Het wegencongres geopend Een gevaarlijk schipperstrucje Zwaardere eischen voor particuliere woningbouw Men moet de dieven niet wijzer maken Minister van Buuren spreekt de openingsrede uit Amsterdam wordt wakker Plezierreisjes van belastinggelden Koninklijke gift Steun voor suikerbieten Een eiland, dat zijn schatten vergat Bekend postzegel verzamelaar overleden Tarwebloemheffing verlaagd Geen gebrek aan kleine Italianen Viermaal viel de bijl Het Amsterdamsche raadslid Internationale politie bijeen. Drukke veraaderingHet oe~ Het congres streeft naar onder ling begrijpen der volkeren, waartoe goede internationale verbindingen een spoorslag kun nen zijn. Het achtste internationaal wegencongres !n het Kurhaus te Scheveningen is gisteren door den minister van Waterstaat, Mr. Dr. Ir. J. A. M. van Buuren officieel geopend. In breede trekken ging de minister de ge schiedenis van het wegennet van ons land ha, er op wijzende, dat in tegenstelling met het buitenland, ten onzent de behoefte aan snelverkeer niet zoo spoedig is gevoeld door onze goede waterwegen. Eerst onder Keizer Napoleon is de aanleg van wegen met groo- te schreden gevorderd en in den loop der 19e eeuw kwam een verdere uitbreiding tot stand. Toen het motorverkeer zijn intrede deed en zich op zoo snelle wijze ontwikkelde, on dervond men bij ons dezelfde moeilijkhe den als in het buitenland. Een onderwerp, dat uitvoerig werd behandeld op de congres sen, door de association internationale per manente des congres de la route georgani seerd, waarvan Nederland van den begin ne af lid is geweest. Daarop hebben achtereenvolgens bestuurs maatregelen, fiscale wetten en verbeterings projecten den stand van zaken op het peil gebracht zooals men dit op het oogenblik kan aanschouwen. De geologische en geographische verhou dingen in het westelijk deel van Nederland hebben er toe geleid, toen de noodzakelijk heid werd gevoeld om betere wegen aan te leggen, een geheel nieuw net van primaire wegen te ontwerpen. Ook bij secundaire wegen verkoos men dikwijls den aanleg van een geheel nieuwen weg boven de verbetering van een ouden bestaanden weg. Nadat reeds in 1920 met de verbetering van het Nederlandsche wegennet een aan vang was gemaakt, is dit sedert 1927, en vooral in de laatste jaren, volgens 'n voor op gesteld plan in uitgebreiden vorm voort gezet. De minister wees daarna den buiten- landschen bezoekers op de groote moeilijk heden, die de Nederlandsche ingenieurs hebben te. overwinnen en de groote kosten, welke met den wegenaanleg gepaard gaan, zoodat f300.000 per K.M. niet abnormaal is. In 1938 was niet minder dan 30 millioen voor wegenaanleg en ver betering beschikbaar gesteld. Uitvoerig schetste de minister daarna de beteekenis van het wegennet is onze Oost. Het net van hoofdwegen op Java omvat op dit oogenblik een lengte van ongeveer 10.000 K.M., op de overige eilanden tezamen van ongeveer 12.000 K.M. In zijn slotwoord zeide de minister, dat hij niet anders verwachtte, dan dat dit congres een succes zal worden. Moge deze verwachting verwezenlijkt worden, aldus spr. en moge het congres ook bijdragen tot. de goede verstandhouding der volken. De burgemeester van Den Haag had reeds een welkomstwoord gesproken, voor de mi nister zijn openingsrede uitsprak. Na den minister sprak de heer Ir. Ge- linck, voorzitter van het congres, een kort woord. Spr. wees er de congressisten op dat zij hun werkzaamheden in de vergaderzalen te Scheveningen kunnen afwisselen door 'n keuze uit 18 excursies die hen in staat zullen stellen visueel na te gaan hoe hier te lande achtereenvolgens zijn: het landschap, de lokale kleur, de verkeers- toestanden ,de wegen van verschillende Soort, en de bij den wegenaanleg gevolgde werkwijze, nog afgezien van bijzonderhe den als