ZOON
Alleen met vakbekwaamheid
komt men er
Winterdienstregeliiig van
onze Spoorwegen
ym
Ook in de Unie is het niet alles goud
wat er blinkt
Radioprogramma
èv
m
EDGAR RICE:
BURROUGHSI
Brieven uit Zuid-Afrika
Ideale staats-instellingen
toV»e>
DOOR
No. 90.
Toen de laatste ruiter verdwenen was,
kwam er een algeheele verandering over „Big
Bwana". Terwijl hij voorwaarts sloop, greep
hij een lage tak en slingerde zich in de boom.
Zijn bewegingen waren katachtig en lenig.
Hoog door de takken koos hij zijn weg en
daar begon hij zich van zijn kleren te ont
doen. Uit een weitas haalde hij een stuk
pantervel te voorschijn, een zorgvuldig ge
draaid touw en een vreemdsoortig mes. Toen
stond hij daar met een grimmig lachje om
zijn mond. Hij gooide zijn hoofd naar achteren,
zijn brede borst spande zich en zijn spieren
zetten op, toen hij de jungle-lucht opsnoof.
Zijn grijze ogen vernauwden zich. Hij liet zich
naar een lagere tak zakken en verdween snel
in de jungle. Terwijl hij zich haastte, stopte
hij slechts nu en dan om zijn stem te ver
heffen tot een wild en doordringend ge
schreeuw en om te luisteren naar een ant
woord. Enige uren later hoorde hij, heel ver
weg, een vaag antwoord. Zijn zenuwen waren
gespannen. Het was een mensaap, die op zijn
geroep antwoordde. Korak, die tenslotte be
rustte in het feit, dat hij moest sterven als
hij bleef waar hij was, sprak tot Tantor in
de taal, die de olifant verstond. Hij beval het
grote dier hem op te tillen en hem naar het
Noordoosten te dragen. Terwijl Tantor hem
droeg, riep Korak nu en dan luid in de hoop
de aandacht van Akoet en zijn troep te trek
ken, wier tochten hen vaak in deze omtrek
brachten. „Akoet", dacht hij, „kan misschien
de knopen losmaken". Het was in ieder ge
val waard om het te proberen beter dan
daar in de jungle te liggen, totdat hij om
kwam. De grote aap had hem van dezelfde
soort banden bevrijd bij die andere gelegen
heid toen de Rus Korak had vastgebonden,
jaren geleden ver weg in Londen. Aldus rei
zend, afwisselend roepend en luisterend, be-
bon zijn hart harder te kloppen, toen hij, ver
weg in de jungle, een welkome, wilde kreet
hoord. Akoet ten Zuiden van hem, had hem
gehoord en kwam naar hem toe. Er was een
ander ook, die hem gehoord had.
Brakpan, Augustus '38.
In mijn vorigen brief schreef ik reeds hoe wij
ons hebben geïnstalleerd en hoe mijn zoon, na
veel moeite, een betrekking kreeg en de andere
op school kwam.
Verder moet ik zeggen, dat men voor de toe
komst van zijn kinderen niet te groote ver
wachtingen van Afrika moet koesteren.
Mijn zoons hebben in Holland altijd veel
vrienden gehad en waren veel buitenshuis; ze
hadden haast geen tijd om eens gezellig te
lezen of iets anders te deen en hadden veel
pleizier met hun vrienden.
Hier zijn zij iederen avond thuis, evenals den
geheelen Zondag en verslinden boeken van de
bibliotheek, want het bezit van vaste vrienden
komt hier sporadisch voor.
Af en toe verschijnt er eens een vriend aan
de deur, die komt dan binnen, doch wanneer
hij vertrekt, zie je hem meestal niet meer
terug.
Vereenigingen op het gebied van gymnas
tiek, rang, tooneel e.d. heb je hier weinig of
niet. Voetbalclubs en dergelijke zijn meestal
van mijnwerkers of gemeente-instellingen.
