Agenda
De verdediging van
Nederlandsch-Oost-Indië
rfiiih iiüiiflii ma i lÈiuBjkMÈi
„juwelier QOOifflSïïoaBïïQa
Maandag 7 November 1938
£tacUnieuuM
Bij alle denkbare conflicten heeft de marine steeds
een hoogst belangrijke taak vervuld
Slechts een krachtige vloot schept de kans dat
onze neutraliteit wordt geëerbiedigd
Elke Pacific-oorlog is een
zee-oorlog
Visscherij
JwUii
bij
U&et^dig,
Tweede Blad
Tegen Slapeloosheid, Overspanning, Gejaagdheid, Onrust en Zenuwachtigheid,
gebruike men de Zenuwstillende en Zenuwsterkende Mijnhardt s Zenuwtabletten
Volksuitvoering van
„Boefje"
Cabaret-avond M.S.F*
In Den Helder helpt
men elkaar
Feestavond van het
„Noorderlicht'
Een Heldersche roman
Maansverduistering
H.D. 25 proefgevaren
Jongen te water
Expeditie is
vertrouwenswerk
iii
De oorlogsgevallen kunnen zeer veel onder
ling verschillen en het lot van Nederlandsch-
Indië kan daarbij worden beslist, zoowel in de
Noordzee als in den Pacific of ergens anders.
Alle denkbare conflicten met Neder
land als neutrale of als oorlogvoerende
hebben slechts dit gemeen, dat de Marine
daarbij steeds een hoogst belangrijke taak
zal hebben te vervullen. Zelfs bij den bur
geroorlog in Spanje en bij het conflict
tusschen China en Japan heeft de Marine
een taak, terwijl de overige deelen der
weermacht, gebonden als zij zijn aan een
bepaald rayon, geen rol vervullen bij de
handhaving van Nederlandsche belangen
buiten dit rayon.
Reeds de vraag of wij in een Pacific conflict
neutraal zullen kunnen blijven of daarin als
oorlogvoerende zullen worden betrokken, wordt
in hoofdzaak beheerscht door de relatieve
waarde, welke de oorlogvoerenden aan onze
Zeemacht toekennen en niet door het aantal
soldaten op Java of het aantal bommenwer
pers, dat op een bepaalde plaats in onzen Ar
chipel kan worden geconcentreerd. Geen van
beiden hebben ook een taak bij de actieve
handhaving der neutraliteit. Het Java leger
niet, omdat Java nu eenmaal geen landgren
zen heeft en de bommenwerpers niet, omdat
het eenige argument, waarover deze landvlieg-
tuigen beschikken, d.m.1. de bom wel een kos
telijk middel is om ons ongewild in het conflict
te betrekken, doch niet om neutraal te blijven.
Wanneer zich ergens in onzë wateren een
schip ophield, tijdens den wereldoorlog, begon
de Marine niet met op dit schip te schieten,
doch met aanhouden en onderzoeken, het is
duidelijk, dat men voor dit werk schepen en
desnoods zeevliegtuigen gebruiken kan, doch
in geen geval landyliegtuigen.
En nu het oorlogsgeval. Men zal steeds zien,
dat de verdedigers van het legerluchtmacht-
idee een bepaalde gedragslijn van den vijand
moeten veronderstellen om hun bommenwer
pers daartegen te kunnen inzetten. Het onge
lukkige is echter, dat niet wij, doch de vijand
uitmaakt welke maatregelen hij zal nemen om
Nederlandsch-Indië in zijn bezit te krijgen. In
een zeeoorlog is bezetting van bepaalde punten
of eilanden nu eenmaal niet het normale begin
en evenmin beslissend voor het einde.
Niet geschikt
Een wapen dat slechts bruikbaar is, in
dien een vjjand een in den landoorlog nor
male-, doch in een zeeoorlog abnormale
gedragslijn volgt is reeds daarmede ver
oordeeld als kern van de verdediging van
een eilandenrijk als de Oost-Indische
Archipel.
Degenen, die voor het behoud van ons kolo
niaal Rijk een zoo krachtig mogelijke zee
gaande vloot in de allereerste plaats noodig
achten, behoeven aan den vijand geen bepaalde
gedragslijn voor te schrijven om te kunnen
bewijzen dat een krachtige Marine altijd doel
treffend is, in elk oorlogsgeval waarbij ons
koloniaal bezit op het spel staat.
