Angstige uren aan boord van
de Urk 44
De stafmuziek in oorsprong
AyencLa
Een rosarium
Voor 'o kop Koffie met Amsndelbroodje
AU GASTRQNOME
Viermaal van de reddingboot „Dorus
Rijkerslosgeslagen.
Cakaphonie
ponderdag 9 Maart 1939,
Tweede Blad
Madinieuwj
Het roer defect, een schroef verspeeld
Van hemd tot bombazijn
verstaketd
p.xpieR met letteRS
BeóRukt noemt men
öRukweRk.
eRZijnveRschillenöe
methodes waarop
ÖAt qeBeuRt
öRukkeRij öe bogr
heeft Iiaar eigen
methode.
öAt wil zeqqen: öejuiste!
Burgerlijke Stand van Den Helder
Ravage aan de
Achterstraat
HERMAN NYPELS'
Zeekrijgsraad Willemsoord
Amateur rij wielplaatjes-
nabootser
Nog maar steeds: art. 129
Geld
de ziel
negosie
van de
iv*).
De houding van de Ven
Staten tegenover Europa
Heel oud Den Helder heeft gisteren
avond in spanning op den zeedijk gestaan,
waar een Urker botter in od verkeerde.
Het was dc Urk 44, die door het nood
weer over de gronden heengeslagen was en
nu langzaam maar zeker zijn ondergang
scheen tegemoet te gaan. Het scheepje
had in het Molengat waarschijnlijk zjjn
schroef verspeeld, terwjjl daar bovendien
zijn roer defect geraakt was. Het schip
was dus aan wind en golven overgeleverd
en dreef vrij snel in de richting van den
Helderschen Zeedijk, waarop de groote
brekers te pletter sloegen.
De vuurtoren ziet niets.
De schipper van de Urk 44, Alb. Post, had
een anker uitgegooid, maar de vliegende
storm, het was windkracht 9, joeg den botter
voort en het duurde niet lang of de anker
ketting brak en het schip werd een speelbal
van de golven. Met flambouwen werd ge
zwaaid, stakellichten werden ontstoken, doch
van den vuurtoren scheen men niets te zien en
dat was oorzaak, dat de reddingboot „Dorus
Rijkers" niet werd uitgezonden. Een aanvan
kelijk gegeven opdracht werd later weer in
getrokken, omdat van den toren geseind werd,
dat het scheepje op eigen kracht naar binnen
liep.
Op den Helderschen Zeedijk stond men
echter in angstige spanning. Men zag het
scheepje langzaam naderen, want intus-
schen had men op den botter het tweede
anker uitgeworpen, doch ook dit sleepte
over den grond en hield het schip niet.
Het waren benauwde oogenblikken voor
de drie menschen aan boord van de
Urk 44, Albert Post, Cor Kaptein en Louw
de Boer.
Men zag in den letterlijken zin van het
woord den dood voor oogen. Nog slechts
eenige honderden meters was het schip
van de kust verwijderd en nog steeds
daagde geen hulp op, hoewel men reeds
een klein uur aan het stakelen was. Zijn
heele garderobe had men ongeveer ver
brand, van het hemd tot de roode bom
bazijn was in de vlammen opgegaan, doch
de noodkreten bleven onbeantwoord.
Verontwaardiging op den dijk.
Langs den dijk loopt de jonge garde van de
zeeridders danig te „kankeren". Ze zien het
gevaar, dat het scheepje bedreigt en zijn zelf
tot werkloosheid gedoemd. De man van den
toren moet het ontgelden, dat hij niets ziet.
Het is ook onbegrijpelijk. Fel laait het vuur
telkens op het voorschip van den botter op.
Men verbrandt bepaald alles wat men maar
eenigszins kan missen. De olielucht drijft door
den feilen wind tot op den dijk en de blauwe
Zeeridders loopen te stampvoeten.
Waarom vaart de „Dorus" niet uit? Het is
een vraag, die onbeantwoord blijft, maar de
spanning daar bij den windwijzer neemt toe,
naarmate het scheepje hoe langer hoe dichter
zijn ondergang nadert. De afstand bedraagt
tegen elf uur nog slechts een tweehonderd
meter en ieder voelt, als het schip op de stee-
nen komt, is het reddeloos verloren.
Het is een ouderwetsche stormnacht. De
Noordwester raast tegen den dijk. Enorme
golven donderen telkens tegen de glooiing en
rennen naar boven om grommend terug te
loopen voor een nieuwen aanval.
