WM CüWIINI ©I lB©SC©Pil^?
Patent
geneesmiddelen
MARKTPRIJZEN
fe prebthhüumn
OP STAP
Zaterdag 14 Januari 1939
Derde Blad
Margaret Sullivan cn James
Stewart in een mooie film
Mr* Moto's laatste kans
Zes weken
volksgasmasker-
distributie
NAAR
KLEEDINGMAGAZIJNEN
Dr Mf)CI5Tf fCTC
Texelsch nieuws
Ouderavond in de
Lagere Landbouwschool
Om 10*000 dollar
Biljartwedstrijd
Burgerlijke Stand
Ingekomen personen
HiaCto-JAeuteri
„De gouden kooi" in Rialto.
De liefhebbers van romantiek kunnen deze
week hun hart in de Rialto ophalen. Roman
tiek, van het zuiverste water, inderdaad, dat
is het wat Margaret Sullivan en James Ste
wart in het Metro Goldwyn Mayer-product
„De gouden Kooi" (waar komt deze naam
vandaan?) geven, 't Is in haar genre zelfs
een openbaring, deze film. We zijn in dezen
harden tijd evenzoovele harde films gewend
met lawaaierige muziek en schreeuwende,
menschen, met oppervlakkige dialoog en op
pervlakkige karakters. Als typisch voorbeeld
dient daarvoor b.v. „Een groot schandaal",
de eerste film van het programma. Hier een
pretentieloos scenario, met een zweem naar
het kluchtige, maar niet dwaas genoeg om
de film tot klucht te promoveeren. Het is het
oude thema van twee jonge menschen, die
elkaar op zonderlinge wijze „behandelen" en
tusschen wie het tenslotte toch koek-en-ei
wordt. Een echte drukke film met een hier
en daar niet van pikanterie gespeende dialoog
en met een in razend tempo sprekende en
handelende menschen. Van de eene wonder
baarlijkheid valt men in de andere, zelfs zoo,
dat men de onwaarschijnlijkheid niet eens
meer bespeurt. Er zijn velen, die dit soort
films bewonderen en... we kunnen dat best
begrijpen. Zij zijn, om zoo maar eens te noe
men, de kinderen van onzen tijd. Maar dat zij
ook een ander genre weten te waardeeren,
daar zijn we zeker van. Het staat bij ons b.v.
als een paal boven water, dat zij „De gouden
Kooi", net zooals wij, een mooie film zullen
vinden. Ook al heet de romantiek tot een
voorbijen tijd te behooren. Is dat wel zoo? We
gelooven er niets van, alleen we doen wat
„moderner", we zijn wat vlotter, we loopen
niet meer met ons gevoelsleven te koop...
Maarhoe goed doet 't dan eens aan een
fijn karakter, zooals Bill Pettygrew (James
Stewart, een van de drie uit de „Drie Kame
raden") dat bezit te leeren kennen. Hjj, de
pummelige koeiendrijver uit Texas, die voor
dien sleehts met koeien en paarden te maken
had en alleen maar van appeltaart van zijn
moeder hield en die door het noodlot geroepen
wordt om zijn Vaderland te helpen in den
grooten wereldbrand, welke Europa teistert.
De weinige dagen, die voor het inschepen
resten, benut hij om stadservaring op te doen.
Tijdens een van zijn excursies, komt hij in
aanraking met een cabaret-artiste (Margaret
Sullivan), die datzelfde stadsleven in haar
hart waarschijnlijk reeds lang beu is. Het is
dolvermakelijk de ontmoetingen tusschen dien
eenvoudigen boerenzoon en die dame-van-de-
wereld, die geleidelijk den waren inborst van
den „soldier" leert kennen te aanschouwen.
