At^endet
M. P. van Hooydonk t
H(
Dinsdag 11 Januari 1938
Tweede Blad
Regiment Kustartillerie
bestaat 124 jaar
Z
Weerhetoude liedje!
Laat het niet zoovef
komen, maar neem
bij een opkomende
kou onmiddellijk
ASPIRIN.
Aspirin
Gaan de adelborsten met de
„Java" naar Indië 1
Door het oog van een
naald
Frankeering van Luchtpost
brieven voor de Indië-lijn
Langs de Straat
Spannend avontuur in een
verlaten fort
Roemenië en de Kleine
Entente
Vlug en goed
gaat samen per „ESOMIA
vervoer
Hedenavond Taptoe
Receptie burgemeester en
mevrouw Ritmeester
iPiadónULLuPi
De „Java" het zeegat uit
Een trip naar Rotterdam.
Voor 't eerst na maanden heeft de „Java"
gisteren het anker gelicht, 't Was of zee
meeuwen er lucht van gekregen hadden, want
bij honderden zweefden ze om de hooge mas
ten en scheerden langs de kiel. Ze vormden
een aardige stoffeering om het effen grijze
schip. Er was voor deze eerste uitvaart vrij
veel belangstelling. Eenige honderden men
schen hadden zich opgesteld langs Buiten
haven en het Havenhoofd. En toen de touwen
waren „losgesmeten" de uithouwers waren
ingehaald en de brug gevierd, voer het schip
langzaam, getiokken door de „Utrecht", aan
het achterschip, de „Nestor", kleine baby
bij de groote afmetingen van den kruiser, aan
het voorschip, de haven uit.
Voor dezen tocht, die te beschouwen is als
een proeftocht, na de groote, maandenlange
reparaties, voeren nog verschillende burgers
mee, voor uitoefenen van de controle op ma
chines etc.
Hr. Ms. „Java" ging naar Rotterdam, waar
de kruiser waarschijnijk tot het laatst van de
week zal blijven, om daarna weer naar Nieu-
wediep terug te keeren.
De kruiser zal te Roterdam voor
de officieele aankondiging van de
blijde gebeurtenis zorgen.
Naar de Rotterdamsche Havendienst thans
meedeelt, zal Hr. Ms. „Java" reeds op 12 Ja
nuari in de Rotterdamsche haven komen. Deze
bodem zal dan terstond in een der dokken van
de Rotterdamsche Droogdokmaatschappij wor
den opgenomen, welk dok het schip den vol
genden dag, dus den dertienden, reeds weer
verlaat. Dan zal de kruiser ligplaats krijgen
aan een speciaal voor dit doel in de rivier te
leggen boei, ter hoogte van de Willemskade en
Parkkade, waar het schip zal blijven liggen,
om bij de a.s. blijde gebeurtenis de officieele
saluutschoten te geven.
Marsch door de stad, toespraak
door den waarn. Regimentscom
mandant en feestavond in de
Kazerne.
Gisteren bestond het Regiment Kust
artillerie 124 jaar en men heeft gemeend
den datum ook dit jaar feestelijk te moe
ten herdenken.
Te dien einde vond om half 11 een
marsch door de stad plaats, waaraan
door nagenoeg het geheele korps deelge
nomen werd.
Het weer werkte juist op dat moment
even mede, zoodat er heel wat pub dek de
marcheerende recruten, voorafgegaan
door de Koninklijke Marine Kapel, tam
boer en pijpers, volgde.
Aangekomen op fort Erfprins was het
de waarnemend regimentsconmmandant,
majoor-hoofdinstructeur A. G. van der
Hout, die een herdenkingsrede hield voor
het front van den troep, waarin hij een
kort overzicht gaf van verleden en toe
komst van het regiment. Hij besloot de
toespraak met een driewerf hoezee uit te
brengen op 't regiment, waaraan enthou
siast gevolg gegeven werd.
Voor en door de soldaten.
Tot besluit werd gisteravond in de gymnas
tiekzaal van het Fort Erfprins een gezellige en
vroolijke bijeenkomst gehouden voor en in
hoofdzaak dóór de manschappen van de
eerste schoolcompagnie van het regiment.