stedenbouw-architectuur, groote wa terwerken, havenwerken, industrie, land en tuinbouw, en watersport. Als laatste spreker trad op de heer M. Mahieu, president van de Association In ternationale permanente des congres de la route, de voorzitter van de internationale vereen iging dus. De kern van sprekers rede was, dat de internationale vereeniging voor wegencongressen haar welomlijnde taak heeft in de gedaanteverandering der beschaafde wereld, want zij zoekt naar middelen tot verbetering van de levens omstandigheden. Heden ten dage moeten automobielen, spoorwegen en vliegtuigen hun krachten vercenigdcn, teneinde het onderling begrijpen van allen die op onze aarde wonen te begunstigen en wij zijn verzekerd, dat wij zoodoende werken voor het geluk van onze onderscheidene naties, besloot de heer Mahieu. De aanwezigen. Z.K.H. Prins Bernhard woonde, vergezeld van zijn adjudant, kapitein de Roo van Aldenverelt, persoonlijk de zitting bij. Voor H-M. de Koningin was aanwezig Haar Op perstalmeester Baron Bentinck. Verder werden opgemerkt: de. 'deken van het corjis diplomatipue, en vele leden van dat corps, de voorzitter van de Tweede Kamer, de commandant van het veldleger, de Commissarissen der Koningin in Zuid- Holland, Noord-Brabant en Drente, eenige wethouders van 's-Gravcnhage cn vele an dere autoriteiten. De zaal was rondom getooid met de vlag gen van de 39 deelnemende naties. Na de redevoeringen bovengenoemd heb ben afgevaardigden van verschillende lan den hulde aan het >Vderlandsche initiatief betuigd. Wijnkoop stelt vragen. Het communistische gemeenteraadslid D. Wijnkoop heeft verzocht in den Amsterdam- schen Raad te mogen interpelleeren, naar aanleiding van het droevig ongeval in de Ortheliusstraat., waarbij door vallend ge steente twee kinderen werden gedood. De heer Wijnkoop dringt er in zijn interpella tie op aan, dat de eischen aan particuliere woningbouwers te stellen, veel zwaarder moeten worden. Interpellant stelt verder voor de bouwverordening te wijzigen en becritiseert het feit, dat het ongeval aan een samenloop van omstandigheden wordt toegeschreven. De hoofdstad ontdekt haar bouwval. Het ernstige ongeluk in de Ortheliusstraat waar Vrijdagavond twee kinderen door los geraakte gevelstukken zijn gedood, heeft velen wakker geschud. Ook heden is de hulp van de brandweer weer ingeroepen voor het verwijderen van loszittende gevelsteenen en dergelijke, in de Keizerstraat voor vier perceelen tegelijk en voorts nog op een tiental andere plaatsen in de stad. Oneerlijk ontvanger staat terecht. De belastingontvanger van Gulpen ver diende duizend gulden per jaar. Dit was niet genoeg voor zijn plezierreisjes, welke hij met vrienden en vriendinnen in het Bel gische gebied placht te ondernemen. Een greêp in de gemeentekas... en het ontbrekende was er. Op een handige manier wist de vroolijke ontvanger steeds de kaste korten te dekken, maar tenslotte barstte de bom. Wegens verduistering van fl. 8800. hoorde hij gistermorgen de officier van Justitie te Maastricht twee jaar gevangenis straf tegen zich eischen. De uitspraak is over veertien dagen. Voor Chr. vacantlescholen. De vereeniging Christelijke vacantiescho- len heeft een belangrijke gift ontvangen van H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Ju- liana# - jp r— 1 Landbouwcrisisfonds helpt 'de fabrieken, Dc Minister van Economische Zaken Heeft bepaald, dat uit het landbouw-crisisfonds steun wordt verleend aan fabrieken op een hoeveelheid op suiker verwerkte suikerbie ten van den oogst 1938 van ten hoogste 1.575.000.000 kg. tot een zoodanig bedrag, dat door de fabrieken voor garantiebieten, aan de daarvoor in aanmerking komende telers f 10.25 per 1000 kg. netto zal kunnen worden uitbetaald, met dien verstande, dat slechts steun zal worden uitgekeerd ten