RADIO TERUG' Sirene kondigt de blijde geboorte aan Dc hoofdstad gealarmeerd DE Beroemd redder van Hollands kust overleden PROGRAMMA EDGAR RICE BURROUGHS Steekpartij in Groningsch café DOOR No. 28. Tarzan tilde het slappe lichaam op zijn schouders en klom terug de bomen in. Van daar begon hjj, toen het dorp ontwaakte en men bemerkte, dat de bewaker verdwenen was, lang en onheilspellend te kreunen. Toen de plunderaars in zijn richting keken, gooide hij plotseling het lichaam over hun hoofden heen, zoodat het tussen de verschrikte me nigte terecht kwam. De angst voor de onbe kende vijand, die ze nooit zagen, groeide steeds. Er begon een ware paniekstemming in het kamp te heersen en de kannibalen smeekten ten slotte hun meesters om deze vreselijke plek te verlaten. De Arabieren voel den er echter weinig voor, met hun gestolen buit door de jungle te trekken. Maar toen Tarzan en zijn krijgslieden de volgende mor gen terugkeerden voor een aanval, vonden ze de booswichten gereed om te vertrekken. Tar zan verijdelde hun poging om het dorp in brand te steken. Verder plaatst hij zijn man nen op gezette afstanden langs het pad. Als de colonne passeerde, zou elke speer of ver giftige pijl, goed gemikt, een vijand kunnen vellen. Tarzans opzet slaagde volkomen. Zijn taktiek van onzichtbare aanvallen dunde de gelederen van de toch al gedemoraliseerde bandieten nog aanmerkelijk. Maar nog wil den zij het gestolen ivoor niet prijsgeven. Drie dagen lang zette de steeds kleiner wordende troep de vreselijke tocht voort. Ieder uur sneuvelden er enkelen. Op de vierde ochtend schoten de Arabieren twee slaven dood om de anderen een voorbeeld te stellen en hun tc dwingen verder te gaan met de nu gehate last. En toen ze dit deden, klonk ei^ helder en vreemd een stem, heel geheimzinnig uit de jungle. ONZE OOST. Desa en stad maken zich op voor het groote leest. Alles duidt er op, aldus de N.R.Ct., dat, wanneer de lang verbeide blijde tijding in Indië bekend zal worden, de geheele Indi sche gemeenschap op ongeëvenaarde wijze feest zal vieren. Er zijn speciale voorzieningen getroffen voor berichtgeving over den geheelen Archi pel door Aneta, in overleg met de overheid. Een tvpeerende bijzonderheid is, dat de sirene (welke zioh op het Anetagebouw bevindt en waardoor konde wordt gedaan dat een belang rijk bericht is binnengekomen) zal blijven zwijgen wat er ook moge ge schieden, zoolang het verheugend bericht nog niet is ontvangen, opdat iedere burger van Batavia zal we ten, dat, indien eenmaal de sirene wordt gehoord, het groote moment werkelijk daar is. De toenemende spanning blijkt intusschen Van diverse kanten bij elk geluid, dat iet of wat op dat van een sirene gelijkt. Intusschen werken talrijke organisaties, zoowel in Batavia als in de andere steden, aan de voorbereidingen voor de feestviering. Overal wordt vlaggedoek gekocht en men is reeds bezig illuminaties aan de voornaam ste gebouwen aan te brengen. Desa en stad wedijveren in animo om alles zoo mooi mogelijk te maken. In inheemsche streken, in bet binnenland dus, zal de verspreiding van het bericht op eigenaardige wijze geschieden. In elke lang- gar (bedehuis) zal op de bedoeg worden geslagen. De bedoeg, welke een veel lager geluid heeft dan de tong-tong, is uitsluitend bestemd voor den oproep bij plechtige of religieuze gebeurtenissen. Doordat de eene bedoeg het van een volgende overneemt, dus op het