De „Hendrik" in „De steeg van Franco" Zoo druk als in de Kal verstraat* Het vreemdelingen-legioen op bezoek Acj&nda VOORJAAR 1938 MAATKLEEDING HERMAN NYPELS5 Sproeten komen vroeg in Zaterdag 26 Februari 1938 Derde Blad HW.ZEQEL het voorjaar, koop tijdig een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. Zendingsfilm in het Chr. Militair Tehuis Hier en daar een greep Overste H. J. BUENINCK, de commandant van de „Hendrik", Indien niet iedere week het Postkan toor te Den Helder een goed gevulde mail- zak naar het land van St. Nicolaas zond, en ware het niet dat iedere week de Hel- dersche postboden met dikke brieven, be plakt met de meest fantastische zegels, talrijke gezinnen verblijdden, dan dacht waarschijnlijk niemand meer er aan, dat de Nederlandsche Marine nog dag in dag uit convooidiensten verrichtte in de Straat van Gibraltar. Een Helderaar neen, dat klinkt raar; be ter is een Jutter is echter een Marine specialist, die weet béter. Waar zie je hem voor aan? Maar al die andere Nederlanders, die zijn het al lang vergeten! Maar over postbodes en fraai-beplakte brie ven gesproken. Er zijn brieven bij, die op prentenboeken ge lijken, ware kunstproducten, waar postzegel- artisten jaloersch op zouden worden. Vroeger stuurde ik altijd zulke kunstproducten naar huis, maar dat doe ik niet meer. Mijn vrouw schreef me, dat zich bij de aankomst ware veldslagen ontwikkelden om de enveloppe, niet alleen tusschen de zoons onderling, maar ook met het dienstmeisje, soms zelfs den melkboer, als die toevallig voor de deur stond als zoo'n brief bezorgd werd. M'n vrouw had dan de grootste moeite den brief zelf in han den te kragen. Het postzegeldorado. Ik zond die brieven dan uit Tanger, het postzegel-dorado. Daar kan men zegels koo- pen vanaf 1 centime (dat is l/15e cent). U weet, Tanger is een internationaal stukje land en ieder verkoopt er zijn eigen zegels. Wat wilt U hebben? Franco-zegels, Spaan- sche Regeeringszegels, Marokkaansche, En- gelsche met vier verschillende soorten op drukken? U zegt het maar. Onze postbezor ger aan boord, de facteur, is een duivelskun stenaar op dit gebied en hij toovert de mooi ste kleuren op de enveloppe. Maar dit is geen brief voor postzegel-ama teurs, ik zou over het convooieeren van de „Hendrik" schrijven. In de Straat. Nu dan, Hr. Ms. „Hertog Hendrik" ver richt trouw haar convooi-diensten, ook al kan Ik U niets over luchtbombardementen, het opbrengen van schepen of andere avonturen vertellen. De eersten zijn er niet, al staan de telegrammen er soms vol van, althans niet dat wij ze gezien hebben. Maar dat we hier niet voor niets zijn, blijkt wel hieruit dat dat opbrengen nogal eens voorkomt. Dag en nacht kruisen de hulpschepen van Franco door de Straat en geen enkel schip ontgaat aan hun aandacht, en nu en dan wordt een koopvaar der verzocht maar koers te zetten naar Ceuta, de havenstad recht tegenover Gibraltar, in handen van Franco. En gedwee zie je dan de Zweed, Noor of Griek, wat het ook is, achter een gewapend treilertje van koers veranderen en in de richting van Ceuta verdwijnen. De Engelschen, met hun machtig steunpunt „Gi braltar" hebben het in het begin wellicht overbodig gevonden om in de Straat te pa- CINE-EN FOTO HANDEL KONINOSTBAAT 73. TELEFOON 379. ONTWIKKPl F NI- AFDBUKKEN- veaSPOOTFf* J trouilleeren, maar in den laatsten tijd hebben I zjj toch ook van koers veranderd en nu is er steeds een Britsche jager op post. Vlotte ke- reis, die dikwijls, als ons