ÏARZAN
Vijf minuten Olympiade-Finsch
Een verstokt
moordenaar
Radioprogramma
door
EDGAR RICE
BURROUGHS
De reislust kreeg hem te pakken
No. 76.
Tantor, de olifant, flapte lui met zijn oren
toen hij langzaam door de jungle liep. Nu en
dan rukte hij met zijn slurf een sappige vrucht
van een tak af. Op zijn brede nek zat Korak,
de aapman. Ze legden dagelijks slechts enkele
kilometers af. Wat voor doel had Korak? Hij
wilde niet naar een speciale plek gaan. Sinds
hij jaren geleden Meriem had verloren, was het
leven doelloos. Hij was tevreden met voedsel
en slapen. Vandaag was hij van de troep van
de Sheik op het spoor gekomen, maar het in
teresseerde hem niet. Alles wat hij wenste was
nooit meer een menselijk gezicht te zien, want
deze brachten hem altijd verdriet en moeilijk
heden. Het was jaren geleden, dat hij zo ver
naar het Noorden was gekomen en het gezicht
van de rivier haalde hem een beetje uit zijn
apathie. Hij hield zich een poosje met vissen
bezig en rolde zich toen in een boom om te
slapen. Numa, die beneden hem brulde, maakte
hem wakker. Hij zag, dat het nacht was ge
worden. Opeens trok er iets zijn aandacht. Hij
luisterde. Was er iets in de boom behalve hij
zelf? Ja, hij hoorde het geluid van iets, dat
naar boven trachtte te klimmen. Toen de klik
van de kaken van de krokodil in het water be
neden! Korak gluurde naar beneden. Tegen de
flauwe afscheiding van het water zag hij het
lichaam van een man, die aan een van de on
derste takken hing. Zwijgend klom de aapman
naar hem toe. Hij voelde een hand onder zijn
voet. Korak bukte zich, groep het lichaam
onder hem en droeg het veilig in de takken.
Het verzette zich zwak en sloeg naar hem,
maar Korak schonk hier niet meer aandacht
aan dan Tantor aan een bij zou hebben ge
daan. Hij legde zijn prooi op een grotere hoogte
veilig in een oksel van een dikke tak en zette
hem met de rug tegen de stam. Numa, bene
den, brulde van woede, omdat hg zich zijn
prooi zag ontgaan. En zo redde Korak, de aap
man, Morison Baynes..
Met Tervetuloazullen de gast-
heeren ons begroeten.
Klein woordenboek voor sport,
keuken, weer en- overwinning.
Vele bij de Olympische Spelen ge-
interesseerde lieden waren reeds
eenige jaren geleden begonnen voor
de komende Spelen iets van de
bloemrijke taal van Nippon te lee-
ren. Zij allen zijn nu halverwege
terug moeten keeren om zich te ver
diepen in een taalstudie, die vol
strekt niet minder moeilijkheden zal
bieden dan de Japansche. Voor onze
ooren klinkt de taal van Suomi
van het Finsche volk aantrekke
lijk, rijk aan accenten en plastisch
maar welke moeilijkheden, haar
te leeren!
„Hijvaa Paivaa, hoort men 'als vreemde
ling meestal het eerst: „Goeden dag". Har
telijk zeggen de Finnen het. Zij wenschen,
wat zij zeggen. Want in Finland leeft men
en doet men, zooals men denkt en spreekt.
Woord is hier woord gebleven.
Sport moeilijk uit te spreken.
De Finsche woorden zijn over het, alge
meen lang. Het Firusche „woordje" voor
sport is „Urheiluo", het sportveld heet „Hr-
heilluokentta en het groote Finsche sport
instituut dat aan alle Finsche athletcn hun
grooten vorm geeft, wordt „Urheiluopisto
Vierumaki" genoemd.
In het heerlijke Finsche land, een der
meest gastvrije ter wereld, zal men de gas
ten met een hartelijk „Tervetuloa", d.i.
„welkom" begroeten. Op de eerste vraag
„Kuinka Voitte?" Hoe gaat hot U
moet dan met oen „Goed, zeer goed" „Ki-
tos" geantwoord worden.
