De Diimaansuluclit,
een gebaar van vriendschap
P.T.T, wil het
publiek dienen
Heden beginnen de
Amerikaansche vlootmanoeuvres
De Uitvoering
In een sneeuwjacht
boven het IJselmeer geraakt
De zon in 1938
Om het geld van een
uitgewekene
Rumoerige Oudejaarsnacht
in Den Haag
Wereldpolitie speurt naar
aartshertog
Piloot Heymans vertelt van zijn
avontnur op Urk.
Gistermorgen heeft de instructeur van de
Nationale Luchtvaartschool op Schiphol,
Sluyters, zich met een sportvliegtuig naar
Urk begeven, om daar den Amsterdamschen
sportvlieger H. Heymans, die met zijn toe
stel Zaterdag j.1. een minder gelukkige lan
ding op het geïsoleerde eiland heeft ge
maakt, te halen.
Zoodra de piloot op Schiphol terug was,
hebben wij getracht hem aan den praat te
krijgen over de oorzaak van het ongeval.
Onze poging had succes. De vlieger ver
telde ons, dat hij op Oudejaarsdag na den
start van Schiphol boven het IJselmeer in
dichte sneeuwbuien was gekomen. Zijn toe
stel, de P.H.J.U.H., een Leopard-Moth-
vliegtuig met gesloten cabine, die plaats
biedt aan drie personen, had 260 K.G. post
aan boord, doch door de sneeuwjacht was
van Urk weinig te zien. De heer Heymans
vloog door tot boven Friesland en besloot
tenslotte, naar de Amsterdamsche luchtha
ven terug te keeren, zooals de andere
Sportvliegers reeds hadden gedaan.
Ter hoogte van Urk klaarde het weer
plotseling op en toen de vlieger het eiland
en het vliegveld geheel open onder zich zag
liggen, besloot hij toch maar een landing
te maken. Hij nam gas terug doch toen hij
In del aatste bocht gas wilde bijgeven bleef
de motor, waarschijnlijk tengevolge van te
groote afkoeling, sputteren. Onder deze om
standigheden waagde hij het niet meer nog
een bocht te draaien, zoodat hij de machine
in de richting, waarin hij toen vloog, op
het vliegveld neerzette. De landing gelukte
uitstekend, had alleen tengevolge dat de
machine doorgleed door het prikkeldraad,
dat het vliegveld van het er naast gelegen
veld scheidde. Ook de schade viel mee. De
propeller sneed het prikkeldraad door,
waarvan de losse einden tegen den linker
vleugel sloegen. Propeller en vleugel wer
den licht beschadigd en de vleugelsteun
eenigszins- ingedeukt. Vooral dit laatste
was een reden om niet opnieuw met de
machine te starten omdat van buiten niet
was na te gaan of de steun nog voldoende
weerstand bood.
Wat de sportvlieger offerde....
De inwoners van Urk, die de Vrijwillige
Organisatie Sportvliegers zeer dankbaar
zijn, dat zij het eiland heeft behoed voor
isolement toen de zware K.L.M.-machines
er niet meer konden landen, hebben het den
onvrijwilligen bezoeker zoo aangenaam mo
gelijk gemaakt. De dokter van het eiland
noodigde den heer Heymans om bij hem
te logoeren en hier heeft hij een aangena-
men Oudejaarsavond doorgebracht, waar
bij iedereen ernaar gestreefd heeft hem
eenigszins schadeloos te stellen voor het
feit dat hij dit doen moest zonder zijn
jonge vrouw, met wie hij voor het eerst het
Oudejaarsfeest zou vieren.
De sportvlieger deelde ons nog mede, dat
zoodra het ijs op het IJselmeer voldoende
zal zijn geweken, het vliegtuig per zolder
schuit naar Amsterdam zal worden ge
bracht.
WATER BIJ DE MELK.
Voor den kantonrechter te Haarlem stond
gisteren terecht een veehouder uit Heem
stede, omdat bij een door den keurings
dienst te Alkmaat ingesteld onderzoek was
gebleken, dat de door hem afgeleverde melk
bijna drie procent water bevatte.
