RADIO
lprogramma
De wereldkampioen
schappen en de Anschluss
Ontzettend familiedrama
te Stratum
Vogelparadijs op de
Jaarbeurs
O***
vV
EDGAR RICE
BURROUGHS
Frankrijk—Oostenrijk
afgelast
■MM—
Zware straffen uitgedeeld
Penningmeester krijgt half
jaar gevangenisstraf
Dood door schuld
ETHEL M» DELL
12.
No. 24.
Een grote, blanke reus wrong hem de speer
uit de hand; harige monsters hadden zijn
mannen verslagen en een zwart opperhoofd,
zoals hij, vocht schouder aan schouder met
die vreselijke horde van apen. Ofschoon hij
moedig streed, was het nutteloos tegen de
bovenmenselijke kracfet en vlugheid van deze
sterke blanke man, die langzaam de leven-
adem uit zijn keel kneep, te vechten. Toen hij
weer bij bewustzijn kwam, bemerkte Kaviri,
dat hij stevig gebonden op de bodem van zijn
kano lag. Een grote panter zat naast hem
op wacht. Naast de panter knielde de blanke
reus, die hem overweldigd had. De man
zwaaide met een roeispan, terwijl Kaviri ach
ter hem enige van zijn eigen krijgers zag,
eveneens gekneveld. Achter hen snaterden en
kele harige apen. Kaviri was reeds big, als
hij en zijn gebonden krijgers naar hun dorp
terug gebracht zouden worden en antwoordde
dus op elke vraag, die de aapman hem stelde.
De drie kano's werden stroomopwaarts ge
roeid, hoewel de krijgslieden van Kaviri ver
wachtten, dat zij ieder ogenblik neergeslagen
en gedood konden worden. Gedurende de tocht
sprak Tarzan met het opperhoofd en was zeer
verbaasd over de woorden van Kaviri.
„Blanke man heel slecht", zei Kaviri. „Ik pro
beer hem eerst te doden. Drie manen geleden
kwam slecht blank mannen in mijn dorp, ste
len ons geit en jong vrouwen. Zij veel mijn
volk doodmaken. Zij zeggen jagen achter an
der blanke man, met vrouw met blank klein
baby, die weggelopen van hen." „Dat kind
moet mijn kleine zoon zijn',, dacht Tarzan,
„maar wie kon de vrouw zijn en de man?
(Nieuwe spelling.)
Uoei&at
Op instignatie van het ministerie
van Buitenlandsche Zaken deelt de
Fransdhe Voetbal Bond mede, dat
het in de huidige omstandigheden
wenschelijk is, den wedstrijd Frank
rijkOostenrijk, welke het vorige
jaar reeds was vastgesteld en op 24
Maart zon plaats vinden, niet te
laten doorgaan.
Organisatie-comité komt begin
Mei bijeen.
Het organisatiecomité der voetbalwereld-
kampioenschappen komt 7 en 8 Mei te Pa
rijs bijeen.
Op deze vergadering zullen de
(moeilijkheden die door de Anschluss,
ontstaan zijn, ter sprake komen.
Oostenrijk had, als „geplaatst" land
tegen Zweden geloot. Valt Oosten
rijk nu uit, wat wel aangenomen
mag worden, dan zou Zweden dus
in den kwarteindstrijd komen en
daar waarschijnlijk op Duitschland
stuiten.
De heer K. J. J. Lotsy, die lid van het
organisatiecomité is, deelde ons mede, dat
deze gang van zaken de meest logische
genoemd mocht worden. Er gaan stemmen
op om Zwitserland en Portugal geen voor
wedstrijd te laten spelen, doch beide lan
den direct onder de laatste 16 te rangschik
ken. Dit zou, aldus de heer Lotsy, weer een
grove onbillijkheid zijn. Want waarom zou
dat wel met Zwitserland en Portugal, maar
niet met Polen en Zuid-Slavië dienen te
gebeuren?
Frankrijk mist natuurlijk de recette van
den wedstrijd Oostenrijk-Zweden, maar
daar tegenover staat, dat Frankrijk de kos
ten van een land minder behoeft te beta
len.