I-Iet Finsche volk met zijn aange
boren goeden smaak zal zijn gas
ten zeker een aangenaam onderko
men verschaffen. Waar kan dit
anders liggen dan aan de schoone
kust met het uitzicht op rots en zee
of in de omgeving van het stadion
dat, door bosschen omgeven, zelf
op rotsen gebouwd is. Overal is de
stad in het lichte Noorden, de Wit
te Stad, zooals men haar noemt,
aantrekkelijk en haar omgeving
biedt natuurvrienden veel om van
te genieten.
De training, „Valmcnnus" zal de athleten
der naties naar de „Urheiluokentta, het
sportveld of naar de overdekte roepen, ter
wijl de gewone bezoekers zich aan de Fin
sche keuken te goed kunnen doen. Deze is
zeker niet minder veelzijdig dan die der an
dere landen van het Noorden. In de „Ra-
vintola", het restaurant, kan men zijn hart
ophalen aan den rijken Finschen lunch,
„Lounnas".
Puuro als ontbijt.
In de families, in het bijzonder
echter in de sportfamilies, wordt
als ontbijt de „Puuro" een brij van
tarwe, rogge of haver met boter
en melk gegeten. Men drinkt daar
bij extra een glas koude melk
„Kylmaa Maitoa" verfrischt en
Puuro houdt gezond en geeft goed
bloed en sterke zenuwen, zei men
mij in de Urheiluopisto Vierumaki,
waar deze brij door alle athletcn ge
geten wordt.
Met het Smörbröd, dat wij uit de Scandi
navische landen kennen, begint men te
lunchen. Voor den Lounas gunt men zich
den tijd, men kent geen haast in Finland.
„God heeft de haast niet gemaakt", zeggen
de Finnen, „het waren de mensehen".
Finsche voorgerechten ,Voileipiipöyta"
vruchten, salades, visch- en vleeschrechten,
dikwijls met room toebereid, staan iederen
deelnemer aan den Finschon lunch in groo
te hoeveelheden ter beschikking.
Specialiteit: Lohi zalm.
Een Finsche specialiteit is vooral de
zalm, „Lohi". In reusachtige exemplaren
vangt men deze visschen in de stroomver
snellingen. Lohi, gebraden, gekookt en on
gerookt, slechts gezouten gegeten, is voor
de Finnen het heerlijkste eten. Een andere
echte Finsche delicatesse is de rendierbout,
„Poronlika". Dorstige kelen worden hoofd
zakelijk met „Kalja" een zuurzoet biermost
gelaafd. „Kirnupiima" Finsche joghurt
krijgen de athletcn.
In Midden-Finland en Karelië eet men
als delicatessen kip met rijst en visch
„Piirakka" genoemd ken een visch op
ongeveer dezelfde wijze toebereid, „alla
kukko".
Maar hef eerste geschenk van Fin
land aan zijn gasten zal de „Sauna"
zijn. Wel is waar moet eens een Ne
derlander gezegd hebben, toen men
hem voor de tweede tot het Sauna
bad uitnoodigde: „Neen, dank II,
ik wil liever in Nederland sterven",
maar in het algemeen zal toch de
vraag, wilt U baden „Tahdotteko
Kayda Saunassa?" met ja beant
woord worden.
Want men voelt zich als een koning,
wanneer men uit den stoom van het Sauna
bad komend onder kan duiken in het hel
dere zeewater aan de kust van Helsinski
of in de meren van Midden-Finland.
Twee dingen worden door de athleten
van alle naties verwacht: Mooi weer en
de overwinning. Natuurlijk zal het weer
mooi zijn „Me toivomme Kaunista 111-
maa"! beweren reeds thans de Finnen. En
de strijd beslist de overwinning „Voitto" en
bepaalt, wie de lauwerkrans „Voittonsep-
pele" zal dragen.
Eerst levenslang, daarna de
doodstraf. De laatste groote
rampokker op Java berecht.
Er zijn zware straffen uitgesproken door
den landraad te Meester Cornelis tegen
rampokkers, waarvan een telegram
heeft het reeds gemeld een tot de dood
straf is veroordeeld.
Eerst is behandeld de moordzaak tegen
Endi, Djeding en Eim'ben, die als hoofdda
ders waren aangewezen in den moord op
Noersi, in de desa Krangan Koelon. Zij
verdachten hem een spion van de politie
te zijn.
