Agenda
Xn 11
000IDSÏÏ@00(D00
Abonneert U op dit blad
Lente-nachtegaal
Woensdag 16 Novemhor 1935
Tweede Blad
In memoriam G, v. Praag
Adelborsten en Kon*
Marinekapel naar *Texel
Bal Masqué Helders
Mannenkoor
Deze dag voor den Bond
van Barmhartigheid
ii ir. w u m
bij JUWELIER
Tweede Abonnements
voorstelling brengt
Ibsen's JNora'
Burgerlijke stand van Den Helder
„Filmmaniakken"
Kranslegging bij het monument
„Voor hen die vielen"
Verantwoordelijkheid
Minister de Geer spreekt
&tad4nieuu*4
In hem verliest Den Helder een
rechtschapen burger.
Op hoogen leeftijd, vijf en tachtig jaren heeft
het leven hem geschonken, is Maandag heen
gegaan een der bekendste Heldersche ingeze
tenen: de heer Gerrit van Praag.
Het bencht van dit heengaan, gisteren reeds
fTf 241 «"getwijfeld velen
getroffen hebben. Deze oude heer, die echter
in zijn gedragingen binnen- en buitenshuis wel
zeer weinig den indruk van „oud" maakte,
hoorde bij Den Helder, en dat is geen wonder
als men weet, dat hij vijf en zeventig jaar lane
hier leefde en werkte.
Het is de gewoonte dat men bij een in
memoriam de goede daden en karakter
eigenschappen van den heengegane ver
meldt, maar het zou een lange lijst worden
indien wij dit van den heer van Praag
deden. Het is trouwens ook niet noodig-
vrijwel geheel deze stad weet, dat met
dezen man is heengegaan een goed Jood,
een man waarvan men eerlijk kan zeggen
dat hij rechtschapen was. Een innemende
persoonlijkheid, die practisch geen vijan
den bezat, doch wel zeer vele vrienden
De heel ouden onder onze lezers zullen nog
wel weten hoe hij daar begonnen is op den
Kanaalweg, ter plaats waar thans de Christ
U.L.O. staat.
Het was daar, dat hij zich associeerde
met wijlen den heer B. Oudekerk onder den
naam die later gemeengoed in Den Helder
zou worden: Oudekerk van Praag. Na ge-
ruimen tijd aldaar gewerkt te hebben ging
het bedrijf over naar de Spoorgracht en
wederom werd het Oudkerk van Praag.
Het was hier, dat de heer van Praag langer
dan een halve eeuw gewoond en gewerkt
heeft.
Hij was een zeer geziene Jood, niet in het
minst ook bij de Christenen. Zijn werkzaam
heid, zijn kijk op de dingen en zijn gulheid
waren van algemeene bekwaamheid.
Hij was 45 jaar lang penningmeester van 't
Joodsche Doodgravers College en werd voor
kort nog (bij het bereiken van zijn 85-ste
jaar) door de Israëlitische gemeente geëerd.
De familie van Praag en zijn ontelbare
vrienden zullen dit heengaan betreuren,
ook al is hem een ouderdom geschonken,
die alleen de sterksten onder ons bereiken.
Zijn goede werken en zijn algemeene be
mindheid zullen hen echter in dit verlies
troosten.
De ter-aarde-bestelling heeft hedenmorgen
plaatsgehad op den Joodschen dooden-
akker.
Waarschijnlijk voor het eerst in de ge
schiedenis, zuHen de adelborsten Zater
dag een bezoek brengen aan den overkant,
waarbij zij vergezeld zullen zijn van de
Kon. Marinekapel.
Als de weersomstandigheden het toelaten,
zullen de adelborsten, met eenige marine-vaar
tuigen, Zaterdagmorgen om 7 uur naar ,,de
Mok" varen en vandaar marcheeren zij, via
Den Hoorn, naar Den Burg, waar zij worden
opgewacht door de Kon. Marinekapel, met de
tamboers en pijpers, onder leiding van den
directeur, den heer L. H. F. Leistikow.
