Ti® y Q-
KEER
Het verboden
grondgebied
Prins Bernhard heeft
een auto-ongeluk
Radioprogramma
*G>i
Wil
|j EDGAR RICE
IBURROUGHS
De Prins bekwam een
lichte hersenschudding
Uit onze Omgeving
door Dennis Wheatley
DOOR
No. 4.
Tarzan keerde zich juist op tijd
om, om te zien, dat een grote man
met een zware stoel boven zijn
hoofd zwaaide. De anderen, die allen
messen droegen, vielen hem nu aan.
Maar de snel werkende hersenen en
de spieren, die getraind waren in de
strijd met apen en leeuwen, waren
niet zo gemakkelijk klein te krijgen
als deze Parijse Apachen wel dach
ten. Tarzan, de aapman, stormde op
zijn vreselijke tegenstander los. Ter
wijl hjj de neerkomende wapens ont
week, gaf hij de man een vreselijke
slag, die hem in elkaar deed zinken.
Nu keerde hij zich naar de anderen.
Dit was sport! Hij genoot de vreug
de van het gevecht en zijn plotseling
ontwaakte strijdlust deed het dunne
laagje vernis der beschaving van
hem afvallen. Zijn sterke witte tan
den vonden de keel van een aanran
der. Hij vocht zoals hij geleerd had
te vechten tegen de grote mensapen
in de troep van Kerchak. Als een
tijger sprong hij dooi de kamer.
Beenderen kraakten en braken in
zijn ijzeren greep. De bloedende
Apachen gilden. Het gezicht van de
de vrouw veranderde telkens van
uitdrukking, terwijl ze dit wrede
gevecht gadesloeg Inplaats van ge
huichelde angst en ellende bij Tar-
zan's komst, stond er thans afschuw
op te lezen. Deze man, die door haar
kreten hierheen gelokt was, om ge
dood te worden, had de rollen om
gedraaid. Ze keek naar de Herkules,
die krankzinnig scheen te zjjn ge
worden. En buiten de deur wachtte
F.okoff zijn vertrek af.
(Nieuwe spelling.);
Hedenochtend om kwart over zeven heeit
Prins Bernhard, die zich per auto van Soest-
dijk over Amsterdam naar 's-Gravenhage
wilde begeven, even voor Amsterdam op den
Huiderstraatweeg een auto-ongeluk gehad.
De auto van den Prins is bij het viaduct
in botsing gekomen met een vrachtauto.
Naar de voorloopige berichten melden,
heeft de Prins een lichte hersenschudding
en is per ziekenauto naar het Burgerzieken
huis in Amsterdam vervoerd.
Indien de doktoren geen bezwaar maken,
zal de Prins later naar het paleis Soestdijk
worden overgebracht.
Hoe de aanrijding geschiedde.
De bosing, die Prins Bernhard hedenmor
gen op den Muiderstraatweg onder de rook
van de hoofdstad heeft gehad, is, als men
den verwoesten wagen op den weg heeft
zien staan, nog wonderlijk goed afgeloopen,
en dank zij het feit, dat de auto van den
Prins niet verder in elkaar is geschoven, is
zoowel de Prins als zijn metgezel, er met be
trekkelijk lichte, in elk geval ongevaarlijke
verwondingen afgekomen.
De botsing geschiedde ongeveer tien me
ter voor het spoorwegviaduct, dat tusschen
het Merwedekanaal en de kom van de ge
meente Diemen, dwars over den Muider
straatweg loopt. Voor den spoordijk, wan
neer men kom! uit de richting Muiden, ligt
een geimproviseerde afrit, waralangs zand-
auto's het zand afvoeren, dat wordt afgegra
ven op de plaats, waar eens de Oude Mui
derstraatweg lag en welk zand verkocht is
aan een bouwonderneming te Amsterdam.
De uit de afrit komende auto's draaien
links den weg op, dien zij moeten overste
ken om op de rechter weghelft, in de rich
ting van Amsterdam te komen.
Het was kwart over zeven hedenmorgen,
toen een zwaargeladen zandauto de afrit
uitkwam en schuin den weg overstak, op
hetzelfde oogenblik dat uit de richting Mui-
den een groene tweezitter-cabriolet naderde.
