Door tot groote populairiteit hernieuwde bloei De bruiloft van Jan en Rie /lyenda Cycloïde rijwiel, 70% minder wrijving AU GASTRONOMÉ £e/t fytie, Zatmlcfiottl De naam De Stafmuziek in oorsprong „Leistikow" in 1881 at zeer bekend f Costuum naar maat, HERMAN NYPELS' Een aardig cabaret- programma en een Beeldig ster De heer v. d. Stel wint de f 100,— prijs alle harten voor Het Stafmuziekcorps der Koninklijke Marine omstreeks 1895. Kapelmeester Jac. Koning. Z\ttend lste rij derde van rechts de onderkapelmeester Schouten Jr. De naam „Leistikow" in 1881 al zeer bekend. De ingrijpende veranderingen bij ons Korps, zooals in het vorige artikel beschreven, von den allerwege belangstelling. Van hoog tot laag, bij de vloot en aan den wal, een ieder had interesse voor de dingen die komen zou den. Alle collega's musici overwogen het voor en tegen van de diverse solliciteerende kapelmeesters of aanstaande kapelmeesters. Zoo ook de kapelmeesters van de vloot. De scheepskapellen toch waren langzamerhand weer in eere hersteld en voorzagen, zooals vroeger ook het geval was, wederom in een groote behoefte. En dat de aanwezigheid van deze scheepskapellen op de vloot gewaar deerd werd, blijkt wel uit het spontane cadeau, dat één der kapelmeesters van een „Scheeps- kapel" mocht ontvangen van zijn comman dant. Een ebbenhouten dirigeerstok met ge heel zilveren inscriptie, vermeldende in de mooie rondschrrjfkunst van die jaren: Helder, 1 Augustus 1881. Souvenir aan F. G. LEISTIKOW, a/b Zr. M*. Stoomschip „Van Galen" door den Kommandant: Baron A. Collot d'Escury. een cadeau, waar deze Kapelmeester zeer mee ingenomen was en thans bewaard wordt als een heilig reliquie, voor zichzelf getuigende van muzikaliteit en artist zijn van geslacht op geslacht. Deze dirigeerstok, waarde lezers, werd na melijk gegeven aan den vader van onzeq tegenwoordigen heer Leistikow, die In z(jn functie van Kapelmeester dit mocht ontvan gen wegens z\jn groote kunde en populariteit op de vloot. Zoo naderde de dag dat de beslissing zou vallen wie den opvolger zou zijn van den heer Bernhardt. Deze beslissing had eenige maanden in be slag genomen, gedurende dien tijd repeteerde de kapel onder directie van één der oudste sol isten-st af muzikant. De Muziekcommissie wenschte niets te ris- keeren, en bijgestaan door eenige zeer be kende kapelmeesters der Landmacht als jury, bepaalde men zooals gezegd na veel wikken en wegen de keuze. Als een loopend vuurtje verspreidde zich het bericht onder de belanghebbenden. „Koning komt! 't Zal „mijn" benieuwen!" „Je weet wel wat je hebt, maar niet wat je krijgt! Een tamboer! Niet waar man, trom pet blaast 'ie! Dergelijke en andere uitroepen vormden de gesprekken van den dag. Hij wè.s tamboer! Geweest! „Het is een eigenaardig iets, dat zoovele t,componisten debuteerden als tamboers in „orkesten. Ik noem slechts Auber, Offen- bach en i'eter Benoit. De maatvastheid „kennend, die speciaal van trombeslepers ge- „eischt wordt, moet men er zich niet over „verwonderen, dat de rhytmiek van derge lijke toonkunstenaars zoo goed verzorgd is, „vooral in hun marschen." Ik memoreer slechts deze regels, omdat de tijd wederom zou leeren hoe waar boven staande is. En vèhkn je bokkie, bokkie, bokkie, bokkie bèh JACOBUS KONING. 