Bommen op Barcelona Handelsagent lichtte 350 zakenlieden op Ontaarde stiefmoeder „Een gevaar voor de samenleving" Bamboe als grondstof voor de papier-fabricage De televisie-uitzendingen komen De Oorlog in zijn afgrijselijksten vorm Fooienstelsel „moreel onwaardig' PROGRAMMA Een gecombineerde goederentrein reed gis terochtend tengevolge van een verkeerden wisselstand nabij Watergraaismeer op een rijdende locomotief. Een foto van de ruïne van den goederentrein, die op weg naar Weesp was. Vrouw was volkomen verantwoor delijk voor haar daden. Op 16 September van het vorige jaar had zich voor de Rotterdamsche rechtbank te verantwoorden de 36- jarige R. G., huisvrouw van T. D., voor het feit, dat zij haar veertien jarig stiefdochtertje, Pietje D. in Ja nuari 1937 op zoodanige wijze had mishandeld, dat het kind in eeni der Rotterdamsche ziekenhuizen moest worden opgenomen. De officier van justitie, mr. F. M. Wil- brenninck, eischte een gevangenisstraf voor den tijd van zes maanden. De zaak werd aangehouden voor het inwinnen van een psychiatrisch rapport, zoodat gisteren de .zaak werd hervat. De psychiater, dr. W. Donkersloot, had verdachte onderzocht en was tot de conclu sie gekomen, dat zij in zeer kleine mate on toerekeningsvatbaar was. Hij achtte haar volkomen verantwooi(lelijk voor haar daad. De officier van justitie kon zich hier vol komen mee vereenigen. Hij vond verdachte een ontaarde moeder, die haar wreedheid op haar stiefkinderen botvierde. Derhalve persisteerde hij bij zijn eisch. Uitspraak 10 Maart a.s. Berucht inbreker iet vier Jaar gevangenisstraf veroordeeld. De Rotterdamsche rechtbank deed gister ochtend uitspraak in de zaak tegen den 47- jarigen loswerkman Fr. B., wonende te Rot terdam en thans gedetineerd, die op 31 Aug. van het vorige jaar uit de psychiatrische inrichting „Maasoord" was ontsnapt en toen had ingebroken in het huis van den psy chiater van „Maasoord", dr. J. J. Visser, welk huis zich op het terrein van de in richting bevindt. Hij had daar enkele snuisterijen alsmede en spaarpot, inhou dende zes gulden, weggenomen. Hij heeft daarop enkele dagen in de omgeving rond gezworven en is' toen op het terrein terug gekomen om zich met een valsche sleutel toegang tot een winkeltje te verschaffen, waar hij allerlei vrij onbelangrijke dingen stal. Tijdens de behandeling van deze zaak, veertien dagen geleden, zeide de officier van justitie in zijn requi sitoir o.m., dat hij het geval B. bui tengewoon ernstig vond. Verdachte heeft niet minder dan zeventien, veroordeelingen achter den rug en kan als uiterst gevaarlijk voor de samenleving geacht worden* Hij eischte dan ook de maximum straf die voor inbraak geëischt kan worden, n.1. acht jaar gevangenisstraf. De rechtbank veroordeelde hem tot vier jaar gevangenisstraf. In onze koloniën komen groote hoeveelheden voor. Een Nederlander te Berlijn schrijft ons: De president der „Cartiema Burgo", Luigi Burgo, hield dezer dagen in Genua voor den corporatieraad der provincie een voor dracht, waarin hij erop wees, dat Italië's jaarlijksche behoefte aan cellulose meer clan 3 mill. ton bedraagt, waarvan 't zelf slechts 500.000 produceert. Echter zou men door een behoorlijke exploitatie van het bamboeriet in Oost-Afrika geheel in die behoefte kun nen voorzien, waar men een centenaar bamboeriet uit Oost-Afrika in Italië voor 60 lire kon leveren, waartegenover een cente naar dennenhout uit het buitenland het land op 200 lire aan deviesen te staan kwam Voor kort is een overeenkomst tus schen de fabriek van Burgo en het Instituut voor de Industrieele Ont wikkeling van Italië tot stand ge komen, waarbij beide partijen elk 25 mill. lire bijdragen tot de oprichting van een onderneming, die cellulose uit nationale grondstoffen, wil ver vaardigen. Tegelijkertijd heeft de papierfabriek „Pier- re Miliani" tot de oprichting