Een krachtige zeegaande vloot, welke niet
aan een bepaald gebied gebonden mag zijn,
kan zich overal concentreeren, niet alleen in
doch ook buiten den Archipel en zij zal dit
moeten doen, waar concentratie noodig is,
d.w.z. daar waar over Neêrlands rechten met
de wapens wordt beslist.
De beslissende vraag voor het ge
heel of gedeeltelijk behoud van
onzen Archipel.
Welke rol de Koninklijke Marine bij een
conflict zal kunnen vervullen, onverschillig of
Nederland daarbij betrokken wordt of neutraal
kan blijven, hangt geheel af van de middelen
welke haar worden toebedeeld. Slechts een
krachtige vloot schept de kans dat onze neu
traliteit wordt geëerbiedigd en worden wjj
niettemin in het conflict betrokken, dan zal
de invloed van onze Zeemacht op de uiteinde
lijke beslissing, ook beslissend zijn voor de
vraag of wij onzen Archipel geheel of ge
deeltelijk zullen behouden.
Omdat een oorlog om ons koloniaal bezit
altijd in de eerste plaats een zeeoorlog
moet zjjn en tevens omdat het geenszins
zeker is dat een strjjd om Indië ook in de
Indische wateren wordt gevoerd, is een
sterke Zeemacht altijd de beslissende fac
tor voor het behoud van ons koloniaal
RÜk.
Het Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger
welke zijn primaire taak zelf steeds zag in
het handhaven van orde en rust op de eilan
den (evenals trouwens elk koloniaal leger)
kan ook geroepen worden om speciaal het
z.g. hoofdeiland" Java, tegen bezetting te
verdedigen, doch slechts in enkele der denk
bare oorlogsgevallen komt zij hiervoor aan
bod.
Meesterschap ter zee bij aanval op
Java.
Wanneer er een aanval op Java komt, moet
de vijand het meesterschap ter zee hebben.
(Men kan nu eenmaal niet veronderstellen,
dat een vijand in de 20e eeuw dezelfde blun
der maakt als Philips de Tweede in 1588, bij
de zending van zijn Armada). Heeft de vijand
het meesterschap ter zee dan kan hij met
een enorm leger komen (zooals b.v. nu in
China). Wat doen wij dan met onze 2 divisies,
al zijn zij nog zoo „duur" uitgerust?
Een modern uitgerust K.N.I.L., met of zon
der legerluchtmacht, verliest alle beteekenis
wanneer het niet steunt op een voldoend,
krachtige Zeemacht, omdat het afgesloten
van de zee, spoedig tot machteloosheid ge
doemd is en omdat de vijand de volle vrijheid
heeft een veel sterker leger overzee te zen
den en omdat het K.N.I.L. toch zonder Zee
macht nergens anders kan laten gelden dan
op Java.
Voldoend sterke zeemacht nood
zakelijk voor elk oorlogsgeval.
Versterking van het K.N.I.L. kan
wenschelijk zijn voor een bepaald oorlogs
geval, een voldoend sterke Zeemacht is
noodzakelijk voor e 1 k oorlogsgeval.
Het is daarom kortzichtig en dus onjuist in
Nederland zoowel als in Indië het leeuwendeel
der defensiegelden te besteden aan locale en
regionale verdedigingsmiddelen, zooals leger-
wapens zijn.
Wat Nederland betreft is deze verdeeling
in zooverre begrijpelijk, dat het nu eenmaal
een feit is, dat Nederlandsch-Indië geen be
staansrecht of bestaansmogelijkheid meer be
zit wanneer Nederland van de landkaart ver
dwenen is.
Wat Indië aangaat is het eenvoudig strijdig
met elk begrip van normale logica een derde
deel van de normale inkomsten van deze ge
westen te zetten op één kaart, die in 9 van de
10 gevallen waarin onze weermacht moet wor
den ingezet voor het behoud van eigen volks
bestaan of van ons koloniaal Rijk; eenvoudig
niet kan worden uitgespeeld.
(Slot volgt).
AANBIEDING GESCHENK RAADHUIS
ANNA PAULOWNA.
Zooals U bekend is, schrijven B. en W. aan
den Raad, zouden de omliggende gemeenten
gezamenlijk een geschenk aanbieden aan de
gemeente Anna Paulowna voor haar nieuwe
raadhuis. In overleg met den architect van
dat gebouw, den heer D. Saai Czn., te Alk
maar, is de keus voor het geschenk bepaald
op een speciaal voor de raadzaal ontworpen
verlichtingsornament. Het aandeel in dé
kosten bedraagt voor de gemeente Den Helder
90.B. en W. verzoeken den Raad hun
hiervoor thans een crediet te verleenen.