Het valt niet mee voor jonge vreemdelingen
om zich hier te ontspannen en er in te komen.
Het zal misschien ook wel liggen aan het
slecht verstaan en begrijpen, maar dat een
jongen van 18 jaar Zondags met Pa en Moe
gaat, wandelen, is toch zeker wel iets bijzon
ders. Hij was er in Holland niet toe te krijgen,
evenmin als zijn jongere broers; de vrienden
hadden de voorkeur.
Het is natuurlijk geen hoofdzaak, doch om
een werkkring te krijgen -of een vak te leeren
is voor hen al even moeilijk zooals ik reeds
eerder mededeelde.
De beste kansen zijn hier voor bekwame
vaklieden, die handenarbeid verrichten; die
dus alleen moeilijkheden met de taal onder
vinden; maar moet men nog een vak kiezen
of is men ongeschoold of half bekwaam, en
men heeft geen vrienden, die zich voor U in
teresseeren, dan is het zeer moeilijk om zich
er in te werken en moet men 't hebben van
een kruiwagen.
Er zijn zelfs veel jeugdige Afrikanen, die
moeilijkheden hebben om een werkkring te
krijgen; met de Engelschen schijnt het iets
beter te gaan.
Men moet miet rekenen, dat het zoo is als
in Holland, waar men meestal een overvloed
van jongens op 't werk vindt, omdat het goed-
koope krachten zijn; want men heeft hier de
kaffers, die spotgoedkoop werken en men ge
bruikt ze overal voor, behalve voor vak- of
hersenwerk; dan zgn er nog de handymans en
the White Labour, die ook voor slechts 2 h 3
pound een week werken; deze z.g. ongeschool
den wonen op een kamer of in krotten van
huizen. Ze hebben 't heel arm.
De gemeenten en Spoorwegen gebruiken ook
vcror wegenaanleg en graafwerken altijd White
Labour en deze hebben niet meer dan 8 of 10
Shilling per dag; deze zijn dikwijls nog ge
huwd en hebben soms vele kinderen; men kan
begrijpen hoe moeilijk deze menschen door het
leven gaan.
De meesten van hen eten dan ook mieliepap
en kafferkoren, wat zeer goedkoop is, doch
evenwel een voedzaam eten is.
Tevens is dit soort menschen meestal scha
mel gekleed, wat gezien hun verdienste ook
niet anders kan.
Handymans zijn menschen, die geen vak ver
staan, doch van alles zoo'n klein beetje kun
nen en dus wat het woord al zegt „handlan
ger" zijn.
Je hebt ze, die aardig smidswerk, loodgie-
terswerk, timmeren en schilderen kunnen en
ook meestal behulpzam zijn bij het opstellen
van steigermateriaal of bij het storten van
concrete (beton), om zeker te zijn, dat door
de kaffers alles goed vol wordt gegooid en aan
gestampt.
Neen, er is geen gebrek aan goedkoope
krachten en de vakmenschen, die veel duurder
zijn, moeten dus hun beste krachten geven en
hard werken, anders is het gauw met hen ge
beurd.
Op de meeste werken ziet men dan ook een
of twee leerlingen of soms in het geheel geen
één.
Neemt zoo'n patroon een leerling voor vijf
jaar, op contract, moet hij hem in die 5 jaar
tot vakman bekwamen en zijn periodieke ver
hoogingen geven.
De mijnersschool neemt ook veel jeugdigen
aan, doch dan moet men een krachtig gestel
bezitten, want men moet een roode kaart heb
ben als bewijs, dat men goedgekeurd is; er
worden er altijd een groot aantal tijdelijk of
geheel afgekeurd.