De uita p raa k luidde: Voor Djeding (die
reeds een ander vonnis heeft van 20 jaar)
gevangenisstraf van 6 jaar; voor Emben,
die in een vorige zaak 4 jaar had gekre
gen, 12 jaar. Endi, zijn broer, werd voor
deze zaak vrijgesproken. Hij heeft reeds
een vonnis van levenslange gevangenis
straf.
Bij de behandeling van de zaak,
die zeer moeilijk was, bleek het
niet eenvoudig den moordenaar aan
te wijzen. Noersi is n.1. door een re
volverschot gedood. Beklaagden ont
kenden halsstarrig mede schuldig te
zijn aan'den moord, totdat de
vrouw van hot slachtoffer Emben
aanwees als één van de mannen,
die don overval op het huisje
pleegden, zoodat er voor hem niets
anders opzat dan te bekennen op
het oogemblik van den moord in
het huis mede aanwezig te zijn ge
weest. Hij liet het evenwel voorko
men alsof dat bij toeval was ge
weest.
Toen hij den naam moest noemen
van den man, die hef schot gelost
had, noemde hij een zekeren Doel,
die er ook inderdaad bij geweest
was, doch inmiddels is overleden.
De volgende zitting van den landraad is
Endi bin Enten voor een andere zaak ter
dood veroordeeld.
Deze inan had reeds verschillende von
nissen achter den rug, steeds voor moord,
waaronder één levenslang.
Het doodvonnis werd over hem uitge
sproken wegens'roofmoord op een toko
houder te Kalimanggis, waarvoor tien per
sonen terecht stonden.
Zeven van deze beklaagden werden vrij
gesproken, onder wie de rechterhand van
Endi, de eveneens beruchte Djeding, die
reeds een paar vonnissen voor andere zaken
heeft geïncasseerd, samen voor een behoor
lijk aantal jaren. Endi's broer, Emben bin
Nenten, is voor deze zaak veroordeeld tot
levenslange gevangenisstraf.
Doodstraf zelden toegepast.
Het is ongeveer zes jaar geleden dat te
Batavia bet laatste doodvonnis werd uit
gesproken en voltrokken. l)e laatste cijfers
(van 1935) over geheel Indië geven in dat
jaar 1 veroordeelde, wien gratie is ver
leend, in 1934 3 veroordeelden, waarvan 2
geëxecuteerd zijn, in 1933 3 veroordeelingen
met 3 executies, alle wegens moord.
Er bestaat natuurlijk kans, dat Endi zal
worden gegratieerd. Bovendien staat den
veroordeelde nog den weg open revisie aan
te teekenen, terwijl, mocht het vonnis van
den landraad worden bekrachtigd, hem
nog overblijft gratie te verzoeken. Met een
en ander zal nog ongeveer een half jaar
heengaan.
Kans op gratie is echter volgens het Bat.
N'bl. voor hem gering, aangezien hij in
een vroegere zaak reeds eenmaal is veroor
deeld tot levenslange gevangenisstraf.
Zoowel te Buitenzorg als te Meester-
Cornelis zijn de meest geruchtmakende ge
vallen van rampok thans behandeld. Ge
noemde Endi is de eenige van de mee-
doogenlooze bendeleiders, over wien de
doodstraf is uitgesproken.
Voortvluchtige filiaalhouder van
reisbureau meldt zich.
De 42-jarige kantoorbediende en filiaal
houder van het reisbureau der Europa-ex
presse op den Kneuterdijk te 's-Gravenhage,
A. A. van den H., schreef op 16 Aug. naar
zijn directeur in Rotterdam, dat er onmid
dellijk een plaatsvervanger naar het. bureau
in den Haag moest komen. De sleutels van
hot bureau sloot hij in den brief.
Men kreeg het vermoeden, dat er onregel
matigheden waren gepleegd en na een uit
gebreid onderzoek ontdekte men, dat in
den loop van enkele jaren f 1600 verduis
terd waren. Deze verduisteringen waren tot
dan toe niet ontdekt, omdat de man de te
korten steeds wist te stoppen met andere
gelden van het bureau.
Van den II. was daarna spoorloos verdwe
nen, maar op 5 Sept. meldde hij zich bij
de politie te Nijmegen, die hem naar den
Haag overbracht, waar hij werd ingesloten.
