Ingezonden 'h G EIK JI .4 A X De mislukte afspraak Adi^eAierdieÈaUert zijn geen QjTJcaAlerL U krijgt het geld met rente op rente terug Texelsch nieuws Uitvoering Texelsche Boys Marktberichte* Marktoverzicht Uoeiê-ai Watervogels-Helder II: een hopelooze vertooning Uitslag paaschwedstrijden tc Franeker Kort verhaal Ke/ik en Zending, ifcfu z jn Internationale wedstrijden in Tsjechslowakije Vogelleven IX Terwyl we nog bij het kievitsnest staan te kyken, vliegt een andere vogel, luid tjuu-end boven onze hoofden. Dat is de Tureluur. (Tjirk). Misschien dat hij hier in de buurt beter bekend is onder den naam „tjat". De roode pooten ('t lijkt wel of ze in de menie gezet zijn) steken duidelijk af tegen de lichte onderzijde. Zoekt de Tureluur bescherming bij de Kievit? In vele gevallen vinden we een tureluurs nest in de buurt van dat van de kievit. Dit heeft natuurlijk ook zijn reden. Let maar eens op. Boven het andere weiland komt een kraai laag over den grond aanzeilen; de „gevingerde" vleugels slaan statig op en neer. „Tjuu-tjuu-tjuu," klinkt het angstige fluitje van de tuterman. Maar ook de kievit heeft deze eieren-roover bij uitnemendheid in 't vizier gekregen. Op de wieken gaat hij en schiet de hoogte in. Kieoewiet! Verwoed valt hij den kraai aan en deze, nog niet eens goed wetend, wat er gebeurt, laat even een schor: :„kras-krö!" hooren, maar kiest zoo vlug mogelijk het hazen- (in dit geval: kraaien-) pad. Nu komt ook de angstige tureluur tot rust. Wat moet hij tegen zoo'n kraai beginnen? Neen, hij vertrouwt op den kievit, zijn moedigen vriend, en daarom is zijn nest ook steeds in de buurt van dezen stout- moedigen verdediger. Toch is het legsel tame lijk goed verborgen. In de meeste gevallen in een flinke graspol, waarvan de halmen zich over de eieren kunnen weiven. Deze eieren hebben ongeveer dezelfde grootte en vorm als die van den kievit, alleen lichter van kleur, met roodbruine vlekjes. (Vaak worden ze verhandeld als kievitseieren). We loopen een eindje verder. Koning Limosa! „Grieto-grieto-grieto-grietoü! Dat is onze „skries", de Grutto. Wat een prachtvogel! De kop en hals zijn rood-bruin, de vleugels grijs, de staart wit-zwart en de onderzijde wit met zwarte vlekjes. Stel U daarbij nog een II c.m. lange snavel voor en een paar pooten, die in de vlucht voorbij het staartpuntje reiken, dan heeft U onze koning der weidevogels. Ook hij kiest voor zijn olijfgroene, grijsgevlekte eieren als nestplaats een graspol. Vriend langsnavel is ook verre van bang. Moedig bestookt hij de eieren-dieven. Als er jongen zijn, valt hij zelfs de menschen aan. Af en toe gaat hij dan even zitten, waarbij de vleu gels eenige seconden wijd uitgespreid om hoog blijven staan, zoodat dan mooi de licht gekleurde onderkant bewoi lerd kan worden. „Te-piet, te-piet, te-piet!" Maar dót is óók een mooie vogel: de Scholekster. (Bünte Lieuw). Iedereen zal deze bonte vogel wel kennen. Van deze „bonte piet" kan men op verschillende plaatsen nesten verwachten, zoowel op wei- en bouwlanden, als in de dui nen. De scholekster heeft wel een zeer con trastrijke kleurteekening. De kop, de rug en vleugels zijn glanzend zwart, de borst is wit en de snavel en pooten hel rood. Vliegt de vogel op, dan wordt het „geval" nog bonter, want dan zien we over de zwarte vleugels nog een witte streep loopen. De eieren van deze ,,ekster"-vogel zijn tamelijk groot, bruin-geel (zand) van kleur met zwarte en bruine vlekjes en streepjes. Naderen we een nest van de scholekster, da: zien we een eindje verder meneer en mevrouw kalm naar voedsel