18 Februari 1884 1 Juni 1906. „Jac. Koning" werd geboren te Brielle den 2Oen April 1857. Hij ging al vroeg in militai ren dienst, doorliep vlot alle rangen, werd zelfs fourier en studeerde in zijn vrijen tijd muziek. Zeer muzikaal zijnde lezen we dat hij op 22-jarigen leeftijd reeds onderkapel meester was bij het muziekkorps van het 6e Regiment Infanterie te Breda (1 April 1879). Na 5 jaai functie als zoodanig, greep hij de gelegenheid met beide handen aan om te solliciteeren bij de Marinekapel. Medewerking hebende van superieuren, die zijn overgaan naar de Marine steunden bij den Minister, zien we hem hier als 27-jarige jongeman aan het hoofd van een korps, dat haar reputatie moest hernieuwen. Persoonlijk een opgewekte man zijnde viel het hem niet moeilijk om de geest in het korps spoedig te herstellen, en mede gesteund door zijn groote muzikaliteit en voortvarendheid maakte hij zich gesta dig niet alleen zeer populair, maar ook ge vreesd door zijn onbedaarlijke uitvallen op de repetities en concerten. Voorbeelden van 's mans veelzijdigheid zijn legio te noemen, men zou er een boekdeel mee kunnen vullen. Al heel spoedig nam de stafmuziek haar plaats weer in, die zij verloren had. Eenige maanden na de indienstreding van den Kapel meester, werkte zij hier te plaatse mee aan de feestelijke viering van den 70sten ver jaardag der bevrijding van de gemeente Den Helder uit de macht der Franschen (1814 1884). Op 4 Mei van dat jaar concerteerde de Staf n.m.1. in het oude „Musis Sacurm", (waar nu de fa. Mannheim gevestigd is). Dat de Staf niet benauwd was om pro gramma's te geven blijkt wel uit het pro gramma. Werken van Bach, Gounod, Neibig van populaire melodieën, zich innam. De jaren gingen hun gang en het Korps ging met zijn tijd mee. Gestadig aan breidde het zich uit. Onder de leden van de Kapel bevonden zich zeer goede krachten, en daar de dienst soms op meerdere plaatsen tegelijk gewenscht werd, zoo kwam men er toe de taak van den Kapelmeester eenigszins te ver lichten door benoeming van een Onderkapel meester, met name de heer Schouten Sr. Dit was de eerste onderkapelmeester, die het koor rijk werd. Ook deze musicus was een uitstekend pianist en bewoog zich in zijn vrijen tijd erg veel in het Heldersche muziekwereldje. Men begrijpt toch niet, hoe het moglijk is geble ken, dat, daar de musici hier betrekkelijk geïsoleerd van de buitenwereld woonden, toch nog zooveel ambitie met goede gevolgen voor de desbetreffenden beloond is geworden. Het uitrukken der troepen of de marschen der Adelborsten waren wekelijksche hoogte punten voor de burgerij. De halve Jutterij joelde vóór en achter de muziek mee, luidkeels meezingende de ge arrangeerde „moppen", die dan opgang de den. Als dan de Stafmuziek het Ankerpark opzwaaide, roffelde vóór den hoek al de tam boer; terwijl de groote trom en bekken het sein gaven voor het invallen van de muziek. Jac. Koning voorop, een kleine gezette man (hij was dik en 1.65 M.) met krijgshaftige snorren, sabel en een halven gouden pet. Blozend en zegevierend, met glundere oogen over wat komen zou. Dan zette de muziek daverend de bekende melodie: „Van je bokkie, bokkie, bokkie, bokkie, bèh" in, prompt over genomen door de meeloopers. En gnuivend kijkend naar het huis van een overigens zeer geacht burger, stapte hij militairerhent voor bij. Aan het eind van den Kanaal weg (thans Helden der Zeeplein) bevond zich een café met dansgelegenheid, meer bekend als de „Hooizolder". Men kon er op rekenen als de muziek daar passeerde, dat dan het schoone „Bij Henning oh Henning, daar is het goed", uit de instrumenten knetterde, tot groot ver maak alweer van hen die instemden met deze wijs. Populair, zeer populair was deze Jac. Koning bij de bevolking en bij de Marine. Ook in Amsterdam was hij een zeer gewilde figuur Bij feestelijke gelegenheden, als er marschen door de stad gemaakt werden, had hij een speciaal gekozen Amsterdamsch programma, 't Gevolg was dat het korps door de populari teit in aanzien steeg. Geniën komen niet altijd aan de oppervlakte. Eén van de figuren maakte zich echter omstreeks 1890 los van de Stafmuziek om op eigen wieken verder te drijven. Dit was de later zoo populaire Revue- Koning Henri ter Hall, die' als trompettist de Stafmuziek z'n krachten gaf, en het boven dien nog bracht tot Lid van de Tweede Kamer en nu al jaren weer lid van de gemeenteraad is te Rijswijk. Ook een trombonist verliet de gelederen. Dit was de muzikant Bos, die later als solo trombonist zijn einddoel bereikte door geën- ïsew xj»: WSSP SS.