Plet was een Ford V-8. met het nummer L
83800, een van de auto's van Prins Bern
hard, die, komende uit Soestdijk en op weg
naar 's Gravenhage, zijn weg, zooals gewoon
lijk, door Amsterdam had gekozen en zelf
achter het stuur zat.
Toen de Prins de zandauto, die van links
den weg opreed, zag oversteken, heeft hij,
mede tengevolge van het natte en dus gladde
wegdek, waarschijnlijk niet voldoende tijd
meer gehad om krachtig genoeg te remmen.
Met vrijwel onverminderde vaart reed hij de
reeds op de rechterweghelft gekomen zand
auto van achteren aan. De zware vrachtauto,
als het ware beschermd door de zandlading,
kreeg weinig schade, doch des te grooter
was de verwoesting, die de lichte tweezitter
onderging.
De radiator schoof naar achteren over
den motor heen en het voorste gedeelte van
den motor zelf werd in elkaar gedrukt, ter
wijl de spatborden naar achteren klapten.
In den wagen schoot de zitbank naar voren
en het dashbord naar achteren, zoodat de
prins en zijn geleider bekneld raakten.
Het mag echter als een groot geluk be
schouwd worden, dat de motor, hoewel
van voren geheel ingedrukt, in het chassis
op zijn plaats bleef, waardoor ook 't stuur
wiel niet naar achteren sloeg.
Hierin is het te danken, dat de beide in
zittenden door het achteruitgeschoven dash
bord slechts belemmerd werden in het uit
den wagen komen, zonder ernstig met bee-
nen of borst bekneld te raken. Wel sloegen
zij met het hoofd voorover tegen de voorruit,
waardoor Prins Bernhard een vrij diepe snij-
wonde aan het voorhoofd opliep.
Officieel is door de geneesheeren vastge
steld, dat de prins slechts een lichte hersen
schudding heeft en dat, naar het zich aan
vankelijk laat aanzien, de toestand erg
meevalt.
ANNA PAULUWNA
ONZE FEESTMIDDAG.
Repelsteeltje en Melorini verove
ren de jeugd van den Polder.
Een propvolle bus uit Breezand spuide
Zaterdagmiddag zijn inhoud voor hotel Veer-
burg. Daarbinnen was reeds een gejoel en
gejuich van de vriendjes en vriendinnetjes
uit Anna Paulowna.
„Vol verwachting' klopte hun hart". Het
tooneelscherm bleef nog stijf gesloten, maar
toen dat eenmaal week en de Chineesche
professor voor het voetlicht kwam, toen was
de zaal opeens muisstil en die spanning
werd slechts onderbroken door daverende
lachsalvo's en applaus als mitrailleurvuur.
Goeie menschen wat hebben de jongens en
meisjes genoten. Professor Melorini pakte
ze. Hij goochelde geld uit neuzen en broeken
van de jongens Klinkende rijksdaalders rol
den zoo maar uit de jongensneuzen, waar
dezen tijd van het jaar meestal wat anders
in zit. En dan Greetje, wat had zij de jon
gens in. de zaal te pakken. Niet te geloo-
ven zoo verstandig als die pop is. Zij re
kent en leest, zij lacht en maakt gekheid
met de jongens in de zaal. En die houden
hun buik vast.
En Repelsteeltje! Vijf bedrijven lang hield
het sprookje de kinderen geboeid. En tel
kens als het scherm naar boven ging, was
er een uitroep van bewondering.
Hoe prachtig zijn de costuumpjes. Hoe
zuiver was de zang. Ontroerend naief de
wijsjes. Mijnheer de Hoogh had ook nu weer
succes. Een hartelijk applaus aan het eind
van ieder bedrijf was de belooning van de
zaal.
De slagzin, die tusschentijds gehoord werd,
was zóó eenvoudig van samenstelling, dat
heel wat jongens en meisjes hem direct op
konden lossen en inleveren. Maar wie de
fiets krijgt?, ja, dat zal eerst Woensdag be
kend worden.
Voor morgenavond moeten de slagzinnen
ingezonden worden aan onze redactie.
