merika wil weer
sensatie...
I
ROBLEMEN
DER JEUGD
IJ GAAN DE
WI[DE WERELD IN
Zaterdag 6 Augustus 1938 Vierde blad
DE FILM ALS PROEF WEER ZWIJGEND
Loopen met lijn twee
MEER ACTIE EN MINDER
VERMOEIENDE GESPREKKEN.
de meeste techniek. Doorslaggevend voor
het succes yan een film is zijn kunstzinnige
waarde, hetgeen bewezen wordt door de
voortdurende afwisseling van successen
van het eene land naar het andere. De Ver-
eenigde Staten hebben zich tot nu toe steeds
weten te handhaven, in de eerste plaats, om
dat ze over geweldige middelen beschikken,
maar ook, omdat men daar in de filmate
liers een discipline kent, die zijn weerga
niet heeft. Eén ding hebben zij'echter steeds
gemist: de kunstzinnige eenheid en de
onbelemmerde kunstzinnige inzet van de
persoonlijkheid van den spelleider.
Alle grooten gingen naar Hol
lywood,
maar slechts weinigen hebben er stand
kunnen houden. En sinds jaren waren het
buitenlanders, uit Europa, maar wat steeds
sterker dan zij was, was de souvereiniteit
van de directeuren, die op succes belust wa
ren. Zij gingen van het standpunt uit, dat
gemaakt moest worden wat de grootste in
vloed op het grootste deel van het publiek'
kon uitoefenen. En daarmee komt men
weer tot dezelfde fout: de Amerikanen wil
len films maken voor de 130 millioen Ame
rikanen en eigenlijk voor de gcheele we
reld.
De producenten zijn van meening, dat ze
weten, waar het publiek van houdt, maar
dat is niets dan hun eigen smaak. Hier
zou slechts één uitweg zijn: een origineele
kunstenaar zijn eigen gang te laten gaan.
Hiervan zijn de Hollywood-magnatcn zich
nu langzamerhand bewust geworden, maar
nog steeds hebben zij de moed niet, hiernaar
consequent te handelen. Men is nu van
plan, de filmsterren eerst, wat hun talen
ten betreft, te onderzoeken. Maar weer
stuit men hierbij op dezelfde fout: de men
schen, die de a.s. sterren examineeren, be
slissen volgens de maatstaf van Hollywood
en hebben dus dezelfde maatstaf als die
voor de films. Men blijft dus in een vicieuze
cirkel ronddraaien. En ondanks deze test-
inrichting is het dus zeer waarschijnlijk,
dat Hollywood het roer zal moeten om
gooien": meer actie en sensatie en minder
vermoeiende en inspannende dialoog!!
Er wordt gezegd, dat te veel films van
categorie B zijn, films, die weinig geld ge
kost hebben, waarin beginnelingen speel
den en die tengevolge hiervan niet met de
noodige zorg gemaakt werden, wat regie
en tekst betreft. Het publiek heeft zich
hieraan reeds zoo gewend, zoo heet het ver
der, dat het deze tweederangs-werken niet
meer kan waardeèren. Voorts wordt naar
voren gebracht, dat het publiek meer en
meer de dialoog begint te verafschuwen,
ei: dat het tegenwoordig weer liever films
met veel actie ziet. Dit wil dus zeggen, dat
de verfynde smaak weer uitgaat naar de
primitieve tijden, toen de handeling het, ge
heel beheerschte. Dientengevolge worden
de films in Hollywood tegenwoordig eerst
weer „zwijgend" gecontroleerd, opdat dui
delijk hun actie-waarde blijkt. Intusschen
hebben twee films, n.1. „Robert Hood" en
„Test Pilot", waarin de actie hot hoofdbe
standdeel vormt, terwijl de dialoog tot een
minimum beperkt is, een buitengewoon
groot succes gehad.
BUUTEü KEATON,
De mogelijkheden uitgeput.