UUehmnen
Op Zondag 17 April (len Paaschdag)
houdt de Olympiabaan te Badhoevedorp bij
Amsterdam, haar openingswedstrijden. De
renners, die hieraan deelnemen nieuwe
lingen, onafhankelijken en amateurs moe
ten door hun vereeniging zijn afgevaardigd.
De wedstrijden worden verreden onder auspi
ciën van de Federatie van Wielerclubs in
Noordholland.
De ronde van Midden-Beemster zal dit jaar
worden gehouden op Zondag 24 April a.s.
De amateurs en onafhankelijken rijden daar
2 ronden, d.i. 84 K.M., de nieuwelingen 54
K.M. Er moeten peletons worden gevormd
van 6 renners. De tijd, welke door den der
den aankomenden renner van zoo'n peleton
wordt gemaa.it, wordt gerekend de tijd van
het peleton te zijn.
Voor de ronde van Purmerend zijn al veel
inschrijvingen binnengekomen. Ook de be
kende Heldtrsche renner, Frans Zoons, zal
aan deze ronde deelnemen.
Vermeld zij nog, uat op de jaarvergadering
van de F.W.H.H. benoorden het IJ het be
stuur als volgt is samengesteld: J. J. Cor-
nelisse (D.T.S.), voorzitter; H. Rijnsent (Fle-
vo), secretaris; J. Slikker (Alcmaria), pen
ningmeester; P. Mooij (Kennemerland) en
P. de Zeeuw (Victrix) leden.
Haarlemmers en Amsterdammers
opereerden in het heele land.
Gistermorgen heeft de Haarlemsche recht
bank uitspraak gedaan in een aantal zaken
tegen leden van een inbrekersbende, welke
het vorig jaar in Haarlem en omgeving en
ook in het geheele land had geopereerd.
De 30-jarige zeeman J. B. en de 44-jarige
boekbinder R. H., beiden uit Amsterdam, die
reeds talrijke vonnissen achter den rug had
den, werden, wegens medeplichtigheid van
een inbraak te Aerdenhout, veroordeeld tot
resp. vier en twee jaren gevangenisstraf.
Dezelfde verdachten hadden ook terecht
gestaan wegens een inbraak te Heemstede,
waarbij vele gouden en zilveren sieraden
werden buitgemaakt.
Hiervoor werden beiden tot twee jaar ge
vangenisstraf veroordeeld.
De 48-jarige Amsterdammer M. van der H.,
die ook bij deze inbraak betrokken was en
die reeds zestien keer veroordeeld is, kreeg
eveneens twee jaar gevangenisstraf.
Twee jaar luidden ook de vonnissen tegen
den 35-jarigen Amsterdammer H. K, die in
Bloem endaal had ingebroken en tegen den
34-jarigen J. S., eveneens uit Amsterdam die
gepoogd had met een snijbrander een brand
kast van een kaashandelaar in Haarlem te
openen.
Het Amsterdamsche gerechtshof veroor
deelde een 58-jarigen loodgieter uit Hilver
sum wegens verduistering van ruim f 780.
ten nadeele van de plaatselijke afdeeling
van den Christelijken Nationalen Werkne
mersbond tot zes maanden gevangenisstraf.
In de jaren 1932 tot 1936 was het tekort
ontstaan, ter zitting legde de man een be
kentenis af.
MAN VERMOORDT ZIJN VROUW
EN 2 KINDEREN EN PLEEGT
DAARNA ZELFMOORD.
Een ontzettend familiedrama, dat
zich in den vorigen nacht heeft af
gespeeld in de Narcisstraat te Eind
hoven, heeft gistermorgen geheel
Stratum opgeschrikt.
Op nr. 14, waar de veertigjarige fa
brieksarbeider J. van Eekelen met
zijn gezin woont, vervoegde zich gis
terochtend een zwager van de vrouw
om zijn zuster even te spreken. Hij
kreeg op zijn bellen geen gehoor en
verschafte zich aan de achterzijde
toegang tot het huis.