Bovendien bleek dit water afkomstig te
zijn uit een put, die zich bij de mestvaalt
bevond.
Het O.M. requireerde tegen den verdach
te een maand hechtenis. De kantonrechter
veroordeelde hem gister tot drie weken hech
tenis.
K.L.M. VOGEL IN ZIJN VLUCHT
BELEMMERD.
Het Indiëvliegtuig „Nandoe", dat Zater
dag wegens slecht weer te Alexandrië was
gebleven en daardoor eerst Maandag op
Schiphol werd verwacht, is gister wegens
motorstoring te Lyon gebleven.
De „Torenvalk'' bevindt zich nog met mo
torstoring te Penang.
Een Afrikaansche persstem.
Het Zuid-Afrikaansche blad „Die
Vaderland" wijdde op den dag van
de aankomst van de Reiger op het
vliegveld van Johannesburg het
volgende artikel aan het adres der
Xederlandsche gasten:
Dit is vir die Afrikanervolk 'n vreugde
en 'n eer om op die heuglike geskiedenis-
moment wat ons hierdie week zal beleef,
'n amptelike verteenwoordiger van die Ne
derlandse volk te gas te hê (bedoeld wordt
jhr. Beelaerts van Blokland). Pas nadat
dit bekend geword het, dat die „Reiger" die
tog zou onderneem wat hy gistermiddag in
stortreen maar origens in die aangenaam
ste omstandighede voltooid het, is die be
zoekers bv voorbaat in hierdie kolomme
welkom toegeroep as „die vriende van ons
vadere". Ons kan daaraan toevoeg: ook ons
vriende. Want dit is die Nederlandsche
volk nog steeds, soos hulle dit altijd was.
Eweas 'n individu by 'n groot en betee-
kenisvolle moment in sy lewe verheug is
oor die aanwesigheid van 'n vriend wat dit
Iewenslank*was en nooit gefaal het waar
'n vriendskapsdaad in moeilike dae bewys
kon word nic, so is ons, die Afrikaanse
volk, verheug oor die koms van jonkheer
dr. Frans Beelaerts van Blokland en sy ge-
selle na die Voortrekkers-Eeufees. Hierdie
geleentheid is in die lewe van ons as volk
soos wat een van die vernaamste dae in die
lewe van 'n mens is. Daarom heug dit ons
om in ons te laat deel deur hulle, wat nog
altyd ons vriende was.
„Die dank van die Afrikaner
volk",
Die besoek word miskien des te meer ge-
waardeer omdat dit gevolg het op 'n uit-
gesproke wens van Haar Majesteit Ko
ningin Wilhelmina. Haar Majesteit se be
langstelling in ons land en volk dagteken
nie van hede af nie. Haar vriendskapsbe-
wyse aan die gewese republieke word nog
deur iedereen onthou, en sedertdien was
daar weinige vooraanstaande persoonlikhe-
de in Europa wat die groei van 'n groot
staat en volk, waarvan die grootste ge
deelte Diets is van afkoms, in taal en in
wese, met sulke diepe en simpatieke be
langstelling gevolg het. Ons vertrouw dat
jonkheer Beelaerts van Blokland aan Haar
Majesteit die dank en waardeering van die
Afrikanervolk sal oorbring.
Laatste! ik ontleen hierdie vriendskaps-
gebaar sy beteekcnisvolheid aan die persoon
van die afgesant self. Jonkheer Beelaerts
van Blokland beklee na die Koningin self
die hoogste staatsposisie in Nederland. Hy
mag dus sy volk vertegenwoordig soos
weinige andere dit sou kon doen. Maar
daaraan paar hy nog e 'n persoonlijke
verwantskap aan ons volk en ons geskie-
denis wat ecnig is onder die huidige voor
aanstaande persoonlikhede in Holland. Sy
voorsate se verbinding met Suid-Afrika is al
voorheen in ons blad behandel en is trou-
ene bekend aan elke Afrikaner met selfs
'n elementêre kennis van sy geskiedenis.
