De dappere voorjaarsbloemen
ï3<e&U fonqmö en mewfo!
KindeAuAlend
RuidAo-tHje.
Oplossing raadsel vorige week
Nieuw raadsel
Een uitvinding die de
wereld veroverde
Mannen in een pak van
asbest.
Villa; Vitamine „C
E D G A R RICE
BURROUGHS
Nee, dat ia te moeilijk geweest, dat raad
sel van de vorige week. Al die letters door
elkaar hebben voor jullie ogen staan dansen
net zo lang tot je er draaierig van werd en
hopeloos en radeloos je potlood hebt neer
gegooid en gezegd: 't Gaat niet? 't Gaat
niet. .Misschien zijn vader en moeder er
toen nog aan te pas gekomen en heeft een
grote broer of zus er over gebogen gezeten,
maar dat alles was zonder resultaat en
vandaag ding je niet mee naar het boek Het
aantal inzendingen was inderdaad schraal
van de week. En de kans om een boek te
winnen was daardoor weer zoveel groter.
Toch was het raadsel heus niet zo moeilijk,
omdat het een vrij gemakkelijke vraag betrof!
Je ziet het aan de oplossing. Ieder moet
tegenwoordig kennen: De regels van de weg
Eenvoudig vind je niet. Vandaag zal ik
het jullie echter gemakkelijker maken. Een
puzzle, die ieder met wat goede wil op kan
lossen. Doe je best en veel succes.
Het boek is deze week gewonnen door:
COENTJE COSTER, Wachtstraat.
Wily Kerkhoven, Leuk, Willy, dat je
woord gehouden hebt en niettegenstaande
je ook op het raadsel bent blijven steken,
me toch een briefje schrijft. Nu, je had ook
wat te schrijven. Wat een leuke spelletjes
doe je bij de streepjes, 't Lijkt me er echt
gezellig en vooral van de zomer, nu je met
Offi, je leidster naar de duinen kan trek
ken.
Tea Geus. We hebben het wel getrof
fen met de Pinksterdagen, Tea, vooral de
tweede dag was een feest- en uitgaansdag.
Wat een menschen waren er langs de weg
en in de duinen en wat een scheppen gezond
heid zijn er opgedaan.
Tea Bok. Ik denk, dat je oplossing en
briefje van de vorige week te laat gekomen
is, Tea, want ik vind het nu pas en daarom
kom ik ookN met m'n gelukwens te laat.
Tweede Pinksterdag was dus een dubbele
feestdag, eigenlijk een driedubbele. Je had
vrij, je was jarig en het was prachtig weer.
Bali, Annie en Cor v. Bijnen. Nu, en
of ik fijne Pinksterdagen gehad heb, drietai.
Daartoe werkte alles mee en ik begrijp dat
jullie ook, evenals natuurlijk al m'n andere
vriendjes en vriendinnetjes, genoten hebt.
AH Teunissen. Vacantie is inderdaad fijn,
maar alleen dan ,als je anders altijd hard
werkt. Vacantie is dan het fijnst als je be
hoefte hebt aan rust en aan ontspan n'ng.
Anders is het een straf. Gedwongen vacantie
is heel akelig. Als je op school je nest doet
en straks met een goed rapport thuis komt,
dan zijn die vier weken vrij een groot feest,
maar voor kinderen die lui en traag geweest
zijn is de vacantie ook vervelend. Zorg dus
dat je tot die eerste groep behoort.
Tini v. Brederode. Ik heb met lui'ak
maar één sleep gehoord, Tini, en gelukkig
geen trommels van de speeltuin, want dat
waren vorig jaar nog de grootste levenmakers
maar van het jaar zijn ze gelukkig met stille
trom vertrokken. En het was fijn voor al
die vroege speeltuinvriendjes, dat het droog
was en de zon al vroeg kwam Kijken en
warmen.
Marietje Weeda. Jij zal wel niet van de
warmte gesmolten zijn, Marietje, want je
bent nog wel een klein beetje op Indië in
gesteld, denk ik. Maar Woensdag was ik
met en bus naar Amsterdam en Hilversum
en toen was het warm, vooral als de bus stil
stond. Als hij reed kreeg je genoeg wind,
maar als hij stil stond, dan smolt je weg. als
het lang geduurd had, was er alleen nog
maar een grote plas water overgeweest.