aanzien van de hoeveelheden suikerbieten, welke zoowel geteeld als aan eenige fabriek geleverd zijn door den teler, aan wien blij kens een door hem over te leggen schrifte lijk bewijs ten minste een zoodanige hoeveel beid garantiebieten door de centrale is toe gewezen. Gouden pannen op de daken MILLIOENENSCHATTEN OP DE DAKEN VAN ARMZALIGE HUTTEN. Een onaanzienlijke zwarte Japan- sche stoomboot, die al in de haven der „doode schepen" ligging had gekozen, ls, uitgerust met nieuwe machines, onderweg naar het eiland Sado, om daar letterlijk ver geten schatten op te graven. De geheele geschiedenis is zonder twijfel uniek in de wereld. Juist, op het merkwaardige oogenblik, dat wij in Nederland in een soort „goud-spanning" verkee- ren met het oog op de eventueele resultaten, die de „Karimata" nabij Terschelling met haar goudgraaf werk zal boeken, bereikt ons een zeer merkwaardig bericht uit het Verre Oosten, ditmaal niet van het Chineesche oorlogsfront, maar van de kleine expeditie naar verborgen goudschatten die een eenvoudige Japansche vrachtstoomboot onder neemt. In oude Japansche boeken, waarin "de ge schiedenis van eeuwen is vastgelegd, yindt Meenende, dat hij voor den soo- veelsten keer bedrogen werd, pleegde brugwachter een straf baar feit. Het komt meermalen voor, 'dat schippers, die met hun vaartuigen bruggen moeten passeeren en sig naal, geven, opdat de brug zal wor den geopend, bij nadering zien, dat ze er toch wel onderdoor hadden kunnen varen en op die gronden meenen geen bruggeld verschuldigd te zijn. De brugwachters, die toch zich de moeite hebben gegeven, de brug open te draaien, worden op deze wijze het slachtoffer en welk gevaar aan dit schipperstrucje ver bonden is, bleek wel gisterochtend voor het Haagsche gerechtshof, voor welk college de brugwachter te Alphen aan den Rijn in hooger beroep moest terecht staan. Hij was door de rechtbank te Den Haag wegens het in gevaar brengen van het verkeer te water, waardoor levensgevaar kan ontstaan, veroor deeld tot een geldboete van f 50. subs. 20 dagen hechtenis. Hoe Tiet gebeurde. De feiten Hebben zich als volgt voorge daan. Op 17 September van het vorig 'jaar voer de sleepboot „Japico" 's avonds op de Hij- manswetering te Alphen aan den Rijn en moest de Molenaarsbrug passeeren. De schipper gaf drie stooten met de sirene, waarop de brug werd opengedraaid. Toen de sleep naderbij was gekomen, streek de sleepboot zijn lichtmast en de brugwachter meende, dat nu weer het bekende trucje zou worden toegepast en draaide de brug dicht. De sleepboot ging onder de brug door, doch het stuurhuisje, dat een eind boven het dek uitstak kwam met de brug in aanraking en werd vernield. De schipper kon nog net bijtijds uit het huisje springen en werd op die wijze voor verwonding of erger behoed. „Waarom streek ft de lichtmast?" vroeg de president, mr. D. Lodder, aan den schip per, die als getuige werd gehoord. „De schipper van de sleepboot Had last van de lichten, die iets gedraaid waren", was het antwoord. President: „Maar werkte die manoeuvre niet verwarrend?" Volgens verdachte weï, doch getuige stelde zich op het standpunt, dat hij toch drie stooten op de sirene had gegeven en dat was voldoende. Doordat het donker was, had verdachte de stuurhut niet gezien, anders zou hij na tuurlijk die gevaarlijke manoeuvre niet uit gevoerd hebben. De procureur-generaal, vond de handel wijze van verdachte hoogst roekeloos. Hij heeft eerst de brug opengedraaid en draai de die op het laatste moment dicht, zoodat het sleepschip niet meer kon stoppen. De manoeuvre was ook zeer dwaas. Om dat hij bang was, dat het kwartje brug geld hem zou ontgaan, verricht hij die ma noeuvre dubbel, draait eerst de brug open, dan weer dicht, waarna hij voor de sleep de brug weer zou moeten openen. In