vim
TARZAI
RADIO
Ook Indië viert den
Nationalen Feestdag
De Hooge Raad van
Arbeid
Een leeftijdsgrens voor
middenstandsbestuurders
Haringvisschers moeten
meer rusttijd hebben
EDGAR RICE
BURROUGHS
Naar een register voor
het bouwbedrijf
tegen arbeidsverbod voor
de gehuwde vrouw
Lek in de schoorsteen
veroorzaakte brand
De versterking der Ned*
Indische vloot
M PROGRAMMA
VjO
DOOR
No. 25.
De zoon van Tarzan dacht nu nog slechts
aan de wilde vreugde van het leven, om zijn
durf tegenover de listen en de macht van de
jungle te stellen. Hij wist niet wat vrees was,
trouwens zijn vader had ook nooit vrees ge
kend. De aap en hij hadden slechts een korte
afstand afgelegd, toen de jongen de lucht van
een leeuw rook. Hij glimlachte. Er was iets in
hem, dat hem deze lucht uit alle andere van
de jungle deed herkennen, zelfs als Akoet hem
niet verteld had, dat de leeuw in hun nabijheid
was. Er was een overgeërfde instinct, dat hem
de haren te berge deed rijzen en hij uitte een
wilde kreet. Er liep een rilling over zijn rug,
die hem een eigenaardige sensatie gaf, welke
hjj nooit te voren had ondervonden; hij was nu
een ander schepsel, voorzichtig, waakzaam, op
zijn hoede. Hij voelde dat het een strijd op
leven en dood zou worden. De lucht van Numa,
de leeuw, veranderde de jongen in een beest.
Hij was op korte afstand van Akoet, toen hij
plotseling de waarschuwende schrille kreet
van .de aap hoorde. De jongen, die zich vlug
omdraaide, zag vlak voor hem datgene, wat
al zijn zenuwen als stalen kabels deed span
nen. Op zijn pad stond een slanke, prachtige
leeuwin, haar geel-groene ogen keken hem
vals aan en een grote leeuw. Achter de leeuw
bulkte de aap, maakte groot misbaar om de
aandacht van het dier af te leiden en de jon
gen allerlei aanwijzingen te geven. Maar Sabor
liet zich niet van zijn stuk brengen. De jon
gen stond tussen haar en haar makker. Het
was verdacht. Misschien had hij verborgen
bedoelingen met haar heer en meester of wilde
hij hem doden. Een leeuwin is kort aangebon
den. Het gekrijs van Akoet maakte haar woe
dend. Ze uitte een grommend keelgeluid en
deed een stap naar de jongen toe. „De boom!"
gilde Akoet. De jongen draaide zich om en
vluchtte. Op hetzelfde oogenblik volgde de
leeuwin hem met een snelle, gebukte sprong.
Troependéfilé en vlootrevue op
6 Sept. a.s.
Officieel is medegedeeld, dat de Indische
regeering heeft besloten 6 September, den
dag waarop 40 jaar geleden de plechtige
inhuldiging van H.M. de Koningin te Am
sterdam plaats had, tot nationalen feest
dag te verklaren.
Verder is aldus de N.R.Crt. de medewer
king van de kerkelijke autoriteiten inge
roepen om op 5 September, evenals zulks
in Nederland geschiedt, godsdienstoefenin
gen te houden ter gedenking van het re-
geeringsjubileum.
De leerlingen vans cholen zullen op 6,
7 en 8 September vrij hebben.
Te Weltevreden zullen de troepen defi-
leeren voor den Gouverneur-Generaal, langs
het paleis. Daarna zal de G.G. de vlootre
vue voor Priok bijwonen, waaraan ook de
luchtvaartafdeeling van het leger met
eonige vliegtuigen zal deelnemen.
In verschillende garnizoenen, waar een
voldoende aantal troepenafdeclingen aan
wezig is, zal een troependéfilé, dan wel
een marsch door de stad worden gehouden.
Daar, waar artillerie is gelegerd, zullen
saluutschoten worden afgegeven, zooals be
paald voor een verjaardag van H.M. de
Koningin.
