Wij lazen voor U
RADIO
mm
EM PI
VERBODEN
STAD
Kerstgave voor de
armen
De doodslag te
Eindhoven
DOOR
I EDGAR RICL,
j BURROUGHS
Uit de Pers van heden
Getuige wegens meineed
gearresteerd
Bi PROGRAMMA
FEUILLETON
MAURICE WALSH
No. 11.
Daarna zag zij kans onopgemerkt naar bo
ven te gaan en kwam in de kamer, die Gre-
gory en zijn vrienden zo juist verlaten had
den... Ondertussen zochten Tarzan, kapitein
Lavac en Helens vader vruchteloos naar het
meisje. In de jungle zou de aapman haar
spoor opgezocht hebben, maar hier, in deze
beschaafde omgeving, was hij daartoe niet in
staat. Zjj keerden moedeloos naar het hotel
terug om nieuwe plannen te maken. Opeens
rinkelde het glas in een der ramen en er
vloog een briefje op de grond, een stukje
papier, om een steen gebonden. Frederik
Gregory las het: „Als U Uw dochter terug
wenst te zien, bindt dan de kaart van Athair
aan deze steen en gooi hem het raam uit."
„Ze kunnen die ongelukskaart gerust krij
gen" ,riep hij uit. „Het is een goedkope prijs
voor haar". Hij liep naar Helens kamer en
maakte de lade van haar kast open om de
kaart er uit te halen, doch hij slaakte een
kreet, de kaart was verdwenen. De enige mo
gelijkheid om zijn dochter te redden was weg!
N.S.B.-ERS BETROKKEN BIJ BANK-
ZWENDEL?
Het Volk (S.D.A.P.) en het Nationale Dag
blad (N.S.B.) zijn in een heftig dispuut ge
wikkeld met betrekking tot den dezer da
gen ontdekten bankzwendel van de fa.
Wiegerinck, Muschter en Co. te Amster
dam.
Het Volk heeft beweerd, dat er bij
deze affaire N.S.B.-ers betrokken
zouden zijn en dat het perceel aan
de Keizersgracht, waar de zwendel-
bank gevestigd was, in beurskrin-
gen bekend stond als „het Bruine
Huis". Het Nat. Dagblad noemde
deze beweringen „lasterpraatjes
van de z.g. Arbeiderspers" en zeide,
dat er Slechts N.S.B.-ers als slacht
offers van de bedoelde bankzwendel
gevallen zijn.
Het Volk licht in antwoord op deze aan
tijging thans in een uitvoerig artikel zijn
„lasterpraatjes" toe. Uit dit artikel laten wij
hier een en ander volgen:
De N.S.B.-spreker en propagandist Joh.
Hendr. Lod. de Bruin verliet „als politiek
slachtoffer" in Maart 1935 een assurantie
firma, bij wie hij lange jaren in dienst was
geweest en maakte zich op 1 April van dat
jaar zelfstandig. De leden van de N.S.B.
kregen in die dagen een door Mussert
hoogsteigenhandig geteekenden oproep on
der den neus, waarin zij werden aange
maand De Bruin „niet te vergeten bij het
plaatsen van hun orders". Zoo werd De
Bruin de officieele verzekeringsman van de
N.S.B.
De Bruin vestigde zijn kantoor in het ge
bouw Keizersgracht 267, het gebouw waar
ook de „Nationale Lloyd zetelt. De keuze
van dat gebouw was heelemaal niet toeval
lig, zoals „Het Nationale Dagblad" thans
gelieft voor te stellen.
In dat gebouw zetelde ook N.V.
Bijlsma's Assurantie-kantoor, van
welke firma De Bruin tevens pro
curatiehouder werd. Bijlsma is ech
ter ook de kringleider-volksgenoot
bedrijfsleider van de thans uitge
plunderde verzekeringsmaatschap
pij „Nationale Lloyd". De verbin
ding is den lezer thans duidelijk.