verband met het gevaar van deze han delingen achtte spr. verdachte schuldig en vroeg bevestiging van het vonnis van de rechtbank. De verdediger, meende, dat drie elemen ten voor de strafbaarheid schuld, levens gevaar en vernieling van het vaartuig ontbraken en concludeerde tot vrijspraak, Uitspraak 27 Juni, men de bijzonderheden van het goudeiland Sado, het. stille, vergeten eiland in de Ja pansche Zee waar heden ter dagen geen mensch meer voet aan wal zet. Maar wajt had dit eiland dan eens met goud te ma ken? En zou het niet mogelijk zijn dat daarvan thans in den modernen tijd nog de vruchten te plukken zijn? Deze en der gelijke vragen werden opgeworpen in Ja pansche regeeringskringen in het bijzonder toen de behoefte naar goud zich met het oog op den oorlog in China allengs sterker deed gevoelen. Een jong JapansdH officier, terugkeerenid van het oorlogsfront met een verwonding die hem verdere activiteit op het krijigs terrein voor goed onmogelijk zou maken, bood zich terstond aan deze kwestie eens te onderzoeken en op te helderen. Maar zelfs de Schepen zijn in Japan op het oogenblik ten gevolge van den strijd tegen China heel schaars. Zelfs was zoo langzamerhand al het materiaal dat met wat goeden wil nog even bruikbaar was van het „scheeps- kerkhof" gehaald en weer in dienst gesteld. Maar na lang zoeken vond de officier dan nog een kleine vrachtboot van 4000 ton, waarvan de knarsende en ver roeste machines met veel ambitie, geest drift en vakkennis ten slotte nog wel te re- pareeren bleken. En met dit schip, dat na zijn afdanking dus nog eens voor een groote taak werd opgetuigd, ging de „kapitein" op zekeren dag aan de griilige en door dc eeuwen verweerde kust van Sado voor anker. Wat hij hier op .dit eiland der vergetel heid vaststelde was even zonderling als sensationeel. Er bevindt zich op het geheele eiland maar een dorp dat dezelfde naam draagt. Dc bevolking houdt zich in het leven door het verbouwen vkn rijst. Met booten die meer doen denken aan groote waschtohben, trekken dc visschers van het eiland er op uit naar de zee en vangen hun visch op even moeilijke als primitieve wijze met behulp van zelfvervaardigde hamhoe- speren die zij met een zekere vaardigheid als „harpoeniers" in zee slingeren. sprokene.~ geheim. De heeren H. J. Versteegh, hoofdcommis saris van politie te Amsterdam, K. H. Broe^ hof, commissaris van politie aldaar en M. C. van Houten, oud-kolonel der koninklij ke marechaussee te Doorn, vertegenwoor digden ons land op het 14e jaarlijksche con gres der internationale politie, gehouden te Boekarest in Roemenië. Het was van de Roemeensche regeenng een aardige gedachte zoo vertelde de heer Versteegh de deelnemers aan het congres in de gelegenheid te stellen het nuttige met het aangename te vereenigen. Zij had een passagiersschip beschikbaar ge steld, waarmede de congressisten de Donau afvoeren van Boekarest tot aan de Zwarte Zee. Aan boord van dit schip werden de zittingen gehouden. Op het besprokene kon de heer Versteegh niet nader ingaan. Het waren geheime ver gaderingen van vakmenschen en... men moet de dieven niet wijzer maken dan ze al zijn. P. W. WALLER t Iri den ouderdom van 69 .jaar is Zondag ƒ.1. te Overveen Pieter Wilhelm Waller, in het leven voorzitter van het bestuur van het Nederlandsche Postmuseum. In de we reld der postzegelverzamelaars heeft hij zich een bijzonderen naam verworven. Het was een bewonderenswaardige daad, dat Walter zijn geheele bezit in 1924 aan den staat ten geschenke aanbood, met de bedoeling, dat hierdoor,een kern gevormd zou worden voor een Postmuseum. Aldus is ook geschied. Ook invoerprijsverschil naar beneden Met ingang van Heden is de heffing op tarwebloem van f3.50 tot f3.30 verlaagd en is het invoerprijsverschil van f 5 op f 4.80 teruggebracht. Italie's