Nederland het dus as sy afgesant gestuur
'n man wat nie alleen uit hoofde van sy
posisie die beste aanspraak gehad het nie,
maar 'n man wat in die nouste moontlike
verband staan tot Suid-Afrika en sy volk.
Ons heet jonkheer Beelaerts van Blokland
en sy gesel le welkom onder ons. Ons ver-
trou dat hulle na afloop van hulle besoek
sal voel dat hulle tuis was by baie na fa
milie, en dat hulle by hulle terugkeer aan
hulle groot en tot ons so na verwante volk
die groete sal oorbring van die Afrikaner-
dom",
Ze bleef méér achter de wolken
dan in andere jaren! Tempe-
tuursafwijkingen!
Gemiddeld over de vijf hoofdstations was
in December de ochtendtemperatuur 2V2
graad beneden normaal. De gróótste afwij
kingen kwamen voor op den 13den en den
COsten, respectievelijk zes graden boven en
zestien graden beneden normaal, het ge
middelde minimum twee graden beneden
normaal. Het aantal cfagcn met een mini
mumtemperatuur beneden het vriespunt
bedroeg te De Bilt 14, juist het normale
aantal. Te De Bilt was op den 19den en
den 29sten de maximum-temperatuur bene
den min tien graden. Den eerslag was in
Noordholland, Zuidholland, Friesland en
Limburg normaal tot 10 procent, beneden
normaal, overigens 10 tot 30 procent bene
den normaal.
Te De Bilt werden 54 uren zonneschijn
waargenomen, tegen 40 uren normaal.
Gemiddeld over het geheele jaar was de
temperatuur 0.6 gr. boven normaal. De
grootste afwijkingen kwamen voor in No
vember en December, resp. 3% graad bo
ven en 2Vé graad beneden normaal. De
jaarsom van den neerslag was 4 procent
beneden normaal van 705 mm. De grootste
afwijkingen vertoonden Januari en Maart
respectievelijk 87 procent boven en 43 pro
cent beneden normaal. Het aantal uren
zonneschijn, gemiddeld over de vijf hoofd
stations, dat normaal 1556 bedraagt., was
in het afgeloopen jaar 31 daar beneden.
POSTBOOT NAAR AMELAND BLEEF
20 UUR ONDERWEG,
Er is nog geen geregelde postverbinding
met het eiland Ameland. Nadat Zaterdag
de postboot „Ameland" van Nes naar de
Friesche kust was vertrokken, is deze Zon
dagmorgen om tien uur van Holwerd naar
Ameland gegaan met zeventien passagiers,
post en vrachtgoed.
De tocht werd belemmerd door een zeer
zwaren ijsgang, zoodat de boot twintig uur
over deze reis heeft gedaan, hetgeen anders
in één uur kan geschieden. Gisterochtend om
zes uur kwam zij bij het eiland aan.
De levensmiddelenvoorziening komt weer
in orde, nu de vracht- en passagiersboot
„Friesland" uit Zwartchaan met ongeveer
twintig ton vrachtgoed op Ameland is aan
gekomen. De boot ondervond zeer veel last
van het ijs op de wadden.
Be eerste kruisers
op weg.
Heden zullen vijf krui
sers en twee torpedo-
jagers-flottillclciders
de marinehaven t.e
Brooklyn verlaten, ten
einde een begin te ma
ken met de gioote ma
noeuvres. van de vloot
der Vereenigde Staten,
waaraan fiO oorlogs
bodems en 600 vliegtui
geen zullen deelnemen.
Woensdag a.s. zullen
dan de nieuwe lichte
kruisers „Honoloeloe",
„Brooklyn" en „Savan-
nah" zich op weg bege
ven naar Hampton-
roads in Virgina.
Aan het einde der
week zullen al deze
schepen zich op weg
begeven om op f9 Janu
ari de hoofdmacht van
de Amerikaansche vloot
te ontmoeten voor Cris-
tobal aan den Atlanü-
schen ingang van het
Panama-Kanaal.
Beze manoeuvres zul
len worden gehouden
volgens „probleem nr.
