De keerzijde van de oerwoud- ïraangasboin in romantiek Chamberlain's paraplu Wormen en maden zuigen mijn bloed Een gevaarlijk transport In het harnas gestorven Hitier's opvolger #Ateoen. uit Tuid-Apdka Ga niet op goed geluk naar Zuid-Afrika Minister Weiter bekijkt bommenwerper Noordhollandsche dorpen blijven spoorloos! Het Veluwekamp voor alle vluchtelingen Moeder liet haar kind hulpeloos achter schotel Chauffeur beschermt dief Bommen op ziekenhuis Spaanschc ex-koning een „soldaat van Franco" alfonsus xiil Januari 1939. Door mijn verbluf aan de Limpoporivier, 800 mijl van. mijn woonplaats, ben ik niet in de gelegenheid geweest verslag uit te brengen van de Voortrekkersplechtigheid, doch ge loof wel, dat dit in Holland genoegzaam be kend is, door de groote belangstelling, die ik in de Hollandsche couranten heb waargeno men en de extra reis van de Reiger". Thans ga ik verder met de beschrijving van onze bevindingen bij den bouw van de groote betonbrug aan de Limpopo, die naar onze meening voor oorlogsdoel wordt ge bouwd, daar het verkeer hier maar zeer .spaarzaam is en er nagenoeg geen blanken wonen. Na ons eerst wat te hebben geïnstalleerd,, werden onze verwachtingen al spoedig teleur gesteld, daar wy verwacht hadden in een mooi stuk natuur te komen; wij moesten al spoedig ontdekken, dat wij zeer veel hinder ondervonden van de groote verscheidenheid insecten, ondoordringbare doornbosschen, slecht begaanbare wegen, primitieve huisves ting en zeer ver afgelegen winkels, evenmin voldoende gelegenheid tot posten. Toevallig ging de ingenieur met zijn auto van Pretoria derwaarts en zoo zijn wij op onze bestemming gekomen. Treinen rijden hier niet in den omtrek, maar de meeste menschen bezitten een auto. Onze hut is door eenige kaffers voorloopig in elkaar geflanst; zij kan onze tevredenheid niet wegdragen en wij besloten dus onzen eersten vrijen Zondag te besteden om er iets behoorlijks van te maken. Wij lieten de kaf fers alvast wat stammen hakken van bleu- gomboomen, daar deze niet zoo'n last hebben van de vraatzucht der mieren als andere houtsoorten; want anders ligt onze hut met 1 of 2 maanden weer in elkaar. Door gebrek aan zinkplaten lieten wij tevens een groote hoeveelheid oeverriet snij den voor dak en zijwanden en zoo zetten wij Zondgs met ons drieën en eenige kaffers het geval in elkaar. Het was gloeiend heet en vonden het nu juist niet zoo aangenaam onzen vrijen Zon dag zoo te moeten doorbrengen, doch wij hadden ons er op gekleed en waren van tropenhelmen voorzien, die hier algemeen in gebruik zijn. Doch onder den blooten hemel konden wij toch niet vertoeven, vooral met het oog op de insecten en wild, dat je nacht rust verstoord. Daarbij was de regentijd aan gebroken en wij konden ieder oogenblik de bekende stortregens en donderbuien ver wachten. Toen 's avonds onze hut zoo ver gereed was en de vloer en wanden nog door de kaf fers met klei gepleisterd zouden worden, be sloten wij het zoo maar te laten, want ons werk aanging; doch 2 dagen nadien moesten wij alweer repareeren, daar wij 's nachts een wolkbreuk kregen te verduren, waartegen ons dak niet bestand was. Vanwege het lek konden we niet slapen en de pleisterklei viel met groote plakken naar omlaag. Spoedig was de vloer één drabbig moeras. Den volgenden dag klaarde het weer op en togen wij dus opnieuw aan den arbeid, doch 's avonds bij het naar huis gaan werd de lucht weer inktzwart en vreesden het ergste. Sloegen gauw een lattenrek in elkaar, be spannen met dikke papier cementzakken en brachten dit nog voor donker tegen het dak aan. Deze nacht werd niet zoo miserabel als den vorigen, doch we moesten toch naar een veilig hoekje verhuizen. Wij zouden zelf onze kost bereiden, doch tot