At^endet M. P. van Hooydonk t H( Dinsdag 11 Januari 1938 Tweede Blad Regiment Kustartillerie bestaat 124 jaar Z Weerhetoude liedje! Laat het niet zoovef komen, maar neem bij een opkomende kou onmiddellijk ASPIRIN. Aspirin Gaan de adelborsten met de „Java" naar Indië 1 Door het oog van een naald Frankeering van Luchtpost brieven voor de Indië-lijn Langs de Straat Spannend avontuur in een verlaten fort Roemenië en de Kleine Entente Vlug en goed gaat samen per „ESOMIA vervoer Hedenavond Taptoe Receptie burgemeester en mevrouw Ritmeester iPiadónULLuPi De „Java" het zeegat uit Een trip naar Rotterdam. Voor 't eerst na maanden heeft de „Java" gisteren het anker gelicht, 't Was of zee meeuwen er lucht van gekregen hadden, want bij honderden zweefden ze om de hooge mas ten en scheerden langs de kiel. Ze vormden een aardige stoffeering om het effen grijze schip. Er was voor deze eerste uitvaart vrij veel belangstelling. Eenige honderden men schen hadden zich opgesteld langs Buiten haven en het Havenhoofd. En toen de touwen waren „losgesmeten" de uithouwers waren ingehaald en de brug gevierd, voer het schip langzaam, getiokken door de „Utrecht", aan het achterschip, de „Nestor", kleine baby bij de groote afmetingen van den kruiser, aan het voorschip, de haven uit. Voor dezen tocht, die te beschouwen is als een proeftocht, na de groote, maandenlange reparaties, voeren nog verschillende burgers mee, voor uitoefenen van de controle op ma chines etc. Hr. Ms. „Java" ging naar Rotterdam, waar de kruiser waarschijnijk tot het laatst van de week zal blijven, om daarna weer naar Nieu- wediep terug te keeren. De kruiser zal te Roterdam voor de officieele aankondiging van de blijde gebeurtenis zorgen. Naar de Rotterdamsche Havendienst thans meedeelt, zal Hr. Ms. „Java" reeds op 12 Ja nuari in de Rotterdamsche haven komen. Deze bodem zal dan terstond in een der dokken van de Rotterdamsche Droogdokmaatschappij wor den opgenomen, welk dok het schip den vol genden dag, dus den dertienden, reeds weer verlaat. Dan zal de kruiser ligplaats krijgen aan een speciaal voor dit doel in de rivier te leggen boei, ter hoogte van de Willemskade en Parkkade, waar het schip zal blijven liggen, om bij de a.s. blijde gebeurtenis de officieele saluutschoten te geven. Marsch door de stad, toespraak door den waarn. Regimentscom mandant en feestavond in de Kazerne. Gisteren bestond het Regiment Kust artillerie 124 jaar en men heeft gemeend den datum ook dit jaar feestelijk te moe ten herdenken. Te dien einde vond om half 11 een marsch door de stad plaats, waaraan door nagenoeg het geheele korps deelge nomen werd. Het weer werkte juist op dat moment even mede, zoodat er heel wat pub dek de marcheerende recruten, voorafgegaan door de Koninklijke Marine Kapel, tam boer en pijpers, volgde. Aangekomen op fort Erfprins was het de waarnemend regimentsconmmandant, majoor-hoofdinstructeur A. G. van der Hout, die een herdenkingsrede hield voor het front van den troep, waarin hij een kort overzicht gaf van verleden en toe komst van het regiment. Hij besloot de toespraak met een driewerf hoezee uit te brengen op 't regiment, waaraan enthou siast gevolg gegeven werd. Voor en door de soldaten. Tot besluit werd gisteravond in de gymnas tiekzaal van het Fort Erfprins een gezellige en vroolijke bijeenkomst gehouden voor en in hoofdzaak dóór de manschappen van de eerste schoolcompagnie van het regiment. Tegenwoordig waren vrijwel alle officieren en onderofficieren van de staf van het regiment, onder wie de hoofdinstructeur, majoor ten Houten, en van de compagnie, velen verge zeld van hun dames. Het aardige van dezen avond was, dat zoowel de aankleeding van de