Van een dwaas stijgt Bill tot iemand om-mee-
lij-mee-te-hebben in haar achting, maar vóór
de boot vertrekt heeft hij den top bereikt; zij
heeft hem leer.en waardeeren om zijn hooge
karaktereigenschappen en zijn vertrouwen en
het goede, die hem zoo oneindig verdienste
lijker maken dan een Sam, den „producer",
die slechts leeft om zijn dollars te verdoen in
allerlei etentjes en fuifjes. Het is onwaar
schijnlijk, en wat gezocht, dat slot met een
huwelijk-op-stel-en-sprong, en de aan het
front als maar schrijvende Billy, maar dat
kan toch den totaal-indruk van deze film
maar weinig afbreuk doen. De dramatische
strijd van een eenvoudig karakter voor een
heilig ideaal zal lang in de herinnering van
de(n) toeschouwer voortleven. De regie van
H. C. van Potter sluit zich waardig bij het
gegeven aan, terwijl ook de muzikale illustra
tie van een Cedric Gibbons speciaal genoemd
mag worden.
Ziu-o-Zi-JAzateb
Een film met Peter Lorre zien beteekent
nog altijd een paar uur gezonde sensatie mee
maken en „Mr. Moto's laatste kans" maakt
daar zeker geen uitzondering op. Integendeel,
we hebben den artist nog zelden zoo goed op
dreef gezien als in deze rolprent; dat de rol
van spion hem trouweris buitengewoon goed
ligt, mag bekend worden verondersteld. We
zien hoe hij een opstand op het spoor is, ergens
in de Achter-Indische gewesten en hoe hij
langzaam maar zeker zijn doel gaat bereiken.
Zijn pad wordt daarbij gekruist door een char
mante jongedame, die achteraf een vrouwe
lijke collega van hem blijkt te zijn en die het
zelfde doel najaagt. Andere partijen zijn nog
een Radjah en zijn volgelingen, verder de lei
der van den opstand en tenslotte een paar
filmoperateurs, die ook voor geen kleintje
vervaard zijn
Het begin is werkelijk verrassend, de spion
ne komt in den meest letterlijken zin van het
woord uit de lucht vallen! Bepaald treffend
is het, dat het lieve kind zich in de voor haar
zoo vreemde omgeving direct op haar gemak
gevoelt! Zij is geen gewoon meisje, dat ziet
men direct. En de filmoperateurs zouden hun
taak wel heel slecht begrijpen, als zij niet di
rect een ontvangst van de lady door den
Radjah in scène zetten. Nog geen minuut later
de eerste moord; een der lievelingsvrouwen
van den Radjah wordt door een vergiftigde
pijl getroffen. Zooals men ziet, aan handeling
geen gebrek. Maar dit zijn nog maar inlei
dende gebeurtenissen.
Voordat het einde daar is, hebben we zooveel
sensationeele momenten meegemaakt, dat we
ze onmogelijk zouden kunnen navertellen. Voor
de liefhebbers van griezelen zijn de scènes bij
den ouden tempel, waarin de een of andere
god ten toonele verschijnt, aan te bevelen. De
leider van den opstand heeft bovendien zoo'n
sinister uiterlijk, dat we hem niet gaarne in
een stille straat zouden hebben ontmoet. Ja, de
griezel-maniakken komen met deze film wel op
hun kosten. Maar het gegeven wordt toch ge
dragen door Peter Lorre, die zijn ijzige kalmte
geen moment verliest en in zijn onverstoor
baarheid aan Warner Oland (Charlie Chan)
doet denken. Overigens blijkt hij zijn mannetje
wel degelijk te staan, steeds weer weet hij de
aanslagen op zijn persoon te verijdelen en hij
doet dat op een wijze, die nauwelijks, voor ver
betering vatbaar is. Men krijgt wel den indruk,
dat men met hem beter een reep chocolade kan
oppeuzelen dan tot zijn tegenstanders te be
hooren. Hetgeen een reeks van personen aan
den lijve ondervinden. Bij de verdediging van
den tempel blijkt hij ook over niet geringe or
ganisatorische gaven te beschikken en daar
aan danken zijn makkers met hem tenslotte
het leven. Kortom, Peter Lorre is een sym
pathieke figuur op het witte doek en men volgt
zijn handelingen dan ook nauwkeurig.
