ERFTEHEUEr TABAK
JDe Mok I van stapel geloopen
AU GASTRONOMC
iKadimeuiM
Direct erna de kielplaten voor
„De Mok II" gelegd
Heldersche hersen-
gymnasten winnen
van Heerlen
Maandag 13 Maart 1939
Tweede Blad
Mevrouw Bozuwa verricht de
plechtigheid
Morgenavond het feest
van Rie en Jan
Het vijfde marine-concert
Burgerlijke Stand van Den Helder
Concert
„Stedelijk Muziekcorps
Expeditie is vertrouwenswerk
De bruiloft van Rie en Jan
Opening nieuwe Chr. ULO-school
Tentoonstelling
van bolgewassen
Een fijne Hors d'Oeuvre
Zaterdagmorgen om kwart voor 12 is op
<je Marinewerf alhier te water gelaten een
aldaar gebouwd nieuw communicatie-vaar
tuig. bestemd voor het onderhouden van den
dienst Den Helder—vliegkamp De Mok, vice
versa. Het schip biedt plaast aan niet min
der dan 160 personen.
Direct na de tewaterlating werden reeds
de kielplaten voor een tweede communicatie
vaartuig gelegd.
„De Mok" I.
Des morgens woei de driekleur op de West
poort van de Werf: een vroolyk wapperend
dundoek, dat wees op een gebeurtenis, die
buiten het normale kader der werkzaam
heden viel.
De reden was de tewaterlating van een
nieuw communicatie-vaartuig luisterend naar
den naam van „De Mok" I, hetwelk in den
korten tijd van 7 maanden op de Marine
werf is gebouwd door de afdeelingen scheeps
bouw en werktuigbouw, onder leiding van
den directeur, Ir. S. Visman. Zooals hierboven
ree^'s geschreven: de bestemming van het
set is het overbrengen van personeel en
goc en van Nieuwediep naar het vliegkamp
„De Mok", vice vex-sa.
Het schip is ontworpen door de afdee-
ling Scheepsbouw en bezit een lengte
over alles van 37.70 meter, een grootste
breedte van 6.40 meter, een holte van
7.10 meter en een waterverplaatsing van
180 ton. Het is uitgerust met een 2-tal
lotoren van elk 200 pk. De snelheid be
draagt 12 myl. Voorts bezit het een laad
ruimte van 100 kubieke meter, terwijl het
eveneens een verwarmings-installatie be
zit.
De plechtigheid van de tewaterlating vond
plaats onder het meest gunstige weer: een
pittig zonnetje schonk het geheel kleur en
fleur, zoodat er een bijzonder prettige stem
ming heerschte onder de vele aanwezigen.
Aanwezig waren de directeur der Marine
werf, Ir. S. Visman: burgemeester G. Rit
meester, de echtgenoote van den Comman
dant der Marine (die zelf wegens uitstedig-
heid niet aanwezig kon zijn) mevrouw Jolles,
voorts ingenieurs en hoofdambtenaren en
tal van hoofdofficieren, hoofden van
dienst en adelborsten. Tenslotte een groot
aantal onderofficieren en minderen, en bur
gerpersoneel.
Dik in de menie gestoken, lag „De Mok" I
zich in het zonnetje te koesteren. Nog enkele
oogenblikken en zij zou in het van zeer na
bij glinsterende dokwater schuiven en een
eerste kennismaking hebben met haar ele
ment.
Op het achterschip was de traditioneele
flesch champagne bevestigd: stemmig ge
huld in de nationale kleuren en versierd met
eenig groen.
Er was een speciale tribune gebouwd voor
de genoodigden, eveneens voorzien van vlagge-
doek en het was op dit „baldakijn" dat men
een uitstekend uitzicht had op de tewater
lating.
Eveneens was opgesteld een muziekkapel,
afkomstig van H. Ms. „Tromp".
Om kwart voor 12 blijkt de stand van het
water 2 Va meter boven A.P. te bedragen en
worden de laatste toebereidselen voor het
afloopen gemaakt. Tal van oogenparen zien
toe, dat niets een vlotte afloop kan tegen
gaan: blokken worden weggeslagen.
