SPORT
O**
Elke vluchteling een onge*
wenschte vreemdeling
Heracles verdiende 2-0
zege op DWS
DWV-DOS 3-2
BKC-HZC dag
Nederland-Ned. Indië op den
Olympischen dag
Engelsche league uitgespeeld
Atlas I-WFC 4 1-1
Vlieringen
School wedstrijden
WieJttenneri
Zesdaagsche te Londen
Nederland wint weer van België
Vcrecaiging ter behartiging der
belangen van 2e, 3e en 4e klasse
voetbalver, in Nederland
AtMeüeJb
Naar een zuiver Polendom
verscherping van het
politioneel toezicht op
vluchtelingen neder
land laat zijn tegemoet
komende houding varen,
door
ETHEL M. DELL
iet;2^"^ hLer'"zei Pax kort- "Kom mee
DWS-aanval weer onproductief.
Circa 55.000 toeschouwers hebben Heracles
in het Olympisch Stadion met 20 van DWS
zien winnen.
Voor de overgroote meerderheid der toe
schouwers was dit resultaat uiteraard een
groote teleurstelling, doch ook dit deel van het
publiek zal hebben moeten toegeven, dat de
overwinning werd behaald door het elftal, dat
er het beste recht op had.
Heracles heeft in Amsterdam een heel goe
den indruk achtergelaten. De Almeloërs speel
den een solide en technisch voortreffelijk ver
zorgde partij voetbal. Ook het tempo, waarin
dit spel werd uitgevoerd, liet niets te wen-
schen over.
DWS daarentegen stelde haar duizenden
supporters zeer teleur. Het ontbrak den Am
sterdammers blijkbaar aan vechtlust en boven
dien was de homogeniteit in de ploeg alles
behalve goed.
Zooals altijd vormde de achterhoede 't beste
deel en was de voorhoede zeer improductief.
Aan kansen ontbrak het Slot en de anderen
ook in dezen wedstrijd niet, maar wanneer het
er op aan kwam deze scoringskansen in doel
punten om te zetten, dan bracht men er niets
van terecht.
In de eerste helft van den wedstrijd had men
allerminst de gedachte, dat hier twee ploegen
tegenover elkaar stonden, die elkaar bestre
den met als inzet het landskampioenschap. Het
spel was tam, aan geen van beide kanten werd
enthousiast gespeeld en al was het spelpeil
dikwijls van zeer goed gehalte, toch kon de
wedstrijd in deze periode slechts matig boeien
Van de twee aanvalslinies was die der gas
ten verreweg het beste. Het groote verschil
kwam vooral tot uiting in het benutten van
kansen. De Almeloërs waren veel gevaarlijker!
Reeds daardoor stichtten zij herhaalde malen
verwarring in de verdediging hunner tegen
standers. Beide voorhoedes hadden echter
vooral in de eerste helft een fout gemeen, zoo
wel DWS als Heracles hield het spel te kort,
waardoor de achterhoedes steeds tijdig ge
legenheid hadden in te grijpen.
Deze fout had mede tot gevolg, dat in de
eerste helft niet werd gedoelpunt.
Na de rust evenwel werd reeds onmiddellijk
met grooter enthousiasme gespeeld. Het tempo
was hooger dan in de eerste helft, het spel
levendiger en interessanter.
Eerst waren het de Amsterdammers, die
onder aanvoering van Caldenhove het doel der
Almeloërs onder druk zetten. Knoef en Kolde-
wijn en in laatste instantie Dekkers verdedig
den echter met succes. Even onverwacht als
het Amsterdamsche offensief gekomen was,
verdween het ook weer en nu was het de beurt
aan de Oostelijken te trachten de leiding te
nemen. Het was in het bijzonder de rechtshalf
Entjes, die in het Almelosche offensief, dat
toen volgde een groot aandeel had.