De Kon. Marinekapel zal de reis naar
Texel om 10 uur per T.E.S.O. maken en
met autobussen van Oudeschild naar Den
Burg rijden. Nadat zij de adelborsten heb
ben ingehaald, zullen ze daar van 12 u. tot
12.45 een concert geven. Voorafgegaan
door de Kon. Marinekapel, marcheeren de
adelborsten daarna naar Oudeschild, van
waar ze met de boot van 14.35 weer naar
Den Helder vertrekken.
De Texelaars zullen dit bezoek zeker weten
te waardeeren. Voor zoover ons bekend is dit
voor het eerst in de geschiedenis, dat adel
borsten en Kon. Marinekapel een bezoek aan
onze overburen brengen. Het zal voor vele
Texelaars een ongekend en boeiend schouw
spel zijn, de adelborsten in hun onberispelijke
uniformen, marcheerend, zooals men dat op
het eiland nog nimmer zag en voorafgegaan
door de Kapel, die een uitnemende reputatie
heeft in heel ons land.
Per advertentie maakt de Propaganda-
Commissie van bovengenoemde Vereemging
de adressen bekend, bij welke men zich voor
deelname kan opgeven. Reeds verschillende
personen, van buiten de gemeente gaven zich
op, terwijl nog velen waarvan veronder
steld wordt, dat zij hun costuum van de j.i.
Jubileumfeesten nog bezitten verwacht
worden voor opgave tot deelname.
Daartoe in staat gesteld door de Helder
sche zakenmenschen, welke mooie artikelen
beschikbaar stelden, worden zoowel v0°r
groepen, paren als individueelen, prijzen uit
geloofd.
O.a. is voor het meest origineele costuum
(Heer of Dame) als le prijs een tweedaag-
scha excursie in den zomer van 1939 door de
Directie der Heldersche Courant in het voor
uitzicht gesteld.
In den loop dezer week worden de prijzen
tentoongesteld in de étalage van den heer E.
W. Vet, Spoorstraat.
Een bijzondere attractie wacht den bezoe
kers van het kijkspel, hetwelk na het
masqué plaats vindt. De voorverkoop van
kaarten is reeds in vollen gang ;op vertoon
van deze plaatskaarten geeft de heer C.
Krigée. Van Galenstraat, gedurende Novem
ber 10 korting op alle artikelen,
Hebt ge Uw gave reeds geschonken?
Deze dag is voor den Bond van Barmhartig
heid. Vandaag toch gaat men op stap met
auto's, teneinde huis aan huis een beroep te
doen op de goedgeefsheid van de Heldersche
ingezetenen.
blitfï toü6n menfchen z9n> die zeggen: „Men
h A 00 maar aan 't geven. Het
houdt niet op!", en ongetwijfeld schuilt er
in deze verzuchting veel waars.
Maar aan den anderen kant mag niet ver
geten worden, dat hier op een deel der stad-
genooten den plicht rust op te komen voor de
belangen van die andere groep, die niet in
staat is den winter door te komen zonder kou
en ontbering te lijden. En dat is het schoone
doel, dat de Bond van Barmhartigheid na
streeft.
Deze Bond deed en doet prachtig werk. De
eiders weten precies waar de nood het hoogst
is en op welke wijze de geschonken goederen
het doeltreffendst aangewend kunnen worden.
Een rijke ervaring staat hier borg voor.
Maar vóór alles is het noodig, dat men
vandaag geeft: geeft met gulle hand en..<
véél!
In iedere linnenkast, in iedere „ophang-
kast" bevinden zich wel kleeren en stukjes
huisraad, die voor den bezitter van niet
zooveel waarde meer zijn. Ieder huisgezin
heeft wel iets waar het afstand van kan
doen.
