mis werd bereikt. De verdeeling werd na
melijk aldus geregeld, dat voor 50 zou wor
den gerekend naar de belastingopbrengst en
voor de andere helft naar de oppervlakte der
provincie.
Minister van Buuren trad heden voor de
eerste maal voor het parlementaire voet
licht en heelemaal „thuis" bleek hij op
het oergladde ijs nog niet te zijn! Zoo nam
hij bij zijn beantwoording van de algemeene
beschouwingen der heeren Van der Weyden
(R.K.), die vóór de regeling verklaarde te
zijn, Van der Waerden en Bongaerts (R.K.),
die vroeg of de voorstellen uitsluitend moe
ten gelden voor verbetering van bestaande
tertiaire wegen?, maar dadelijk een (overi
gens zuiver-technisch) amendement van mr.
De Geer over, terwijl hij natuurlijk diende
te wachten, totdat het betrokken artikel aan
de orde verscheen. President Aalberse was
de bestraffende papa, want hij hield Z.Exc.
voor, dat hij eerst van overnemen van een
amendement kan spreken, als de Kamer
daartegen geen bezwaren oppert
Ook sprak de minister erg onduidelijk,
maar tijdens de komende begrootingscam-
pagne zal hij rijkelijk gelegenheid vinden,
parlementaire routine op te doen!
Dat overigens ook sommige leden zich nog
wat moeten „inleven", bleek heden wel uit
het feit, dat voorzitter Aalberse op 'n gege
ven moment eraan moest herinneren, dat
eerst gerookt mag worden als de vergade
ring is afgeloopen
Het Regeeringsvoorstel haalde vrijwel on
veranderd de eindstreep. Minister van Buu
ren kreeg met dit eerste succesje enkele
handjes te drukken. Het ijs is gebroken en
voor Z.Exc. tenslotte toch op aangename ma
nier!
Na het zonder stemming goedkeuren van
enkele ondergeschikte zaken ging de Kamer
dan tot 9 November uiteen.
ZONDER OP TE LETTEN OVER
GESTOKEN
Gistermiddag om twee uur is op den nieu
wen Rijksweg RotterdamDordrecht, ter
hoogte van de grens RidderkerkHendrik
Ido Ambacht een ernstig ongeluk voorge
vallen.
De ongeveer zestigjarige Monshouwer uit
Rotterdam, die bij de wegverbreeding werk
zaam was, stak zonder op te letten met zijn
rijwiel den weg over, juist op het oogen
blik, dat uit de richting Rotterdam een
personenauto naderde. Een botsing kon de
bestuurder niet meer vermijden. M. kreeg
zulk een hevigen klap, dat hij 25 meter
werd weggeslingerd. Hij was op slag dood.
Van de auto werd de voorruit verbrijzeld.
Den bestuurder van de auto treft geen
schuld.
dere traject eindigt in het hart van Bui-
ten-Mongoüë, in Oerga. Het grensstation
aan dezen spoorweg heeft kort geleden een
nieuwen naam gekregen en heet thans
„Optor" dat beteekent „opstanding".
Loopgraven in niemandsland.
Geleek Trkoetsk nog op een reusachtige
etappe. Wladiwostock schijnt reeds oorlogs-
tooneel te zijn. De stad ligt op een aantal
steile heuvels hoog boven zee en is om
geven door een vestinggordel, welke dag en
nacht streng bewaakt wordt.
Aan den voet van de heuvels, on
middellijk aan het water liggen de
geweldige hangars vele honder
don bommenwerpers zijn hier onder
gebracht. Tn vier uren kunnen deze
snelle machines Tokio en Asaka be
reiken. Maar niet slechts Wladi
wostock. de geheele „maritieme pro
vincie" Primorskaya tot aan Chaba
rovsk toe is oorlogsgebied. In deze
bijna 1000 mijlen lanse kuststrook
leeft op het oogenblik wel geen
mensch. die niet in het verdedigings-
net is ingeschakeld.
Dat zijn niet slechts de tienduizenden
soldaten en vliegers, die hier gestationneerd
zijn, dat is niet slechts de bemanning van
de vele duikbooten en tornedoflottieljes in
de haven van Wladiwostock. maar dat zijn
ook de vele honderden arbeiders in de wa
penfabrieken. waar munitie, onderdeelen en
gassen worden vervaardigd. En nog meer
voorzorgsmaatregelen hebben de Russen
hier genomen. Zelfs wanneer elke verbin
ding met het overige deel van de Sovjet-
Unie doorgesneden is. kan het leger van
eenige honderdduizenden soldaten gevoed
worden. Ik zag in deze maritieme provin
cie de eindelooze graanvelden en de reus
achtige kudden.
Toen ik de Unie verliet, droeg de ma
chine mii over het niemandsland, dat hier
niet minder dan 20 K.M. breed is! Deze
strook wordt dag en nacht door patrouilles
bewaakt, vliegtuigen zweven onophoudelijk
vlak hoven den grond, overal zijn machi
negeweernesten en de betonnen loopgraven
zijn n'mmer zonder bezetting. Alles is ge
reed. Is het wonder, dat men in Tokio ang
stig naar het Noorden kijkt?