avondconvooi ten einde is, ons „goeden nacht" komen wen- schen. Of er veel schepen door de „Straat" komen? Nou, soms lijkt het wel de Kalverstraat. Alleen het motorschip „Madoera" van de Ne derland hield vandaag de eer van de Nederl. koopvaardijvloot hoog en passeerde als eenige Nederlander de Rots. Maar dat voorspelt drukte voor morgen of overmorgen, want ze ker gaan gemiddeld drie Hollanders door de Straat, hetzij op uit- of thuisreis, naar Levant, Afrika of Indië. Hebben we even rust dan wordt op een stil plaatsje de haak (het an ker) er in gegooid, maar altijd is de „Hendrik" Klaar en wordt zoo noodig bij nacht en ontij de haak eruit gehaald, want „Tijd is geld", is de leuze der koopvaardij. Spaansch weer... U zult wel begrijpen, dat zoo langzamer hand de Baai en de Straat van Gibraltar min der geheimen voor ons hebben dan het Mars diep of de reede van het Nieuwediep. Maar al die verhalen van het zonnige Zuiden moet U ook niet gelooven, wij worden heusch niet altijd gekoesterd door de Afrikaansche Zon. Ook hier is het wel eens Nieuwedieps weer, daar weet de onderzoekings-officier van mee te praten, want als hier dat beruchte korte zeetje staat dan wordt hij met de vlet naar het te convooieeren schip gestuurd als het nog kan maar komt dan zeker met een nat pak terug, na met ware doodsverachting de Jacobsladder te zijn opgeklommen. En als hij dan weer veilig aan dek staat en de sloep of vlet is weer uit het water dan gaat ,,J(anus)-T(ulp) de lucht in, d.w.z. het inter nationale vlaggesein „Mij volgen", en de zoo- veelste Nederlandsche koopvaarder wordt weer zonder molest of oponthoud door de „Steeg van Franco" gebracht. Maar één ding hopen wij toch allemaal. Onze voor-ouders hebben lang geleden tachtig jaren tegen den Spanjaard gevochten, maar een tachtig jarige convooi-dienst moge ons bespaard blijven! Lectuur verzocht. Maar wij hebben nu en dan ook wel eens een kleine verrassing; zoo zond ons de ge zagvoerder van het motorschip „Kota Nopan" een heele serie nieuwe tijdschriften en bui- tenlandsche couranten. Een kleine attentie ja, maar een die steeds buitengewoon op prijs gesteld wordt. Ze worden trouw tusschen voor- en achteruit verdeeld en men valt er letterlijk op aan. Juist die kleine afwisseling in lectuur, niet die vaste- couranten en week bladen die ons wekelijks met de mail worden toegezonden, wordt zoo erg gewaardeerd. En op onze beurt hebben we niet achter willen blijven. Artis verkeerd in zorgelijke omstan digheden, welnu, een juist dien dag gevangen schildpad werd als cadeautje van de „Hen drik" voor Artis meegegeven. Drie weken lang convoieeren duurt echter wel heel lang. Is het een wonder dat een ieder opgewekt keek toen op zekeren morgen Hr. Ms. „Java" in de Straat verscheen om ons eens een paar dagen vrijaf te geven en om eens in een vreemde haven onze beenen te kunnen gaan strekken? Naar Oran. Oran stond op het programma. En Oran werd het! Lang duurde de reis er naar toe niet. Eén etmaal stoomen. Op den vroegen morgen van den 5en JVor. knalden 21 schoten van het oude schip als saluut aan het Fransche Gouvernement en van ieder schot rolden duizend echo's van de steile rotswanden over het water terug. Het was een mooi moment die machtige donder over stad en haven te hooren dreunen. Prompt werd het saluut door een saluut-batterij aan den wal beantwoord, en even later ratelden de ankerkettingen buitenboord. Oran is een overwegend Europeesche stad. Naast een ruim aangelegd volmaakt Fransch