Toen hij op de slaapkamer van het
echtpaar kwam, deed hij een vree-
seiijke ontdekking. Zijn zuster lag
met messteken vermoord te bed. Op
den grond lag haar man, eveneens
dood. De beide kinderen, de zeven
tienjarige dochter Mia en de veer
tienjarige zoon Wim, die nog op de
ambachtsschool ging, lagen, op de
zelfde wijze van het leven beroofd,
op hun kamertjes.
In allerijl werden een geneesheer
en de politie ontboden. Men kon
slechts den dood van de vier slacht
offers vaststellen.
De man moet zijn geheele gezin
vermoord hebben, om daarna de
hand aan zichzelf te slaan.
Naar de motieven van het drama
tast men in het duister. Nooit was
er eenig spoor van oneenigheid in het
gezin gebleken. Van Eekelen had
steeds werk en stond als zeer oppas
send bekend. Daar men hem Woens
dagnamiddag in de buurt in een on
gewoon opgewonden toestand heeft
aangetroffen, vermoedt men, dat de
man in een vlaag van verstandsver
bijstering heeft gehandeld.
STIJGENDE BELANGSTELLING VOOR DE
JAARBEURS TE UTRECHT.
Het bezoek aan de voorjaarsbeurs 1938
bedroeg op den eersten beursdag 48 pet. en
op den tweeden beursdag 64 pet. meer dan
op de correspondeerende beursdagen der
voorjaarsbeurs 1937.
Texel zorgt voor iets lieflijks in
een wereld van vraag en aanbod
Het doet de beursbezoekers op het eerste
gezicht misschien even wat vreemd aan
tusschen de stands van louter zakelijken
aard, ineens een liefelijk natuurtafereel te
ontwaren.
Het eiland Texel is ook op de jaarbeurs
vertegenwoordigd en wel op bijzonder ori-
gineele wijze. De stand trekt al terstond
de aandacht door een breed zeestrand, waar
schelpen en schaaldieren glinsteren en schol
eksters en sterntjes parmantig rondstappen
Zelfs op het bordje „Texel" zit een kleine
stern, die op deze wijze aan dat woord een
bijzonder accent geeft.
Het zeestrand, dat zoo naar den zomer
doet verlangen, sluit aan bij een vitrine vol
vogelvreugde: grutto's en tureluurs, meeu
wen en kemphaantjes maken er de bekoor
lijke stoffage van het duinlandschap uit.
Ook de K.L.M.-vogels ontbreken niet en
herinneren op aantrekkelijke wijze aan de
mogelijkheid voor onze hoofdstedelingen,
zich in een half uur tij ds uit het stadsge
woel te laten ontvoeren naar de stille be
zonken schoonheid van het mooiste der
Waddeneilanden.
Woensdag heeft minister van Boeijen de
stand bezocht en er veel belangstelling voor
getoond. Het groote vogelboek „Texel" van
den ornitholoog J. Drijver-werd Zijne Excel
lentie als herinnering aan het bezoek aan
geboden. Ongetwijfeld zullen duizenden be
zoekers de komende dagen even vertoeven
in het hoekje van den doorgang tusschen
hoofdgebouw en afdeeling bomvmaterialen,
waar de Texelsche vogelwereld in minia
tuur een welkome oase vormt tusschen een
wereld vol gerucht van vraag en aanbod...
Twee weggebruikers gevonnist.
De Haagsche rechtbank veroordeelde gis
teren een automobilist en een motorrijder
wegens het veroorzaken van dood door
schuld.
De auto-bestuurder had op 28 Dec. van
het vorig jaar bij Sassenheim een wielrij
der aangereden, waarbij deze doodelijk ver
wond werd. Verdachte kreeg twee weken
hechtenis.
De 23-jarige motorrijder maakte een voet
ganger tot slachtoffer. Op een regenachti-
gen avond raakte beklaagde's bril beslagen
en hierdoor werd hem het uitzicht beno
men.
Het rijbewijs van den jongeman werd
voor 1 jaar ingetrokken; bovendien werd
f 75.boete, subs. 25 dagen hechtenis ge
vorderd.
ZATERDAG 19 MAART 1938.
Hilversum I. 1875 en 415,5 m.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.S0
—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.451.45 VARA-Orkest.
