HEN SHULI.
DEKKERS
Benauwd
Wie krijgt de
fiets?
op de
Texelsch nieuws
Derde Blad
W^T GEWiHl ÜS@lC®Pi^f
U/Hte Y3io4co-aft:
Goed spel van Jenny Jugo
RLafo&'JAsaleJL
Geniaal werk van
Peter Lorre
Wst?
Wentel dien last van U af door
intijds Abdijsiroop te nemen.
Thans slechts 75 ct. per flacon!
Ju'-ati-TA&aiei:
Men gaf hem 'n geweer
Oudeschild
Eigen bezorgers voor
onze krant
Openstelling poststation
Den Hoorn
Opening „Ons Huis"
vah
ikoaqt fai ook Uw êoJdiBr. J
k preirihbeurtetT
Burgerlijke Stand
Jje/veJUxJ/i pAaatjz
r Peter Sorre en Edward Arnold
ln „Schuld en Boete" („Raskolnikov")
(Rialto).
De hoofdfilm, welke deze week in het
Rialto-theater draait, is getiteld „Ras
kolnikov", een bewerking van het wereld
vermaarde drama van Dostojevski
„Schuld en Boete", een film, die wij on
geveer een jaar geleden in hetzelfde
theater zagen, gespeeld door Harry Baur
in de rol van commissaris van politie en
die van den moordenaar door Pierre Blan-
chard.
Men gaat onwillekeurig vergelijkingen ma
ken: en is men dan eerlijk, dan komt men tot
de conclusie, dat de rol van commissaris waar
schijnlijk enkele nuancen beter door Baur ge
geven is.
Daartegenover zien wij thans een weergave
van den hoofdpersoon door Peter Lorre, zoo
ongelooflijk sterk, zoo weergaloos suggestief,
dat men deze geheele film als een soort ob-
sesie niet alleen meemaakt, maar in de letter
lijk beteekenis van het woord „beleeft". Be
leven... ja, dó.t doet men deze film, men be
leeft het politioneele drijven naar de oplos
sing en men beleeft de misdaad, zooals die
ons getoond wordt van de ziel uit.
Daar is in deze film slechts één rol en één
speler: het is Peter Lorre, die rasfilmer, de
man, die eens een wereldreputatie verwierf
met zijn „M" („Mörder"). Lorre, een persoon
lijkheid, wiens gelijke men op het witte doek
van 5 werelddeelen tevergeefs zoekt.
Zijn talent, zijn geniaal filmen, onder woor
den te brengen is een onmogelijke opgaaf.
Het is alles sfeer wat deze man geeft. Sfeer...
hij vult de atmosfeer met zijn unheimische
tegenwoordigheid, hij weet het lugubere in
alleen reed3 de v e r s c h ij n i n g te brengen
en is daarin knapper dan 100 Boris Karloffen
te zamen. Want hier behoeft de sfeer niet
met maskers en requisiten kunstmatig aan
gebracht te worden, doch straalt volkomen
natuurlijk uit het wezen van dezen man.
Over het verhaal zullen wij zwijgen. Het is
de geschiedenis van een moord, spelende in
het oude Moskou. Een mensch, een geniaal
mensch, krepeert van ellende en slaat een
pandjesvrouw neer. Een moord. Politie
onderzoek...
Men zou denken een goedkoope story, doch
men slaat de plank mis. Want het is onder
de buitengewoon knappe regie van niemand
minder dan Dietrich's ontdekker en „maker"
Joseph von Sternberg gelukt van dit onster
felijk menschelijk arama een film te maken,
waarover reeds verscheidene maanden ge
sproken werd en waarover ook nog langen
tijd gesproken zal worden.
Wij kunnen deze film recommandeeren.
Men moet haar gaan zien, vooral zij, die van
de film meer eischen dan een amusements
medium, meer dan vroolijkheid en comedie,
meer dan een paar uur vergeten der aardsche
verdrietelijkheden.