ÜfS&g' Een gedeelte der Stafmuziek omstreeks 1885. Middelste rij, derde van rechts de latere Revue-koning Henri ter Hall. Stafmuzikant Bos die later naar St. Petersburg vertrok. en Gung'1 treffen we hierop aan. Deze kapel meester sloeg dra aan het componeeren en arrangeeren (mede gedreven door zijn lage salaris van 60.per maand). Er was na melijk op eigen werk een extra premie ge steld, tenminste voor den kapelmeester. Ook in het plaatselijk burgermuziekleven bezette hrj spoedig de plaats die hem toekwam. Hij was een uitstekend pianist en studeerde erg veel. Zijn leerlingen op dat instrument onder vonden later, dat zij op goeden grond ge bouwd hadden. Als Nieuwediep eenmaal op z'n kop heeft gestaan, dat was het zeer zeker het geval op 19 Februari 1887. Ter gelegenheid van den zeventigsten ver jaardag van Z.M. Koning Willem III werd er feest gevierd, de standing van een vorstelijk persoon waardig. Als we eenige punten van 't programma nagaan, dan blijkt dat ook de „Stafmuziek" weer het leeuwenaandeel had door haar mu zikale opluistering: een reveille, door alle beschikbare tam boers, pijpers en hoornblazers, van garnizoen, schutterij en mariniers met aan 't hoofd de Stafmuziek der K. Marine; een parade door land- en zeemacht en d.d. art., schutterij, opgeluisterd door de Staf muziek; Helders Mannenokor, het College H.W.N. (Helder, Willemsoord, Nieuwediep, de too- neelvereeniging der officieren), leden der Re derijkerskamer „Olympia"" en de O.Offic. Ver. „Vaderland en Oranje" met medewer king van de Stafmuziek, twee liefdadigheids avonden in „Tivoli", (waar nu de Hoog straat is en de Loodsgracht). En zoo was 't programma overvoerd met medewerking der Stafmuziek. De muziek was gewoonweg onmisbaar. Het organisee- rende Comité bracht dan ook grooten dank aan het Korps, niet het minst aan den jongen Kapelmeester, cjie door zijn arrangementen gageerd te worden aan de Keizerlijke Hof opera te St. Petersburg. Om deze serie van buitengewone krachten te eindigen, (er bleven nog genoeg mèèr dan uitstekende artisten over, doch daarvan een volgend artikel), wil ik nog noemen den flui tist VVijerd Moor. Deze artist is via verschei dene opera-orchesten, (zoowel Italiaansche, Fransche, als Duitsche opera.) in Amerika terecht gekomen. Daar gemusiceerd hebbende in het beroemde Philadelphia Symphonie Orchestra onder Leopold Stokowski, is deze heer thans ver in de zestig jaren oud, werk zaam bij Warner Bross Ltd. film Company, als solo-fluitist. Schrijver dezer artikelen had twee jaar geleden het genoegen dezen meester op de fluit persoonlijk te ontmoeten toen hij na 35 jaar Amerika, zijn vaderland weer be zocht. Verleden jaar heeft men hem met zijn vrouw als „Solo-Harpiste" kunnen beluisteren in één der bioscooptheaters hier ter plaatse in de als film verwerkte „Midsummernight- dr.eam" Bovendien nog concerteerende voor Radio- en gramofoon, kunt U zich indenken, dat al thans ook deze Stafmuzikant zich kan be schouwen als „Un homme arrivé!" Iemand met zoo'n inkomen maakt muziek voor zijn genoegen! ifaoX 11 tïwuml geschikt voor alle officiëele gele genheden, vanaf 29.50. Smaakvolle sorteering. Keurige pasvorm. KLEDINGMAGAZIJNEN Het is ons bekend, dat gisterenmorgen ver schillende stadgenooten zich naar de Kerk- gracht begeven hebben, om in het vermaarde burgerlijke stand-kastje kennis te nemen van het huwelijksformulier van Rie en Jan, de beide Heldersche Courant-vrienden, die