irgoeomgssieisei Kooi aaconger
ADIO
Het verboden
grondgebied
GEÏLLUSTREERD
VERVOLGVERHAAL
DOOR:
EDGAR RIC
BURROUGH
Het stelsel van inschrijving wordt losgelaten
Dc Blauwe Zand-affaire
Auto gestolen
Wethouder van verduistering
verdacht
Een leelijke schadepost
PROGRAMMA
door Dennis Wheatley
No. 39.
Tarzan ging de vader van Jane
zoeken. Eindelijk vond hij de oude
man en de professor bracht hen vei
lig naar de hut en verdween op
nieuw. Esmeralda was bij de laat
ste kreet van de leeuw bijgekomen.
Toen ze allen weer bijeen waren,
vertelden zij elkaar hun wederwaar
digheden en spraken lang over de
geheimzinnige aapmens. Nadat zij de
volgende morgen hun schamel ont
bijt hadden gebruikt, besloten zij de
skeletten te begraven. De professor
ontdekte, dat het skeletten van blan
ken waren. Aan de vinger van een
der handen vond hij een massieve
ring. Clayton uitte een kreet van
verbazing! De ring droeg het wapen
van het huis van Greystoke! In een
van de boeken las Jane de naam:
Greystoke. Zo begrepen zij, wie hier
waren omgekomen en diep onder de
indruk verrichtten zij de begrafenis.
De professor had opgemerkt, dat het
kleine skelet niet van een mens was.
Hij mompelde: „hoogst merkwaar
dig", maar zei er niets van tegen de
anderen. Vanuit de bomen sloeg
Tarzan van de Apen de eenvoudige
ceremonie gade. Het meest keek hg
naar het zachte gezicht en mooie fi
guurtje van Jane. Hij wist, dat zij
geschapen was om te worden be
schermd en dat hij was geschapen
om haar te beschermen. Esmeralda
keek eens naar de haven. Met een
gil wees zij op de „Arrow", die zee
waarts zeilde. Nu wisten zij, dat ze
achtergelaten waren, op een onbe
woonde kust. Tarzan zag hun con
sternatie: ook het vertrek van het
schip. Hij slingerde zich door de bo
men om dit vreemde, drijvende huis
van dichterbg te bekijken. Opeens
zagen zijn scherpe ogen een flauw
rookwolkje aan de horizon.
(Nieuwe spelling).
KWALITEIT O ING ACHTERUIT.
VOORSTEL TOT BEREKENING
VAN I 1.M par 160 K.Q. SLACHT-
GEWICHT.
Van bevoogde zijde deelt men ons mede,
dat de baoonregeling opnieuw door den
minister van Economische Zaken onder de
Oogen is gezien, waarbij het advies van dien
Economistdien Raad werd ingewonnen.
De minister van Economische Zaken heeft
thans besloten de geldende overeenkomst
voor de bereiding van bacon, welke op 31
October 1937 zal zijn geëindigd, niet te ver
lengen, doch over te gaan tot een vergoe
dingsstelsel, waarbij voor de werkzaam
heden, verbonden aan de bereiding van ba
con een vast te stellen vergoeding zal wor
den toegekend.
Nadeelen van het inschrljvings-
stelseL
De ervaring met het tlhans geldende in-
Schrijvingsstelsel deed zien, dat eenerzijds
hij eensgezindheid onder de baconzouters de
minister zich gesteld zal zien tegenover het
monopolie dier bedrijven en. om de bacon
tijdig te kunnen exporteeren, geneigd zal
zijn de verlangde vergoeding aan de indu
strie te betalen, anderzijds dat hij, indien
hij erin slaagt de concurrentie onder de
inschrijvers te ontketenen, zal profiteeren
van inschrijvingsprijzen, welke eiken grond
slag voor kostenvergoeding missen, maar
bepaald worden door de grootte der bedra
gen, welke de inschrijvers, in de verwach
ting van betere tijden, uit hun reserves
wenschen te offeren.
Inschrijvers verliezen bij een prijs
van I 0.99 per 100 kilo.
De juistheid van een en ander is geble
ken uit de resultaten der inschrijvingen.