De film grijpt U aan. Twee uur lang. Ze
laat U niet los, maar voert U naar een zeer
speciaal gebied van het genre dat men „sen
satie" zou kunnen noemen.
Raskolnikov... een super-prestatie niet
alleen van Von Sternberg en enkele bijrol
vertolksters, maar bovenal van Peter Lorre,
die wij hier zien in een werk, dat, zoo het al
het fenomenale ,.M" niet overtreft, dit toch
ongetwijfeld evenaart.
Men verzuime niet er kennis van te nemen.
Door bijzondere omstandigheden was de film
„De Parvenu", met Harry Bauer, niet aange
komen, maar desalniettemin heeft de heer
Van Twisk kans gezien om de hand te leggen
op een uitstekend Duitsch filmwerk „De ge
vaarlijke Leugen" met Jenny Jugo in de
hoofdrol.
En niet alleen de charmante en bekoorlijke
Jenny Jugo speelt een uitstekende rol, maar
daar is Theo Lingen, die op de hem eigen wijze
een rol vertolkt, die geestig en origineel ge
noemd mag worden. Lingen is de laatste jaren
een ware ster gebleken. Als komiek kent hij
zijns gelijken niet. Het droge gezicht, dat ge
paard gaat met zijn eigenaardige manier van
optreden, is steeds opnieuw weer een attractie
op zichzelf.
Over het spel van de hoofdvertolkster kun
nen we kort zijn. Jenny Jugo is voor den bio
scoopbezoeker een graag gezien type. Haar
vlotte optreden, de glimlach, die zich steeds
weer op het juiste oogenblik baan breekt, we
behoeven het niet te verzwijgen, maar de gedis
tingeerde charme, die van haar persoon uit
gaat is bijzonder gevaarlijk voor een „vrijge
zellen" hart. Als tegenspeler treffen we ook
nog Harry Liedtke aan. Wel een film dus,
waarin een keur van sterren voorkomt en die
dan ook een geslaagd geheel is geworden.
De film na de pauze, een Amerikaansche,
getiteld „De kleine piraat", is een sensationeel
product. Sybil Jason, die we de bijna, wat haar
bekendheid betreft, een tweede Shirley Temple
kunnen noemen, speelt hierin de rol van pirate.
Evenals in het bovenbescheven Duitsche pro
duct, komt ook weer in deze film een aantal
zeer bekende, maar nu Amerikaansche, ster
ren voor. Noemen we slechts May Robson en
Guy Kibbe.
Het mag nu niet direct een thriller eerste
klas genoemd worden, een feit is het, dat ze
diverse spannende, aardige momenten heeft,
terwijl vooral de opnamen van uitstekende
kwaliteit z:jn.
Ongetwijfeld is het programma van de Witte
dan ook goed verzorgd te noemen.
y
Wilt Ge verlichting in den kortst mogelij
ken tijd? Wilt Ge dat benauwde gevoel, dat
overmatige fluimen doen ophouden, pleeg
oen geen verzuim door te wachten en Uw
hoest te laten ontaarden in een of andere
gevreesde kwaal. Nog zijn Uw organen ge
2ond, laat ze niet ziek worden door het met
ziektekiemen beladen slijm. Weer op na-
'uurlijke wijze de ziekteaanval af. Zorg dat
oie taaie slijm die U het ademen bemoeilijkt,
wordt verwijderd. Neem Abdijsiroop, die
s'°Pt den hoest, maakt Uw ademhalings
organen gezond, geeft Uw borst de weer
stand die deze noodig heeft en zal U
weer vf ruim en d> r1 - en a 'emha1''
Een opname uit „Men gaf hem een Geweer"
(Tivoli).
Sterk gespeelde hoofdfilm in Tivoli
met prachtig spel van Spencer
Tracy.