Dan is er nog een militaire opleiding in Pre
toria, welke de kans biedt voor jonge mannen,
na genoten opleiding, vlieger of politieagent te
worden, of bij de Spoorwegen geplaatst te
worden. Deze beginnen met vrij kost en in
woning en 1 shilling per dag. Dé meesten, die
geen mogelijkheid zien een baan te bemachti
gen, begeven zich daarheen en hebben althans
kans later een vaste betrekking te krijgen. Zij
krijgen evenwel een strenge militaire opvoe
ding en hebben al spoedig een flinke houding
en stappen als echte militairen, met een rot
ting onder den arm, over straat.
Dit schrijven mag dan wat de jeugdigen be
treft niet zoo'n optimistisch karakter dragen,
maar het is meer om de waarheid mede te
deelen aan hen, die evenals ik zelf ook ging,
plannen zouden maken voor de toekomst van
hun zoons of dochters.
Of men moet gaan met heele jonge kinde
ren, öf men moet kinderen hebben, die reeds
vakbekwaam zijn.
De heele jongen passen zich erg vlug aan
met alles en degenen, die een vak verstaan,
redden zich ook wel.
In het begin van mijn brief schreef ik over
de bibliotheek.
Dit is een zeer goedkoope instelling, want
wanneer men lid wordt betaalt men 5 shilling;
voor al den tijd dat men lezer wil blijven,
dus niet ieder jaar opnieuw betalen; wenscht
men het lidmaatschap te doen eindigen, dan
geeft men kennis daarvan en krijgt eenvou
dig de 5 shilling weer terug.
Alleen als men de boeken te lang in het bezit
houdt krijgt men, evenals in Holland, boete.
Men kan natuurlijk ook naar keuze Holland-
sche, Afrikaansche of Engelsche boeken ter
leen krijgen.
Meestal zijn het mooie en gezellig ingerichte
gebouwen, die kunnen wedijveren met de Hol-
landsche.
Over het algemeen zijn trouwens de open
bare instellingen goedkoop of geheel gratis.
Zoo kan men in „The Zoo" (de diergaarde)
gratis een bezoek afleggen en zgn er picnic-
terreinen, waar men gratis kokend water kan
bekomen om thee of koffie te zetten.
Eveneens de musea zijn gratis en men krijgt
een catalogus op den koop toe.
Wil men Johannesburg eens rondtoeren in
een bus of tram voor 1 Shilling six pence, dan
kan men een ticket kragen voor den geheelen
dag; dat is ook makkelijk voor werkzoekenden,
die geen auto bezitten, andere ritten, met de
bus, kosten per keer, naar den afstand 3 of 4
pence, doch retours hoffrit men er niet op na.
De spoorwegperrons zijn ook alle gratis te
betreden. Men kent er geen perronkaartjes.
Controle geschiedt enkel en alleen tijdens den
rit en is men nabij bijn bestemming, dan wordt
het kaartje ingenomen.
Er zijn meer conducteurs op den trein dan
in Holland en na iederen stop komen zij weer
rond met hun uitroep „any more place" of
„kaartjes asseblief" en komen ze bij eindsta
tions of plaatsen waar veel reizigers den trein
verlaten, dan is het „all ticket please" en
daar vlak op volgend: „al die kaartjes asse
blief". Het is bewonderenswaardig hoe ze die
gezichten kunnen onthouden en dengene die er
nieuw bijgekomen is er uit weten te pikken.
Boven aan de rijtuigen zit achter een ven
sterglas een rol als een gordijn met plaats
namen bedrukt en door op- en afrollen geven
zij ^de bestemming van den trein aan en kan
men dus altijd zien of men den goeden trein
heeft.
Eerste, tweede en derde klassen maakt zeer
weinig verschil. Alle coupé's zijn bekleed met
groen uasdoek.
De derde klasse, welke speciaal voor de kaf
fers is, bezitten nog dikwijls houten banken.
De kafferafdeelingen zijn meestal propvol,
doch ook die voor de blanken zijn goed bezet
en Zondagsavonds moet men dikwijls staan
van Johannesburg af.