VRIJDAG 9 SEPTEMBER 19S8.
Hilversum I. 1875 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00
VARA. 10.40 VPRO. 11.0012.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek (Om ca. 8.16 Ber.).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Gramofoonmuziek.
11.00 Declamatie.
11.20 Orgelspel.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.15 Ber.),
12.30 Gevarieerd solistenconcert.
2.00 Zang en piano.
2.25 Pianovoordracht.
2.50 Gramofoonmuziek.
3.20 Uitzending van de Eere-Promotie van
H.M. de Koningin.
4.00 Fantasia en Gramofoonmuziek.
5.05 Voor de kindesen.
5.30 Orgelspel en gramofoonmuziek.
6.30 Letterkundig overzicht.
7.00 Causerie „Stad en Platteland".
7.20 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Causerie: „Langs steden en dorpen".
8.00 Viool en piano.
8.30 Causerie: „De Nederlandsche cultuur in
40 jaar (V)".
9.00 VARA-orkest.
9.45 Declamatie.
10.00 Esmeralda.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Jazzmuziek (gr.pl)
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301,5 en 415,5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door da
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (Om 9.30
Gelukwenschen)
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 All Round Sextet en gramofoonmuziek.
2.00 Reportage.
3.30 Uitzending van de Eerepromotie van
H.M. de Koningin.
4.00 Reportage.
5.30 Orgelspel.
6.30 Voor tuinliefhebbera
7.00 Berichten.
7.15 Literaire causerie.
7.45 Reportage, eventueel gramofoonmuziek.
8,00 Berichten ANP. Herhailng SOS-Ber.
8.15 Concert t. g. v. het 40-jarig Regeerings-
jubileum, m.m.v. het Utrechtsch Stedeljjk
orkest, het Toonkunstkoor en solisten.
(9.109.35 Causerie ,,40 jaren").
10.15 Berichten ANP.
10.20 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
10.45 Sportpraatje.
11.00 Vervolg concert.
11.20 Gramofoonmuziek.
11.5012.00 Schriftlezing.
F E U 1 L L E T O N.
38.
Toen, plotseling, knielde Rollo naast haar
neer en haar deemoedig aanziende, zei hfj
„Ik ben een beest geweest, lieveling het
spijt me zoo!"
Mismoedig schudde ze haar hoofd en haar
oogen stonden vol tranen, toen ze zich over
hem heenboog en hem een kus op zijn voor
hoofd gaf. Misschien begreep ze wel dat het
niet alleen zijn fout was, n.aar dit zei ze hem
niet.
„Ga zitten, mijn jongen, en vertel me wat
nu eigenlijk je plannen zijn." zei ze.
En met vuur begon hij te vertellen, terwgl
ze met belangstelling naar hem luisterde.
„Weet je," zei ze, ..ik ken Geoffrey Asterby
van vroeger." Ook over Craven Ferrars wilde
ze van alles hooren, maar toen Rollo vol
enthousiasme sprak van zijn planner om aan
het tooneel te gaan en de mogelijkheden, die
dit voor hem opende, keek ze hem weifelend
aan.
„Het lijkt me niet verstandig zoo geheel
je lot in handen te stellen van iemand, dien
je ternauwernood kent," zei ze. „Dat is een
veel te groot risico, Rollo, en je bent nog zoo
jong!"
„Je moest hem eerst eens ontmoet hebben,
Molly, dan zou je daar wel anders over den
ken". antwoordde hg luchthartig. ..Hij is een
prachtkerel en hg wil me met alles helpen.
Bovendien is het altgd een hartewensch van
mij geweest om aan het tooneel te gaan. Zoo
iets moet je toch kunnen begrijpen dat
heb ik natuurlijk van mijn vader geërfd."
Ze keek hem heel warm aan, toen ze zei:
„Ik hoop en geloof ook, dat je heel wat meer
van je vader geërfd hebt, lieve jongen. Maar,
juist, omdat hij er niet is om je raad te ge
ven, zou ik willen dat je bijzonder voorzichtig
bent. Je wilt Cambridge opgeven, terwijl je
heelemaal nog niet wee* welke toekomst je
wacht. Ik geloof dat je nog niet beseft hoe
zwaar de weg naar succes is; velen trachten
dien weg af te leggen, doch slechts enkelen
bereiken het eindpunt."