20". Zij beginnen, naar
de „New Tork Times
bericht, omstreeks f S
Februari. Alle radiosta
tions aan de kust zul
len meewerken, en ook
aan eenige koopvaardij
schepen, welke verkee-
ren in de wateren, waar
de manoeuvres zullen
worden gehouden, zal
gevraagd worden mee
te werken.
Ir. Damme acht monopolie-poli
tiek uit den booze. Maatrege
len voor de postbestelling ten
plattelande te verwachten.
Gisteren heeft de directeur-generaal der
P.T.T., dr. ir. M. H. Damme, zooals gebrui
kelijk,' te 's-Gravenhage een Nieuwjaars-
rede voor het hoofdbestuur van het bedrijf
gehouden.
De spreker was zeer tevreden over de.
ontwikkeling der P.T.T. in het afgeloopen
jaar en zeide, dat de financieele resultaten
uitstekend zijn geweest. De uitkomsten van
de laatste jaren zijn zeer gelijkmatig.
Dit goede resultaat is, aldus de heer
Damme, in de eerste plaats te danken aan
het zoo min mogelijk monopolitische ka
rakter van dit bedrijf. Deze politiek dient
om twee redenen gevoerd te worden: le.
omdat men nooit zeker is, dat het mono
polie gehandhaafd zal blijven en 2e. omdat
de allures van een monopolist noch nut
tig noch aangenaam voor de samenleving
zijn.
Met moet ons niet zien als den zelf-
bewusten monopolist, maar men
moet het publiek voor zich inne
men. Het bedrijf zou veel hoogere
inkomsten hebben kunnen verkrij
gen maar de leiding is overtuigd,
dat lagere tarieven op den duur
voor het bedrijf voordeeliger zijn.
Vooral noodig is het bereiken van een
lagen kostprijs waardoor de tarieven zoo
laag zijn en spr. is zijn medewerkers daar
voor zeer dankbaar. Het sprekende voor
beeld is de halveering van de telefoonta
rieven met Indië, waardoor de opbrengst
niet geschaad is, zelfs nog verhoogd is.
De post heeft goed geboerd.
Vervolgens besprak de heer Damme ver
schillende onderdeden van het bedrijf. De
post om het huiselijk te zeggen heeft
goed geboerd. De opbrengst in October 1938
is gelijk aan die in October 1936 2.9 mil-
lioen, waaruit blijkt, dat de tariefsverla
ging de opbrengst niet nadeelig heeft be
ïnvloed. Wat het komende jaar betreft acht
te spr. een belangrijke tariefsverlaging
hoogst twijfelachtig. Wel zullen kleine ver
anderingen worden ingevoerd.
Maatregelen ten behoeve van de
postbestelling te plattenlande zijn te
verwachten. Bij de invoering van de
zomerdienstregeling van de spoor
wegen «heeft het bedrijf nieuwe
postrijtuigen laten bouwen. De eer
ste bestelling is belangrijk toegeno
men en ook in de bezorging van de
avondbladen is verbetering gekomen.
Een poging tot tariefsverlaging met be
trekking tot de radiotelefonische verbinding
met Indië zal in 1939 worden ondernomen.
Wat het telex-verkeer betreft, heeft spr.
goede hoop, dat dit nog meer zal toene
men. Met Engeland en Frankrijk zullen nu
ook verbindingen komen.
Offers voor de luchtpost.
Spr. vertrouwt, dat wanneer in 1940 snel
lere vliegtuigen komen, de luchtpost in
ongeveer 2V2 dag naar onze Oost vervoerd
zal worden. Aan het budget van de K.L.M.
stelt een dergelijke uiterst snelle verbin
ding natuurlijk hooge eischen en om de K.
L.M. in staat te stellen hoogere afschrijvin
gen te doen, zal de P.T.T.'zich eenige of
fers moeten getroosten.
Het is nog niet zeker of de verbinding
door de lucht met de West tot stand zal
komen, omdat als voorwaarde is gesteld de
aanleg van een vliegveld te Paramaribo.