De Spoorwegen hebben hier niet met tekor
ten te kampen; en is er zelfs nog winst, terwijl
de meeste mencshen toch een auto bezitten.
J. v. W.
Extra treinen AlkmaarDen
Helder en omgekeerd.
Gistermorgen heeft de hoofdin
specteur en chef van de dienstre
geling der Nederlandsche Spoorwe
gen, de heer G. F. H. Giesberger,
in een persconferentie eenige me-
dedeelingen gedaan over de nieuwe
dienstregeling der Nederlandsche
Spoorwegen voor den aanstaanden
winter.
In deze persconferentie heeft de
heerGiesberger medegedeeld, dat de
dienstregeling, zooals deze op 15
Mei j.1. is ingevoerd, en waarbij
zeer belangrijke wijzigingen werden
aangebracht, uitstekend heeft vol
daan. Dit is oorzaak, dat voor de
dienstregeling in den aanstaan-
den winter geen principieele wij
zigingen behoeven te worden inge-
voerd.
De nieuwe dienstregeling.
De voornaamste aanvullingen en wijzi
gingen voor de binnenlandsche treinen zijn,
voor wat ons rayon betreft, de volgende:
Onderstaande treinen zullen gaan stoppen:
Te Castricum: trein 2411, Amsterdam C.S.
v. 8.04, Castricum a. 8.33; trein 2417, Am
sterdam C.S. v. 9.04, Castricum a. 9.33;
trein 2439, Amsterdam C.S. v. 13.04, Cas
tricum a. 13.32.
Te Heiloo: trein 2411, Amsterdam C.S.
v. 8.04, Heiloo a. 8.39, trein 2417, Amsterdam
C.S. v. 9.04, Heiloo a. 9.39; trein 2439, Am
sterdam C.S. v. 13.04, Heiloo a. 13.38; trein
2465, Amsterdam C.S. v. 17.04, Heiloo a.
17.39.
Op Zon- en feestdagen worden In
gelegd trein 2530 Den Helder (v.
9.53Alkmaar (a. 10.38); in aanslui
ting aan trein 2430 naar Amster
dam (a. 11.25) en trein 2591, Alk
maar (v. 23.23)Den Helder (a.
0.05), in aansluiting aan trein 2491
van Amsterdam C.S. (v. 22.37).
Buitenlandsche verbindingen.
In de buitenlandsche verbindingen komep
de gewone wijzigingen als gevolg van den
terugkeer tot den normalen Amsterdam-
schcn tijd.
Deze wijzigingen betreffen voornamelijk
de verbindingen met Duitschland, België
en Frankrijk.
De nieuwe winterdienstregeling treedt 2
October a.s. in werking.
WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1938.
Hilversum I, 1875 m.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO,
6.30—7.00 RVU. 7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonplaten (Om 8.16 Berichten.)]
9.30 Causerie „Onze keuken".
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven.
11.40 Causerie: „Wat bracht de 3e Dinsdag
in September?"
12.00 Gramofoonplaten (Om 12.15 Ber.)
12.451.45 VARA-Orkest en gramofoonmuz.
2.00 Voor de vrouw.
3.15 Voor de kinderen (5.005.05 Pauze).
5.30 „Esmeralda" en gramofoonplaten.
6.30 Causerie: „De strijd om de vrijheid in
onze dagen".
7.00 Gelukwenschen.
7.06 Koorzang.
7.30 Lezing: „De waardeering van den arbeid
door de eeuwen".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Revue-uitzending, (Gr.opn.).
9.00 Radiotooneel.
10.00 Berichten ANP.
10.05 VARA-Orkest.
11.00 Eugenetische causerie.
11.3012.00 „Fantasia" en gramofoonplaten,
Hilversum n, 301,5 en 415,5 m,
NCRV-uitzending. 6.307.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45
Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonplaten.