Thans wordt f 0.99 per 100 Kg. geslacht ge
wicht betaald. Uit een nauwkeurige bere
kening door den accountantsdienst is wel
vas/t komen te staan, dat bij dit bedrag
door de inschrijvers belangrijke verliezen
worden geleden. Het behoeft geen nader
betoog,' dat de regeering een dergel ijken
toestand niet mag laten voortduren.
De kwaliteit wordt er ook niet
beter op.
De bezwaren tegen het inschrijvingsstelsel'
betreffen ook de kwaliteit van het product.
Bij elke nieuwe inschrijving kunnen n.1.
andere bedrijven dan bij de vorige stil ko
men te liggien en de versche pekel, waar
mede een bedrijf dat stilgelegen heeft weer
moert beginnen, geeft minder goede bacon
dan pekel, die eenigen tijd in gebruik is.
Vergoed in gast elsel eenige oplos
sing.
Als eenige mogelijkheid om tot eien rede
lijke oplossing van de moeilijkheden ten
aanzien van de baconbereiding te komen
blijft ,naar de meening van den minister,
slechts over het vergoedingsstelsel.
Bij de keuze van deze methode is niet over
het hoofd gezien, dat aldus naar hei begin
sel der eerste drie baconcontracten, waarop
in zoo ruimte mate critiek is uitgeoefend,
wordt teruggekeerd. Deze critiek betrof ech
ter niet zoozeer het beginsel, dam. wel de
uitvoering, in het bijzonder de hoogte der
vergoedingen.
Geen debietverfp-ootingen.
Bij het vaststellen van de normen der ver
goeding zal worden uitgegaan van de om
standigheid, dat de baconindu^trie slechts
één afnemer had en heeft, ni. Engeland.
Van de vooruitzichten van dem afzet naar
dit land hangen de hare dus geheel af. Aan
gezien deze afzet door Engeland is gecon-
tingenteerd op een betrekkelijk vaste hoe
veelheid bestaat er in deze situatie voor de
baconindustrie geen redelijke kans op de-
bietvergrooting, behoudens in enkele tijde
lijke uitzonderingsgevallen.
Er kan dus geen spraike meer zijn
van slechts een overbrugging eener
tijdelijke inzinking, een gedachte,
die ten grondslag lag aan de vergoe
ding der vaste kostem over het ge-
heele productieapparaat onder vi-
gueur van de eerste drie baconcon
tracten. Nu een nieuwe toestand zich
ontwikkeld heeft, zou kunnen wor
den volstaan met een apparaat, dat
met een zekere marge het huidige
contingent van 10,000 varkens per
week kan verwerken.
De kosten.
Van dezen nieuwe/n toestand gaat de Re
geering thans uit bi§ de beantwoording van
de vraag, wat deize verwerking mag kosten.
Het verleden kan hier geen aanwijzing geven
De minister is van oordeel, dat deze kosten
niet meer mogen bedragen dan het geval
zou zijn, indien de verwerking der varkens
thans op rationeele wijze nieuw zou worden
opgezet. De aldus berekende kostprijs is de
vergoeding, welke aan de baconfabrikanten
voor hunne werkzaamheden kan worden
toegekend.
Bij de bepaling dezer vergoeding zal
derhalve geen rekening worden ge
houden met het momenteel in de be
drijven geïnvesteerde kapitaal en de
huidige bestaande productie capaci
teit, doch slechts zal worden ver
goed een bedrag, gelijk aan den kost
prijs van het productie-apparaat,
waarmede, bij zoo doelmatig moge
lijke organisatie onder de huidige
omstandigheden zou kunnen worden
volstaan.
Hierbij zal geen rekening worden gehou
den met de individueele omstandigheden der
bedrijven, zoodat aan alle dezelfde vergoe
ding zal worden toegekend.
Aan de belanghebbenden is het voorstel
gedaan om op bovengenoemde grondslag de
vergoeding vast te stellen op 1 1.65 per 100
k.g. geslacht gewicht. Dit bedrag werd door
den accountantsdienst, op den grondslag als
boven aangegeven, nauwkeurig berekend.
In verband hiermede, zal ook geen vergoe
ding worden gegeven voor „winstderving",
„verlies van exportrecht", „onteigening van
goodwill en export" of hoe men dit ook zou
mogen noemen.
Bedrijven, die in aanmerking
komen.