2.00 Lezing.
2.15 Solistenconcert.
2.45 Gramofoonmuziek.
3.15 Schaakpraatje.
3.30 Residentie-orkest en solist.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Gramofoonmuziek.
5.00 Vervolg concert.
5.40 Literaire causerie.
6.00 Orgelspel.
6.30 Jubileum-uitzending van de A.J.C.
7.00 Filmland.
7.30 Causerie „Bijbelvertellingen".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 VARA-Orkest, Esmeralda-Septet en solist
9.15 „En nu... Oké".
10.30 Berichten ANP.
10.40 Cor Steyn's accordeonorkest.
11.15 Berichten.
11.2012.00 Gramofoonmuziek.
KRO-uitzending.
8.009.15 Gramofoonmuziek.
10.00 Hoogmis.
11.15 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkest. (1.00—1.20 Gramofoon
muziek).
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.00 Kinderuur.
4.00 KRO-Melodisten en solist. (4.45—5.00
Gramofoonmuziek.
5.30 Esperanto-nieuws.
5.45 De KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Huishoudelijke schulden en hoe
Meneer, Mevrouw en de Rechter daarover
denken".
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
9.00 KRO-Orkest en gramofoonplaten.
10.00 KRO-Melodisten en solist..
10.30 Berichten ANP.
10.40 Internationale sportrevue.
10.5512.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
DOOR
Chris sprak geen woord meer. Hij wist dat
een bedoeling lag achter elk woord, dat Pax
sprak, en hij had absoluut genoeg van het ge
heele geval. De zaak, die zoo luchthartig be
gonnen was, had zich ontwikkeld tot iets dat
hij niet meer in zijn macht had, en in zijn
onderbewustzijn voelde hij zich opgelucht door
de snelle maatregelen, die tot zijn bevrijding
genomen waren. Hij was zichzelf niet meer
meester in Yvonne's tegenwoordigheid, en die
onweerstaanbare bekoring, die zij op hem uit
oefende, verontrustte hem. Hij was nooit te
voren op een dergelijke wijze geboeid geweest,
en de kracht van zijn eigen hartstocht ver
schrikte hem. Het was nooit mijn bedoeling ge
weest zich als een schoft te gedragen, zooals
hij het zelf zou betitelen, en het besef, dat hij
zich daartoe onweerstaanbaar gedrongen
voelde, was vreemd en verwarrend. In zijn
kalme oogenblikken walgde h\j van zichzelf,
en hg was er zeker van, dat Pax dit ook zou
doen. Maar op andere tijden verzette zich zijn
opstandige ziel hartstochtelijk tegen den
dwang der omstandigheden, en zijn hopeloos
verlangen naar de verboden vrucht liet hem
geen rust. Wakend en slapend zweefde haar
verlokkend beeld hem voor den geest, zoodat
hij zich bij tijden opgezweept voelde tot een
machtelooze woede, die hij slechts met de
uiterste inspanning beheerschen kon,
Pax' ingrijpen voelde hij als een pijnlijke
operatie, waarvan hij de heilzame gevolgen
begreep. Het wegsnijden van de aangetaste
weefsels zou het pijnlijkste proces worden, dat
hij ooit had doorgemaakt, maar hij was nog
niet zoo verblind, dat hij inzag dat er geen
andere weg voor hem open lag. Hij zou ondra
gelijk moeten lijden maar voor hem en
Yvonne beteekende het een middel tot redding,
waartoe geen van beiden de wilskracht had
om er zonder steun hun toevlucht toe te ne
men. De dwang, die op hem uitgeoefend werd,
was, hoe onwelkom ook, de eenige helpende
factor. Hij had het zichzelf herhaaldelijk ver
weten, dat het zeer zeker schuldig van hem
was, dat hij niet dadelijk zijn heil in de vlucht
had gezocht. Maar inplaats daarvan was hij
gebleven en had zijn zelf-respect en alles waar
hij prijs op stelde in de waagschaal gesteld, om
de vrouw van een ander in de armen te kunnen
sluiten, welk geluk hij nooit langer dan eenige
gestolen oogenblikken zou kunnen genieten.
