UZ&M
De vaderlandsliefde der
Katholieken
RADIO
Ti
VAN
Waalhaven verboden
voor Defensie
Roofoverval te Haaksbergen
Twee nichten
en twee neven
i edgar rice
burroughs
Rotterdam eischt
een eigen vliegveld
De zaak Oss
De grootste werkloosheid onder
mannen van 31 tot 40 jaar
De gouddiefstal te
Utrecht
Het arsenaal in de modder
Lijk in hooiberg
PROGRAMMA
DOOR
No. 78.
Terwijl Tarzan naar het spoor zocht, kwam
er een groote man uit het Noorden der jungle
naar het kamp toe. Hij kwam recht op de
blanke man en Mugambi af. Geen van beiden
hun kunnen dromen, dat er nog een ander
menselijk wezen, buiten henzelf op het Jungle
eiland was. „Wie ben je?" vroeg de aapman.
„Wat weet je van de ontvoering van mijn
vrouw en de Mosula-vrouw?" „Alles," ant
woordde de man. „Je vrouwen zijn gestolen en
als U hen wenst weer te zien, ga dan vlug
met me mee. Anders is het parelschip al op
zee als wij de plek bereiken, waar het voor
anker heeft gelegen". „Waarom ben je hier
gekomen?" vroeg Tarzan. „Ik hoorde die
duivel, Kai Shang en een van uw mensen een
plan maken. Kai Shang heeft me uit het
kamp verjaagd en wilde me dooden. Nu, ik
wil het hem even graag. Vlug, er is geen mi
nuut te verliezen". Door de wending, die de
zaken nu namen opeens weer tot daden over
gaande, volgden Tarzan en Mugambi de parel
visser, en ze renden Noordwaarts door de
jungle. Zouden zij nog op tijd komen? Slechts
enkele minuten later kregen zij antwoord op
hun vraag.Toen de drie tenslotte het dichte
gebladerte op zij schoven en naar de haven
keken en naar de oceaan, die daar voor hen
lag, zagen ze, dat het inderdaad te laat was.
Het lot was tegen hem geweest, want het
parelschip had "de zeilen reeds gehesen en
voer de haven uit, de open zee tegemoet. Wat
nu te doen? De brede borst van Tarzan ging
zwoegend op en neer. De laatste hoop was ver
dwenen. Als Tarzan van de Apen ooit in zijn
leven reden had gehad om te wanhopen, dan
was het nu, toen hij het schip zag vertrekken,
dat zijn vrouw naar een vreselijk lot zou
voeren en dat vol gratie zeewaarts koerste.
(Nieuwe spelling.?
B. en W. van Botterdam hebben
den raad voorgesteld, hen te mach
tigen aan den minister van Water
staat mede te deelen^ dat, aange
zien Rotterdam de Instandhouding
van een eigen vliegveld in haar
naaste omgeving een onafwijsbare
eisch acht, zij haar medewerking
aan de uitvoering van het voorne
men der Begeering tot den aanleg
van een centraal vliegveld niet kan
verleenen en er op aandringt, dat
de beslissing omtrent dit voorne
men door de Regeering op zoo kort
mogelijken termijn wordt genomen
en niet wordt uitgesteld tot om
streeks de jaarwisseling 1938/39.
In verband met de door B. en W. gedane
toezegging, dat zij er geen bedenking te
gen hebben, dat vanwege het departement
yan Defensie op Waalhaven reeds dadelijk
(ie noodige accomodatie wordt tot stand
gebracht voor het gebruik van dat terrein
door de militaire luchtvaart, is door den
minister van Defensie bij schrijven van 19
Mei j.1. toestemming verzocht tot het doen
bouwen en gebruiken van drie hangars
imet toebehooren in den westelijken hoek
van Waalhaven. Uiteraard is de toezegging
geschied onder voorbehoud, dat de regee-
rinc tegen verplaatsing van de burgerlucht
vaart naar een terrein in den polder Zes-
ïieruhoven geen bezwaar zou maken.
Nu echter dit laatste wel te duchten is,
Is het B. en W., hoezeer zij er van door
drongen zijn, dat de Defensie-belangen in
dezen spoed vereischen, vanzelfsprekend
niet mogelijk, hangende deze aangelegen
heid aan het verzoek van den minister
van Defensie gevolg te geven.
BEHANDELING DER BEROEPEN
VAN DE MARECHAUSSEE.
Naar wij vernemen, zullen de
beroepen van de mareohaussee In
Oss door het ambtenarengerecht
behandeld worden op Donderdag
23 Juni aa.
Aanval en verdediging.