Tegenwoordig waren vrijwel alle officieren en
onderofficieren van de staf van het regiment,
onder wie de hoofdinstructeur, majoor ten
Houten, en van de compagnie, velen verge
zeld van hun dames. Het aardige van dezen
avond was, dat zoowel de aankleeding van de
zaal, welke met haar geïmproviseerd tooneel,
haar schijnwerpers en ver: ering in een com
plete music-hall was gemetamorphoseerd als
vrijwel alle tooneelistische evoluties door de
„.jongens van de compagnie" verzorgd wa
ren. Daar deze lichting pas ongeveer 2 maan
den onder de wapenen is en de gelegenheid
tot voorbereiding maar weinig en daarbij nog
kort, moest ten aanzien van de diverse op-
gevoerde muziek- en tooneelstukjes de noodige
welwillendheid betracht worden. En aan
gezien elke aanwezige dat natuurlijk gaarne
deed, heeft men een zeer genoeglijken avond
'beleefd. De jongens kwamen o.m. met een
eigen band en zelfs met een volledig orkest ten
tooneele, welk ensemble zich geducht deden
gelden, vooral geducht. Daar was voorts een
blijspel uit den goeden ouden tijd, waarvan
de draak met 7 koppen tegelijk uitstak, maar
dat juist daarom op de lachspieren werkte en
daar was de dienstplichtige Hielke Blok, die
herinneringen aan Buziau opriep. Vioolsoli en
een tap-dance alsmede een serenade van H -
landsche militaire muzikanten uit 1830 com
pleteerden het vaudeville-programma der sol
daten. Maar ook vertegenwoordigers van de
burgergemeenschap hadden een belangnjk
aandeel in het succes aan dit herdenkingsfeest
Zoo bespeelde mej. Corrie Kossen haar accor
deon, dat 't een lust was, daarbg vocaal ge
assisteerd door den heer A. S. Schipper. n
na de pauze verscheen prof. Samir Ho p
de „kustgoochelaar" met zijn nieuws e, waar
onder zeer verrassende, toeren op het gei
van de magische kust. In de best den
stemming werd het zeer spoedig laat en
zou zelf ver na middernacht gewor en j
als het programma niet besnoeid gewor ei
was. Majoor ten Houten sprak te middernacht
er zijn vreugde over uit, dat het feest zoo goec
geslaagd was en dankte alle medewerkers met
een vriendelijk woord, en mej. Kossen m
bloemen.
Het 124-jarig bestaan van het R.K.A. is op
alleszins geslaagde wijze gevierd!
Gisterenavond te 7 uur is in de St.
Lidwina-stichting alhier na een maanden
lang ziekbed, in den leeftijd van 81 jaar
overleden, de heer M. P. van Hooydonk,
die meer dan een halve eeuw directeur
geweest is van de plaatselijke Gymna
stiek- en Exercitiever. „Pro Patria".
Dit droeve bericht komt niet onverwacht,
daar sinds eenige weken de toestand van den
heer v. Hooydonk précair was. Toch zou men
een jaar geleden niet aan een zoo spoedig
verscheiden gedacht hebben. Immers, toen
stond de kranige veteraan nog in het volle
leven en leidde hij zijn geliefd Pro Patria nog
met vaste hand. In den zomer zag hij zich
nog een hartewensch vervuld, n.1. de opening
van een eigen gymnastieklokaal in de
Hoogstraat. Helaas heeft hij hierin niet lang
zijn uitstekende lessen mogen geven. Voor
een oogenschijnlijk ongevaarlijke kwaal aan
een der beenen moest hij rust nemen, het
welk de rustelooze zich echter niet gunde. Dit
zou noodlottige gevolgen hebben, want opera
tief ingrijpen werd noodzakelijk en zelfs moest
het been geamputeerd worden. Allen, die wis
ten, wat er gebeurd was, waren diep getrof
fen door het tragisch lot, dat den immer zoo
flinken en beminden directeur op zoo hoogen
leeftijd was beschoren.
Maandenlang heeft de hoogbejaarde in de
Stichting aan den Polderweg gelegen. Eenige
weken geleden werd hem medegedeeld, dat
ook het andere been geamputeerd moest wor
den, wilde hij nog kans op genezing behouden.
De oude man heeft dit niet meer gewild.
Gisterenavond is het einde gekomen.
M. P. van Hooydonk is niet meer. Wie
onzer heeft hem niet gekend, die kranige
veteranen-figuur met het joviale gebaar
en den vriendelijken groet. Vast was zijn
tred en klaar zijn blik, tot kort voor de
dood hem uit het leven wegnam.
