Ik zoek werk voor m'n zoon
VlootscSiouw te Saerabaja
Wij lazen voor U
De Koningin rijdt door
de jordaan
Even naar Prinses Beatrix!
Brieven uit Zuid-Afrika
Handenarbeid heeft hier meer kans van slagen
dan een administratieve baan
Op zoek naar een
lagere school
Wrakstukken van
vliegtuig opgevischt
Uit de Pers van heden
Nederland vliegt
Dc gevaarlijke eendeneieren
Voor f 2000*— aan
sieraden ontvreemd
De zedenmisdrijven fe Oss
Brakpan, Juli 1938.
Zooals ik-in mijn vorige brief schreef, had
ik mij weer met vrouw en kinderen hereenigd
en was wat blij mijn beenen weer eens onder
eigen tafel te kunnen steken en alle onaange
naamheden van boarding houses e.d. achter
den rug te hebben, want het mag soms goed
treffen, de kost en zindelijkheid, die men in
Holland heeft is hier ver te zoeken.
Ik vergast mij natuurlijk aan de echte Hol-
landsche pot en praat ook weer eens behoor
lijk Hollandsch.
Wij hebben onze meubelen gekocht, de zaak
gezellig aangekleed en de schilderijen uit Hol
land opgehangen (waarvan alle glazen zijn
gebroken tijdens de reis). Men gaat blijkbaar
niet al te zachtzinnig met de bagage om.
Mijn vrouw vindt de meubelen erg duur en
rekent ieder pond op negen gulden, doch ik
raad haar ook mijn verdiensten in guldens om
te rekenen en dan heb ik ongeveer 70.per
week en kan dus wel wat meer betalen dan
in Holland.
Dit is echter de gewoonte van iederen Hol-»
lander, die hier pas is, om in eigen gelds
waarde om te rekenen. Dan krijgt men een
verkeerd beeld, evenals met de taal; je kunt
sommige Engelsche woorden onmogelijk om-
Zetten in Hollandsche, al weet men nog zoo
goed wat het beteekent.
Wij hebben een enorm groot erf om het
huis, wat men hier de „yard" noemt; de vo
rige bewoner hield kippen, duiven en kal
koenen en teelde eenige groenten en aard
appelen, maar ik begin er niet aan, want je
bent nooit zeker, dat je lang op één plek blijft.
Men reist en trekt hier of verhuist veel meer
en gemakkelijker dan in Holland. Met werk
zoeken en dergelijke ziet men niet op tien
tallen mijlen en wordt het wat ver, dan treljt
men maar weer verder met hutje en mudje.
Ik begeef mij dan ook meestal per auto of
trein naar mijn werk en men komt nimmer
in het middaguur thuis om te éten.
Mijn zoon, de oudste, welke de Handels
school heeft bezocht in Holland, heeft het zeer
moeilijk om een betrekking te krijgen, die hem
past.
Hij kon geen plaatsing op kantoor krijgen,
omdat hij niet tweetalig is. Hij heeft Engelsch
geleer* doch in de practijk valt dat erg tegen
en tevens lijkt de kantoorkruk hem ook
niet erg.
Onze huiseigenaar is hoofd van een school
eu.ik begeef mij dus aan het begin der nrjiand
naar hem met de huur en tevens met de'hoop
van hem wat wijzer te worden omtrent de
kansen van mijn zoon, daar hij ook in den
stadsraad zitting heeft.
Doch hij blijkt weinig spraakzaam en kijkt
mij dikwijls onbegrijpend aan. Hij is beter in
Engelsch dan in Afrikaansoh tot antwoorden
in staat, wat mij van een hoofdonderwijzer
tegenvalt.
Het meeste wat hij zegt is: ,beg your par
don", wat zooveel beteekend als: „wat zegt U?
Ja zegt hij, het sal darom maar baie swaar
wees een job vir jou seun te vind, maar hij
kan mos nog wat naar die skool gaan en dan
die twee talen goed optil, dat sal baie beter
wees vir een plek vir hom te krij.