In de Tivoli draait dezer dagen een huiten-
gewoon sterk gespeelde film. Dat is „Men gaf
hem 'n geweer", de veelbesproken en veel
omschreven productie van de Metro Goldwyn
Mayer. „Men gaf hem 'n geweer", dat is de
film van hen, die uit den oorlog komen in
een ontredderde maatschappij, waar voor hen
geen plaats is. En al is die plaats er, dan is
het nog zeer kwestieus of zij, die eenige jaren
achtereen een geweer in de handen gedragen
en daarmee gedood hebben, die plaats kun
nen bezetten, dan wel kunnen b 1 ij v e n be
zetten.
Dit is de film van den „forgotten man",
den vergeten man, die vóór hij naar het Wes
telijk front vertrok, was, zooals millioenen
jongemannen, niet beter en niet slechter, niet
slapper en niet flinker. Maar het geweer, dat
men hem in handen gaf, maakte van hem
een duivel: mèt het geweer was hij en voelde
hij zich sterker en machtiger dan iedereen,
zonder geweer was hij niet anders dan een
lam, alleen niet zoo onschuldig
De schier mystieke kracht van zijn wapen,
heeft Jimmy (Franchot Tone) ondervonden,
toen hij in zijn eentje een mitrailleurnest ka
pot Echoot. Het geweer geeft hij niet meer
uit handenook niet toen hij teruggekeerd
was in de „States" en burger geworden. Jim
my blijft dooden, hij .wordt een gangster en
hq eischt zijn levensrechten op met de hand
aan den trekker
Ziedaar de tragedie van den man, die aan
het front verkeerde. Maar daar is ook een
andere figuur, die in dezelfde omstandig
heden verkeerde. Zijn trouwe vriend (Spencer
Tracy) die sterker bleek in den strqd tegen
de psychologie van den oorlog. Die man^blijft
Jimmy trouw, ook als hij ontdekt, dat hij een
misdadiger geworden is. Hij kan zijn vriend
niet van een gruwelijken dood redden, hij
wordt neergeschoten door de politie, die hem
op het spoor gekomen is. En als Tracy bij
het lijk van zijn vriend staat, dan weten we
dat er een nieuw argument is. dat deze volks
film bij uitnemendheid zoo geschikt maakt
voor dezen tijd. Zij laat immers nog eens
duidelijk zien, waartoe de man, die den oor
log overleeft, kan komen, hoe hij levend van
het front kan komen en toch dood voor zijn
verdere leven.
Op dit gegeven heeft de regisseur W. S.
van Dyke zich met alle kracht en vaardig-
heoid, die in hem is, geworpen en hij heeft
een werk geschapen, waarin ellende, nood,
spanning, moord, opoffering en vriendschap
elk hun deel opeischen. Prachtig werk lever
de ook die onvergetelijke karakterspeler
Spencer Tracy en in de laatste gedeelten van
de film ook Franchot Tone. Gladys George
vervult de vrouwelijke hoofdrol en ofschoon
wij haar nooit eerder op het witte doek za
gen, maakte zij toch een indruk van groote
routine.
De eerste film is een vroolijke revue, waar
in o.m. enkele bekende songs van Araeri-
kaansch allooi, uitstekend gebracht worden.
Nelie en Josien Pool brengen onze
krant rond.
Met ingang van Maandag a.s. zal onze
krant, door eigen bezorgsters, bij onze
abonné's op Oudeschild worden bezorgd. De
krant zal daardoor vroeger bij onze abonné's
zijn en wij vertrouwen, dat het contact tus-
schen de krant en onze abonné's daardoor
nog sterker zal worden en dat we er nog vele
nieuwe vrienden hij zullen krijgen.
Nelie en Josien Pool, bij alle Oudeschilders
bekend, zullen de Heldersche Courant van
Maandag af rondbrengen. Men kan bij de
meisjes Pool zich ook opgeven als nieuwe
abonné' Zij zullen naam en adres gaarne
noteeren.