Voor de bereiding van bacon zullen in
aanmerking worden geibraaht die bedrij
ven, welke onder de vigueur van zoowel de
eerste drie baconcontracten als van de
thans geldende overeenkomst bij de bacon-
fabricage ingeschakeld zijn geweest.
Gezien de wenschelijkheid, dat om het
baconvraagstuk rust gaat heerschen, wordt
tenslotte nog medegedeeld, dat het boven
staande systeem als definitief is te be
schouwen.
Mussert's verdediger gaat niet
accoord met de beschikking van
het Hof.
Naar wij vernemen, heeft mr. A. J. van
Vessem te Utrecht als raadsman van ir. A.
A. Mussert beroep in cassatie aangetee-
kend tegen de beschikking van het Gerechts
hof te Amsterdam, waarbij ir. Mussert in
verband met de relletjes op het Blauwe
Zand te Amsterdam naar de openbare te
rechtzitting werd verwezen.
Tegen de beschikking van het Hof zal
een drietal cassatiemiddelen word voorge
dragen.
Drie mannen gingen met
vrouw uit toeren.
een
Een voorbijganger zag gisteravond aan
den Benoordenhoutscheweg een Chevrolet-
auto, waaruit een vrouw en drie mannen
stapten, welk gezelschap zich verwijderde
en den wagen onbeheerd liet staan. Aange
zien de voorbijganger de vrouw kende als
iemand van verdachte zeden, waarschuwde
hij de politie. Deze stelde een onderzoek
in en ontdekte, dat de auto in Schiedam ge
stolen was. De drie mannen, de 19-jarige
C. van S., de 34-jarige P. J. B. en de 22—
jarige S. M., alle drie schilders van beroep
en zonder vaste woonplaats, werden in den
loop van den avond aangehouden en in
verzekerde bewaring gesteld Vast is komen
te staan, dat C. van S. de auto heeft ge
stolen; de andere twee zijn medeplichtig
aan dezen diefstal.
Onregelmatigheden bij Vlaar-
dinger reederij.
In verband met gepleegde malversaties ten
kantore van de firma IJzermans en Co., ree
derij en haringhandel te Vlaardingen heeft
de politie van Vlaardingen Maandagmiddag
den heer C. J. G. W., kantoorbediende bij
deze firma, in diens woning te Vlaardinger-
Ambacht gearresteerd.
Naar wij vernemen, moet het verduisterde
bedrag in de duizenden loopen. De heer R.,
die in het openbare leven verschillende func
ties bekleedt, is wethouder van financiën en
onderwijs te Vlaardinger-Ambacht.
Bijna veertig jaar is W. bij de firma IJzer
mans werkzaam.
Vierhonderd jonge
gast.
kippen ge
in. den nacht van Maandag op Dinsdag
ging een vrachtauto met ruim 800 jonge
kippen van Ermelo maar de marlet te
Purmerend.
In Amsterdam aangekomen, bemerkte de
chauffeur dat er iets aan zijn wagen man
keerde.
Hij stalde dezen in een garage en liet den
wagen repareeren. Oim de kippen te be
schermen gooide hij een zeil over de kisten
Toen bij op de markt te Purenerend kwam,
bleek dat een vierhonderdtal kippen dood
lagen, gegast door de benzinedampen, ter
wijl de overigen voor een groot deel waar
deloos zijn geworden.
DONDERDAG 28 OCTOBER 1937.
Hilversum I.
8.009.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Het KRO-orkest en gramofoonplaten,
2.00 Handwerkuur.
3.003.55 Gramofoonplaten.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Viool en orgel.
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Voor postzegelverzamelaars.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.15 NCRV-Harmonie-orkest.
9.00 (.Zuigpomp of krachtbron?", causerie.
9.30 Vervolg concert (Om 10.00 Ber. ANP).
10.30 Gramofoonplaten.
10.45 Gymnastiekles.
11.00—12.00 Gramofoonpl. Hierna: Schrift
lezing.
Hilversum n.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten.
10.30 Het Omroeporkest en soliste. In de
pauze: Gramofoonplaten.
12.30 Het AVRO-dansorkest.
I.00 Kovacs Lajo's orkest en soliste.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Vervolg concert.