Uit de theorie, dat het filmpu
bliek zon veeleiscbend geworden is,
mogen de vervaardigers nog cenige
troost halen, maar geheel doorslag
gevend is ze niet. Het is waar, dat
de kranten caricaturen publiceeren,
waarin bijvoorbeeld een man met
de ziekenauto uit de bioscoop weg
gehaald wordt. Door de lengte van
de verfooning zijn zijn ledematen
zoo stijf geworden, dat hij zich niet
meer bewegen kan, terwijl hij boven
dien geestelijk overspannen is. Over
nog een ster uit den tijd der stomme
films.
onder het feit lijdt, dat de Ameri-
kaansche film alle mogelyke onder
werpen volkomen uitgeput heeft. Er
bestaat dan ook niet veel hoop, dat
deze filmhorizon in afzienbaren tijd
uitgebreid kan worden.
De film was in de geheele wereld eerst
een industrie, waaruit zich tal van kunst
zinnige eischen ontwikkelden. Hij is de
duurste vorm van kunstschepping, heeft
het meeste kapitaal uoodig, en bovendien
Tal van gevaren bedreigen de
jeugd, wier vele sociale, moreele
en andere moeilijkheden om
een oplossing vragen
jfifcÉlalllab Met de ver-
>x^Ejj8Bhk C -schei-ping van
j°n&e men-
yigJ| 'i schen, is men
v v/ rstecds meer ge-
f iTe^b e n^e^v er-
winnen. Werden deze vroeger door de oudere generatie dikwerf
niet of nauwelijks ernstig genomen, den laatsten tijd is daarin
gelukkig veel veranderd en de jaren brachten den ouderen
inzicht en erkenning. Op sociaal-, zoowel als op moreel en sexu-
eel gebied, heeft de jeugd haar problemen en zij zijn vaak niet
minder nijpend dan die, waarvoor de oudere menschen van
tijd tot tijd worden geplaatst. Niet minder nijpend, maar daar
enboven, wat de consequenties betreft, meermalen vèrstrek-
Rita Oehmen's levensbeschrijving lijkt eenigszins op die van haar kunst
zuster Barbara Stanwyck. Ofschoon zij als kind het ideaal had zen
delinge te worden en naar China te gaan, werd Rita Oehmen dan
seres. En nu is zij hard op weg een beroemd filmactrice te
worden. Men zal haar in Nederland zien met Georg O'
Brien, in „Een Mensch Onder Schot", een R. K. O.
product. In Chfcago op 24 Juni geboren bleek het
dat Rita Oehmen reeds als klein kind bijzon
dere danstalentfïrt aan den dag legde,
tiaar vader, een gewezen voordracht
kunstenaar, leerde haar de grond
beginselen van 't metier en op T"
vijfjarigen leeftijd traden
Rita en haar broer
I reeds in een be
kend theater
te Chicago
op.
kender en belangrijker voor het ver
der leven. Men gaat dit vraagstuk
dan ook gelukkig niet langer onder
schattend voorbij, doch verdiept zich
als oudere erin, om ze te begrijpen
en er inzicht in te krijgen. De mate
rie is er belangrijk en interessant
genoeg voor. Er verschijnen steeds
meer boeken over de psychologie der
jeugd en meermalen kan men inte
ressante en leerrijke voordrachten
op dit gebied volgen. Ook de film
heeft er zich reeds enkele malen mee
bezig gehouden. Met haar groote
suggestiviteit. De namen zijn voor
het grijpen: „Ontwakende Jeugd" en
„Meisjes in Uniform" van prof. Carl
Froelich; de stomme film „Tusschen
14 en 17", Waschneck's „Acht Meis
jes in een Boot" en de onlangs uitge
komen Oostenrijksche film „De
School der Jeugd", Een jongen van
nauwelijks achttien jaar, die het zich
zelf wat zijn omgang met de andere
sekse betreft, al heel gemakkelijk
maakt, die daarom veel geld noodig
heeft en een middel ontdekt om een
veel jongere leerling te chanteercn,
een meisje met een sterk minder
waardigheids-complex, dat ten on
rechte van diefstal wordt verdacht
enz., bieden niet alleen stof genoeg
voor een boeiende en interessante
film, maar vermogen ons tevens in
zicht in en begrip voor de problemen
der jeugd te geven. En als, zooals in
het onderhavige geval in de Ufa-
film „Problemen der Jeugd" de
stof met zooveel fijnzinnigheid en
distinctie, met zooveel liefde voor de
jeugd is behandeld, dan is dat een re
den te meer, om het uitkomen van
deze rolprent met meer dan gewone
belangstelling tegemoet te zien.