Mussert wekte de N.S.B.-leden per
circulaire op om hun verzekerings
orders te plaatsen bij De Bruin. De
Bruin werkte in de cofnbinatie
BijlsmaDe Nationale Lloyd. Eige
naar van de Nationale Lloyd waren
Wiegerinck en Muschter, die deze
verzekeringsmaatschappij hadden
verworven met geen ander doel
dan het bezit over te hevelen naar
hun eigen portemonnaie.
De verhouding was ter beurze al
gemeen bekend en juist aan deze
bekendheid hadden de firma Wie
gerinck Muschter en de Nationale
Lloyd den bijnaam „Het bruine
Huis" te danken.
De redactie van „Het Nationale Dagblad"
kan, aldus de S.D.A.P.-krant, thans wel
trachten onschuldige verhaaltjes te ver
tellen, maar als de fascistische heeren zich
realiseeren, dat thans de justitie behalve
de boeken van de zwendelfirma ook de
boeken van de Nationale Lloyd in beslag
heeft genomen en, blijkens.de mededeelingen
in de pers, van plan is elk takje van de
zwendelaffaire WiegerinckMuschter, het
zij boven of onder den bodem, uit te ruk
ken, dan zullen zij moeten bedenken, dat
er wel eens heel spoedig een dag kan
komen, waarop zelfs „Het Nationale Dag
blad" zijn lezers feiten voor waarheid zal
moeten mededeelen, waarvan het thans
probeert te verkondigen, dat het „laster
praatjes van de Arbeidersjers" zijn.
DE DOORSNEE-NEDERLANDER.
Uit de Volkskrant (R.K).:
Het „Nationale Dagblad" verzekert: „De
doorsnee-Nederlander vindt het veel in
teressanter een kwartje aan meneer Benesj
te geven dan iets te doen voor de werk-
looze landgenooten. Dan heeft hij tevens het
gevoel een politieke demonstratie tegen
Hitier te hebben gepleegd."
Het dagblad der N.S.B. miskent den door
snee-Nederlander, die liever den werkloo-_
zen landgenoot bijspringt dan aan een de-'
monstratie voor „meneer" Benesj mee te
doen.
Maar het is, aldus de „Volkskrant"
wel merkwaardig, dat het „Natio
nale Dagblad" zelf den doorsnee Ne
derlander als afkeerig van Hitier
typeert. Doch wat is er dan waar
van de telkens vernomen bewering,
dat het Nederlandsche volk, waar
van de doorsnee-Nederlander toch
wel het prototype zal zijn, het in
nerlijk met de N.S.B. eens is? Moet
Mussert het ,als hij hier dictator
wil worden, niet van den „doorsnee-
Nederlander" hebben?
NOG GEEN VREDE OVER „KERK
EN VREDE.
Wij lezen in het Volk (S.D.A.P.):
Onlangs ging „De Standaard" de leden van
„Kerk en Vrede" te lijf. Zij zouden lijden
aan „dwaze denkbeelden en gruwelijke dwa
lingen," aan „hoogmoedige, ongehoorzame
gedachten"; het anti-revolutionnaire hoofd
orgaan toornde over „valsche profetie" en
veroorloofde zich „het goddelooze van deze
lieden" te brandmerken.
Intusschen schijnt het bekrompen, op ket-
terjagerij beluste standpunt van „De Stan
daard" het bij de regeering te hebben ge
wonnen. Daarmede is de vrijheid-van-ge
weten aangetast en allen, die de democratie
zuiver willen bewaren, mogen, aldus het
Volk, naar onze stellige overtuiging niet
rusten, voordat het algemeen verbod voor
leden van „Kerk en Vrede" ongedaan zal
zijn gemaakt.
UITREIKING VAN MARGARINE,
VET EN REUZEL.