Met ingang van 15 Nov. a.s. zal het post-,
telegraaf- en telefoonstation te Oudeschild ge
opend zijn:
a. Voor den postdienst:
Alle werkdagen van 9 u.10.30 u.;
14.30 u.15 u. en 18 u.19 u.
b. Telefoondienst voor aangesloten ab.:
Alle werkdagen van 8 u.20 u.
Des Zondags van 8 u.9 u.
Bovendien zal des Zondags gelegenheid wor
den gegeven tot het afhalen der correspon
dentie.
EEN DIE ZIN IN EEN BAD HAD.
Dezer dagen geschiedde het, dat een moe
derziel alleen staande Fiat op het parkeerter
rein aan de haven, plotseling zin kreeg eens
zonder bestuurder een tochtje te gaan maken.
Het zacht glooiende terrein bood hiertoe dan
ook een schitterende gelegenheid om flink op
gang te komen. Helaas was de tocht gauw af-
geloopen, daar de in de haven gemeerd lig
gende „Marsdiep" volkomen den weg versperde
en het sombere Fiatje slechts genoegen moest
nemen niet verder dan den havenrand te rijden,
waar hij inmiddels door een sterkere broer, een
vrachtwagen, met alle vier pooten op den be-
ganen grond werd getrokken.
Woensdagavond 10 Nov., is het vernieuw
de en vergroote vereenigingsgebouw van de
N.-H. Gemeente op feestelijke wijze in gebruik
genomen. Ds. Moen, ging in zijn openings
woord uit van de nieuwe naam: „Ons Huis".
Naast de Kerk voor de openbare Eeredienst,
moet dit jeugdgebouw het brandpunt worden
van het meer dagelijksche gemeente-leven:
catechisatie, vereenigingen, gezellig samenzijn
in allerlei vorm. Voor dit doel is „Ons Huis"
nu bijzonder geschikt gemaakt; 't is een vroo-
lijk en prettig gebouw geworden, waarvan
spreker hoopt, dat het voor velen een echt
tehuis zal worden.
Ds. Moen dankt den Kerkeraad, Kerkvoog
dij en Notabelen voor hun' buitengewone
mede- en samenwerking, de teekenaar, de heer
Moen, voor zijn belanglooze arbeid, de uit
voerders van het werk, en in het bijzonder
allen die dezen avond voorbereid hebben: de
jongeren.
Dan wordt het programma vlot afgewerkt:
Zangvereen., Meisjes- en Jongel. vereen., en
Jongensclub leveren om beurten bijdragen; de
vele aanwezigen ('t was meer dan vol) ge
nieten; er zijn ook vele alleraardigste monu
menten, we noemen de stukjes in Texelsch
dialect en de wintertafereeltjes: Baanveger en
Sneeuwman. Een verloting leverde een zeer
gunstig financieel slot. 't Is al ver over 12 uur
als Ds. Moen deze bijeenkomst met dank
gebed sluit.
Donderdag werd hetzelfde programma nog
eens herhaald.
Wij ontvingen dit verslag te laat voor ons
nr. van gisteren. Red. H. Crt.
„ROGGO" is in Den Helder verkrijgbaar
a 8 ct. per pakje bij; L. Janssen; C. Wiering;
J. v. d. Leek; G. Wieren; L. A. v. Hees;
M. en G. KoffemanJ. ZoonC. Geervliet
J. Slikker; C. Krigée; J. Wiering en bij
Lammers
Oplossingen Puzzle-wedstrijd kunnen
tot 18 November worden ingezonden
Het aantal oplossingen van den slagzin,
dien we Woensdagmiddag op onzen Kinder
middag hebben uitgegeven, is niet groot ge
weest. Van de ruim vierhonderd bezoekertjes
hadden er 61 de oplossing gevonden en van
die 61 waren er nog 35 fout, zoodat het aan
tal goede oplossingen slechts 26 bedroeg.
Mevr. PrinsRol, Den Burg, raadde 25
goede oplossingen, zoodat zij de gelukkige
winnares van de fiets is. Zy kan deze by de
firma Leféber, in de Warmoesstraat bestellen.