onze vreugde verscheen een blanke vrouw, die daar ook met haar man een hut had gebouwd en zij was bereid om voor ons te zorgen tegen vergoeding van een pound in de week. Dat was dus niet duur en het bespaarde ons veel moeite. Toen wij daar kwamen, bleek dat hier de mieren al aardig huis hadden gehouden. De hut was al behoorlijk bouwvallig voor een bestaan van 2 maanden. De man, een handy- man, hier ook bij de brug werkzaam, ver zocht ons dan al spoedig of wij hem wat wilden helpen met de herstelling. Het is bijna ongelooflijk zooveel schade deze mieren brengen met hun enorme vraat zucht, zelfs dikke boomen worden bij den grond afgeknaagd, tot zij gedoemd zijn te vallen. Overal ziet men ook z.g. mierenhoopen van klei, gelijk momnumenten van 3 4 meter hoog soms. Is zoo'n hoop voltooid tot vollq hoogte, dan verlaten zij deze weer om een andere te bouwen. Onze kostjuffrouw heeft zoo'n bouwsel uit gehold en er een oven van gemaakt, waarin zij het brood bakt; een bakker komt hier niet aan de deur... Wij eten over het alge meen mieliemeel en rijst, want groente is niet te krijgen en vleesch moeten wij op den kop tikken door af en toe een rooibok te schieten of een schaap te smokkelen, want vee of wild mag niet over de grens van Be- chuanaland zonder hooge invoerrechten en mede door het heerschende mond- en klauw zeer. Men zeions, dat sommige smokkelaars veel geld verdienen met het overbrengen van ossen en andere beesten, doch d, grenswacht zoekt naar sporen in de zoo goed als droog staande rivier en wij hebben al eens gedacht om de beesten te trainen achteruit te loopen, zoodat de sporen de tegenovergestelde rich ting uitwijzen; wij zullen het echter maar aan de vakmenschen overlaten, want ieder stuk overgebracht vee wordt verbeurd ver klaard plus boete per stuk. 's Avonds als de duisternis intreedt, ge bruiken wij als verlichting een kaars, maar je kunt dan de deur niet openhouden van wege het gevleugelde gedierte, dat op 't licht afkomt. Het lijkt wel of het sneeuwt, zoo'n gedwarrel van insecten! Wij besluiten dan ook meestal om maar vroeg naar bed te gaan. Wij willen ook wel eens een bad nemen en gaan bij gebrek aan een badkamer maar naar beneden in de rivier, op velden of wegen zijn toch geen menschen te ontdekken. Bij het afdalen van den berm zijn wij wel wat vreesachtig voor de slangen, welke hier zijn en door het dichtbegroeide riet vinden wij het wel zaak om op te letten. Er gebeurd niets, dus plassen wij lekker in het heldere water rond, doch later als wij aan tafel verschijnen en de misses ons vraagt waar wij zoo frisch van uitzien, trekt zij op ons antwoord een angstig gezicht en zegt: „weet jullie dan niet, dat het vol met kro kodillen zit in de rivier?" Zij raadt ons aan voortaan de kaffer maar water te laten ha len en dan in een teil te baden, want nu de regentijd er is, komen de krokodillen uit hun holen in de oevers meer te voorschijn. Zoo stellen wij ons dus onbewust bloot aan de ons nog onbekende gevaren, maar hopen toch spoedig eenige exemplaren te kunnen aanschouwen. Onze hoop wordt spoedig bevredigd, want Zondagsmorgens lagen er drie op een groote klip in de rivier, één heele groote en 2 kleine, waarvan de grenspolitie er één schoot. De anderen wachtten niet, op het volgende schot en waren als bij tooverslag verdwenen. Struisvogels, secretarissen en apen zien wij meer en vooral de apen zijn sterk in aantal. Ze vluchten bij onze aankomst in de boomen, springende van tak op tak en loerend met hun guitige oogen tusschen de takken om te zien wat wij wel uitvoeren. Het is nu weer verbazend warm en 's nachts gooi ik mijn deken af, doch hiermede heb ik ook alweer verkeerd gehandeld, want 's mor gens zat mijn lichaam vol bulten van de