11.15 Ensemble Van der Horst.
12.00 Berichten;
12.15 Gramofoonplaten.
12.30 Orgelspel.
I.30 Gramofoonplaten.
2.00 Ensemble Van der Horst en gramofoonpl,
3.00 Christelijke lectuur.
3.30 Het Haagsche Trio, en gramofoonplaten.
4.35 Gramofoonplaten.
4.45 Felicitaties.
5.00 Kinderuurtje.
5.455.55 Gramofoonplaten.
6.00 Land- en tuinbouwcauserie.
6.30 Taalles en causerie.
7.00 Berichten.
7.15 Causerie: „Onze actie voor de Christe
lijke bibliotheek.
7.35 Gramofoonplaten.
7.45 Reportage, eventueel gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.15 Gramofoonplaten.
8.45 Causerie: „Wat zich in de Sandjal?
Alexandrette heeft afgespeeld".
9.15 Arnhemsche Orkestvereeniging en solist.
10.10 Berichten ANP.
10.15 Sonoro-kwintet.
10.45 Gymnastiekles.
II.00 Vervolg concert.
11.30 Gramofoonplaten.
ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
FEUILLETON.
ETHEL M. DELL
Een oogenblik zat hg bewegingloos naar haar
te kijken. Toen hjj zag hoe haar schouders
schokten van het snikken, stond ook hjj op en
kwam naar haar toe.
„Mjjn lieve," zei hjj, „wat is er dan?"
„Dat kan ik je niet vertellen," zei ze met
gesmoorde stem.
„Hoe zou ik dan ook iets kunnen begrjjpen,
wanneer jjj me niets wilt zeggen?" vroeg hjj
Ze deed geen poging om te antwoorden. Ze
leunde slechts met haar hoofd tegen den
schoorsteenmantel en snikte zacht voor zich
heen.
Ivor legde zijn arm om haar schouders en
trok haar met een teeder gebaar naar zich toe.
Al zijn hardheid was weg. „Mijn ei^en liefste
vrouw!" fluisterde hij. „Misschien kan je het
me later vertellen. Maar je zult precies doen
wat je wilt altijd. Als je maar gelukkig bent
je geluk is voor mij zoo noodig.
Stil leunde ze tegen hem aan. Voor het
oogenblik was er geen geluid, behalve het
loeien van den storm om het huis.
Eindelijk bukte Ivor zich en kuste haar
ernstig op haar voorhoofd. Er was een klank
van droefheid en tegelijkertijd van groote tee-
derheid in zijn stem, toen hij zei: „Zul je je
altijd goed herinneren, Mary, dat ik niet zoo
zelfzuchtig meer ben als vroeger? In het ver
leden heb ik misschien te veel van je geëischt,
maar mijn liefde voor jou heeft een beter
mensch van mjj gemaakt. Ik zou graag willen
dat je dat goed beseft, mijn liefste. En nu
goedennacht!"
Zacht liet hij haar los en wilde heengaan,
toen Molly snel zijn hand greep en deze, voor
hij het kon verhinderen, naar haar lippen
bracht. Toen wendde ze haar gezicht af en ze
keek niet meer om.
Ivor ging de kamer uit met den langzamen
stap van den man, die weet dat lente en zomer
voor hem voorbij zgn.
HOOFDSTUK XLIH.
Het geopende Graf.
„Ik zie er reusachtig tegenop," zei Rollo
zenuwachtig.
„Natuurlijk," zei Ferrars laconiek, terwijl hij
bezig was zich te grimeeren voor zijn rol van
officier bij den Militairen Luchtdienst.
„U ziet er prachtig uit," zei Rollo. „Ik ge
loof niet dat ik ooit den moed zou hebben die
rol te spelen."
