U ZOEKT
IETS
APARTS
De heer Gerrit Helder beleeft
een groote sensatie
Unit-post
Gebr.
RUHLAND
-si5^§@ssa§s^ss
HAAsmmmh
mmi
Wonderlijk bezoek van den Sint
Een belofte voor onzen
Middenstand
Een waardevol
GESCHENK
WETTIGE TOEKOMST
J. ROMBOUT,
Kfumlen-teclcurie
doei het umaJIc!
UtacM niet te tanq,!
lllfil
MMpg
Collectie WAND- en
S CHEMERLAMPJES
is een
volgestort kapitaal 208 000
Violenstraat 95 Tel. 788
Wat U ook
te verkoopen hebt,
Bestelt nu als Sint Nicolaas-
geschenk een prachtige doos
100 vel briefpapier en enveloppen
met naam in blauw bedrukt
Bij vooruitbetaling
slechts
Een echt QajuMxaI}, £le RaeA-pACM uct!
Drukkerij DE BOER
Koningstraat - Den Helder
Papierwaren,
Vouwbakjes en
Toonbankrollen, enz.
■r k* JAiiM
Jo!öTX£i>:o:<ix9xn
.'XoioioxiTKab,;
TM?
- -
!i?.ö£i$rd:lixd:<ixol
^SSdP^toMirOXC
:-v ::c:o v,v
jf!
'É@gpg&®B5|
1\ - SÉ
foxOjO,
jZ. ft
■'.'.■y.c.y.iy.oyjy.-W J
:-v.. 'V cJr,;,1
■■Jr ffoxi
PUSl
iRjPb'Pp:pxö:p)
^'^ióRSoxoiCTxcBr^vc^SjeflB^'d^iXe
IPJb^lPP^<SSïÉÊ.f||s|1|s'
••"o--::>:o::c:<i>:o:<t>:c:< o: :o:axo:o>:o"
SiSS^siSs^bSbtSSi
-
V,
.xbtd^ö.^b^P.^Si?.^JP^PLPX?J5^^S^SRRi
qxixpTqxixoï
•'^ö!pxbpb:^d.%xb'&".b1d!<ixö:oxb1üf^'G!b'PdtdP.b<"d%xt
§ip?Sapj:^!lig|s|s^p5j^sg|p<
b^PöibitiS
X-.XOM XOX
Pb'! 'fc
t>:o:<o:o;<ix!
^b'PJPefoxi
!fXi>:oxi::c.
KpggSsa
büL
i£ö:oxö;9x9
;?b!bPb!öyia
!5SSSi>:oxb:o:
t8gSj«ÖSi&
■BW"b:ö::i>;ö:
■rbxo:<ixQ:ox'
pi^Hi
r^ffiPjPdio'Sixd;
;fi:P5P:Pb'«
!3'byq:q':-D:
Gisteravond beleefde de heer Gerrit
Helder, het bekende bestuurslid van
een der plaatselijke Middenstandsver-
eenigingen de sensatie van zijn leven.
Juist toen hij het laatste kwartje gevon
den had, dat de juffrouw in den winkel ver
geten had te boeken, werd er op de deur ge
klopt en meende de hr. Helder, dat dit de po
litie zou zijn, die dacht dat er een arbeids
wet overtreding aan het handje was.
Grimmig stond de middenstander, die
vooral nu, wel andere dingen aan het veel
geplaagde hoofd heeft, op, met de bedoeling
eens hartgrondig zijn meening over dit
avondlijk bezoek te zeggen, maakte de knip
los en... stond van aangezicht tot aangezicht
met niemand anders dan... Sinterklaas.
De heer Gerrit Helder verslikte zich in
Zijn sigaar, boog als een knipmes en haalde
den Sint, die zoo volkomen uit de lucht ge
vallen kwam, binnen. De Sint zag er zorge
lijk uit, diep lagen de rimpels in het ver
trouwde gelaat en de heer Helder zag de
handen onder de witte kaftan lichtelijk be
ven. Nadat er een kop thee gedronken was,
vernam het middenstandsbestuurslid van zijn
hoogen bezoeker wat de reden van de on
verwachte komst was.
Vier dagen geleden was Sint de Spaansche
gTens gepasseerd, doch, wat hem nog nooit
was overkomen, ditmaal op vertoon van een
valsche pas. Het bleek namelijk, dat men
hem aangezien had voor een spion der recht-
schen en de linkschen hadden .derhalve een
goeden prijs op zijn eerbiedwaardig hoofd
gezet. Op het laatste nippertje had men nog
gepoogd een spaak tusschen het rad te ste
ken, doch net was het, dank zij de voortva
rendheid van Pietro Norico, hier te lande
meer populair bekend staand als Zwarte
Piet, gelukt, de grens over te sluipen. Ech-
voor het eerst sinds vele eeuwen zonder
eenige kans de omvangrijke begage, die 30
treinen in beslag nam, mede te nemen.
