V)V
uspkili
au gastronome
Chr+ ULO-school a*cL Vischmarkt
in gebruik genomen
Er lag geld voor klaar!
Het vijfde Marine
concert
Iets extra's, Russische eieren
ponderdag 16 Maart 1939
Tweede Blad
£tad&rüeuuM
Bijzonder fraai interieur
J!
P11 IMS
HERMAN NYPELS'
f 400-
voor de Lig hallen
/p\\# ICTORIA
Jan en Rie, met den
goochelaar uit den trein
gevallen
Griepi Kou,
Europa is murw geslagen
De winnaar van den
hoofdprijs
Het mag' dan geen nieuwe school zijn, waar
de Christelijke U.L.O. vandaag zijn intrek
heeft genomen, het is wel, dank zij architec
tuur en uitvoering, een gebouw geworden,
dat een sieraad voor de Vischmarkt en een
prettige omgeving voor hoofd, onderwijzend
personeel en leerlingen is. Zoowel entree, als
interieur doen niet onder voor een nieuw ge
bouw.
Xs het exterieur reeds alleszins een aanblik
waard, het inwendige heeft een dergelijke
metamorfose ondergaan, dat van het oude
gchoolgebouwtje niets terug te vinden is.
Een ruime hal, waar de hooge ramen een
zee van binnenvallend licht waarborgen, geeft
direct een bijzonder aspect. Gelijkvloers be
vinden zich een tweetal ruime leslokalen,
waarvan een als natuurkunde- en teeken
lokaal is ingericht. Doordat de banken traps
gewijze zijn opgesteld, wordt bereikt dat bij
het nemen van proeven voor een ieder een
goed overzicht wordt verkregen. Opvallend is
hier, zooals trouwens in het geheele gebouw
de heldere tinten, waarin de muren zijn op
getrokken. Geel en wit domineeren, terwijl
als materiaal betonemaille werd gebruikt. De
vloer bestaat uit mepastrooken, terwijl het
plafond van celotex werd vervaardigd. Voorts
werd in het geheele gebouw gasverwarming
aangebracht, terwijl ieder lokaal een tweetal
radiatoren bezit.
Op de eerste verdieping bevinden zich vier
leslokalen, eveneens op dezelfde wijze als de
benedenverdieping ingericht. Opvallend is
het fraaie meubilair en de schoolborden. De
tweede verdieping bestaat uit zolder en berg
ruimte, echter zeer geschikt voor een even-
tueele uitbreiding van het geheel.
Bijzonder goed verzorgd is de fietsenberg
plaats, een geheel gesloten ruimte, waar gis
terenavond de plechtigheid van het overhan
digen van den sleutel door den wethouder van
onderwijs, den heer De Boer plaats vond.
Het was de voorzitter, de heer C. J.
Eijlders, die, na in gebed te zijn voorgegaan,
namens het bestuur van de Vereeniging
„Laat de Kinderkens tot mij komen", het
welkomstwoord sprak.
In het bijzonder gold dit wethouder de Boer;
het oud-hoofd der Chr. U.L.O. school, den
heer E. H. Bos, die uit Den Haag was over
gekomen; de Prot. Chr. raadsfractie; de hee-
ren predikanten, afgevaardigden van Kerk
genootschappen, Leger des Heils, hoofden en
onderwijzend personeel en ouders.
Van den Burgemeester, zoowel als van
den heer Feringa, inspecteur van het Lager
Onderwijs, was bericht van verhindering bin
nengekomen.
De heef Eijlders werpt een blik
terug.
Het is de vierde school, die voor het Chris
telijk onderwijs werd geopend en er stijgt een
danktoon op ten hemel, dat God de harten
der menschen geneigd heeft tot helpen, zoo
dat dit gebouw in dienst kon worden geno
men.
In 1936, was het aantal leerlingen, dat voor
het U.L.O.-onderwijs aanmeldde zoo groot,
dat lang niet allen geplaatst konden worden.
Door wethouder de Boer werd een open oor
verleend voor onze belangen en zoo kwamen
wij tot een voorloopige oplossing. Een nieuwe
school was echter ons doel. Door ziekte van
den wethouder van onderwijs hebben wij een
bespreking gehad met den burgemeester en
in een minimum van tijd was de zaak voor
elkaar en bestek en teekening aan ons voor
gelegd. Er viel echter nog heel veel te doen,
toen de wethouder zijn functie weer kon ver
richten.