van een fa briek besloten, die cellulose uit graanhal men en uit Lybisch Spartagras wil fabri- ceeren. Is die fabricatie van cellulose uit bamboe ook niet iets wat Nederland zou kunnen Lnteresseeren Terdotsterde bovendien een aan tal regenjassen. Reep. I en 3 maanden gevange nisstraf geëischt Het Gerechtshof behandelde giste ren de strafzaak tegen een Amster- damschen handelsagent, die terecht stond, verdacht van oplichterijen op groote schaal en wegens verduiste ring. De rechtbank had hem twee straffen van zes maanden opgelegd. Verdachte echter was in hooger beroep gekomen, omdat hij zoo als hij het uitdrukte overtuigd was vol maakt onschuldig te zijn. Vele Nederlandsche firma's waren het slachtoffer geworden van de practijken van dezen handelsagent. Bij groote en kleine za ken had hij het verhaal gedaan, dat hij zeer goede relaties met de Russische handelswe reld onderhield. Hij was naar zijn zeggen, in staat betrek kingen voor de Nederlanders in Rusland aan te knoopen. Doch er was geld noodig om daar zaken te kunnen doen, er moesten be dragen, varieerend tusschen 100 en 200 roe bel worden gestort om ingeschreven te kun nen worden in het handelsregister te Moscou. Ruim 350 zakenlieden wist hij te interesseeren voor zijn Rnssische re laties. Profijt zouden zij er echter niet van hebben en van hun gestorte gelden zagen zij nooit een cent te rug. Ter zitting gaf verdachte toe, dat er geen gelden moesten worden gestort om ingeschre ven te worden in het handelsregister te Mos cou, wel had hij het geld noodig gehad om zijn onkosten te dekken. In 1936 had verdachte twee reizen naar Rusland gemaakt om daar de belangen van de Nederlandsche firma's te behartigen. Het geld was volgens hem gebruikt ter introduc tie in Russische handelskringen. De procureur-generaal Mr. Dr. D. Reilingh achtte de oplichtingen be wezen, daar het geld niet noodig was voor inschrijvingen in het handels register. Verd. is reeds tweemaal veroordeeld en in verband met den ernst van de feiten en het verleden van verdachte requireerde spr. zes maanden gevangenisstraf. In de tweede plaats was den man ver duistering van een aantal regenjassen ten laste gelegd, die hij als monsters onder zich had. In deze zaak vorderde de procureur-ge neraal drie maanden gevangenisstraf. De verdediger Mr. J. de Vrieze pleitte cle mentie en drong aan op een voorwaardelijke straf. De ten laste gelegde verduistering achtte hij niet bewezen. Arrest 10 Maart. Van de hand van Barrie Stavis troffen wij in „De Groene" van deze week een reportage over een bomaanval op Barcelona aan. zoo suggestief, zoo frappeerend juist geteekend, dat wij haar hieronder voor onze lezers laten volgen. Er blijkt wel zeer duidelijk uit, tot welk een mensch-onwaardige slachtpartij de moderne oorlog uitgegroeid is. Om twaalf uur 's middags je zou je hor loge er gelijk mee kunnen zetten trof de eerste bom Barcelona. Een dof gedonder rom melt aan alle kanten om me heen. Een hagel van versplitterd glas komt omlaag. Door den hevigen schok weet ik dat het een zware is later vertellen ze mij, dat het er een van 500 kilo was geweest. Ik rende naar de plaats des onheils ze was reeds door een politie- cordon afgezet. Ik toonde mijn kaart en werd doorgelaten. Je kunt zeggen wat je wilt over die „trage" Spanjaarden, ik heb nooit iets ge zien dat zoo gedisciplineerd en snel in zijn werk ging. Er waren reeds een zestal ambu lanceauto's en nog steeds kwamen er meer elk met een man op de treeplank met een schel fluitje om den weg vrij te maken. Vrachtwagens kwamen snel aangereden, even eens met mannen met fluitjes iedere wa gen propvol, mannen en reddingsmateriaal. Er heerschte vrijwel volkomen stilte door de herhaalde werkzaamheid kent ieder zijn taak: dozijnen draagbaren werden uitgelegd roode kruissoldaten werkten in en op het puin. Een snel onderzoek