aandoende stad is een kleine typische Ara- bisch-Moorsche wijk. De haven is levendig, 'n druk bezocht bunkerstation en basis voor de Fransche Marine, al lagen er momenteel geen schepen, tout comme chez nous. Maar wat opviel was een vrij groot aantal volgeladen koopvaarders van allerlei nationaliteit, die heelemaal geen haast schenen te hebben om weg te komen. Wachtten zij op een gunstige gelegenheid om naar Links-Spanje over te steken Ofan op bezoek. De ligging in de baai van Oran is schitte rend, goed beschut tegen wind en deining. De Heldersche lezers zullen wel jaloersch zijn als zij hooren, dat het zonnetje er heerlijk scheen; overdag; was het een lekkere Hollandsche zomertemperatuur, maar 's nachts en vroeg in den ochtend was het er bar koud. Zondagmiddag was het schip opengesteld voor bezoekers. Half Oran is er zoowat ge weest. In tallooze motorbootjes kwamen ze opdagen en dromden om Bakboordsvalreep. Op een gegeven moment was het zoo vol aan het dek, dat de toeloop getemperd moest wor den. Een mijnheer uit een dier sloepjes was blijkbaar toen het wachten moede en klom dus maar aan boord van een der verlaten koop vaarders vlak bij. waar hij als een eenzame toerist rond wandelde. Het land van Beau Geete... Wie Oran zegt, zegt Sidi-bel-Abbes. En wie dat zegt, zegt Vreemdelingen-Legioen. Er was al heel wat over dat Legioen hier aan boord gepraat. Niet dat ze er nu bepaald gek op waren om daarbij te teekenen, maar wie had daar niet van gehoord, wie had daar niet over gelezen of er de meest spannende films van gezien? Dat te mogen zien! Het komt voor elkaar en als er liefhebbers worden ge vraagd zijn er voor iedere plaats in de auto bussen wel drie. We zullen het zien, dat wereldberoemde „Legioen der Dapperen". Overste Bueninck heeft de autoriteiten laten weten dat wij een bezoek buitengewoon op prijs zouden stellen... en een paar dagen later gaat het met groote autobussen „en route", naar de stad van het Legioen, naar Sidi-bel- Abbes. Het legioen der 52 naties... De deelnemers in Zondagsch tenue zien er onberispelijk uit en als we in de stad zijn aangekomen, wordt aangetreden en vervol gens, met tamboers en pijpers voorop, naar de groote kazerne-complexen afgemarcheerd Daar staat het eigen, 160 man sterke, mu ziekkorps van het Legioen en... speelt het Wilhelmus. Ik weet niet of U wel eens in het buitenland Uw volkslied hebt hooren spelen. Dat zet U in gloed, dan gaat er iets in je om dat je niet onder woorden kunt brengen. Hoeveel te meer nu, in dit militaire milieu, waar ons prachtige volkslied op schitterende wijze ten gehoore wordt gebracht. Direct daarna de „Marseillaise", door haar tegen stelling, het vurige na het zwaar gedragene, zeldzaam aangrijpend. Dan marcheert de 60-man sterke dele gatie van de „Hendrik" de hoofdpoort binnen, maakt front en nu zet de muziek de Marche des Legionaires in. Die marsch is voor een Legionair meer dan welk volkslied ter aarde ook. Een Legionair heeft geen vaderland meer, het Legioen is hun vaderland. Een Legionair heeft geen volkslied meer, de marsch is hun volks lied. Legio patria nostra het legioen is ons vaderland. In alle Fransche vaan dels staat: „Eer en Vaderland" In het vaandel van het Legioen staat „Eer en Colbert Costuums 29.50, 38.-, 46.-, 52.- met 2 pantalons hooger 9 50, 11-, 13.-. 