Het tweede artikel werd opgenomen in
ans nr. van Zaterdag 5 November.
In „De Nederlandsche Vischhandel" lezen wij,
dat sinds 1927 het aantal te IJmuiden inge
schreven kooplieden met 100 gestegen is.
Daarentegen is de omzet sinds dat jaar tot de
helft verminderd! Het blad neemt daarover
een beschouwing op van de hand van den heer
KI. Lammers, Voorzitter van den Bond van
Kleinhandelaren in het Visch- en Haringbe-
drjjf, die aandringt op bedrijfsordening en
samenwerking, althans eensgezindheid, tus
schen de betrokken instanties, die verbetering
van den toestand beoogen.
ii». 'in ii
'pAxiclUcfi
tlacüt pAifóiq,
Een volkomen uitverkocht Casino.
Volkomen uitverkocht, de heer Polak
heeft zelfs verschillenden moeten teleurstellen,
omdat tenslotte óók aan het aantal plaatsen
in een zaal als „Casino" een einde komt. Maar
't bewijst, o.i., dat men de waarlijk goede
volkskunst wel waardeert, en dat stemt, in
den huidigen chaos van allerlei modern ge-
experimenteer, tot blijdschap.
Zevenhonderdja, hoeveelste opvoering,
waarin Annie van Ees haar boefjesrol vervult,
en dan een meer-dan-uitverkocht huis, is
daar sterker en inslaander bewijs noodig voor
de levenskracht van dit stuk, dat zoo voor
treffelijk weet te spelen op 's menschen betere
gevoelens? Onze dagelijksche lectuur, de
krant, is vol van allerlei naar nieuws: oorlog
en legeruitbreiding hier, oorlogsdreiging en
eindeloos diplomatiek geharrewar ginds; is het
wonder, dat we een uitweg zoeken om voor
een wijle al dat akeligs te vergeten? En zie
daar! Daar komt Annie van Ees met haar
zevenhonderd-zooveelste vertolking heelemaal
speciaal voor de Helderschen en dankbaar zijn
wij haar voor de paar uur genot, die zij ons
gaf.
De tooneelbewerking van Brusse's boek is
geworden een volksstuk in den goeden zin van
het woord: het sentiment is er aanwezig, en
het is juist genoeg om ons een traan in het
oog te brengen en ons geloof in het betere in
den mensch, dat door al die nare dingen die
op de wereld plaats hebben, zoo'n knauw
kreeg, op peil te houden.
Mevrouw van Ees werd aan het eind harte
lijk en spontaan door de volle zaal gehuldigd
en een fraaie bloemenmand werd haar aan
geboden. Haar creatie van Boefje is óf: in
zijn goede en slechte eigenschappen staat hij
ten voeten uit voor ons, het verwaarloosde
schooiertje, waaruit een nuttig lid der maat
schappij groeit en dat Brusse ons zoo levend
geteekend heeft. Ook haar Boefje, zoo goed
als dat van zijn geestelijken vader, lééft volop,
en volop heeft de zaal gisterenavond ervan
genoten.
Van Boefje's medespelers noemen wij, be
halve de beide ouders, Anton Roemer en Sien
de la MarKlopper, den advocaat, Boefje's
beschermer, Ludzer Eringa. De vijf bedrijven
werden vlot vertolkt, ondanks décorwisselin
gen, zoodat om 11 uur de voorstelling was
geëindigd en het bal aanving. Wij willen dit
korte verslag niet eindigen zonder een woord
van lof aan het Casino-orkset onder leiding
van den heer Visser, en waarvan de heeren
Kotter en Bandel dankbare applausjes in ont
vangst mochten nemen voor hun solo-num
mers op piston en cello.
Zoo was dit in alle opzichten een mooie
avond, waarbij men dankbaar voor het ge-
notene huiswaarts ging.
Het spijt ons voor het M.S.F., maar we
moeten constateeren, dat het Zaterdagavond
met „wilde". Hoe dat kwam is misschien niet
direct te zeggen, al geven de volgende punten
daarvoor misschien enkele aanwijzingen. Eer
stens was daar de maar matig bezette Casino
zaal. Mogelijk ligt de Indische avond nog te
versch in het geheugen, waardoor de behoefte
aan een M.S.F.-avond zoo gering was. Men
redeneert al gauw: „we zijn pas bij het M.S.F.
geweest en al staat dat M.S.F. ervoor be
kend, dat het over het algemeen goede pro
gramma's samen kan stellen, het feit, dat ook
het goede op den duur de aantrekkingskracht
tijdelijk verliest, zal hieraan niet vreemd zijn.
