De keerzijde van de oerwoud-
ïraangasboin in
romantiek
Chamberlain's paraplu
Wormen en maden zuigen mijn
bloed
Een gevaarlijk transport
In het harnas gestorven
Hitier's opvolger
#Ateoen. uit Tuid-Apdka
Ga niet op goed geluk
naar Zuid-Afrika
Minister Weiter bekijkt
bommenwerper
Noordhollandsche dorpen
blijven spoorloos!
Het Veluwekamp voor
alle vluchtelingen
Moeder liet haar
kind hulpeloos achter
schotel
Chauffeur beschermt dief
Bommen op ziekenhuis
Spaanschc ex-koning
een „soldaat van Franco"
alfonsus xiil
Januari 1939.
Door mijn verbluf aan de Limpoporivier,
800 mijl van. mijn woonplaats, ben ik niet in
de gelegenheid geweest verslag uit te brengen
van de Voortrekkersplechtigheid, doch ge
loof wel, dat dit in Holland genoegzaam be
kend is, door de groote belangstelling, die ik
in de Hollandsche couranten heb waargeno
men en de extra reis van de Reiger".
Thans ga ik verder met de beschrijving
van onze bevindingen bij den bouw van de
groote betonbrug aan de Limpopo, die naar
onze meening voor oorlogsdoel wordt ge
bouwd, daar het verkeer hier maar zeer
.spaarzaam is en er nagenoeg geen blanken
wonen.
Na ons eerst wat te hebben geïnstalleerd,,
werden onze verwachtingen al spoedig teleur
gesteld, daar wy verwacht hadden in een
mooi stuk natuur te komen; wij moesten al
spoedig ontdekken, dat wij zeer veel hinder
ondervonden van de groote verscheidenheid
insecten, ondoordringbare doornbosschen,
slecht begaanbare wegen, primitieve huisves
ting en zeer ver afgelegen winkels, evenmin
voldoende gelegenheid tot posten.
Toevallig ging de ingenieur met zijn auto
van Pretoria derwaarts en zoo zijn wij op
onze bestemming gekomen. Treinen rijden
hier niet in den omtrek, maar de meeste
menschen bezitten een auto.
Onze hut is door eenige kaffers voorloopig
in elkaar geflanst; zij kan onze tevredenheid
niet wegdragen en wij besloten dus onzen
eersten vrijen Zondag te besteden om er iets
behoorlijks van te maken. Wij lieten de kaf
fers alvast wat stammen hakken van bleu-
gomboomen, daar deze niet zoo'n last hebben
van de vraatzucht der mieren als andere
houtsoorten; want anders ligt onze hut met
1 of 2 maanden weer in elkaar.
Door gebrek aan zinkplaten lieten wij
tevens een groote hoeveelheid oeverriet snij
den voor dak en zijwanden en zoo zetten wij
Zondgs met ons drieën en eenige kaffers het
geval in elkaar.
Het was gloeiend heet en vonden het nu
juist niet zoo aangenaam onzen vrijen Zon
dag zoo te moeten doorbrengen, doch wij
hadden ons er op gekleed en waren van
tropenhelmen voorzien, die hier algemeen in
gebruik zijn. Doch onder den blooten hemel
konden wij toch niet vertoeven, vooral met
het oog op de insecten en wild, dat je nacht
rust verstoord. Daarbij was de regentijd aan
gebroken en wij konden ieder oogenblik de
bekende stortregens en donderbuien ver
wachten.
Toen 's avonds onze hut zoo ver gereed
was en de vloer en wanden nog door de kaf
fers met klei gepleisterd zouden worden, be
sloten wij het zoo maar te laten, want ons
werk aanging; doch 2 dagen nadien moesten
wij alweer repareeren, daar wij 's nachts een
wolkbreuk kregen te verduren, waartegen
ons dak niet bestand was. Vanwege het lek
konden we niet slapen en de pleisterklei viel
met groote plakken naar omlaag. Spoedig
was de vloer één drabbig moeras.
Den volgenden dag klaarde het weer op en
togen wij dus opnieuw aan den arbeid, doch
's avonds bij het naar huis gaan werd de
lucht weer inktzwart en vreesden het ergste.
Sloegen gauw een lattenrek in elkaar, be
spannen met dikke papier cementzakken en
brachten dit nog voor donker tegen het dak
aan.
Deze nacht werd niet zoo miserabel als
den vorigen, doch we moesten toch naar een
veilig hoekje verhuizen.