„Maar dat is op alles, wat men aanvangt,
van toepassing", protesteerde Rollo: „En men
zal zeker het eindpunt niet bereiken, wan
neer men niet eens begint."
Onwillekeurig moest ze glimlachen tegen
zooveel logica viel niets in te brengen. „In
ieder geval vind ik dat je niet overhaast te
werk moet gaan," zei ze. „Het zou jammer
zijn, indien je meteen maar al je kansen
weggooit. Blijft nog een paar jaar op de
universiteit en werk eens hard!"
Hij nam haar hand en kuste die. Molly,
lieveling, ik zal werken of mijn leven er van
afhangt, dat beloof ik je! En als ik tot die
genen mocht behooren, die het eindpunt niet
bereiken, dan zal ik niet met hangende poot
jes bg je komen. Maar voel je dan niet.
Molly. dat nu voor mij de groote kans geko
men is? Het zou toch een krankzinnigheid
zijn als ik die liet voorbij gaan? Craven Fer-
rares is een van de beroemdste acteurs hij
behoort tot de sterren!"
„Ja. lieveling, ja! Maar daaruit volgt nog
niet, dat hij uit jou een ster kan maken. En
waarom heeft hij eigenlijk zooveel belangstel
ling voor je? Wat weet hij van je af?"
„Och. niet veel moest Rollo toegeven.
„Toen ik een schooljongen was. heb ik hem
eens ontmoet en bij die gelegenheid heb ik
hem verteld, dat ik graag tooneelspeler
wilde worden. Hij heeft me toen beloofd, dat
hij mg. als hij het tot succes mocht brengen,
een handje zou helpen. Daarom ging ik naar
Southampton. Ik was er heelemaal niet zeker
van of hij me nog zou kennen, noch of hij
de kennismaking zou wenschen voort te zet
ten. Maar hij herkende me direct en hg was
werkelijk blij me weer te zien."
„Is dat alles?" vroeg Molly. „En hij weet
niets hoegenaamd van je bekwaamheden?"
„Hij weet alles, wat hij weten moet en hij
wil me helpen. Oh Molly, je moet hem zelf
zien! Of praat anders eens met Dr. Asterby
hij zal je verzekeren, dat het niet alleen
maar mooie praatjes zijn. Dit is Je kans van
mijn leven toe, begrijp toch!"
Zijn stem klonk zoo smeekend, dat ze snel
haar arm om zijn schouders sloeg. „Denk
niet dat ik niet met je kan meevoelen, lieve
jongen! Ik begrijp je heel goed! Maar je bent
nog zoo jong en juist, omdat dit zoo'n groot
besiuit is, zou ik willen, dat je alles eerst
rustig overweegt." En bijna fluisterend veeg
de ze er aan toe: Jouw geluk beteekenf
meer voor mij dan wat ter wereld ook.'
„Oh Molly, wat is het lief van je, dat te
zeggen!"
Later moeten we hier nog maar eens over
praten.
Op het oogenblik vraagt je stiefvader onze
aandacht. We zijn hem veel verschuldigd.
Rollo, tracht dat vooral goed te onthouden!"
„Ik weet wat je bedoelt," antwoordde
Rollo, „en ik zal mijn best doen. Ik geloof
niet dat het noodig is ons erg bezorgd over
hem te maken, geloof je wel?"
Ze aarzelde. „Zie je, ik weet er eigenlijk
zoo weinig van: hij heeft me zoo goed als
niets over den aard van zijn ziekte verteld."
„Dat is echt iets voor hem!" zei Rollo.
..Maar wees maar niet ongerust hoor! Ik ben
bij je en ik help je wel door de moeilijk
heden heen."
HOOFDSTUK XXXI.
Een oud vriend.
Zelfs nadat ze den geneesheer gesproken
had, bleef de aard van Ivor's ziekte een
mysterie voor Molly. Het eenige, wat ze uit
dit gesprek begrepen had, was dat er oogen-
blikkelijk operatief ingegrepen moest worden.
De dokter had alle hoop op een gunstigen af
loop en Ivor scheen daar zelfs niet aan te
twijfelen.