„En toch heb ik je al eerder verteld dat jij,
na een beetje meer routine, er veel meer van
terecht zal brengen dan ik. Maar voor van
avond behoef je je in ieder geval niet zenuw
achtig te maken," voegde hij er geruststellend
aan toe. „Je hebt precies dat studentikooze air,
waarvan iedereen zoo houdt. Je familieleden
mochten je wel wat meer naar waarde schat
ten."
„Dat doen ze toch niet!" zei Rollo. „Trou
wens, ze komen niet eens kijken zelfs mijn
stiefvader niet. Molly belde me zoopas op en
vertelde me dat hij het niet aandurft met dit
gure weer. Nu zal Geoffrey haar begeleiden."
„Oh, zij komt dus wel?" vroeg Ferrars, on
derwijl druk voor zijn spiegel bezig.
„Ja natuurlijk! Dezen avond zou ze voor niets
ter wereld willen missen. Ik heb haar gevraagd
na afloop van het stuk naar onze kleedkamer
te komen."
„En doet ze dat?"
„Nu, da-r 'ruit U van opaan!" zei Rollo. „Ik
heb het har. l-.ten beloven en dan doet ze het
natuurlyk."
Het groote oogenblik naderde. De zaal was
uitverkocht iedereen wilde hem zien, dezen
Engelschman, die het in Amerika tot zoo groo
te populariteit had gebracht. Men had zijn foto
in bijna alle bladen gezien, had over hem ge
lezen en in drommen waren de menschen ge
komen om het wonder te aanschouwen ter
wijl de man zelf met een cynisch lachje voor
zijn toilettafel zat en zichzelf met zorg het ge-
wenschte uiterlijk gaf.
De rol, welke Rollo te spelen had, was niet
belangrijk, maar zij gaf hem gelegenheid zijn
krachten ten volle te ontplooien. Een goed
acteur kon van die rol veel maken en Ferrars
had haar buitengewoon geschikt geacht voor
z\jn protégé. Hg had zichzelf veel moeite ge
troost om haar met Rollo in te studeeren, maar
hij had den jongen zijn eigen Inzichten gelaten
en hem veroorloofd naar deze inzichten te
spelen.
Rollo wist dit en hij was er om beurten blij
om en bang voor. Maar nu het groote oogen
blik naderde, kreeg de plankenkoorts hem pas
goed te pakken.
„Als U er niet was, geloof ik dat ik er nu
vandoor zou gaan", zei hij. „U zult zien, er
komt niets van terecht!"
„Oh Tommy, doe toch niet zoo dwaas! Je
zult zien dat je het er goed afbrengt daar
durf ik mijn hoofd om verwedden."
Deze woorden stelden den jongen weer een
beetje gerust. Ten slotte was Craven Ferrars
een groot acteur en hij kon het dus wel
weten.
En toen moest hij plotseling weer denken
aan Molly, die op dit oogenblik in haar loge
zat te wachten, met Geoffrey naast zich. Haar
mocht hij in ieder geval niet teleurstellen. En
hij voelde het als een opluchting dat zgn stief
vader niet aanwezig was hij zou zeker wel
het een en ander op zijn spel aan te merken
hebben hg was altijd zoo critisch.
Van Ferrars' succes was Rollo al van te
voren overtuigd en die gedachte stelde hem
gerust. Niemand zou veel aandacht aan hem
schenken en als hij niet meer wist wat hij zeg
gen moest en begon te hakkelen, zou waar
schijnlijk niemand het merken hij telde wer
kelijk niet mee.
Maar dat wilde hij juist wél! Hij had hard
gewerkt om een waardig tegenspeler van Fer
rars te zijn en nu wilde hij ook de resultaten
van zijn werk toonen! Ferrars had gezegd, dat
hij succes zou hebben nu, dan wilde hij ook
dat het zoo zijn zou!
Al heel spoedig aan het begin van het stuk
verscheen Ferrars voor het voetlicht. Een ap
plaus, niet luid genoeg naar Rollo's meening,
verwelkomde hem. De jongen stond te wachten
op het oogenblik, dat hijzelf moest opkomen
en, hoewel hij tijdens de repetities vaak uit
stekend spel van Craven Ferrars gezien had,
had hg hem nog nooit zoo prachtig gezien.