insectenbeten en later kwamen er zelfs zwe ren op, welke 's nachts veel pijn deden, zoo dat ik niet of heel weinig kon slapen. Toen het steeds erger werd en de pijn een eigenaardige knagende pijn werd, heel anders dan bij een gewone ontsteking, vroeg ik een van de blanke boschbewoners, wat dit toch kon zijn. Hij zeide mij, dat er eieren van een insect in mijn lichaam gelegd waren en dat zich een soort goga (made of worm) zich ten koste van mijn bloed ontwikkelde en door zijn maaltijden mij uit den slaap hield. Zoo kneep ik dus uit alle macht op de be wuste plekken en werkelijk kwamen op 7 plaatsen de levende maden uit mijn lichaam. Men zeide, dat zij soms op een andere plek zich er wel weer uit werken, dóch daar heb ik maar niet op gewacht. Na deze behandeling heb ik nog veel last gehad wegens het aanhoudende vocht, dat uit de wonden kwam en ik heb behoorlijke lidteekens overgehouden. Verder heeft men hier muskieten, waarbij ook de malariamuskiet, schorpioenen, witte en zwarte mieren en stinkmieren, welke bij de minste aanraking uit groot achterlijk een vocht afscheiden, dat een ellendigen stank verspreidt, groote hagedissen en leguanen, groote en kleine spinnen, waaronder prach tige scharlaken roode met fluweelen huid, onnoemelijk groote torren en z.g. mest- kruiers, welke van de mest een bal maken, die zij 2 aan 2 vervoeren, door rond te rol len. Schidpadden zijn hier ook en wij maak ten de kaffermeiden bang om te laten zien, dat onze helm behekst was, door deze plat op den grond te leggen, terwijl de schildpad daaronder verborgen was en deze in hun richting voortbewoog. Terwijl wij aan de brug werkzaam zijn, zien wij af en toe het wild op verren afstand aan de rivier komen drinken, doch van nabij hebben wij de verschillende soorten bokken, koedoe's en dergelijke niet kunnen waar nemen. De regen valt nu bijna iederen dag en 't is waarschijnlijk dat de rivier spoedig vol zal stroomen vanaf de hooger gelegen bergen. Met het werk dient men daarmee terdege rekening te houden, want komt het water snel af, dan voert het boomstammen en alles wat in den weg staat mede. Na- een verblijf van ruim vier 4 weken zijn de „holyday's" in aantocht en wordt be sloten 23 December huiswaarts te gaan tot 3 Januari. We treffen het, dat de opzichter met zijn auto in onze irchting gaat. Wij maken een bijl scherp en nemen schoppen.jnede om bij eventueele onbegaan bare wegen en diepe plassen boomen te kun nen hakken of zand voor de wielen op te werpen, 's Morgens om 9 uur vertrekken wij en zijn 's avonds half zes in Johanesburg, terwijl de auto van onder tot boven onder de roode modderspatten zit. De grond is hier n.1. roodbruin van, kleur. Na ongeveer een week thuis te zijn voel ik mij ziek en na eenige dagen laten wij den dokter ontbieden, die zegt dat voeding en insecten mfjn lichaam in de war hebben gebracht en ik dus maar goed moet eten en het bed houden. Intusschen breekt de tijd van vertrek aan en gaat de auto met de collega's er zonder mij vandoor. Na nog een week thuis te zijn, bel ik het kantoor op en kom tot de ontdekking, dat de rivier geheel vol is en daarmede in ver band het werk tijdelijk voor 2 maanden wordt stopgezet. Alzoo zal ik dus weer naar een andere baan moeten uitkijken, doch bij gemis aan gereedschap, dat daar is achtergebleven, is dat ook weer niet gemakkelijk. Beddegoed en eenige kleeding is ook achtergebleven en ik z&l dus mijn vrienden schrijven dit mede te willen nemen. Alsik gauw een werkkring krijg, heb ik niet zoo'n spijt daar vandaan te zijn, want de bewoonde wereld lijkt mij toch beter, al wa ren de verdientsen meestal 9 k 10 pound per week. Zoo is het hier dus ook niet alles rozen geur en maneschijn en moet men wel eenig