Van iandswege zullen gelden beschikbaar
worden gesteld voor versiering en verlich
ting van landsgebouwen, welke daarvoor in
aanmerking komen.
Ten slotte is bepaald, dat zij, die werken
onder vigueur van het Werkliedenregle-
ment-1934, ook over genoemde vrije dagen
loon uitbetaald zullen krijgen.
Namen van patroons en archi
tecten moeten worden opgeno
men.
In de jaarvergadering van den Ned. Aan-
nemersbond en Patroonsbond voor de bouw
bedrijven in Nederland, welke momenteel te
Amsterdam wordt gehouden, werd o.m. uit
voerig van gedachten gewisseld over het in
stellen van een register voor het bouwbedrijf.
In overleg met andere daarvoor in aan
merking komende organisaties, is een rap
port samengesteld met het doel te komen
tot een wet, welke een dergelijk register
voorschrijft.
Hierbij ligt het in de bedoeling, dat een
ieder, die als patroon en architect kan optre
den, in dit register moet zijn opgenomen.
Voorts geeft het register aan welke bepa
lingen in acht moeten worden genomen en
welke sancties bij verkeerde edragingen
moeten worden toegepast.
Na uitvoerige besprekingen werd het
hoofdbestuur gemachtigd in deze richting
verder werkzaam te zijn.
De Hooge Raad van Arbeid, die de
zer dagen onder leiding van prof.
mr, P. J. M. Aalberse vergaderde,
heeft naar de Msb. meldt, met 25 te
gen 15 stemmen afwijzend geadvi
seerd inzake het voorontwerp van
wet houdende beperkende bepalin
gen inzake arbeid van gehuwde vrou
wen.
Voor de doelmatigheid van het vooront
werp hebben zich uitgesproken 6 leden en
er tegen 25 leden.
Tenslotte heeft de raad zich met 29 tegen
10 stemmen uitgesproken voor de wensche-
lijkheid, dat alvorens een wetsontwerp tot
regeling der onderhavige materie bij de Sta-
ten-Generaal aanhangig wordt gemaakt,
een onderzoek wordt ingesteld naar 1. den
omvang van het verschijnsel in de verschil
lende bedrijven, 2. de motieven, op grond
waarvan deze gehuwde vrouwen in die be
drijven werkzaam zijn, 3. de vraag, of op
grond van de aldus verkregen gegevens, een
algemeene, dan wel een regeling bedrijfsge-
wijze, de voorkeur verdient.
Amslerdamsche winkeliersver-
eeniging zou de grens op 65 jaar
willen stellen.
De algemeene winkeliersvereniging te
Amsterdam hield een ledenvergadering in
„Krasnapolsky" aldaar, waarin ook ter
sprake kwam het denkbeeld tot het instel
len van een leeftijdsgrens voor bestuursle
den van de eigen vereeniging en van de
overige bondsinstanties. De meerderheid
sprak zich uit voor een regeling, waarbij
deze leeftijdsgrens gesteld wordt op 65 jaar
met de mogelijkheid van het verlecnen van
dispensatie door de instantie, welke ook
het benoemingsrecht heeft. Algemeen was
men het er echter over eens, dat ge
streefd moet worden naar een stelselmati
ge verjonging der bestuurscolleges. Dit is
echter alleen te bereiken, indien de jonge
ren voor de middenstandsaangelegenheden
een grootere belangstelling toonen dan
waarvan zij thans blijk geven. Daarom werd
op de daadwerkelijke medewerking der jon
geren een dringend beroep gedaan.
Aanbod van de Reedersvereeni-
ging inzake den vrijen tijd van
den hand gewezen.
Naar aanleiding van de door de
Reedersvereeniging voor de Neder-
landsche Haringvisscherij gedane
publicaties doelen de besturen van
den Centralen Bond van Transport
arbeiders én den Ned. R. K. Bond
van transportarbeiders St. Bonifa-
cius, mede, dat het aanbod aan de
bemanningen om direct na aan
komst twee uur vrij te" geven door
hen, na overleg, als onvoldoende
van de hand is gewezen.