15- Overjas, model en stof naar keuze, 28-, 32-, 38-, 44- Geweldige sorteering Stalen of stukken worden gaarne thuis- gezonden. Eigen Coupeur Eigen ateliers KLEEDINGMAGAZIJNEN Trouw". Wat wilt ge ook? Twee-en-vijf tig landen der aarde hebben hun zoonen gestuurd naar het legioen, 52 naties heb ben de tradities en de roem van het Legioen opgebouwd! De wd. Commandant verwelkomt de Hol landers en zegt dankbaar te zijn voor de be langstelling. In zijn antwoord geeft Overste Bueninck de verzekering dat het daaraan niet zal ontbreken, want werden tot nu toe soms gasten gevraagd, wij vroegen zelf te mogen komen, zoo groot was het algemeen verlangen om kennis te komen maken. De ontvangst liet niets te wenschen over, was hartelijk, meer dan hartelijk. Meerdere Hollanders leid den onze menschen rond, blij weer eens goed Hollandsch te kunnen praten, geven brieven mee en er moeten veel groeten overgebracht worden. Doch zouden die kerels niet veel liever hun eigen vaderland willen dienen? Het legioen aan boord. Onze Eerste Officier noodigt 8 Officieren uit, den volgenden dag aan boord te komen voor een lunch, welke uitnoodiging met blijdschap wordt aanvaard. Den dag daarop zaten dan ook een Overste van het Legioen met 7 van zijn Officieren in de longroom. Op bijzondere hartelijke wijze weet deze Overste zijn dankbaarheid te uiten voor de gastvrije ontvangst, hij herinnert aan het „Legion des Bataves" het Hollandsche regi ment dat ten tijde van Napoleon, als een on doordringbare muur stond in de voorste ge lederen. Een hem als herinnering door den Eerste Officier aangeboden foto van Hr. Ms. „Hertog Hendrik'" wordt dankbaar aanvaard, met de stellige belofte dat ze een eereplaats zal hebben achter, naast de foto van de Fransche jager „Indomptable", die opgedra gen is aan het Legioen, (in de „Salie des Hon neurs"). Woensdag den 9en Februari kiest de „Hen drik" weer zee. Aan de kim doemen de machtige rompen op van twee van Engelands slagschepen. De Admiraals-vlag waait in den grooten top. De tamboer blaast de „Jagers van v. Dam". In den looppas wordt de saluut- batterij bezet, en als de Britsche vlag in top is, knalt het eerste va., de 15 schoten los. Nau welijks is het laatste schot gelost, of H.M.S. „Nelson" beantwoordt het saluut. De seinlamp op het Engelsche slagschip flikkert en onze seiners vangen een dankbetuiging op van Admiraal Backhouse bestemd voor den Com mandant. Nu gaat het vlug naar de Straat van Gibraltar, eerst nog even vol kolenladen, want ruim drie weken convooidienst staan ons te wachten en dan kunnen we Hr. Ms. „Java" weer aflossen, die naar Holland terug gaat. H. M. Maandag a.s. zal in het Chr. Mil. Tehuis de vertooning plaats vinden van een zendings film, de Sumatrafilm van de z.g. Rijnsche zending. Dit genootschap, dat reeds meer dan 75 jaar werkzaam is onder het Batakvolk in het Noorden van Sumatra, verkeerd momenteel in groote financieele moeilijkheden, die, als niet tijdig hulp wordt geboden, zullen moeten leiden tot een aanmerkelijke inkrimping van het werk. Door nu aan den arbeid, waarom het hier gaat, meerdere bekendheid te geven, werd reeds in meerdere plaatsen van ons land, en wordt nu ook in Den Helder, de vertoo ning van deze film georganiseerd. Eerst zien wij iets van land en volk, waaronder prachtige natuuropenamen uit de omgeving van het Toba-meer. Vervolgens wordt ons iets ge toond van de velerlei heidensche gebruiken onder de Bataks. Om dan op dezen grondslag in te leiden in het groote en opofferende werk, dat hier door de zendelingen is verricht, en dat dringend om voortzetting roept. Tot steun van dit werk is ook de opbrengst der entreegelden van