3.00 Knipcusus.
3.45 Orgel en piano.
4.05 Voor zieken en thuiszittenc.cn
4.35 Orgel en piano.
4.50 Voor de kinderen.
5.30 Het Aeolian-orkest.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 De „Staalmeesters" en solist.
7.30 EngeLsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Het Concertgebouw-orkest. In de pauze:
Interview.
10.30 Gramofoonplaten.
II.00 Berichten ANP. Hierna: AVRO-dans
orkest (tot 12.00).
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
46.
„Je bedoelt het wel vriendelijk, maar je
spreekt wartaal, Rex. Simon zou zoo hulpeloos
als een kind zijn tegenover een van die beesten
van kerels. En hij is door mijn dwaasheid den
dood ingegaan."
Er knalde een pistoolschot van het terras
beneden hen. De Reichleau wankelde terug en
liet zijn pistool op den grond vallen, terwijl
Rex hem opving. „Vlug," zei Rex fluisterend,
„vlug, vertel mij, ben je gewond?"
„Och, het beteekent niets," antwoordde htj
aarzelend. „Ik heb een schotwond in den
schouder."
„Wat een geluk dat het niet erger is. Ik
dacht juist dat wij nooit op weg waren hier
vandaan te komen. Bloed het erg?
„Neen, maak je niet ongerust. Let liever op
het dak."
De Reichleau leunde tegen den muur. Na
enkele oogenblikken sprak hij weer. „Mijn
schouderblad schijnt geraakt te zijn, maar niet
gebroken. Ik denk dat de kogel in de zoldering
gedrongen is."
„Kun je je pistbol nog gebruiken?" vroeg
Rex angstig.
„Ja, maar ik moet mijn rechterarm niet te
veel meer inspannen. Ik bloed nogal flink.
Maar ik kan mjj ook met mijn linkerhand be
helpen."
Rex zocht in het donker naar het pistool,
dat met een kletterend geluid op de tegels
was gevallen. „Ik zal het weer voor je laden",
zei hij vlug en opende het magazijn.
„Dank je. Je bent nu wat rustiger, niet
waar? Bovendien ljjkt het of het buiten veel
stiller wordt. Maar daar ben ik niets gerust
op," zei de Reichleau plotseling. „Ik denk, dat
zij het een of ander in hun schild voeren."
„Och, dat kan mg niet veel schelen," lachte
Rex. „Wij moeten het tuinvenster goed be
waken en dan zal alles wel in orde komen.
Zij kunnen ons niet vervallen, of zij zouden
het moeten doen vanaf het dak, of vanaf de
trap. Maar ik geloof niet, dat zjj dat gauw
zullen doen."
„Ja, voor het oogenblik zijn wij althans vei
lig, vermoed ik. Ik wilde alleen maar, dat
die arme Simon weer bij ons was," zuchtte
de hertog.
„Het is best mogelijk, dat hij alleen maar
gewond is, net als jij. Hoe het ook zij, wij
hebben de kerels al uit deze omgeving weg
gejaagd, of ik moet mij sterk vergissen. Wij
hebben er al verschillende van kant gemaakt.
Hoeveel waxen er toen het gevecht begon,
denk je?"
„Ik vermoed een dozijn."
„Zoo. Welnu, er was zoo'n geweldige knaap
die ons belette wilde door het dak te klim
men dat is er een. De twee kogels, die ik
b(j mtjn eerste bezoek hier gebruikte, en die
doel troffen maakt te samen drie. Dan die
kerel met dat hoofd als een eierschaal, die
kennis maakte met den greep van mjjn pistool
dat is vier."
„Simon schoot er vanuit het venster waar
wij ingeklommen zijn, een neer."
„Juist, dat is vijf. Dan was er nog de man,
die ik vanaf den hoek van den muur weg
schoot ik zag hem vallen," voegde de her
tog eraan toe.
„Dat is dus zes. In ieder geval is het schie
ten meer zoo hevig als het geweest is," grin
nikte Rex. „Er zullen er niet veel zijn die
geen verwondingen opliepen."
„Het voordeel van het gevecht binnenshuis,"
glimlachte de hertog ondanks zijn pijn. „Of
zullen wij zeggen een demonstratie van de
superioreit van verdediging wanneer men
moderne wapens gebruikt?"