Toen is m'n jongen naar den Jeugdraad ge
gaan, welke ik na veel vragen en onderzoeken
eindelijk vond, want een Afrikaan behoef je
meestal niet veel te vragen; öf hij beg'rijpt je
niet, öf .hij weet het heelemaal niet.
Hij kwam al vlug tot de ontdekking dat ook
daar niet veel hoop was, want er zaten 30
jongens die hem vertelden, dat zij al heel lang
waren ingeschreven en zich iedere week
moesten melden om dan weer onverrichter
zake naar huis terug te keeren.
Hij werd ook ingeschreven, op het moment
was er niets voor hem te krijgen, doch men
zou hem noteeren voor eventueele aanvragen
van patroons of instellingen. Wij maken voorts
kennis inet een Hollander, die bij een firma als
electriciën werkzaam is in Johannesburg en
die de verlichting op farms verzorgt, radio-
en filmtoestellen plaatst en filmvertooningen
op school geeft.
Na ongeveer 8 weken hier zonder betrek
king en zonder vrienden of kennissen te heb
ben rondgedoold komt voor hem de blijde
tijding van dien Hollandschen vriend, dat hij
zich bij den Direceur moet melden van de
Educational and commercial filmservice te
Johannesburg voor een betrekking. Hij krijgt
daar werk en begint voor 1 pond in de week;
doch hij heeft veel vrij logies en eten, daar hij
veel met de auto op reis is, ver het land in.
Soms is hij dan 2 3 weken van huis weg.
Hij ziet zoodoende veel van het land en in
zijn vrijen tijd op farms gaat hij mee jagen,
paardrijden enz. Hij vertelde ons veel bij zijn
thuiskomst van apen, bokken, jakhalzen en
kaffers in natuurstaat, die wij hier nooit zien.
Hij gaat soms door slecht begaanbare stre
ken en dan worden zij door 15 of 20 kaffers
weer op begaanbare wegen getrokken.
Er is hier nog enorm veel woeste grond en
gebergten en men moet voor zulke tochten
een sterke auto hebben.
Somtijds zijn ze geheel den weg kwijt en
moeten weer mijlen terug. Het valt eerst niet
mee onzen zoon zoo maar af te geven in
vreemde handen en in een vreemd land, doch
het blijkt al spoedig, dat hij in goede handen
is en wij zijn blij dat hij een bezigheid heeft.
Daarbij doet hij ondervinding op, doch het
zal den lezer duidelijk zijn, dat voor een bui
tenlander handenarbeid hier de beste kansen
geeft, want indien men een vak kent is men
gauwer aangepast dan in de taal of schrijf
wijze.
Na ongeveer 3 maanden werkzaam geweest
te zijn. wordt hij door oneenigheid en ontbin
ding van de firma met het grootste gedeelte
van het personeel ontslagen, doch krijgt spoe
dig weer een andere betrekking door een
Schotschen kennis van ons.
Na eenigen tijd is een nieuwe vennootschap
ontstaan en kan hij weer op zijn oude plaats
terug komen, ditmaal voor 2 pond in de week.
Hij blijft nu meer bij de zaak en reist op
een „weekly ticket"; komt dus eiken avond
thuis, doch deze treinkaart kost hem 7 shilling
9 pence en dat moet er dus weer af. De Direc
teur belooft hem in verband hiermede spoedig
een verhooging van 10 shillings, welke hij nu
ook pas geleden heeft ontvangen.
Nu moest voor mijn jongsten zoon, die het
7de leerjaar in Holland had meegemaakt nog
wat gevonden worden.
Hij was op dat moment 13 jaar en te jong
voor de ambachtsschool en moest dus weer
op school.