geboorteoverschot stijgt. Volgens de laatste officieele gegevens woonden op 31 Mei van dit jaar in Italië 43.007.000 zielen. De bevolking telde 43.175.000 zielen. Het geboorteoverschot beliep in de eerste vijf maanden ongeveer 175.000 tegen over 144.000 in de overeenkomstige periode van het vorige jaar. Een vrouw en drie mannen ter dood gebracht. Vier personen, drie mannen en een vrouw zijn gisterochtend te Berlijn terechtgesteld. Zij waren ter dood veroordeeld wegens land- en hoogverraad. Zij hebben gepoogd in Zuid-Duitschland een communistische organisatie op te bouwen en hebben hiertoe in verbinding gestaan met communistische functionnarissen in het buitenland en heb ben tevens militaire geheimen aan het bui tenland verraden, aldus het Duitsche nieuws bureau. Het zijn Liselotte Hermann, Stefan Lo- vasz en Joseph Steidle, alle drie van Stutt- gart en Arthur Goeritz van Manzell. De ac tie tot bevrijding van Liselotte Hermann, een hekend socialiste, heeft dus niet mogen baten. Maar naast de verarming van het eiland van het oogenblik waren toch nog overal de sporen te vinden van vroegere beduidende welstand. En de menschen, die heden ten dagen als. armen behuisd zijn en een ar moedig leven leiden, moeten enkele hon derden jaren geleden ware orgiën van weelde hebben aangericht. Bedroevend en verarmd, dat is de indruk die men van de huisjes van nu op dit eiland krijgt. Om elkander te beschutten en te steunen met het oog op de ver schrikkelijke stormwinden die het eiland bij tijden teisteren, zijn ze vlak tegen-elkaar gebouwd. En zoo armzalig als hun huizen zijn, zoo verarmd zijn ook de menschen, hun kleeren, hun uiterlijk, hun heele be staan. De daken der huisjes zijn ter,be scherming tegen den wind be schermd door steenen die er in rijen aaneengesloten op liggen. Steenen, die door de zee genoeg zaam aan land zijn gespoeld en steenen die doortrokken zijn met goudaders, die in bijzonder gunstige gevallen tot 45 goud bevatten! Nochtans zijn deze steenen op het eiland van niet meer waarde dan alle andere. Steenen met goud zijn immers naar believen overal aan de kust te vinden. Elke storm brengt nieuwe voorraden Een sensationeele ommekeer In den aanvang zagen de eilandbewoners de opwinding van den Japanschen officier met de grootste onverschilligheid aan. De geschiedenis van den goldrush van Sado was op het echt-Japanschc traditiegetrou we eiland goed bewaard gebleven. De ge- luksdroom vond een 350-tal jaren geleden een einde. In die dagen bracht een koop man met een voor de begrippen van dien tijd bijzonder groot schip het goud naar Japan en daarvoor bracht hij als tegenpres tatie allerlei nuttige dingen terug die men op het eiland voor het levensonderhoud noodig liad. VLIEGTUIGRAMP. Met eigen machinegeweer laag geschoten. Een legervliegtuig werd naar beneden schoten met z'n eigen machinegeweer de eenige inzittende, een sergeant-vlie^. nier werd gedood. Vacantiegahgers op het strand te down, Shèppey, sloegen een gevechtsvlieg, tuig gade, dat oefeningen uitvoerde. Ze gen 'hoe het dook en rees, hoe het op (fc,, rug vloog, loopings maakte en hoe het t«n, slotte daalde in ondiep water, vertelt de Daily Express. De vlieger heeft bij hef 'dalen mef machinegeweer op een schijf gemikt, maar de kogel raakte een der vleugels van he( vliegtuig, dat onmiddellijk krachtig begon heen en weer te slingeren. i i Toen de machine daalde, hraK een 'der vliegels af en zoo stortte de machine heer. De vliegenier sprong met z'n parachute er* uit en viel in zee. Een boot haastte rJcjj naar de plaats, waar de piloot was neerga, komen. De man werd gevonden en met grooten spoed naar het ziekenhuis overga bracht. Hij stierf echter kort na aankomst aldaar# un. EEN VEELBELOVENDE KNAAP. Veroordeeld wegens inbraak en mishandeling, tot