Meer van de film vertellen we niet, we zou
den dan te veel verrassingen verklappen. Nog
wei willen we vermelden, dat het happy end
niet ontbreekt. Neen lezer, er wordt geen
spionnenpaar bij den Burgerlijken Stand inge
schreven daarvoor is Peter te leelijk
maar één van de film-reporters wordt het
slachtoffer!
Rare gasten in het Hotel.
Zoo heet de comedie, die aan de hoofdfilm
voorafgaat. Het is een amusante klucht, die
we met genoegen hebben gevolgd. Dat het in
het hotelbedrijf lang geen rozengeur en mane
schijn is, treedt er wel duidelijk in aan het dag
licht.
Al met al een gevarieerd programma van
behoorlijk gehalte.
Enkele vrijmoedige opmerkingen
over critiek en... over struis
vogelpolitiek.
Wat doet een goed vaderlander, wanneer de
thermometer .10 graden Celsius wijst?
Alles wat hij kan om het warm te krijgen en
behaaglijk.
Tot dat doel kleedt hij zich extra warm,
port hij de kachel op of werpt een extra blok
op het open houtvuur, drinkt hij alcoholica,
gaat hij zelfs schaatsenrijden
Er bestaan nog duizend en één andere af
doende remedies tegen de koude, waarvan er
een hier afzonderlijk zij gesignaleerd. Criti-
seeren!
Recept: Windt u op over den een of ande
ren misstand, fulmineer tegen degenen, die ge
er verantwoordelijk voor houdt en doet dit
met gebruikmaking van alle u ten dienste
staande, wettige geoorloofde middelen, zooals
daar zijn het ingezonden stuk, de fluister
campagne, de kapperstoel en het trambalcon...
De koude zal geen vat meer op u hebben en
ge kunt de aangename voldoening smaken u
in goed vaderlandschen stijl te "hebben ge
weerd twee vliegen in één klap „verdel
gend" de koude en een erkenden misstand!
Zie daar een recept, dat, onbewust mis
schien, vele landgenooten iederen kouden dag
toepassen en dat dan ook zijn bijzondere be
koring heeft.
Merkwaardig, hoe snel de koude echter is
vergeten. En daarmede gelijk de behoefte om
zich warm te loopen.
Wilt ge een voorbeeld? Denkt aan de
„koude" dagen van September en hoe men al
gemeen in die dagen warm liep, toen bleek,
dat er zoo weinig nog aan luchtbescherming
was gedaan. Zóó, dat zelfs de hoognoodige
volksgasmaskers niet te krijgen bleken!
Sedert September is de koude geluwd. En
daarmede tevens de behoefte voor de meesten
om zich warm te loopen.
Met andere woorden nu de oorlogsdreiging
niet meer als een zwaard, dat ieder oogenblik
vallen kan, boven onze hoofd enhangt, is ook
het enthousiasme om ons tegen een der ver
raderlijke gevaren te beschermen, zoo niet
verdwenen, dan toch aanzienlijk verminderd.
Waarom
Omdat we struisvogels zijn, van een eigen
aardige pluimage nog wel. Struisvogels met
een ontzaglijk esprit-critique, die ons er niet
van weerhoudt meedoogenloos te zijn in ons
oordeel, maar waaraan ieder besef om niet
zelf te vervallen in de fouten, die we anderen
verwijten, ontbreekt. Critiseeren is dan ook
zoo gemakkelijk en het verhaal van den splin
ter en den balk is er niet voor niets! Maar
zoolang men van critiseeren alleen al warm
wordtoh die struisvogels.
De moraal van het bovenstaande is deze.