Begin dezer maand hield, aldus de Msb.,
het liberale oud-Kamerlid H. D. Louwes te
Ruurlo een rede, waarin hij o.m. het vol
gende programpunt formuleerde:
„Vorming van een bezonnen en
sterk nationaal centrum tegen alle
beïnvloeding van ons staatkundig
leven door buitenlandsche mach
ten; deze is te vinden bij de natio-
naal-socialisten en comm. en in
zekeren zin bij de Roomsch-Katho-
lieken, daar ook deze ingeschakeld
zijn in de wereldpolitiek van het
Vaticaan".
Waarbij de „Leidsche Courant" aantee-
kent:
Hier wordt dus wéér eens de stelling
geplaatst, dat de Katholieken, door hun
lidmaatschap van de Katholieke Kerk, die
internationaal en universeel is, geen vol
bloed vaderlanders kunnen zijn.
Minister Romme had Zondag 1 Mei op
den kaderdag van De Jonge Werkman te
Eindhoven deze stelling een vervloekte
stelling genoemd.
afgewezen moet worden, zoo sprak
de minister, de vervloekte stelling, dat een
principieele levensbeschouwing zich niet
zou verdragen met het nationale gevoel.
Elk Nederlander kan rechtgeaard vader
lander zijn, als hij, binnen het kader van
het nationaal gevoel, werkt uit principi
eele overtuiging".
Wij tarten, aldus het blad, een ieder, om
te noemen één katholiek beginsel, waardoor
de Katholiek minder goed vaderlander zou
zijn, dan een ander!
Wij tarten een ieder, om te noemen één
pauselijke uitspraak of één pauselijk be
vel, waardoor de trouw van den Katholiek
aan zijn land en aan het wereldlijk gezag
in gevaar zou kunnen worden gebracht!
t Is alles praat in de ruimte, na-praterij.
V67-OJ1lo
Nog nooit heeft iemand met eenig bewijs
kunnen tegenspreken onze rechtmatig-fiere
verklaring: Er zijn wel even goede, maar
geen betere vaderlanders, geen betere Ne
derlanders, geen betere onderdanen van
H.M. de Koningin, dan de Katholieken!
't Is droevig, dat nog steeds een ver
vloekte stelling, als die, welke op een li-
beralenvergadering te Ruurlo is verkon
digd, aanhangers vindt, zoo besluit de
Leidsche Crt.
Onverlaten slaan weduwe met
een hamer op het hoofd.
Gisternacht is te Stepelo, ge
meente Haaksbergen, een overval
met roof gepleegd op de aldaar met
haar dochter en een knechtje wo
nende 55-jarige weduwe G. J. te
Vaarwerk.
De onverlaten drongen de boerderij bin
nen, overvielen de weduwe en hebben haar
met een hamer op het hoofd geslagen en
ernstige verwondingen toegebracht, waarna
men de bewoners over elkaar in het bed
gooide, terwijl één van de daders hen onder
bedreiging van een revolver in bedwang
hield.
Daarop heeft een tweede persoon het hee-
le huis doorzocht, waarna de indringers
vertrokken met medeneming van gouden
sieraden. Het geld hebben zij niet gevonden.
De daders zijn daarop per rijwiel ver
dwenen naar een in de nabijheid staande
auto en zijn weggereden.
Onmiddellijk is aangifte bij de politie ge
daan, die een uitgebreid onderzoek heeft
ingesteld. Naderhand zijn de rijwielen te
ruggevonden. Van de daders ontbreekt elk
spoor.
De toestand van het slachtoffer is redelijk
wel.
Uit een op 1 April j.1. gehouden
telling van de bij de gezamenlijke
organen der openbare Arbeidsbe
middeling ingeschreven werkloozen
blijkt, dat de grootste werkloosheid
heerscht onder de mannen van 31
tot en met 40 jaar; deze groep be
slaat n.1. 18,7 van het totaal aan
tal werkloozen.
Dan volgen resp. de groepen van 25 t.m.
40 jaar met 17%, van 61 tot en met 65
jaar met 16%, van 41 tot en met 50 jaar
met 15,9%, van 51 tot en met 60 jaar, met
15,2%, van 18 tot en met 24 jaar, met 8,9
van 14 tot en met 17 jaar met 3,8% en
van 65 jaar en ouder met 1,6
Van de vrouwen telt de categorie van
14 tot en met 24 jaar de meeste werkloo
zen.