Den heer Laféber hebben we hiervan reeds in
kennis gesteld.
Was de slagzin te moeilyk? Neen, we ge-
looven het niet, temeer waar we den zin van
achter naar voren hadden opgegeven en we
dus zelf in de veronderstelling waren, dat
wanneer men één woord zag, men ook ge
makkelijk tot de oplossing van de andere
woorden zou komen. Het was dus slechts het
teruglezen van de woorden, van achter naar
voren.
De slagzin luidde:
De Heldersche Courant, eenigst dagblad
met Texelsch nieuws.
De fout, die het meest gemaakt is, was
dat men schreef „eenigste dagblad". Een e
dus teveel, die door ons niet opgenoemd was.
Het blijkt dat ook de meeste inzenders zich
vergist hebben in de puzzle kwaliteit van
onze Texelsche abonné's, want zij schatten dat
er twee- tot driehonderd oplossingen binnen
zouden komen.
Volgende keer zullen we het nog gemak
kelijker maken!
FILMVERTOONING.
Woensdag 17 November des avonds te acht
uur zal in de Geref. Kerk te Oosterend ver
toond worden de film „De vrije universiteit
te Amsterdam". De toegang is geheel vrij.
Alleen zal ter bestrijding der kosten een
collecte worden gehouden.
BETERE UITKOMSTEN OESTERTEELT.
Nabij Oost is een aanvang gemaakt met
het ophalen van oesters, uit de oesterbedden
aldaar. De opbrengst is dit jaar heel goed,
doch er zijn niet veel uitgezet.
ZONDAG 14 NOVEMBER 1937.
Ned. Hen-. Gemeente:
Den Burg, v.m. 10 u., Ds. Visser.
Oosterend v.m. 10 u., Ds. A. Kok, n.m.
7 u. Ds. A. Kok (H. Avondmaal).
Waal n.m. 7.30, Ds. Salm.
Den Hoorn v.m. 10 u. Ds. Moen.
De Cocksdorp, v.m. 10 u., Ds. Salm
Zendingscollect, Stemming.
Z u i d-E i e r 1 a n d, n.m. 3 u., Ds. Salm.
Oudeschild, v.m. 10 u., Ds. Scholte.
Doopsgezinde Gemeente.
Den Burg, n.m. 7 u.„ Dr. Vis, Kerkbus van
De Koog.
Oosterend, v.m. 10 u., Dr. Vis.
Den Hoorn, v.m. 10 u. Ds. Smidts.
Geref. Kerk.
Den Burg (Geb. Fanfare), v.m. 10 uur,
Cand. Wouda, n.m. 3 u. Ds. v. d. Leer.
Oosterend, v.m. 10 u., Ds. v. d. Leer, n.m.
3 u. Cand. Wouda.
DE LEGER DES HEILS-FILM.
De nieuwe Leger des Heids-film draait a.s.
Maandag 15 Nov. in het gebouw aan de Palm
straat. In Amsterdam trok deze film veel be
langstelling, en we mogen het een voorrecht
achten, dat Den Helder één van de eerste
plaatsen is. waar dhze film vertoond zal wor
den. Zij geeft een imposant overzicht van den
Leger des Heils-arbeid zoowel in ons land als
in Ned.-Indië.
Voor bijzonderheden verwijzen we naar de
advertentie.
Zaterdagavond 8 uur, Straatzang Den Burg.
Zondagmorgen 7 uur, Bidstond.
Zondagmorgen 10 u., Heiligingsamenkomst.
Zondagmiddag 4 uur, Openluehtsamenkomst.
Zondagavond 8 uur, Verlossingssamenkomst.
Jeugdsamenkomsten.
Zondagmorgen 9 u., Handleidingssamenkomst.
Zondagmiddag 12.30 uur, Compagniesamen
komst.
Zondagmiddag 5 uur, Heolsamenkomst.