Toen er geen of nauwelijks volksgasmaskers
te krijgen waren en het begon te spannen,
schreeuwde men er om en verweet wie men
Herman Nypels'
In overleg met de Commissie van
controle op de aanprijzing van genees
middelen zullen in den vervolge in de
Heldersche Courant geen advertenties
van PATENTGENEESMIDDELEN EN
DERGELIJKE, worden opgenomen. Een
en ander geschiedt in verband met het
feit, dat zich hieronder vele voor de
volksgezondheid gevaarlijke preparaten
bevinden, waarvan verspreiding niet in
de hand gewerkt behoort te worden.
DE DIRECTIE.
maar dan In aan rustige omgeving an alles onder
volledige garantie Uitsluitend contant
TnazsJ '?i*c -jee**,
syndicaat .gasmaskers"
maar kon, dat het publiek er geen kon koo-
pen.
Sedert ruim zes weken zijn ze via het Syn
dicaat „Gasmaskers" tegen billijken prijs te
verkrijgen.
Wie mocht hebben verwacht, dat de aan
vrage in overeenstemming zou zijn met de
stormen van verontwaardigde critiek, toen ze
er niet of onvoldoende waren, vergist zich.
Intusschen is het verblijdend te kunnen
vaststellen, dat e e n i g verantwoordelijk
heidsbesef ontwaakt.
Verschillende burgemeesters, hoofden of be-
stuurderen van L.B. diensten, besturen van.
vereenigingen van verschillenden aard, vragen
thans inlichtingen en bestellen zelfs volksgas
maskers.
Zoo werden in ruim een maand tienduizend
landgenooten met maskers uitgerust.
Het blijft echter te traag gaan en het Syn
dicaat „Gasmaskers" zou gaarne meer mede
werking ervaren.
Te Amsterdam gingen een aantal groote
particuliere bedrijven voor en bestelden voor
hun personeelen groote kwantums. Uit andere
steden kwamen dergelijke bestellingen nog
niet binnen.
Intusschen beteekent het bovengenoemde
cijfer 10.000 niet veel meer dan dat er
van den September-storm (van verontwaardi
ging), de aanvallen op den Minister, enz., niet
veel is overgebleven, ofdat er misschien
ook struisvogels zijn in ons land.
- PCPTPCT /VTÊlffP
J&ixL B€>EP
De eerste ouderavond van de lagere land
bouwschool, die gisteravond plaats had, viel
een zeer goed bezoek ten deel, wij merkten
onder de aanwezigen op burgemeester Kamp,
vrijwel de volledige commissie voor landbouw
onderwijs en ruim 60 ouders van leerlingen der
school.
De bijeenkomst werd geopend door den heer
J. S. Dijt als voorzitter van de commissie voor
L.O. Spr. gaf zijn genoegen te kennen, dat de
belangstelling zoo groot was. Door deze groote
opkomst, zei de heer Dijt, zullen velen gelegen
heid krijgen kennis te maken met hetgeen hier
op het gebied van L.O. wordt gedaan. Na allen
een hartelijk welkom te hebben toegeroepen,
gaf spr. het woord aan het Hoofd der School,
den heer v. d. Ban.
De heer v. d. Ban deelde mede, dat het
initiatief van dezen ouderavond geheel van hem
was uitgegaan. Tien jaar is het nu ongeveer
geleden, dat de ouderavonden verplichtend wer
den voor de lagere school.
De heer v. d.' Ban wees er op, dat een per
soon, die den 4-jarigen cursus aan deze school
heeft gevolgd, zoo verbazend veel een anderen
jongen van zijn leeftijd vooruit is. Hij doet aan
de school een schat van kennis op, die hem niét
ontroofd, kan worden, en waarvan hij in zijn be
drijf steeds de vruchten zal plukken. Hierna
werd met afwerking van het opgesteld pro
gramma voor dezen avond een aanvang ge
maakt.
Eerst werden door twee leerlingen van de 3e
klasse opstellen voorgelezen, n.1. door R. Zijm
een over „Grondbewerking" en een door P.
List over zuivel „Hoe lever ik goede melk".
Ook las een leerling van de hoogste klas, P.