Wij zouden zelf onze kost bereiden, doch
tot onze vreugde verscheen een blanke
vrouw, die daar ook met haar man een hut
had gebouwd en zij was bereid om voor ons
te zorgen tegen vergoeding van een pound
in de week. Dat was dus niet duur en het
bespaarde ons veel moeite.
Toen wij daar kwamen, bleek dat hier de
mieren al aardig huis hadden gehouden. De
hut was al behoorlijk bouwvallig voor een
bestaan van 2 maanden. De man, een handy-
man, hier ook bij de brug werkzaam, ver
zocht ons dan al spoedig of wij hem wat
wilden helpen met de herstelling.
Het is bijna ongelooflijk zooveel schade
deze mieren brengen met hun enorme vraat
zucht, zelfs dikke boomen worden bij den
grond afgeknaagd, tot zij gedoemd zijn te
vallen.
Overal ziet men ook z.g. mierenhoopen van
klei, gelijk momnumenten van 3 4 meter
hoog soms. Is zoo'n hoop voltooid tot vollq
hoogte, dan verlaten zij deze weer om een
andere te bouwen.
Onze kostjuffrouw heeft zoo'n bouwsel uit
gehold en er een oven van gemaakt, waarin
zij het brood bakt; een bakker komt hier
niet aan de deur... Wij eten over het alge
meen mieliemeel en rijst, want groente is
niet te krijgen en vleesch moeten wij op den
kop tikken door af en toe een rooibok te
schieten of een schaap te smokkelen, want
vee of wild mag niet over de grens van Be-
chuanaland zonder hooge invoerrechten en
mede door het heerschende mond- en klauw
zeer.
Men zeions, dat sommige smokkelaars
veel geld verdienen met het overbrengen van
ossen en andere beesten, doch d, grenswacht
zoekt naar sporen in de zoo goed als droog
staande rivier en wij hebben al eens gedacht
om de beesten te trainen achteruit te loopen,
zoodat de sporen de tegenovergestelde rich
ting uitwijzen; wij zullen het echter maar
aan de vakmenschen overlaten, want ieder
stuk overgebracht vee wordt verbeurd ver
klaard plus boete per stuk.
's Avonds als de duisternis intreedt, ge
bruiken wij als verlichting een kaars, maar
je kunt dan de deur niet openhouden van
wege het gevleugelde gedierte, dat op 't licht
afkomt. Het lijkt wel of het sneeuwt, zoo'n
gedwarrel van insecten! Wij besluiten dan
ook meestal om maar vroeg naar bed te
gaan.
Wij willen ook wel eens een bad nemen en
gaan bij gebrek aan een badkamer maar naar
beneden in de rivier, op velden of wegen zijn
toch geen menschen te ontdekken.
Bij het afdalen van den berm zijn wij wel
wat vreesachtig voor de slangen, welke hier
zijn en door het dichtbegroeide riet vinden
wij het wel zaak om op te letten.
Er gebeurd niets, dus plassen wij lekker in
het heldere water rond, doch later als wij
aan tafel verschijnen en de misses ons vraagt
waar wij zoo frisch van uitzien, trekt zij op
ons antwoord een angstig gezicht en zegt:
„weet jullie dan niet, dat het vol met kro
kodillen zit in de rivier?" Zij raadt ons aan
voortaan de kaffer maar water te laten ha
len en dan in een teil te baden, want nu de
regentijd er is, komen de krokodillen uit hun
holen in de oevers meer te voorschijn.
Zoo stellen wij ons dus onbewust bloot
aan de ons nog onbekende gevaren, maar
hopen toch spoedig eenige exemplaren te
kunnen aanschouwen.
Onze hoop wordt spoedig bevredigd, want
Zondagsmorgens lagen er drie op een groote
klip in de rivier, één heele groote en 2 kleine,
waarvan de grenspolitie er één schoot. De
anderen wachtten niet, op het volgende schot
en waren als bij tooverslag verdwenen.
Struisvogels, secretarissen en apen zien wij
meer en vooral de apen zijn sterk in aantal.
Ze vluchten bij onze aankomst in de boomen,
springende van tak op tak en loerend met
hun guitige oogen tusschen de takken om te
zien wat wij wel uitvoeren.
Het is nu weer verbazend warm en 's nachts
gooi ik mijn deken af, doch hiermede heb ik
ook alweer verkeerd gehandeld, want 's mor
gens zat mijn lichaam vol bulten van de
insectenbeten en later kwamen er zelfs zwe
ren op, welke 's nachts veel pijn deden, zoo
dat ik niet of heel weinig kon slapen.