Vijf personen veroordeeld
Gisterochtend heeft de rechtbank
te Utrecht uitspraak gedaan in de
zaak van den bekenden gouddiefstal
aan het Tandheelkundig Instituut te
Utrecht.
De 27-jarige Amsterdamsche
schoenmaker C. V. werd veroor
deeld tot drie jaar gevangenisstraf,
met aftrek van den tijd, in pre
ventieve hechtenis doorgebracht
(eisch vier jaar.) De 25-jarige
chauffeur D. J. van der S., tot drie
jaar gevangenisstraf, eveneens het
aftrek (eisch vier jaar,) de 33-jarige
typograaf L. de G., werd conform
den eisch tot vier jaar gevangenis
straf veroordeeld, met aftrek van
voorarrest.
De rechtbank veroordeelde verder
den 38-jarigen Utrechtenaar J. M.,
kostbaas van den student, tot drie
jaar gevangenisstraf (eisch drie
jaar). De preventieve hechtenis
werd eveneens in mindering ge
bracht.
De student B. N., werd veroordeeld
tot één jaar voorwaardelijke gevan
genisstraf, met een proeftijd van
drie jaar
Waldeck Pyrmontkade nog steeds
niet uitgeput.
Het baggeren in de Waldeck Pyrmont
kade te Den Haag heeft sedert de laatste
opgave een hoeveelheid van 290 revolver
patronen en 62 geweerpatronen opgeleverd.
Zooals alle andere ladingen patronen die
uit dit water zijn opgehaald, zullen ook
deze bij de afd. Vuurwapenwet worden
onderzocht.
In totaal heeft het baggeren tot nu toe
niet minder dan 1558 revolver- en 272 ge
weerpatronen opgeleverd, alsmede 8 vuur
wapenen.
Gisterochtend ging de zoon van den heer
Kramer, wonende aan den Jaagweg, dicht
bij Pui-merend, zoeken, waar de kat haar
jongen had verstopt. Hij kwam in een kap-
berg, waar men zelden komt, en bij het om
woelen van het hooi vond de jongen een
paar schoenen en een jas. Toen hij verder
zocht vond hij een lijk, waarschijnlijk van
een zwerver, dat in verregaanden staiat van
ontbinding verkeerde.
De politie stelt een onderzoek in.
DONDERDAG 2 JUNI 1938.
Hilversum I. 175 en 415,5 m.
8.009.15 KRO. 10.00 NCRV. 1100 KRO.
2.0012.00 NCRV.
8.009.15 Gramofoonmuziek (Om 8.15 Ber.)
10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Religieuze causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Orkesrt. (1.00—1.20 Gramofoon
muziek).
2.00 Handwerkuurtje.
2.55 Gramofoonmuziek.
3.00 Voor de vrouw.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Cursus handenarbeid voor onze jeugd.
5.30 Orgelspel.
6.30 Gramofoonmuziek.
6.45 Causerie „Zeevaart en zeelieden".
7.00 Berichten.
7.15 Journalistiek weekoverzicht.
7.45 Reportage.
8.05 Berichten ANP., herhaling SOS-Ber.
8,15 Gramofoonmuziek.
8.20 Paaschbergkoor en gramofoonmuziek.
9.00 Causerie over de reorganisatie van de
Nederduitseh Hervormde Kerk.
9.20 Vervolg concert.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.45 Amsterdamsch Salonorkest (Om 10.00
Berichten ANP).
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Vervolg concert.
11.30 Gramofoonmuziek.
11.5012.00 Schriftlezing.
AVRO-uitzending.
Hilversum II. 301,5 m.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.15 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Omroeporkest.
11.00 Kniples.
11.30 Omroeporkest en solist (Om 12.15 Ber.)
12.30 Het Kovacs Lajos-orkest.
11.15 Het Lyra-Trio.
2.00 Voor de Vrouw.
2.30 Het AVRO-Octet en soliste.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Gramofoonmuziek.
4.50 Voor de kinderen.
5.30 Aeolian-orkest.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Pianovoordracht.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Concertgebouw-orkest.
9.15 Interview.
9.35 Het Renova-kwintet.
10.20 Het Kovacs Lajos-orkest.
11.00 Berichten ANP. Hierna dansmuziek
(Gr.pl.).
11.4012.00 Orgelspel.
feuilleton.
Naar het Engelsch
„Maar je begrijpt toch wel, dat het hier
spookt, Minnie! Niets zoo uitnoodigend als een
bed met gordijnen. Vertel maar eens gauw de
geschiedenis, die er aan verbonden is
„Onzin!" riep Minnie. „Ik ben niet zoo bij-
geloovig!"