Mary Jurg. Dat was een schaduw over
je verjaardag, Mary, dat overlijden van je
opa en ik kan me begrijpen, dat je niet echt
blij geweest bent, ook al kreeg je zulke fijne
dingen. Maar dat is de weg, die ieder mens
gaat, veel oude mensen en ook jonge. Tel
kens en telkens worden we erbij bepaald,
dat het leven zo snel voorbijgaat. Jij bent
weer een jaar ouder en gelukkig nog heel
erg jong en ik hoop, dat dit nieuwen levens
jaar zonnig voor je mag zijn. Draag daartoe
zelf bij wat je kunt.
Annie de Hoop. Wat een hoop nieuwe
dingen zijn er bij jullie thuis gekomen, Annie
Een nieuwe kinderwagen voor het nieuwe
kindje, een nieuwe pop voor je zusje en een
nieuwe jas voor jou. Allemensen, 't lijkt een
hele nieuwe familie.
Aaronskelk. Bijna iedere week is er
een vriendje of vriendinnetje, die denkt dat
hij of zij verongelijkt is, Aaronskelk, omdat
de naam niet bij de goede oplossers staat,
maar toen de meneer, die ze nakeek, eens
die foutieve oplossingen bewaarde, bleek
ook telkens, dat die vriendjes en vriendin
netjes zich vergisten en dat er inderdaad
een klein foutje inzat. En dat zal bij jou
ook wel zo zijn.
Arie de Hoop. Hoe was de wandeling
langs de dijk naar Huisduinen, Arie? Na
tuurlijk fijn, met de wind in je haar en de
frisse zeelucht in je longen. Ben je ook nog
op de fiets naar Callantsoog geweest? Dan
zeker door de duinen, hé, want dat fietspad
dwars door de duinen is het mooist. Wat
zal jullie tuin er vrolijk uitzien met al die
bloemen. Ik zal er weer eens opletten, als
ik langs jullie huis rijd.
De Bengeltjes. Gelukkig, dat Jacques
weer bijna beter is. Nee, ik ben tweede
Pinksterdag niet naar Huisduinen geweest,
wel naar de duinen en daar heeft ons vier
tal reuze veel plezier gehad, met van de
heuvels af te rollen en door de hoge struiken
te lopen zodat je alleen maar hun hoofden
zag en grote kuilen te graven en andere fijne
dingen.
Gerard Molenaar. Je hebt het Donder
dagmorgen niet zo bizonder getroffen,
Gerard, met het bezoek aan de Kromhout-
motorenfabriek. 't Was wat donker en er
is een stevige plensbui gekomen. Maar
Donderdagmiddag heeft vast veel goedge
maakt, want toen scheen de zon en was het
buiten niet zo benauwd warm. Vertel me
volgende week maar eens of je het interes
sant vond.
Ger de Vroome. Ik weet waarlijk niet
waarom jouw briefje de vorige week niet
beantwoord is, Ger, maar waarschijnlijk is
het zó mager geweest, dat ik het over het
hoofd heb gezien of het niet de moeite
waard vond het te beantwoorden, anders
begrijp ik het niet, omdat vorige week alle
briefjes beantwoord waren.
Neeltje de Vroome. Dat zeggen lang
niet alle kinderen je na, Neeltje, dat het
raadsel van de vorige week gemakkelijk
was, want wat was de oogst schraal.
Nella Bastiaanse en Lena Coureur.
Jullie wilden graag weten waar Jane, de
vrouw van den beroemden Tarzan, het goed
van haar zwarte japonnetje gekocht had,
omdat je haar daarmee al jaren ziet lopen
en het dus wel van ijzersterke kwaliteit
moet zijn. Voor het aanschaffen van een
schooljurk wilde je nu het adres weten van
den leverancier. Nu, ik kan je vertellen, dat
die jurk van Jane inderdaad bij een Helder-
se firma gekocht is, maar jullie moeten nu
zelf maar eens uitzoeken bij welke.