Ten tweede produceerde het aanwezige pu
bliek, waarvan een groot percentage uit jon
geren bestond, een dergelijke onrust en
rumoer, dat bijv. bij de mooie uitvoering van
„Dichter und Bauer" door een orkest van
Stafmusici de aandacht telkens werd afgeleid
en de mooie cello-solo van den heer Bandel
niet tot haar recht kwam. Slechts enkelen, d.e
vooraan zaten, zullen daarvan voldoende heb
ben. kunnen genieten. Ook de heer Donkers
werd bti zijn fluit en piccolc-scli telkens ge
dwongen een vermanenden blik de zaal in te
werpen. Dat zal geen prettig spelen voor hem
geweest zijn.
Voorts was daar het programma zelf, dat,
hoewel het klinkende namen bevatte en ook
goede momenten had, toch niet aan de ver
wachtingen voldeed. De aankondiging van
non-stop-cabaretavond doet nu eenmaal iets
anders verlangen. Van „Non Stop" kwam niet
veel terecht; er was te weinig gang. Het doek
was te dikwijls of te lang gesloten, tijdens
welke pauzes weliswaar de prima installatie
van den heer De Zeeuw haar geluid deed hoo-
ren, maar die toch het publiek in de zaal niet
vermocht te brengen tot een b 1 ij v e n d e
aandacht voor de zijde waar zich het tooneel
bevindt.
Toch willen wij daarmede niet de jongeren
vrijpleiten van hun onbeleefd gebrek aan aan
dacht. Het euvel, dat men komt om te dansen
en niet om te luisteren, kwam hier weer te
voorschijn.
Veel willen wij hier niet van zeggen, het is
reeds zoo dikwijls gedaan. Voor het M.S.F. is
het jammer, dat een en ander zoo moest zijn.
We hopen, dat de kas van dezen avond geen
schade heeft geleden. En volgende maal is deze
minder geslaagde avond weer vergeten, niet
waar?
Rest ons nog een woord van waardeering
voor degenen, die hun krachten gegeven heb
ben tot het uitvoeren van het programma.
Noemen wij van hen Nico Visser, den pianist,
den heer Donkers, de Stafmuzikanten onder
leiding van den heer J. J. Bijster, Bolletje,
Henny van Gelderen.
De verloting had, zooals U reeds bekend is,
een bijzondere aantrekkelijkheid door het aan
bod van den heer Kos, Koningstraat.
Het bal werd geleid door den heer H. Schaap
van Dans-instituut Mouton. Band: de ver
sterkte Casino-band.
Burgerlijke Stand
van 5 Nov. 1938.
Meer dan wellicht ergens anders
Helpt men hier elkaar spontaan:
't M.S.F. kreeg honderd loten,
Door K. Kos cadeau gedaan.
Lange jaren heeft Den Helder
In een slechte reuk gestaan.
En kon men dit oord ontvlieden,
Dan werd het met spoed gedaan.
Nieuwediep, dat Nova-Zembla,
Altijd koud en altijd wind.
Jutters Bah, 't zijn nare menschen,
Niets wat ik aantrekk'lijk vind.
Films, tooneel, muziek, concerten-,
Sporten, feesten, athletiek,
Huizen, schepen, land of water,
't Lijkt naar niets, je wordt hier ziek.
Nog zóólang, nog zóóveel maanden
Van gedwongen jutter zijn,
Niets, geen lucht zelfs in mijn banden
Neem ik mee. 'k Neem d'eersten trein.
Dit was vroger zoo het praatje
Van een elf Provincie ras,
Dat hier woonde, maar gelukkig
Ziet men thans hoe dom zulks was.
't Waait niet altijd in Den Helder,
Er is ook wel zonneschijn,
Wat hier is of wordt geboden,
Of wat komt, dat mag er zijn.
De bewoners van Den Helder
Gaan niet heen als toen zoo vlug,
Want men laat dan te veel achter,
Waarom komt men steeds terug?
't Is goed wonen in Den Helder,
Ook al kent men hier elkaar.
Welke stad maakt filantropisch
Zoo'n groot sympathiek gebaar?
Alles wat gebeurt ten bate
Van het doel „liefdadigheid",
Wordt gesteund en nimmer vraagt men
Mag ik weten wie gij zijt?