zoeken, tenminste... zoo lijkt het! Steeds een eindje loopen, even stilstaan, pik ken, stilstaan, pikken. Maar nemen we de vogel in den kijker, dan zien we dat hij heele- maal zoo rustig niet is, als hij lijkt. De vo gel pikt niet, maar maakt meer een paar zenuwachtige pikbewegingen. De snavel raakt niet eens den grond en de schijnbaar voedselzoekende vogel, houdt ons terdege in de gaten. Als we het gebied van deze vogels verlaten (dat is heusch niet zoo ver uit de buurt) en huistoe gaan, kiezen we onzen weg door de duinen, waar leeuwerikken-gejubel de lucht vult. Kneutjes vliegen op van de prikkel draad-omrastering met een bedeesd: „knut- knut". Vele zijn reeds bezig om een nestje te bouwen en lang zal het niet meer duren, of vrouw-kneu gaat op vijf licht-blauwe, bruin- gevlekte eitjes zitten broeden. d. J. In Hotel Texel gaf de R.K. voetbalvereeni- ging Tex. Boys een uitvoering. De voorzitter, de heer C. Graaf Zz., sprak een kort openings woord. Spr. bracht naar voren, dat deze uit voering grootendeels was gegeven om propa ganda te maken voor de voetbalvereeniging, door de aanwezigen op te wekken om lid of donateur te worden. Direct hierna werd met de afwerking van 't programma begonnen, 't Was een echte bonte avond, die voor elk wat wils gaf. De Tex. Boys hebben zich ge ducht geweerd, en getoond niet alleen op 't gebied van voetballen, doch ook in 't voor dragen flinke boys te zijn. Eerst werd door de adspiranten in hun keurige pakjes het Tex. Boys-lied gezongen, waarna Wim Ran, een der beste spelers der club, de rij opende met een lied, dat een over zicht gaf van de geheele competitie. Hierna een leuke voordracht „De rentenier en zijn huishoudster", door mej. J. Smit en den heer Jn. Schrama. 't Hollandsch-Texelsche nieuws, dat de heer Jac. Schrama Hz. in een zelf gedicht lied gaf en waarvan de geheele zaal 't refrein meezong, viel buitengewoon in den smaak en bracht de vroolijke stemming er direct in. Het „ernstige liedje" van den heer C. Graaf werd met aandacht aangehoord en zal de club stellig voordeel bezorgen. De heer J. Buysman verzorgde op geestige wijze de persberichten en bracht groote hilariteit in de zaal. Vier aardige meisjes vroegen in een beurtzang den aanwezigen hun beurzen open te zetten voor de verloting, die in de pauze werd gehouden. Dit lied had een zoodanige uitwerking, dat er lootjes te kort bleken te zyn. Na de pauze werd door een vijftal leden der vereeniging opgevoerd een koddig, zeer toe passelijk tooneelstukje, getiteld 40, waarin een groote vijand van voetballen bekeerd werd tot een royalen donateur. De heer C. Graaf zong nog eens een geestig lied „Gaan maar", dat gevolgd werd door een voordracht voor drie personen „Elck wat wils". Tot slot zong Jac. Rijk Wz. een zeer toepasselijk lied, „Wie 't schoentje past, trekke het aan", dat een prachtig besluit was voor den schitterend geslaagde uitvoering. Vermeld zij nog, dat bijna alle voordrachten door de leden zelf vervaardigd waren, het geen niet weinig bijdroeg tot 't welslagen van dezen avond. Een bijzonder druk bal volgde. Veemarkt 19 April 1938. 16 kalveren 716, 24 Biggen 1420. Eierenveiling Maandag 19 April 1938. 