De aanvallen op het Almelosche doel, waar
van er enkele niet zonder gevaar waren, wer-
■den steeds minder en toen de linksbuiten van
Heracles, Schlosser, een kwartier voor het
einde met een keurig laag schot zijn club de
leiding had gegeven, was het met den tegen
stand der Amsterdammers totaal gedaan.
Heracles kwam steeds sterker in den aanval,
welk overwicht de Heracles-midvoor De Jong
in de laatste minuten wist uit te drukken in
een tweede doelpunt.
In een meer spannenden dan fraaien wed
strijd is DWV er in geslaagd met 32 van
DOS te winnen.
De ontmoeting gaf ten aanzien van het
vertoonde spel zeer weinig te genieten. Voor
de Amsterdammers gold het „er op of er
onder" en deze wetenschap kwam in hun spel
wel zeer duidelijk tot uitdrukking.
Reeds na tien minuten gaf een goed doel
punt van hun linksbinnen Boon den DWV-ers
moreelen steun, doch toen Dumor'-ier nauwe
lijks 5 minuten later gelijk maakte, waren de
Amsterdammers weer even ver. Men speelde
onbeheerscht en vrij forsch.
Een goede aanval der Amsterdammers, be
sloten met een voortreffelijk doelpunt van
Sinkeldam gaf DWV na 25 minuten spelen
weer meer moed en toen nauwelijks vjjf mi
nuten later den stand op 31 bracht, scheen
het werkelijk, alsof ie thuisclub niet meer
bang behoefde te zijn.
Nog voor de rust echter slaagden de
Utrechtenaren er in den achterstand tot 32
te verkleinen. Het was Schreuder, die een
door Dumortier goed genomen vrijen schop
over de doellijn wist te werken.
In de tweede helft is vrij wel voortdurend
DOS aanvallend het sterkst op den voorgrond
getreden. L WV, wetende, dat haar tegen,
stander reeds met een gelijk spel zou pro-
moveeren, concentreerde haar krachten in de
verdediging. En met succes, want hoe de
Utrechtenaren het na de rust ook probeerden
gedoelpunt werd er niet meer.
BKC ontving Zondag de twee hoogste elf
tallen van HZC te Harlingen, waarin onze
plaatsgenoot D. Stellingwerf tijdens zijn af
wezigheid uit den Polder enkele jaren gespeeld
heeft.
BKC 2 klopte HZC 2 met 3—2. BKC 1 kon
HZC 1 gemakkelijker baas. Met 61 bleef de
thuisclub n.1. in de meerderheid, hoewel zy
niet eens erg gelukkig was met schieten.
Naar wy vernemen hebben de onderhande
lingen tusschen de Nederlandsch-Indische
voetballeiders en den heer Lotsy tot resultaat
gehad, dat het - Nederlandsch-Indische voet.
balelftal op 26 Juni a.s., in het kader van den
Olympischen dag in het Stadion te Amster
dam, tegen Nederland zal uitkomen
ZWITSERLAND—BELGIË.
Het resultaat, een 3—0 overwinning der
Belgen, op de zeer sterk geachte Zwitsers, is
wel eenigszins verrassend. De overwinning
van België is overigens volkomen verdiend.
Zwak was het spel der Zwitsers in de voor
hoede, hetgeen reeds in de ontmoeting tegen
Portugal tot uiting was gekomen. De Bel
gen waren sneller en speelden géacheveer-
der. De drie doelpunten kwamen voor Voor
hoof en midvoor Capelle. De rust was met
een 10 voorsprong ingegaan. In het Zwit-
sersche elftal speelde Minelli zijn 60sten in
terlandwedstrijd en hij deed het nog even
voortreffelijk als jaren geleden, toen hij de
buteerde in de nationale ploeg.
Arsenal kampioen.
De laatste officieele trap tegen den voetbal
heeft Zaterdagmiddag op de Britsche velden
geklonken en dit is het volledige eindresultaat
van dit seizoen:
Eerste divisie: kampioen Arsenal, runners-
up Wolverhampton Wanderers; naar de tweede
divisie degradeeren Manchester City en West
BromwichAlbion.