Nu had ze het heel druk, want er moesten
nog allerlei voorbereidingen getroffen wor
den. Rollo hield woord en stond haar zoo
goed in alles bg, dat zelfs Ivor moest toe
geven, dat de jongen zich nuttig kon maken,
wanneer hij dat wilde. Het was zijn speciale
wensch, dat de andere familieleden pas inge
licht zouden worden als de operatie al goed
en wel achter den rug was. Hoewel Molly
het hierin niet met hem eens kon zijn, stem
de ze toe. De kinderen werden goed verzorgd
op Aubreystone Castle en Caroline zou ver
moedelijk de eenige zijn, die het kwalijk zou
nemen, dat ze pas zoo laat op de hoogte werd
gesteld. Ivor had hen doen weten, dat hij en
Molly nog een paar dagen voor zaken in Lon
den bleven en hierin zag niemand iets buiten
gewoons.
Later leek alles haar een nachtmerrie: het
eenige, wat goed tot haar was doorgedron
gen, was dat de operatie geen uitstel ge
doogde op dit punt was de dokter bijzon
der duidelijk geweest.
Het afscheid van Ivor droeg in het gehee!
geen bijzonder karakter. Hij ging eenvoudig
van haar weg, oogenschgnlijk een gezond
mat). Daarna moest ze langen tijd wachten,
maar het leek haar toe dat alles, wat er ge
beurde, in geen enkel opzicht iets met haar
zelf te maken had ze kort zich Ivor eenvou
dig niet voorstellen als een ziek en hulpbehoe
vend mensch. Eindelijk kwam een verpleegster
haar zeggen, dat het een heel zware operatie
was geweest, doch dat deze naar wensen was
geslaagd. Indien alles met den patiënt goed
ging, zou Molly hem den volgenden dag een
heel kort bezoek mogen brengen.
Toen ze dan naar hem kwam kijken, schrok
ze hevig van zijn bleek gezicht en zijn inge
vallen wangen. Hij verzekerde haar echter
met een heel zwakke stem, dat alles goed
met hem was en langzamerhand begon ze te
wennen aan de gedachte dat hij nu ziek was
en het gevoel van onwerkelijkheid verdween.
De dokter was echter tevreden over den toe
stand en verzekerde haar, dat haar man bin
nen niet al te langen tijd weer geheel gene
zen zou zgn. v
Enkele dagen na de operatie kwam Caroline
haar broeder bezoeken. Later maakte ze er
Molly een heftig verwijt van dat deze haar al
die dagen in onwetendheid had gelaten. Rollo
die daarbij toevallig ook aanwezig was, nam
het oogenblikkelijk voor zijn moeder op en nu
volgde er een heftige woordenwisseling, iets,
dat haar toch al gespannen zenuwen dermate
prikkelde, dat ze, zonder te weten waarom,
in lachen uitbarstte.
Caroline was woedend op haar, doch dit
hielp niets ze kon onmogelijk met lachen
ophouden. Rollo maakte zich ongerust; hg
had het nog eenmaal meegemaakt, dat Molly
haar zelfbeheersching verloor en die eene keer
had een onvergetelijken indruk op hem ge
maakt. Hij bracht haar naar haar kamer,
Caroline in het bezit van het terrein latend, en
dwong haar wat te gaan liggen.
„Je bent doodmoe, lieveling," zei hij be
zorgd. „Die ouwe draak zal niet weer bg je
komen, daar zal ik wel voor zorgen!"
Molly had op dat oogenblik niet den moed
hem te vertellen dat zijn houding evenzeer
haar zenuwen had geprikkeld als het optreden
van Caroline. Bevend over al haar ledematen
lag ze daar, zich met moeite beheerschend om
niet weer opnieuw te gaan lachen.
Rollc bleef bij haar totdat ze wat kalmer
geworden was toen ging hij heel stilletjes
heen. Onbewegelijk lag ze daar, met gesloten
oogen, te moe zelfs om te denken. Hoe lang
ze zoo gelegen had wist ze niet, maar plotse
ling schrikte ze wakker door een zwak geluid
in de kamer. Dat was Rollo natuurlijk hjj
was zeker weer teruggekomen. Ze keek niet
op; hg wist hoe vermoeid ze was en h(j zou
zeker niet trachten haar over te halen om op
te staan.
(Wordt vervolgd.)