Jongens en meisjes, de briefjes zijn beant
woord. Ik groet jullie tot volgende week.
Wie wil 172 soldaatjes ruilen voor even
veel weegschaaltjes.
Jan van Bale, Emmastraat 16.
De regels van de weg.
Goede oplossingen ontvangen vans
Goede oplossingen ontvangen van:
Neeltje en Ger de Vroome, Wijnand Eer
stens, Gerard Molenaar, Simon Visser, Riek
Hendrikse, Erna Meyer, Tillie en Ellie Bis
schop, L. Flotat, De Bengeltjes, Arie de
Hoop, Trea Bok, Annie de Hoop, Mary Jurg
Henk Prospor, Jan Bek, Rietje Weeda,
Leontine, Fi.tsje, Neeltje en Coentje Coster
Frans Weissenborn, Jikkie Bruinsma,
Loeki en Annie Janssen, Ida Izeboud, Henny
v. Os. Tiny v. Brederode, Nelly Rotgans,
Ali Teunissen, Bali, Annie en Cor v. Bijnen,
Annie en Co Visser, Marianne Bruin, Nellie
Visser, Hanny Visser Mary Eskes, Ali Doves
Jan Koomen, Aaronskelk.
X. zandvlakte bjj de zee.
X. steengruis; grint.
X specerij.
Xvrucht uit Indië (hier ook te
koop)
X gegraven vaarwater.
X vruchtje (groeit in ons land.
Xgebruiken wjj "Vooral in de
warme dagen.
Xgrote hoop van voorwerpen.
Xmaakt onze haren in orde.
Xprikkelende vrucht (wordt ge-
confijt gegeten).
XStad in Z.-Holl. (bekend uit de
geschiedenis en om de kaas, die
op de markt komt.
De op de kruisjes komende letters vormen
den naam van een sappige vrucht.
Wanneer een nieuwe machine is gebouwd,
die voldoet aan alle eisen en nog mooier en
beter is dan vroegere machines, staan wij
er vol bewondering naar te kijken. Maar
een groter wonder dan de machine zelf is
de uitvinding, de gedachte, die in het hoofd
van den uitvinder is opgekomen, waar hij
misschien jaren aan gewerkt heeft, voor
het helemaal uitvoerbaar was. Hoe ontstaat
zo'n gedachte? Daarop kan de uitvinder
zelf het best antwoord geven en als hij dat
doet horen we dikwijls, dat de tijd en de
omgeving waarin ze leefden invloed heeft
gehad op die gedachtengang.
Bij Rudolf Diesel, naar wien de Diesel
motoren zijn genoemd, en die 80 jaar gele
den werd geboren, kan men wel duidelijk
nagaan hoe hij tot zijn uitvinding van de
dieselmotor is gekomen. Van jongsaf had
de techniek zijn belangstelling, leefde hij
voor machines en motoren. Op de techni
sche school in Augsburg leerde hij een
soort aansteker ken'nen, waarbij een stuk
je tonde] gloeiend werd door het samen
drukken. van lucht; Rudolf Diesel zelf be
weert, dat dit al eenvan de eerste aanlei
dingen tot zijn latere grote uitvinding is
geweest.
Later op de Hogere Polytechnische school
in München werd hij leerling van den uit
vinder van een ijsmachine en van een ma
nier om lucht vloeibaar te maken. Bij de
beide uitvindingen van dien leermeester
kwam juist weer het samendrukken van
lucht te pas. Daardoor werd hij weer een
stapje dichter gebracht bij zijn levenswerk.
Hij was de enige van de leerlingen van
Linde, de leermeester-uitvinder, die door
zijn lessen op nieuwe gedachten kwam.
Toen hij 35 jaar oud was, had hij de plan
nen voor zijn uitvinding zo ver klaar» dat
hij er mee naar een fabriek in Augsburg,
Neurenberg en Essen, ging voor practische
proeven. Jaren van hard werken volgden,
met succes, maar ook met mislukkingen. In
1893 was de eerste proefmotor klaar. Nog
niet helemaal zoals wij de Dieselmotoren
kennen, maar in 1897 was de dieselmotor
toch al de meest practische en voordelige
machine van dien tijd.