8 Februari van het vorig jaar was de heer
Van Hooydonk 80 jaar geworden. Deze gele
genheid had de gymnastiek- en exercitiever-
eeniging „Pro Patria", aan welke de figuur
Van Hooydonk schier onverbrekelijk verbon
den scheen, aangegrepen om hem en zijn toen
nog in leven zijnde echtgenoote een groot-
sche hulde te brengen in het tot den nok ge
vulde Casino. Blij was de „directeur" (zooals
alle P.P.-ers hem noemden) verrast door deze
hulde, waarvan hij van te voren niets gewe
ten had. Vooral de aanwezigheid van de
dameskeurploeg van het K.N.G.V. werd door
hem op grooten prijs gesteld, want niet alleen,
dat hij graag zelf aan gymnastiek deed, hij
mocht ook gaarne werkelijk goede gymnastiek
zien.
Het is de laatste keer geweest, dat hij
„goed werk" te zien gekregen heeft. Bewo
gen maanden volgden op dien gedenkwaardi-
gen lOen Februari. Mevr. Van Hooydonk
stierf, haar man, na hem bijkans een halve
eeuw terzijde te hebben gestaan, alleen ach
terlatend.
Gelukkig vond de directeur afleiding in een
groote gebeurtenis, welke zich in zijn ge
liefd Pro Patria voltrok. Het was altijd een
hartewensch van hem geweest om nog eens
les te mogen geven in een lokaal, dat heele-
maal alleen van P.P. was. Doordat de Aposto
lische Gemeente een nieuw kerkgebouw be
trok, kwam het gebouw in de Hoogstraat vrij.
Dat zou het eigen P.P.-home worden! Ver
schillende zware finantieele offers moesten
daarvoor worden gebracht en de directeur
droeg het zijne bij, we kunnen wel zeggen:
het meeste. Met welk een stralend gezicht
is een •8dyct«-pro duet.
0ranjebanden»8a«cté.kruis
waarborgen de werkzaam
heid en' onschadelijkheid
zagen we hem door het gebouwtje loopen,
toen P.P.-ers druk bezig waren om daar een
gymnastiekzaal van te maken! En hoe ver
rukt was hij, toen hij Zaterdagmiddag 4 Sep
tember 1.1. als eerste de gereedgekomen zaal
betrad, nadat hij even te voren, door den
sleutel om te draaien, de plechtigheid van de
„opening" had verricht.
Slechts een week heeft de heer Van
Hooydonk in het nieuwe lokaal les mo
gen geven. Toen gebeurde het. Hij wilde
een van de jongeren demonstreeren u
weet, dat hij ondanks zijn tachtig jaren
nog menige zware oefening voor deed!
hoe hij paal moest klimmen. Hij trok het
rechterbeen op, voelde, dat als gevolg
daarvan „iets in zijn kuit schoot", en
moest met een pijnlijk gezicht de oefening
staken. Het is zijn fout geweest, dat hij
aanvankelijk te weinig aandacht aan het
euvel geschonken heeft. Het betrof hier
n.1. aderverkalking, als gevolg waarvan
de slagader in het been als het ware ver
stopt raakte.
De dokter schreef absolute rust voor, maar
ofschoon de heer Van Hooydonck zich wel
in acht nam, was er van „absolute rust" geen
sprake. Het kwaad verergerde en tenslotte
móest ingegrepen worden.
Woensdag 13 October werd het been ge
amputeerd.
Van toen af verkeerde men in groote on
zekerheid hoe de patiënt het er af zou bren
gen: helaas is hij er niet boven opgekomen.
De heer Van Hooydonk is ruim 80 jaar ge
worden. 15 December van het volgend jaar
zou hij een halve eeuw directeur van „Pro
patria" geweest zijn! Hij was gepensionneerd
adjudant-onderofficier van het voormalige re
giment Vestingartillerie en oud-instructeur
van het instructie-bataljon te Schoonhoven.
Op deze school verwierf de overledene zijn
bekwaamheid in de gymnastiek, welke toen
meer weg had van acrobatiek. In 1888 werd
hij op een uitvoering van de O.O.-ver. „Va
derland en Oranje" in Tivoli door den heer
F. C. H. Schlamilch, die toen voorzitter was
van P.P., „ontdekt" en meteen geëngageerd
als technisch leider. De heer Van Hooydonk,
die in zijn jonge jaren een all-round sport
man was hij voetbalde en wandelde o.a.
was meester op sabel, degen en geweer. Dik
wijls trad hij op als jurylid van officieele
wedstrijden, o.a. van den Kring Noord-Hol-
land's Noorderkwartier van het K.N.G.V.