Stoepker, een uitgebreid opstel voor, over „Be
mesting in het algemeen".
De heer v. d. Ban gaf vervolgens een open
bare les over kali-bemesting, die door de aan
wezigen met groote aandacht werd gevolgd.
Voor de pauze werd ook nog een serie projec
tieplaatjes gegeven over een bezoek aan een
kalimijn.
In de pauze werd thee geschonken en kregen
de aanwezigen gelegenheid de school eens
nader te bezichtigen.
Na de pauze gaf de heer v. d. Ban, die pas
in het bezit is gekomen van een keurig film
apparaat, een alleraardigste film ten beste n.1.
een opname in twee afdeelingen betreffende
„De kinderkamer der dieren".
Na afloop hiervan richtte de heer v. d. Ban
nog even het woord tot de aanwezigen waarbij
hij zijn voldoening te kennen gaf over het uit
stekend schoolbezoek. Een school van 70 leer
lingen en meer kunnen wij niet krijgen in deze
gemeente ,doch het aantal leerlingen, dat nog
steeds meer dan 50 bedraagt, is nog ruim vol
doende om de school te behouden. Moge dit in
de toekomst zoo blijven. Na de ouders een tot
weerziens op den volgenden ouderavond te heb
ben toegeroepen, deelde de heer v. d. Ban
den heer Dijt mede, dat het programma voor
dezen avond was afgehandeld.
De heer Dijt bracht namens den aanwezigen
den heer v. d. Ban dank voor het overzicht
dat was gegeven voor het lager onderwijs in
deze gemeente en noemde den eersten ouder
avond in alle opzichten geslaagd. Hierna volgde
sluiting met dank aan de aanwezigen voor hun
belangstelling.
Ten bate van het Tex. Kleedingscomité gaf
de tooneelvereeniging V.E.L.O. van De Cocks-
dorp Vrijdagavond in Pen's Schouwburgzaal
een opvoering van het Amerikaansch blijspel
in 3 bedrijven van James Montgomery: „Óm
10.000 dollars". De groote zaal was slechts
voor een klein gedeelte bezet, toen Dr. Van
Dommelen het openingswoord sprak. Spr.
noemde het jammer, dat de opkomst zoo ge
ring was, omdat dit de eerste keer was, dat
de vereeniging in een „echte schouwburgzaal"
optrad en ook om het goede doel, waarvoor
deze opvoering werd gegeven. Spr. hoopt ech
ter, dat de kwaliteit hier de kwantiteit goed
zou maken.
Hierna werd het stuk op een vlotte wijze
afgewerkt. In dit allerkoddigst stuk wordt
naar voren gebracht, dat het niet alleen moei
lijk, doch vaak bijna onmogelijk is altijd de
waarheid te spreken. Eén der spelers, Bob
Bennett, verbindt zich gedurende 24 uren in
alles de volle waarheid te spreken, en veroor
zaakt daardoor de allerzotste verwikkelingen.
£laó w-at men niet Pieejjt
Ja, dat is eigenlijk een wonderlijk
verlangen in ieder menschenkind, dat
met twee beenen op den bodem dezer
aardsche werkelijkheid staat. Je begeert
altijd naar dat wat je niet hebt. 't Be
gint bij m'n kleine jongen van twee,
die een even groote kerel zou willen
zijn als z'n groote broer van negen en
het eindigt bij m'n overgrootvader van
92, die op zulke sterke beenen zou wil
len staan als z'n twintigjarige achter
kleinzoon. En daar tusschenin zijn dan
de eindelooze variaties van meneer
Schoeffelenberger die zich een boule
vard droomt tot meneer Uithol, die een
populariteit wenscht als de eerste bur
ger van onze stad.