Tweede divisie: kampioen Aston Villa, run-
ners-up Manchester United; beide clubs pro-
moveeren (laatstgenoemde eindigde gelijk met
Sheffield United, waardoor het doelgemiddelde
moest beslissen) Barnsley en Stockport
County degradeeren.
Derde divisie Zuid: Middwall promoveert.
Derde divisie Noord: Trenmere Rovers pro
moveert.
Met een vrij gewijzigd team is het Atlas niet
gelukt om de beide punten in Den Helder te
houden. En met een gelijk spel kreeg Atlas
eigenlijk nog meer dan het toekwam. De Wor-
merveerders toch waren heusch niet zoo zwak
als waarvoor ze gehouden werden.
Atlas speelde lang niet in kampioensvorm en
was geen schaduw van wat ze verleden week
in Castricum liet zien, enkele spelers, waar
onder Verblauw, uitgezonderd. Ook Buis hoort
niet op de r.half plaats, hij faalde volkomen
en het gemis van F. Bakker werd hier zeer
gevoeld.
Het begin is al dadelijk voor W., die reeds
spoedig een corner forceert, en niet lang daar
na met een houdbaar schot de leiding nam.
Nu komt Atlas even beter opzetten; ge
steund doord en krachtigen Noordenwind wor
den tal van aanvallen op het W.-doel onder
nomen, doch de afwerking laat veel te wen-
schen over. Bij een snellen W.-aanval stopt de
A.-keeper al vallend een keihard schot corner,
welke niets oplevert. Dan is het weer de beurt
aan A., die met tal van schoten de W.-veste
belaagt. Een ervan wordt duidelijk zichtbaar
achter de lijn gestopt, doch de scheidsrechter
kon het van zijn plaats niet zien en laat door
spelen. Telkens komt A. terug, evenwel de
W.-keeper is in vorm en ook keert de paal een
hard schot. Even daarna is het rusten.
Na de pauze krijgt W. het windvoordeel en
is dan ook meestal in den aanval. Tot doel
punten weet zij het echter niet te brengen, daar
de A.-verdedigers er stevig „in" zijn. De Atlas-
aanvallen dragen absoluut geen gevaarlijk ka
rakter, er wordt te veel getalmd en met de
verre schoten weet de W.-keeper wel raad. En
reeds denken we, dat A. zijn eerste nederlaag
in dit seizoenvop eigen terrein lijdt, als het
de midvoor Beyer is, die vrij onverwachts met
een schot onder de lat succes heeft en den
stand op gelyken voet brengt (11). Ook
noteeren we nog een keihard schot van G.
Wyker, maar de keeper redt brillant.
En dan fluit scheidsrechter v. d. Heuvel, die
keurig floot, het einde. De wedstrijd droeg een
sportief karakter en de verstandhouding in het
veld was uitstekend.
De schoolwedstrijden werden Zaterdag J.1.
weer voortgezet. In de derde ronde kwam eerst
Hippo II tegen Den Oever in het veld.
Men deelde ons na afloop mede, dat deze
match zal moeten worden overgespeeld omdat
bij den Den Oever een jongen meespeelde die
de school reeds lang had verlaten. We zullen
dezen wedstrijd dus verder buiten beschouwing
laten.
De daaropvolgende match Westerland
Oosterland was een der aardigste die wij tot
dusverre zagen. Reeds eerder deden wij uit
komen, dat Oosterland een goed elftal bezat en
Westerland is daar dezen middag dan ook het
slachtoffer van geworden. Neen, de strijd om
de bovenste plaats is nog lang niet beslecht,
daarvoor is het krachtsverschil tusschen Hippo
I, Westerland en Oosterland te gering.
Vooral de Oosterland-backs blonken uit en
de spil Bos, een uitmuntende kracht, verzette
bergen werk. Raatjes was overal. Toch kreeg
keeper Bergsma handen vol werk. Wigbout en
Steigstra gaven prachtige voorzetten en werd
ook wel flink geschoten, maar het bleef 10.