Immers is er in de gevallen waarin twee
uur vrijaf wordt gegeven geen sprake van
eenige rust, voor met het zware werk van
het lossen der lading, eventueel het laden
van het zout, moet worden begonnen. Het
is in die gevallen slechts een snel bezoek
brengen aan het gezin.
Daarbij mag erop gewezen worden, dat
laden en lossen van haring en zout circa
acht uur zwaren arbeid vordert.
De onafgebroken periode van vrijen tijd
wordt eerst genoten tusschen twee reizen
na beëindiging van het lossen der haring
en eventueel het laden van het zout.
De weinige uren rust, direct na binnen
komst, worden in rekening gebracht bij den
totalen rhihimum rusttijd.
Het wordt door do arbeiders noodzakelijk
en door de organisaties als volkomen rede
lijk geacht, den vrijen tijd direct na bin
nenkomst, met het oog op de noodige uren
rust, voordat met nieuwen arbeid wordt
begonnen, op ten minste zes uren te be
palen.
Het is ook zeker geen overmatige sociale
eisch indien men rekening houdt met den
zwaren arbeid aan boord gedurende de
reis. Voor Vlaardingen achtten de organi
satie-besturen 60 uren binnen liggen met
het oog op de regeling van den vrijen tijd
aldaar, eveneens een alleszins redelijk ver
langen.
Woonhuis te Berlicum een prooi
der vlammen.
Gistermorgen te omstreeks tien uur is
te Berlicum brand uitgebroken in het woon
huis tevens apotheek van den arts W.
Truegg. Men slaagde erin nog iets van den
inboedel naar buiten te brengen. De brand
weer van Berlicum kon echter niet voor
komen dat het huis geheel uitbrandde. Al
leen de muren zijn blijven staan.
Vermoedelijk moet de brand worden toe
geschreven aan een lek in den schoorsteen.
Den gcheclen dag is de brandweer giste
ren nog met de nablussching bezig ge
weest.
Huis en inboedel waren verzekerd.
MEER GAS IN PLAATS VAN VOORRANG.
Militair uit Utrecht bij botsing
gewond.
Gistermorgen reed de 2e luitenant J. H.
uit Utrecht per motorrijwiel in de Noorder
Amstellaan, richting Apollolaan te Amster
dam.
Bij de kruising N. Amstellaan en Schel-
destraat had hij voorrang moeten verlee-
nen aan een vrachtauto van de meubelfir
ma Pander, welke in de Soheldestraat in
de richting Scheldeplein reed.
Inplaats daarvan gaf H. meer gas en
botste met een harden slag tegen de even
eens in volle vaart zijnde vrachtauto op.
De motorrijder slbeg tegen den grond en
liep een wonde aan het achterhoofd en een
liciite hersenschudding op.
De G.D. vervoerde het slachtoffer naar
het O.L.V. Gasthuis, waar hij in het Ma-
riapaviljoen is opgenomen.
Het tempo te langzaam? Klacht
over geheimzinnig gedoe bij het
Departement van Oorlog.
Verschenen zijn de afdeelingsverslagen
van den Indischen Volksraad over de be
grootingen van de Departementen v. Oorlog
en Marine voor 1939.
Ten aanzien van de begrooting
van het Departement van Oorlog
merkten sommige leden op, dat,
volgens hun meening, de geheim
houding te ver is doorgedreven. De
versterking van de weermacht dient
in versneld tempo te worden nage
streefd, daar een hoogstbedenkelijke
achterstand moet worden ingehaald.
Enkele leden wezen, aldus de N.R.Crt.,
op het primaire belang van 'de economi
sche zelfstandigheid van Nederlandsch-In-
dië. Men vroeg of de regeering bereid is
in groote trekken een overzicht te geven
van de legerorganisatie, waarop men thans
aanstuurt'. Een goede bezetting en een vlotte
werkwijze van de staatsmobilisatie wordt
van groot belang geacht.