Na onderzoek bleek ons, dat wij hem niet
op de Engelsche school konden geplaatst krij
gen, daar er gevraagd wordt wat in het gezin
wordt gesproken. Is dit Engelsch, zoo kan hij
op de Engelsche school, doch is dit overwegend
Afrikaansch of Hollandsch dan is daarvoor de
Afrikaansche school de aangewezen plaats.
Wij hadden hem liever op de Engelsche
school, doch dit blijkt niet mogelijk te zijn.
Na een onderhoud met het hoofd der school
wordt hij daar dus ingeschreven en geplaatst.
Schoolgeld behoefde niet te worden betaald,
doch nu hij na 1 jaar in Standaard 8 is ge
plaatst, de z.g. „hoëre school of high school
(in Hollandsch hoogere school) moet daar
10 per jaar voor betaald worden en moeten
zij de schooluniform dragen, wat meestal een
gekleurd jasje en pet beteekent, groen of
bruin gestreept met een wapen op de jas ge
borduurd, welke verschillend zijn naar gelang
de soort van school.
Hij leert daar ook Engelsch, doch Afri
kaansch is het hoofdvak; men maakt zich om
het Engelsch niet zoo druk.
Er bestaat altijd nog een soort wrijving tus-
schen de echte Afrikanen en Engelschen. Dat
kan men op de scholen goed waarnemen.
Het bevalt hem goed op de school en hij is
er na eenige moeilijkheden al spoedig thuis.
Hij heeft als Hollander natuurlijk eerst aller
belangstelling en nieuwsgierigheid te verduren,
doch het nieuwtje is er spoedig af.
Er wordt hier op de scholen ook veel aan
sport gedaan, boxen, voetballen, cricket, enz.
Van 8 tot 2 uur duurt de schooltijd en hij
komt dus niet thuis in het middaguur; ook al
vanwege de groote afstanden die velen af
moeten leggen.
Ook krijgt hij onderricht in houtbewerking
en het hanteeren van gereedschappen; hij leert
zelfs houtdraaien e.d.
Over het algemeen staat overigens het
onderwijs niet op zoo'n hoog peil als in Hol
land en zijn de scholen niet zoo mooi. Met
uitzondering dan van „The Technical Colleges".
Ook heeft men hier veel gesplitste méisjes-
en jongensscholen; dan staat er het opschrift
„seuns" of „meisies" op den gevel aangegeven.
Heeft men het over zoo'n jongen, dan zegt
men „seuntjee", of meisje wordt met „meisie-
kind" aangeduid.
Zijn de meisjes wat ouder, van bakvisch-
leeftijd en verder ongetrouwd, dan noemt men
hen „nooiens", worden zij wat ouder dan wordt
het „ou nooi", wat voor ons eerst erg vreemd
klinkt.
Laatst ging ik eens op bezoek bij de hoofd
onderwijzer om te informeeren waarom mijn
zoon niet vlugger op school met zijn Engelsch
opschoot.
Eerst kwam het dochtertje voor dat mij in
het Engelsch aansprak en antwoordde, waarna
ik den hoofdonderwijzer kreeg en deze mij
vertelde, dat Afrikaansch veel wenschelijker
voor mijn zoon was en hij het Engelsch later
op de ambachtsschool of in het dagelijksch
leven wel zou leeren...
Zoo is het ook in de winkels; het is een
tweetalig land, doch er wordt meestal En
gelsch gesproken; probeert men voor het ge
mak het Afrikaansch, dan wordt er gauw een
winkelbediende of meisje geroepen die die taal
beter machtig zijn. Met Engelsch kun je altijd
terecht, wat met Afrikaansch lang niet altijd
het geval is.
J. v. W.
De oude banden blijken niet ver
broken te zijn.
De oude trouw van de Amster-
damsche Jordaan heeft zich op
nieuw gemanifesteerd, toen de Ko
ningin gistermorgen een rijtoer
door de Willemstraat en omge
ving maakte.
Stapvoets
reed de Landsvrouwe door de feestelijk
versierde buurt.