doorzettingvsermogen hebben om niet te veel aan Holland te denken... Na veel zoeken kan ik weer terugkomen bij mijn patroon van voorheen, niet ver bui ten de stad, al zal het volgens hem hier niet lang zijn. Er zijn hier nog bouwwerken genoeg, doch door de enorme toestrooming van emigran ten, werkkrachten te veel en het ware te wenschen dat de menschen alvorens te ko men zich vergewisten van de kans op werk, want er zijn hier ontelbare mislukkingen. J. v. W. Bezoek aan de Fokkerfabriek. De minister van Koloniën, de heer Ch. J. 1. M. Weiter, heeft Woensdag een lang durig bezoek gebracht aan de N.V. Neder- landsclie Vliegtuigenfabriek Fokker te Am sterdam. Het eerste voor de luchtvaarafdeeling van hot Koninklijk Ned. Indisch Leger bestem de, geheel metalen tweemotorige bomvlieg- tuig Fokker T. 9, waarvan de bouw reeds ver is gevorderd, had speciaal de belang stelling van Zijne Excellentie, De afdeeling, waar de geheel metalen vliegtuigen worden gebouwd, is in' de laatste jaren belangrijk uitgebreid en ook de moderne hulpmidde len, welke daarbij worden toegepast en welke een snelle en economische productie mogelijk maken, hadden de volle aandacht van den minister. Tegen lxalf zes verliet het gezelschap de fabriek. Spoorwegraad legt naast zich neer. adressen Uit mededeelingen van de Kamer van Koophandel te Alkmaar blijkt dat de heer Kolster, lid van de Kamer, in zijn kwali teit van lid van den Spoorwegraad, voor- ioopig weinig succes heeft mogen boeken bij zijn pogingen betere spoorwegverbindin- dingen in ons district te krijgen. Zoo wil de dienstregelingscommissie uit den Spoorweg raad niet steunen: a. Het verzoek om het station Noord-- scharwoude weer voor personenvervoer open te stellen. b. De sneltreinen die 7.11 en 15.53 uit Den Helder vertrekken, te I-Ieerhugowaard te laten stoppen. c. De trein van 13.37 uit Den Helder ook op Zondagen te laten lo.open in ver band met ziekenhuisbezoek te Alkmaar. Ook voor Roomschen en Protes tanten dus. Omtrent de stichting van een centraal kamp voor vluchtelingen op de Veluwe, ver nemen wij nader, dat dit kamp niet alleen zal dienen tot het opnemen van Joodsche vluchtelingen, doch bestemd zal zijn voor al len, die wegens hun geloofsovertuiging uit Duitsehland zijn gevlucht, derhalve ook voor hen, die thans den Protestantschen of Roomsch-Katholiekcn godsdienst belijden. Voetganger door gesleepte taxi geraakt. Chauffeur moet zich verantwoorden. Op 1 Januari van dit jaar moest de ga- rage-chef H. J. H. te Leiden met een kraan wagen een taxi ophalen, waarvan de ach terwielen niet meer konden rijden. Om het voertuig weg te sleepen, werd de taxi achterstevoren achter den kraanwa gen gekoppeld en met de achterwielen om hoog getrokken, zoodat alleen de voorwie len den grond raakten. De chauffeur vergat daarbij den voorzorg te nemen het stuur van de taxi vast te zetten, zoodat bij het slepen het voertuig heen weer slingerde. Dit bleef niet zonder noodlottig gevolg. Op de Hooge Woerd slingerde het voorstuk van de taxi over het trottoir en raakte een daar loopenden voetganger, die tegen den grond werd geslagen en ernstige kwetsuren opliep. De Haagsche Officier van Justitie requi- reerde gisteren tegen den chauffeur, die tee- gaf onvoorzichtig te hebben gehandeld, een voorwaardelijke gevangenisstrai van één maand plus een geldboete van f75.