Het is Ir. Visman, die een kort woord
spreekt tot de genoodigden en in het kort
enkele bijzonderheden van het schip rele
veert. De directeur spreekt voorts de ver
wachting uit, dat dit vaartuig er toe mag
bijdragen, dat de communicatie naar het
vliegkamp in de toekomst met meer com
fort zal plaatsvinden dan in het ver
leden.
Tenslotte memoreert hij de goede samen
werking tusschen de afdeelingen, die „De
Mok I" hebben gebouwd, en verzoekt mevr.
Bozuwa, de echtgenoote van den comman
dant van het vliegkamp „De Mok" het laat-
Aanvang 8 uur.
De genoodigden tot het feest, dat
morgenavond in Casino ter gelegenheid
van het huwelijk van Jan en Rie ge-
1 geven wordt, worden er nog eens attent
op gemaakt, dat deze feestavond om
8 uur een aanvang neemt- Men wordt
verzocht op tijd aanwezig te zün, opdat
het programma een zoo vlot mogelijk
verloop heeft.
Wat de indeeling van den avond be
treft, er wordt een gevarieerd pro
gramma gegeven, waaraan ook Jan en
Rie een werkzaam aandeel hebben, ter
wijl na de pauze gestreden zal worden
om de pryzen.
Nogmaals drukken wü alle genoodig
den op 't hart hun beste humeur mede te
nemen. Doen zy dat, dan kan het niet
anders of men zal eenige gezellige uren
beleven.
ste beletsel, dat het vaartuig scheidt van zijn
element, te verwijderen.
De traditioneele flesch champagne ketst
tegen den boegschuimend vloeit de in
houd langs de bruinroode menie en bijna op
hetzelfde moment zet het schip zich in be
weging. Eerst langzaam, dan vlugger glijdt
het van de helling af om zich daarna schui
mend in het water te boren. Kettingen rinke
kelen en dansen, blokken springen op, en
vroolijk roepen en wuiven de aanwezigen het
laatste product van de Marinewerf na.
De Tromp-kapel zet het Wilhelmus in,
en nauwelijks zjjn de klanken hiervan
verstorven of reeds komen werklieden
aansnellen, die de kielplaten van,De
Mok" II gaan leggen. Wel een bewijs van
tempo en activiteit op de Marinewerf.
„De Mok II".
Wij kunnen hieraan nog toevoegen, dat
de opvolger van „De Mok I", (die reeds
den populairen bijnaam kreeg van „De Tram"
in verband met het feit, dat de inzittenden
met de ruggen naar elkander zitten) een bij
zonder schip zal worden: namelijk zonder
roer en zonder schroef. Het zal namelijk een
Voigt Schneider propeller bezitten, een soort
turbinewiel, welk systeem voor het eerst
op de Marinewerf en waarschijnlijk ook in
Nederland wordt uitgewerkt. Het bezit het
voordeel van een zeer eenvoudige manier
van sturen, daar één persoon de geheele ne-
vigatie kan regelen.
Bcehoven's Vijfde als openings
nummer.
Het „seizoen", waaronder ook de marine
concerten van het symphonie-orkest van de
Stafmuziek der Koninklijke Marine vallen
loopt op zijn eind. Nog ten tweetal concerten
resten ons, en welke concerten, gezien het
voor de deur staand 75-jarig jubileum uiter
aard een apart cachet dragen.
Dit concert wordt geopend met de
prachtige Symphonie No. 5 (opus 67)
van Ludwig von Beethoven en het is aan
geen twijfel onderhevig of dit nummer
zal weer op de bekende correcte wijze,
waarop onze „staf" dergelijke muziek ten
uitvoer brengt, vertolkt worden. Wij zijn
er van overtuigd dat een groote schare
muziekliefhebbers Woensdagavond aan
wezing is om Beethoven's Vijfde te be
luisteren.
Eveneens voor orkest alleen vermeldt het
programma de suite Algérieme van Saint
Saëns en de, we zouden haast zeggen door
de „staf" in Den Helder populair gemaakte
ouverture „Tannhauser".
Zoowel voor als na de pauze zal door den
solist, den bas-bariton Wijnand Beke, een
aantal liederen van Arthur Meulemans ten
gehoore gebracht worden. Deze liederen be
zitten vrijwel alle eén zeer groote bekoring
en behooren tot het beste wat Meulemans
voortgebracht heeft. In dit opzicht zien wij
met belangstelling het optreden van den ons
niet bekenden zanger tegemoet.