De straat was dicht gestroomd met on-
vervalschte Jordaners, die hun volle ge
moed ontlaadden, toen de blauwe caleclie
met de Koningin voorbij rolde.
Uit de breede ramen puilden de menschen
die het juichen en wuiven niet moede wer
den. Buigend en naar alle kanten terugwui-
vend beantwoorde de Koningin deze in
drukwekkende recht uit het hart komende
begroeting.
Het gebouw van de vereeniging „Tot heil
des volks" baadde in volle verlichtings-
pracht en een groep kinderen zong het
Wilhelmus. Ook de B i n n en-ora nj es tra at
kon geen mensch meer bevatten en een
zelfde geestdrift als in de Willemstraat ma
nifesteerde zich hier.
Op de Haarlemmerstraat beierden de
klokken van de posthoorn een groot. Over
den Haarlemmerdijk, langs Prins Hendrik
kade en Damrak werd de Dam om kwart
over twaalf bereikt.
Het was een nieuwe glorietocht.
Prinses Juliana vertoeft enkele
uren te Soest dijk.
Van de gelegenheid, welke het of-
ficieele programma der feestelijkhe
den daartoe biedt, heeft Prinses Ju
liana gistermorgen, terwijl Prins
Bernhard een bezoek aan de N.V.
Nederlandsche vliegtuigfabriek Fok
ker bracht, gebruik gemaakt om
zich even er van te overtuigen hoe
de kleine Prinses Beatrix, die buiten
bet feestgewoel rustig ten paleize
Soestdijk is gebleven, het maakt.
Des morgens vroeg vertrok de Prinses
per auto naar Soestdijk, waar zij eenige
uren ten Paleize verbleef, waarna zij de
kleine Prinses, die het uitstekend maakte,
weer aan de goede zorgen van jonkvrouw
Feith toevertrouwde.
Kort na twaalf uur, tijdig om het noen
maal ten paleize te Amsterdam te gebrui
ken, keerde Prinses Juliana terug in de
hoofdstad.
Demonstratie met de T 5 voor
den Prins.
Bij zijn bezoek aan de Fokkerfabrieken
schonk Z.K.H. speciabl veel aandacht aan
de afdeeling metaalbouw met haar vele
moderne werktuigen, welke afdeeling al
leen reeds aan 400 man werk verschaft.
Bij het vertrek gaf de heer Meinecke een
demonstratie'met de T 5.
Vangst van Hollandsche botter.
Gisterochtend is de botter U.K. 66 IJmui-
den binnengekomen, nadat deze nabij Noord
wijk een hoogteroer en een staartstuk van
een vliegtuig had opgevischt, vermoedelijk
van Engelsche nationaliteit. De wrakstuk
ken zijn door de politie van boord gehaald
en geborgen.
De commandant ontvangt een
hooge Fransche onderscheiding.
Feesten als in 't moederland...
Een grootsch nummer van de feestvie
ring in Indië, is de vlootschouw geweest,
die te Soerabaja gehouden werd.
Het was een schitterende demonstratie
van rustige kracht der Koninklijke Marine
in de Indische wateren," en de nieuwe Ma
rine-vliegtuigen, welke tegen den klauwen
hemel rondcirkelden, droegen bij tot inboeze
ming van ontzag voor de Marine.
Ook van buiten Soerabaja hadden zich
velen opgemaakt om den vlootschouw te
zien, zoodat hotels stampvol waren, en geen
voertuig meer beschikbaar was.
De commandant der zeemacht inspecteer
de de schepen die in twee linies waren ge
formeerd, n.1. de Hr. Ms. „de Ruyter", Hr.
Ms. „de Java", twee torpedobootjagers, twee
kanonneerbooten, het opleidingsschip „Soe
rabaja", vijf mijnen leggers 6 onderzeeërs
en twee schepen de gouvernementsmarine.