eerste geluid ook het bericht voort- draagt, zal op deze eigenaardige wijze het heugelijke bericht over geweldige opper vlakten en afstanden worden evrspreid. Op den grooten feestdag zelf zullen overal optochten worden gehouden. In Batavia zal die optocht Arabische, Chineesche, inheem sche en Europeesche groepen omvatten. Hoogstwaarschijnlijk zal deze optocht bij avond met fakkelverlichting een fantastisch schouwspel van eenheid in oranjehulde op leveren. Tasikmalaja vierde reeds feest! Ook grappige incidenten blijven natuurlijk niet achterwege. Zoo is dezer dagen op en kele plaatsen gebleken, dat de bulletins, die uiteraard reeds gereed zijn gelegd, ten on rechte waren verspreid, zoodat een vervroeg de feestviering in Tasikmalaja hiervan het resultaat was. Verder spoorden kortgeleden eenige reizigers langs een feestelijk versier de desa, waarop zij dachten dat „het al zoover was", en onmiddellijk naar huis te rugkeerden, om daar te vernemen dat nog eenig geduld geoefend moest worden. In den ouderdom van 67 jaar is te Noord- wijk aan Zee overleden de heer Jan van Kan, secretaris van de plaatselijke commis sie der Noord- en Zuidhollandsche Redding maatschappij. Jan van Kan, die ongeveer een halve eeuw nauw aan het reddingwezen was ver bonden, maakte van 1887 tot 1902 deel uit van de bemanning van de reddingboot te Noord wijk aan Zee. In de 15 jaar dat hij actief aan het red dingswezen deelnam, heeft hij zeer vele reddingen meegemaakt. Hem werden bij Koninklijk Besluit resp. de bronzen, de zilveren en gouden medaille voor menschlie- vend hulpbetoon toegekend. Hij was na Dorus Rijkers de eerste, die de groote gou den medaille van de Noord- en Zuidhol landsche Redding-maatschappij verkreeg. Deze hooge onderscheiding verdiende hij in November 1919, voor zijn zeer rroedig optreden bij de redding van de Kw. 47. De reddingboot welke was uitgevaren bij den eersten tocht naar den gestranden log ger, sloeg om en drie leden van de beman ning van de reddingboot verdronken. Daar op nam Jan van Kan het initiatief voor een tweeden tocht, waarbij hij het bevel o^er de boot had en vergezeld was van zijn zoons, die later ook rooiers zijn geworden. Als lid-secretaris van de plaatselijke com missie schroomde hij niet zelf de riemen ter hand te nemen. Een paard als reddingsboei. Den eersten keer dat van Kan zich bij het reddingwezen onderscheidde, was hij smidsknecht van beroep en 19 jaar oud. Hij was toen nog geen lid van de bemanning van de reddingboot. Een paar visschers die op een bomschuit in nood verkeerden, redde hij met behulp van een paard. Hij begaf zich hiermee te water en be reikte, met het dier zwemmende, de visschers. Op honderd meter af stand van het strand haalde hij de visschers uit de branding. Zij gre pen zich aan het paard vast en zoo bracht van Kan hen naar den wal. Voor deze redding ontving hij de bronzen medaille voor menschlievend hulpbetoon van koning Willem III. Dit was de eerste medaille van een lange reeks. Na deze red ding werd van Kan lid van de bemanning van de reddingboot. Tot zijn dood toe leefde hij met volle be langstelling voor alles wat op bet redding wezen betrekking had en aan zijn functie te Noordwijk gaf hij zich met volle toewij ding. Dader voortvluchtig. Dinsdagavond is in een café aan de Nieuw- straat te Groningen ruzie ontstaan, waarbij een der aanwezigen, H. K., wonende Folkin- gedwarsstraat, met een dolk in de