„Nu. maar vertel toch eens gauw, wat je
gehoord hebt. Ik geloof je, dat ik niet schreeu
wen zal".
Minnie spreidde met groote zorg de a ens
over het bed en met een ongeduldig rukje aan
de deken zei ze:
„Nu, ik geloof er zelf niets van, maar ze
beweren, dat zich hier wel eens een vrouw
vertoont met loshangend haar, dat haar over
het gezicht hangt. Maar er is niks van aan,
hoor, miss! Slaapt u maar lekker
Toen Janie alleen was, ging ze nog een
tijdje op den rand van het versmade bed zitten
en keek naar de koffers met de etiketjes er
cp, die Elizabeth met haar keurige hand ge
schreven had.
„Je hoeft niet te denken, dat ik je hier
Uitpak!" zei ze tegen deze stomme getuigen,
„morgen gaan we regelrecht terug naar mrs.
Ruggles en dan hoop ik, dat ik die griezelige
„Grange" niet weerzie?"
HOOFDSTUK V.
Een goede nachtrust en een zonnige ochtend
deden Janie toch van opvatting veranderen.
Ze was nog altijd besloten, Redwall te ver
laten, maar toch wilde ze geen stap doen in
deze richting, eer mrs. George Gilchrist terug
zou zijn; en dus zou ze dezen dag maar eens
wijden aan de kennismaking met haar nieuwe
omgeving.
Ze bracht den morgen door met het huis en
den tuin eens nader te bekijken. Het huis leek
haar nu lang niet zoo somber meer en de tuin
vond ze verrukkelijk! Ze zag niemand anders
dan Minnie. Familiemaaltijden bestonden er
niet. De tweelingbroers, hulpbevoeend als
ze waren, verlieten nooit hun kamers; mrs.
George ais ze er was bleef ook in haar
eigen vertrek en werd bediend door haar
kamenier; Rorke had zijn kamer in een vér-
verwijderd deel van het huis, waar hij zijn
eenzame maaltijden gebruikte en af en toe
eens een kennis bij zich had.
Janie deelde Minnie's middagmaal in de
keuken om één uur en na afloop daarvan zette
ze haar hoed op en zei, dat ze de buurt eens
ging „verkennen".
Het was een zachte, heldere voorjaarsdag en
lustig kweelden de vogels. Het was hier heer
lijk; ofschoon niet ver verwijderd van het
drukke fabrieksdistrict van Bredlington, was
de lucht er zoo zuiver en prikkelend, de rivier
straalde in het zonlicht en in het verschiet
zag ze enkel vroolijk-verlichte heuveltoppen.
Misschien zou ze het hier toch wel een
maand kunnen uithouden. Ze zou althans van
daag maar niet schrijven aan Elizabeth en
aan oud-tante Sara.
In vier weken zou ze wat anders kunnen
vinden; dus zou ze zich maar geen zorgen
maken vóór den tijd en van dezen mooien
dag genieten.
Om ongeveer vier uur liep ze op den hoofd
weg bij een dorpslogementje, waar ze een
paar fietsen tegen den muur zag staan. Haar
tong kleefde haar aan het verhemelte en ze
smachtte naar een kopje thee.
Binnen zaten een dame en een heer, ieder
aan een tafeltje, thee te drinken. De dame
keek even op, de heer hield haar steeds in het
oog; dit voelde zij. Het was een lange, jonge
man met-*een grooten neus, hooge jukbeenderen
en licht-bruine oogen.
Janie ging aan het derde tafeltje zitten met
den rug naar den heer, maar hij veranderde
van plaats, zoodat hij haar van ter zijde
steeds zien kon. Te vergeefs trachtte zij zich
al te verdiepen in een oude krant, die daar
lag; steeds voelde zij, dat hij met een blik
haar bewegingen volgde.
Als om moreelen steun keek ze nog eens
naar de dame, maar die scheen zóózeer in be
slag genomen door het bestudeeren van een
toeristenkaart, dat ze hier niets van merkte.
Op dat oogenblik kwam er nog iemand bin
nen en wel haar neef, Rorke Gilchrist. Blijk
baar waren ze beiden evenzeer verrast over
deze onverwachte ontmoeting en ze wist
eigenlijk niet, of hij haar wel gegroet had of
niet. Voor de andere dame nam hij den hoed
af; die boog even en hij knikte eens tegen
den onbeschaamden jongen man, die dezen
groet op dezelfde wijze beantwoordde.
Rorke trad aan de toonbank, bestelde zijn
verversching, die hij daar gebruikte en ver
liet toen weer het logementje.