op den 14den Maart anno 1939 passage in het huwelijksschip genomen hadden. Hoewel men vergeefs naar hun namen ge zocht zal hebben was deze bruiloft toch een feit: dat hebben een 800-Heldersche Courant vrienden gemerkt, die in Casino van 8 tot 1 uur feestelijk bijeen geweest zijn om de brui loft te vieren. Casino had een bruiloftsjasje aan: met pal men, guirlandes en schilden had de heer Po lak voor de stemming geheel gezorgd, waar later op den avond het paar zijn entrée maakte. Daarvoor werd een cabaret-program ma gegeven, waarvan de medewerkenden ge- recruteerd «waren uit de rijen der Heldersche Courant zelve en uit enkele beroeps-artisten. De heer W. G. Reinders opende den avond door allen namens directie en redactie het wel kom toe te roepen en daarna het een en'ander te vertellen over Rie, Jan en derzelver ervarin gen. Hij sprak de wensch uit, dat alle Nieu- wediepsche paartjes een voorbeeld aan Rie en Jan zouden nemen inzake het aanschaffen van hun bullen bij Heldersche winkeliers, iets wat met een hartelijk applaus onderstreept werd. Het programma. Daarna ving het programma aan: een pro gramma, waarin de achthonderd aanwezigen het voorrecht genoten nu ook eens de be roepscritici, zij die altijd vanuit een fauteuil de zaken voor het voetlicht plegen te beoor- deelen, aan het werk te zien. Men kreeg dus eerlijk de kans revanche te nemen Gaan wij in vogelvlucht dit programma, dat zich als vrijwel „non-stop" kenmerkte, na, dan is daar allereerst de zangeres van den avond, Marguerite Pauquet, een Helder sche chansonnière, die hiervóór tal van ma len voor den AVRO-microfoon optrad. Op uiterst subtiele wijze bracht zij „J'attendrai" en „Le Bistro du Port", daarna een brillante vertolking van „Parlez moi d'Amour". Het was het echte Fransche chanson, dat op kundige wijze door een musette-ensemble, bestaande uit het trio Nico Visser, de Leeuw, Teesink, begeleid werd. Bloemen en een groot applaus waren de belooning. Mej. Vreeswijk speelde enkele heel goede viool-soli, eveneens door den heer Visser be geleid, en het was de heer Van Gorselen, welke daarna een viool-parodie bracht, die een groote hilariteit verwekte. Hij zou wel eens de serenade van Tosselli spelenhet bleek, dat de viool „snaarloos" was, doch dat ontdekte men eerst toen Tosselli's serenade bijna teneinde was...' Professor Mellorini was er natuurlijk: hij zette het feest luister bij door zijn goochel kunst en z'n aardige conference. Het was de heer A. C. van Kampen, die vervolgens een goochel-act uitvoerde. Tot ieder's stomme ver bazing tooverde hij kachelpijpen, levende ko nijnen, glazen pils, bruidsuikers en walzende parapluie's uit den hoedAan het einde van het nummer bleek echter, dat er met het goochelen aardig gegoocheld was en dat de heer Reinders op niet onbelangrijke wijze de hand in het spel gehad had Zoo voltrok zich dit programma: Mellorini en de heer Reinders lieten de zaal een aantal Jan Mens-liedjes zingen, welke men gevonden had in de Bruiloftskrant, die aan ieder uit gereikt was. Er kwamen „debutantjes" voor den microfoon, men gaf soli, kortom, de echte stemming was er. Rie en Jan komen. Inmhidels bleken Jan en Rie gearri veerd te zijn: de conferencier liet de zaal een welkomstlied zingen en daar kwamen ze: Jan, met z'n mooie krullen en in jaquet, Rie als een „beeldig bruidje", met sluier, bouquet en wat dies meer zq. „Een eenig stel" was de algemeene kwalifica tie. En terecht: het was een eenig stel! Voor de stoet liepen een tweetal bruids meisjes, bloemen strooiend. Dat waren Willy D'hont en Guusje Steeman. Achter Jan en Rie marcheerden de meest nabije bloedver wanten: namelijk de vaders en moeders. In de I zaal begeerde jnenj dat Rie's vader en nioe-i der zeer veel geleken op den heer