borst werd gestoken. Hierbij werd een long getroffen. Het slachtoffer is naar het Academisch Ziekenhuis overgebracht. Zijn toestand is wel ernstig, doch niet levensgevaarlijk. De recherche zoekt naar een zekeren L., afkomstig uit Leeuwarden, die thans voort vluchtig is. Het wapen is nog niet gevonden. Luchtbeschermingsproeven. De Luchtbeschermingsdienst van de hoofd stad heeft gistermorgen een proef ge nomen ten einde de bruikbaarheid van si renes als alarmeeringsmiddel bij luchtaan vallen te toetsen aan den gewonen gang van het stadsleven. Aan een 25-tal bedrijven In Am sterdam was verzocht op eert be paald tijdstip in de ochtenduren de luchtdrukfluit of stoomfluit gedu rende 60 seconden te laten werken, en zoo was het precies 7 minuten over half elf toen het geluid van loeiende sirenes de stadsbewoners op straat en in hun huizen overviel. Dit was, naar de heer J. J. D. H. Ver schoor, hoofd van den Luchtbeschermings dienst ons mededeelde, dan ook de bedoe ling. De bevolking moest door het alarm worden overvallen, evenals de meer dan 2000 personen, die officieel met de waarne ming waren belast. Als de meest geschikte wijze waarop de controle kon worden uitgeoefend en waarop men zich de zekerheid van be trouwbare rapporten kon verschaffen, had men de hulp van de hoofdstedelijke politie ingeroepen. Elk politieambtenaar had dan ook de opdracht gekregen over zijn bevin dingen tusschen kwart over tien en kwart voor elf, waar hij zich danook bevond rap port uit te brengen. Anderzijds vulden ook de fabrieken, die hun medewerking tot deze proef hadden verleend, vragenlijsten in, welke evenals de door de „luisteraars" inge vulde naar 't hoofd van den Luchtbescher mingsdienst zullen worden opgezonden. ■Uiteraard zal het nog wel eenigen tijd in beslag nemen, voordat de ruim 2000 rappor ten zijn gerangschikt en het resultaat daar van in een overzichtelijken vorm zal zijn weergegeven. Gistermiddag tusschen kwart over twee en kwart voor drie werd een tweede proef genomen, ditmaal van een centraal punt uit ingezet, n.1. door de sirene van den Lucht beschermingsdienst op de Lavendelschool aan de Papaverhoek. Dit geschiedde om 19 minuten over twee, waarop alle bedrijven, die hun medewerking hadden toegezegd, eveneens hun sirenes in werking stelden. Ook hiervan zullen rapporten worden inge zameld. VRIJDAG 31 DECEMBER 1937. Jaarsveldzender op 415,5 m.). Hilversum I. 1875 m. (Tevens over den 8.00 NCRV, 12.30—2.00 's nachts KRO. 8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek gram of oonplaten 8.30 Gramofoonmuziek. 9.30 Gelukwenschen. 9.45 Gramofoonmuziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.15 Sopraan en piano. 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. I.00 De „Gooilanders". 3.00 Gramofoonmuziek. 3.30 Trio Beute-Zepparoni Hemerik. 4.45 Felicitaties. 5.00 Voor de kinderen. 5.45 Apollo-ensemble. 7.00 Berichten. 7.15 Gramofoonmuziek. 7.30 Nederduits Hervormde Kerkdienst. 9.00 Berichten A.N.P. Herhaling S.O.S.-Be- richten. 9.15 Gramofoonmuziek. 9.30 Oudejaarsavondprogramma (Toespraak, NCRV-orkest en solisten). (Om 10.30 Be richten ANP). 12.15 Gelukwenschen aan Zeevarenden. 12.302.00 Gramofoonmuziek, toespraak, Ge lukwenschen van Zeevarenden en het KRO-orkest. Hilversum H. 301 m. 8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 4.00 VARA, 7.00 VPRO, 9.00 VARA, 10.40 VPRO. 8.00 Gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.20 Declamatie. 