Groot verlies voor P.P.
„Pro Patria" heeft in den heer Van Hooy
donk een man verloren, wiens verdiensten
voor de vereeniging onschatbaar zijn geweest.
Met hart en ziel wijdde hij zich jaar in jaar
uit aan de lichamelijke opvoeding van tien
tallen jongens en meisjes, dames en heeren.
Hoe velen zullen er in die bijkans halve eeuw
onder zijn leiding „gegymd" hebben? Het aan
tal is zelfs niet te benaderen. P.P. was de
eenige hobby, die hij had, het was P.P. voor
Commandant Zeemacht aldaar
heeft nog geen beslissing genomen.
Naar aanleiding van een bericht over
het mogelijke vertrek der oudste jaars
adelborsten per „Java" naar Neder-
landsch-Indië, in een vorig nummer heeft
het Persbureau „Aneta" aldaar even
eens Informaties ingewonnen.
Het verneemt dat door den Comman
dant der Zeemacht echter nog steeds
geen beslissing genomen is. Overleg is
nog steeds gaande.
en P.P. na. Moest de vereeniging er op uit,
de directeur ging mee. Zelfs ging hij eenige
weken geleden in z'n eentje naar den Achter
hoek om daar een brug voor de vereeniging
te koopen.
P.P. is hem altijd zeer dankbaar ge
weest voor het vele, dat hij voor haar
heeft gedaan. Nu Van Hooydonk is heen
gegaan, zal zij opnieuw van die groote
dankbaarheid getuigenis afleggen. Daar
twijfelen wij niet aan. Want Van Hooy
donk was bijna een halve eeuw de
„grootste Pro Patriaan", en hij zal dat in
veler herinnering altijd blijven!
Auto met drie inzittenden in het
N.-H. Kanaal gereden. Alle drie
zwemmende den kant bereikt.
Een drietal Heldersche ingezeten is Zon
dagmorgen in de vroegte door het oog van
een naald gekropen, toen zij, bij het woon
wagenkamp, met hun auto in het N.-H. Ka
naal terecht kwamen. Zij reden in de richting
van Den Helder en hebben, bij den bocht dien
de weg bij het Woonwagenkamp maakt,
waarschijnlijk te sterk geremd,, tengevolge
waarvan de auto is geslipt en naar den Ka
naalberm afgleed. Het was hun niet mogelijk
den wagen te houden. De auto schoot in het
Kanaal en het drietal zou zeker verdronken
zijn, als een van hen niet de tegenwoordig
heid van geest had gehad het portieropen
te draaien, waardoor zij zich uit den wagen
konden werken en zwemmende den wal be
reiken. De auto lag onder water en is van
morgen gelicht.
Een der inzittenden was de officier-vlieger
3e kl. S.
Alleen voor Indië geldt het spe
ciale tarief van 12% cent per 10 gram.
Nog dikwijls worden brieven verzonden per
luchtpost AmsterdamBandoeng en bestemd
voor andere landen dan Ned.-Indië, gefran
keerd met 12% cent per 10 gram. In het bij
zonder is dit niet het geval met brieven voor
passagiers en andere opvarenden van Neder-
landsche mailschepen, gericht aan tusschen-
liggende havens.
Het port van 12% cent per 10 gram is ech
ter uitsluitend van toepassing op de brieven
post voor Ned.-Indië. Voor alle andere landen
12% cent en elk volgend gewicht van 20
gram: 7% ct„ terwijl daarenboven een lucht
recht verschuldigd is, dat niet voor alle lan
den gelijk is. Voor Egypte b.v. is het lucht
recht 5 cent en voor Colombo 10 cent per 5
gram. Voor deze brieven is ook het etiket
„per luchtpost, par avion" kosteloos op de
postkantoren verkrijgbaar, vereischt. De post
kantoren verstrekken nadere inlichtingen.
(Slot.)
't Wordt even stiller. Jan en Toon
drijven nu 't konijn naar 't eind, waar ze
elkaar weer zullen ontmoeten, Arie staat
voorovergebogen, de plank stevig in z n
knuisten, speurt links, dan rechts. Nu
hoort hij weer achtervolgingskreten: „Hou
'm Arie, hou 'm!" Ja, daar komt 't hevig
verschrikte dier aangestoven. Hij wil de
kans van zijn leven niet missen, maar de
scherpe bocht wordt hem hier noodlottig:
hij moest vaart minderen.