De „Dorus Rijkers" vaart uit.
Eerst om half elf werd aan de bemanning
van de „Dorus Rijkers" opdracht gegeven om
uit te varen, nadat nogmaals van den wal om
hulp gebeld was naar het loodskantoor. Met
grooten spoed begaf de reddingboot zich naar
het in nood verkeerend schip en het had waar
lijk geen tien minuten moeten duren, dan had
ook het tweede anker zich zeker begeven en
was het scheepje in den kortst mogelijk tijd
op de steenen geslagen.
Schipper Bot voer met de „Dorus Rij
kers" voor het scheepje langs, dat als een
bezetene lag te rijden op de golven. De
Urk 44 kapte zijn anker en gooide een
tros over, die direct het doel bereikte.
Toen begon een zware thuisreis. Geen
tweehonderd meter verder brak de tros
en opnieuw dreigde het gevaar voor het
onbestuurbare scheepje om op den vlak-
bijzijnden wal te worden geworpen.
De reddingboot bleef echter in de onmiddel
lijke nabijheid en gooide nu zelf een tros over,
die men langer liet vieren. Voor de haven
stond echter een vliegende storm, en om den
havenmond binnen te komen, moest de tros
worden ingekort, de botter gierde echter zoo,
dat vlak voor de haven opnieuw de tros brak
en het gevaar groot was, dat het scheepje
boven op het fort Harssens zou loopen.
Schipper Bot schoot met zijn „Dorus" op
nieuw toe en nam de Urker opzij en zoo kon
hij met veel moeite en groote handigheid het
scheepje binnen den havenmond krijgen. Maar
nog was het leed niet geleden, want tegen
over het Wachtschip brak het onhandelbare
vaartuig voor de laatste maal van zijn tros
en het kostte weer veel moeite verbinding te
krijgen.
Behouden binnen.
Eerst om ongeveer 1 uur meerde de „Dorus
Rijkers" aan den steiger. Door de zware ruk
ken van den tros was het achterhek van de
reddingboot afgebroken. Erger zag echter de
botter eruit. Aan boord was het een chaos. De
drie leden van de bemanning waren tot op
hun hemd drijfnat en het eerste wat hun
kameraden deden, die in grooten getale in
spanning aan het havenhoofd hadden gewacht,
was het fornuis in het roefje tot gloeiend heet
opstoken, om de menschen even door te war
men en van droge kleeren te voorzien.
Men was aan boord heel dankbaar, dat men
er het leven afgebracht had, maar de mate-
rieele schade is vrij groot en de schipper was
niet verzekerd.
Van 8 Maart 1939.
ONDERTROUWD: B. J. Donker en M. de
Croos; T. Terlouw en F. Gielis; L. C. Möls
en J. Dienst: R. Seinstra en A. H. Schen-
delaar; C. Catsman en R. van Gelderen; J.
A. Mulder en S. J. Simonis.
BEVALLEN: J. M. van der MeerAppel
man, z.
Huis in elkaar gewaaid.
Dat de storm van gisterenavond niet
zoo maar een „zuchtje" was, werd wel
bewezen door het feit, dat omstreeks een
uur of acht een huisje aan de Achter
straat 55 met donderend geraas in elkaar
stortte.
Dat hier geen ernstiger ongeval gebeurd
is, is aan een toeval te danken geweest. Tot
voor verleden week werd dit huis n.1. bewoond
door het oude echtpaar Wilner, dat echter
nu' deze woning verlaten had en een ander
domicili had gekozen. Zoo kon het zijn, dat
gisterenavond het huis nog leeg stond, en
er zich dus geen menschen in bevonden. An
ders waren de gevolgen niet te overzien ge
weest.
Enkele buren hadden middelerwijl de politie
gewaarschuwd, die spoedig ter plaatse was
om maatrgelen te nemen, dat er geen ver
dere instortingen konden plaats vinden.
Onderscheidene werkobjecten zijn in uit
voering, waarbij geschoolde jeugdige werk-
loozen te werk worden gesteld. Ook onge
schoolden moeten zooveel als mogelijk is aan
werk worden geholpen. In verband hiermede
hebben B. en W. voorgesteld, dat een geschikt
object om door deze jongelieden te worden
uitgevoerd zou zijn, de aanleg van een rosa
rium, dat een aantrekkelijke plaats in deze ge
meente kan worden. Hierbij kunnen onge
schoolden worden geplaatst en, zoover er vak
werk moet worden uitgevoerd, kan de cen
trale werkplaats worden ingeschakeld.