„Het idéé is niet kwaad. Ik ben blij, dat ik
je weer zoo hoor spreken," zei Rex, terwijl hij
door het venster gluurde. „Ik zou wel eens
willen weten, waar die kerels momenteel uit
hangen."
Na het bijna onophoudelijk vuren was de
stilte, die nu ingetreden was bijna ondrage
lijk.
,,'t Is best mogelijk, dat zij versterking zijn
gaan halen," veronderstelde de hertog. „Het
vliegveld ligt niet meer dan een kilometer hier
vandaan. Ik denk dat zij terugkomen met ma
chinegeweren en een zoeklicht"
„Dat zou het einde van onze geschiedenis
beteekenen. Maar ik vermoed, dat wij er het
beste aan doen, te trachten nu te ontsnap
pen.".
„Ja, ik voel er ook niet veel voor om als
een rat in de val doodgeschoten te worden.
Laten wjj ons geluk beproeven."
Zij liepen naar de deur. Zij hoorden geen
enkel geluid. De Reichleau vloekte zacht.
„Wat kraken die treden ellendig."
„Welken kant uit?" vroeg Rex, toen zij on
der aan de trap gekomen waren. „Zullen wij
door den tuin gaan en zien of wjj Simon kun
nen vinden?"
„Neen," zei de hertog somber, dat is nutte
loos. Wanneer hij niet dood is of gevangen
genomen, zal hij nu het huis van Marie Lou
wel bereikt hebben. Voor ons ligt meer be
schutting. Wij kunnen trachten onzen weg te
vinden langs de uitbouwen."
Met de grootste omzichtigheid slopen zij
de gang door naar de groote daklooze hall.
Zij hielden een volle minuut rust voor zij de
de hal overstaken. Zij hoorden niets. De groote
deur van den ingang stond wijd open.
„Dacht je, dat je er erg van zou verzwak
ken als wij hard gingen loopen?" fluisterde
Rex. „Je moet het mij eerlijk zeggen als je
denkt, dat het niet gaat. Ik zou twee van
die mannetjes als jij bent kunnen dragen. Als
je mjj noodig hebt, waarschuw mij dan even."
„Het zal mij niet schaden," zei de hertog
geruststellend. „Ik heb zeer weinig bloed ver
loren. Wanneer wij hier van elkaar gaan, zul
len wij elkaar weer ontmoeten in het huis
van Marie Lou. Onthoud dat goed. Maar denk
eraan, dat wij daar niet binnen gaan voordat
wij er absoluut zeker van zijn, dat zij ons niet
meer achtervolgen."
„Wij zullen niet van elkaar gaan," zei Rex
kort. Begrepen?"
Als eenig antwoord verliet de hertog het
portaal en begon langs den buitensten muur
te kruipen. Aan den anderen kant werden zij
beschermd door dik kreupelhout. Verder had
den zij de inktzwarte duisternis in hun voor
deel. Het eenige nadeel dat zij ondervonden,
was, dat het kreupelhout bij de minste bewe
ging kraakte. De hertog onderdrukte een
vloek toen hij over het lichaam van den man,
die Simon vanuit het venster neergeschoten
had, struikelde. De man was dood. Zij liepen
langs de brouwerij waar zij gevangen gezeten
hadden, en langs het hoogere gedeelte van den
muur waarchter zij zich verscholen hadden.
Met den muur eindigde ook het kreupelhout.
Zij gluurden vanuit het laatste boschje met
inspanning of zij iets zagen en bleven adem
loos luisteren. Wanneer Leshkin versterking
had laten komen, scheen het onmogelijk, dat
hij de nog levende rest van zijn eerste troep
mannen niet achtergelaten had om de wacht
te houden. Er was echter geen spoor van een
levend wezen te bespeuren.
Rex kroop voorzichtig naar het open ge
deelte, dat voor hen lag. Hij hield zijn pistool
in de hand gereed tot schieten. De hertog
volgde hem en probeerde links en rechts In
het duister om zich heen te zien. De sneeuw
dempte hun bewegingen. Zij draaiden den
hoek van den eersten uitbouw om.
Bijna gelijktijdig vuurden zij k bout por-
tant op een zwarte schaduw, die plotseling
voor hen opdook. De rus viel met een scherpe
kreet neer. Rex viel eveneens achterover en
trok de Reichleau in zjjn val mee.
(Wordt vervolgd.)