Toen het steeds erger werd en de pijn een
eigenaardige knagende pijn werd, heel anders
dan bij een gewone ontsteking, vroeg ik een
van de blanke boschbewoners, wat dit toch
kon zijn. Hij zeide mij, dat er eieren van een
insect in mijn lichaam gelegd waren en dat
zich een soort goga (made of worm) zich
ten koste van mijn bloed ontwikkelde en door
zijn maaltijden mij uit den slaap hield.
Zoo kneep ik dus uit alle macht op de be
wuste plekken en werkelijk kwamen op 7
plaatsen de levende maden uit mijn lichaam.
Men zeide, dat zij soms op een andere plek
zich er wel weer uit werken, dóch daar heb
ik maar niet op gewacht.
Na deze behandeling heb ik nog veel last
gehad wegens het aanhoudende vocht, dat
uit de wonden kwam en ik heb behoorlijke
lidteekens overgehouden.
Verder heeft men hier muskieten, waarbij
ook de malariamuskiet, schorpioenen, witte
en zwarte mieren en stinkmieren, welke bij
de minste aanraking uit groot achterlijk een
vocht afscheiden, dat een ellendigen stank
verspreidt, groote hagedissen en leguanen,
groote en kleine spinnen, waaronder prach
tige scharlaken roode met fluweelen huid,
onnoemelijk groote torren en z.g. mest-
kruiers, welke van de mest een bal maken,
die zij 2 aan 2 vervoeren, door rond te rol
len.
Schidpadden zijn hier ook en wij maak
ten de kaffermeiden bang om te laten zien,
dat onze helm behekst was, door deze plat
op den grond te leggen, terwijl de schildpad
daaronder verborgen was en deze in hun
richting voortbewoog.
Terwijl wij aan de brug werkzaam zijn,
zien wij af en toe het wild op verren afstand
aan de rivier komen drinken, doch van nabij
hebben wij de verschillende soorten bokken,
koedoe's en dergelijke niet kunnen waar
nemen.
De regen valt nu bijna iederen dag en 't is
waarschijnlijk dat de rivier spoedig vol zal
stroomen vanaf de hooger gelegen bergen.
Met het werk dient men daarmee terdege
rekening te houden, want komt het water
snel af, dan voert het boomstammen en alles
wat in den weg staat mede.
Na- een verblijf van ruim vier 4 weken
zijn de „holyday's" in aantocht en wordt be
sloten 23 December huiswaarts te gaan tot
3 Januari. We treffen het, dat de opzichter
met zijn auto in onze irchting gaat.
Wij maken een bijl scherp en nemen
schoppen.jnede om bij eventueele onbegaan
bare wegen en diepe plassen boomen te kun
nen hakken of zand voor de wielen op te
werpen, 's Morgens om 9 uur vertrekken wij
en zijn 's avonds half zes in Johanesburg,
terwijl de auto van onder tot boven onder de
roode modderspatten zit. De grond is hier
n.1. roodbruin van, kleur. Na ongeveer een
week thuis te zijn voel ik mij ziek en na
eenige dagen laten wij den dokter ontbieden,
die zegt dat voeding en insecten mfjn lichaam
in de war hebben gebracht en ik dus maar
goed moet eten en het bed houden.
Intusschen breekt de tijd van vertrek aan
en gaat de auto met de collega's er zonder
mij vandoor.
Na nog een week thuis te zijn, bel ik het
kantoor op en kom tot de ontdekking, dat
de rivier geheel vol is en daarmede in ver
band het werk tijdelijk voor 2 maanden
wordt stopgezet.
Alzoo zal ik dus weer naar een andere
baan moeten uitkijken, doch bij gemis aan
gereedschap, dat daar is achtergebleven, is
dat ook weer niet gemakkelijk. Beddegoed
en eenige kleeding is ook achtergebleven en
ik z&l dus mijn vrienden schrijven dit mede
te willen nemen.
Alsik gauw een werkkring krijg, heb ik
niet zoo'n spijt daar vandaan te zijn, want de
bewoonde wereld lijkt mij toch beter, al wa
ren de verdientsen meestal 9 k 10 pound per
week.
Zoo is het hier dus ook niet alles rozen
geur en maneschijn en moet men wel eenig
doorzettingvsermogen hebben om niet te veel
aan Holland te denken...