Als een tijger op zijn prooi springt Arie.
schuin vooruit ploft boven op de plank
met z'n volle gewicht, 't Was de laatste
ren van 't konijn. Morsdood wordt het
warme dier triomfantelijk onder de plank
vandaan getrokken.
Daar heb je dan ons nieuwjaarsboutje!
De opwindende jacht is gesloten
maar wie zien ze daar boven 't eind van
die lange gang? Twee feldgraue gedaan
ten rijzen er op met 2 zilveren koorden:
de militaire politie!
Jan. zonder duinkaart, voelt duidelijk
zijn dubbele overtreding, afgezien nog van
de onbevoegde konijnenjacht.
Smeer 'm Jan, vlug! Hij schiet een zij
gang in en verdwijnt als een haas, rennend
en kruipend onder moorddadig prikkel
draad.
De 2 grijze gedaanten zijn eenige
seconden uit zicht. Arie smijt de jacht-
trophee op het zand tegen den muur. Met
z'n voet een paar halen over 't zand ge
schraapt en de konijnenbegrafenis, die
ontdekking voorkomen moet. is volbracht.
De overmoed is blijkbaar gelijk met het
konijn begraven. Wegloopen? Dat kunnen
ze voor hun fatsoen niet meer doen. Daar
zijn die twee grijze al. De houding van
Arie en Toon is wel ietwat vreemd en
onbeholpen.
„Goeden middag, heeren, wat doet U
hier", klinkt nu een stem van boven. Er
wordt bescheiden iets terug gemompeld
van „nou niks, loopen een beetje".
„Zoo, loopen", klinkt 't met zekere stem
van boven En en hier zijn onze
duinkaarten. De stem van boven spreekt
echter niet over de duinkaarten. U weet
toch wel, dat dat militair terrein is en de
toegang verbódenNoue. we
dachten, we hebben duinkaarten en dan
zal je hier ook wel in magge. Even stilte,
dan vervolgt de zekere stem van boven:
Waren hier zoo pas niet drie heeren?"
Arie en Toon kijken elkaar eens een beetje
stom aan, dan zegt Arie: ,,'k geloof van
wel".
Toon doet ook een duit in 't zakje: „een
minuut of 5 geleden was er hier nog
centje".
,Jln waar is die nu," vervolgt de stem
van de „overheid"
Arie en Toon halen om strijd en beide
met samengeperste lippen de schouders
op. De politiesoldaat knikt, glimlacht en
blijft nog wat door knikken. De konijnen-
jagers krijgen 't wel wat benauwd.
„De heeren moesten nu maar héél gauw
verdwijnen," klinkt 't slotcommando. Dat
vinden de „heeren" erg opluchtend en zij
blazen een roemlooze aftocht!
Toch zijn ze dankbaar, dat ze er zoo
zonder verder kleerscheuren, zonder op de
bon gezet te zijn er van af komen.
's Middags heeft Arie weer praatjes
genoeg en Toon komt 'm al tegemoet:
tjongeArie, wat smaakte die nieuwjaars
bout, hè. ik heb gesmuld, man!"
„We moesten 'm maar even gaan op
halen." bluft Ariè. Heb jij lef ik wel,
ik knijp 'm er niet voor." „Goed, ik ga
mee."
Heel vlug en voorzichtig doen ze nu een
onverhoedsche aanval van den zeekant af.
op 't fort. Daar springen ze al naar be
neden, daar zoeken ze al in de lange gang
van 't konijnen-avontuur, daar aan 't eind
was 'tja, 't bijeengeschraapte zand-
bergje kan je al zien; ze komen dichterbij,
maar ivat is dat?Op 't bergje staat
een takje, aan 't takje een cigaretten-
doosje te bungelen in den wind. Ze
schieten er op af. Op den achterkant van
't cigarettendoosje staat in duidelijke
potloodletters: „Leidt onsniet in ver
zoeking en onder 't zandheuveltje lag
geen konijntje meer,
-et optreden van de nieuwe Roemeensche
regeering wordt met belangstelling gevolgd,
omdat het zijn invloed zal doen gelden op
Europa. In het bizonder geldt dit de buiten-
landsche politiek van het kabinet, waarin als
minister van buitenlandsche zaken optreedt
Micescu.
De jaren, waarin te Boekarest een Titulescu
zetelde, die te Praag (Tsjecho-Slowakrje) een
groot vertrouwen genoot, zijn voorbij, zoo
schreef de „N. Rott. Crt.". Men was toen in de
Tsjecho-Slowaaksche hoofdstad zeer gerust,
dat Titulescu, hetzij als gezant in Londen,
hetzij als minister van buitenlandsche zaken,
toch de leider van de buitenlandsche politiek
van Roemenië was.