De plechtigheid werd besloten met een
imposant défilé, dat begeleid ging aan het
joelen der bemanningen van alle eenheden,
aan dek opgesteld, bij het passeeren van
het gouvernementsvaartuig „Rigel" waarop
zich de commandant der zeemacht bevond,
alsmede zijn gast, de Fransche vice-admi-
raal Bigot.
Later had aan boord van de „La-
motte Piquet" een bijzondere plech
tigheid plaats, de uitreiking van de
onderscheiding als commandeur in
het legioen van eer aan den com
mandant der zeemacht Vice-admi-
raal Fenverda, van officier in die
orde aan kolonel Vreede en van rid
der aan den luitenant ter zee 1ste
klasse Krips. De uitreiking geschied
de door vice-admiraal Bigot, temid
den van Fransche matrozen, die
het geweer presenteerden.
De vlootschouw was door heel Indië door
de radio te volgen. In Batavia, vertelt de
N.R.Crt., volgen de feestelijkheden elkaar
in snel tempo op. De Inheemsche volksspe
len vormen een groote attractie. Het is als
DE S.D.A.P. en ORANJE.
Oranje-hysterie.
De N.S.B. is nog steeds van meening, dat
de Oranjemantel, welke de S.D.A.P.leiders
hebben aangetrokken, al te doorschijnend is
en ziet nog steeds daaronder het vuurroode
wambuis uit den tijd van Pieler Jelles.
Onder den titel: „Oranjehysterie" schrijft
het Nat.- Dagbl. o.a.:
Wanneer het geval niet zoo weerzinwek
kend was, wanneer hier niet een schandelijk
spel werd gespeeld met hooge dingen, waar
van de heeren in het diepst van hun hart
geen aasje weerklank voelen, dan zou men
er om kunnen schaterlachen. Maar dan
misschien nog meer, om de rest van het
zaakje, de demo-liberale kliek, die in volle
onoprechtheid voorgeeft deze oranjeliefde,
dit oranje-angstgehuil voor zoeten koek op
te nemen. Dien zou deze marxistische oran
je-oppor! uneincn eens zien, wanneer er geen
nationaal-socialisme en geen fascisme be
stonden. Laat men zich het bchagclijke
handengewrijf over het schandaal der Ze
ven Provinciën toch eens herinneren!
In gemeenteraden worden door S.D.A.P.
leden vaak goocheltoeren verricht, om de
oranje-liefde en vooral de vaderlandsliefde
goed te praten en te verklaren voor hun iet
wat verbaasde volgelingen en toehoorders.
En elders in bet zelfde nummer lezen wij
nog: De verwoesters van bet volk zijn voor
de N'.S.B. in het Paleis gevlucht, maar zoo
waar als er een N'.S.B. bestaat, wij halen
ze er weer uit, als liet kan door de deur,
maar desnoods door de ramen!
Een ander geluid.
Het dagblad van Noordbrahant en Zee
land wijdt eveneens een artikel aan de so
ciaaldemocratische positie bij het regeerings-
iubileum, de partij, die, zooals het blad
schrijft, twintig jaar geleden ons land ge
lukkig wilde maken met een revolutie te
gen de monarchie.
Er is intusschen dan toch wel iets ver
anderd. Van socialistische zijde heeft men
meer oog gekregen voor de waarde der
Oranje-monarchie voor ons volk, vervolgt
het, en dit is vooral gegroeid door het con-
stateeren van het feit, dat onze monarchie,
geboren uit den strijd om de vrijheid van
het Nederlandsche volk, waarborgen biedt
voor de vrijheden van onderdanen.
Socialistische raadsleden hebben thans
hun opwachting bij de Koningin gemaakt
tijdens de Jubileumviering.
Het is verleidelijk om in deze omstandig
heden met eenig soort van leedvermaak op
te merken, dat de Nederlandsche republi
keinen, die de socialisten de laatste halve
eeuw zijn geweest, geleidelijk aan gedwon
gen worden om de zegenrijke waarde van
ons Koningshuis in te zien en dankbaar te
erkennen, maar in stede daarvan willen
wij óns verheugen in den terugkeer van het
gezinsbesef bij leden der S.D.A.P., die, even
als het Huis van Oranje, tot de groote fa
milie van de Nederlandsche natie bchoo-
ren.