Na veel zoeken kan ik weer terugkomen
bij mijn patroon van voorheen, niet ver bui
ten de stad, al zal het volgens hem hier niet
lang zijn.
Er zijn hier nog bouwwerken genoeg, doch
door de enorme toestrooming van emigran
ten, werkkrachten te veel en het ware te
wenschen dat de menschen alvorens te ko
men zich vergewisten van de kans op werk,
want er zijn hier ontelbare mislukkingen.
J. v. W.
Bezoek aan de Fokkerfabriek.
De minister van Koloniën, de heer Ch.
J. 1. M. Weiter, heeft Woensdag een lang
durig bezoek gebracht aan de N.V. Neder-
landsclie Vliegtuigenfabriek Fokker te Am
sterdam.
Het eerste voor de luchtvaarafdeeling van
hot Koninklijk Ned. Indisch Leger bestem
de, geheel metalen tweemotorige bomvlieg-
tuig Fokker T. 9, waarvan de bouw reeds
ver is gevorderd, had speciaal de belang
stelling van Zijne Excellentie, De afdeeling,
waar de geheel metalen vliegtuigen worden
gebouwd, is in' de laatste jaren belangrijk
uitgebreid en ook de moderne hulpmidde
len, welke daarbij worden toegepast en
welke een snelle en economische productie
mogelijk maken, hadden de volle aandacht
van den minister.
Tegen lxalf zes verliet het gezelschap de
fabriek.
Spoorwegraad legt
naast zich neer.
adressen
Uit mededeelingen van de Kamer van
Koophandel te Alkmaar blijkt dat de heer
Kolster, lid van de Kamer, in zijn kwali
teit van lid van den Spoorwegraad, voor-
ioopig weinig succes heeft mogen boeken
bij zijn pogingen betere spoorwegverbindin-
dingen in ons district te krijgen. Zoo wil de
dienstregelingscommissie uit den Spoorweg
raad niet steunen:
a. Het verzoek om het station Noord--
scharwoude weer voor personenvervoer
open te stellen.
b. De sneltreinen die 7.11 en 15.53 uit
Den Helder vertrekken, te I-Ieerhugowaard
te laten stoppen.
c. De trein van 13.37 uit Den Helder
ook op Zondagen te laten lo.open in ver
band met ziekenhuisbezoek te Alkmaar.
Ook voor Roomschen en Protes
tanten dus.
Omtrent de stichting van een centraal
kamp voor vluchtelingen op de Veluwe, ver
nemen wij nader, dat dit kamp niet alleen
zal dienen tot het opnemen van Joodsche
vluchtelingen, doch bestemd zal zijn voor al
len, die wegens hun geloofsovertuiging uit
Duitsehland zijn gevlucht, derhalve ook voor
hen, die thans den Protestantschen of
Roomsch-Katholiekcn godsdienst belijden.
Voetganger door gesleepte taxi
geraakt. Chauffeur moet zich
verantwoorden.
Op 1 Januari van dit jaar moest de ga-
rage-chef H. J. H. te Leiden met een kraan
wagen een taxi ophalen, waarvan de ach
terwielen niet meer konden rijden.
Om het voertuig weg te sleepen, werd de
taxi achterstevoren achter den kraanwa
gen gekoppeld en met de achterwielen om
hoog getrokken, zoodat alleen de voorwie
len den grond raakten. De chauffeur vergat
daarbij den voorzorg te nemen het stuur
van de taxi vast te zetten, zoodat bij het
slepen het voertuig heen weer slingerde.
Dit bleef niet zonder noodlottig gevolg.
Op de Hooge Woerd slingerde het voorstuk
van de taxi over het trottoir en raakte een
daar loopenden voetganger, die tegen den
grond werd geslagen en ernstige kwetsuren
opliep.
De Haagsche Officier van Justitie requi-
reerde gisteren tegen den chauffeur, die tee-
gaf onvoorzichtig te hebben gehandeld, een
voorwaardelijke gevangenisstrai van één
maand plus een geldboete van f75.— subs.
25 dagen hechtenis.
De verdediger bepleitte een lagere geld
boete.
Uitspraak 23 Maart
Rechtbank gelast nieuw onder
zoek.
De Rotterdamsche rechtbank heeft een
nieuw onderzoek gelast in de zaak tegen
de 21-jarige N, v. d. B., tegen wie door het
O. M. 9 maanden gevangenisstraf was ge-
eischt, omdat zij op 31 December j.1. haar
10 maanden oud kindje onverzorgd op een
onverwarmde zolder in haar woning te
rimpen aan den Lek heeft achtergclalcn
J.nkele teenen van het kindje waren be
vroren.