Telefooj,
De uitkomsten der telefonie zijn zeer hg,
vredigend. In het afgeloopen jaar is ,Nt
aantal geautomatiseerde centrales met 1^4
vermeerderd en aldus gestegen tot 321. Tee
neming van dit aantal is ook in 1939 te
verwachten. Tariefsverlagingen zijn er niet
geweest in 1938 en spr. vermoedt, dat 2jj
ook dit jaar niet zullen komen.
Wèl is er groote kans dat reeds ln
begin van dit jaar periodieke familiege,
sprekken ad f 7.50 per 3 minuten wordert
ingevoerd.
Verder wees de heer Damme op nieuwe
mogelijkheden der radio-telegrafie, zooals
verbindingen met verkeersauto's, die van
groot belang kunen blijken voor tal van
openbare diensten.
Met een woord van lof aan het adres van:
het P.T.T.-personeel besloot de directeur-ge-
neraal zijn rede.
De politie roept belhamels to^
de orde.
De Oudejaarsavondviering is in Den Haag
niet zonder incidenten verloopen. In de oorp
geving van de van Ravesteynstraat, Hoef-
kade en Jan Steenstraat hebben in den
voornacht eenige opgeschoten jongens hun
vreugde over het aanbreken van het Nieu
we Jaar geuit door Kerstboomen en afval
in brand te steken. Tweemaal moest da
motorspuit uitrukken, waarna het tusscheni
3 en 4 uur nog zeer woelig bleef. De politie,
die met steenen bekogeld werd, moest her
haalde malen van de gummistok gebruik!
maken. Ter waarschuwing werden twee
schoten in de lucht gelost. Er werd nie
mand gewond en arrestaties zijn niet ver
richt.
Gevolgen van oen grove ver.
keerszonde.
De „Daily Telegraph and Morning Post"
meldt uit Weenen, dat een bevel tot in
hechtenisneming is uitgevaardigd tegeni
aartshertog Leopold Salvator wegens niet-
betaling van een boete van 100 Mark, waar
hij was veroordeeld wegens aanrijding van;
een fietser te Weenen.
De Weensche politie heeft het verzoek ter
kennis gebracht van alle politiecentra in
het buitenland.
Verklaard wordt, dat de aartshertog met
zijn auto na de aanrijding was doorgere
den. De fietser werd niet ernstig gewond.
De aartshertog, een jongere broer van
aartshertog Anton, werd pas den volgenden
dag geïdentificeerd.
Vordering van Oostenrijker toe
gewezen.
Eenige dagen geleden maakten wij mel
ding van de moeilijkheden welke een naar
Nederland uitgeweken Oostenrijksch fabri
kant ondervond, toen hij hem toekomende
gelden van eenige zijner Nederlandsche
schuldenaars wilde innen.
Volgens een nieuwe Duitsche wet, mochf
in.1. slechts een z.g. „bewindvoerder", deze
vorderingen opeischen; de Hilversumsche
kantonrechter gaf den Oostenrijker, die
een proces met een zijner debiteuren aan
ging, ongelijk.
In een volkomen gelijke procedure
is nu vonnis gewezen door den:
kantonrechter te Arnhem, die de
vordering van de fabrikant toewees.
Men verwacht thans, dat deze kwestie
aan den Hoogen Raad zal worden voorge
legd.
Nader blijkt, dat de uitgewekene eert
Jood is.
ösió QzoJil v-eJiPuxat:
door Jutta Harden
DE SCHOONSTE IN SIAM. Tot schoon
heidskoningin van Siam werd de 17-jarige
Bhisamai Chotioudhi uitgeroepen. Bhisamai
verscheen in een historisch costuum voor
de jury.
Zijn heele leven had Bart doorgebracht in
de kleine stad. Als jongen had hij wel ge
droomd ervan, weg te trekken, concerten' te
geven een beroemd pianist te worden, maar
de werkelijkheid had ingegrepen met een
ijzeren hand van harde noodzakelijkheid. Er
moest worden meeverdiend, zoo gauw moge
lijk, want zijn vader verdiende niet veel als
leeraar aan de plaatselijke, kleine muziek
school en er waren nog twee broers en een
zuster. Zoo was hij piano-leeraar geworden
en had het nooit verder gebracht. Later
trouwde hij. 011 weer was het de harde nood
zakelijkheid die hem dwong, zijn eigen stu
die steeds meer te verwaarloozen, om maar
lessen en nog eens lessen te kunnen ge
ven.