— subs. 25 dagen hechtenis. De verdediger bepleitte een lagere geld boete. Uitspraak 23 Maart Rechtbank gelast nieuw onder zoek. De Rotterdamsche rechtbank heeft een nieuw onderzoek gelast in de zaak tegen de 21-jarige N, v. d. B., tegen wie door het O. M. 9 maanden gevangenisstraf was ge- eischt, omdat zij op 31 December j.1. haar 10 maanden oud kindje onverzorgd op een onverwarmde zolder in haar woning te rimpen aan den Lek heeft achtergclalcn J.nkele teenen van het kindje waren be vroren. Na behandeling in het kinderziekenhuis ie Rotterdam is het kindje hersteld. IN KOLENGRUIS GESTIKT. Bij de electrische centrale Noord, in de hoofdstad aan den overkant van het IJ, is gistermorgen een ongeval gebeurd, dat een arbeiden het leven heeft gekost. Terwijl de arbeider bezig was een van de sfortkokers, waarin kipkarren automatisch kolen storten, door te steken, verloor hij zijn evenwicht en viel voorover in den ko ker. Voordat men het aanrijden van de ko- lenwagentjes kon stopzetten, had een reeds zijn inhoud in den koker gestort, met het gevolg, dat de man werd bedolven. Toen men het slachtoffer had bevrijd, bleek de man te zijn gestikt - ^jgt u deze complete theeset van gedecoreerd Maastrichts plateel voor 75 omslagen van de blauwe pakjes de oudste en de beste bleekpoedei. Spaart dus de omslagen Voor 10 blauwe omslagen deze mooie kop met N.V. ZEEPFABR. "L DE HAAS VAN BRERO^apeidoosm Met pen en blocnote tusschen opgewonden menigte, In Maart 1936 werd een Haagsch journalist, de heer Bosch, slachtoffer van zijn beroep. Hij bevond zich, gewapend met blocnote en vulpen, midden tusschen een opgewonden groep menschen, die, ter gelegenheid van de vertooning der film „Heldenkermis" een relletje in de residentie veroorzaakten. Een politie-motor met zijspan reed, om den op loop te verspreiden, met ronkenden motor, in zeer langzaam tempo het trottoir op, en greep den journalist, die dermate gewond werd, dat hij er aan bezweek. De nabestaanden van het Slachtoffer stelden de gemeente 's-Gravenhage verant woordelijk voor het verlies en dienden een vordering in, welke hun door de recht bank in principe werd toegewezen. Dit von nis nu werd gisteren door het gerechtshof vernietigd en de vordering ontzegd. Het hof overwoog daarbij o.m. dat de motorpolitie geen misbruik van haar bevoegdheid heeft gemaakt, en het middel dat zij gebruikte, een beproefde en succesvolle methode is, teneinde het publiek op een afstand te hou den. Bovendien heeft de verslaggever niet de geboden voorzichtigheid in acht geno men. Veroordeeld tot een half jaar gevangenisstraf. Het Amsterdamsche gerechtshof veroor deelde een chauffeur, uit Haarlem, wegens liet onttrekken van een minderjarige aan het hem gestelde gezag conform den eisch tot zes maanden gevangenisstraf, waarme de het vonnis der rechtbank te Haarlem werd bevestigd. De chauffeur had een jongen, die zijn va der had bestolen, per auto naar Amster dam gebracht, waar hij hem onderdak in een hotel verschafte. De chauffeur wist, dat de jongen door de politie te Haarlem werd gezocht. EEN MISPLAATSTE GRAP? Volgens den Berlijinschcn correspondent van de „Daily Telegraph", heeft een ambte naar van het Duitsche ministerie van pro paganda verklaard niet te gelooven in het bericht, volgens hetwelk kapitein Wiede- mann gezegd zou hebben, dat de opvolger van Hitier reeds gekozen was. „Het komt mij voor een nieuwe misplaatste grap te zijn", aldus deze ambtenaar. „Het zou niet de eerste keer zijn, dat men vooraan staanden personen verklaringen toeschrijft die zij niet hebben afgelegd". Een Chineesch verpleegster gedood. Tijdens een aanval van veertien Japan- sche vliegtuigen op Sian, de hoofdstad van de provincie Sjengsi, is het ziekenhuis van de Britsche Baptistenzending door drie bommen getroffen. Een Chineesche ver pleegster werd gedood, doch vreemdelingen werden niet, getroffen. Het gebouw is ern stig beschadigd. Het ziekenhuis droeg duidelijk zichtbaar twee Engelsche vlaggen, welke uit de lucht zeer goed waren te zien» jlMT-HIK-AANSCHE FANTASIE: De Britsche premier «kampioen, schermer". Er heersclit veel begripsverwarring in