Na behandeling in het kinderziekenhuis
ie Rotterdam is het kindje hersteld.
IN KOLENGRUIS GESTIKT.
Bij de electrische centrale Noord, in de
hoofdstad aan den overkant van het IJ,
is gistermorgen een ongeval gebeurd, dat
een arbeiden het leven heeft gekost.
Terwijl de arbeider bezig was een van de
sfortkokers, waarin kipkarren automatisch
kolen storten, door te steken, verloor hij
zijn evenwicht en viel voorover in den ko
ker. Voordat men het aanrijden van de ko-
lenwagentjes kon stopzetten, had een reeds
zijn inhoud in den koker gestort, met het
gevolg, dat de man werd bedolven.
Toen men het slachtoffer had bevrijd,
bleek de man te zijn gestikt
-
^jgt u deze complete theeset
van gedecoreerd Maastrichts plateel
voor 75 omslagen van
de blauwe pakjes
de oudste en de beste
bleekpoedei. Spaart dus de omslagen
Voor 10 blauwe
omslagen deze
mooie kop met
N.V. ZEEPFABR. "L
DE HAAS VAN BRERO^apeidoosm
Met pen en blocnote tusschen
opgewonden menigte,
In Maart 1936 werd een Haagsch journalist,
de heer Bosch, slachtoffer van zijn beroep.
Hij bevond zich, gewapend met blocnote en
vulpen, midden tusschen een opgewonden
groep menschen, die, ter gelegenheid van
de vertooning der film „Heldenkermis" een
relletje in de residentie veroorzaakten. Een
politie-motor met zijspan reed, om den op
loop te verspreiden, met ronkenden motor,
in zeer langzaam tempo het trottoir op, en
greep den journalist, die dermate gewond
werd, dat hij er aan bezweek.
De nabestaanden van het Slachtoffer
stelden de gemeente 's-Gravenhage verant
woordelijk voor het verlies en dienden een
vordering in, welke hun door de recht
bank in principe werd toegewezen. Dit von
nis nu werd gisteren door het gerechtshof
vernietigd en de vordering ontzegd. Het hof
overwoog daarbij o.m. dat de motorpolitie
geen misbruik van haar bevoegdheid heeft
gemaakt, en het middel dat zij gebruikte,
een beproefde en succesvolle methode is,
teneinde het publiek op een afstand te hou
den. Bovendien heeft de verslaggever niet
de geboden voorzichtigheid in acht geno
men.
Veroordeeld tot een half jaar
gevangenisstraf.
Het Amsterdamsche gerechtshof veroor
deelde een chauffeur, uit Haarlem, wegens
liet onttrekken van een minderjarige aan
het hem gestelde gezag conform den eisch
tot zes maanden gevangenisstraf, waarme
de het vonnis der rechtbank te Haarlem
werd bevestigd.
De chauffeur had een jongen, die zijn va
der had bestolen, per auto naar Amster
dam gebracht, waar hij hem onderdak in
een hotel verschafte. De chauffeur wist,
dat de jongen door de politie te Haarlem
werd gezocht.
EEN MISPLAATSTE GRAP?
Volgens den Berlijinschcn correspondent
van de „Daily Telegraph", heeft een ambte
naar van het Duitsche ministerie van pro
paganda verklaard niet te gelooven in het
bericht, volgens hetwelk kapitein Wiede-
mann gezegd zou hebben, dat de opvolger
van Hitier reeds gekozen was. „Het komt
mij voor een nieuwe misplaatste grap te
zijn", aldus deze ambtenaar. „Het zou niet
de eerste keer zijn, dat men vooraan
staanden personen verklaringen toeschrijft
die zij niet hebben afgelegd".
Een Chineesch verpleegster gedood.
Tijdens een aanval van veertien Japan-
sche vliegtuigen op Sian, de hoofdstad van
de provincie Sjengsi, is het ziekenhuis van
de Britsche Baptistenzending door drie
bommen getroffen. Een Chineesche ver
pleegster werd gedood, doch vreemdelingen
werden niet, getroffen. Het gebouw is ern
stig beschadigd.
Het ziekenhuis droeg duidelijk zichtbaar
twee Engelsche vlaggen, welke uit de lucht
zeer goed waren te zien»
jlMT-HIK-AANSCHE FANTASIE:
De Britsche premier «kampioen,
schermer".