Vanaf het eerste oogenblik sleepte hij zijn audi
torium mee.
En zoo hield hij ook Rollo geboeid en toen
hg dan werkelijk moest opkomen, was hij heele-
maal vergeten dat hij op het tooneel stond en
er een zaal vol menschen naar hem zat te
kijken. Hij zag alleen den man, die hem voor
deze rol gekozen had en weg was plotseling
al zijn zenuwachtigheid. Hij speelde niet langer
zijn rol, hg beleefde haar hij was er heele-
maal in en de woorden, die hij zei, kwamen
recht uit zijn ziel.
Aan het einde van de derde acte was er een
storm van applaus en toen hij eindelijk met
Ferrars achter het neergelaten scherm stond,
was hij dronken van vreugde.
„Is me dat een succes!" riep hg uit.
En Ferrars lachte hem rustig toe de
acteur was voldaan.
De menschen in de zaal waren zonder uit
zondering enthousiast. Craven Ferrars was niet
langer alleen maar een bezienswaardigheid
hij was een erkend genie. En Molly, met Geof
frey naast zich, zat als verdwaasd In haar loge
en wist geen woord te zeggen.
Ze had zich zenuwachtig gemaakt om Rollo,
maar nu had ze den jongen geheel vergeten.
Wel had ze gemerkt dat hij zijn rol uitstekend
speelde. Maar de hoofdpersoon uit het stuk
hield haar geboeid en eigenlijk had ze voor
geen der anderen meer oog. Nu zag ze, wat ze
altijd wel geweten had al lang, heel lang
geleden dat hij een genie was. En tegelijker
tijd wist ze nu heel zeker dat het vuur, dat
eens voor hem in haar hart ontbrand was,
nooit zou zijn te blusschen.
Geoffrey sprak niet tot haar. Deze vriend
wist zoo goed te zwijgen; en ze was heel
dankbaar dat Ivor, die de koude November-
lucht niet had durven trotseeren, niet mee
gekomen was.
Nu de tweede acte begon, was Molly een
en al spanning. Ze voelde zich als iemand,
die toekeek bij het graf, dat voor haar ge
opend werd. Maar in plaats van half vergane
beenderen, aanschouwde ze een wezen, geheel
onveranderd gebleven, behalve in enkele on
belangrijke details. Dit wezen, dat uit het
geopende graf als het ware tot haar opsteeg,
was hetzelfde, waarvan ze zoo hartstochte
lijk had gehouden, waarom ze zoo diep had
gerouwd en dat ze zoo trouw had bewaard in
haar herinnering. Zij was het niet hij, over
wie de jaren waren heengegaan
Zijn schitterend spel sleepte haar mee, zoo
als het iedereen in de zaal meesleepte. Maar
voor haar'beteekende het meer veel meer,
want dezen avond was het verleden tot haar
teruggekeerd en alles, wat er nadien gebeuld
was, bestond niet meer.
Toen het stuk uit was, brak er een donde
rend applaus los, maar Molly zat als ver
steend en liet al dat lawaai over zich heen
gaan. Vaag besefte ze, dat Geoffrey haar
hand gegrepen had, maar het had net zoo
goed iemand anders geweest kunnen zgn.
Met wijd open, starre oogen zat ze daar
en zag hoe Craven Ferrars herhaaldelijk voor
het voetlicht moest verschijnen om de ovaties
van het publiek in ontvangst te nemen. Ein
delijk trok de acteur zich dankend terug en
de muziek zette het volkslied in.
Iemand was Molly's loge binnengetreden.
Een arm werd om haar heen geslagen en,
omkijkende, zag ze Rollo Rollo, die z
heelemaal vergeten had!
(Wordt vervolgd)-