Het is juist het deel, waarop de Bond
van Barmhartigheid prijs stelt. Wat bij U
wellicht vergeten zou blijven liggen doet
thans zrjn nut. Men helpt er een mede-
mensch mee uit de misère.
Wjj vertrouwen, dat wy in staat zjjn
over enkele dagen het resultaat van deze
actie te kunnen publiceeren en wy hopen,
dat het een record-ontvangst moge zijn.
Tot vreugde van den Bond en... tot die
van den minder en minst bedeelden Hel
dersche ingezetene!
I H 11 II I V U
M I i S 8 SKa
Uetfyijdicj.
PAactiicfi Ylaait pAg^ig.
De belangen der
cliënten gaan vóór
alles bij E S O N A
(auto- en bootdiensten)
Annie van Ees in den titelrol.
Naar wij vernemen, zal de tweede abonne
mentsvoorstelling gegeven worden op Woens
dag, 23 November a.s. en wel met een van
Ibsen's bekendste werken: „Nora".
Het gezelschap, dat dit prachtige stuk op
het tooneel brengt, is de N.V. „Het Neder-
landsch Tooneel", onder artistieke leiding van
Cor van der Lugt Melsert, Albert van Dalsum
en A. Defresne. Annie van Ees vertolkt de
hoofdrol.
Reeds thans vestigen wjj er de aan
dacht op, onder verwyzing naar de ko
mende advertenties, dat de plaatsbespre
king zal geschieden niet op den avond
vóór de voorstelling, doch op Maandag
a.s. (21 November) van 79 uur.
In een volgend nummer zullen wij eenige
persbeschouwingen over dit stuk van Ibsen
opnemen.
van 15 Nov. 1938.
BEVALLEN: C. J. Koch—van Doorn, z. R.
EdensAnnijas, z, G. M. BrinkmanBunck, z.
OVERLEDEN: Wed. J. Kater, geb. Pronker,
64 jaar. Wed. J. Slijkerman, geb. J. Bruin, 70
jaar.
Vroolyk spel, opgevoerd door
„Herman Heyermans".
Gisteravond heeft in Casino het eerste
optreden in dit seizoen plaatsgevonden
van de Arbeiders Tooneelvereeniging
„Herman Heyermans" en wel met het
bekende blijspel van Henk Bakker „Film
maniakken".
Zoo er één tooneelschrijver in Nederland is,
die men vruchtbaar kan noemen, dan is het
wel deze Henk Bakker. Hij schudt de blij
spelen inderdaad uit de mouw en het merk
waardigste daarbij is wel het feit, dat tal van
deze stukken inderdaad h t stempel der ori
ginaliteit dragen. Voorts kenmerken ze zich
doorgaans door een groote mate van vlotheid,
terwijl de intrique veelal met een behoorlijke
dosis intelligentie aangebracht is.
Dat alles geldt voor het stuk „Filmmaniak
ken", dat onder leiding van den heer L. H. de
Snayer een opvoering beleefde voor een uit
stekend bezette Casino-zaal.
Over den inhoud van dit spel van „gijn en
nonsens" kunnen wij kort zijn. Op een buiten
verblijf komt ee gezelschap personen bijeen,
bestaande uit de meest uiteenloopende soort.
Een aantal oplichters van professie, adspirant-
filmmenschen, een verliefd paar dat weldra
het goede voorbeeld aan de overigen geeft,
een excentrieke negerin en een achttien karaat
schurk. De oplichters spelen de rol van de be
kende Zweedsche komieken Watt en Half Watt
en maken van de gelegnheid gebruik een aan
tal gasten de zakken wat lichter te maken.
In een viertal bedrijven geschiedt echter zóó
enorm veel nonsens en zooveel vroolijkheid,
dat men het feit, daPt alles er metersdik
bovenop ligt, gaarne op den koop toeneemt.
De vertolking was bevredigend en vrijwel
constant heeft het auditorium zijn goedlachs
heid kunnen uitvieren. Keer op keer daverden
lachsalvo's door het gebouw, die met het af
wikkelen van de vier bedrijven in omvang
toenamen. In zooverre mag men de voorstel
ling zelfs als volkomen geslaagd beschouwen.