BEVALLEN: E. M. VermeulenBrinkman,
z.; M. SmitKamp, d., W. A. D. Boon
Beemsterboer, d.
OVERLEDEN: H. van Willigen (m.), 68 j.;
G. H. van Sonsbeek (v), 11 maanden; H. A.
Bos (m) 72 j.; wed. D. A. E. van der Wa
gen, geb. C. J. Ran, 72 jaar.
ONDERTROUWD: J. Schellinger en A. M.
Stroband; D. Leijen en J. Bais.
De heer Doppegieter herdacht.
Zaterdagavond heeft in Casino het 2de
winterconcert van het „Stedelijk Muziek
korps", onder leiding van den heer Joh. F.
Pala, plaats gevonden, een concert, dat in
meerdere opzichten van het gewonde
kader afweek.
Wij doelen in dit opzicht voornamelijk op
het plotseling verscheiden van den penning
meester van het korps, den heer Doppegieter,
wiens overlijden men niet anders dan als een
zwaren slag voor de vereeniging kan zien.
Gedurende de vele jaren dat de heer Doppe
gieter zijn belangrijke plaats in de rijen van
ons „Stedelijk" innam, heeft hij zich als een
warm-voelend lid en een bekwaam bestuurs-
functionnaris doen kennen. Dit heengaan be-
teekent dan ook voor de vereeniging een
ernstig verlies.
Het was de heer Bruin, die bij den aanvang
een kort woord van welkom uitsprak en daarin
speciaal memoreerde burgemeester G. Rit
meester, den commissaris van politie, wethou
der De Boer en den eere-voorzitter, den heer
L. van Loo. Voorts heette hij hartelijk welkom
de leden van TAVENU, die voor een stukje
tooneel rta het concert zouden zorgen en den
heer Müller, die enkele zangsoli ten gehoore
zou brengen.
Daarna releveert de heer Bruin het feit, dat
deze week de heer Doppegieter is heenggaan.
Des morgens heeft men het zeer geziene be-
stuurs- en corpslid ten grave gebracht en
allen beseffen welk een zwaar verlies dit plot
selinge overlijden voor het Stedelijk Muziek
korps beteekent. Dat men hem blijvend in ge
dachten zal houden is zeker geen frase.
De heer Bruin memoreert dan de overwe
gingen tei-zake het al dan niet doorgaan van
dit concert. Het bleek, dat dit niet meer mo
gelijk was. Er waren te vele bezwaren .(voor
namelijk van finantieelen aard) aan verbon
den.
Men heeft gemeend de nagedachtenis
van den heengeganen penningmeester niet
beter te kunnen eeren dan een speciaal
nummer te zijner eere uit te voeren en
wel het bekende „Ases Tot" uit de Peer
Gynt-suite van Edvard Grieg.
Onder groote aandacht wordt dit num
mer dan uitgevoerd, waarna de heer Bruin
een minuut stilte verzoekt.
Het Concert.
Het is hierna dat het concert aanvangt en
wel met den Telefunken-marsch van Johan
Evert. Een nieuw nummer van het korps, dat
prima werd uitgevoerd en waarvan zoowel
dirigent als leden de eer wegdragen. Uitmun-
tènd werk.
Volgde de veelgespeelde ouverture van
Franz Suppé „Dichter und Bauer", veelal ver
laagd tot een tingel-tangel intermezzo, doch
dat voor harmonie toch niet geringe moeilijk
heden biedt. Het begin was lang niet feilloos,
de clarinetten waren er nog niet „in", doch
het coda was in orde. Een dankbaar applaus
was dan ook de dank voor deze uitvoering, die
in ieder onderdeel door een groote mate van
verzorgdheid gekarakteriseerd werd.
Nummero drie bracht een stuk, dat reeds
lang in het bezit van het corps is, doch nog
nimmer een publieke uitvoering beleefde: het
was de orkest-suite „Aquarelles Villagoises"
van Darly, bestaande uit de deelen farandole,
arabesque, angelus en kermesse. Deze muziek
is van geen groot formaat, en zij mist enkele
malen bezieling en muzikale drift. Anderzijds
ligt zij meermalen zeer prettig in het gehoor
en vormt een dankbaar nummer voor har
monie. Het angelus was uitstekend, het ara
besque het minst. Door de clarinetten werd
Daarom per E S O N A
(auto- en bootdiensten)
enkele malen voortreffelijk gemusiceerd.