den avond bestemd. De film zal door iemand die ter zake kun dig is, breedvoerig worden toegelicht. Men zie de advertentie in dit nummer. iu-eeJk in Sleiten en JxmJtabizën S^&aMte bommen j Er zijn van de week diverse bommen gebarsten, zoowel in letterlijke als fi- j guutlijke beteekenis des woords en van een hunner kreeg onze plaatselijke reclame-Rembrandt-coureur-biosvoet- balier Frans Neyts de sterren voor het kunstenaarsoog dansen. Dat was bij de zitting des Kantongerechts, waarbij Frans wegens een aanrijding met zijn race-Rolls Roise 65 pegulanten poene opgelegd kreeg. En dat viel nog best mee, want Mr. Buiskool, teekende geen hooger beroep aan. Dat spreekt enkele boekdselen. Steeds drukker wordt den laatsten tijd het Kantonrechterlijk Huis gefrekenteerd en het gaat veel weg hebben van een j publieke vermakelijkheid. Nog even wachten en de Vermakelijkheidsbelas' ting grijpt in. Voor meneer den Brasem van de Hengelaarsclub met zijn paludij- nen beteekent dit dan verhooging van het onkosten-budget, doch gezien het feit. dat zij reeds zóó lang en zóó trouw iedere zitting op de „publieke" bijwo- nen, mag verwacht worden, dat hunlie- den voor half geld toegang verschaft i wordt. Was het dus gezellig op de over- loop van het Kantongerecht, nóg leuker was het haast op hetzelfde tijdstip voor het Stadhuis, waar op de stoep meneer Van Bolhuis de veranderde grondwet aan het omroepen was. 100 lieden, voor- namelijk gepensionneerden en werkloo- j zen, hadden blijk van belangstelling voor dit historisch evenement gegeven. Edoch veel belangwekkends was er niet aan. Verre van dat, maar dat was de schuld der Overheid. Vermoedelijk krijgen we in den loop dezer week nog wel een „Schrijven aan het College van B. en Wmet soortgelijken inhoud: Edelachtbare Heeren, j In verband met de afgeroepen Grond- wetswijziging gevoelen wij ons gedron- j gen de volgende opmerkingen te plegen: waarom liet men op dezen hoogtijdag Tjalling Dito niet z'n beiaard betinge- len, waarom stonden er in het raadhuis- torentje geen 6 bazuinblazers ter oproe- ping der burgers en burgeressen, waar- j om was zelfs geen muziekcorps uitge- noodigd het volk her- en derwaarts te zaam te doen stroomen? Waarom droeg meneer Van Bolhuis geen jaquet en een vadermoorder en waar was de hooge zije van den burge- meester? Waarom had Bels z'n trouw- pak thuisgelaten en was er geen eere- wijn? Waar was het lintje? Ja waar waren ze O, Helder- sche Overheidwelk een diep ver- zuim bij een zoo zeldzaam historisch ge- i beuren! igiiuiim De Oosten rijksche onafhankelijk heid. De Fransche defensie en het Russische leger. Er is iets onduidelijks in de redevoering van Schuschnigg, den Oostenrijkschen bonds kanselier, een tegenstrijdigheid tusschen de gebeurtenissen van de vorige week en het ge sproken woord. Hitier had, naar Schussnigg verklaarde, (zie ons nummer van gisteren) tijdens de bespekingen uitdrukkelijk vastge steld, dat de Duitsche regeering de volledige souvereiniteit van den Bondsstaat Oostenrijk erkent, en beschouwt de binnenlandsch-poli- tieke ontwikkeling in Oostenrijk, zoowel al3 de kwestie van het Oostenrijksche nationaal socialisme als een zuiver Oostenrijksche aan gelegenheid, waarop zij noch direct, noch indirect, invloed wil uitoefenen. Wij herhalen deze woorden, omdat ze zoo inconsequent lijken. Waarom dan een nationaal-socialist voor de binnenlandsche aangelegenheid van Oostenrijk, als Duitschland het Oostenrijksch nationaal socialisme als een zuiver binnenlandsche aangelegenheid beschouwt? Of heeft Hitier aan Schussnigg toestemming verleend om in dezen geest te spreken en de bin nenlandsche toestand daardoor te kal- meeren en het buitenland met de maat regelen te verzoenen? 