Ten aanzien van het afdeelines-
verslag van het departement der
Marine waren ook hier sommigen
van meening, dat de uitgaven te
beknopt en soms bepaald onvol
doende zijn toegelicht.
Enkele leden, achtten, met het oog op
de internationale verhoudingen, een vloot
volgens de plannen die in het jaar 1921 be
stonden, noodzakelijk.
Men vroeg of uit de vermindering
van de kapitaalsuitgaven voor het
materieel betaald door Nederland,
van f 19.000.000 tot f 9.000.000 moet
worden geconcludeerd dat een ver
sterking van de vloot in langzamer
tempo zal geschieden.
Onder meer werd nog verdere aanschaf
fing van motor-torpedobooten gevraagd.
ZATERDAG 9 JULI 1938.
Hilversum I, 1875 en 415.5 m.
VARA-Uitzendlng. 10.00 10.20 v.m. en
7.30—8 00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten)
10.00 Morgenwijding.
10.20 Uitzending voor Arbeiders in de Conti-
nubedrijven.
12.001.45 Gramofoonmuziek (Om 12.15
Berichten)
2.00 Causerie „Tien jaar Natuurvrienden-
werk".
2.15 Gramofoonmuziek.
3.00 Reportage.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.30 Esperanto-Uitzending.
4.50 Gramofoonmuziek.
5.40 Literaire causerie.
6.00 Orgelspel.
6.30 Gramofoonmuziek.
7.00 Filmland.
7.30 Causerie „Wondergeloof en wonderverh."
8.05 Herhaling SOS-Berichten.
8.07 Berichten ANP. VARA-Varia.
8.20 De Ramblers, het Esmeralda-Septet en
solisten.
9.45 VARA-Orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.35 Accordeonduo.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.45—12.00 Orgelspel (Gr
Hilversum n. 301,5 m.
KRO-Uitzending.
8.009.15 Gramofoonmuziek. 8 15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstige causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoomnuziek.
(Om 1.15 Berichten).
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
3.00 Kinderuur.
4.00 Berichten, hierna KRO-orkest.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Vervolg concert.
5.30 Esperantonieuws.
5.45 De KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Angst en dwang op godsdien
stig gebied".
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP, Mededeelingen, Bericht,
8.15 Overpeinzing met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 De KRO-Boys en solisten.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.00 KRO-Melodisten m.m.v. solist.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Sportpraatje.
10.5512.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
door Jan W. Jacobs
12.
Ja, Clara geloofde vast, dat de Zwerver een
zending te vervullen had, dat hij eenmaal
succes zou hebben, dat al stuurden de dag
bladen en tijdschriften hem nu al zijn arti
kelen en verhandelingen terug over „het val-
sche wezen van de film" of „hoe de film is
en hoe zij zou moeten wezen" zij was er
van overtuigd, dat er eenmaal naar hem zou
geluisterd worden, dat hij zooals mevrouw
Waldorp het zeer terecht noemde een zielc-
dokter was, die de kranken zou genezen.
Clara was vast overtuigd, dat de Zwerver
volgelingen zou vinden en dat zij gezamenlijk
de wereld van die filmrage zouden genezen
en dan... dan zou ook de val van dat canaille,
van die juffrouw Lettie Fieberman komen...
Ja, nu hadden ze succes ongelooflijk suc
ces ze zou het niet eens weten als de
Zwerver het haar niet verteld had maar
de Neerlanda moet prachtig gaan, zóó goed,
dat Edmond Ribourdin zich bijna niets meer
gelegen liet liggen aan zijn aardewerkfabriek.
Ze deden maar" zij maakte zich er niet langer
druk over, zij had er al ellende genoeg van
gehad.
Dat de Zwerver zich zoo inspande, dat hij
over een poosje zelf naar Amsterdam zou
gaan om den grooten strijd van dichtbij te
volgen, dat was zjjn roeping, zijn zending
ja, Clara Ribourdin was zelfs bereid, zooveel
als ze kon, het te steunen, maar verder wilde
ze met de film niets te maken hebben... En
ze gaf den Zwerver een flinke chèque om zijn
campagne te steunen.