Van 6 t.m. 12 November 1937.
GEBOREN: Cornelis Jan, z. v. L. W. Griek
en J. Vonk; Jozephines, z. v. H. Starrenburg
en J. Zeeders; Jannetje d. v. C. van Groettt-
gen en A. Vlaming.
ONDERTROUWD: K. Breman en E. de
Jonge; A. Dros en A. Koorn; E. de Jong en
B. Maria Joseph Elisabeth Verstegen.
OVERLEDEN: N. Boonacker, 82 jaar, wed.
v. Arie Langeveold; H. C. Koorn, 42 jaar.
Gevonden: 1 sleutel, 1 handschoen en
1 hond.
De -houten skommelwieg von Janus heit heal
wot teweeg broeht in 't durp. Je herinnert je
meskien, dat we lest bee Janus en Kee 'weest
hewwe' om een piep en een wieg. Die
moeten we gebruken op 't tooneel en omdot
we nag niet wisten, weer de uutvoering
wezen zou, in de Vergulde Os of in de
Rustende Jutter, hewwe' ik en Wullem de
wieg thuushaald, in 't donker vonzelf. Nou,
we bergen dot meubelstuk zoolang op in de
boe en denken d'r verder niet meer over na.
Komt Jonnie van de week thuus von de
repetitie, heelegaar ontdeen en hikkend en
snuffend. Ik zeg: Wie het jou onrond?
Mee mee meester Hannema, be
gint ze.
Wot zeg je! roep ik, wont ik skrok me
een hoedje, ol wos je 't zelf, weer of niet?
Hoewel, ik snopte niet, weerom Hannema nou
juust heur... Kiek eres on, ik wil vonzelf m'n
eegen vrouw niet ofvollen, maar-ja, we benne'
temet twintig jaar 'trouwd, Jonnie weegt
tweehonderd pond, op d'r iene wong het ze
een flinke wrot 'kregen in de loop der jaren
en d'r heer wordt ol puur gries, terwijl
mevrouw Hannema een jong wufie is, wel
gien skóónheid, maar toch een gnappe vrouw
on te zien. Dus ik sting effe' verbluft.
Je laat me niet uutpraten, snufte ze. 't Is
meester Hannema zien vrouw!
Dot luchtte me op en ik nam een of-
wochtende houding on. Een mon, die hem
bemoeit met vrouwenkibbelderee, verdient,
dot ze 'm voor zien ezelachtigheid levenslang
geven in een cel vol kijvende buurvrouwen.
Ze het me zooveul 'zeid, os dat ik maar
uutskeejen moest. Wel niet zoo rechtsuut,
maar 't kwam er toch op neer.
En je speulde zoo best!
Dot zeit ze nag. 't Is niet om het spel,
't is om mien figuur. Ik ben te brèèd voor
een kamenier.
Dq's wot nuws. Hoe komt ze deer zoo
iniene bee We hewwe' de rollen drie weken
terug ol verdeeld en toe hod er gien mensch
iets op teugen.
Ne, toen nit. Dot hewwe' ze bepaald
later uutvonden. En Duuwtje heit d'r op
stookt, do's zoo vost as een huus, wont ter
wijl die von Hannema alsmaar om me heen
liep te steerten of ze wot mols on me zag,
zot Duuwtje strok in d'r boekje te kieken en
zei gien stom woord.
We praatten nag wot en 't end von 't liedje
wos, dat ik naar meester ging, om es te
hooren, wot dot was met Jonnie's figuur.
Ik kan je zeggen, hee wos er verlegen mee en
mompelde zooiets von vrouwenzaken en toe
kwam mevrouw Hannema d'r bee.
Ja, 't is een pijnlijk geval, zeit ze. We
zijn erg gesteld op uw vrouw en ik vind het
ontzettend naar, om erover te beginnen, maar
ik dacht, dat ze 't zelf wel gezegd zou hebben.