Dit is juist zoo te waardeeren,
Dat hij, die hier vreedzaam leeft,
Voor den nood van vele and'ren
Onder ons, wat over heeft.
Alles bij elkaar genomen
Zeg ik: „Leve onze stad!
't Is hier goed, dus geen gemopper,
Want aan ons mankeert óók wat."
B. A. Sson.
L
BEVALLEN: G. Wind—Wouda, z.
OVERLEDEN: N. F. Latjes, (m.), 76 jaar.
Wed. B. F. Verfaille, geb. M. C. Govers 71
jaar.
Huisduinen vermaakt zich.
Het was als 't ware een groote familie, die
zich Zaterdagavond in het overbezette zaaltje
van Dennenheuvel bevond. Vroolijk werd ieder
der binnen komenden begroet en zelfs de ver
slaggever, die zich over het algemeen de bui
tenstaander voelt, werd door de feestelijke
sfeer aangestoken en onderging dé intiemé ge
zelligheid als een prettige gewaarwording.
De voorzitter, de heer Makelaar, heette in
een kort openingswoord allen hartelijk wel
kom, in het bijzonder den garnizoenscomman
dant, majoor Doorman en zijn vrouw en de
Mondaccordeon-vereeniging „Bravo", die haar
medewerking verleende.
Met aandacht en zichtbaar genoegen volgde
de aanwezigen hierna de muzikale prestaties
van „Bravo", die ook later op den avond be
wezen, dat door serieuze oefening op mond-
accordeon-gebied wel iets te bereiken is; Daar
wij vorige week reeds een uitvoerig verslag
gaven over het kunnen dezer vereeniging is
het o.i. overbodig hierop terug te komen. Wel
getuigde het hartelijk applaus van het pu
bliek, dat de ten gehoore gebrachte nummers
werden gewaardeerd.
De Tooneelvereeniging het „Noorderlicht"
zelf, wier optreden natuurlijk de clou van den
avond vormde, houdt zich nog steeds op het
terrein van het liehte amusement. En dit
heeft de regisseur, de heer Melief goed in
gezien. Een vereeniging, die moet woekeren
met de krachten, die zij heeft, kan zich niet
wagen aan een zwaar stuk, waarin b.v.
sprake zou zijn van tragedisch talent. Noch
afgezien van het feit, dat dit ook niet in het
kader van den avond zou passen.
Van de twee stukken, die werden opgevoerd,
was het eerste een reprise, zoodat wij ons zul
len bepalen bij het blijspel „Een pootig
wijfje".
De titel brengt reeds naar voren, dat de
inhoud tot het komische genre behoort. Het
stuk is er dan ook louter en alleen op geba
seerd om de lichspieren van het publiek in
beweging te brengen en daar dit volkomen
gelukt is, kunnen wij het als geslaagd be
schouwen.
Zoowel de hoofdrol-vertolking als de bij
rollen, werden op een verdienstelijke wijze ge
speeld.
Duidelijk bleek, dat men hier met spelers
te doen heeft, die de noodige routine bezitten
en zich voor dille tan ten op een gemakkelijke
wijze op de planken bewegen.
De heer Meeuwland en mej. Smit toonden
een goed aanvoelen van hun rol, terwijl mej.
A. de Boer als Santje het dienstmeisje, op een
geestige wijze optrad.
Ook de heeren Blokker en Makelaar toon
den buiten rolvastheid een gave om de gees
tige momenten uit te buiten.
Duidelijk bleek, dat het publiek zich kos
telijk amuseerde en dankbaar gestemd was
voor het gebodene.
Een gezellig bal besloot dezen goed ge
slaagden avond.
Eii altyd roept de zee.
Deze week zal bij de Nederlandsche Uit
geverij te Baarn, een Heldersche roman ver
schijnen, geschreven door onze oud-stadgenoot
Klaas Smelik.
Klaas Smelik, aie met dezen roman een echt
Hollandsch werk heeft geschapen, verwierf zich
in de laatste jaren met zijn tallooze radio-hoor-
spelen en reportages een uitstekende reputatie
in onze moderne letteren. Evenmin als in zijn
hoorspelen, observeert hij in dezen roman zijn
figuren van één zijde, doch hjj brengt ons in
vrijwel alle maatschappelijke kringen van Den
Helder en in die van marine en koopvaardij.
Een boek dat ongetwijfeld zijn weg tot het hart
van de lezers zal vinden!