En nu is Schagen aan de beurt. Woens
dag zal Repelsteeltje en prof. Melorini de
harten van de Schager jongens en meisjes
veroveren. Daar staan we borg voor!
W1ERINGEN
Verkiezing.
Tot leden van het Kiescollege in de Ned.
Herv. Gemeente te Hippolytushoef zijn de
aftredende heeren J. Mulder Nz., D. Min
nes, J. U. Bruul en His Wilms herkozen.
Verloting Eigen Gebouw.
De hoofdprijs van de verloting Eigen Ge
bouw, een tandem, is gevallen op lot No.
362. De tweede prijs, een gehaakte bed
sprei, op lot No. 287. De derde prijs, een
electrische rijwiellamp op lot No. 470.
Bankgebouw nadert zijn vol
tooiing.
Zaterdag en Zondagmiddag is het nieuwe
bankgebouw voor de Coöperatieve Boeren-
ieenbank te bezichtigen geweest voor leden
en spaarders. Wij hebben ook een kijkje mo
gen nemen, waarbij de architect, de heer
B. G. Zanstra, ons een en ander heeft laten
zien.
Het gebouw van buiten gezien, geeft een
forsche indruk. Zoo'n echt soliede indruk,
juist wat een Bank moet hebben.
En inwendig is dit ook al zoo. In de be
nedenverdieping is ondergebracht een pri-
vékantoor met daar naast een kantoorlokaal,
zeer ruim en met veel licht. De kluis kan
men bereiken vanuit 't kantoor. Hierin zul
len de waardevolle stukken e.d. een veilige
plaats vinden. De kluis is vervaardgid van
beton, met z.g. kruisbewapening, van ruim
30 c.M. dikte. De loketten komen hier in,
doch zijn nog niet aanwezig. De kluisdeur,
geleverd door de Haan's Brandkastenfabriek
geeft ook als een soliden indruk. De waarde
volle stukken zullen hier achter zeker vei
lig zijn. Achter het privékantoor is de
wachtkamer, ook al zeer ruim, welke uit
komt, evenals het kantoor, op de gang.
welke van buiten af door den hal is te be
reiken. Tot zoover is het woongedeelte van
de bank gescheiden. Achter dit reeds ge
noemde gedeelte is éénzelfde hal, welke ook
aan den westkant, dus aan de zijde van het
gebouw is te bereiken door de buitendeur.
Vanuit deze hal in het woongedeelte bene
den komende krijgt men alweer, een goe
den indruk. Het vertrek waar men dan in
uitkomt, is een centraal punt, vanwaar
men kan gaan naar het voorgelegen bank-
gedeelte naar de bovenverdieping, de kelder,
de keuken, en de woonkamer. Deze woon
kamer, weliswaar alleen uitzicht gevende
naar achteren, is ten opzichte van de zon
zeer gunstig gelegen. De centrale verwar
ming is opgesteld in de keuken en is zoo
te zien niet anders dan een groot fornuis.
Er kan op worden gekookt, enz. Tevens is
er door het geheele huis warm watervoorzie
ning, naast natuurlijk de gewone waterlei
ding. Deze centrale verwarming is ge
plaatst door de Centrale Verwarmings Unie
Als we boven op de eerste verdieping ka
rnen, krijgen we alweer dien indruk van
dat forsche, groote. Verschillende groote
slaapkamers en groote woonkamers en klei-
dere kamer staan hier de bewoners ten
dienste, met ook een ruime badkamer en
nog een keuken.
We zouden kunnen zeggen, er is op uit
breiding gerekend.
Boven deze verdieping is dan nog een ge
weldig groote zolder, welke ruimte biedt
voor allerlei dingen, welke men niet dage
lijks moet gebruiken.
Hoewel het gebouw nog niet geheel is af
gewerkt, ziet alles er toch heel goed uit.
Het sanitair, aangebracht door den heer
L. Geusebroek. De electriciteitswerken, aan
gelegd door den heer W. v. Treuren, het
schilderwerk, uitgevoerd door de fa. Kraak,
dat kan er alles zijn. En tot slot het geheel
afgewerkt, en klaar gemaakt door de aan
nemers D. Bakker en Zn., wat voor deze mag
zijn een stuk werk, waar eer mede is in
gelegd. En al vinden wij als leek dat alles
er goed uitziet, de heer Zanstra was ook
zeer tevreden over het werk dat is geleverd.