58/62 kg per 100 2.80—3.05, 62/64 kg per 100 3.00—3.15, 66/70 per 100 3.15—3.50, 50/56 kg per 100 2.602.80. Hoewel het marktbezoek gisteren zeer groot was, werd doordat tegelijk de veemarkt van Purmerend werd gehouden, slechts weinig vee aangevoerd. Vermoedelijk zal het volgende week, de aanvoer van nuchtere kalveren be langrijk grooter zijn. De prijzen van nuchtere kalveren liepen van 716. De prijs van vette varkens op de boerderij bedraagt pl.m. 271^ cent per pond. De biggen op de markt deden een goeden prijs, gemiddeld werd 17 gulden per stuk betaald. Aan de eierenveiling bleven de prijzen vrij wel gelijk aan die van vorige week. (Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie. Niet geplaatste stukken worden niet teruggezonden.) SCHOOLREIZEN NAAR BELGIË. Wie eenmaal ondervonden heeft, welk een goeden invloed een schoolreis, waarbij de leerlingen o.m. een tegenwicht krijgen tegen het „al te intellectualistische" van ons onder wijs, op de onderlinge verhoudingen en op de werklust heeft, moet er wel voorstander van worden. Er zijn dan ook verscheiden leera ren, die zich ieder jaar weer met een groep leerlingen aanmelden voor een der excursies, georganiseerd door de Nederlandsche Com missie voor schoolreizen, onder voorzitter schap van den Directeur-Generaal van het Onderwijs. Thans staan er twee tochten naar België op het programma. Hierbij krijgen onze leer lingen telkens contact met de Belgische en zien ze onder deskundige leiding veel, waar van ze tot dusver uit hun schoolboeken slechts een vage voorstelling hadden. De prijzen zijn tot een minimum beperkt en er bestaat een regeling om aan onvermogen- den van scholen, waarvan er veel deelnemers zijn, tegemoet te komen. Aan voorbereiding en inrichting is veel zorg besteed. Op elke 20 leerlingen gaat een leider mee en men bezoekt de bezienswaardigheden in kleine groepen. In de Pinkstervacantie is er een reis naar Verviers, waarbij de deelnemers een goeden indruk krijgen van de Ardennen: Baraque Michel en „Hautes Fagnes", Gileppe, Water val van Coo, dal der Amblève, grot van Remouchamps, bronnen van Spa, verder be zoeken ze Luik, Seraing (Cockerill zoo moge lijk), Eupen en Malmédy, de fabriek van Spa Monopole. Het aantal deelnemers aan deze reis is beperkt tot honderd. De hoofdreis, welke plaats heeft omstreeks Hemelvaartsdag (2528 Mei), gaat dit jaar eens niet naar Brussel, doch naar het Vlaam- sche land. (Brugge en omgeving). Letter kunde en kunstgeschiedenis staan hierbij op den voorgrond. Men bezoekt belangrijke bezienswaardigheden van Gent en Brugge, maakt een autotocht naar Damme, het Ne derlandsche Sluis, het verzande Zwin, Knokke en Zeebrugge en op den terugweg doet men nog even Brussel aan. Jacob van Maerlant en Guido Gezelle worden herdacht (wie bij de Vondeldagen in November Dr. Grauls heeft hooren spreken, weet wel, dat dit niet ver velend zal zijn); in het Gravensteen te Gent wordt Esmoriet opgevoerd, terwijl er een groote feestavond is te Brugge, waar onder leiding van Herman Teirlinck een voorstelling van Elcerlyc wordt gegeven, opgeluisterd door het groote orkest van Des de Fauw. Secretaresse is: Mejuffrouw Dr. A. J. Portengen. Danckertsstraat no. 9 te 's-Gravenhage. beschikken voor het grootste deel niet over eigen instrumenten. Veel wordt er gevraagd, veel wordt er thans ook vrijwillig gegeven ten bate van de ,,V eer macht". In Noord-Holland zijn wel muziekcorp sen, vele beoefenaars en liefhebbers van muziek. Zij weten het beste, wat een stuwkracht er uit kan gaan van muziekbeoefening. En zij, die in het leger gediend hebben, weten ook, hoe aangenaam het is, wanneer aan het einde van een zware oefening of marsch de muziek klaar staat, om de troep naar de kazerne te brengen. Hebt gij, waarde lezer (es) nog iets over om wel te doen, welnu besteedt het dan voor op richten van een eigen muziekcorps voor de jon gens van het 21e Regiment-Infanterie. Giften worden gaarne bij de Redactie van