zaal, welke met haar geïmproviseerd tooneel, haar schijnwerpers en ver: ering in een com plete music-hall was gemetamorphoseerd als vrijwel alle tooneelistische evoluties door de „.jongens van de compagnie" verzorgd wa ren. Daar deze lichting pas ongeveer 2 maan den onder de wapenen is en de gelegenheid tot voorbereiding maar weinig en daarbij nog kort, moest ten aanzien van de diverse op- gevoerde muziek- en tooneelstukjes de noodige welwillendheid betracht worden. En aan gezien elke aanwezige dat natuurlijk gaarne deed, heeft men een zeer genoeglijken avond 'beleefd. De jongens kwamen o.m. met een eigen band en zelfs met een volledig orkest ten tooneele, welk ensemble zich geducht deden gelden, vooral geducht. Daar was voorts een blijspel uit den goeden ouden tijd, waarvan de draak met 7 koppen tegelijk uitstak, maar dat juist daarom op de lachspieren werkte en daar was de dienstplichtige Hielke Blok, die herinneringen aan Buziau opriep. Vioolsoli en een tap-dance alsmede een serenade van H - landsche militaire muzikanten uit 1830 com pleteerden het vaudeville-programma der sol daten. Maar ook vertegenwoordigers van de burgergemeenschap hadden een belangnjk aandeel in het succes aan dit herdenkingsfeest Zoo bespeelde mej. Corrie Kossen haar accor deon, dat 't een lust was, daarbg vocaal ge assisteerd door den heer A. S. Schipper. n na de pauze verscheen prof. Samir Ho p de „kustgoochelaar" met zijn nieuws e, waar onder zeer verrassende, toeren op het gei van de magische kust. In de best den stemming werd het zeer spoedig laat en zou zelf ver na middernacht gewor en j als het programma niet besnoeid gewor ei was. Majoor ten Houten sprak te middernacht er zijn vreugde over uit, dat het feest zoo goec geslaagd was en dankte alle medewerkers met een vriendelijk woord, en mej. Kossen m bloemen. Het 124-jarig bestaan van het R.K.A. is op alleszins geslaagde wijze gevierd! Gisterenavond te 7 uur is in de St. Lidwina-stichting alhier na een maanden lang ziekbed, in den leeftijd van 81 jaar overleden, de heer M. P. van Hooydonk, die meer dan een halve eeuw directeur geweest is van de plaatselijke Gymna stiek- en Exercitiever. „Pro Patria". Dit droeve bericht komt niet onverwacht, daar sinds eenige weken de toestand van den heer v. Hooydonk précair was. Toch zou men een jaar geleden niet aan een zoo spoedig verscheiden gedacht hebben. Immers, toen stond de kranige veteraan nog in het volle leven en leidde hij zijn geliefd Pro Patria nog met vaste hand. In den zomer zag hij zich nog een hartewensch vervuld, n.1. de opening van een eigen gymnastieklokaal in de Hoogstraat. Helaas heeft hij hierin niet lang zijn uitstekende lessen mogen geven. Voor een oogenschijnlijk ongevaarlijke kwaal aan een der beenen moest hij rust nemen, het welk de rustelooze zich echter niet gunde. Dit zou noodlottige gevolgen hebben, want opera tief ingrijpen werd noodzakelijk en zelfs moest het been geamputeerd worden. Allen, die wis ten, wat er gebeurd was, waren diep getrof fen door het tragisch lot, dat den immer zoo flinken en beminden directeur op zoo hoogen leeftijd was beschoren. Maandenlang heeft de hoogbejaarde in de Stichting aan den Polderweg gelegen. Eenige weken geleden werd hem medegedeeld, dat ook het andere been geamputeerd moest wor den, wilde hij nog kans op genezing behouden. De oude man heeft dit niet meer gewild. Gisterenavond is het einde gekomen. M. P. van Hooydonk is niet meer. Wie onzer heeft hem niet gekend, die kranige veteranen-figuur met het joviale gebaar en den vriendelijken groet. Vast was zijn tred en klaar zijn blik, tot kort voor de dood hem uit het leven wegnam. 