Na de rust kreeg Oosterland het windvoor
deel en nu kwamen zij onhoudbaar opzetten.
Het duurde niet lang meer of Bos had gelijk
gemaakt en meerdere doelpunten hingen in de
lucht. De Qosterland-voorhoede prachtig ge
steund door de middenlinie, was uiterst ge
vaarlijk. Keurig samenspelend, handig, snel,
goede schoten, er was voor Westerland geen
houden aan. Spoedig stond Oosterland met
3i voor. Wel wist Westerland, dat intusschen
ook niet stil zat, de achterstand nog te verklei
nen tot 32, maar de illusie op een gelijk spel
werd hen spoedig ontnomen, toen Steiginga er
met een ferm schot 42 van maakte. De laat
ste minuten gebruikte Oosterland om den voor
sprong te consolideeren, zoodat met 42 het
einde kwam. Goed gedaan Oosterland.
Hippo I zag tenslotte nog kans om Chr.
School met 110 naar huis te zenden (rust
50). De wedstrijd speelde zich geheel voor
het Chr. School-doel af. Keeper Reijerse weerde
zich nog kranig en ook de andere spelers werk
ten verdedigend ontzettend hard, maar tegen
deze overmacht was men niet opgewassen.
De stand is thans:
Hippo I
Oosterland
Westerland
Hippo II
Den Oever
Chr. School
gesp. gew. verl.
3 3
3
2 1
v. t. pnt.
33—0 6
14—2
12—5
0—15
1—17
0—21
Hippo I moet nu nog spelen tegen Oosterland
en Westerland. Het zou ons niet verwonderen
als zij daarbij nog een of twee puntjes-verspeel
de. Het lijkt ons zelfs niet uitgesloten, dat de
kopgroep van drie met gelijk puntenaantal zal
eindigen. Dit kan als Westerland van Hippo I
wint en Oosterland van Hippo verliest. Chr.
School, dat nu de drie zwaarsten heeft gehad,
zal nog wel een paar plaatsjes opklimmen.
Woensdagmiddag worden de wedstrijden voort
gezet.
Zaterdagavond is de Zesdaagsche te Londen
beëindigd. Winnaars werden de Belgen Buysse
B|üUet met 1348 punten. Op de tweede
plaats eindigden SlaatsPellenaars. Wals
Piet van Kempen werden derde met 1 ronde
achterstand en 1379 punten. In het laatste
uur namen de Belgen een ronde, welke hun
de overwinning bracht.
Thans met 53.
Voor een groot aantal toeschouwers is gister
middag op het AFC-terrein te Amsterdam de
zeventiende korfbalwedstrijd tusschen Neder
land en België gehouden, welke, voor de 17de
maal! in een Nederlandsche zege is ge
ëindigd. „Onze landgenooten wormen met 52,
nadat de rust met 10 voorsprong was in
gegaan.
In een der zalen van Hotel-Café „De Roode
Leeuw" te Amsterdam had Zaterdag een
algemeene vergadering plaats van de ver-
eeniging tot Behartiging van de belangen
van 2e, 3e en 4e klasse vereenigingen in
Nederland (afd. I), onder voorzitterschap
van den heer O. de Vries.
Na een woord van welkom van den voor
zitter, werden de notulen zonder op- oi
aanmerkingen goedgekeurd.
Bij de ingekomen stukken was een voor
stel der V.V. „Velox" te Utrecht, waarin
werd gezegd, dat zij, die vóór Januari ovei-
schrijving aanvroegen, eerst in Septem
ber d.a.v. mochten spelen. De vereeniging
Velox, wier afgevaardigde het voorstel nog
nader toelichtte, zag hierin een groote on
billijkheid. Het bestuur verklaarde zich be
reid deze belangrijke zaak eens in studie
te nemen.
Nog werd er op gewezen, dat militaiien
moeite hadden vrij te krijgen, om als ze
elders waren gelegerd voor hun club uit
te komen.