Het komt B. en W. voor, dat het binnen
terrein van „De Ton", gelegen achter het in
aanbouw zijnde gebouw van den gemeentelijken
geneeskundigen- en gezondheidsdienst, voor
dien aanleg in aanmerking komt. In samen
werking met de directeuren van de gemeente
reiniging en de plantsoenen en van de wa
ter- en lichtbedrijven, heeft de directeur van
meentewerken plannen voor de uitvoering,
zoomede een kostenberekening doen toeko
men. De kosten van aanleg (zonder de waar
de van den grond) worden geraamd op totaal
14500,—, inbegrepen de kosten van toe
zicht; kosten van administratie of aandeel in
de algemeene bedrijfskosten behooren o.i. in
dit geval niet te worden berekend.
Wanneer de raad zich voor de uitvoering
van het plan uitspreekt zullen B. en W. de
medewerking van den Minister van Sociale
Zaken vragen en deze een bijdrage in de kos
ten van uitvoering verzoeken. Indien de Mi
nister hierin bewilligt zal, naar de meening
van B. en W„ op een bijdrage van ongeveer
-/:) der totale kosten mogen worden gerekend.
Ook zullen B. W. aan Gedeputeerde Sta
ten verzoeken een bijdrage in de kosten van
de uitvoering van dit werk te verleenen.
Indien het plan overeenkomstig de bij de
stukken gevoegde teekeningen wordt uitge
voerd, zal het rosarium één toegang verkrij
gen; deze is ontworpen langs de oostzijde van
het bedoelde gebouw van den geneeskundigen
en gezondheidsdienst. De thans nog bestaande
toegang tot het binnenterrein aan de Hector
Treubstraat zal dan komen te vervallen; de
hierdoor vrijkomende grond, ter oppervlakte
van ongeveer 300 M2, kan voor woningbouw
worden uitgegeven.
De grond, voor het aan te leggen rosarium
in gebruik nemen, betreft van het perceel
sectie E, no. 7088;
ongeveer 1< D M-' le klassegrond (toegangs
weg) a 10.50 per M2 1050.
ongeveer 20 M2 3e klassegrond (toegangsweg)
k 3.75 per M2 75.—;
is toch altijd het beste als U goede
stoffen en afwerking uitzoekt
Wij brengen voor ieder en leeftijd
iets aparts
Overjassen en pakjes in alle prijs-
soorten
kledingmagazijnen
ongeveer 4020 M2 kerngrond (rosarium) a
0.75 per M2 3015.—.
Totale waarde van den grond 4140.
Deze grond zal uit het grondbedrijf moeten
worden gelicht.
De zitting van den Zeekrijgsraad Willems
oord, gistermiddag gehouden onder presidium
van Mr. Arn. Veldman, kenmerkte zich door
kortheid. Een tweetal zaken werd namelijk
in record-tijd afgehandeld en tusschen het
moment, waarop de President de zitting voor
geopend en gesloten verklaarde, bevonden
zich slechts eer? tiental minuten.
De eerste zaak was die tegen den stoker
lste klas M. J. G., wien ten laste gelegd was,
dat hij een rijwielbelastingmerk nagebootst
en gebruikt had.
Het feit was gepleegd op H. Ms. Wacht
schip in de maand Januari van dit jaar. Ge
wapend met een stukje koper en een bank
schroef sloeg G. aan 't knutselen. Hij wilde
eens kijken of hij zoo'n dingetje kon nama
ken. Het lukte hem wonderwel: het product
bleek in tal van opzichten een getrouwe
weergave van een origineel plaatje te zijn
en de stoker besloot het toen maar te ge
bruiken ook. Hij bevestigde het op z'n fiets,
maar beleefde daar niet lang plezier van.
Hij stond tenminste thans voor den Krijgs
raad.
De Fiscaal, de officier van administra
tie lste kl. Mr. D. B. A. Franken, vor
derde een gevangenisstraf van een
maand.
Verd. brengt dan nog in 't midden,
„dat hij het maar voor de aardigheid ge
daan heeft". Maar omdat het zoo goed
was uitgevallen besloot hij er gebruik
van te maken...