Van bevoegde zijde wordt ons me
degedeeld, dat de minister van Eco
nomische Zaken evenals vorige ja
ren dit jaar weder zal bevorderen,
dat door de Nederlandsche Zuivel-
centrale ter gelegenheid van het
Kerstfeest ten behoeve van armen,
bak- en braadvet, gesmolten rund-
vet, gesmolten reuzel en/of onver
mengde margarine vrij van heffing
verstrekt zal kunnen worden, mits
deze producten geheel gratis wor
den gegeven door vereenigingen of
instellingen van weldadigheid.
Berekening van kosten in eenigen vorm
aan de bedeelden is derhalve niet toege
staan. Evenmin is het geoorloofd, dezen
door een z.g. spaarregeling, contributie of
dergelijke, uiteindelijk toch zelf de kosten
van de aan hen uitgereikte producten te
doen dragen.
Voorts zullen de producten vóór 1 Janu
ari 1939 aan de behoeftigen moeten zijn
verstrekt.
De merken (banderolles) voor het ge
smolten vet en de gesmolten reuzel, bene
vens de wikkelpapieren voor de onver
mengde margarine, bestemd voor de Kerst
gaven 1938, zullen slechts geldig zijn tot 1
Februari 1930, zoodat degenen, aan wie
deze producten zijn uitgereikt, deze vóór
genoemden datum zullen moeten hebben
opgebruikt.
De prijzen, waartegen de leveranciers de
genoemde producten, bestemd voor „Kerst
gaven", vrij van heffing aan de vereenigin
gen en instellingen van weldadigheid zul
len mogen leveren, zijn vastgesteld op:
ten hoogste f0.36 per Kg. voor gesmolten
rundvet,
ten hoogste 0.30 per Kg. voor bak- en
braadvet,
ten hoogste f 0.56 per Kg. voor gesmolten
reuzel.
De verdachte aangehouden.
Hij ontkent echter gestoken te
hebben.
In den vorigen nacht is de ge
meentepolitie van Veldhoven er in
geslaagd, den 29-jarigen J. H. van
der V. aan te houden, die gezocht
werd als verdachte van den dood
slag op L. Sanders tijdens een vecht
partij, den nacht tevoren, zooals
wij mededeelden, in de Hemelrij
ken onder Woensel gepleegd. De
man was in een boerenschuur gaan
slapen, waar hij werd aangehouden
en naar Eindhoven overgebracht.
Bij zijn verhoor door den commissaris
van politie verklaarde hij echter niets met
de vechtpartij te hebben uit te staan. Hij
zou vóór Sanders het café verlaten hebben
en zich bij den twist, die daarop in de
straat ontstond, met de rol van toekijker
vergenoegd hebben. Dat hij met de daar-
loopende 38-jarige vrouw Fr. de Bie op den
motor is weggereden, verklaarde hij met
de mededeeling, haar slechts een korten rit
tot het einde der straat op de duo te heb
ben laten maken.
Voor de politie staat het evenwel vast,
dat deze vrouw hem op zijn nachtelijken
motorrit heeft vergezeld. Zij is evenwei tot
nu toe onvindbaar. Van der V. ontkent
pertinent, dat hij Sanders gestoken heeft.
De man wordt ter beschikking van den
officier van Justitie in Den Bosch gesteld.
In mishandelings-proces.
Gisterochtend heeft de politierechter te
Zutphen een mishandelingszaak tegen drie
verdachten uit Deventer behandeld. Een
van de getuigen in deze zaak, H. A. L. uit
Olst, legde een verklaring af die in strijd
was met hetgeen hij aan de politie had
medegedeeld. De politierechter maakte
hem daarop opmerkzaam, waarop L. zeide,
dat hij aan de politie de halve waarheid
had verteld. Hij zou nu de volle waarheid
zeggen.
Bij het verdere verhoor van dezen getui
ge kwam duidelijk aan het licht, dat L's
verklaringen lijnrecht in strijd waren met
het ambtseedige proces-verbaal.
De officier van Justitie, vroeg schorsing
van de zaak en onmiddellijk gevangenne
ming van den getuige wegens het onder
eede afleggen van een valsche verklaring.