De voorzitter zeide, dat er een commissie
in het leven was geroepen, waarin ook mi
litaire autoriteiten zitting hebben. Spr. ver
trouwde erop, dat in den vervolge meei
soepelheid zou worden betracht.
Bij de verkiezing van drie bestuursleden
wegens periodiek aftreden van de heeren
O. de Vries, (voorzitter), G. Hohmann en
M. J. Lutterot (commissarissen) zeide de
heer Bonsema, afgevaardigde van Alcm.
Victrix, dat hij het vorige jaar een motie
had ingediend, inzake do hooge entreeprij
zen bij internationale wedstrijden en spr.
betreurde het zéér, dat geen der afgevaar
digden op de algemeene vergadering van
den K.N.V.B. daarover gesproken had. Ook
wilde spr. lagere prijzen voor de werkloo-
zen.
De voorzitter antwoordde, dat deze motie
wel degelijk ter kennis was gebracht van
het bestuur. In Rotterdam zijn tal van plaat
sen van f3.— op f2.— teruggebracht, doch
eenig succes heeft de K.N.V.B. daarmede niet
gehad, men bleef namelijk met de kaarten
van f2.zitten.
Als bondsafgevaardigden naar de verga
dering van den K.N.V.B. werden gekozen:
Voor de tweede klasse: Lutterot, Scheen en
Kruijver; voor de derde klasse: Scherpen-
huizen en Hohmann en voor de vierde klas
se P. Swart (Oosterpark).
Bij de aanwijzing van een afgevaardigde
in 't districtsbestuur, wegens periodieke af
treding van den heer Cassee (lager voetbal)
ontspon zich een onverkwikkelijk debat tus
schen den vertegenwoordiger van de Kenne-
mers en den heer Cassee. Waar dit debat
van zuiver persoonlijken aard was, hoorde
het o.i. op de vergadering niet thuis. Met
den stem van de Kennemers tegen, werd
de heer Cassee herkozen.
De heeren Dr. D. J. van Prooije, Jac. F.
Lamey en O.. Vries,, .werden bij acclama
tie als candiclaten voor liet Pestuur herko
zen.
De contributie werd hierna vastgesteld
evenals het vorige jaar, zoo ook de regeling
van den omslag der reiskosten van één af
gevaardigde per vereeniging (f 1.50).
Hierna sluiting.
QUICK WINT DE VONDELPARK
ESTAFETTE.
A. V. Alkmaar wint in de b- en
c-klasse.
Onder vrij groote belangstelling is Zater
dagmiddag voor de veertiende maal de Von
delpark-estafette geloopen. Precies om half
vijf werd het startschot voor de b- en c.
klassers gelost. De eerste en tweede ploeg
van de vierde vijfjarige hadden zich reeds na
de helft van den afstand van een flinken
voorsprong verzekerd, maar de a.v. Alkmaar
kwam steeds meer opzetten, vooral op de 1600
meter en won ten slotte nog met ongeveer 5V2
seconde voorsprong. De Alkmaarders, die in
de c-klasse hadden ingeschreven, maakten 'n
beteren tyd dan de b-klasser AVV Meteoor 2
die op de tweede plaats eindigde. Derde werd
de eerste ploeg van DVV.
In de A-klasse luidde de uitslag:
1. Quick (Hes, Takken, Kips, Holkeboer,
Hilhorst, Schuyt, Bos, Bekkering, De Ruy-
ter) 10 min. 49.8 sec.
2. A.A.C. 11 min. 1.3 sec.
3. De Volewijckers 11 min. 5.4 sec.
Leider van eht kamp der Na?
tionale Eennheid spoort aan tot
strijd tegen de Joodsche ele?
menten.
in een rede heeft generaal Skwarczynski.
leider van het kamp der Nationale Eenheid
in Polen, onder meer gezegd, „Wij hebben
allen slechts één doel: het welzijn en de
versterking van de macht der republiek.