Uitspraak: conform.
Slapende Wachtsman.
Nummero twee was.de matroos 3e kl. L.
L., terechtstaande wegens het slapen op
wacht.
22 Januari was hij wachtsman aan boord
van H.Ms. „Cornelis Drebbel", doch werd
door een zijner superieuren in de armen van
Morpheus aangetroffen.
De verdachte, die nog niet zoo heel lang in
dienst is, zegt dat het gebeurde hem erg
spijt. Als reden geeft hij op, dat hen dien
dag zoo'n zwaren dienst had.
De Fiscaal vordert 2 weken cellulair voor
waardelijk, met een proeftijd van een jaar.
„Weet je wat dat beteekent?" infor
meert de President?
„Ja edelachtbare," antwoordt de derde
klasser.
Uitspraak: conform.
IS
Het boterde maar niet bij de Stafmuziek!
Onvoorziene oorzaken, kwesties, waar men in
de verste verte niet aan gedacht had, kwa
men thans, door het geregeld ter beschik
king zijn van een Korps, te voorschijn.
De zaak was deze. Het Korps was nu wel
opgericht, en het was wel makkelijk en wel
fijn om muziek bij de hand te hebben, maar
ja, wie moest dat allemaal eigenlijk betalen.
Gages, natuurlijk, daar zorgde het Wacht
schip voor. De leden van het Korps „liepen
op de rol" van dit schip. Maar met gages
alleen kwam men er niet. Hoe moest het
bijvoorbeeld met de instrumenten? Bij enga
gement gold het: „Hij die twee of meer in
strumenten bespeelde, genoot de voorkeur."
En dan moest één der instrumenten een viool,
of violoncel of een bas zijn. Het Wachtschip,
zijnde verantwoordelijk voor het Korps,, ge
noot een kleine subsidie van het Departement
van Marine, ter bestrij'ding van aanschaffing
muziek en instrumenten; te weten: blaas
instrumenten! Maar strijkinstrumenten wa
ren niet bij den prijs inbegrepen, daar moes
ten de muzikanten zelf maar voor zorgen.
En waarde lezer, dat ging in vele gevallen
niet op. In navolging van de Landmacht
korpsen, wilde men buiten het Harmonie
korps om, óók een Symphonie-orkest for-
meeren. Dit met het oo£ op festiviteiten
binnenshuis. Je had muziek aan den wal of
je had het niet!
Maar, om tijdens een Soirée altijd in het
lawaai van een Harmoniekapel te zitten,
tja, dat was wel eens hinderlijk. Dus, Sym-
phonie!
En dat kostte geld. We weten, de trakte
menten waren niet van dien aard voor de
muzikanten, dat zij maar violen, strijkstok
ken, snaren en onderdeelen konden hebben,
zooals ieder goed musicus zich zou toewen-
schen. 't Gevolg van dat besluit was, moppe
ren! Menschen, wat is daar gemopperd! Daar
waren ze niet op gemonsterd. Blazen was
hun vak, en strijken, nou ja, dat was maar
bijzaak. En hoe moesten ze dat betalen! Daar
is over gedacht en gesproken. Geschrijf naar
't Departement, antwoord, weer een brief d'r
over heen, nog eens; 't was niet in één keer
voor elkaar; maar men kwam tot een oplos
sing. De adviezen waren niet van de lucht.
Tot een raadsman het goede woord sprak:
„Een Muziekfonds en een Reglement voor
de Muziek." En het kwam er! En gauw ook!
Binnen minimum van tijd was er een Regle
ment, een Fonds en een Commissie.
Deze muziekcommissie pakte de zaak vier
kant aan, a bleek in een groote behoefte te
voorzien. Ze bestond uit eenige Officieren,
die zelf niet van muzikale talenten ontbloot
waren, dus zich ook op het standpunt der
muzikanten konden plaatsen, een muzikant
is nu eenmaal een „buitenbeentje"; en werd
terzijde gestaan en voorgelicht door den Ka
pelmeester. En haar taak bestond uit velen.
Punt voor punt werd er gereglementeerd.
Ze waren tusschenpersonen voor muzikant en
leveranciers, omschreven met de woorden
„om ze voor schulden te vrijwaren", dus toen
al een soort „Dienst voor Sociale Zaken".
Maar ook kernachtige voorschriften wer
den er op de heeren musici losgelaten, en dat
was noodig!