10.40 Gramofoonmuziek. II.10 Vervolg declamatie. 11.30 Orgelspel. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.30 De Palladians. 1.30 Gramofoonmuziek. 2.00 Causerie „De belangrijkste vraag". 2.30 Orgel en altviool. 3.10 Gramofoonmuziek. 3.20 AVRO-Dansorkest. 4.00 Gramofoonmuziek. 5.00 Voor de kinderen. 5.30 „Fantasia". 6.35 Politiek radio-journaal. 6.55 Gramofoonmuziek. 7.00 Reportage. 7.30 Nederduits Hervormde Kerkdienst. 9.00 „The Ramblers", het Souvernir-orkest en solisten. 10.30 Berichten ANP. 10.40 Avondwijding. 11.00 Gevarieerd Oudejaarsprogramma. 12.00 Nieuwjaarstoespraak. Hierna: Geluk- wensch namens opvarenden van schepen en gramaf oonplaten. 12.30 Nieuwjaarswensch. 12.35 Groeten van schepelingen. 1.002.00 Vroolijke Revueklanken uit 1937. ZATERDAG 1 JANUARI 1938. VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30—8.00 VPRO. 10.12 Orgelspel. 10.40 Declamatie. 11.00 Gramofoonmuziek. 12.00 Ren Kopartzky en zijn Tipica Orkest. 1.00 Gramofoonmuziek. I.30 Spraan en alt. 2.00 Dialoog. 2.05 Gramofoonmuziek. 2.20 Prijsvraag. 2.45 Amateurs-uitzending. 3.20 „Fantasia". 4.00 Declamatie. 4.15 VARA-orkest en solist. 5.00 Uitzending van de Centrale Bond van Transportarbeiders. 6.00 „The fout bleu Stars", en gramofoon muziek. 6.30 Folkloristische reportage. 7.00 „Filmland". 7.30 Nieuwjaarstoespraak. 8.00 Herhaling SOS-Bcrichten. 8.03 Berichten ANP, VARA-Varia. 8.15 Radiotooneel met muziek. 9.15 „En nu Oké 10.30 Berichten ANP. 10.35 Toespraak. 10.45 Hammond-orgelconcert. j.1.00 Radiotooneel. II.10 Weensche muziek. 11.4512.00 Gramofoonmuziek. Hilversum H. 301 m. 8.30 KRO, 9.30 NCRV, 11.15—12.00 KRO. 8.30 Morgenwijding. 9.30 Jeugddienst-Kerkkoor. 10.00 Gramofoonplaten. 10.20 Nederduits Hervormde Kerkdienst. Na afloop gewijde muziek (gr.platen). 12.15 KRO-orkest. 1.00 Koninklijke Harmonie, Den Bosch. 1.30 Gramofoonmuziek. I.45 Vervolg Koninklijke Harmonie, Den Bosch. 2.15 Kinderuur. 3.05 Gramofoonmuziek. 5.45 De KRO-Melodisten, en solisten. 6.30 Gramofoonmuziek. 7.00 Vervolg KRO-Melodisten. 7.45 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten A.N.P. Mededeelingen. 8.15 Overpeinzingen met muzikale omlijsting. 8.35 Gramofoonmuziek. 8.45 Radiotooneel met muziek. 9.25 Gramofoonmuziek. 9.40 „Bastien en Bastienne", opera. 10.30 Berichten A.N.P. 10.40 De KRO-Melodisten en solist. II.3012.00 Gramofoonmuziek. FEUILLETON. *t Eenige wat zij voor hem voelden, was 'n lauw medelijden, vermengd met een vernede rende deernis met zichzelven, dat zij met zulk een man en vader opgescheept zaten. Zoodat. gedurende deze korte oogenblikken niemand hunner geloofde aan de mogelijkheid, dat het rad der fortuin zich zou keeren ten gunste van iemand, die er zoo weinig aanspraak op had. Lena was weer uit haar stoel opgestaan. Henry begon de prijscourant weer in te kijken George telde zijn kleingeld na, en bedacht, waaraan hij het het best kon verkwisten. Mrs. Cradd keek haar man fronsend aan. „Waar deed je dat voor, Peter?" vroeg zij „Waarom al die illusies bij hen opgewekt?" „Lieve." antwoordde hij onbeschroomd, „ik heb vandaag een brief ontvangen. Er is Iets gebeurd." Allen keerden zich weer naar hem toe nu met een zweem van verwachting Wat kon het gezin van Peter Cradd overkomen, dat niet ten kwade zou zijn? De heer des huizes sprak met bewustzijn zijn verdere leugens uit. „Ik heb een neef in Nieuw-Zeeland," zei