De heer Gerrit Helder hoorde het relaas
aan en schudde zijn hoofd. Ook hier ver
driet en rampspoed... ook hier malaise...
Evenwel, na het genieten van de thee en
enkele Sinterklaasjes kwam de gebaarde
oude heer wat bij en nadat hij uit de mou
wen van zijn kaftan een blocnote gehaald
had, vroeg hij Gerrit, wat de wenschen en
nooden van de den Helderschen winkelier
in den meest ruimen zin des woords waren,
en tevens die van de plaatselijke mid
denstand. Want hun nooden waren zelfs tot
over de Pyreneeën doorgedrongen...
Ja, Hoogheid, aldus de heer Helder, die
de verantwoordelijkheid als een looden last
op zijn toch reeds zorgelijk hoofd voelde
rusten, de wenschen van de Heldersche
koopers zijn vele. Over het algemeen zijn
ze ons wel ter wille, maar er is een deel...
en meteen vloog het woede-bloed onzen
heer Gerrit Helder naar den schedel.
Kom, goede man, aldus de Sint, zeg mij
gerustelijk Uw zorgen en hopelijk dat het
Mij vergund zij hier eenige verlichting in
Uw smartelijkheden te brengen.
Nu Sire... aldus vervolgde onze zegsman,
is het dan geen grof schandaal, dat er nog
altijd Jutters gevonden worden, die heel
naar Amsterdam gaan om hun garderobe
bij te vullen? Is het geen schande, dat
tientallen winkeliers hier geen centen heb
ben om hun belasting te betalen, alleen om
dat de bevolking meent in Mokum goed-
kooper uit te zijn. Is het geen schande, dat
de regeering nog steeds wacht de gekorte
ambtenaarssalarissen iets, ...iets meer op
peil te brengen en is het geen schande
dat...
Enfin, zoo ging hij door. Hij noemde 87
grieven op en de Sint noteerde. Tot drie
maal toe moest hij de punt zijns potloods
aanslijpen. Hij vernam zoo, dat men gebukt
ging onder de electriciteitstarieven, dat
men veel aan sociale lasten moest opbren
gen, dat de menschen in Den Helder den
ken, dat men op ieder artikel, of het nu een
dressoir is dan wel een pond appelen, 50
procent korting kan geven, dat... w&t al
niet?
Een traan welde uit het Bisschoppelijk
oog en rolde op den grond, zoodat de heer
Gerrit Helder besloot de andere 251 grie
ven voor het volgend jaar te bewaren.
Nadat de vriend van kinderen en Ouderen
opgestaan was en zijn kaftan aangetrok
ken had, noodigde hij den heer Helder uit
met hem een rondje door de stad te maken,
teneinde met nog enkele bestuursleden der
middenstandsvereenigingen eens poolshoog
te te gaan nemen.Aldus geschiedde: de heer
H. belde in der haast twee collega's van de
Hanze en één van zijn eigen organisatie op
en nadat de diverse plichtplegingen ge
schied waren, toog men op het pad.
Hoewel laat, trof men de meeste leden
nog aan. Velen waren nog hard bezig de
laatste hand aan hun Sint Nicolaas uit
stallingen te leggen, maar ondanks dit wij
dingsvolle karwei met duizend zorgen op
het gezicht gegrifd.
Hier en daar trad men binnen. De een
was vriendelijk tegen den ouden Man, de
ander negeerde hem straal. De een gaf hem
een stoel, de ander informeerde wanneer
hij weer wegging, omdat het alles toch niks
om het handje had. Van straat tot straat
ging het en de Sint noteerde. Heele boekjes
vol vol en tot het einde gekomen was en
men 32 winkelstraten afgeloopen had.
De heer Gerrit Helder maakte juist bij
zich zelf de opmerking dat hem zeker de
vetleeren medaille van verdienste toekwam,
toen de Bisschop het seintje gaf om in
Centraal een kleintje-koffie te nemen.
Toen alle 5 gezeten waren, keek de Wit-
gebaarde het kwartet eens aan en... barstte
in lachen uit. Zijn vlassen baard schudde
als een oolijke wimpel heen en weer en
juist toen men dacht dat het een uitlaat
voor opgekropte zenuwen was nam de Goede
Man het woord.
Mijn heeren, aldus sprak hij, spreken
de ook namens mijn dubbelgangers, die
reeds in de stelling aanwezig zijn, meen
ik te moeten opmerken, dat hier sprake is
van een soort ziekte, die reeds vele eeu
wen in alle plaatsen moest constateeren.
Die ziekte noemen we in Spanje „Manco
di courazzi", en hier geloof ik „pessimisme".
Dit is het ergste wat een zakenman kan
overkomen en ik ben vast van plan Den
Helder niet te verlaten alvorens daar een
stokje voor gestoken is. Met deze woorden
haalde hij een ei, koffiedik en een toover-
glas te voorschijn (requisiten waarop zelfs
een Melorini jaloers geworden zou zijn)
keek er in en gaf het volgend ooggetuige-
verslag van zijn ervaringen, die zijn nim
mer falend oog aanschouwde.