De politie schorste de zaak en gaf be
vel tot onmiddellijke gevangenneming van
L.
VRIJDAG 21 OCTOBER 1938.
Hilversum 1, 1875 en 301,5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek.
(9.309.45 Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.15 Zang met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek.
12.00 Berichten.
12.30, hierna: „Quintolia" en gramofoonmuz.
2.00 Gramofoonmuziek.
4.30 Declamatie en gramofoonmuziek.
5.30 Orgelspel.
6.30 Causerie „Beeldhouwwerk in de tuin".
7.00 Berichten.
7.15 Literaire causerie.
7.45 Reportage, eventueel Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber.
8.15 NCRV-orkest. (9.00—9.20 Causerie
„Snelheid en veiligheid in het wegverkeer"
9.55—10.00 Berichten ANP).
10.15 Reportage.
10.35 Gramofoonmuziek.
10.45 Sportpraatje.
11.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum II, 415,5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10,20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA.
10.40 VPRO. 11.0012.00 VARA.
8.00 VARA-Kalender.
8.15 Gramofoonmuziek (Om ca. 8.16 Ber.)
10.00 Morgenwijding.
10.20 Gramofoonmuziek.
11.00 Declamatie.
11.20 Orgelspel.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.15 Ben
12.30 Het AVRO-Amusementsorkest.
I.30 Het Lyra-Trio.
2.10 Gramofoonmuziek.
3.00 Gevarieerd programma, berichten
4.00 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Esmeralda.
6.40 Letterkundig overzicht.
6.50 Hammond-orgelspel.
7.00 Causerie: „Opvoeding tot democratie
7.20 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Causerie „Wat en hoe gelooven wij (II)
8.00 Cello en piano.
8.30 Lezing.
9.00 Radiotooneel met muziek.
9.30 De Ramblers.
10.00 Orgelspel.
10.30 Damnieuws.
10.35 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Cello en piano.
11.30 Jazzmuziek (gr.pl.)
11.551200 Gramofoonmuziek.
17.
Zij liepen om de rotsige bult heen en keken
toen recht in de eenige, lange, rommelige
straat, die Dounbeg rijk was. De vlakke ge
vels der huizen waren gekalkt in schreeu
wende en vloekende kleuren geel, licht
groen, groen, grijsblauw, rose, oker, rood
de roodbruine daken stonden kris en kras
naast en door elkaar. Aan hun linkerhand
verhief -Jch een groot modern hot<"' boven
een grasveld, waarover een gehavend tennis-
net gespannen was, maar de witte lijnen, die
het veld aangeven moesten, had men ver
geten aan te brengen.
„Daar is Het Wapen van Harty", bracht
hun Alistair onder de oogen.
„Ik heb ook een droge keel," zei Paddy Joe.
Er was niemand in de gelagkamer, maar
het slaan van de deur waarschuwde den eige
naar zelf, een roodharige man, beroemd om
zijn grappige en dikwijls zeer gepeperde ver
halen. Maar vandaag had hij slechts aandacht
voor één onderwerp.
„Een beroerde geschiedenis, gisteravond
heeren," zei hjj druk bezig met de bierkraan.
„God hebbe de ziel van dien armen kerel!"
„Amen!" stemde Paddy Joe in.
„Miserabel voor de stad zoo vlak voor
het seizoen nog wel en de stad kan er
niets aan doen. Er is hier geen mensch, die
die arme Amby kwaad zou willen doen. De
duivel hale die stroopers uit Corrullish!'
„Was hij getapt?"
„Een beste kerel! Er liep geen vriendelijker
mensch op twee voeten rond. Met mijn eigen
oogen heb ik hem hier op deze plaats een
glas zien betalen voor een ketellapper van de
straat?"
„En deed hij zelf meer?"
„Wel wis en waarachtig! Hij had een ijzer-
sterk hoofd."
„Op het kasteel zullen ze hem missen!"
Het was half een vraag.