Omstreeks het jaar 1900 heeft Diesel met
zijn uitvinding hèt grote succes: hij krijgt
de grote prijs van de wereldtentoonstelling.
In de volgende jaren vechten de fabrikan
ten om het gebruik van de nieuwe motor
voor voertuigen en schepen. De toen nog
nieuwe onderzeeboot bemachtigde hem. Dat
nu de dieselmotor zich ook een plaats heeft
veroverd in de luchtvaart, heeft de grote
uitvinder zelf niet meer mogen beleven. In
1913 al is hij gestorven, juist toen hij op het
toppunt van zijn roem stond.
Er zijn grote ijzergieterijen, waarin het
gevaarlijk is om te werken, als de arbei
ders niet heel goed beschermd zijn tegén
de rondspattende vonken. In Duitsland
heeft men nu voor dergelijke werklieden
pakken gemaakt van asbest, terwijl zij
voor het gezicht een zuurstofmasker dra
gen, dat wel wat van een gasmasker weg
heeft.
Zo zijn ze heel goed beschermd tegen al
het vuur en het gloeiende ijzer, waarmede
zij om moeten gaan.
Niet alleen in de ijzergieterijen, maar
ook aan boord van sommige schepen heb
ben de Duitse rederijen ingezien, dat zij
de passagiers en de bemanning van hun
schepen de grootst mogelijke zekerheid en
veiligheid moeten bieden. Daarvoor trach
ten zij niet alleen door steeds verbeterde
inrichtingen ter bescherming van de men
senlevens op zee, maar ook door vakkun
dige opleiding van de bemanning de veilig-
terwijl men pas op de schepen „Bremen".
heid te verhogen. Passagiersschepen van
de Noord-Amerika- en de Oost-Aziëlijn
van de Noord-Duitse Lloyd hebben, ter be
strijding van brand, buitengewone veilig
heidsmaatregelen genomen. De bemanning
beschikt over rookmaskers en rookhelmen,
„Europa", „Columbus", „Scharnhorst",
„Potsdam" en „Gneisenau", evenals op ver
schillende touristenschepen is overgegaan
tot het instellen van een speciale brand
wacht, die in tijd van nood beschikt over
kleren van asbest, zodat zij zich onmiddel
lijk naar de haard van de brand kunnen
begeven en op die manier kunnen trachten
het vuur spoedig meester te worden, in-
plaats dat men gedoemd is, op een grote
afstand te blijven, omdat men daartoe door
de grote hitte gedwongen is.
Jullie hebt natuurlijk allemaal wel eens
van vitamine „c" gehoord, een zekere stof,
die in de groente veel voorkomt. In Hon
garije 'woont professor Szentgyorgy, die
zijn villa Vitamine „C" genoemd heeft, om
dat hij door zijn onderzoekingen naar deze
vitamine schatrijk geworden is.
De Winter was laat begonnen en dat kon
hij zichzelf maar niet vergeven, want nu
had hij zo veel tijd verloren. Al gauw zou
die Lente weer komen en dan was het ge
daan met z]jn heerschappij. Maar daar
voelde hij weinig voor, hij wou dit jaar
eens wat langer regeren en toen de Lente
uit het Zuiden naar het Noorden kwam,
stuurde de Winter haar een ijzige Noor-
dewind tegemoet. Die joeg haar zoveel
sneeuw in het gezicht, dat de arme Lente
niet meer uit haar ogen kon zien en ten
slotte helemaal verdwaalde. Zij werd zo
moe, dat zij maar op een beschut plekje in
het bos ging liggen en insliep.
sneeuwklokjes, narcissen en crocusjes. En
toen de vogels de bloemenstemmetjes hoor
den, zetten ze ook hun lenteliedjes vast in,
om de Lente toch vooral te roepen. Maar
de Winter werd er wakker van en kwam
brommend en dreigend naar ze toe. De
kleine vogels kropen angstig weg, de bloe
men krompen ineen van kou, de zonne
stralen klommen gauw weer naar boven.