12.
Maar de groote strijd, waar Clara zich niet
voor interesseerde, was inmiddels ingezet en
werd met verbeten felheid gestreden. Het was
begonnen met den zegetocht van „De Roman
eener Industrie". De Neerlanda verkocht haar
over de geheele wereld de Neerlanda
vestigde met een schok de internationale be
langstelling op de ontwikkeling der Neder-
landsche filmindustrie. De dagbladen gaven
portretten en artikelen over Lettie Fieber
man die de productie van de Neerlanda
leidde en buiten „De Roman eener Industrie"
de eene interessante film na de andere uit
bracht. Alle aanbiedingen die ze kreeg, wees
ze van de hand; bij de Neerlanda kon ze haar
ideeën uitwerken, zooals zij dat wilde, boven
dien had ze in Amerika bij de Union-World
zooveel meegemaakt, ze kon zóó slecht haar
teleurstellingen en haar leed vergeten, dat er
niets zaligers en beters was dan zich heele-
maal in haar werk te verdiepen. Want een
maal, o, lang geleden, had ook zij een roman
gehad, had ze liefde genoten van een jong
en veelbelovend filmacteur ja. hij was al
flink op weg om naam te maken, een ster
te worden... Als zij er Ribourdin een enkele
maal van vertelde, kwam er een lachje om
haar lippen, en iets van een droom in haar
oogen... Ze keek dan precies als dat Japan-
sche meisje dat maar niet kon vergeten... dat
iaar in jaar uit dacht aan de kus onder de
kerseboom en aan haar trouweioozen min
naarGelukkig, dat Ribourdin oud en
wijs genoeg was om zulke droomen niet meer
te willen beleven
Maar Lettie Fieberman kón ze niet ver
geten, wilde ze niet vergeten. En daarom
wilde ze ook nooit meer een voet zetten in
Hollywood... daarom ook dacht ze met vol
doening terug aan haar eigen groote succes,
de verfilming van „De Roman eener
paardjes en schuitjes de spil van de molen
is geroest... En de man wordt krankzinnig als
hij zich verlaten gevoelt, alleen moet blijven in
zijn zingenden toren...
Zoo voelt Lettie Fieberman zich. En als ze
niet oppast, wordt ze dood-ongelukkig, want
ze heeft nu niet de kracht meer om zich te
verzetten tegen de overtuiging die de artikelen
van den Zwerver en zijn aanhangers haar heb
ben bijgebracht. Ze werkt nu niet meer met
plezier aan de lilms die de Neerlanda in opbouw
heeft.
En alles wat zij doet, wordt nu sterker dan
ooit doortrokken van de gedachten aan wat i-.-
zou moeten doen, wat ze zoo graag doen wilde
Het verleden van Hollywood, toen ze nog
verliefd was op dien jongen heerlijken dweper
die met pjannen van filmhervorming rondliep
toen nog geen musch hem kende, dat verleden
herleeft in Lettie Fieberman, het maakt zich
meer en meer van haar meester zij kent de
technische mogelijkheden, zij weet wat er met
de film te bereiken zou zijn in dienst van den
vrede, de volkenverbroedering, den arbeid, de
bestrijding van ziekten en ellende, de ontwik
keling der massa. Ze weet, dat de film de
schoonste wereldtaal is, die de menschheid
zich maar zou kunnen wenschen en dage
lijks ziet zij met meer ergernis en wroeging
hoe de film thans gebruikt wordt door een
paar geldnajagende concerns, ten slotte door
twee rijke gekken, om elkaar te bestrijden en
de massa vol te stoppen met valsche roman
tiek
Het gevoel van vrijheid, van de mogelijk
heid te kunnen brengen w zij wilde, zich te
ontwikkelen zooals dat moest dat heerlijke
gevoel dat Lettie Fieberman beheerschte toen
zij pa.' in dienst trad van Ribourdin en zijn
Neerlanda heeft niet lang geduurd zij is
nu niet gelukkiger, zij voelt zich nu niet
rijker dan de eerste de beste automobiel
monteur, die eiken dag hetzelfde stukje werk
duizendmaal herhaalt zij voelt dat zij even
arm is al eens der paksters, die dag-in-dag-
uit eenzelfde zakje cp dezelfde plaats leggen
zij weet, dat zij niet vrijer is dan een der
millioenen arbeiders, die in alle bedrijven
steeds hetzelfde eentonige werk moeten doen
die de eindelooze film van hun leven in het
donker ontwikkelen; alle plaatjes hangen aan
elkaar, door een minimaal onderling verschil,
is er een eindeloos bewegen in eentonigheid,
in afhankelijkheid, in onrecht-zijn, in ontaard
heid ,in leelijkheid, in leugen, bedrog, onwaar
achtige verbeelding, verwachting- en begeerte.