Uit Bizet's tweede Arlésienne-suite hoorden
wij het intermezzo en het menuet. Toon en
voordracht vielen hier slechts te loven, terwijl
wij over de alt-sax met name in het inter
mezzo slechts roemen kunnen. Een nummer,
dat er inzat en waarvan men vreugde beleefde.
De fluit-solo verzorgde de heer Bos. Hierna
beluisterde men het belangrijkste programma
nummer, de London-suite van Eric Coates,
ter plaatse bekend geworden door de Staf
uitvoeringen. Deze moderne muziek van den
componist-dirigent Coates lééft en bezit een
groote mate van muzikaliteit. Ook de over
zetting voor fanfare bleek in geen enkel op
zicht de uitvoering te schaden. Integendeel!
Het was een doorslaand succes, waarvan wij
niet willen nalaten het trompetters-werk te
vermelden. Bravo! Een woord van waardee
ring voor 's heeren Pala's werk mag hier even
eens gehoord worden. Aan het slot werd het
corps een ovatie gebracht, waarin de dirigent
zijn leden terecht deed deelen.
Het einde van dit concert bracht Williams'
„Blue Devils Marsch" en als toegift de Defi-
leermarsch van Leistikow (opgedragen aan
den B.V.L.). Het was een uitmuntend slot van
een uitstekend concert.
Na de pauze zong nog de heer Müller, met
vleugelbegeleiding van den heer Manshanden,
enkele Italiaansche liederen. Dit vocaal inter
mezzo viel eenigszins tegen. Niet aldus het
optreden van een aantal TAVENU'ers, die de
zeer geestige en uiterst origineele Sneeuwwitje
parodie brachten, waarmede men bij de laatste
uitvoering zoo'n succes boekte. Ook nu is er
weer veel en hartelijk om gelachen. Een ge
animeerd bal hield de aanwezigen nog enkele
uren gezellig bijeen.
Wie nog genoodigd worden.
In den loop van de vorige week zijn de uit-
noodigingskaarten voor de bruiloft van Rie
en Jan, die morgenavond in Casino gevierd
wordt, verzonden. Allen, die de winterpuzzle
goed hebben opgelost, zijn voor morgenavond
uitgenoodigd. Er waren evenwel bij de oplos
singen eenige onduidelijke namen en adressen
van inzenders, die wij niet konden bereiken en
die we nu in de gelegenheid stellen, hun uit-
noodiging heden of morgen op ons kantoor
te komen halen. Het zijn:
Mevr. T. v. d. VijverGeus; Mevr. T. v. d.
VijverHermelink; Mej. T. Nak; Mevr. A. M.
v. Nack, Ruijghweg 134 (onbestelbaar terug
gekomen)
De volgende abonné's, buiten de stad, zon
den de oplossing goed in. Eén onzer zal bij het
gezelschapsspel (Ballero) voor hen werpen,
zoodat zij gelijke kans maken op een van de
prijzen, als ieder in de zaal aanwezige goede
oplosser.
J. J. Blom. Alkmaar ;»Mej. G. Wind, Amster
dam; R. Leys, Rotterdam; Mevr. Kersten
Buiteman, Apeldoorn; J. Groet, Laren; Mevr.
Wit—Zwaan, Wormerveer; T. Bloem, Bak-
kum; C. Snel, Julianadorp; J. Bosma en J.
Verresen, Breezand; J. Boezerooy, Anna Pau-
lowna; J. Henkes, De Waal; J. Hoogerheide
Kzn., Oudeschild; A. M. van Liere, Oost; J.
Kok, Den Burg; Gebr. Hoogerheid, Oude
schild; M. J. Bos, Dijkmanshuizen bij Oude
schild; Mevr. de Wed. J. Gielis, Den Burg en
A. v. d. Knaap, Oudeschild.
Mocht één van deze buiten-abonné's Dins
dag in de stad zijn en het feest zelf mee willen
maken, dan kunnen zij zich aan ons kantoor
vervoegen en hun uitnoodigingskaart halen.