8 Februari van het vorig jaar was de heer Van Hooydonk 80 jaar geworden. Deze gele genheid had de gymnastiek- en exercitiever- eeniging „Pro Patria", aan welke de figuur Van Hooydonk schier onverbrekelijk verbon den scheen, aangegrepen om hem en zijn toen nog in leven zijnde echtgenoote een groot- sche hulde te brengen in het tot den nok ge vulde Casino. Blij was de „directeur" (zooals alle P.P.-ers hem noemden) verrast door deze hulde, waarvan hij van te voren niets gewe ten had. Vooral de aanwezigheid van de dameskeurploeg van het K.N.G.V. werd door hem op grooten prijs gesteld, want niet alleen, dat hij graag zelf aan gymnastiek deed, hij mocht ook gaarne werkelijk goede gymnastiek zien. Het is de laatste keer geweest, dat hij „goed werk" te zien gekregen heeft. Bewo gen maanden volgden op dien gedenkwaardi- gen lOen Februari. Mevr. Van Hooydonk stierf, haar man, na hem bijkans een halve eeuw terzijde te hebben gestaan, alleen ach terlatend. Gelukkig vond de directeur afleiding in een groote gebeurtenis, welke zich in zijn ge liefd Pro Patria voltrok. Het was altijd een hartewensch van hem geweest om nog eens les te mogen geven in een lokaal, dat heele- maal alleen van P.P. was. Doordat de Aposto lische Gemeente een nieuw kerkgebouw be trok, kwam het gebouw in de Hoogstraat vrij. Dat zou het eigen P.P.-home worden! Ver schillende zware finantieele offers moesten daarvoor worden gebracht en de directeur droeg het zijne bij, we kunnen wel zeggen: het meeste. Met welk een stralend gezicht is een •8dyct«-pro duet. 0ranjebanden»8a«cté.kruis waarborgen de werkzaam heid en' onschadelijkheid zagen we hem door het gebouwtje loopen, toen P.P.-ers druk bezig waren om daar een gymnastiekzaal van te maken! En hoe ver rukt was hij, toen hij Zaterdagmiddag 4 Sep tember 1.1. als eerste de gereedgekomen zaal betrad, nadat hij even te voren, door den sleutel om te draaien, de plechtigheid van de „opening" had verricht. Slechts een week heeft de heer Van Hooydonk in het nieuwe lokaal les mo gen geven. Toen gebeurde het. Hij wilde een van de jongeren demonstreeren u weet, dat hij ondanks zijn tachtig jaren nog menige zware oefening voor deed! hoe hij paal moest klimmen. Hij trok het rechterbeen op, voelde, dat als gevolg daarvan „iets in zijn kuit schoot", en moest met een pijnlijk gezicht de oefening staken. Het is zijn fout geweest, dat hij aanvankelijk te weinig aandacht aan het euvel geschonken heeft. Het betrof hier n.1. aderverkalking, als gevolg waarvan de slagader in het been als het ware ver stopt raakte. De dokter schreef absolute rust voor, maar ofschoon de heer Van Hooydonck zich wel in acht nam, was er van „absolute rust" geen sprake. Het kwaad verergerde en tenslotte móest ingegrepen worden. Woensdag 13 October werd het been ge amputeerd. Van toen af verkeerde men in groote on zekerheid hoe de patiënt het er af zou bren gen: helaas is hij er niet boven opgekomen. De heer Van Hooydonk is ruim 80 jaar ge worden. 15 December van het volgend jaar zou hij een halve eeuw directeur van „Pro patria" geweest zijn! Hij was gepensionneerd adjudant-onderofficier van het voormalige re giment Vestingartillerie en oud-instructeur van het instructie-bataljon te Schoonhoven. Op deze school verwierf de overledene zijn bekwaamheid in de gymnastiek, welke toen meer weg had van acrobatiek. In 1888 werd hij op een uitvoering van de O.O.