Dat wat je niet hebt! U had ze van
de week moeten zien watertanden, die
Nieuwediepsche jongens, om van de
meisjes maar niet te spreken, toen de
Fiat Maandagmorgen voor ons kantoor
naar Tallinn vertrok. Ja, nu hadden ze
wel allemaal mee gewild, van de jongste
bediende in zijn plufour tot den direc
teur in z'n donker colbert, van den zet
ter die het plan krankjorum" vond,
tot het meisje van de boekhouding, die
de griezels kreeg, als ze aan die nach
ten door sneeuw en ijs en eenzaamheid
dacht.
Dat wat je niet hebt! Donderdag
avond vierde de Heldersche winkeliers-
vereeniging, hij draagt nu wel een
andere naam, maat streeft hetzelfde
doel na, haar dertigjarig bestaan. En
daar had je het weer, op de tafeltjes
van de feestgangers hadden ze ,,leege"
champagneflesschen neergezet, waaruit
de kurk niet knalde, maar waarin
vreedzaam, vier vlaggetjes gestoken
waren. En al die feestgangers zaten
te likkebaarden naar die flesschen, die
hopeloos leeg bleven. Je kon alleen
maar dure thee en limonade met een
rietje, koffie van een kwartje en bier
van zooveel dubbeltjes krijgen, maar
voor de rest was het taboe.
En de heeren keken naar de dames
en er waren erbij, die dachten, dat ze
het met die andere beter getroffen zou
den hebben dan met hun eigen ega en
de dames keken naar de heeren en er
waren er, die de echtgenoot van een
ander manlijker, idealer vonden dan
die van henzelf. Zoo zijn ze, de man
nen en zoo denken ze, de dames. Dat
wat je niet hebt!
ZONDAG 15 JANUARI 1939
Ned. Herv. Gemeente.
D e n B u r g v. m. 10 u., Ds. Visser.
DeWaal n.m. 7.30 u., Ds. Visser.
Den Hoorn v.m. 10 u., Ds. Wesseldijk.
Oosterend v.m. 10 u. Ds. Kok.
De Cocksdorp v.m. 10 u., Ds. Salm.
Z u i d-E i e r 1 a n d n.m. 3 u„ Ds. Salm.
De Koog n.m. 7.30 Ds. Salm.
Bevestiging Ouderl. en Diak.
Oudeschild v.m. 10 u., Ds. Tinholt.
Doopsgezinde Gemeente.
Den Burg n.m. 7 u., Dr. Vis, Bevestiging
Diaken, Kerkbus van De Koog.
Oosterend v.m. 10 u. Dr. Vis, Bevestiging
Diaken.
Geref. Kerk.
Den Burg (Geb. Fanfare) v.m. 10 u. Lees-
dienst, n.m. 3 u. Ds. v. d. Veer.
Oosterend v.m. 10 u., Ds. v. d. Leer, n.m.
3 u. Leesdienst.
Leger des Heils.
Zaterdagavond 7.30 u. Bidstond.
Zaterdagavond 8 u„ Straatzang.
Zondagmorgen 7 u. Bidstond.
Zondagmorgen 10 u„ Heiligingsdienst.
Zondagmiddag 3 u„ Soldatenmeeting.
Zondagavond 7.30 Bidstond.
Zondagavond 8 u. Verlossingssamenkomst.
Alle onder leiding van Brigadier W. J. Kolder,
van Amsterdam.
Maandagmiddag half 3 Gezinsbondsamen
komst onder leiding van mevr. Brigadier
Kolder.
Toen de weddenschap voorbij was, kwam na
tuurlijk alles op zijn pootjes terecht.
De spelers toonden hun rollen uitstekend te
kunnen vertolken, vooral de hoofdrollen van
Bob (KI. v. d. Kooij) en Gwen (mej. A. Prins)
werden uitstekend gespeeld, maar ook de
effectenhandelaar (J. Knol) en zijn echtge-
noote (mevr. Van Dommelen) gaven uitste
kend spel te zien. Dick (C. Breeuwer) was
een echte losbol, v. Dudsen (de huisvriend)
was uitstekend in zijn rol. De heer H. Bakker
gaf daarbij zeer beschaafd spel. Mabel en
Sabel (de dames Nieboer) speelden vlot haar
rollen, evenals Martha (mej. M. Langeveld),
die de rol van dienstbode vervulde.