De heeren de Snayer en van Waardenburg
voerden het Zweedsche komieken paar ten
tooneele en ze hebben het goed gedaan. Met
name de eerste, een oude en ervaren rot voor
het voetlicht, had weinig moeite de lachers
op de hand te krijgen. Daarbij was hij zeer
rolvast en wist en passant nog leiding te geven
aan de overige spelers. Ook zijn partner de-
monsteerde doorgaans goed spel. De heer
Bulten als de flesschentrekker voldeed even
eens uitstekend. De rol lag hem goed en
gaarne zien we hem een volgend maal weder
om bij „Herman Heyermans" in de eerste ge
lederen. Hij behoort tot de besten van de be
zetting. Mevrouw de Nijs bracht de negerin
Bella Blackhead. Als een ietwat minder slanke
Josephine Baker had zij een groot succes. Het
was dan ook een van de dankbaarste rollen
die dit blijspel bezit. Mej. Kldin en F. van
Anraat vormden het minnend paar en zij heb
ben hun werk naar behooren verricht, evenals
de heer Bakker als de vader van de eerste. Een
aantal jongedames hadden voorts ieder een
min of meer belangrijk aandeel in de opvoering
Enkelen debuteerden blijkbaar en leden aan de
noodige tooneelvreemdheid. Ook de uitspraak
en de houding van enkelen liet nogal wat te
wenschen over.
Doch daar het secundaire rollen waren kan
dit met den mantel der liefdé bedekt worden.
Over het algemeen waren de rollen goed
geleerd. Een enkele maal haperde het nog wel
eens wat, terwijl eveneens eenige keeren het
tooneel beklemmend leeg bleef. Dat zijn tekort
komingen die echter een volgend maal voor
het grootste deel achterwege zullen blijven,
gezien het groote enthousiasme, waarmede
leider de Snayer zich aan dit werk geeft.
Rest nog de vermelding dat het kapwerk
verzorgd was door den heer H. v. d. Made. Als
gewoonlijk was dit prima in orde.
Trouwe politie-dienaar.
Belangwekkende dressuur van politiehonden
werd op den politiedag in Philadelphia getoond.
Door den Nationalen Bond „Het
Mobilisatie Kruis" afdeeling Den
Helder.
W(j hebben in ons blad van 5 dezer reeds in
het kort medegedeeld, dat op Zaterdag 19
November a.s. door de afdeeling Den Helder
van den Nat. Bond Het Mobilisatie Kruis de3
namiddags te 15.30 u. een krans zal worden
gelegd bij het monument „Voor hen, die
vielen".
Déze plechtigheid geschiedt ter herinnering
aan de demobilisatie op 18 November 1918
en tot het brengen van een stille hulde aan
hen die gedurende de mobilisatie in de uit
oefening van „un plicht zijn gevallen.
Thans zijn wij in staat meerdere bijzonder
heden omtrent deze plechtigheid mede te dee-
len.
De Schout bg Nacht, commandant der
Marine, de Garnizoenscommandant, vergezeld
van hun adjudanten, zoomede de Burgemees
ter van Den Helder, zullen deze plechtigheid
bijwonen.
Voorts heeft het bestuur bericht van den
Commandant der Marine ontvangen dat de
stafmuziek van de Koninklijke Marine, onder
leiding van den kapelmeester L. H. F. Leisti
kow, met toepasselijke muziek de plechtigheid
zal opluisteren. De stafmuziek zal daarbij
de volgende nummers ten gehoore brengen:
,,Ik had een wr.penbroeaer", „Het Wilhelmus"
om vervolgens te besluiten met een koraal.
Wij kunnen niet anders zeggen, dan dat wij
deze daad van het bestuur van het Mobili
satie Kruis buitengewoon sympathiek vinden,
om de nagedachtenis van de in de mobilisatie
jaren gevallen marinen enschen levendig te
houden.