De programmaverklaring van mijn voor
ganger, kolonel Koe, in Februari 1937 uit-
gesproken, vormt den onveranderlijken
grondslag van ons werk. Het Poolsche volk
bezit blijvende waarden, vooral de vader
landslievendheid, godsdienstzin en een die?
pe verknochtheid aan de roomsch-katholie?
kerk, die in den geest van het volk syno?
niein van het Polendom is geworden.
Wij moeten komen tot een billijken en.
wettigen invloed van de zuiver Poolsche
elementen. De koopman en de handwerker
moeten propagandisten van een doeltref-
fenden economischen strijd met de Joocl-
sche elementen worden.
De minister van Justitie heeft een rond
schrijven gericht tot de procureurs-generaal
bij de gerechtshoven en verschillende poli-
tie-autoriteiten in zake het .vluchtelingen
vraagstuk.
Sinds de laatste 5, 6 jaren heeft een
voortdurende toevloeiing van vluchtelingen
naar Nederland plaats gehad. Ons land
herbergt dan ook vele duizenden vreemde?
lingen.
De regeering is van oordeel, dat
de tot nu toe gevolgde gedragslijn
beëindigd moet worden. Verschil
lende belangen, o.a. economische be
langen en de nog steeds aanzienlijke
werkloosheid hier te lande maken
het noodzakelijk de verdere toela
ting van vluchtelingen hier te lan
de tegen te gaan. Een vluchteling
zal voortaan als een ongewenschte
vreemdeling te beschouwen zijn.
Onder vluchteling wordt verstaan iedero
vreemdeling, die onder den druk der. om
standigheden in het land, waar hij verblijft
of gevestigd is, dit land verlaat; aan de
omstandigheid, dat de vluchteling voldoen?
de financieele middelen bezit mag geen
reden ontleend worden hem hier te lande
toe te laten of te laten verblijven.
In verband met de nieuwe gedragslijn zal
op de plaatselijke politie een ruimere taak
van controle en toezicht komen te rusten.
De grensbewaking zal, zooals bekend, worden
uitgebreid.
Mocht in een enkel geval aanne
melijk zijn, dat werkelijk levensge
vaar voor een vluchteling te duch
ten is bii niet-toelating of terug
zending over de grens of mocht een
bijzondere en gewichtige reden aan
wezig zijn, die twijfel doet rijzen of
niet het Nederlandsch belang toela
ting toch bepaald wenschelijk doet
zijn, dan kan de beslissing van den
minister worden ingeroepen.
De aangegeven nieuwe gedrags
lijn geldt slechts voor nieuw aan
komende vluchtelingen en degenen,
die sedert 1 Maart 1938 ons land bin
nengekomen zijn.
In normale zaken-, toeristen- en grensver-
keer zal uiteraard zoo weinig mogelijk be
lemmerd moeten worden.
Wie dit bord
voor zich ziet
moet éxtra
voorzichtig
zijn, want hij
nadert 'n voor-
rangsweg (óók
het verkeer
van links laten
vóórgaan!)
FEUILLETON.
55.
October zette in met een regenperiode, die
het hotel van zijn laatste gasten beroofde, met
uitzondering van een paar hoopvolle week
enders.
Nu kwam Pax' kans, waarvan hy dan ook
party trok, om met zijn plan om rijpaarden
te houden, te beginnen. Hij ging eenige malen
naar Londen, maar in hoofdzaak zocht hij
zijn aankoopen niet te ver. Zooals bij zijn
eerste onderneming, ging hij met de grootste
voorzichtigheid te werk en de paarden, die
hij ten slotte kocht, blonken meer uit door ge
zondheid en kracht dan in lijn. Zooals Peters
zei. was het als bij het huwelijk; gezondheid
en humeur nummer één en een knap uiterlijk
verscheidene lengtes achter. Waarom? Omdat
na een paar weken men het knappe gezicht
niet eens meer zou zien, maar altijd merkte
men de beide kwaliteiten op, vooral als ze
ontbraken.