van de op den grond uitgestrekte gestalten: de gewonden worden van de dooden gescheiden. „Die leeft nog, hij moet op de draagbaar!" Dooden dooden Een schoone grijze baar met een snel uit vloeiende roode vlek. „Laat die maar, dat is afgeloopen". „Hallo, hier is er een voor den vrachtwagen." Twee mannen, die met de vrachtwagens meekwamen nemen 't lichaam op en leggen het in een laadbaak, zij vinden er nog een. en nog e n, meer dooden dan ge wonden, en nog een wiens hoofd verbrijzeld is: een groot stuk steen verpletterde het, een dokter zegt „neem deze op, hij leeft nog". Bijna alle baren hebben nu roode vlekken: één ambulance is geheel vol schel gefluit van den man op de treeplank, de auto ver trekt en een andere neemt zijn plaats in. De „Defensa Pasiva". De groep opruimers is druk aan het werk. Zij zijn de „Defensa Pasiva", zij stellen zich op in een lange rfj, van de vrachtauto tot in het hart van de ruïne op de derde verdieping; zij geven elkaar de overblijfselen door als een estafetteploeg: een stuk tafel, stukken kalk, een deel van een bed, steenen, een pan, een strooien hoed die om de een of andere duistere reden onbeschadigd is, een kluwen wol met twee breinaalden er doorheen gesto ken en een half voltooide pull-over, zij geven het aan elkaar door met een snelheid die komt van veel ervaring. Een vrachtwagen voor puin raakt vol, een andere neemt zijn plaats in, een derde; het verstikkende stof van cement waait overal heen. De zon schijnt er door met een rooden gloed, zakdoeken wor den voor mond en neus gebonden, als ge- improviseerde gasmaskers. Gefluit, meer am bulanceauto's, meer vrachtauto's. Een man rukt aan een stuk muur; er ligt iets onder: „Een draagbaar!" Twee mannen klimmen op het puin, wikkelen den verminkte in een de ken en brengen hem in den wagen, waarin de lichamen worden geborgen. Dét Is oorlog! Ik sta in den weg en ga aan den kant staan; ik trap op iets glibberigs; het geeft mee, zacht en sponzig; ik kgk en zie de dij van een man; alleen de dij niets verder. Mijn knieën trillen hevig, ik kijk rond naar iets om tegen te leunen, ik kom langs een boom die bij de wortels af is weggeblazen en leun tegen een anderen aan; er druppelt iets zacht op mijn mouw, als regen aan een tak hangt een vrouwenarm te zwaaien, haar vingers rijn nog om haar taschje geklemd nog een man ziet het samen schudden we den boom en de arm zwaait naar beneden en komt voor mijn voeten terecht, het taschje blijft aan een tak hangen en slingert lang zaam heen en weer een deken wordt op den grond uitgespreid er liggen stukken van een vrouwenlichaam in, een borst en een been de man schopt den vrouwenarm in de deken en draagt het heele zaakje naar den auto voor de stukken en opnieuw klinkt ge fluit. Twee menschen staan met elkaar te dispu teeren; de een zegt dat de bom vijfhonderd kilo woog, de ander zegt duizend. Een bood- schappentasch met eenige sinaasappelen ligt verpletterd tegen een muur. Een auto reed juist voorbij toen de slag kwam. De windstoot sloeg het gezicht van den bestuurder in stuk ken. Twee mannen schuiven den wagen weg; zij moeten hem tusschen twee doode paarden doorsturen, die nog in het lamoen zitten; dat is alles wat er over is van de kar en de voer lieden. Er ligt daar nog een paard; rijn beide achterpooten zijn jammerlijk verminkt, zijn flanken gaan met horten en stooten op en neer. Een vrouw lijdt. Een getralied ijzeren hek; iemand vloog er zoo hard tegenop, dat het lichaam met klee- ren en al in kleine stukjes werd gesneden, je zou de stukken er uit moeten halen met een pincet, of wegbranden met een fakkel. Een vrouw breekt door het politiecordon heen ik zie haar de straat afrennen rij rent en hoopt dat het haar huis niet is maar zij weet het al en als ze het ziet, blijft ze doodstil staan. Zij zou een standbeeld hebben kunnen zijn en dan schreeuwt ze