En de Lente kwam maar niet! Maar iedere
dag probeerden zij het weer: als de Winter
zijn slaapje deed, riepen en zongen ze, de
klokjes luidden, allemaal om de Lente
wakker te maken. Als dan de Winter kwam
bromde hij wel altijd, maar daar trokken
En als de Zon haar stralen uitzond om de
Lente te zoeken, dan zette de Winter er
gauw een paar grote wolken voor, *waaruit
dikke harde hagelkorrels rolden, zodat de
zonnestralen gauw terug gingen. De kleine
zangvogels hadden wel verteld, dat de Len
te al onderweg was, maar toen was de Win
ter boos geworden. Eindelijk konden de
bloemen het van verlangen niet meer on
der de grond uithouden. Ze keken al eens
of zij er niet was, maar er was niets van
haar te zien. Toen begonnen ze te roepen
met hun fijne heldere stemmetje, maar
daar kwam de Winter en zei, dat ze dade
lijk hun mond moesten houden. Dat deden
ze verschrikt, maar toen de Winter midden
overdag even een dutje deed, begonnen ze
toch weer. De zonnestralen waagden zich
ook gauw op de aarde en liefkoosden de
ze zrch ten slotte niets meer van aan. De
Winter zond toen zijn hagel en zijn nacht
vorsten nog eens op ze af, maar die had
den al niet zo vee] kracht meer. Ze zeiden,
dat hun tijd voorbij was en dat ze niet
meer tegen de lucht konden en zenuwach
tig werden van dat geroep van de bloemen
en gezang van de vogels. Daar had de
Winter dus ook al niet veel meer aan. En
de voorjaarsbloemen gingen maar door en
er kwamen steeds meer, tot.... eindelijk
de Lente wakker werd. En toen haastte zij
zich met rasse schreden naar het Noorden
waar ze op haar wachtten. En zij was blij,
toen de bloemen en vogels haar daar al be
groetten en dankte hen voor het roepen
en luiden. Maar de Winter verdween met
al zijn gezellen, zodra hij de Lente zag ver
schijnen.
DOOR
No. 2.
Vele weken achtereen was de Rus aan boord
van de „Marjorie W" gebleven, die langs de
kust kruiste. Gecharterd door een rijk syndi
caat was ze voorzien van een laboratorium
om met een staf van geleerden en technici aan
boord, uitgezonden om nieuwe vindplaatsen
van een natuurproduct te ontdekken, dat tot
nu toe tegen hoge prijs in Zuid-Amerika werd
ingevoerd. Het werk had de expeditie naar 'n
eonzaam eiland aan de Westkust van Afrika
gebracht, waar het schip nu voor anker lag.
Gedurende deze maanden van gedwongen niets
doen begon de eentonigheid van het leven aan
boord de bemanning zwaai te vallen en her
haaldelijk hadden ze toestemming gekregen
om naar land te gaan. Verre van dankbaar te
zijn voor zijn redding, begon Paulvitch, nadat
hij zijn lichamelijke krachten had terugwon
nen, zijn metgezellen te haten. Nog te zwak
om te werken, werd hij spoedig aan zijn lot
overgelaten en door de zeelieden geduld, omdat
ze medelijden met zijn geknakte gezondheid
hadden. Ook hg had op zekere dag, beu van
het eentonige leven aan boord, toestemming
gekregen om mee naar de kust te gaan. Het
eiland was dicht begroeid; een ontoegankelijke
wildernis reikte tot aan het strand. De geleer
den waren ver het land ingetrokken, zetten
hun onderzoekingen voort, terwijl de scheeps
bemanning ging vissen of jagen. De rus, ver
laten als gewoonlijk, wandelde op het strand
heen en weer en ging tenslotte onder een grote
boom liggen slapen. Een uur later werd hij
wakker door de aanraking van een hand op
zijn schouder. Met een ruk zat hij overeind
en. zag een grote mensaap, die naast hem
stond te schetteren, terwijl hij hem nauwkeu
rig opnam. Paulvisch huiverde toen hij op
sprong, bevend over al zijn leden. De aap
stond eveneens op. Er was geen hulp in zicht.
De aap trok hem aan zijn schouder en smeekte
klagelijk. Half verblind van angst trachtte
Paulvitch te ontvluchten. De aap volgde hem,
terwijl hij de man bij zijn arm vasthield.