Hij herhaalde deze geestigheid voor Char-
lotte, terwyl hij haar hielp afwasschen, en
haar antwoord, dat een gelukkig hart het
uiterlijk van den mensch ten goede kwam,
vond hij buitengewoon ter snede.
Jij en ik denken altijd hetzelfde," zei hij
terwijl hij krachtig, met zijn hoofd scheef van
inspanning, een schotel afdroogde. „Ik heb
nooit een vrouw ontmoet, met zooveel ver
stand."
Charlotte lachte hartelijk over het compli
ment. „Goede hemel, man! Daar is niet veel
verstand voor noodig om dat te zeggen," vond
ze.
„Wat?" zei Peters, iets naderbij komend.
„Hoe het ook zij, je hebt een gelukkig hart
en het staat je goed ook!"
„Och, loop rond!" zei Charlotte met een
welsprekende beweging van haar elleboog.
„Wat een onzin praat je! Maar je bent lang
niet de eerste, die zoo iets tegen mij zegt."
„Wat zeg je daar?" zei Peters zoo plot
seling, dat zij bijna een bord tusschen hen bei
den op den grond liet vallen. Peters droogde
het bord handig af en wendde zich toen met
vooruitgestoken kin opnieuw tot Charlotte.
„Je denkt dus, dat het mij om een grapje te
doen is?"
Charlotte begaf zich weer met zekere waar
digheid naar haar afwaschteil: „Er zijn grap
pen en grappen," merkte zij op. „Sommige
menschen bedoelen hun grappen als ernst. Ik
voor mij houd meer van ernst."
„Hetzelfde hier," zei Peters. „En ik wasch
liever af in de keuken bij jou, dan dat ik naar
de Derby-wedrennen mag kijken in de Konink
lijke loge daar!"
„Gcede hemel," zei Charlotte, „dat heeft
nog nooit iemand tegen mij gezegd."
„Misschien heeft niemand het ooit ge
meend." zei Peters. „Maar ik meen het
elk woord wat ik gezegd heb. Zoodra ik je
zag, heb ik tegen mijzelf gezegd: „Als je han
dig bent, Peters, dan heb je misschien een
goede vangst. Dat heb ik tegen mijzelf ge
zegd, Charlotte, en nu heb je mij gevangen."
„En wil je, dat ik je woorden ernstig op
vat?" zei Charlotte, niet in het minst van
haai stuk gebracht.
„Dat wil ik," zei Peters plechtig, „als het
Ja is. Maar als het Neen is, niet. Begrepen?
„Je bent erg grappig," zei Charlotte.
„Ik voel mij niet grappig," zei Peters. „Wat
zal het zijn, Charlotte? Ik heb alles gezegd,
wat er te zeggen was. Nu is het jouw beurt."
„En als ik nu eens niets wilde zeggen?"
zei Charlotte, voor het eerst van haar leven
haar aandacht aan haar nagels wijdend.
Een zacht licht kwam in Peters groene
oogen, Hij sloeg zijn arm om haar heen en
drukte haar, met bordendoek en al, aan zijn
hart.
„Zeg dan maar niets, schat" zei hy heesch.
Geef je liefhebbenden ouden Peters een zoen
en hij zal het begrijpen. Een zoen van jou is
beter dan een boek vol woorden."
Charlotte begon te lachen en hief ten slotte
haar rond gezicht op om den verlangden kus
te geven en ontving den knallendsten zoen,
waartoe Peters' lippen in staat waren, terug.
„Hè!" zei Peters in vervoering. „Dat was
goed! Dat Is de kantoorbel, en ik heb dienst.
Ik moet weg."
Hij scheurde zich los van de geneugten, die
de keuken hem bood. en lachte in gelukkige
herinnering op zijn weg naar het kantoor.
Het was October en de vroegere schemering
was ingevallen. Hij knipte het licht aan in de
hall en zag den bezoeker, die door zijn bellen
zijn liefdesverklaring zoo ontijdig beëindigd
had.