hij, „maar vergis ik me niet, dan heeft geen van jullie ooit van hem gehoord. Hij is een rijk man. Zoover mij bekend, ben ik zijn naaste bloedverwant. Hij heeft den wensch te kennen gegeven dat ik onmiddelly' moet overkomen. Hij heeft het volle bedrag voor de passage- kosten overgemaakt. En bovendien het noo- dige geld om tijdens mijn afwezigheid in de behoeften van het huishouden te voorzien." Nu was de bom inderdaad gebarsten. Zij staarden hem ademloos aan. I£n in die wei nige oogenblikken werd Peter Cradd met de gave der helderziendheid begiftigd Hij keek van den een naar den ander en las ieders ge dachten. Daar stond Henry,«zijn oogen uit puilende, zijn prijscourant nog in zijn rechter hand. Voldoende om in de behoeften van het huishouden te voorzien. Zou het ook strekken om zijn liefsten hartewensch tot vervulling te laten komen? Naast hem ''-as George, ook al egoïstische berekeningen makende. Zou het strekken om hem te laten gaan naar dien kleermaker in 't strand, waar hij nooit langs kon gaan zonder 'n steek in 't hart te voelen En Lena, haar vrij mooie oogen nu wijd open gesperd, zich afvragende, hoeveel het wel zou zijn, of zij er den eersten stap in hooger sfeeren mee zou kunnen zetten? En tegen over hem Harriét, nijdig, achterdochtig, in twijfel, niet in staat om te gelooven dat een man zooals Peter Cradd in het bezit zou kun nen zijn van een neef met geld, of, zoo ja, hoe het mogelijk was, dat hij wenschte hem te zien. Peter Cradd ging voort met spreken. „Tot zoover, Harriet, heb ik je voor de huis houding wekelijks een bedrag van vier pond tien gegeven, wat je tot mijn groote spijt, on voldoende vondt, zoodat wij, vrees i' dikwijls met lastige schuldeischers te doen gehad heb ben. Jij, George, en jij, Henry, hebben bij ons in gewoond, zonder een cent kostgeld te betalen, en af en toe heb ik jullie wat toegestopt om je uitgaven te dekken. Lena betaalde 10 shillings per week geloof ik, maar dat is méér dan ver effend door het lesgeld, dat ik Mr Maloney heb moeten betalen om haar \oor manicure op te leiden. De andere voor de huishouding be- noodigde uitgaven heb ik zelf gedragen. Zooals jullie allen weten, bedroeg mijn salaris vierhon derd pond. Volgens mijn schatting hïb ik daar van gedurende twaalf maanden niet meer dan achttien pond voor mezelf besteed. Ik breng je die geldelijke opsomming in herinnering, opdat jullie je niet ongerust zullen maken. Tijdens mijn afwezigheid zul je in beteren doen verkeeren. Mijn neef heeft m(j duizend pond overgemaakt om de huishoudelijke uit gaven gedurende mijn afwezigheid te bestrij den." Niemand geloofde het. George ei Henry wisselden snelle blikken. Geen van beiden twijfelden een oogenblik aan hetgeen er aan het handje was. Z(j hadden den ouwen heer altijd als een halve gare beschouwd; nu liep het met hem heelemaal de spuigaten uit. Dat idiote lachje was voldoende bewijs. Mrs. Cradd dacht precies hetzelfde. Ze begon haar oogen al met een vuil vod van een zakdoek af te vegen. „Ik ben in staat gesteld om jullie voorloo- pig voor een week of twee voort te helpen," vervolgde Mr. Cradd, zijn zoo goed als onaan gebroken pak bankbiljetten uit zijn zak ne mende, „want ik moet morgenochtend ver trekken. Zooals je ziet, heb ik hier vierhon derd pond. Asjeblieft, Henry, vijftig pond, voor je motorfiets. Je zult je tijdens mijn af wezigheid niet het hoofd over eenige bijdrage in het huishouden