Wij twijfelen er niet aan, of zeer vele inge
zetenen zullen deze plechtigheid bijwonen
om daardoor tevens getuigenis af te leggen,
dat ook zij niet zijn vergeten, dat deze gevalle
nen in het uitoefenen van hun plicht, hun
leven voor ons land hebben gelaten.
Het opstellen van den stoet zal plaats heb
ben by de Westpoort van de Rijkswerf te 15.00
uur, waarna om 15.15 uur zal worden afge
marcheerd naar het Havenplein voor het bij
wonen van de plechtigheid.
De leden van den Bond worden rond het
monument opgesteld.
Na afloop van de plechtigheid marcheeren
de leden van het Mobilisatie Kruis weer terug
naar het Werfplein, waar de Stoet ontbonden
zal worden.
'n Herinnering.
Het is avond. Buiten woedt de win
terstorm, rammelt aan de luiken,
giert in den schoorsteen en doet de
gordgnen bij de ramen langzaam be
wegen. Nat glimmen de straten in
de lichtkringen onder de lantaarns.
Voor me ligt een boek, maar
steeds zwerven m'n gedachten weg.
Herinneringen komen op me aan,
herinneringen aan fijne belevenissen,
aan gebeurtenissen, aan -onturen.
beleeft het heele bonte ja er door, in
blonde duinen, op zonbeschenen hei
den, of doodstille zandverstuivingen,
zilveren slikken en donkere hersft-
kleurige bosschen, b(j storm, by re
gen, onder bolle voorjaarswolken en
dreigende onweersluchten, bij felle
zon en sneeuwjacht...
De klokt tikt den tyd weg...
Dan laat ik m'n gedachten den
vrgen loop.
Doodstil en pekzwart is de nacht. Roerloos
staan de boomen, waaraan het jonge groen
zwelt en zwelt. Ergens ritselt soms iets. Een
Uk valt, of een vogel beweegt even. Soms
vlindert er een windzucht dcor het geurende
hout, maar dan is 't weer stil, de stilte van
den beloftevollen, door .entegeuren gebalsem-
den lentenacht. Nu en dan gaat door den
nacht den roep van trekkende vogels, die
onder den klaren, sterbeflonkerden hemel het
Noorden ingaan.
Ik loop door 'n laantje. Het mag één van
die heerlijke laantjes b(i Bergen zyn. maar
net zoo goed mag het zyn een laantje in een
berkenbosch aan den duinrand by Bakkum, of
ergens bij Egmond of in de buurt van Aer-
denhout, in 't hart van het onvolprezen Ken-
nemerland.
Ik loop door 'n donker nacht-laantje. Hoog
boven me en boven de bottende boomen tin
telt het machtige sterrenbeel van de Groote
Beer. Dan, ineens, sta ik stil.
Hoog en helder was daar héél even een ge
luid. Doodstil is het dan weer. Tot daar' op
eens uit het fluweelzwart van den nacht de
klank van een nachtegaal losbreekt.
Een diep geluid, sonoor als een oude altviool.
De nachtegaal zingt. Hy zingt in opperste
blijdschap.
't Gaat air een rilling door 't donkere
groen. Soms is 't een teer fluisteren van heel
fijne geluidjes, dan weer is de klank heel diep
en donker, een later rijst het weer stralend
en na lange zachte fluittonen klinkt 't als 'n
lokkend gekweel, 'n Wonderiyk gezang is het,
van oneindige bekoring.
Even zwijgt de zingende vogel. Doodstil is
weer de nacht, zwaar van geuren, doorfon-
keld van milliarden sterren.
Ik ga verder. Een donker bosch in. Onder
m'n schoenen kraken de takken, die eens
vielen, in donkere, lange voorbije herfst
nachten, doorkreund van stormgebruisch.