Buiten het gebouw is vóór een pleintje,
waar gemakkelijk enkele auto's en fietsen
kunnen worden geparkeerd en langs het ge
bouw is flink gelegenheid naar achter te
rijden, daar dan nog is een flinke berg
plaats met een ruime autogarage.
De officieele ingebruikneming zal wel niet
lang meer op zich laten wachten.
ALKMAAR, 27 Nov.
Aanvoer: 160.000 kipeieren: 5658 Kg.
4.55—4.90, 58—60 Kg. 4.90—5.10, 60—62 Kg.
5—5.20, 62—64 Kg. 5.20—5.50. 64—66 Kg. 5.40
5.65, kleine eieren 3.704.50 per 100 st.
WARMENHUIZEN. 27 Nov.
Roode kool 1.303.60. gele kool 11.30,
Deensche witte kool 0.801.30, witte kool 80
90 ct., drileingen 5.90, uien 7.50—8.30, gr.
uien 7.407.80. peen 1.902.30. Bevelanders
2.10, savoye kool 1.20. Aanvoer: 104.200 Kg.
roode kool, 15.900 Kg. gele kool, 23.500 Kg.
D. witte kool. 3100 Kg. witte kool, 1000 Kg
savoye kool, 4950 Kg. uien, 3000 Kg. peen,
150 Kg. aardappelen.
BROEK OP LANGENDIJK. 29 Nov.
Aanvoer: 5000 Kg. uien 7.60—8, grove
7.30—7.80. 5000 Kg. peen 2.20—2.40, 300 st.
boerenkool 1.50, 4000 Kg. roode kool 1.50—
2.80, 4000 Kg. groene kool 1.140, 7000 Kg.
gele kool 11.30, 23000 Kg. D. witte kool
0.801.40, 150 stuks bloemkool 8.50, 2e soort
1.90, 28000 st. andijvie 0.60.
NOORDSCHARWOUDE, 29 Nov.
Aanvoer: 550 Kg. knolselderie 2.50. 10600
Kg. D. witte kool 0.80—1.30, 6600 st. andij
vie 60 ct.
DINSDAG 30 NOVEMBER 1937.
Hilversum I.
KRO-uitzending.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest en gramofoonplaten.
2.00 Vrouwenuur.
3.05 Modecursus.
4.05 Gramofoonmuziek.
5.00 De KRO-Melodisten (Om 5.45 Felicita-i
tiebezoek
6.40 Esperantocursus.
7.00 Berichten.
7.15 „De invloed van het Fransch in Lim«
burg", causerie.
7.35 Sporthalfuur.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 De KRO-Melodisten en solisten.
9.15 Causerie over het a.s. Eucharistisch Con*
gres te Boedapest.
9.30 KRO-koor en -orkest en solisten.
10.05 Gramofoonmuziek.
10.10 KRO-Orkest en solist,
10.30 Berichten ANP.
10.40 P. Godwin's orkest.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Jetty Cantor's ensemble.
11.00 Huishoudelijke wenken.
11.30 Vervolg concert.
12.30 AVRO-Dansorkest.
1.00 Het Omroeporkest.
I.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Het Omroeporkest.
2.45 Knipcursus.
3.45 Lyra-Trio.
4.30 Kinderkoorzang.
5.00 Kinderhalfuur.
5.30 Het Aeolian-Orkest.
6.35 Gramofoonmuziek.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 Kinderkoor „Zanglust".
7.30 Engelsche les.
8.00 Reportage schaakmatch. Berichten ANP.
Mededeelingen.
8.10 Causerie „Kerstklokklanken."
8.20 Gramofoonmuziek.
8.30 Bonte Dinsdagavondtrein.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.20 Bridgecursus.
II.00 Berichten ANP.
11.10 Reportage schaakmatch.
11.20 AVRO-Dansorkest.
11-4012.00 Gramofoonmuziek.
ALKMAAR, 27 Nov.