Woensdagavond 8 uur wordt de nieuwe
Chr. U.L.O.-school aan de Vischmarkt geopend.
De oude openbare lagere school is geheel ge
moderniseerd en zal een goede huisvesting
worden voor de Chr. U.L.O.
Donderdagavond van 89.30 u. is de school
voor belangstellenden te bezichtigen.
RECTIFICATIE KRCISWOORDRAADSEL.
Hor. 2 moet zijn „5".
Hor. 41 „pracht", moet zijn „gedachte".
Het zwarte vakje tusschen 30 en 31 moet
open zijn.
AYRO-intelligentietournooy in hotel
Den Burg.
Ljjn-contact tusschen „Karei" en
mej. X.
Het lijkt ons overbodig U te vragen of U
weet wat de AVRO-hersengymnastiek is.
Overbodig, omdat ge, al dan niet AVRO-ist
zijnde, zult moeten toegeven, dat deze maan-
delijksche reportage uit twee steden des lands,
waarin twee tientallen luistervinken elkander
geestelijk te bekampen krijgen, tot de succes
uitzendingen van deze omroeporganisatie be
hoort.
Gisteren werd er slag geleverd tusschen
Den Helder en de mijnwerkersstad Heerlen.
Het toernooiveld was gelegen in Hotel Den
Burg, in de „groene zaal", alwaar zich om
streeks 8 uur de acht candidaten (twee waren
wegens ziekte verhinderd) bevonden. Twee
dames en zes heeren. Allen vrij goed bekende
stadgenooten, wiens naam wij echter zullen
verzwijgen.
In de „groene zaal" zat een deel der
technische AVRO-staf, er stond een
microfoon en er was een tafel met toe
stellen en telefoons, yoorts was daar
Gustav Czopp, de bekende hoorspel-jour
naal-reportage-goochelaar, met zijn zwarte
kunstenaarsharen en intelligenten kop en
de pers, die zich gelukkig prees geen
werkzaam aandeel in dezen strijd van
vlotheid, algemeene ontwikkeling, parate
kennis en wat dies meer zij, te hebben.
In Heerlen was het de heer de Josselin de
Jong, die als kamprechter optrad. Van acht
uur af was hij in ons midden, dank zij de
telefoon. „Jos" en „Gus" hielden gesprekken.
Informeerden naar verschrikkelijk technische
bijzonderheden, maar ook naar de deelnemers.
Heel familiaar hoorden wij „Jos" zoo bijvoor
beeld vragen naar den leeftijd der Heldersche
dames, waartegen echter, zeer terecht, door
„Karei" den score-teller in de studio, ge
protesteerd werd.
Overigens bleek een der Heldersche jonge
dames, laat ons haar mej. X noemen, ge
noemde „Karei" niet ongeschikt te vinden en
het gevoerde lijn-contact kenmerkte zich door
een groote mate van hartelijkheid. De voor
bespreking was zeer genoegelijk. Technisch
marcheerden de zaken voortreffelijk, zoodat
er nog gelegenheid was een kleintje-koffie"
te verwerken en eenigen t(jd gezellig entre
nous te zijn.
Om vijf minuten voor negen waarden de
laatste Traviata-klanken door het zaaltje en
nadat een zangeres de zenuwen van het octet
nog eens terdege op de proef gesteld had,
ving de wedstrijd om zes minuten over negenen
aan.
Om de beurt een vraag aan een Heerlen-
schen en Nieuwediepschen mededinger: waren
wij reeds begonnen met 2 man minder, erger
was het feit, dat Czopp in vertrouwen ver
teld had, dat de Heerlensche gelederen uit
sluitend uit ingenieurs, dokters en zelfs een
professor bestonden. Afgezien van het geeste
lijk peil der acht-van-Nieuwediep, was een
zekere fataliteit niet te miskennen.
Dan komen de vragen: op een rijtje
drentelen de acht voor de microfoon. De
een blijkt zeer intelligent te zijn; hij weet
precies waar de laatste zes Olymplade's
gehouden zjjn, weet wat een Phyrrus-
overwinning is en wanneer de Hoéksche
en Kabeljauwsche twisten begonnen,
terwjjl de ander weer niet hoeveel men-
s„hen deze planeet bezit, en waar Krimpen
ran de Lek en idem aan den IJssel liggen.