„Nou en of! Vandaag zag ik Sir Jerome
voorbjj komen met den auto, hjj zag er een
voudig gebroken uit."
„En mevrouw Trant?"
„Ach, ach, die arme lieve meid! Zoo'n arm
jong weeuwtje! God moge haar bijstaan!
Maar ze is nog jong ze is nog jong; en
per slot van rekening graag, meneer Long.
als u er op staat, neem ik graag een drupske
mee!"
2.
Zij gingen de gelagkamer weer uit en
wandelden de ongeregeld gebouwde straat af
tot het Centraal Hotel, een lang gestrekt ge
bouw van twee verdiepingen, met een glas
waranda langs de geheele benedenverdieping.
„We zullen hier een poosje in de zon gaan
zitten," stelde Paddy Joe voor en stapte de
waranda binnen.
Alistair strekte zjjn beenen neer vanuit
een verzakte rieten stoel en voelde naar zijn
PÖP.
„Jij hebt ons hier aardig te koop gezet, als
dat misschien je bedoeling was," zei hg.
Een vlasblond juffertje stak haar hoofd om
de glazen deur.
„Een oogenblikje. Mary Josephine," riep
Paddy Joe. „Misschien hebben we je over een
poosje noodig of misschien ook niet.'.'
Rogan Stuart liet zijn gespannen houding
varen en keek eens om zich heen. Het sei
zoen was nog niet begonnen en er liepen niet
veel menschen op straat, maar van tgd tot
tijd verschenen hoofden om verschillende deu
ren, die het tooneel verkenden: klaarblijkelijk
hielden de burgers een oogje in 't zeil. Te
genover de waranda stond het postkantoor,
het halve raam werd ingenomen door de
groene brievenbus en een twintig meter
verder duidde een groot vierkant bord op
een vierkant gebouw aan, dat daar het po
litiebureau was. Alistair wees op een getra
lied venster.
„Het spekhok!" zei hij. „Wie weet zitten
we er al in voor het avond is."
Het duurde niet lang of een forsche man.
in donkerblauw politie-uniform kwam onver
schillig de straat in geslenterd, waar hij om
zich heen bleef staan kijken.
„Dat is brigadier MacGrath," zei Alistair.
„Niet de eerste de beste!"
De brigadier kreeg het drietal, dat er zoo
zichtbaar zijn gemak van nam op de waranda
in de gaten en maakte een groetende bewe
ging. Paddy Joe kwam op zijn gemak over
eind.
„Ik ga eens kijken, of ik wat uit hem wijs
kan worden zei hij. „Opgepast!"
Hij slenterde de straat over en Alistair en
Rogan zagen den brigadier grinniken om
iets, dat hij zei.
„We zijn hier nog niet heelemaal drie we
ken," zei Alistair, „en Paddy Joe heeft het
heele dorp op zijn hand. Vorige week is de
brigadier een avond bij ons op visite geweest
en ik heb een halven dollar aan hem verloren
met een spel, dat ze zes-en-zestigen noemen.
Iedere keer, dat hij een slag binnen haalde,
kreeg het deksel van de spekkist een knauw."
Ze bleven op hun gemak zitten rooken, ter
wijl ze onder de hand de pratende mannen
in het oog hielden. Het scheen een minzaam
gesprek te zijn, waarbij Paddy Joe argumen
ten onderstreepte met zijn vingers in de palm
van zijn hand.
De waarheid was, dat Paddy Joe zijn best
deed om er achter te komen, wat de politie
man dacht, waarbij hij net zooveel succes
had. als de ander wou en meer niet.
„Je neemt het erg koeltjes op. Dan." zei
Paddy Joe in den loop van het gesprek, „en
het is nog wel je eerste groote zaak."
Brigadier MacGrath liet zjjn spottende
bruine oogen langs Paddy's gezicht glijden.
„Dat kan wel zijn, Paddy Joe, maar menig
een heeft zijn eigen strop gedraaid door het
touw te lang te nemen en als ik je wil in
rekenen, dan weet ik altijd waar ik je vinden
kan."