behoeven te breken, denk ik. Wat jouw plannen betreft, George, kan ik je niet zoo dadelijk aan de verwezenlijking daarvan helpen, maar hier heb je vijftig pond en en ik stel voor. dat je je daarmee wat minder opzichtige kleeding aanschaft, opdat je, als de tijd daar is, je flat in Jermyn Street be hoorlijker zult kunnen betrekken. En Lena, jij hebt een paar rekeningen loopen, heb je gezegd. Hier zijn jouw vijftig pond. Laat my nooit meer van rekeningen hooren. En ont houd dit, ben je ooit om geld verlegen, wend je dan tot je moeder. Zij zal het overvloedig voorradig hebben. Wend je tot je moeder, en tot je moeder alleen. Niemand van jullie," ging hij voort, „zal tot de huishouding behoe ven ojj te dragen. Het is mijn wensch of liever, de wensch van mijn neef dat jullie een prettigen tjjd zullen hebben, zoolang ik weg ben. Ziehier Harriet, tweehonderdvijftig pond. Begin met alle uitstaande rekeningen te betalen. Je zult, hoop ik, een geschiktere dienstbode nemen, en zelve al het ruwe werk nalaten. De rest van de beloofde duizend pond berusten bij Messrs Spearmain, Armitage Spearmain, Lincoln's Inn Fields, de zaak waarnemers van mijn neef. Het geld zal je uitbetaald worden in termijnen van vijftien pond per week, en mocht-mijn verblijf in Nw. Zeeland verlengd worden, dan zijn ze waar schijnlijk voor vermeerdering vatbaar. Je ziet dus, dat je, wat de geldmiddelen betreft, ner gens meer bezorgd voor behoeft te zijn". „Potverdikkie!" riep George, zijn bankbil jetten inpalmende. ..Ik ben het heertje!" mompelde Henry, over zijn prijscourant gebogen. „Vader ik krijg een lachstulp!" riep Lena uit. „Wie is die neef van je?" riep Lena uit. „Hij heet net als ik, en hij is een rijke scha- penfekker," luidde het bedaarde antwoord. „Ik ga naar hem toe, en ik heb reden om te gelooven dat wij de rest van ons leven kunnen doorbrengen zonder ons ooit door het spook der armoede te laten bang maken. Onthoudt dat, jullie allen. Geld is niet iets om over den balk te smijten. Zijn grootste verdienste op aarde is, dat het iemand in staat stelt om waardig te leven. Meer valt er niet te zeggen. Ik zou graag willen, dat je mij bij het inpak ken hielp, Harriet. Ik vertrek vanavond om den jongen man te ontmoeten, die mij naar Tilbury zal brengen, waar ik aan boord ga, om morgen de reis te aanvaarden." Harriet was sprakeloos. Het heele gezel schap scheen een oogenblik met lamheid ge slagen te zy'n. Toen stond Peter Cradd op, en de betoovering was verbroken. „Hoera!" schreeuwde Henry. „Vader!" riep Lena, haar armen om zijn hals slaande, „wie had kunnen denken dat u zoo'n neef had! Mijn schulden betaald! Of ik mijn klanten op een afstand zal houden, nu ik niet meer om fooien hoef te bedelen!" „Ik geef de volgende week een theepartij," kondigde Mrs. Cradd aan. „Ik schrijf dadelijk om die fiets," verklaar de Henry en liep naar de schrijftafel. „Ik ga met Lottie naar de bioscoop," riep George, opspringende. „Tot ziens." En ieder ging zijns weegs om zijn om haar vermaken na te jagen Lena stokdoof voor de verzoeken van haar moeder om haar bh het inpakken van haar vaders boeltje te hel pen. Peter Cradd ging weer in zijn stoel zit ten. Hij keek achtereenvolgens naar de vier leege plaatsen, en smaakte een oogenblik van zoete rust. En op dat oogenblik begon hij zich af te vragen wat het leven inderdaad zou blijken te zijn. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 7