Vogels trekken over onder de sterren. Ik
hoor de zangerige geluidjes van tureluurtjes,
het zuiver pijpen van oeverloopers. Zijn ze er
bij, de wijfjes-nachtegalen, die het eigenlijke
doel vormen van den zang der mannetjes?
Immers, de mannetjes volbrengen de reis
naar deze contreien 't eerst. Met hun iang
palen ze hun domein, hun gebied, nauwkeurig
af en beschermen dit gebied zorgvuldig ook
alweer met dien zang. Maar tevens is de zang
va den nachtegaal evenals van alle an
dere zangvogels een huweüjksadvertentie
aan de wyfjes, die een paar dagen na aan
komst der mannetjes, in donkere nachten
overtrekken.
Daar is het weer. In de struiken, waarin
het groen naar den zomer groeit, zit de vogel
van de lente te zingen, het lied van de liefde.
Het eeuwige lied, dat zal klinken zoolang er
leven op de aarde is. Zacht-weemoedig klaagt
het nu, langzaam sterft het weg.
Even is het stil. Dè.n juicht het vroolijk en
helder, om plots weer af te breken. En in
steeds grooter verscheidenheid ,-an verruk
kelijke tonen, in steeds volkomener zuiver
heid en kracht klinken de heerlijke melodieën
van onzen meesterzanger.
En onwillekeurig denk ik aan het woord
van Dr. Jac. P. Thijsse: „Van zgn lied bleef
me toen geen andere herinnering bij, dan dat
het nu eens leek alsof het boschje, de vogel
of ik-zelf uit elkaar zou springen, dan weer
alsof in een onmetelgke ruimte een fgne gla
zen draad gespannen werd."
Overal hoor ik nu nachtegalen; dan hier,
di.n daar, in den lentenacht slaan. Overal
zitten ze, en ze zingen elkaar de lente toe,
de nachtegalen, en ik hoor er in verdriet en
vreug. en leed en verukking van de liefde.
Lang sta ik te luisteren.
Het wordt langzaam later. De nacht wordt
nog dieper. Ten slotte ga ik verder, begeleid
door het lied van deze zoete minstreelende
van het voorjaar. De lucht is verzadigd van
klanken. Doodstil en pekzwart is de nacht.
De sterren zijn verdwenen. Na wat aarzelen
de spettertjes ruischt zacht de regen door de
boomen, die beginnen te druipen in den nacht.
Het is een regen die bevrucht, een regen die
oerkrachten van groei en wording in bewe
ging brengt.
In het zwellende groen slaan nog steeds de
nachtegalen: ze zingen, ze zingen de sympho-
nie van de lente, die om en in hun is...
i, K. S,
De tyd ligt nog maar kort achter ons,
dat we, terwille van den lieven vrede,
alles met den mantel der liefde bedekten.
De totalitaire staten moesten al heel rare
bokkensprongen maken, wilde de tauiten-
landsche pers het mes der critiek han-
teeren. Ten koste van alles werd geen
stemming gekweekt, die verbittering zou
wekken en roet in het eten zou werpen
voor de toenaderingspogingen, die gedaan
werden. Het is goed, dat men weet te
zwijgen en dulden, maar men moet er
voor waken, dat het recht met voeten ge
treden wordt, zonder een enkel woord van
protest.
Engeland heeft veel door de vingers gezien
van Duitschland, het heeft veel getolereerd,
om Duitschland in zijn vriendschappelijk
vaarwater te krijgen. Maar het schijnt alles
tevergeefs geweest. Hitier en met hem de
andere leiders, hebben geen enkel waardee-
rend woord over gehad, voor het groote ge
baar van Chamberlain. Ze zijn het stilzwij
gend voorbijgegaan en hebben alleen tien-
malen en meer naar voren gebracht, wat
Duitschland heeft gedaan voor den „vrede".
Ook dit heeft Engeland geslikt.