niet luid, alleen maar zachtjes en smartelijk; je zou het meer jammeren kunnen noemen dan schreeuwen plotseling loopen de tranen haar over het oude gezicht zij wringt zich heen en weer de handen frommelen aan haar kleeren en haar mond is wijd open in een grijnzenden kring. Er is iets koddigs in dien grooten open mond; het haar steekt in pieken uit; de handen plukken aan haar klee ren, of zwaaien in de lucht. Koddig Mis schien, maar bij den Hemel haar smart doet mij het uitschreeuwen, dat is de smart der wereld. Een soldaat leidt haar weg met de teederheid als van een zoon vrachtwagens rijden af en aan gefluit de ruwe roep van een werker weer wordt een lichaam ontdekt twee dragers gaan er naar toe het is het lichaam van een man, die uit zijn schoenen is geblazen. Een tramrails is uit de straat gerukt en verwrongen als een reusachtige paperclips. Een hoofdbuis van de gasleiding werd ver splinterd het stinkt afschuwelijk op die plaats. Ik ontmoet een vriend uit New York, die ik langer dan 'n jaar niet heb gezien. Geen van ons beiden is verrast; wij aanvaarden het als iets heel gewoons, dat wij elkaar in Barce lona ontmoeten. „Ik ben hier met de Inter nationale Brigade al langer dan tien maan den," zegt hij, „dit is erger dan het front." „Dan het front waarom?" Het front is minder erg. „Aan het front is alleen maar modder, Daar rijn niet zooveel stukken steen die rond vliegen om je leven af te snijden. En aan het front rijn het soldaten", hij wijst naar een baar waarop het lijk van een meisje van een jaar of tien, elf ligt. „Wat heeft die met oorlog te maken?" Ik raak hem in de drukte kwijt ik ga kijken hoe het met het paard gaat uit zijn pooten spuit bloed stukken spier en een wirwar van peezen puilen eruit; een man zegt: „Wij moesten het maar af maken" en hij haalt een revolver met zwaren loop te voorschijn. De loop wordt recht tegen de luchtpijp van het paard gezet, twee scherpe revolverscho ten, een golf bloed spuit uit de mond van het paard en de mannen worden tot hun ellebogen rood doordrenkt. Het licht verbleekt, de avond valt, rond om worden electrische lampen opgehangen- Een nieuwe ploeg arbeiders neemt de plaats van de eerste in. Zij werken daar nog en zij zullen werken tot rij worden afgelost. Het zal drie of vier dagen duren voor zij alles hebben opgeruimd en alleen het stalen ge raamte overblijft en langzamerhand zul len nog meer lichamen worden ontdekt. „Ik zou willen vergeten". En nu is het laat in den avond en ik zit in mijn kamer dit alles op te schrijven. Zij heb ben me verteld, dat Barcelona nog op zeven tien andere plaats is getroffen en dat dit de ergste dag was sinds het begin van den oor log. Mijn jasje hangt over een stoel, de mouw is nat, waar ik het bloed heb uitgewasschen, dat van den boom omlaag drupte. Ik schrijf dit zonder onderbreking en ik weet dat ik mijn zinnen door elkaar heb gegooid, en waar schijnlijk zou het stuk meer vorm hebben ge had met een begin, een middenstuk en een eind. Maar ik wil niet opnieuw beginnen. Sommige dingen moet men niet tweemaal doen. En wat ik vandaag heb gezien kan voor zichzelf spreken zonder een goed, gebruikelijk begin, midden en einde. Ik zou hebben willen gaan slapen, of wan delen in het stille nachtelijke Barcelona of me dronken drinken. En toch, misschien is het beter ze goed in gedachten te houden. Ja allemaal. Het stuk van de dij onder mijn schoen het bloed op mijn jas het paard dat een fontein van bloed uitspoot het lichaam tusschen het ijzeren traliehek. Het is beter dit alles levendig voor mijn geest te bewaren en te weten dat dit geen alleen staand ongelukkig geval in den oorlog is, maar een scherp omlijnd deel, een wezenlijk deel in de techniek van den fascistischen aan val. Te weten dat dit is gebeurd In Guernica in Bilbao, in Durango, in Malaga. Te weten dat dit nu voortgaat, dagelijks