da Vereenigde Staten over de paraplu van Ne- vile Chamberlain. De menschen daar heb. ben niet de gewoonte een paraplu mee te ne- men voor liet geval het gaat regenen. ia New York en omgeving komt regen niet Lij verrassing. De dag is dioog of nat en in New York meestal droog. Regen is er z00 zeldzaam dat men, als hij komt, een parapiu koont in den tabakswinkel, voor een dollar of zoo. Als de regen voorbij is wordt het re genscherm vergeten, verliest men het, 0f laat men het ergens staan. Een opgerolde pa. raplu als Chamberlain heeft, en die dienst doet als wandelstok, kent men in Amerika 11 Daarom heeft er het denkbeeld postgevat, dat Chamberlains paraplu een of ander attri- buüt is met diepe bctcekcms. Onbereisdo \merikanen weigeren te gelooven dat dit stuk behoort bij den hoogen hoed, het jacquet en de rest van de half-forrncele dracht van den Engelscliman en van menigen anderen UEen ingezonden stuk in een bedaarde New Yorksche avondkrant leert, aldus het R Nsbl hoe sommige Amerikanen denken over deze zoo vermaard geworden paraplu van Engelands premier. Ik heb in een krant gelezen, heet het in dit ingezonden stuk, dat Ne- ville Chamberlain, de Britsche pre- mier, een doodelijk wapen bezit in die vaak bespotte parapul, die hij altijd bij zich heeft. Ik heb ge hoord dat in den stok op listige ma nier een traangaspatroon verborgen is, die haar inhoud terstond en doel" treffend zou kunnen sproeien ojl een fanatiek persoon, die hem zou wil len molesteeren of aanvallen. Kun nen andere lezers dit bevestigen? Ik vraag me af of dit een feit is. Goed beschouwd is het niet zoo'n slecht idée. Een sabelstok, In een volgend nummer van het blad, waarin dit ingezonden stuk voorkwam, heb ben eenige in New York wonende Engel- schen het volgende antwoord gegeven: Het verbaast ons, dat er nog menschen zijn, die niet op de hobgte zijn van de bij zonderheden van Chamberlains paraplu. Het is in werkelijkheid een sabelstok; dat wil zeggen aan het handvat is een scherpe de gen bevestigd, die getrokken kan worden. Chamberlain is kampioen schermer. In het handvat bevindt zich verder de vermaarde traangasbom, een klein ding in den vorm van een halven krakeling. Cham berlain is kampioen bommenwerper. Door zijn paraplu ondérsteboven te keeren, kan Chamberlain den dop aan het ondereind losschroeven en een gifbusje bloot leggen, dat zoodanig gesteld kan worden, dat een por, met de paraplu toegebracht, den geporde onmiddellijk zou dooden. Cham berlain is kampioen porder. De baleinen van de paraplu kunnen in een ommezien verwijderd en verlengd wor den en in elkaar worden gezet, in den vorm van een stalen scherm, waarachter Chamber lain bescherming zou kunnen zoeken, indien cavalerie op hem zou chargeeren. Chamber lain is kampioen monteur. De stof van de paraplu kan als zand zak dienst doen en dan gebruikt worden als steunpunt voor elleboog of geweer of als hoofdkussen als Chamberlain te velde is... Alphonsus XIII wacht de beve len al. De vertegenwoordiger van de „.Tour" ie Rome heeft ex-koning Alphonsus XIII van Spanje gevraagd welke houding hij in neemt na de jongste gebeurtenissen in Spanje. Deze antwoordde hierop, dat thans meer dan ooit eenheid van alle Spanjaar den noodig is rond den leider, welke hen ter overwinning heeft gevoerd. PP'AIv«3-nsch,beschouwd te worden als een' veiln of'K s°ldaat van Franco, die de be- rh>n tot V' we,ke Regevcn kunnen wor- wnorli he,rJste' van bet land. Indien bet nm i .„soldaat" niet meer ter zake die- dfr t! 1S'- is miJ'n verlangen ook arbei- p znf'lc onder de bevelen van den hof i "?edewerkt aan bet herstel van allo t toeknmst van Spanje en van Spanjaarden is geheel in zijn handen.'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 8