En nu we in de Rustende Jutter spelen,
moeten we bovendien langs die ladder naar
beneden; is dat dan ook geen bezwaar?
Meester zot een beetje zenuwachtig te
poppetjesteekenen op een vloeitje en kuchte
es,
Ja juist, Kers, zeit-ie, die ladder ook.
Dienaangaande zou ik...
Ik skoot ien de wiend: Wot dienovereen
komstig en dienaangaande! En don die molle
praat over de lodder. Ik denk, dot de loder
meer bezwaar het teugen Jonnie as Jonnie
teugen de lodder. Kort en goed, wot heit
Duuwtje zitten te klessen?
Wie Duuwtje? vroegen ze.
Duuwtje von Aai. Mevrouw Baars.
O, jaja. Wel, ze heeft niks kwaads ver
teld van jullie, maar... eh
Afijn, na nag wot gepraat kwam 't hooge
woord eruut. D'r werd in 't durp 'zeid, dot er
binnenkort bee ons gezinsvermeerdering zou
plaats vinden, nou en don kon Jonnie toch
niet...? nietwaar?
Dus dat wos don het groote nuws. Ge
lukkig maar, dot ik nou zooveert wos, wont
meester Hannema bleek het ollemaal voor
weer opnomen te hewwe'. Maar ik wou von
zelf wel es weten, hoe dot praatje ontstaan
wos.
Tjonge, jonge, dot is me een èèved 'worden.
Eerst moest ik naar Duuwtje, om te hooren,
weerom zee 't zeid hod. Duuwtje hod 't von
Krullesie en die had 't opvangen bee Teunis
van Grietje en deer onkommen, vernom ik,
dot 't verhaaltje meskien wel bee Aris van
daan kwom. Dus ik naar Aris. Maar die wist
von niks. En zóó sjouwde ik temet het hééle
durp of. 'k Leek de Wondelende Jood wel met
dut verskil, dot die tenminste iens rust zal
kriggen, wot voor mee verkeken is, wont tot
op heden benne' we d'r nag steeds niet ochter,
wie ochter ons reg on 't fantaseren 'weest is.
Maar één ding is zeker: 't komt deur de wieg,
die we toen èèves in huus 'sjouwd hewwe' en
ik denk, dot we niet ver mis benne', as we
burevrouw voor de skuldige onwiezen, wont
die zit zóö'n hèèle èèved met de lomp uut en
't gerdien open te koekeloeren naar wot er
op strèèt beurt. Zee is het ok, die mevrouw
Hannema over 't durp 'broeht het deur te
verkloppen, dot die oltoos margarine ge-
bruukt om het vleesch te brajen.
't Zal aars tied worren, dot we de uut
voering von „Kendas" nou es kriggen: Jon
nie denkt on gien eten en drinken meer en
loopt de hééle dog d'r rol op te zeggen en om
de haverklop moet ze om een boeskip, don
bee Duuwtje en don weer bee meester Hanne
ma en onderlest het ze naar Nuwwediep
'weest om d'r heer te laten permanenten. En
vader loopt as een echte Jan Hen ochter het
eten on te kukelen, 't is gewoonweg een op
geven boel. Maar 't mooiste is, dot ik nag
stondjes krig op de koop toe, omdot ik een
skutkeldoek verskroeid hew, en de melk laten
overkoken, of zóó as guster weer met die
riest, toen ik niet meer wist, of je drie kopjes
water op één kopje riest moest doen od frie
kopjes riest op één kopje water en 't zóó stief
worren wos, dot je 't wel snijjen kon.
Over het geld hoeven we ons olvost gien
zurgen te maken: we hewwe' olie kaarten o!
verkocht. Dot is een zeer pok von 't hort.
Nou, en don zal het met het spealen ok wel
gaan; dó's eegelijk het leste, weer ik bang
voor ben, wont we doen het best. Wullem zien
vrouw souffleert en die zit bee elke repetitie
te skriwwen von ondoening. Dus met goede
moed er op of! BIEM,