Maar nu is dan toch de grens van het ge
duld overschreden. De onbeschaamde, onmen-
schelijke en onbarmhartige wijze, waarop
Duitschland tegenover de Joden is opgetre
den, heeft zelfs de grootste vredesvriend er
de oogen voor geopend, dat met dergelijke
leiders geen goed garen te spinnen is, dat op
deze wijze geen vriendschap mogelijk is. Fel
verontwaardigd is de geheele Europeesche
pers tegen Duitschland geweest, dat geen
enkele houdbare verontschuldiging kan aan
voeren voor de gepleegde wandaden en voor
den staatsroof van wettige eigendommen van
Joodsche staatsburgers.
De verantwoordelijkheid is daarom zoo
groot, omdat Duitschland door één man (wie
lacht daar) geregeerd wordt. De verantwoor
delijkheid voor de daden van het volk draagt
dus deze ééne leider. Hij heeft de politioneele-
en veiligheidsdiensten in handen. Op één
woord van hem moet dit alles onfeilbaar wer
ken. Een droevige vertooning is het geweest
van de macht van den leider en als men nu
de verantwoordelijkheid ontkent, beteekent
dat, dat er wel een steekje los is aan de
macht van Hitier, dat de eenheid toch inder
daad niet zoo groot is, als men wel gaarne
naar buiten zou doen blijken, dat men de za
ken niet zoo in handen heeft als men zelf
wel meende.
En dat de pers daarop de aandacht vestigt,
is wel een bittere pil voor den hoogmoed van
Duitschland.
Westgracht 80: Tentoonstelling Historisch
Genootschap „De Kop van Noord Holland".
Eiken werkdag van 710 uur.
Zaterdags van 35 uur en van 710 uur.
Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks van 912 en van 13.30
17 uur. Zaterdag van 912 uur.
Natuurhistorisch Museum, 2e Vroonstraat,
lederen Woensdag van 35 uur.
lederen Zaterdag van 710 uur.
Bovendien de eerste Zondag van elke maand
van 35 uur en de eerste Woensdag van
810 uur.
BIOSCOPEN:
Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8:
„Menscheiyke Hyena's".
E lalt o, Spoorstraat half 8:
„Testpiloot".
Witte-Bioscoop, Koningstraat, half 8:
„Kinderen van de Nacht" en „Zes uur
Verlof"
Heden:
Casino, 8 uur: 49ste Jaarvergadering van da
Nederlandsche Middernachtzending Ver.
Donderdag 17 November.
Casino, 8.15 uur: Concert „Winnubst".
Musis Sacrum, 8 uur: Wintersportavond der
Ned. Reis-Vereeniging.
Vrijdag 18 November.
Militair Tehuis, Spoorstraat 2.30 uur: Bazaï
Vrijzinnige Vrouwen-vereeniging.
Casino, 8.15 uur: Feestavond Lyceum-vereeni-
ging.
Zaterdag 19 November.
Casino, 8.15 uur: Cabaretavond „Harmonie".
Zondag 20 November.
Casino, 8 uur: „Revue „Dat is Holland".
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen.
Barometerstand Den Helder 771.5
Temperatuur lucht 9.7
Wind; kracht: stil.
Licht op: 4 uur 5 min.
Hedenavond 8.00 in Casino.
Ten overvloede vestigen wy er nog de aan
dacht op, dat hedenavond 8.00 uur precies in
Casino de jaarvergadering van de Nederland
sche Middernachtzending Vereeniging gehou
den zal worden.
Als sprekers zullen het woord voeren
de bekende oud-President Directeur der
Heldringgestichten Dr. J. Lammerts van
Bueren, Voorzitter van het Hoofdbestuur
der vereeniging met het onderwerp: „De
tegenwoordige taak der Middernachtzen
ding" en Z. Exc. Jhr. Mr. D. J. de Geer,
Minister van Staat en Lid der Tweede
Kamer met het onderwrep: „In tyden van
zedehjk gevaar".
De vergadering is voor ieder, uitgezonderd
de jeugd, toegankeiyk.