in Madrid in Barcelona, in Valencia, in Tarragon.in Le- rida, in Guadalajara. Twee dingen wil ik weten. Gingen de fas cistische vliegeniers op tijd terug naar Palma op Malorca voor den lunch en kregen zij een extra flesch wijn als belooning voor hun moed HUIS ONTVANGST OP GROOTE SCHAAL. „Nozema" N.V. en Ned. Radio. omroepvereonigingon ftaaaMe- ren de proeven. Naar wij vernemen, heeft de mi nister van Binnenlandsehe Zaken zich vereenigd met de voorstellen van de televisie-commissie betref fende experimenteele televisie-uit zendingen in Nederland. Het overleg hieromtrent door de commis sie gepleegd met de instanties, welke hier te lande op het gebied van den radio-om roep een taak vervullen, heeft tot volledige overeenstemming geleid, terwijl de met de verzorging te belasten organisaties zich' bereid hebben verklaard in de financiering van het experiment geheel zelfstandig te voorzien. De regeling voor den experimenteelen, dienst behelst o.m. de volgende punten: De technische verzorging van de experi menteele televisie-uitzendingen geschiedt door de Nederlandsche Omroep-zender- maatscliappij „Nozema" N.V. De programma-verzorging gedurende de experimenteele periode geschiedt door de Nederlandsche radio-omroepvereenigingen. Ter zake van de ontvangst wordt er naar gestreefd: eenerzijds deze te doen plaats vinden in openbare gelegenheden, waar pu bliek komt, dat geacht kan worden in beeldomroep belang te stellen, anderzijds huisontvangst op zoo ruim mogelijke4 schaal mogelijk te maken. Contact-orgaan. Tusschen de televisie-commissie en de be-< trokken organisaties is een contact-orgaan gevormd, onder voorzitterschap van mr. J. Terpstra, zitting hebben vertegenwoordi gers van de „Nozema" N.V., de televisie commissie en de Ned. radio-omroepvereeni gingen. it Het congres van den Ned. R.K. Bond van Hotel-, Café en Restaurantpersoneel heeft zich tot de Regeering en de vakbon den van wei'kgevers en werknemers ge richt met o.a. het volgende verlangen: Het moreel onwaardige fooienstelsel als „loonstelsel" vervangen door: 'le. grondloon; 2e. procenten van den omzet, te betalen door den werkgever, 3. garantieloon op basis van het abso luut gezinsloon. RADIO ZATERDAG 26 FEBRUARI 1938. Hilversum I, 1875 en 415,5 m. VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30 —8.00 VPRO. 8.00 Gramofoonmuziek. 10,00 Morgenwijding. 10.20 Uitzending voor Arbeiders in de Con tinubedrijven. 12.001.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Filmpraatje. 2.15 Zang. 2.45 Voor Amateurs. 3.15 Gramofoonmuziek. 3.35 VARA-Orkest, en soliste. 4.35 Declamatie. 4.55 Vervolg concert en solist. 5.30 Gramofoonmuziek. 5.40 Literaire causerie. 6.00 Orgel en zang. 6.30 Limburgsche uitzending. 7.00 Filmland. 7.30 Bijbelvertellingen. 8.00 Herhaling SOS-berichten, berichten ANP, VARA-varia. 8.15 Kamerkoor „Pro Musica", Esmeraldi- Septet en solisten. 9.15 „En nu Oké 10.30 Berichten ANP. 10.35 Sportreportage. 11.00 Souvenir-orkest. 11.30 Eddy South en zijn Band. 11.45 Berichten. 11.5012.00 Gramofoonmuziek. Hilversum II, 301,5 m. ItRO-uitzending. 8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstige halfuur. 12.00 Berichten. 12.15 KRO-orkest. (Om 1.00 gr.muziek). 2.00 Voor de rijpere jeugd. 2.30 Gramofoonmuziek. 3.00 Kinderuurtje. 4.05 KRO-Boys en solist. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 KRO-melodisten en solist. 5.30 Gramofoonmuziek. 5.45 KRO-Nachtegaaltje. 6.15 Gramofoonmuziek. 6.20 Journalistiek weekoverzicht. 6.45 Gramofoonmuziek. 7.00 Berichten. 7.15 Causerie: „Het zien van de natuur". 7.35 Actuele aetherflitsen. 8.00 Berichten ANP. Mededeelingen. 8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting. 8.35 KRO-Orkest, KRO-Melodisten en solisten 10.30 Berichten ANP. 10.40 Filmpraatje. 10.55—12.00 Gramofoonmuziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 8