Wel een andere toon dan het N.S.B.-or-
gaan!
I/ÏONOPOLIEHEFFING OP GRANEN.
Wij lezen in de c.h. „Nederlander":
Wat zeer de aandacht getrokken heeft, is
het felle verzet tegen het door de Regeering
gevolgde systeem, dat is opgelaaid bij den
graanhandel.
Wij hebben don indruk, dat hiermede, bij
de vorhooging der beffingen in het begin
van Augustus onvoldoende rekening is ge
houden en dat de gevolgen voor den graan
handel zeer ernstig zijn. Dit vloeit voort uit
de overeenkomst die de betrokkenen moeten
aangaan met de Akkerbouw Centrale, waar
bij zii de keuze hebben tusschen:
a. De risico van een eventueele verboo
ging of verlaging der heffing zelf te dra
gen.
b. Dezp zooveel mogelijk te beperkAn dooi
de verplichting te aanvaarden eventueele
verhoogingen, ook over voorhanden zijnde
voorraden, bij te betalen.
Wie nu volgens b. gemeend hebben zoo
weinig mogelijk risico te moeten aanvaarden
zijn door de verhooging, die begin Augustus
werd toegepast, zeer gedupeerd. Dit geldt
in het bijzonder van hen, die over groote
voorraden rogge of gerst beschikken, omdat
deze producten op de binnenlandsche markt
zeer onvolledig op de verhooging gereageerd
hebben.
Hoewel hiervoor verschillende oorzaken
zijn aan te wijzen, schuilt een zeer belang
rijke factor in het verbroken evenwicht in
de heffingsbedragen. Op rogge en gerst, en
de andere granen, waarvan vooral de mais
als voedergraan verreweg de belangrijkste
is.
Dit verloop kon niemand voorzien.
Wij zijn dan ook van meening, aldus de
Ned. dat de Regeering tegenover de recht
matige grieven van de betrokkenen niet
zonder meer een afwijzende houding mag
aannemen.
Wedloop In bekentenissen.
Onder dezen titel becritiseert Het Volk
de Aricrparagraphen. Generaal Milch, aldus
lezen wij, was het is reeds een oud ver
haal de wanhoop nabij, toen hij, als zoon
van een Arische vrouw en een Joodschen
man, zijn toekomst verwoest zag door de
Aricrparagraphen. Toon de nood het hoogst
was, was ook de redding nabij: zijn moeder
legde, met een verwijzing naar het „N'ordi-
sche" uiterlijk van haar zoon, een bekente
nis af: de vader van generaal Milch was
niet de Jood, waarmee zij was getrouwd,
rriaar een Ariër, waarmee zij echtbreuk had
gepleegd. Al was het. bewijsmateriaal wel
licht voor bestrijding vatbaar, het werd
voor goede munt aanvaard en de toekomst
van generaal Milch was gered. Wat moeder
liefde al niet vermag!
Tiet geval-Milch werd sindsdien een
schoolvoorbeeld van de nieuwe toestanden
in Duitschland en toep de voormalige Oos
tenrijkers zich overnacht zagen omgetoo-
verd tot „groot-Duitschers," had menigeen
onder hen zijn lesje geleerd. Het regende
bekentenissen van echtbreuk zoo weet
de „Sozialistische Warte" te melden. Er
moesten regelen worden gesteld, boe deze
zaken voortaan zouden zijn af te handelen,
wilde men niet in een vloed van verklarin
gen en stukken verdrinken
Waanzin brengt altijd weer verder gaan
de waanzin .voort! besluit Het Volk,
TWEELINGEN-PARADE. De deelnemers
aan het Tweelingen-congres te Chicago vat
ten het Amerikaansch op. Zij paradeeren
paarsgewijs voor een groot publiek, dat op
speciaal opgerichte tribunes heeft plaats
genomen.
in Holland: concerten, bals, illuminatie, en
een feestvierende menigte, die langs de stra
ten trekt.