Haar tijdelijke verwarring was niet onge
merkt gebleven door den onbeschaamden be
zoeker. Met schrik zag zij het oogenblik te
gemoet, dat ze alleen werden gelaten en ook
durfde ze niet weggaan, want ze was bang,
dat hij haar dan volgen zou.
De toeriste stond op, betaalde haar verte
ring en ging. Janie volgde ijlings.
Op weg naar de deur stootte ze met den
voet tegen de opgevouwen toeristenkaart, die
de dame blijkbaar verloren had. Dit leek Jane
een uitkomst; ze gaf het ding aan de eige
nares terug, juist toen de onbeschaamde ook
uit de deur kwam; maar toen hg de dames
in gesprek zag, kon hij niet anders doen, dan
zijn fiets nemen en wegrijden.
De toeriste bleef hem nog in het oog hou
den en zei toen vriendelijk:
„Neem mij niet kwalijk, dat ik u nog een
paar vragen doe. Ik geloof, dat u hier in de
buurt thuis hoort? Ik zag u althans gisteren
door Chatbeck rijden met mr. Rorke Gilchrist.
Logeert u op „The Grange"?"
„Nee, ik logeer er niet, maar ik denk, dat
ik er een tijd blijven zal. Ik heb een betrekking
als „hulp van de moeder" bij een kleinen
jongen".
„O, ik hoop, dat u mij niet erg bemoeiziek
vindt, maar wonen uw ouders ook hier dicht
bij? Heeft u een persoonlijk onderhoud gehad
met mrs. Georg Gilchrist, vóór u de betrek
king aannam?"
„Ik heb geen ouders. Mijn familie woont
voor het grootste deel in het Zuiden van En
geland. Ik heb de advertentie van mrs. Gil
christ beantwoord, maar ik heb haar nog niet
gezien. Zij en de kleine jongen zijn beiden
weg."
..Dat begrijp ik. Ik geloof niet, miss
„Carleton,", viel Janie in.
dat wij u hier lang houden zullen; maar
waarschijnlijk zullen wij elkaar nog wel eens
ontmoeten. Ik ben mrs. Carpmael en mijn
man is hier dokter. Ambtshalve komt hij niet
op „The Grange"; maar daar Chatbeck heel
klein is, zullen wij elkaar af en toe wel eens
spreken. Als het u ooit eens mocht invallen",
en dit met ernstigen blik Janie in (Je oogen
kijkend, „dat u een vriendin noodig heeft,
of althans een vriendschappelijken raad, dan
moet u niet dralen, om u tot mij te wenden"
In gedachten verdiept, zette Janie haar weg
voort. Blijkbaar achtte mrs. Carpmael „The
Grange" geen geschikt verblijf voor een jong
meisje; een opvatting, die zeker zou gedeeld
worden door Elizabeth, om nog niets te zeg
gen van tante Hermione. Was het haar plicht
niet, om zich terug te trekken en een andere
positie trachten te vinden?
Toch voelde Janie er ook niet zooveel voor,
om terug te gaan naar Londen, want haar
enthousiasme voor de wereldstad was wel wat
bekoeld.
,t Is hard, om Stoneshire juist te moeten
verlaten, nu ik tot de ontdekking ben ge
komen, dat het de heerlijkste plaats ter
wereld is!" dacht ze. „Waarschijnlijk doet mijn
afkomst uit het Noorden van het land zich
toch gelden. Ik heb nu het gevoel, of mijn
hart altijd naar het Noorden heeft gewezen,
als de naald van het kompas. Die heerlijke
Noordenwind, die brengt vrijheid aan!"
De „heerlijke noordenwind", die anders nu
juist uit het Zuiden blies, was ineens zóó hef
tig, dat hij haar hoed van het hoofd rukte,
die nu vroolijk in de rivier lag te drijven.
In haar streven, om het ding nog te pak
ken te krijgen, boog zij zich voorover langs
den kant, bleef haken tusschen de lange hal
men en het riet en viel voorover met dit
gevolg, dat de eenige speld, waarmee ze het
haar bijeenhield, ook hopeloos verloren ging
en dat zij dus terug moest naar het huis van
haar werkgeefster; zonder hoed en met het
haar loshangend.
•Ik hoop maar, dat ik Rorke Gilchrist
althans niet ontmoet! Als hij mij zóó zag,
zou hij zeker vinden, dat ik niet goed genoeg
was voor hen! Dus dan zouden de rollen
precies omgekeerd zijn".
(Wordt vervolgd.)