't Is maar een vraag. Waarlijk belachelijk is het, dat de Itali- aansche persstemmen er nu van spreken, dat het woord van Schussnigg diepen indruk ge maakt heeft en dat Italië het standpunt van Oostenrijks onafhankelijkheid volkomen deelt. Er is wat comedie op de wereld Frankrijk maakt zich bezorgd over zijn be wapening. Hoewel zij daar de laatste jaren enorme bedragen aan hun defensie hebben be steed, zijn zij toch niet tevreden, omdat men meent, dat de weermacht niet voldoende aan zijn doel zal beantwoorden. Trouwens, dit niet tevreden zijn met het bestaande is een ver schijnsel, dat zich in verschillende landen openbaart, omdat men voelt, dat men door het voortschrijden van de techniek, nooit „bij" komt met zijn bewapening. En dat is meda de oorzaak van den waanzinnigen voortgang van de bewapening. Er schijnt geen stoppen mogelijk. De wapenfabrikanten zijn wel zoo slim ervoor te zorgen, dat telkens geraffi neerder oorlogstuig uitgevonden wordt en als dan het eene land het toepast is het andere wel gedwongen te volgen, 't Is een dwaas „spel". Frankrijk maakt zich in het bizonder zorgen over den vliegtuigbouw, die in andere landen veel snelleren voortgang heeft. De Franschi fabrieken leveren „slechts" 50 vliegtuigen per maand af, tegen Engeland 300 per maand en Duitschlandonbekend. Men is dus bang voor achterstand, zal grootere bedragen be schikbaar stellen en zorgen voor verhoogde productie. Tenslotte vandaag nog een enkel woord over het Russische leger, dat dezer dagen zijn twin tigsten verjaardag gevierd heeft. Men heeft erover in onze krant gelezen. Slechts een enkel cijfer om de gevreesde macht van da Sowjet Unie aan te .toonen. De vredessterkte is iy2 millioen, met een getrainde reserve van minder dan 10 millioen. In zes of zeven jaren is deze organisatie tot stand gekomen en al mag men dan respect hebben voor een derge lijke organisatie, men voelt tevens het gevaar van een zoo groote legermacht, die technisch vrij goed uitgerust is en beschikt over een luchtmacht, die van een respectabelen om vang is. De groote vraag is echter of deze machtige organisatie ook voor de volle hon derd procent aan zijn doel zal kunnen beant woorden en dat trekt men in twijfel in ver band met het feit, dat vele mutaties in da hoogere legerkringen hebben plaats gehad en de stafofficieren, niet voor hun taak berekend zijn. BIOSCOPEN: Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8: „Hollywood zoekt een prinses" en „Je kan niet alles hebben". Rialto, Spoorstraat, half 8: „De man, die beslag legt" en „Tusschen Sjanghai en San Francisco". Witte Bioscoop, Koningstraat, half 8: „Sabotage" en „De onbekende", kundige Kring. Heden: Casino, 8 uur: Gymnastiekuitvoering „Pro Patria". Musis Sacrum 8 uur: Knalavond W.S.V. „De Zilvermeeuw". „Dennenheuvel", 8.30 uur: Cabaretclub „O.K." Zondag 27 Februari. Casino, 8.15 uur: „Blonde Marie". R.-K. Volksbond, 8 uur: Gemengd Tooneelge- zelschap: „De Spooktrein". Maandag 28 Februari 1938. Chr. Militair Tehuis, Kanaalweg, 8.15 u. Vertooning Sumatra-zendingsfilm. Licht op 5 u. 59 min. Opgenomen om 8 uur hedenmorgen. Barometerstand Den Helder 772.9 Temperatuur lucht 0.2 Laagste temp. lucht gisteren 1.1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 9