En nu was de vergelding gekomen. Hij zou zijn
straf moeten ondergaan, en dat gaf hem in
zekeren zin een gevoel van voldoening. Hij
wist, dat hij die straf verdiende en wilde ook
geen enkele poging aanwenden om er aan te
ontkomen. Als Pax hem met de rijzweep had
willen afranselen, zou hij dat aangenomen heb
ben als een daad van zuivere rechtvaardigheid.
Maar het eenige ondragelijke was de mogelijk
heid dat hij ook Yvonne had doen lijden. Dat
liet hem nacht noch dag rust. Yvonne was te
mooi om te lijden, zij was als een wezen van
een andere wereld. De lage intriges van deze
aarde moesten haar onberoerd laten. Hij kon
de gedachte niet verdragen, dat zij het mik
punt zou worden van menschelijke critiek. Zij
was van een verfijnde volmaaktheid een
wezen uit een hoogere sfeer. En daarin lag
zijn eenige troost. Het was mogelijk dat
Yvonne bulten het bereik stond van het lijden
dezer wereld. Het was mogelijk dat zij nog
te onschuldig en te kinderlijk was om te lijden
als andere vrouwen leden, en dat zij in staat
was om het als iets leelijks onbewust van zich
te laten afglgden. Hij hoopte met zijn geheele
hart dat het zoo was, hoewel de verachting,
die uit Pax' opvatting van de zaak bleek, hem
zeer hinderde. Maar Pax kon het niet weten,
hij had zich nooit aan liefdesaangelegenheden
gewaagd. Hij hield te veel van zijn beroep om
onder den invloed van vrouwelijke bekoorlijk
heden te geraken. Men kon van hem niet ver
wachten dat hij den toestand begrijpen zou.
Maar hij had zich een waar vriend betoond en
Chris was hem zoo dankbaar als zijn wan
hoop hem toeliet te zijn.
Hij zou den volgenden morgen met zonsop
gang vertrekken, en daar hij geen afspraak
met Yvonne gemaakt had om te gaan paard
rijden, zou zij hem niet verwachten. Maar zij
waren van plan om 's middags op de club te
gaan tennissen, en dat feit bezwaarde hem.
Maar toch kon hij er zich niet toe brengen, af
scheid van haar te nemen. Als hij het persoon
lijk deed, voelde hij, dat hij niet op zijn zelf-
beheersching kon vertrouwen, en als hij
schreef, wist hij, dat zijn brief krenkend hard
zou moeten zijn, of hij zou zijn hartuitstorten
en zijn gevoelens dus onherroepelijk verrader.
Hij zou haar een boodschap kunnen zenden
door Pax, maar hiervoor schrikte hij terug.
Pax was een goede kerel, maar hopeloos
prozaïsch. Een mondelinge afscheidsgroet zou
uit zijn mond klinken als een of ander wette
lijk document.
En dus koos hij den gemakkelijksten weg,
terwijl hij zich zelf er om verachtte, en onge
twijfeld zou ook Yvonne hem verachten, als
zij hem tenminste nog een gedachte waardig
keurde.
Misschien, als hg weg was en de herinnering
aan haar eenigszins vervaagd en minder schrij
nend was, zou hg haar schrijven en haar zijn
overhaast vertrek uitleggen. Ten slotte zou
het haar niet werkelijk treffen. Dat had Pax
gezegd en Pax had altijd gelijk.
Lusteloos begaf hij zich naar zijn kamer,
waar Peters bezig was met de laatste voor
bereidingen voor zijn tocht, want zooals deze
trouwe dienaar beweerde, men kon aan die
zwarten niets overlaten, vooral niet het in
pakken der geweren. Een van die geweren
was het eigendom van Pax, en dat verklaar
de voor een groot deel de bezorgdheid van
Peters, maar toch betuigde Chris hem zijn
dankbaarheid.
„Dat is geschikt van je, Peters. Jammer,
dat je niet mee gaat."
„O, ik voel niet zooveel voor de jacht, mijn
heer," zei Peters, die zijn geluk niet gekend
had als hij Pax op jacht had mogen verge
zellen. „Tien tegen een dat U geen tijger te
zien krijgt."