Op de heden gehouden botermarkt werd
betaald voor: groothandel 72V2—75 cent en
kleinhandel 75—80 cent. Handel goed. Kip-
eieren (groothandel) 3.75—5.50 en eendeie
ren f 3.Handel matig.
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
*y f.
74.
Toen Richard de begeerige oogen van
Shubin op zijn portefeuille gericht zag, vroeg
hij zichzelf af hoeveel Yakovkin zelf van de
toegezegde belooning zou krijgen.
Nadat zij voorzichtig het gevaarlijke
pleintje afgespeurd hadden, liet Shubin hen
uit.
Er was nu voorloopig niets meer te doen,
dan hun zielen in lijdzaamheid te bezitten lot
's morgens vroeg, en daar zij geen van beiden
vermoeid waren, namen zjj kaarten voor een
bioscoop. Evenals alle andere Russische films
had ook deze film als onderwerp het eeuwige
vijfjarenplan. Het fotografisch gedeelte was
goed verzorgd, maar de inhoud was obsoluut
onbestaanbaar. Dit deed Richard echter geen
kwaad.
„In Engeland," zei hij tegen Marie Lou, „is
het onze gewoonte dat wij, wanneer wij In
een bioscoop zitten, eikaars handen vasthou
den." Hij nam dus ook haar handen in de
zijne.
„Inderdaad?" zei zij met een glimlachje.
„Ik zou wel eens willen zien of je, wanneer
je met Simon in de bioscoop zat, ook zijn
handen zou vasthouden." Zij deed echter geen
moeite om haar uit de zijne los te maken.
Nadat zij den volgenden morgen hun gids
afgewimpeld hadden, kwamen zij juist op
tijd in het café Gorka aan. Richard slaakte
een diepe zucht van verlichting toen hij de
dikke gestalte van Shubin de straat in zag
komen. Hij had een groote man met een
baard bij zich die Yakovkin bleek te zijn.
Met gedempte stemmen bespraken zij iets.
het scheen dat er kans bestond dat de zaak
geregeld werd. Shubin maakte nog verschil
lende tegenwerpingen, maar Yakovkin, die
een geslepen kerel bleek te zijn, wist al zijn
bezwaren te ontzenuwen. Richard gaf de
helft van de overeengekomen som als hand
geld voor het gelukken van hun onderneming.
Het was een zeer groot bedrag en eigenlijk
vond hij de geheele opzet toch wel erg ris
kant, maar zonder dit voorschot zou hij zeker
niets bereikt hebben en hij kwam overeen,
dat de rest van het bedrag toegestuurd zou
worden uit Weenen.
Onmiddellijk nadat het een en ander gere
geld was, gingen Richard en Marie Lou naar
hun hotel terug. „Ik had nooit gedacht, dat
die Shubin het zoo goed geregeld zou heb
ben," bekende hij, ,maar ik geloof zeker dat
de zaak nu in orde komt, en bovendien neb
ik ondanks onze korte kennismaking, een
groot vertrouwen in dien anderen man."
„Ja," stemde Marie Lou toe, „hij ziet er
werkelijk uit als een eerlijk mensch."
„Als Simon nu maar den wagen kan krij
gen", vervolgde Richard. „Het is vanzelf
sprekend, dat wij verder per vliegmachine
moeten reizen."
Simon zat in het hotel ongeduldig op Ri
chard te wachten.
„En vroeg hij toen Richard voorzich
tig de kamer binnenwipte.
„Ik heb de zaak geregeld," zei Richard
verheugd, „Kun jij vanavond voor den wagen
zorgen? Daar komt het nu het meeste op
aan."
„Mmmm! Maak je daar niet ongerust
over," verzekerde Simon hem. „En vertel mij
eens wat van het plan?"