Zijn persoonlijke betrekkingen in Frankrijk
en Engeland werden als een garantie be
schouwd, dat zijn land-ook de Fransche politiek
zou volgen.
Na Titulescu, die men geheel en Antonescu,
die men ten deele vertrouwde, komt nu Mi
cescu, die bovendien lid is van een kabinet,
waarvan de leiders een oriëntatie naar Italië
en Duitschland hebben gepropageerd. De waak
zaamheid. waarmede Antonescu begroet werd,
is nog verdubbeld en voorloopig zal Micescu
een van de menschen zijn, wier woorden en
daden met groote nauwkeurigheid gevolgd
worden. Zijn positie is dan ook verre van aan
trekkelijk.
Reeds in zijn eerste verklaringen heeft Mi
cescu verklaard, dat de buitenlandsche politiek
los staat van de binnenlandsche en dat Roe
menië trouw zal blijven aan de bestaande bond
genootschappen. Op hem rust nu de moeilijke
taak vooral de verdragsgenooten van zijn land
van de waarheid van deze houding te overtui
gen. Een taak, die zeer verzwaard wordt door
de mate van wantrouwen, waarmede men ieder!
woord zal wegen.
In Praag is Micescu voortgegaan op den
weg, dien hij reeds bij zijn eerste verklaringen
heeft ingeslagen. Er is geen enkele reden om
zijn verklaring, dat Roemenië een trouw lid
van de Kleine Entente is, in twijfel te trekken.
De gebeurtenissen in de binnenlandsche poli
tiek hebben de Kleine Entente tot dusverre niet
uit haar evenwicht kunnen brengen en zij zul
len het ook ditmaal niet doen, aldus Micescu,
die ook op het Roemeensche verlangen, een
gemeenschappelijke politiek te voeren zoowel
te Genève als in andere kwesties, die de drie
landen betreffen, den nadruk heeft gelegd.
Dat de Kleine Entente door de jongste ge
beurtenissen verzwakt is, behoeft geenszins
waar te zijn. De samenwerking tusschen de
drie staten kan nog even innig zijn. Al zal
Praag daarop niet meer zoo zijn stempel kun
nen drukken, als vroeger het geval geweest ia.
35
17 u. Zaterdags van 912 uur.
Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks /an 912 en van 13.30—
BIOSCOPEN:
Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8.
„De geheimzinnige microfoon" en „In de
getuigenbank".
Rialto, Spoorstraat, half 8.
„Prino en Bedelknaap".
Witte Bioscoop, Koningstraat, half 8.
Shirley Temple in „Ching Ching" en „Zijn
Excellentie."
Woensdag 12 Januari 1938.
Casino, 8 u. 15. Concert Amsterdamsch
Joodsch Koor.
Vrjjdag 14 Januari.
Held. Schoolver. „De Lyceïst", Held. Kweek
school Club. Tooneelavond.
Zaterdag 15 Januari.
Alg. Mil. Tehuis, 8.15 u. „Gysbert Japicx",
Casino, 8.15 u„ „M.S.F.-avond".
1
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen.
Barometerstand Den Helder 747.6
Temperatuur lucht s.4
Hoogste temp. lucht gisteren 3.9
Laagste temp. lucht gisteren 1.8
Hedenavond, bij gunstig weer taptoe.
De receptie, die burgemeester Ritmeester en
mevrouw Ritmeester ten Stadhuize zullen
houden ter gelegenheid van de b!(jde gebeur
tenis in het Prinselijk Gezin, zal plaats hebben
van 35 uur (wanneer de heugelijke tijding
bekend is vóór des morgens 10 uur, dienzelfden
dag, zoo niet, dan den volgenden dag).
GEREF. KERK.
Naar wij vernemen, zal Ds. P. Veenhuizen.
laatstelijk predikant te Soerabaja, 9 Februari
a.s. zijn intrede doen bij de Geref. Kerk, alhier,
na bevestigd te zijn door Ds. D. Veenhuizen
van De Krim.
In een adv. in dit nummer wordt medege
deeld, dat de herdenkingsdienst in de Geref.
Kerk, ter gelegenheid van de blijde gebeur
tenis. zal plaats hebben 's avonds 6 u. in de
kerk in het Julianapark.