Hij was verbaasd, toen hij op een morgen
ontwaakte met het bewustzijn dat hij nu
zestig was, een man met gehuwde kinderen,
wiens vrouw sinds lang sluimert op het
kerkhof. Zestig jaar het leven was voor
bij.
Hij had een opgewekte natuur en tobde
niet over alles wat verloren was gegaan en
over alles wat hij vergeefs gedroomd had.
Hij klampte zich dapper vast aan wat het
leven hem wel had gegund. Hij was blij
dat het de kinderen vrii goed ging, bovenal
dat hij niet om hulp bij hen hehoefde aan
kloppen. Voor het beetje dat hij noodig had,
kon hij altijd nog zelf zórgen. Er waren oud
leerlingen. die hun kinderen bij hem deden
uit consideratie en omdat hij zoon flinke
oude man was.
Toen was er sprake van een uitvoering
Het zou een liefdadigheidsavond worden,
maar een heel groote. En men vroeg ook
Bart of hij wat wilde spelen.
Het was jaren geleden, dat hij in het
publiek gespeeld had. Vroeger in jonge ja
ren, had hij eenig succes geoogst met con
certen, die hij gaf voor zijn naam en die
hem weer leerlingen bezorgden. Later gaf
hij avonden waarop die leerlingen speelden.
Hijzelf speelde dan ook een enkele maal.
Maar vele jaren geleden was dat. Het loon
de nu sinds lang niet meer de moeite, avon
den te geven van die paar leerlingen, onder
wie er nooit waren die uitblonken.
Zijn hart begon vlugger te kloppen, toen
hij bedacht wat het beteekenen zou voor
hem, toch nog eens in het openhaar te spe
len. Maar dan moest hij studeeren, dan
moest hij trachten eer die avond kwam- ve
le iaren van verwaarloozing goed te maken.
Hij begon te werken, zooals hij nooit ge
werkt had. ITren en uren bracht hii door aan
de piano. Hij vocht met zijn techniek, hij
betreurde bitter de vele uren, doorgebracht
met leerlingen. Vergeten was de harde nood
zaak die hem ertoe gedwongen had. Nu
had hij alleen nog het gevoel, dat een kun
stenaar in hem verloren was gegaan, dat
hij alles had moeten offeren daaraan, alles
moeten geven om te worden, waartoe de
natuur hem bestemd had...
De avond kwam. Het was een zeer gebo
gen, bleeke oude man, die in het gebouw
kwam. Bekenden zeiden elkaar: „Wat ziet hij
er slecht uit!" Het was waar, hij zag er
slecht uit. De dokter die hem wel eens be
handeld had. sloeg hem bezorgd gade. Deze
onwinding, de insnanning van het vele stu
deeren, waren niet goed voor den ouden
man. Gelukkig betrof het maar één avond...
Het was een weldadigheidsavond van een
klein stadje. De dochter van den burgemees
ter voerde een dans uit en de dochter van
den dokter zong liedjes. Twee jongelui voer
den heel aardige goocheltoeren op.
Er waren echter ook een paar „echte kun
stenaars" geëngageerd. Een stel jonge meis
jes, dat liedjes zong en een jongeman die
piano zou spelen. Bert zat achter hot too-
neel en sloeg onthutst die nummers gade.
Hij zag de meisjes die, spelende op twee
vleugels tusschen het spel door zongen en
dansten, van plaats verwisselden, boven op
den vleugel gingen liggen, met haar teenen
speelden, kortom een mengelmoes maakten
van muziek, dans, acrobatiek, grappen en
zang.