„De zaak zit zoo. Shubin vertelde dat er
verleden jaar gevangenen ontvlucht zijn. Zij
groeven een tunnel, die leidde naar de Cata
comben. De tegels zijn weer gemaakt, maar
de tunnel is nooit dichtgeworpen. Shibin kan
dit wel niet met zekerheid zeggen, omdat hij
indertijd niet hier was, maar hij wil het toch
op die manier probeeren. Onder een of ander
voorwendsel zal men Rex en den hertog van
avond naar die cel laten brengen. Yakovkin
heeft vanavond dienst. Hij zal gereedschap in
de cel smokkelen, teneinde de tegels uit de
vloer te breken en hun verdere inlichtingen
geven, hoe zij hun weg door de grafkelders
moeten nemen. Zij zullen aan het meest zui
delijk gedeelte van de oude Lisia Cora uit
komen. Weet jij waar die uitgang is?"
„Ja, toevallig ben ik gisteravond met den
wagen daar voorbij gekomen."
„Mooi, dan moet jij daar zijn om hen te
ontvangen. De beste plaats om te trachten
over de grens te komen is Mogilev, dichtbij
Roemenië".
„Hoever is dat?"
„Ongeveer honderd en tachtig mijlen. Bin
nen zes uur kunnen wij dien afstand afleg
gen."
„Welken tijd heb je afgesproken?"
„Tien uur. Je moet erop rekenen dat zij
natuurlijk hun weg door een hem totaal onbe
kende grafkelder moeten zoeken, zoodat het
niet uitgesloten is, dat het iets later wordt."
Simon knikte. „Goed," zei hij. „Valeria Fe-
trovna zal dan midden in haar opvoering zijn.
Dat komt dus prachtig uit, Richard."
„Ja, al9 het geluk ons tenminste niet in den
steek laat. Nu nog even over de grens ge
sproken. Ik ga per vliegtuig. Kijk," zei hij en
haalde een kaart uit zijn zak. „Hier ligt Mo
gilev. Ik wil zoo dicht mogelijk bij den groo-
ten weg landen, ongeveer anderhalven mijl ten
Oosten van de stad, 'Dan zal ik jullie opnemen
en wij kunnen voor den morgen aanbreekt
vertrekken. Dat wil zeggen, als jij niet achter
blijft."
„Neen," zei Simon hoofdschuddend, „het zal
erg moeilijk zijn, maar ik ben besloten mee te
gaan. Ik wil naar huis terug."
Richard glimlachte met meegevoel. „Ik
weet precies hoe je je moet voelen, oude jon
gen. Maar je zoudt dit land reeds na zeer
korten tijd gaan haten. Misschien is het leelijk
van mij dat ik er blij om ben, maar ik zou je
als je hier bleef zeer missen."
„Dat weet ik," zei Simon bedroefd glim
lachend. „Maar nu nog even over Marie Lou.
Komt zij ook mee in de auto?"
„O, neen, ik wil geen risico loopen, dat zij
ook in die ontvluchtingszaak verwikkeld
wordt. Zij heeft nu een paspoort dat geheel
in orde is, en zij zal het land op dezelfde
manier verlaten."
„Opgepast," fluisterde Simon toen hij be
weging bij de deur hoorde.
In een oogenblik was Richard bij de deur
van de slaapkamer van Valeria Petrovna.
„Tien uur van avond," fluisterde hij nog voor
hij verdween. Een oogenblik later stapte hij
door een andere deur van madame Karkoff's
kamer in de gang.
HOOFDSTUK XXV.
De kelders des doods.
Rex zat op den vloer van zijn cel met zijn
lange beenen voor zich uit, leunde met zijn
rug tegen den muur.
„Hoe laat denk je dat het is?" vroeg hij
plotseling.
De Reichleau zat op de brits met zijn elle-
boogen op zijn knieën. Hij gaf zich de moeite
niet op zijn horloge te kijken, maar antwoord
de onverschillig: „Ik denk dat het ongeveer
zes uur is."
„Dus alweer cocktail tijd," geeuwde Rex.
„Maar nog altijd geen cocktails. Zou het niet
heerlijk zijn als wij nu in Parijs waren en m
de Ritzbar het ijsbelletje hoorde rinkelen?"
„Ik zou de voorkeur aan Londen geven," zei
de hertog ernstig. „En dan in plaats van een
cocktail een karaf speciale sherry in de Mau
soleum Club."
„Ja, dat begrijp ik. Maar wanneer denk
je dat zij nu eindelijk eens klaar zullen zijn
met dit vervloekte onderzoek?"
(Wordt vervolgd.)