Het departement der marine te Batavia
ontving bericht dat de Regeering heeft De-
slist, dat de „Van Galen" te Shanghai blijft,
en derhalve voorloopig niet door een ander
schip zal worden vervangen. tl
De voorraden, voor de „Van Galen be-
noodigd, zullen per particuliere gelegenheid
naar Shanghai worden opgezonden.
Hr. Ms „Flores" welke zooals vroeger
is gemeld voor een eventueel vertrek
werd gereed gehouden, zal derhalve niet
aan de sterkte van de zeemacht in Indiè
worden onttrokken. De „Flores" vertrekt
naar de Java-zee om zijn oefeningen voort
te zetten.
Er is thans definitief een contract afge
sloten tusschen den Duitscben kampioen in
het zwaargewicht, Max Sohmieling en den
Britsohen oud-kampioen Ben Foord voor
een gevecht dat eind Januari 1938 te Ham
burg zal worden gehouden.
Geen voetbal in de mist,
In het Utrec'htsche stadion zou
gisteravond een wedstrijd worden
gespeeld tusschen een Nederlandsch
B-elftal en een Zwaluwenploeg,
o.m. om te komen tot de definitie
ve samenstelling van het vertegen
woordigde team, dat op Zondag 31
October te Rouaan tegen Norman-
dië uitkomt.
Van deze ontmoeting is niets terecht ge-
komien. Een dikke mist maakte het spel
onmogelijk. Het publiek kon ook, nadat
het 't veld was opgestroomd den wed
strijd niet volgen, zoodat ten slotte het
spel werd gestaakt.
Naar wij vernemen ligt het in de bedoe
ling, dat op 10 November, wederom in het
Utrechtsche stadion, een Nederlandsch B-
elftal tegen een Zwaluwen-ploeg uitkomt.
T.z.t. zullen beide ploegen worden samen
gesteld.
Nederlandsche combinatie wint
met i—0. Slechts Bergman's
spel kan bevrediging schenken.
De wedstrijd, welke het voorloopig Neder
landsch elftal gistermiddag op het Sparta-
terrein te Rotterdam tegen Bournemouth
speelde, kan toch moeilijk als een oefenwed
strijd worden beschouwd.
In de eerste plaats dient men
een sterkere tegenpartij uit te noo-
digen wil er werkelijk voor het
Nederlandsch elftal van een „spar
ring partner" sprake zijn.
Maar daarnaast en dit tweede
punt is veel belangrijker het voor
loopig Nederlandsch elftal kwam
met zooveel invallers op, dat wij
weinig nut in een dergelijk soort
ontmoetingen zien.
Voor Pauwe kwam Pellikaan uit, voor
van Heel en Smit speelden resp. den En
gelsman (Excelsior) en Tusveld (Heracles)
zoodat de voorhoede van rechts naar links
bestond uit Wels, de Bock, Tusveld, den En
gelsman en Bergman.
De spelers onder de loupe.
In het achtertrio kan men voor
den wedstrijd tegen Frankrijk wel
vertrouwen hebben. De D.W.S.'er
vindt langzaam maar zeker zijn
vorm van het vorig seizoen terug,
terwijl Weber als vroeger met zijn
stoere body robuust stond te ver
dedigen.
In de tweede helft moest hij zich door een
knieverwonding door Van der Horde (C.V.
V.) laten vervangen.
Op de links half plaats vonden we Van
Es nog het beste. Hij gaf zich geheel, be
waakte den sterken rechtervleugel van Bour
nemouth uitstekend, doch zijn plaatsen
is vaak onzuiver. Van Gooi dwaalde te
veel van zijn vleugel af, was ook al onzui
ver in het afgeven, zoodat wij gerust mo
gen concludeeren, dat beide spelers thans
nog niet rijp zijn voor het Nederlandsch elf
tal.
De vleugel WelsDe Bock was zeer
actief, maar het nuttig effect was niet zoo
groot. Bij Wels zijn veel fijne trekjes uit
zijn vroegere sj>el verdwenen. De Bock
wisselde goede met zwakke momenten af
Een behoorlijk schot heeft hij vrijwel niet
gelost. Over Tusveld is weinig te zeggen.
Het eenige goede was, dat als de bal vrij
voor zijn voeten kwam en hij den tijd
kreeg om te schieten, er ook wel een ko
gel loskwam, maar van spelverdeelen,
snelheid en doorzettingsvermogen hebben
wij weinig kunnen constateeron.
Den Engelsman was een „toevallige" in
valler, hij deed zijn best. Wij onthouden
ons verder van een oordeel.
Bergman was nog wel de beste van 't
vijftal, al ondervond hij weinig steun van
den hinmenspeler en van den linkshalf.
Zijn rushes waren schitterend, zijn voor
zetten goed geplaatst en zijn doelpunt ge
tuigde van inzicht in het spel.