Het beeld van de hoofdstad weerspiegelt
de voortgezette feestviering der overige dee-
len van den archipel, waarvan gedetailleerde
bijzonderheden een zeer omvangrijke plaats
ruimte in beslag zouden nemen.
Het vliegtuig speelt thans een
groote rol.
De resultaten welke gedurende Augustus
op het binnenlandsch luchtnet behaald wer
den, geven duidelijk blijk van de rol, welke
het vliegtuig zoowel in het handels- als in
het toeristenverkeer speelt.
Zoo passeerden op het vliegveld Haamste
de ruim 2000 passagiers, tegen 1202 in Au
gustus 1937.
Van den dienst Amsterdam—Leeuwarden
Groningen werd gebruik gemaakt door
2364 passagiers tegenover 237 in 1937, aange
zien in 1937 Leeuwarden niet werd aange
daan, moet de groote stijging van het ver
voer op deze lijn toegeschreven worden aan
de inschakeling van dat station, hoewel ook
Groningen alléén een groote sturing boek
te, n.1. van 237 in 1937 tot 1010 in '1938.
Het vervoer naar en van Texel vermeer
derde met niet minder dan circa 55% d.w.
z. van 1531 passagiers tot 2371 passagiers.
Ook Eindhoven kreeg zijn deel, van en
naar dit station reisden in Augustus 692
(v. jr. 273) passagiers.
Twee Koninklijke Besluiten in
werking getreden.
Naar aanleiding van ziektegevallen als
gevolg van het gebruik van rauwe eenden
eieren, zijn eenige Koninklijke Besluiten uit
gevaardigd en in werking getreden ter
voorkoming van het gebruik van eenden
eieren voor consumptie.
Gebleken is n.1. dat sommige leggende
eenden met paratvphus zijn besmet. Het K.
B. van 11 Juni 1937 bevat het verbod van
gebruik van eendeneieren bij de bereiding
van consumptie- of roomijs, terwijl een twee
tal Koninklijke Besluiten, gedateerd 13 Ju
ni 1938, het verbod van het gebruik van de
ze eieren als grondstof van voedingsartike-
lcn geheel verbieden en het voorschrift dat
de eieren voorzien moeten zijn van een
stempel „eendenei, 10 minuten koken", be
vatten.
De besluiten laten ontheffing, na beoor
deeling door den directeur van den Waren-
keuringsdienst, open.
Tijdens uitstedigheid van de bewoonster
hebben inbrekers een bezoek gebracht aan
de woning van mej. H. aan de van der
Woerstraat te Den Haag. De diefstal werd
eerst ontdekt, toen mej. IL thuis kwam.
De inbrekers klommen aan de achterzijde
van de woning over verschillende muurtjes
en bereikten zoo een balcon. Daar verbra
ken zij de spanjoletsluiting van de badka
merdeur op de eerste étage, welke op het
balcon uitkomt en ten slotte forceerden zij
nog een glas-in-loodruitje van de badkamer.
Zoo verschaften zij zich toegang tot de wo
ning, welke doorzocht werd.
De buit was niet gering, want ontvreemd
werden een geheel met briljanten bezette
platina-armband een een platina ring met
saffier, welke een gezamenlijke waarde
hebben van f 2000.
De zaak van den industrieel id
hooger beroep.
Maandag 26 September a.s. zal voor bel
gerechtshof te Den Bosch in hooger beroep
worden behandeld de strafzaak tegen den
industrieel M. van Z. uit Oss, die wegens
zedenmisdrijven door dc Bossche rechtbank
is veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf
Als verdediger zal optreden mr. P- Zin-
nicq Bergniann.