dit blad ingewacht of bij den Hoogedelgestrengen heer H. Polis, Majoor I 21 R.I., postrekening 12360 te Amersfoort. Wij danken U voor Uwe giften. J. W. N. van der Drift. Kapitein 21 R.I. wist gij Sinds eenigen tijd is het mogelijk, dat bij de regimenten Infanterie, die niet over Stafmu- ziek beschikken, eigen muziekcorpsen kunnen worden opgericht. Zoo bestaat thans ook de mogelijkheid om bij 21 R. I. te Amersfoort, het regiment, waarbij onze Noord-Hollandsche jon gens, van benoorden Het IJ afkomstig groo tendeels zijn ingelijfd, een eigen muziekcorps op te richten. Er is echter een „jammer". De jongens die zich hiervoor hebben opgegeven, Dat zit en dat houdt. Bij een Germaan worden alle buisverbin dingen vóór het soldeeren geprepareerd met een soldeerpasta, waarvan de samen stelling een fabrieksgeheim is. Dit ver zekert een volmaakte aanhechting. daar heb Je wat aan N.V. RIJWIELINDUSTRIE F. AJ. V. WERVEN. MIMIL De Vogels winnen met 42. Zij die zich den eersten Paaschdag den ver ren gang naar het Watervogels-terrein ge troost hebben, zijn lang niet aan hun trek gekomen. De wedstrijd Watervogels 1Hel der 2, welke gespeeld werd voor den Rauch- beker, was nauwelijks het aanzien waard. De dwars over het veld staande wind en ook de gesteldheid van de grasmat mochten wellicht gedeeltelijk tot excuus gelden, aan den ande ren kant demonstreerden de ploegen absoluut niet bij machte te zijn de genoemde moeilijk heden te overwinnen. Er werd erbar melijk slecht geplaatst, geen behoorlijke aanval kwam tot stand en dat er nog 6 doelpunten gevallen zijn, komt vrijwel geheel voor rekening van de resp. verdedi gingen, behalve de twee doelpunten van Hel der, waarvan het eerste uit een onhoudbaar schot van Evers al vrij spoedig na het begin tot stand kwam en het tweede cadefcu gegeven werd door scheidsrechter Augustein, die Hel der een strafschop toekende om redenen, welke men langs de lijn slechts kon gissen. Sporadisch waren de momenten, waarop men iets te genieten kreeg van combineeren of goede individueele prestaties. Bij de Water vogels viel tenminste nog het élan te waar- deeren, waarmede elk speler zich gaf, maar ook in dit opzicht stelde de Helder-ploeg in vele opzichten teleur. Het lust ons niet een weergave van het spelverloop in dezen wedsrijd te geven, daar voor was het heusch niet de moeite waard. Zij slechts vermeld, dat Helder 2 de leiding nam, welke door de Vogels in de eerste helft niet alleen teniet werd gedaan, maar omgezet in een 21 voorsprong. Na de rust werd het 31 voor de thuisclub door een waarlijk uitsteken den kopbal van midvoor Been en 32 door den reeds gememoreerden strafschop. De ove rigens uitstekende verstandhouding in het veld dreigde verstoord te worden door een compleet bokspartijtje tusschen linksbinnen Been van de Vogels en keeper Muller van Helder 2, doch toen deze spelers naar de kleedkamer waren verwezen, was de rust spoedig weergekeerd. Nog eenmaal wist de thuisclub het net te vin den en won alzoo met 42. Beide ploegen mogen zich echter voor ge zegd houden, dat zoo spelend als Zondag zij niet waard zijn, dat men naar hun verrichtin gen komt kjken. En de resp. leiders weten, le ronde: HSC (Harlingen) Freno (Franeker) 2—1 SuccesASC (Leiden) 01 2e ronde: SuccesFreno 30 H.S.C.A.S.C. 2—1 De telefoon op de afdeeling „Verkoop" van Marne's papierindustrie rinkelde. „Hallo! O, ben jij het, Mary?" „Ja," antwoordde Mary op zakelijken toon. „Wilt U ons zoo spoedig mogelijk sturen vijf riem Nomad Bond, nummer 20, wit?" „Is de baas in de buurt?" „Ja." „Ik dacht al wat