Schokker en mevr. SchellingerPasman van Tavenu, en Jans ouders op den heer Schellinger en mej. Hoek, van dezelfde vereeniging. Het is mogelijk Op het tooneel werden bruid en bruigom toegesproken, ze kregen bloemen, de bruids meisjes zeiden een gedicht op en met name Rie's vader liet zich inzake welgemeende toe spraken niet onbetuigd. Hij bleek daar zelfs talent in te bezitten! Nóg eens werd er gezongen, Jan en Rie bogen en lachten maar, en eindelijk viel voor het laatst het doek van dit eerste deel van het programma: het was pauze. Uit het ap plaus der 800 viel op te maken, dat ze de creatie op haar juiste waarde had weten te schatten. De strijd En na de pauze: het ballero-spel. De strijd om de prijzen. 300 Winnaars der puzzle maten hier mid dels het werpen van ballen hun krachten en ook dit deel van het programma was voor velen een deel van groote spanning. De een gooide heel hoog en de ander idem laag, maar niemand wist wie het hoogst geworpen had. Dat bleef in petto voor het einde van den avond. Om ongeveer kwart voor één was de uitslag bekend: het bleek, dat de eerste prijs gewon nen was door den heer v. d. Stel, die voor de 100 gulden eens een fijn vacantiereisje gaat maken. De 50-gulden prijs (eveneens in con tanten) nam de heer K. v. Strien voor z'n rekening. Voor den microfoon verklaarde hij, dat hij er zich voor in de kleeren gaat ste ken. Een uitstekend doel meneer v. Strien! Na de prijsuitreiking volgde nog op ver zoek der aanwezigen, een kort dansje-na, waarna om 2 uur de bruiloft ten einde was. Het was gezellig geweest, zeer gezellig, en wij gelooven zeker dat Jan en Rie niet spoe dig vergeten zullen worden. Tot de 12%-jarige bruiloft dames en heeren Wij geven hieronder de winnaars der prij zen, met het cijfer door hen geworpen en de prijs: No. Naam Worp 144 Van der Stel (9922) de 100.—. 90 Van Strien (9920) de 50. 92 Krijns (9712) 2 deelnemersbewijzen aan onze Vierdaagsche Excursie. 243 Van Leersum (9619) een fiets. 218 Stuart (9569) ai deze gelukkigen 35 Bruin (9535) 1 kregen recht op 17 Zondervan (9533) 88 Slot (9363) 14 Voorthuizen (9326) 37 Post (9303) een twee-daagsche excursie van den zomer met de Hel dersche Courant. En tenslotte verkregen de volgende personen middels Rie en Jan een Riks: 154 Braggaar (9303), na overgooien met Post. 209 Rap (9283) 174 Hendrikse (9282) 81 Zwart (9228) 280 Tijdeman (9221) 297 Groof (9219) 293 Wols (9192) 180 Boezeroojj (9035) 80 Krijns (9022) 57 Van der Kuil (9011) 103 Wiersma (9111) 125 Kos (9108) 287 Ambriola (9101) 105 v. Brederode (9212) 268 Kommer (9013) NATUURHISTORISCH MUSEUM. In verband met de ontruiming van de bol- lententoonstelling, zal het museum heden middag gesloten zijn. VISCH ONTVREEMD. Een bewoner van den Ruyghweg deed aan gifte, dat van zijn schuit 5 manden visch ont vreemd zijn. SPOORSTRAAT 94. TELEF. 660. „Het BIOSCOPEN: Tivoli-theater, Spoorstraat, half 8: „Buldog Drummond in Afrika" en spoor der Verschrikking". Rialto, Spoorstraat "half 8: „Onverbreekbare Banden" (met Zarah Leander). Witte-Bioscoop, Koningstraat, half 8: „Bei mir bist du schön" en „Andy wordt verliefd". Heden Casino, 8.30 uur: Marine-concert. Zaterdag 18 Maart. Tivoli. 3.00 uurFilm Nat. Hist. Museum. Opgenomen om 8 uur hedenmorgen. Barometerstand Den Helder 765.3 Temperatuur lucht 4,7 Wind: richting: N. kracht: 8 Licht op: 6 33 Bij het laatst gehouden examen slaagde te 's-Gravenhage voor 2e stuurman gr. handels vaart, de heer C. Welboren, Te 's-Gravenhage slaagde bij het laatst gehouden examen voor het voorloopig diplo ma op scheepwerktuigkundee (machinist) der koopvaardij de heer J. Hart. GOEDE EXPEDITIE WERKT ALS EEN KLOK Daarom per ESONA jAuto- en Bootdiensten)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 11