De aankleeding van het tooneel was schit
terend.
Aan het eind werd 't woord gevoerd door
Mr. A. F. Kamp, burgemeester van Texel.
Spr. had eerst in de Landbouwschool een
openbare les bijgewoond, en daar over kalizout
enz. veel gehoord, wat hem later van dienst
kon zijn, daarna was 't spr. aangenaam ge
weest het laatste bedrijf nog te kunnen bij
wonen. Het deed Burgemeester Kamp genoe
gen naar waarheid te kunnen zeggen, dat de
afwezigen ongelijk hadden, daar hier voortref
felijk spel werd gegeven; terwijl spr. dank
bracht aan de vereeniging, die door het geven
van dezen avond het Tex. Kleedingcomitê,
waarvan de heer Kager de leiding heeft, in
staat te stellen iets meer te kunnen doen dan
dat wat van Rijkswege wordt verstrekt. Met
den wensch, dat de aanwezigen zich verder
goed zouden amuseeren, sloot Mr. Kamp. Ook
wethouder Kager woonde de uitvoering bij.
Een gezellig bal volgde.
Donderdagavond is bij P. Dekker een wed
strijd gespeeld tusschen Fortuna van Den
Burg en Biljartclub Oudeschild. alhier.
De wedstrijd had een zeer genoeglijk ver
loop en de belangstelling, zoowel van Der
Burg als Oudeschild was zeer groot.
Volgende week Donderdag gaat Oudeschilf
Gespeeld werden 14 partijen van 40 ca;
revanche nemen te Den Burg.
Hiervan won Fortuna 8 partijen en Oudeschi'
6 met resp. 402 punten en 443 punten.
Hoogste serie Fortuna 13. Oudeschild 14
Van 7 t.m. 13 Jan. 1939.
GEBOREN: Dieuwertje en Neeltje, d. v. P.
D. Drijver en M. M. P. Brans.
ONDERTROUWD: Gerrit Bakker en Jansje
Kalf; Martinus Moojen en Martha Wetsteen.
GETROUWD: Jan Meedendorp en Janne
tje Bakker.
OVERLEDEN: Hendrik Kikkert, 87 jaar,
weduwn. v. Elisabeth Dop.
Gevonden: 1 vulpotlood, 1 wagenket
ting, 1 vulpen, 1 portemonnaie, 1 tasch.
BOUWVERGUNNINGEN.
A. Blom, bouwen van een woonhuis voor
rekening J. J. Mets, Amsterdam, Schilderweg,
Den Burg
G. Westerlaken, P. H.-polder, bouwen van
een woonhuis, wijk H.
N.V. T.E.S.O., bouwen van een pakhuis te
Oudeschild.
A. van Lenten, bouwen van een kippenhok,
P. H.-polder.
A. Daalder, De Koog, maken van een dak
kapel.
J. Lagerveld, bouwen van een woonhuis met
winkel en garage te Zuid-Eierland.
MOND- EN KLAUWZEER.
Nieuwe gevallen.
Gebrs. Witte Jacz., Spang.
P. Lap Kz., Den Hoorn.
S. Koning Johz., De Bol, Noorden.
A. E. Hennekam, R.K. Pastorie De Cocks
dorp, van Haarlem, Tesselschadeplein 10.
A. M. H. Lampers, Herv. G., naar Cocks
dorp, van Julianapark 3, Den Helder.
H. Elfering, R.K., v. Molenvaart 237, Anna
Paulowna, naar Wilhelminalaan 10, Den Burg.
J. Bil, Herv. G., van Hoensbroek, Kastanje
laan 238, naar Eierland.
A. Smit geb. Trip, Herv. G., van Amster
dam, Govert Flinkstraat 230, naar Kooger-
weg K 89.
W. Neuteboom, Herv. G„ van Amersfoort.
Alk, Cuypstr, 46.