Wij hopen hierop binnenkort uitvoeriger
terug te komen.
In onze streken als totale ver
duistering waar te nemen.
Als de omstandigheden, voornamelijk na
tuurlijk de bewolking, dat toelaten, zal heden
avond een totale maansverduistering zicht
baar zijn. Zooals men wellicht weet, is het
slechts bij volle maan mogelijk een maans
verduistering te hebben. Indien men zich dat
even realiseert, is het gemakkelijk te be
grijpen. Immers moet de aarde tusschen zon
en maan staan, waardoor de aarde het licht
van de zon onderschept en de maan tijdelijk
van dat licht verstoken is. Daar zon, maan
en aarde zich voor en na de verduistering
bijna in één rechte lijn bevinden, kunnen wij
alleen de maan „vol" zien.
De verduistering van vanavond begint om
1 minuut over negenen en aan de linkerzijde
van de maan, waar men op dien tijd een klein
inhammetje zal kunnen zien, dat steeds
grooter wordt. Om 22 uur 5 minuten (5 over
tienen), is de verduistering totaal geworden.
23 minuten later wordt, weder aan de linker
kant van de maan, het eerste puntje weer
verlicht.
32 minuten na middernacht is de maan weer
in haar totale verlichting te zien.
Hopen wij op helder weer en onbewolkte
lucht!
Zaterdag heeft de goedgeslaagde proefvaart
plaats gevonden van de vischkotter H.D. 25,
eigenaar R. N. Bakker, Den Helder.
Hierin werd door de motorenfabriek „De
Industrie", D. en Joh. Boot N.V. te Alphen
aan den Rijn een 3 cyl. 120 pk 4-tact com-
pressorlooze Dieselmotor geplaatst.
Het geheel voldeed ruimschoots aan de ge
stelde eischen, en werd door den eigenaar
overgenomen.
Op de Binnenhaven is bij het spelen op een
vlot een jongen in het water gevallen .De
jongen was spoedig op het droge en... durfde
niet naar huis. Vriendjes gingen daarom thuis
vertellen, dat hij in het water gevallen was.
Nadat de jongen langen tijd met zijn natte
kleeren was blijven wachten, had hij den
moed om ten slotte naar huL te gaan.
LANTAARNPAAL TEGEN DEN GROND.
In de Weezenstraat werd een lantaarnpaal
het slachtoffer van een vrachtauto, zoodat
deze straat het met een ilrhtpunt minder zal
moeten stellen.
GEVAARLIJKE HOND.
Een bewoner van de Bonselaarsweg deed
aangifte, dat haar zoontje van 8 jaar was
gebeten door een hond.
DAT LIEP GOED AF.
Een klein meisje, dat op den Ruyghweg
aan het spelen was met een autoped, werd
bij het plotseling oversteken van den weg door
een doktersauto aangereden. Door krachtig
remmen werd het meisje slechts even ge
raakt, zoodat een lichte hoofdwond het
eenige was, dat zij opliep.
Door den dokter, die het wondje verbond,
word zij naar huis gebracht.
HIJ KON LOOPEN.
Eer. bewoner van de Korte Vliet, die zijn
fiets in de Gravenstraat had neergezet, be
merkte bij zijn terugkomst dat het karretje
v/as verdwenen.
Daarom per
(auto- en bootdiensten).
Westgracht 80: Tentoonstelling Historisch
Genootschap „De Kop van Noord Holland".
Eiken werkdag van 710 uur.
Zaterdags van 35 uur en van 710 uur.
Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks van 912 en van 13.30
17 uur. Zaterdag van 912 uur.
Natuurhistorisch Museum, 2e Vroonstraat,
lederen Woensdag van 35 uur.
lederen Zaterdag van 710 uur.
Bovendien de eerste Zondag van elke maand
van 35 uur en de eerste Woensdag van
810 uur.
BIOSCOPEN:
Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8:
„Zijn grooten kameraad" en „Een ster
wordt geboren".
Rialto, Spoorstraat half 8:
„Blauwbaard's achtste vrouw" en „Holly
wood Hotel".
Witte-Bioscoop, Koningstraat, half 8:
„Cassidy's offer en „Het Schildersmodel".
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen.
Barometerstand Den Helder 76S.7
Temperatuur lucht 12.0
Wind; richting W.Z.W., kracht: 4
Licht op 4.50
Onze stadgenoot, de heer W. Grim,
slaagde op het gehouden kruideniersexamen,
voor Handelskennis en vakbekwaamheid.