-ver. „Va derland en Oranje" in Tivoli door den heer F. C. H. Schlamilch, die toen voorzitter was van P.P., „ontdekt" en meteen geëngageerd als technisch leider. De heer Van Hooydonk, die in zijn jonge jaren een all-round sport man was hij voetbalde en wandelde o.a. was meester op sabel, degen en geweer. Dik wijls trad hij op als jurylid van officieele wedstrijden, o.a. van den Kring Noord-Hol- land's Noorderkwartier van het K.N.G.V. Groot verlies voor P.P. „Pro Patria" heeft in den heer Van Hooy donk een man verloren, wiens verdiensten voor de vereeniging onschatbaar zijn geweest. Met hart en ziel wijdde hij zich jaar in jaar uit aan de lichamelijke opvoeding van tien tallen jongens en meisjes, dames en heeren. Hoe velen zullen er in die bijkans halve eeuw onder zijn leiding „gegymd" hebben? Het aan tal is zelfs niet te benaderen. P.P. was de eenige hobby, die hij had, het was P.P. voor Commandant Zeemacht aldaar heeft nog geen beslissing genomen. Naar aanleiding van een bericht over het mogelijke vertrek der oudste jaars adelborsten per „Java" naar Neder- landsch-Indië, in een vorig nummer heeft het Persbureau „Aneta" aldaar even eens Informaties ingewonnen. Het verneemt dat door den Comman dant der Zeemacht echter nog steeds geen beslissing genomen is. Overleg is nog steeds gaande. en P.P. na. Moest de vereeniging er op uit, de directeur ging mee. Zelfs ging hij eenige weken geleden in z'n eentje naar den Achter hoek om daar een brug voor de vereeniging te koopen. P.P. is hem altijd zeer dankbaar ge weest voor het vele, dat hij voor haar heeft gedaan. Nu Van Hooydonk is heen gegaan, zal zij opnieuw van die groote dankbaarheid getuigenis afleggen. Daar twijfelen wij niet aan. Want Van Hooy donk was bijna een halve eeuw de „grootste Pro Patriaan", en hij zal dat in veler herinnering altijd blijven! Auto met drie inzittenden in het N.-H. Kanaal gereden. Alle drie zwemmende den kant bereikt. Een drietal Heldersche ingezeten is Zon dagmorgen in de vroegte door het oog van een naald gekropen, toen zij, bij het woon wagenkamp, met hun auto in het N.-H. Ka naal terecht kwamen. Zij reden in de richting van Den Helder en hebben, bij den bocht dien de weg bij het Woonwagenkamp maakt, waarschijnlijk te sterk geremd,, tengevolge waarvan de auto is geslipt en naar den Ka naalberm afgleed. Het was hun niet mogelijk den wagen te houden. De auto schoot in het Kanaal en het drietal zou zeker verdronken zijn, als een van hen niet de tegenwoordig heid van geest had gehad het portieropen te draaien, waardoor zij zich uit den wagen konden werken en zwemmende den wal be reiken. De auto lag onder water en is van morgen gelicht. Een der inzittenden was de officier-vlieger 3e kl. S. Alleen voor Indië geldt het spe ciale tarief van 12% cent per 10 gram. Nog dikwijls worden brieven verzonden per luchtpost AmsterdamBandoeng en bestemd voor andere landen dan Ned.-Indië, gefran keerd met 12% cent per 10 gram. In het bij zonder is dit niet het geval met brieven voor passagiers en andere opvarenden van Neder- landsche mailschepen, gericht aan tusschen- liggende havens. Het port van 12% cent per 10 gram is ech ter uitsluitend van toepassing op de brieven post voor Ned.-Indië. Voor alle andere landen 12% cent en elk volgend gewicht van 20 gram: 7% ct„ terwijl daarenboven een lucht recht verschuldigd is, dat niet voor alle lan den gelijk is. Voor Egypte b.v. is het lucht recht 5 cent en voor Colombo 10 cent per 5 gram. Voor deze brieven is ook het etiket „per luchtpost, par avion" kosteloos op de postkantoren verkrijgbaar, vereischt. De post kantoren verstrekken nadere inlichtingen. (Slot.) 