Zoo kwam er een voorschrift, dat:
„Nimmer, onder welke voorwaarden ook,
zal het den muzikanten zijn toegestaan in
kroegen, herbergen of huizen van ontucht
muziek te maken."
Ook dien tijd werd er al. druk „gesnab-
beld"! Trouwens er bleef terrein genoeg
over om te snabbelen. Ze kregen de vergun
ning om muzikaal mede te werken aan:
„Muziekvereenigingen, bij particulieren
of aan openbare concerten, tooneelvertoo-
ningen, corporatiën en Rederijkers avon
den."
Daarvoor moesten zij evenwel het zooge
naamd „Regt van Patent" betalen, ingevolge
een Koninkijlk Besluit van 7 Juli 1838, welk
voordeel zou gestort worden in de Kas van
het Muziekfonds en waarvan zij zelf een per
centage mochten behouden als tegemoetko
ming voor aanschaffing en onderhoud van
strijkinstrumenten.
En zoo ontstond het Symphonieorkest!
Het gevolg was, dat ook dit groote onder
deel van de Stafmuziek, zeer spoedig zelfs,
een uitstekend strijkorkest was en medewer
king gaf op allerlei avonden van vertier ge
geven door den Kommandant der Marine.
De Adelborsten kregen grondiger les in mu
ziek en deelden als Korps óók mee in de Con
certen. Deze werden dan gegeven vóór, (bij
gunstig weer), of in het zaaltje dat hun ter
beschikking was gesteld. Dat zaaltje stond
daar waar nu de tuin is vóór het Instituut.
Zij logeerden op een linie- of fregatschip,
't Tegenwoordige Instituut werd in 1870 in
dienst gesteld.
De „Soos" voor de Marineofficieren, welke
in 1868 was opgericht gaf ook menig
feestavondje en daaraan werkte dan de Sym-
phonie mede.
Maar, en daar komt de Hollandsche koop
mansgeest te voorschijn, dat alles bracht
geld in 't laadje, tenminste in het laadje
„Muziekfonds". Voor die medewerking moest
betaald worden. Vele officieren, die geen lid
waren van de „soos", stortten particulier
hun penningske (als regel 1 gulden in de
maand). Dit vond z'n oorzaak in de „tafel-
muziek", welke tweemaal in de week bij
toerbeurt op de groote schepen gegeven
werd.
Officieren, die op de Hoofdgracht woonden,
offerden ook gaarne, daar zij Zondags toch
de zoogenaamde „Kerkparades" te genieten
kregen.
Daar de Adelborsten naar de Wester- en
de schepelingen naar de Nieuwe-kerk gingen,
werden zij beurtelings om den anderen Zon
dag naar Helder en Nieuwediep gebracht.
Met dien verstande echter, dat het aantal
kerkgangers minstens zestig moest bedragen.
Tot tenslotte de muziekcommissie besloot,
dat bij het einde van het jaar, indien er een
batig saldo aanwezig was, de muzikanten in
verhouding van rang, een ieder zijn aandeel
van het overschot der kas zou krijgen, met
dien verstande echter, dat de kapelmeester
het dubbele van een Solist bekwam.
Al deze baten vormden een aardig appeltje
voor den dorst (sic).
In Amerika is men geen vriend van de
dictatoriale staten. Men ziet in hen een ge
vaar voor den vrede, men beschouwt hen als
de ondermijners van godsdienst en goede
zeden. Roosevelt, Amerika's president, heeft
zijn meening nimmer onder stoelen of banken
gestoken en hij heeft daardoor meerdere malen
de ergernis van de leiders opgewekt en de
pers van de totalitaire staten tegen Amerika
doen fulmineeren.
Wat doet Amerika, als er in Europa eens
een oorlog uitbreekt? Dat is de groote vraag,
waarmee vele geesten in Amerika en in Europa
zich bezighouden en al heeft Roosevelt niet
positief te kennen gegeven, dat hij bij een ge
wapend conflict zal staan aan den kant van
de democratische landen, d.w.z. dat hij aan
dien kant actief aan den strijd zal deelnemen,
hij heeft wel duidelijk genoeg te kennen ge
geven, dat hij met grondstoffen en wapen
leveringen rekening zal houden met het feit,
wie aanvaller is. Een boycot maatregel is niet
buitengesloten.