Ik zieik ziealdus Sint, dat er
voor Den Helder een goeden tijd te wach
ten staat. Ik zie alle winkeliers met wel
varende gezichten rondloopen... ik zie een
Nutsspaarbankgebouw dat den geheelen
Polderweg in beslag neemt, zoo ook tal van
vergroote bankgebouwenik zie een minister, die met het plan
rondloopt de overheidssalarissen te verhoogen en de belastingen
te verlagen... ik zie een vereeniging tot bloei komen, die iedere
Jutter, die iets buiten deze stad koopt, bestraft met 5 dagen
hechtenis of 50 pop boete, ik zie ook een overheid, die zich ten
doel stelt geen winsten uit haar bedrijven te maken..., ik zie de
kosten van sociale lasten naar beneden tuimelen... ik zie, ja, ik
zie een stad, die bloeit en waarin zich louter vroolijke menschen
bevinden.
De aanwezige bestuursleden der middenstandsvereenigingen
luisterden met open monden... en hingen aan de lippen van den
Sint, <Jie vervolgde...: Maar ik zie ook een schim, die niet ver
dwijnt. Een schim, die... ja, die schrijft... met vlammende woorden
in de lucht: pessimisme en ondergang.
Dat beteekent, dat de gaven die door mij gegeven zullen kunnen
worden, bedreigd worden door dit heerschap. Het is volstrekt
noodig, dat men weigert te gelooven aan het bestaan van deze
schim. Men moet hem uit z'n gedachten bannen en zijn bestaan
loochenen. Lukt dat, dan ben ik bereid mijn medewerking te ver-
leenen, opdat zoo spoedig mogelijk, waarschijnlijk reeds in 1938,
de goede gaven die ik U zoo juist verkondigd heb, in vervulling
gaan.
Het kwartet zat met stomheid geslagen... visioenen doken voor
hun geestesoog op. Zij zagen zich weer winkeliers, die voor hun
pleizier werken, zagen weer winkels vol klanten, die niet om
cadeaux kwamen, zagen de contanten binnenstroomen en hoor-
Komt dan eens kijken naar onze
Groote keuze.
J. REVIER, Koningstraat 64, tel. 360.
den het onophoudelijk gerinkinkel der deur
bel.
De heer Gerrit Helder sprong op, greep
de hand van den Sint en sprak de volgende
historische woorden:
„O witgebaarde brenger van moed en
goede gaven..., wij hebben Uw woorden
verstaan en begrepen en we weten wat
onze plicht is. Op dezen dag zullen wij
een nieuw levensdevies kiezen: we zijn er
van overtuigd, dat het alles beter zal
gaan, we zullen het hoofd niet in den
schoot laten rusten doch dapper strijden
tot de gaven komen. Want ze komen
dat zien ook wij thans
Goedkeurend knikte de Sint... hij ver
heugde zich in den nieuwgeboren moed der
J middenstanders en opstaande sprak hij
„Welnu heeren, bjj zooveel moed be
hoort een belooning. Ik zal nog vanavond
met mijn dubbelgangers de huizen der
ingezetenen afgaan, en de menschen hier
instrueeren. Ik zal zorgen dat alle ca
deaux voor dit feest om te beginnen i n
Den Helder gekocht zullen worden
en ik zal zorgen, dat het voor U en de
koopers een Feest wordt".
En voordat men den Sint nóg een
kleintje-koffie had kunnen aanbieden, was
de Eerwaarde reeds verdwenen en zaten de
„vier" elkaar aan te kijken of ze het in
Spanje hoorden donderen.
Diep in gepeins stonden ze op en verlie
ten den winkel, en werden door den ober
eerst tot de werkelijkheid teruggeroepen
om de „5 kleintjes" te betalenBuiten
gekomen zagen ze elkaar aan, gesproken
werd er niet, maar ieder gaf den ander een
fermen handdruk, keek hem aan en alzoo
besloot men alle collega's in Den Helder
van dit wonderlijk bezoek kond te doen.
Ook hen zal men het allesheelend en nim-
mer-falend medicijn toedienen. Hèt medi
cijn tegen „pessimisme"!
De heer Gerrit Helder was zoo welwil-
len het gebeurde vanmorgen op ons redac
tie-bureau te komen vertellen en wij ach
ten ons verplicht dit ooggetuigenverslag
onder de aandacht onzer lezers te brengen.
Het is ons uit het hart gegrepen en ook
wij kunnen niet anders dan iederen midden
stander adviseeren het medicijn in te ne
men, iederen dag, ieder uurhet kan
niet anders of het zal heilzaam werken.
De Heldersche bevolking is van goeden
wille en zal thans eerst met recht de oogen
geopend worden.
De Heldersche Courant verheugt zich
mede over dit schoonste caeau, dat de
grijze bisschop ooit aan onze stad geschon
ken heeft.
Franco p. post in Ncderlar d f 2.50
VOOR ALLE SOORTEN
EMMASTRAAT 101