„Dan moet je toch wel een heel lang touw
hebben. Dannie. Hoeveel heb je er op het
kasteel in de gaten te houden?"
„Maar een paar die de moeite waard zjjn."
Hij bleef Paddy Joe strak in de oogen kijken.
„Mijn taak zou heel wat gemakkelijker zijn
geweest, als er gisternacht iemand anders dan
die arme Amby vermoord was."
„Wat bedoel je daarmee?"
„Dan zou ik wel eens een woordje willen
spreken met dien knaap, die daar bij je vriend
zit."
„O," Paddy Joe liet niets van zijn verbazing
merken.
„Ken je hem dan?"
„Rogan Stuart, indertijd een flinke kerel.
Ik heb tegen hem gespeeld toen ik op de
O'Connell-school was en hij in Mountjoy, en je
kunt er donder op zeggen, dat hij er geen been
in zag, een man bij een schermutseling een
oog uit te drukken. Is hij gisteren de geheele
dag bij jullie geweest?"
„En de geheele nacht!"
Vertel me alsjeblieft niet waar!" Het licht
in jullie tent brandde niet voor een uur of
twaalf, maar dat is niets nieuws."
„Hield je ons in de gaten?"
„Natuurljjk. Maar in dit zaakje haal ik
jullie niet in, voorloopig nog niet ten minste.
Als ik er aan toe ben, zul je me de waarheid
wel vertellen."
„Pas maar op, dat je niemand overslaat."
„Dat is bij de politie zoo de regel."
„Zelfs zijn vader en zijn vrouw
„Dat vrouwtje was ais een moeder voor
hem."
„En toch schijnt ze hem die heele nacht niet
gemist te hebben."
De brigadier schudde spottend het hoofd en
deed alsof hij medelijden met hem had. „Een
mensch kan wel zien dat je uit een uithoek als
Ballybwigan komt! In onze kringen deelen de
lui allang hun slaapkamer niet meer of hun
tafel, wat dat betreft alleen maar van tijd tot
tijd."
„Wat vertel je me nou! Maar zijn vader
dan?"
„Sir Jerome? Wanneer een vader van dat
soort zijn zoon zoo maar in het wilde weg laat
opgroeien, tot hij eindelijk een man is zoo'n
knaap als Amby, zonder een grijntje kwaad
in zijn consistentie waarom zou hij hem dan
nu om zeep helpen?"
„Ja, waarom?" wilde Joe weten.
„Jij hebt een echt leelijk karakter, dat bij
Kerry past," schold de ander, „maar we zul
len je idee in petto houden."
„Loop rond, Orangement uit Bandon, die je
bent," zei Paddy Joe beleefd, terwijl hij zich
op de hielen omdraaide en terug wandelde
naar de waranda.
„En toch heeft de verkeerde er het loodje
bij gelegd," riep de brigadier hem na; daarna
verdween de schrandere kerel in het politie
bureau, na in beide richtingen een blik op de
straat geworpen ie hebben.
„Waar we in dit land het meest van te
lijden hebben," mopperde Paddy Joe, terwijl
hij een been over een hoek van het marme
ren tafelblad zwaaide, „dat is van een intel
ligente politiemacht."
„Was hij je te glad af?" informeerde Ali
stair.
„Hii was zoo slim als een mensch, maar nu
zit hij toch vast. dat geloof ik zeker. En
wees maar overtuigd, dat hij er de lucht van
heeft, dat we er gisteravond opuit zijn ge
weest. maar meer weet hij ook niet."
„Als hjj begint te raden...
„Wat hij raadt kan ons koud laten," zei
Paddy Joe.
„Hallo! Wat zullen we daar hebben?"
Van uit de richting van de haven kwam het
snorrend geluid van een auto; een groote wa
gen gleed voor het postkantoor tot stilstand.
„Van het kasteel," zei Paddy Joe zachtjes
Wordt vervolgd.)