Het was een lange man In een zware over
jas, en toen hy zich omwendde bij de nade-
dering van Peters, zag deze onmiddellijk iets
aan den bezoeker, dat hem bekend voorkwam.
Hij knipte nog een licht aan. „Wel!" riep
hij verrast. „Als het mijnheer Markham niet
is! Daar zou nu niemand aan gedacht heb
ben! Wat zal de kapitein blij zijn!"
„Denk je?" vroeg Chris Markham en stak
Peters zijn hand toe met een glimlach, die
eerder bitter dan hartelijk was. „Wel, dat is in
elk geval prettig om te hooren. Hoe maak je
het, Peters? Alles goed?"
„Best, mijnheer, dank U mijnheer. Wij zijn
op onze pootjes terecht gekomen mijnheer,
dat zijn wij," vertelde Peters hem met gepas-
ten trots.
„Werkelijk? Prachtig!" zei Chris. „Ga nu
gauw den kapitein roepen en zeg hem, dat ik
hier ben. En ik blyf voorloopig, dus je kunt
terugkomen voor mijn koffers."
„Uitstekend mijnheer. Heel goed, mijnheer,"
zei Peters en snelde weg. Maar onder het
loopen mompelde hij in zich zelf: „Nu hebben
wij de poppen aan het dansen! Ik ben be
nieuwd wat er nu gebeuren zal. Wat zal de
kapitein wel zeggen?"
HOOFDSTUK V.
Een vergeefsche tocht.
Pax was bijna den geheelen dag uit ge
weest. Hij zat bij Cartridge, die reeds eenigen
tijd zijn kamer had moeten houden wegens
een hevigen aanval van rheumatiek, toen Pe
ters binnenkwam met het nieuws.
Hij was zoo verbaasd, dat hij er aan twij
felde of Peters wel wist, wat hij zei.
Maar bij Peters' dringende verklaring: „U
weet wel, mijnheer mijnheer Markham,
mijn heer van het regiment mijnheer
met verlof uit Indië!" begreep hij, dat hij voor
ee nieuw en totaal onverwacht probleem ge
plaatst werd.
Hij stond op. „Het spijt my, Cartridge, ik
moet gaan. Ik kom straks terug. Er is onver
wachts een oud vriend van mij gekomen."
„Laat die oude vrienden naar den duivel
loopen," zei Cartridge knorrig. „Nu zal ik
weer dronken worden."
Pax wendde zich om en klopte hem op den
schouder. Er was iets tragisch in die ineen
gedoken figuur voor het vuur. „Neen, dat doe
je niet, dat mag je niet. Je moet je hoofd
helder houden om mij te helpen na het diner.
Wees nu geen ezel, kerel!"
„Goed," zei Cartridge met een somberen
glimlach. „Wij zullen zien wat er aan te doen
is. Maar je hoeft je niet te houden, alsof je
zonder mij de zaak niet drijven kan, je kunt
het slapende."
„Onzin!" zei Pax. „Ik heb nog nooit iets
slapend gedaan. Hier, Peters! Blijf jij zoolang
bij mijnheer Cartridge praten."
"Ik moet voor <!e bagage van mynheer
Markham zorgen, mijnheer," zei Peters. „Hij
blijft logeeren."
ja'" vr°eg Pax en liep naar de hall.
„wij hebben je hulp niet noodig; Ik zal hel
pen, als dat noodig mocht zijn."
„Heel goed mijnheer," zei Peters onbewo
onbaar hij keek Pax spijtig na. Hij voelde,
dat hij heel wat zou missen.
Pax' begroeting van den nieuw aangeko
mene liet aan hartelijkheid niets te wenschen
over en zij wisselden een warmen handdruk.
„Myn beste kerel!" zei Pax. „Waarom heb
je my in s hemelsnaam niets laten weten?"
„Ik wilde je verrassen," grinnikte Chris.
„Hoe maak je het, oude jongen? Gaat het?
Hoe maken de dames het?"
den'" je mij hier gevon'
Wordt vervolgd