Overigens bleek, dat de Heerlensche
intelligentsia af en toe niet bijster op
dreef was, waartegen Nieuwediep geen
bezwaren kon hebben
Den Helder houdt de leiding.
De score wisselde van minuut tot minuut,
doch hoe zij ook wisselde, Den Helder bleef
de leiding bezitten. Eerst met 5)4 tegen 3 14
toen met 7)4 tegen 6! (het spande!) om ten
slotte de victoi'ie te bezegelen met 11)4
tegen 11.
Het was zeer spannend: ieder goed ant
woord deed zuchten van geruststelling en
iedere flater zuchten van teleurstelling op
gaan. De eenigen die een stoycijnsche kalmte
bewaarden, waren Czopp en de technische
commissie.
Om 6 minuten over haltf tien werd de
microfoon afgesloten en verdwenen „Jos" en
„Karei" uit den aether. Toen mochten we weer
kuchen en hoesten en praten en kon men de
overwinning gaan vieren.
Den Helder had gewonnen
Van de Heerlensche dokters, ingenieurs en
professoren.
DéLt ouwe Nieuwediep toch!
Opening door den burgemeester.
Een heerlijke geur van hyacinthen kwam
ons bij den ingang van het Natuurhistorisch
Museum tegemoet, toen wij Zaterdagmiddag
om drie uur het gebouw betraden om de ope
ningsplechtigheid mede te maken.
In een tweetal zalen, keurig gerangschikt,
in rijke kleurvariatie stonden daar de 650 pot
ten met tulpen en hyacinthen opgesteld. En
wij hadden geen beter denkbeeld van do ko
mende lente kunnen krijgen dan door deze
bloemenpracht.
Het was de heer Maas, de voorzitter van de
Vereeniging van Schoolwerktuinen, die de aan
wezigen, bestaande uit de hoofden der lagere
scholen en vertegenwoordigers der oudercom
missies, welkom heette. In het bijzonder gold
dit woord van welkom den burgemeester, die,
zich bereid had verklaard de openingsplechtig
heid te verrichten.
Wij hebben, zoo zei de heer Maas, 5000 bol
len uitgegeven, aan ieder kind vijf bollen en
wel tegen den kostenden prijs. Het is onze
bedoeling geweest hierdoor liefde tot de na
tuur op te wekken en aan te kweeken. In het
kort vertelde de heer Maas het werk, dat de
kinderen in den hieiwoor gunstigen tijd van
het jaar deden op den schoolwerktuin op
Tuindorp. Het was een genot om de kinderen
onder de deskundige leiding van den heer
Groen hier bezig te zien. Een woord van dank
bracht spreker vervolgens aan het bestuur van
het Natuurhistorisch Museum, die haar loka
len voor deze tentoonstelling had afgestaan.
Het was hierna, dat de burgemeester het
woord nam. In korte trekken, zoo zei de bur
gemeester, heeft de voorzitter geschetst, het
geen de vereeniging beoogt. En het heeft waar
de dat dit nog eens onder de aandacht wordt
gebracht, omdat deze vereeniging absoluut in
de belangstelling van de burgerij kan worden
aanbevolen. Het is moeilijk kinderen liefde tot
de natuur bij te brengen, omdat zij in hun
speelschheid geneigd zijn om bloemen en plan
ten te verneilen. Daarom is het ook noodig het
streven dezer vereeniging te steunen. Over het
algemeen ontbreekt op de scholen practisch de
gelegenheid om op dit gebied veel te prestee-
ren, hoewel bij het bouwen van nieuwe scholen
hier wel degelijk rekening mee wordt gehou
den. Maar door het uitgeven van bollen, zoo
als dit nu twee jaar gebeurd, wordt in dit ge
brek voorzien. De kinderen zien hier iets
groeien en bloeien, wat door hen zelf wordt
verzorgd. Het is van dubbele waarde dat de
tentoonstelling gehouden wordt in het Natuur
historisch Museum, omdat dan tevens de ge
legenheid gegeven wordt om kennis te maken
met de buitengewoon mooie verzameling van
dit museum. De kennis van de jongelui wordt
hierdoor grooter en meer kennis beteekent
eveneens hoogere beschaving. Ik heb groote
waardeering voor Uw werk en hoop dat Uw
tedental mag toenemen en dat de liefde voor
de natuur ook door deze tentoonstelling mag
worden opgewekt. Met de beste wenschen voor
het slagen van deze tentoonstelling verklaar
ik haar voor geopend.