praat je vreemd. Maar wat ik verkondig, kan hij toch niet hooren. Zeg, zonnetje van mijn leven, luister eens! Wanneer ga je nu eens een keertje met me uit je hebt het al maanden geleden be loofd?" Mary's vroolijke lach klonk hem als muziek in de ooren. „Je moet een beetje geduld hebben. Je staat op mijn lijst en er zijn er op het oogenblik nog drie voor je. Dus moed houden!" „Maak nou geen grapjes ik meen het ernstig. Je hebt me al zoolang aan het lijntje gehouden. Is de baas er nog?" „Nee hij is net weggegaan." „Nou, luister dan wat zou je ervan zeggen als we vanavond met z'n tweetjes ergens gingen eten?" „Maar George," wierp Mary tegen, „je hebt me nog nooit gezien Ik houd niet van derge lijke geheimzinnige afspraken." „Ik heb je stem gehoord en dat is meer dan voldoende." „Toch kon ik je wel eens hard tegenvallen. Op deze manier is het toch veel leuker ik zou het werkelijk jammer vinden, als er aan onze telefoongesprekken een einde kwam." „Dat zal wel losloopen." Haar bezwaren bleken toch eenigen indruk op hem te hebben gemaakt, want er klonk thans een onmisken bare weifeling in zijn stem. „Vergeet niet, dat jij evenveel risico loopt om teleurgesteld te worden als ik. Toch blijf ik er op aandringen, dat we elkaar ontmoeten. Kan het vanavond?" „Vooruit dan maar," zuchtte Mary. „Maar bedenk wel jij hebt er om gevraagd. Dus vanavond om zes uur op den hoek van de Willowstraat. Ik draag een eh groen- gespikkelde japon." „Prachtig en ik een groengespikkelde das! Tot straks!" Toen Mary den hoorn op den haak hing, voelde ze zich in een lichtelijk opgewonden stemming. Als secretaresse van mijnheer Kelton van de Kelton-drukkerijen, gaf ze thans reeds een jaar lang orders aan George door en langzamerhand was er tusschen de twee jongelui een weliswaar telefonische, maar toch hechte vriendschap ontstaan. George had een warme, vriendelijke stem. Reeds meermalen had hij haar willen ont moeten, maar haar ingeboren bescheidenheid weerhield haar ervan in te gaan op een af spraak met een jongen man, dien ze nog nooit had gezien. Doch thans had ze dit bezwaar opzij gezet en toegestemd. En zij verheugde er zich over, want nu zou ze kunnen vast stellen, in hoeverre George beantwoordde aan de verwachtingen, die zijn stem had gewekt. De schemering begon reeds te vallen, maar het was nog licht genoeg om groengespikkelde japonnen en dassen te kunnen onderscheiden. Een bijna grof-gebouwd meisje met stroogeel haar en te veel rouge op het gezicht, gekleed in een opzichtig, groengespikkelde japon, De- reikte om precies zes uur den hoek van de Willowstraat. Ze liep in een onverschillige houding, terwijl haar voortdurend bewegende kaken verrieden, dat zij behoorde tot de jeugdige menschen, die zich het gebruik van kauwgummi to een gewoonte hebben ge maakt. Eenige minuten later kwam van „e tegenovergestelde richting een klein, mager mannetje met een groengespikkelde das slordig om den hals geknoopt. Op zijn omvangrijken, eenigszms roodgekleurden neus droeg hij een bril met dikke glazen, waardoor hij het meisje, dat eensklaps stil was blijven staan, aandach tig opnam. „Ben jij Marie?" „Ja. En jij George?" „Ja." Een diepe zucht volgde. „Ik ben George." De twee jongelui keken elkaar ter sluiks aan-. Toen sprak George: „Het spijt me heel erg, maar ik moet vanavond onverwachts werken. Op het laatste oogenblik kwam er nog een spoedorder binnen, die vandaag absoluut de deur uit moet. Ik kan me dus jammer genoeg niet aan de afspraak houden." „Dat is wel toevallig. Ik wilde je juist zeggen, dat ik vanavond ook niet