Hoewel Ida Volmar,
de blonde schoone, die
met Ginger Rogers en
James Stewart in de
R.K.O.-film Kvacions
Lady optreedt, het ove
rigens alom bekende
wandellied van Joop
de Leur wel niet
kent, stapt ze er noch
tans lustig op los. De
wijde wereld in! Maar
ze heeft de zorg voor
haar uiterlijk niet ge
heel vergeten.
Ze draagt hier een
zomersch mantelpakje
naar een model van
den mode-ontwerper
der RKO studio's Ed-
ward Stevenson. De
coupe van het jasje,
dat evenals de rok uit
geribde zijde bestaat,
is geprononceerd, sluit
met twee knoopen en
heeft revers die puntig
uitloopen. Het eenige
contrast in dit en
semble is een vroolijk
marineblauw riblint op
de wit vilten Breton-
sche baret. Let eens op
hoe elegant hierbij Ida
Volmar haar witleeren
„knapzak" draagt.
Het derde lustrum.
Vijftien jaar bestaan thans de in Cul-
ver City bij Hollywood gelegen studio's
der grootste Amerikaansche filmmaat
schappij, de Metro-Goldwyn-Mayer, die
het teeken van den brullenden leeuw in
haar handelsmerk voert. In 1923 begon
nen met een fusie, welke de voltooiing
van de toenmaals grootste super BEN
Hur mogelijk maakte, is Metro-Goldwyn-
Mayer sindsdien gebleven een „huis vol
menschen": de grootste maatschappij,
die er niet tegen op ziet, één film per
week af te leveren, doch ondanks haar
samengesteldheid steeds onder de vaste,
jarenlange leiding van experts met den
„mastermind" de filmmarkt beheerschte.
Namen als Louis B. Mayer en Nicolas
Schenck hebben niet voor niets een uit
zonderlijke klank gekregen in de heele
filmindustrie en ook daarbuiten.
lang niet overmatig groot. In vele gevallen
waren ze zelfs zeer matig. Een nieuwe de
pressie dus! Maar daarnaast openbaarde
zich ook een zekere onzekerheid, gebaseerd
op zclfcritiek. Nadat ongeveer twee maan
den geleden de productie-magnaten zich
reeds verplicht gezien hadden, zich zeer
onvriendelijk uit te laten over de hoeveel
heid „tweede-rangsfilms", maar ook over
de kwaliteit van de „cersterangsfilms" (dat
zijn films, die met alle mogelijke hulpmid
delen tot stand gekomen zijn) nadat voorts
deze ontboezemingen aangevuld waren 'met
klachten over te hoogc gages van overschat
te en te oud geworden filmsterren, is thans
Amerika opgeschrikt door de mededeeling,
dat, gezien deze klachten van het publiek,
besloten is, oude films, waaronder zelfs
zwijgende, weer op te voeren.
M'ary Pickford en Ruster Kcaton. Tom
Mix en Fatty, Gloria Swanson, weer op het
witte doek...
Dit is evenwel tegen alle traditie in; de
traditie, zooals gezegd, gebiedt, dat de
nieuwste film al het voorafgaande overtreft.
Nu, oude films op te voeren, stuit vele Ame
rikanen tegen de borst, zooals het hen ook
tegen zou staan, wanneer de oude exempla
ren van kranten uit vroeger dagen gele
verd werden. Men kent de film slechts in
het kader der sensatie, zoozeer zelfs, dat
het verschijnen van een oude film op een
donderslag aan den helderen hemel zou
gelijken.
Wat dan?
Het publiek in Amerika is de ge
wone films moe. Men wenscht eens
iets anders te zien, dan de geringe
actie en de uitgebreide dialoog. Het
verlangen gaat juist uit naar meer
actie en sensatie. Hiermee heeft de
filmstar! dan ook wel degelijk reke
ning te houden.
verzadigdheid mag bestaan, maar ze
wordt niet veroorzaakt door de vol
heid van hetgeen geboden wordt.
Deze oververzadigdheid gaat veel
eer terug tot de kwaliteit, waarvan
gezegd kan worden, dat deze zeer
Hollywood heeft een slechten winter ach
ter den rug. De inkomsten van de biosco
pen, die immers alle aan de groote produc
tie-ondernemingen verbonden zijn, "waren
MARY PICKFORD,
de ster uit het zwijgende tijdperk.