Stimson, de vroegere secretaris van Staat
in Amerika, heeft in de Times te New-York
een brief gepubliceerd, waarin hij zich krachtig
uitspreekt voor hulpverleening ter zee door
de Ver. Staten, in geval de fascistsiche mo
gendheden Engeland of Frankrijk aanvallen.
Hij is ten opzichte van deze mogelijkheid niet
erg optimistisch gestemd. „Wij kunnen er
niet blind voor zijn, schrijft hij, dat elk
oogenblik een gewapende aanval zal kunnen
plaats vinden van de fascistische mogend
heden op het bestaan en de veiligheid van
een van de vredelievende naties, op welke in
hooge mate de veiligheid van onze bescha
ving berust, Engeland en Frankrijk.
Stimson vervolgt dan:
Zoo'n aanval zou onafwendbaar beide na
ties in het conflict verwikkelen en het ziet
er op het oogenblik naar uit, dat bij zoo'n
aanval alle drie de fascistische mogendheden
(Italië, Duitschland en Japan) eraan zouden
deelnemen. Wordt dat het geval, dan staat
er nog maar één mogelijkheid open om de
beschaving die met zooveel moetie is ver
worven en waarop onze nationale welvaart
rust te verdedigen en in het eind te redden.
De agressieve groep is op het oogen
blik sterker in de lucht en te land dan
zelfs Frankrijk en Engeland samen en
die aanvallende groep is waarschijnlijk
sterk genoeg om de Britsche en Fransche
vloten vast te houden in de Europeesche
wateren, waardoor het geheele Westelijke
deel van den Stillen Oceaan vrij zou ko
men te liggen voor een aanval van de
machtige Japansche vloot. Aan dat ge
vaar zouden dan Australië, Nieuw-Zee-
land en zelfs de Westkust van Canada
bloot staan, evenals de vlootbasis te Sin
gapore, welke den sleutel voor de be
schermingspositie biedt in deze streken.
De bescherming van Europa en Azië
tegen een dergelijken gemeenschappe-
lijken aanval door de fascistische mo
gendheden kan alleen veilig geschieden
door samenwerking van de viootmacht
der drie groote democratieën, dus met
inbegrip van de Ver. Staten. Zou een van
de drie democratische naties op zich
zelf willen blijven staan, dan zou do kans
groot zijn op een uiteindelijke ramp voor
alle drie.
Daarentegen zou de overtuiging bij de
fascistische mogendheden, dat een dergelijke
samenwerking door de drie democratische
mogendheden overwogen wordt, een krach
tige werking kunnen hebben ter voorkoming
van zoo'n aanval, zoo meent Stimson zeer
terecht. En als laatste argument, om zijn
standpunt aannemelijk te maken, zegt de oud
secretaris van Staat: „Het is volstrekt niet
denkbeeldig, dat een bedreigd of verwoest
Frankrijk of Engeland of Nederland zou
kunnen worden gedwongen om aan de fascis
tische naties enkele van hun bezittingen in
het Westelijk halfrond of in het Oosten af te
staan, die voor de veiligheid van de Ver. Sta
ten nog gevaar zouden opleveren."
Men voelt, de houding van de Ver. Staten
bij een eventueel conflict is ook voor ons land
van groote beteekenis.
Het derde artikel is opgenomen in ons
nr. van Vrijdag 3 Maart. Abusievelijk werd
hierin als oprichtingsdatum van de Marine
Sociëteit 1886 genoemd, dit moest zijn 1868.
Snabbelen is de vakterm onder artis-
ten, voor bijverdiensten, waar niet op gere
kend wordt.
SPOORSTRAAT 94.
TELEF. 660.
Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek
geopend: dagelijks van 9—1? en van 13.30—
1" u. Zaterdags van 9—12 uur.
BIOSCOPEN:
Tivoli-theaterSpoorstraat, half 8:
„Chineesch Goud" en „De zwerver ter zee".
RialtoSpoorstraat halt 8:
„Als ik Koning was",
tVitte-Bioscoop, Koningstraat, half 8;
„Little Miss Broadway" en „De Glazen
Bol".
Heden
Musis Sacrum, 8.15 uur Uitvoering C.J.M.V.
Opgenomen om 8 uur hedenmorgen
Barometerstand Den Helder: 758.9
Temperatuur lucht: 5.8
Wind: richting: N.N.W.; kracht: 6
Licht op: 6 uur 20 min.