Deze massa's leven bij de genade van de Ri-
bourdins en de Leslies. En glimlachend kijken
de machtige bezitters af en toe naar de enkele
op -tandeling die zich verbeeldt geroepen te
z(jn om de wereld om de levensfilm te
hervormen. O, ja, zoo'n oproerkraaier krijgt
wel eens gelegenheid zijn denkbeelden aan den
man te brengen. De Ribourdins en de Leslies
zijn niet zoo kleinzielig oi. dat niet toe te
staan. Ze zien er z$frs een zekere sportiviteit
in om te weten óf, en hoeveel, aanhangers die
schreeuwers hebben, hoe ver hun invloed gaat
zp willen ook wel gebruik maken van de
nieuwe ideeën die deze nieuwlichters af en toe
hebben maar toch houden zij deze provoca
teurs scherp in het oog om,... indien werkelijk
gevaar mocht dreigen voor de rustige ontwik
keling der maatschappij te kunnen ingrijpen.
Dit alles overwoog Letty Fieberman en zij
voelde, dat ze nu in de eerste plaats zoo goed
mogelijk moest werken aan haar nieuwe ideaal
aan het evangelie van de vrijheid, om zich zoo
gauw mogelijk te verlossen van Ribourdin en
zijn Neerlanda...
13.
Lettie Fieberman wilde werken, ze kon niet
langer nutteloos rondloopen. Wat ze in dienst
van de Neerlanda deed, was geen werken, dat
was tijdverknoeien. Ze wilde niet, als de ar
beider in zijn zingende toren, krankzinnig wor
den. En 't zong aan alle kanten in en om haar
van de plannen die haar vervulden zij voelde
zich of zij één der bondgenooten was, die de
wereld de ontwikkeling en de wijsheid, de
kameraadschap en de liefde moesten brengen,
of zij uitverkoren was om de menschen te
helpen de letters en de woorden uit het levens
boek te leeren en zij verh -ugde zich er op,
denkende aan de toekomst, waarin het mensch
dom ziel" zou verlustigen in datgene wat het
bereikt had.
Lettie Fieberman dwaalde door de stad, ver
vuld van den brief dien zij Ribourdin zou schrij-
"n Vanavond „tond zij niet meer alleen, van
avond zou zy toetreden tot het verbond der
opstandigen, vanavond warm de Ribourdins
en de Leslies en hun trawanten een tegen
stander rjjker geworden: een onverzoenlijke!
Vermoeid van het dwalen zocht zij het lokaal
van één der stadseetzalen op en schreef een
krachtigen brief waarbij zjj haar contract met
de Neerlanda verbrak Er waren alle mogelijke
mannen en vrouwen in de eetzaal armen
en de armsten der armen! Het was of Lettie
voelde, dat dit de eenige plaats was, van
waaruit zij Ribourdin schrijven moest. Het
was een gebouw des verbonds, van het ver
bond der zwervers al wisten en vermoed
den de meesten dezer niet, dat er ook onder
hen waren, die rusteloos over de wereld gin
gen om hun belangen te verdedigen, om hun
verzet voor te bereiden, om eindelijk hun
zingende stad van welvaart en geli k in het
land der vrijheid te veroveren!
Een enkele keek tersluiks naar haar en at
dan gulzitf verder.
(Wordt vervolgd.)