Daarna kwam de jongeman en speelde
een potpourri van schlagers. Hij hezat een
geraffineerde techniek en de oude piano-
leeraar dacht erover, wat hij allemaal zou
spelen als hij die techniek bezat! Opeens
overviel hem een sensatie van diepe ontmoe
diging. Hoe dwaas zou hij straks komen na
al dit brillant technisch gedoe, na die jazz-
rhvthmen, met de sonate van Beethoven, die
hij gekozen had. De Mondseheinsonate... Hij
begon eensklans te beven. Die menschen in
de zaal. zoo hard klannende en juichende
voor deze nummers, leken hem volkomen
vreemden, hoewel hii allen bijna kende van
naam en sommigen al sinds vele jaren gade
sloeg.
Er waren oud-leerlingen van hem bij. die
als kind moeizaam Mozart, en Schubert en
Beethoven hadden gestudeerd onder zijn lei
ding. Maar hij herkende ze niet. Ze juichten
om een meisie dat met haar teenen speelde.
Er waren oude vrienden van hem in de zaal.
maar hij wist dat ze van den jongeman met
de brillante techniek oneindig meer bielden
en van zijn deuntjes, dan van Beethoven.
Wat moest hii dan nog straks op het tooneel
gaan? Ze zouden zitten springen ernaar, dat
die twee nummers zouden terugkomen, want
die zouden nog eens optreden en het pro
gramma vroolijk sluiten...
Toen hij opkwam werd het erg stil in de
zaal na het vriendelijk applausje, want hij
zag er zoo erg oud uit, zoo broos alsof hij
dadelijk zou breken, zoo bleek. Een sfeer
van vaag medelijden en van genegen eer
bied verspreidde zich onder de menschen.
Die oude man daar was geen nummer voor
hen, geen kunstenaar... hij was een man,
dien ze allen kenden bij naam en sommigen
sinds vele jaren. Ziin oud-leerlingen her
innerden zich hun jeugd. De jonge men-
schen, die Beethoven vervelend noemden,
zaten stil, omdat ze hem „zoo zielig" von
den.
De oude man zette zich aan den vleugel,
Het angstzweet brak hem uit. Opeens had
hij de sensatie, als zou hij heelemaal niet
meer kunnen spelen, als zouden zijn vin
gers verstijfd blijken. Hij moest zich ver
mannen om de eerste tonen te kunnen aan
slaan, de eerste, kristalheldere, tecdere en
weemoedige tonen van de Mondschein-so-;
nate.
Hoe vreemd klonken ze door de stilte, ntt
al dat rumoer van daar straks. Zelfs zij, die
duizendmaal liever de jazz-muziek daareven
hadden gehoord, voelden vaag, dat hier iets
was, kostbaar en wonderlijk, dat hun ont
gaan was, waaraan zij sinds jaren voorbij
gingen.
Niemand vermoedde welke inspanning het
spelen den ouden leeraar kostte en welke
angsten hij uitstond. Het brillante, techni
sche perfecte spel van den jongenman te
voren had hem gedemoraliseerd. Ilij dacht
bevend aan het laatste deel der sonate. Hij
besefte, hoe het gespeeld moest worden en
dat hij het alleen zoo kon spelen, als hij de
vingers van dien ander had gehad. O, dat
hem de techniek ontnomen was door de
lange jaren van harde noodzaak en dat
die ander er niets mee deed dan wat gemak
kelijk succes halen uit populaire deuntjes.
Verzet en smart woelden in don man, die
altijd zoo gelaten en kalm zijn weg van
plichtsbetrachtinig was gegaan. Eenmaal
kunnen snelen als die ander... maar dit
spelen... Eenmaal die menschen laten hoo-
ren wat muziek was, waarachtige muziek...
Hij hoorde zijn eigen spel als uit verre
oorden. Zijn hoofd zonk steeds dieper...
Niet eer hij van het stoeltje gleed, begreep
men wat er gebeurde. Het was juist voor
het laatste gedeelte van de sonate, het deeï
dat hij zoo vreesde. Ziin leven was wegge-
ebt met de teere, stille, lichte en weemoedige
klanken van de twee eerste gedeelten. Nu
kon hij misschien, ergens in een wereld,
waar ook Beethoven was. dat laatste deel
studeeren, zoolang tot hij het volmaakte
bereikt had en zonder te worden gestoord
of gehinderd door eenige harde noodzaak.
(Nadruk verbodenj!