kan. Even voordat ik weg ging, belde m'n moeder mij op en vertelde, dat we vanavond bezoek krijgen familie van buiten." Ze gichelde zenuwachtig. Jammer, hè? Enfin, de hoofdzaak is, dat we elkaar hebben ontmoet! We kunnen wel eens op een anderen avond treffen. Tot ziens!" Na dien gedenkwaardigen avond was het uit met de gezellige telefoongesprekken, die ze tot dusverre minstens tweemaal per week hadden gevoerd. Mary stelde vast, dat zij zelf, nu zij wist wie George was, er ook niet de minste aardigheid meer in had. Hoe kon iemand, met een stem, die over de telefoon de illusie wekte te behooren aan een krach tige, energieke persoonlijkheid, zóó'n hulpeloos voorkomen hebben? Ongeveer een maand later stapte op een goeden dag een heer het kantoor van Mary binnen hij was een slanke, knappe jonge man, wiens donkere oogen in staat waren het hart van ieder jong meisje sneller te doen kloppen. Hij keek Mary aan met een onmis- kenbaren trek van verbazing op zijn gezicht. Want niettegenstaande ze nog nooit tot schoonheidskoningin was gekroond, waren de meeste menschen van meening, dat ze een meer dan knap uiterlijk bezat. „Is mijnheer Kelton aanwezig?" „Ja maar hij is op het oogenblik in gesprek. Wilt u even wachten?" „Natuurlijk." Hij nam plaats en Mary ging door met haar werk. Ze voelde, dat de oogen van den be zoeker al haar bewegingen volgden. Het duurde niet lang of hij begon weer te spreken, als ik vragen mag?" „Wanneer is Uw voorgangster weggegaan, „Een jaar geleden toen ze trouwde." „Een jaar geleden! Uw naam s toch niet Mary?" „Ja, zeker, maar hoe weet dat?" „Mijn mijn naam is George! Ik ben op de verkoopafdeeling van Marne's papier industrie." Mary's oogen gingen wijdopen van ver bazing, terwyl ze tegelijkertijd een vuurroode kleur kreeg. En George's gezicht toonde zoo wel verbazing als vreugde, want Mary bleek even lief als haar stem, die hem door de telefoon steeds als muziek in de ooren had geklonken. „Wien wien stuurde jy dan naar de af gesproken plaats?" stotterde het meisje. „Een magazijnbediende. En jy?" „Het meisje van het kantoor naast ons. Ik zag de ontmoeting vanuit een lunchroom op den anderen hoek." „En ik vanaf een kiosk, waar ik voor de Ze bleken potseling niet meer te weten hoe leus een krant stond in te kijken." ze het gesprek moesten voortzetten, maar toen mijnheer Kelton het kantoor binnenkwam, moest hij wel driemaal zijn keel schrapen eer ze zich van zijn tegenwoordigheid bewust werden...... m. Th. D eskundlö opgebouwde reclame-campagnes voor een goed artikel, oi een goede zaak, systematisch in couranten gevoerd, moeten slagen VOOR DS. NIEMÖLLER. De rabbjjnsche associatie te Chicago besloot het volgende door rabbi Solomon Goldman op- gestelde gebed in de synagogen te bidden- „Moge Hy die onze vaderen Abraham, Izaak en Jacob zegende ds. Martin Niemöller zege nen. Wy bidden ootmoedig, dat hij bewaard moge worden in alle moeite en kwaad en dat de oogen van zijn vervolgers mogen worden ge opend". TWEEMAAL TROUWEN. In Hamburg kwam het bij gemengde huwe lijken herhaaldelijk voor, dat de bruidsparen hun huwelijk eerst bij de een en dan bij de andere kerk lieten inzegenen. De Hamburgsche landsbisschop der Evangelische kerk heeft thans bepaald, dat de predikanten in gevallen dat na de trouwing in de Evangelische herk nog een trouwing bij een andere confessie zou volgen, den kerkelijken trouw te weigeren heb ben. ter gedachtenis aan christus' kruisdood. Op verzoek van de Actio Catholica" had de burgemeester van Boedapest, Dr. Kdroly Szendy, bevolen, dat op Goeden Vrijdag des