„Ik verwacht ook niet anders," zei Chris
somber. „Maar schieten zal ik iets, dat beloof
ik je. Ik ben belust op bloed."
Peters keek hem aan met een slimmen, be
grijpenden blik, waaruit een bedekte sympa
thie sprak. „Dat is goed gesproken, mijnheer,"
zei hij goedkeurend. „Er is nog ander wild dan
voor den jongen officier. Een man had ook
geen kans als hij eenmaal in de netten der
schoone sekse gevangen was, maar met kapi
tein Pax achter zich zou de luitenant zich wel
weten te redden. Peters' vertrouwen in zijn
meester was onbegrensd. Hij kon het opne
men tegen de geheele wereld, vond Peters;
dus luitenant Markham zou zeer waarschijn
lijk met vliegende vaandels uit den strijd te
voorschijn komen. Tot zoover gingen Peters
gedachten naar den jongen Markham, toen
gaf hij zijn volle aandacht aan het feit dat hij
moest zorgen, dat Hakim met zijn vuile han
den van de geweren afbleef.
HOOFDSTUK Vin.
De liefdesdrank.
Yvonne was alleen. Claire was naar Kapoo
vertrokken en het huis was vreemd ledig zon
der haar. Het was brandend heet buiten en de
zonneschermen waren gesloten. De punkah
zwaaide heen en weer met een licht krakend
geluid. Het was het warmste uur van den
middag.
Yvonne lag op een rustbank, met ge-
illustreerde tijdschriften om zich heen ver
spreid, en een doos met sigaretten op een laag
tafeltje naast haar. Haar gezicht, gekleurd
als een schitterende exotische bloem, vormde
een in het oog vallend contrast met haar neu
traal getinte omgeving. Haai slanke gestalte
was gehuld in een doorschijnende gele sjaal,
die haar bedekte als een los gedrapeerde
sluier. Haar verblindend blanke armen lagen
boven haar hoofd op het kussen. Zooals zij
daar lag vormde zij het middelpunt van een
verfijnd oostersch schilderij.
De hitte, die Claire van al haar levenslust
beroofd had, scheen aan Yvonne nieuwe kracht
gegeven te hebben. Dagelijks scheen haar
schoonheid toe te nemen, dagelijks voelde zij
zich meer ontvankelijk voor al het goede, dat
het leven haar zou kunnen bieden. Het voor
uitzicht van betrekkelijke eenzaamheid drukte
haar niet. Zij had met lachende gelijkmoedig
heid afscheid van Claire genomen en was vol
komen tevreden, hoewel zij bijna den geheelen
dag alleen was geweest. Ten slotte zou de
hitte v~n den dag spoedig voorbij zijn, en dan
kon zij naar de club gaan, waar zij zou ten
nissen met Chris, wat altijd een bijzonder ge
noegen was. Zij had Chris den geheelen dag
niet gezien, maar zij hadden allerlei plannen
gemaakt en zouden bij maanlicht een rit ma
ken langs den weg naar de tempel-ruïne. Zij
zouden misschien zwervers ontmoeten, maar
Yvonne was niet bang. Om een korten tijd van
de Engelsche gemeenschap bevrijd te zijn, dat
was de hoofdzaak. Verdwaalde kogels troffen
zelden, en zij had een vast geloof in haar ge
lukkig gesternte. Tot nu toe had het leven
haar nooit voor onoverkomelijke moeilijkheden
geplaatst. Daar was Guy natuurlijk maar
hij bewoog zich slechts op den achtergrond
van haar gedachten en was bij afwezigheid
spoedig vergeten. Zij had Guy nog nooit ten
volle gepeild, en, op een of twee gelegenheden
uitgezonderd, had zij het steeds veilig gevon
den zijn woede-uitbarstingen te negeeren. Haar
huwelijk was een teleurstelling geworden, maar
dat waren de meeste huwelijken, dus het was
nutteloos daarover te tobben. Er was genoeg,
dat het leven de moeite waard maakte. Er
waren tal van genoegens, tal van aanbidders
en... Chris was er.
(Wordt vervolgd.)