drie jaren tuchthuisschool, ij Voor 'de Rechtbank te Woodridge fëuJ, folk) moest een jongen van vijftien jaar te- recht staan, omdat hij een vrouw van zes en 70 jaar met voorbedachten rade had verwond. De knaap had ingebroken in de woning der oude vrouw en was in het bezit van een luchtpistool. De rechtbank veroor. deelde hem tot drie jaren tuchthuisschool, schrijft de Daily Express. Hij werd gearresteerd, juist toen men po litiehonden op zijn spoor had gezet. Op dezen jeugdigen misdadiger werden be vonden een zwart luchtpistool, een breek- ijzer, een zwart masker met een zwarte kap en een bril met hoornen randen. Na z'n arrestatie zeide de jongen: „Ik wist, dat die oude vrouw geld had en ik had het plan haar te beroovcn. Ik heb haar slechts eenmaal met het breekijzer gesla gen, en ik heb haar ook met m'n pistool gedreigd, maar het pistool was niet gela den." TIEN COBRA'S IN EEN ZAK. Het zoet gefluit van een slan genbezweerder. De Engelsche gezanï te Caïro ontdekte tot zijn niet geringe verbazing, dat in zijn villa 'een aantal gevaarlijke cobra's zicï ophielden. De gezant en zijn vrouw wilden het week end doorbrengen in hun huis in de woes tijn te Komoshelm, in de buurt van Fay- oum-oase en daar ontdekte hij de slangen. Dorpelingen slaagden erin één slang te dooden, maar zij slaagde ner niet in de anderen te vangen. Toen herinnerde een van hen zich, dat er in de buurt een slan genbezweerder woonde. Deze werd door den gezant ontboden en in diens tegenwoordig heid en in die van z'n vrouw begon de man op. een bamboefluit te blazen. In min der dan tien minuten verschenen er niet minder dan negert jonge cobra's, die ge heel waren gehypnotiseerd door de mu ziek. Eén tiende, gevaarlijker en grooter dan. de anderen, verscheen toen de man op het punt stond, heen te gaan. De slang volgde de negen jongen, die de slangen bezweerder in een zak had gevangen. Toen konden de gezant en z'n vrouw rustig gaan slapen, voegt de Daily Ex press aan dit bericht toe. Maar op zekeren dag bleef hij uit. Had hij zich met den winst heime lijk uit de voeten gemaakt? Was' hij het slachtoffer geworden van een storm op zee? Od het eiland geloofde men er niets van, maar men verkeerde nochtans in onzeker beid. Neen, men was van meening, dat de vroegere koopers geen be langstelling meer hadden voor het „gele metaal". En daarmee, wat volkomen begrijpelijk is, verloren! de eilanders ook zelf hun belang stelling voor dit metaal. En de nood van den tijd dwong hen er al spoe dig toe om zich aan te passen en' op andere wijze te trachten in hun Onderhoud te voorzien. En zoo ge beurde het dat zij weer rijst-ver- bouwefs en visschers werden, wat zij voordien ook altijd geweest wa ren. De goudschatten worden radicaal vergelen en, gelijk gezegd, men hechtte er zoo v\el' nig waarde aan, dat de steeneni zonder eenig bezwaar werden gebruikt om als deking op de huizen dienst te doenu Een ziet, thans ontwaakt het eiland tilf zijn slaap van vergetelheid van 350 jaar- De heele bevolking is thans bevangen door een goudkoorts, als was men in Alaska, en op het kustgebied zoeken zij het uitge* s .kt0 steen veld af om steenen te °n' dekken die goud kunnen bevatten. De bun 'o njk. En intusschen is liet merkwaardig® stoom vrachtschip al voor de tweede rnaa onderweg naar Sado, thans uitgerust met do modernste machines cn instrument1®11 voor het wassehen van het goud die ''e vvéreld kent. Ook goudmijn-ingenieurs be vinden zich aan boord; binnen twee of dn® maanden verwacht men dat het schip 1110 de eerste goudlading naar Japan zal te- rugkeeren. Een eiland 'dat zijn rijkdom volkomen vergat... lllen z0ll ^et voor f|.<,n modernen f'.ld voor volkomen onmogelijk hebben Se' houden.., 6 J y

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1938 | | pagina 8