namiddags 3 uur alle trams en autobussen ge durende een volle minuut zouden stilstaan ter herdenking van het sterfuur van onzen god- delijken Verlosser. Dit besluit is van Katholieke en Protestant- sche zijde met groote instemming vernomen en door de betrokken instanties stipt opge volgd. In de eerste ontmoeting tegen A.S.C. kon Succes, dat met invallers in het veld kwam voor Koorn, Rotgans en Schmitt, het niet bolwerken. Toch waren de partijen goed tegen elkaar opgewassen en het werd dan ook een antrekkelijken wedstrijd, waarin A.S.C. door haar vlottere voorhoedespel gevaarlijker was. Van de lichte Succes-voorhoede ging zeer weinig kracht uit. Hierin was de adspirant Veerdig weer eens opgesteld. Hij bezit onge twijfeld kwaliteiten, maar is nog steeds te licht in dit milieu. Ongeveer 10 minuten voor het einde schoot de A.-middenvoor een goede voorzet ineens onhoudbaar in den benedenhoek (01). In den stand kwam geen verandering meer. Ondanks windnadeel kan Succes in haar wedstrijd tegen Freno reeds voor rust een 10 voorsprong nemen dank zij Kuiper, die er lustig op los schoot. Succes had haar op stelling iets gewijzigd. Montulet ging later middenvoor spelen en daardoor kwam er direct gang in de Succes-aanvallen. Na de hervatting lieten het 2e en 3e doelpunt dan ook niet lang op zich wachten. Succes was veel sterker en won verdiend met 30, daar bij beslag leggende op den 3en prijs. Succes verwierf bovendien een prijs voor de beste middenlinie, bestaande uit Iedema, Montulet en Jan Koorn. Ook Posthumus kreeg een compliment voor zijn fraai keepwerk. Jammer dat Nan Koorn, die men natuurlijk erg miste, niet van de partij was. Ongetwijfeld was dan ook de prijs voor de beste achterhoede naar Wierin* gen verhuisd. Gezien de vele invallers mag het behaalde resultaat goed worden genoemd. A.s. Zondag komt Freno by Succes een tegenbezoek afleggen. 9x>itdulu4nlpMl Postduivenver. „Victoria" le Paaschdag hield bovengenoemde vereeni ging haar traditioneele Paaschvlucht, vanaf Dordrecht, waarvoor een achttal krentenbroo- den en pl.m. 400 eieren waren beschikbaar ge steld. De navolgende prijzen zijn verdiend als volgt: A. de Wolf 1-3; W. v. Leeuwen 2-13-22; J- Kramer 4-12-19; D. Ramler 5-15; Duinker 6; C. Bruin 7-8-16-24; L. Bak 9; P. Ham 10; H. Boon 11-20-21; Verbokkem 14; Hendriks 17; J- Buurmeester 18; Th. F. J. Goosen 23-25. Door ieder lid was maar één prijs te bemachtigen, dus ieder heeft kunnen smullen. Zondag a.s. Rosendaal, 156 km. Van 16—27 Mei zullen in de Tsjecho- Slowaaksche badplaats Pienstany de inter nationale schermwedstryden plaats hebben, uitgeschreven door de F.I.E. (Fédération I11" ternational d'Escrime). Behalve Tsjecho-Slo- wakije zullen de navolgende 12 landen deel nemen: Engeland, België, Finland, Frankryk, Nederland, Joegoslavië, Hongarije, Duitsch- land, Italië, Roemenië, Zwitserland en Zweden- Met Denemarken, Polen en Egypte wordt no» onderhandeld. Het is waarschijnlijk, dat min stens 15 landen met de beste 300 meesters op dit gebied aan de wedstrijden zullen dee nemen. Als noviteit zal bij den degenstrijd reeds een een touché, inplaats van drie de beslissi S brengen. Hierbij zal een electrisch jury-aPP raat in gebruik worden gesteld. Bij de Oly pische wedstrijden werd ieder land slee door vier meesters vertegenwoordigd. Piestany zullen daarentegen zes voor elk laI optreden. In de finale komen acht meesters. De president van Tsjecho- Slowakije. Eduard Benesj, heeft zich bereid ver, het protectoraat op zich te nemen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 6