't Wordt even stiller. Jan en Toon drijven nu 't konijn naar 't eind, waar ze elkaar weer zullen ontmoeten, Arie staat voorovergebogen, de plank stevig in z n knuisten, speurt links, dan rechts. Nu hoort hij weer achtervolgingskreten: „Hou 'm Arie, hou 'm!" Ja, daar komt 't hevig verschrikte dier aangestoven. Hij wil de kans van zijn leven niet missen, maar de scherpe bocht wordt hem hier noodlottig: hij moest vaart minderen. Als een tijger op zijn prooi springt Arie. schuin vooruit ploft boven op de plank met z'n volle gewicht, 't Was de laatste ren van 't konijn. Morsdood wordt het warme dier triomfantelijk onder de plank vandaan getrokken. Daar heb je dan ons nieuwjaarsboutje! De opwindende jacht is gesloten maar wie zien ze daar boven 't eind van die lange gang? Twee feldgraue gedaan ten rijzen er op met 2 zilveren koorden: de militaire politie! Jan. zonder duinkaart, voelt duidelijk zijn dubbele overtreding, afgezien nog van de onbevoegde konijnenjacht. Smeer 'm Jan, vlug! Hij schiet een zij gang in en verdwijnt als een haas, rennend en kruipend onder moorddadig prikkel draad. De 2 grijze gedaanten zijn eenige seconden uit zicht. Arie smijt de jacht- trophee op het zand tegen den muur. Met z'n voet een paar halen over 't zand ge schraapt en de konijnenbegrafenis, die ontdekking voorkomen moet. is volbracht. De overmoed is blijkbaar gelijk met het konijn begraven. Wegloopen? Dat kunnen ze voor hun fatsoen niet meer doen. Daar zijn die twee grijze al. De houding van Arie en Toon is wel ietwat vreemd en onbeholpen. „Goeden middag, heeren, wat doet U hier", klinkt nu een stem van boven. Er wordt bescheiden iets terug gemompeld van „nou niks, loopen een beetje". „Zoo, loopen", klinkt 't met zekere stem van boven En en hier zijn onze duinkaarten. De stem van boven spreekt echter niet over de duinkaarten. U weet toch wel, dat dat militair terrein is en de toegang verbódenNoue. we dachten, we hebben duinkaarten en dan zal je hier ook wel in magge. Even stilte, dan vervolgt de zekere stem van boven: Waren hier zoo pas niet drie heeren?" Arie en Toon kijken elkaar eens een beetje stom aan, dan zegt Arie: ,,'k geloof van wel". Toon doet ook een duit in 't zakje: „een minuut of 5 geleden was er hier nog centje". ,Jln waar is die nu," vervolgt de stem van de „overheid" Arie en Toon halen om strijd en beide met samengeperste lippen de schouders op. De politiesoldaat knikt, glimlacht en blijft nog wat door knikken. De konijnen- jagers krijgen 't wel wat benauwd. „De heeren moesten nu maar héél gauw verdwijnen," klinkt 't slotcommando. Dat vinden de „heeren" erg opluchtend en zij blazen een roemlooze aftocht! Toch zijn ze dankbaar, dat ze er zoo zonder verder kleerscheuren, zonder op de bon gezet te zijn er van af komen. 's Middags heeft Arie weer praatjes genoeg en Toon komt 'm al tegemoet: tjongeArie, wat smaakte die nieuwjaars bout, hè. ik heb gesmuld, man!" „We moesten 'm maar even gaan op halen." bluft Ariè. Heb jij lef ik wel, ik knijp 'm er niet voor." „Goed, ik ga mee." Heel vlug en voorzichtig doen ze nu een onverhoedsche aanval van den zeekant af. op 't fort. Daar springen ze al naar be neden, daar zoeken ze al in de lange gang van 't konijnen-avontuur, daar aan 't eind was 'tja, 't bijeengeschraapte zand- bergje kan je al zien; ze komen dichterbij, maar ivat is dat?Op 't bergje staat een takje, aan 't takje een cigaretten- doosje te bungelen in den wind. Ze schieten er op af. Op den achterkant van 't cigarettendoosje staat in duidelijke potloodletters: „Leidt onsniet in ver zoeking en onder 't zandheuveltje lag geen konijntje meer, -et optreden van de nieuwe Roemeensche regeering wordt met belangstelling gevolgd, omdat het zijn invloed zal doen gelden op Europa. In het bizonder geldt dit de buiten- landsche politiek van het kabinet, waarin als minister van buitenlandsche zaken optreedt Micescu. De jaren, waarin te Boekarest een Titulescu zetelde, die te Praag (Tsjecho-Slowakrje) een groot vertrouwen genoot, zijn voorbij, zoo schreef de „N. Rott. Crt.". Men was toen in de