Er heersclit veel begripsverwarring in da
Vereenigde Staten over de paraplu van Ne-
vile Chamberlain. De menschen daar heb.
ben niet de gewoonte een paraplu mee te ne-
men voor liet geval het gaat regenen. ia
New York en omgeving komt regen niet Lij
verrassing. De dag is dioog of nat en in
New York meestal droog. Regen is er z00
zeldzaam dat men, als hij komt, een parapiu
koont in den tabakswinkel, voor een dollar
of zoo. Als de regen voorbij is wordt het re
genscherm vergeten, verliest men het, 0f
laat men het ergens staan. Een opgerolde pa.
raplu als Chamberlain heeft, en die dienst
doet als wandelstok, kent men in Amerika
11 Daarom heeft er het denkbeeld postgevat,
dat Chamberlains paraplu een of ander attri-
buüt is met diepe bctcekcms. Onbereisdo
\merikanen weigeren te gelooven dat dit
stuk behoort bij den hoogen hoed, het jacquet
en de rest van de half-forrncele dracht van
den Engelscliman en van menigen anderen
UEen ingezonden stuk in een bedaarde
New Yorksche avondkrant leert, aldus het
R Nsbl hoe sommige Amerikanen denken
over deze zoo vermaard geworden paraplu
van Engelands premier.
Ik heb in een krant gelezen, heet
het in dit ingezonden stuk, dat Ne-
ville Chamberlain, de Britsche pre-
mier, een doodelijk wapen bezit in
die vaak bespotte parapul, die hij
altijd bij zich heeft. Ik heb ge
hoord dat in den stok op listige ma
nier een traangaspatroon verborgen
is, die haar inhoud terstond en doel"
treffend zou kunnen sproeien ojl een
fanatiek persoon, die hem zou wil
len molesteeren of aanvallen. Kun
nen andere lezers dit bevestigen? Ik
vraag me af of dit een feit is. Goed
beschouwd is het niet zoo'n slecht
idée.
Een sabelstok,
In een volgend nummer van het blad,
waarin dit ingezonden stuk voorkwam, heb
ben eenige in New York wonende Engel-
schen het volgende antwoord gegeven:
Het verbaast ons, dat er nog menschen
zijn, die niet op de hobgte zijn van de bij
zonderheden van Chamberlains paraplu. Het
is in werkelijkheid een sabelstok; dat wil
zeggen aan het handvat is een scherpe de
gen bevestigd, die getrokken kan worden.
Chamberlain is kampioen schermer.
In het handvat bevindt zich verder de
vermaarde traangasbom, een klein ding in
den vorm van een halven krakeling. Cham
berlain is kampioen bommenwerper.
Door zijn paraplu ondérsteboven te
keeren, kan Chamberlain den dop aan het
ondereind losschroeven en een gifbusje bloot
leggen, dat zoodanig gesteld kan worden,
dat een por, met de paraplu toegebracht,
den geporde onmiddellijk zou dooden. Cham
berlain is kampioen porder.
De baleinen van de paraplu kunnen in
een ommezien verwijderd en verlengd wor
den en in elkaar worden gezet, in den vorm
van een stalen scherm, waarachter Chamber
lain bescherming zou kunnen zoeken, indien
cavalerie op hem zou chargeeren. Chamber
lain is kampioen monteur.
De stof van de paraplu kan als zand
zak dienst doen en dan gebruikt worden
als steunpunt voor elleboog of geweer of als
hoofdkussen als Chamberlain te velde is...
Alphonsus XIII wacht de beve
len al.
De vertegenwoordiger van de „.Tour" ie
Rome heeft ex-koning Alphonsus XIII van
Spanje gevraagd welke houding hij in
neemt na de jongste gebeurtenissen in
Spanje. Deze antwoordde hierop, dat thans
meer dan ooit eenheid van alle Spanjaar
den noodig is rond den leider, welke hen
ter overwinning heeft gevoerd.
PP'AIv«3-nsch,beschouwd te worden als een'
veiln of'K s°ldaat van Franco, die de be-
rh>n tot V' we,ke Regevcn kunnen wor-
wnorli he,rJste' van bet land. Indien bet
nm i .„soldaat" niet meer ter zake die-
dfr t! 1S'- is miJ'n verlangen ook arbei-
p znf'lc onder de bevelen van den
hof i "?edewerkt aan bet herstel van
allo t toeknmst van Spanje en van
Spanjaarden is geheel in zijn handen.'