Na dit openingswoord wordt onder gezellig
gekout een kopje thee gebruikt, waarna een
rondgang door de beide lokalen volgt.
Roode, rose, gele, oranje tulpen staan tus
schen de rijke kleuren van hyacinten opge
steld. En vele kinderen hebben kans gezien
om de hun toevertrouwde bollen op te kwee
ken tot een prachtige bloem. De jury, bestaan
de uit mej. Ali Dijkshoorn en de heeren Nij-
kamp, Lunshof en Groen hebben dan ook in
vele gevallen geen gemakkelijke taak gehad.
Het is overbodig te zeggen, dat het voor de
kinderen buitengewoon nuttig is om lid te wor
den van de Heldersche School- en werktuin-
vereeniging, dat hun kennis hierdoor verrijkt
wordt en ook het leven in de natuur hun
karakter ten goede kan vormen. De contri
butie van 50 ct. per jaar behoeft hiervoor geen
raden een kijkje te nemen in dit bloemenlust-
bezwagr te zijn. Wij kunnen een ieder aan-
hof, waarin het Natuurhistorisch Museum is
herschapen.
SPOORSTRAAT 94.
TELEF. 660.
Hieronder volgt de lijst der prijswinnaars en
winneressen.
School 14: Dora Schoonheden, mesje; Frieda
v. d. Kuijl, vulpotlood.
School 8: Greetje Wlthof, doos post; Johan-
nes Wassink, zakmes; Harry Elout, riem.
Chr. Opleidingsschool: Wim Welbie, vulpen;
Ton Willemse, boek; Gerhard Bot, étui.
Rehobothschool: Corrie van Hartingsveldt,
poëziealbum.
TuindorpschoolCorrie Zoeten, poëziealbum.
School 10: Corrie Putting, bal; Diewie de
Vries, zakdoekjes.
School 5: Thelma Zandstra, kluwenhouder;
Anna Bravenboer, armband; Lidie Quant, vul
potlood.
School 6: Klaas Hokke, portemonnaie, Jopie
Logeman, naaigarnituur; Dirk van Soest,
foto-album; Arnold van Breda, legpuzzle.
Comeniusschool: Annie van Bijnen, flesch
eau de cologne; ELse Beekhuis v. Till, doos
post; Bettie Vinke, armband; Jopie Dito,
boek.
Gr. v. Prinstererschool: Jo Souwer, notitie
boekje, Wim v. d. Stouwe, boek.
R.-Kath. Jongensschool: J. Eiselin, porte
monnaie; Jan Zits, bal; Jan Steeman, étui.
Scholierenkaarten, voor het geheele jaar
toegang gevend tot het Museum, zijn toe
gekend aan: 1. Petronella Quant; 2. Annie
van Struyck; 3. Betsie v. d. Braak; 4. Jo
Putters; 5. Nini Hildering; 6. Henk Molenaar;
7. Cor de Jong; 8. Sjaantje Donker; 9. EUie de
Munk; 10. Sjaantje Reinhout; 11. Jan Runnen-
berg; 12. Johanna v. d. Maas; 13. Hannie
Siecker; 14. Wim Sijmons; 15. Nico Geluk;
16. Thea Bijlsma; 17. Anneke Vinke; 18. Jean
Marie Hoppe; 19. Willy Hablous; 20. Dinie
de ïïoogh; 21. Janna Bruin; 22. Corrie v. d.
Berg; 23 Arie Hoogerwerf; 24. Hennie Smit;
25. Wim Visser; 26. G. Snijders.
De tentoonstelling is nog geopend Maandag
avond van 710 uur. Dien avond tusschen
7 en 8 uur moeten de prijzen in ontvangst
worden genomen. De potten kunnen Dinsdag
van 3)46 uur worden teruggehaald. Daarna
bestaat geen gelegenheid meer, aangezien de
zalen ontruimd moeten worden om Donderdag
in den ouden staat te zijn teruggebracht,