Tsjecho-Slowaaksche hoofdstad zeer gerust, dat Titulescu, hetzij als gezant in Londen, hetzij als minister van buitenlandsche zaken, toch de leider van de buitenlandsche politiek van Roemenië was. Zijn persoonlijke betrekkingen in Frankrijk en Engeland werden als een garantie be schouwd, dat zijn land-ook de Fransche politiek zou volgen. Na Titulescu, die men geheel en Antonescu, die men ten deele vertrouwde, komt nu Mi cescu, die bovendien lid is van een kabinet, waarvan de leiders een oriëntatie naar Italië en Duitschland hebben gepropageerd. De waak zaamheid. waarmede Antonescu begroet werd, is nog verdubbeld en voorloopig zal Micescu een van de menschen zijn, wier woorden en daden met groote nauwkeurigheid gevolgd worden. Zijn positie is dan ook verre van aan trekkelijk. Reeds in zijn eerste verklaringen heeft Mi cescu verklaard, dat de buitenlandsche politiek los staat van de binnenlandsche en dat Roe menië trouw zal blijven aan de bestaande bond genootschappen. Op hem rust nu de moeilijke taak vooral de verdragsgenooten van zijn land van de waarheid van deze houding te overtui gen. Een taak, die zeer verzwaard wordt door de mate van wantrouwen, waarmede men ieder! woord zal wegen. In Praag is Micescu voortgegaan op den weg, dien hij reeds bij zijn eerste verklaringen heeft ingeslagen. Er is geen enkele reden om zijn verklaring, dat Roemenië een trouw lid van de Kleine Entente is, in twijfel te trekken. De gebeurtenissen in de binnenlandsche poli tiek hebben de Kleine Entente tot dusverre niet uit haar evenwicht kunnen brengen en zij zul len het ook ditmaal niet doen, aldus Micescu, die ook op het Roemeensche verlangen, een gemeenschappelijke politiek te voeren zoowel te Genève als in andere kwesties, die de drie landen betreffen, den nadruk heeft gelegd. Dat de Kleine Entente door de jongste ge beurtenissen verzwakt is, behoeft geenszins waar te zijn. De samenwerking tusschen de drie staten kan nog even innig zijn. Al zal Praag daarop niet meer zoo zijn stempel kun nen drukken, als vroeger het geval geweest ia. 35 17 u. Zaterdags van 912 uur. Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek geopend: dagelijks /an 912 en van 13.30— BIOSCOPEN: Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8. „De geheimzinnige microfoon" en „In de getuigenbank". Rialto, Spoorstraat, half 8. „Prino en Bedelknaap". Witte Bioscoop, Koningstraat, half 8. Shirley Temple in „Ching Ching" en „Zijn Excellentie." Woensdag 12 Januari 1938. Casino, 8 u. 15. Concert Amsterdamsch Joodsch Koor. Vrjjdag 14 Januari. Held. Schoolver. „De Lyceïst", Held. Kweek school Club. Tooneelavond. Zaterdag 15 Januari. Alg. Mil. Tehuis, 8.15 u. „Gysbert Japicx", Casino, 8.15 u„ „M.S.F.-avond". 1 Opgenomen om 8 uur hedenmorgen. Barometerstand Den Helder 747.6 Temperatuur lucht s.4 Hoogste temp. lucht gisteren 3.9 Laagste temp. lucht gisteren 1.8 Hedenavond, bij gunstig weer taptoe. De receptie, die burgemeester Ritmeester en mevrouw Ritmeester ten Stadhuize zullen houden ter gelegenheid van de b!(jde gebeur tenis in het Prinselijk Gezin, zal plaats hebben van 35 uur (wanneer de heugelijke tijding bekend is vóór des morgens 10 uur, dienzelfden dag, zoo niet, dan den volgenden dag). GEREF. KERK. Naar wij vernemen, zal Ds. P. Veenhuizen. laatstelijk predikant te Soerabaja, 9 Februari a.s. zijn intrede doen bij de Geref. Kerk, alhier, na bevestigd te zijn door Ds. D. Veenhuizen van De Krim. In een adv. in dit nummer wordt medege deeld, dat de herdenkingsdienst in de Geref. Kerk, ter gelegenheid van de blijde gebeur tenis. zal plaats hebben 's avonds 6 u. in de kerk in het Julianapark.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 5