De heer Eijlders werpt vervolgens een blik
terug op de geschiedenis van het Christelijk
onderwijs hier ter plaatse. Deze Christelijke
U.L.O. school is, hoewel interkerkelijk, toch
van een positief christelijke richting. Gegrond
op de beginselen van de heilige schrift. Een
ernstig woord richt de voorzitter tot de
ouders. De leeftijd, 12 tot 16 jaar is een zeer
moeilijke en steun van de ouders, vooral ook
door het gebed, een noodzakelijkheid. Ook het
hoofd der school, de heer Visser en het on
derwijzend personeel spreekt de heer Eijlders
toe. Gij staat in deze prachtige school voor
een zeer moeilijke taak. Begint niet in eigen
kracht, maar in Gods kracht. Wijst de kin
deren op den persoon van Christus.
Een woord van dank brengt spreker den
heer Dokter, directeur van gemeentewerken,
voor de wijze, waarop hij van het oude ge
bouw een dergelijk fraai geheel heeft ge
maakt, en tot den heer Boogaart, techn. amb
tenaar van gemeentewerken en voor de uit
voering. Maar ook de aannemers Vermeulen
en Ran krijgen een pluim, zoowel als de heer
Kasper voor het schilderwerk, de firma van
Os voor den aanleg van het electra, Wester-
baan voor het sanitair en den directeur van
de gemeentegasbedrijven voor de verwarming.
Wethouder de Boer overhandigt
den sleutel.
Na een woord van dank voor de uitnoodi-
ging, zegt de heer De Boer: Uit al wat U
hebt gesproken, mijnheer de voorzitter, komt
naar voren, dat in de gemeente Den Helder,
bij alle instituten, die belast zijn met het on
derwijs, hoe ook de opvattingen mogen zijn,
een zeer vriendschappelijke en prettige hou
ding tot het gemeentebestuur bestaat. Zij legt
getuige af van de mentaliteit, die er moet
zijn, wanneer de opvoeding van de jeugd het
doel is. Onze levensopvatting is verschillend.
Maar ondanks dat. kunnen wij elkaar de hand
reiken, wanneer wij handelen, naar het diep-
is toch altijd het beste als U goede
stoffen en afwerking uitzoekt
Wij brengen voor ieder en leeftijd
iets aparts
Overjassen en pakjes in alle prijs-
soorten
kledingmagazijnen
ste en mooiste wat in ons is, naar wat eer
en geweten ons ingeven.
En het gemeentebestuur heeft dit voor U
gedaan, omdat het wist, dat' bij de visie, die
gij op het leven hebt, het geld hieraan be
steed niet weggeworpen zou zijn, maar dat
het rente zou afwerpen in den vorm van de
opvoeding van het diepste en innerlijke leven
van het kind. Ik wensch Uw school een
schoone toekomst toe. Ik geloof, dat er geen
moeilijker taak is dan de opvoeding van kin
deren van 12 tot 17 jaar, in den overgang
van kind tot vrouw en man. Van harte hoop
ik, dat het personeel zijn taak steeds zal kun
nen volbrengen. Het gemeentebestuur zal
graag te allen tijde helpen. Gij hebt een oude
verbouwde school gekregen, maar wanneer
wij nagaan, dat wij ons hier in de fietsen
bergplaats bevinden, dan zult U moeten toe
geven, dat U hier een school hebt gekregen,
zoo mooi als een nieuwe niet had kunnen zijn
en dat dank zij het werk van den heer
Dokter.
Mijn oprechte wensch is, dat alles wat gij
tracht te bereiken, bereikt zal worden. Na
deze woorden overhandigd de wethouder van
onderwijs den sleutel van het gebouw.
De heer De Boer deelde vervolgens mede,
dat de heer Van der Vaart, die gaarne aan
wezig had willen zijn, door omstandigheden
zich moest laten verontschuldigen.
De heer Bos, oud-hoofd der school
neemt het»woord.
Na een woord van dank aan den heer De
Boer, voor zijn hartelijke woorden, geeft de
voorzitter het woord aan den heer Bos.
Het is met gemengde gevoelens, dat ik aan
deze uitnoodiging voldoe, omdat ik als oud-
hoofd hier aanwezig ben. Onze Christelijke
school zal dan eerst beantwoorden aan haar
roeping, wanneer zij vasthoudt aan haar uit
gangspunt en leeft naar het beginsel, waar
op zij is gegrond, wanneer wij onszelf niets
achten en God alles is, dan zal deze taak te
volbrengen zijn. Zoekt eerst het Koninkrijk
Gods en alle andere dingen zullen U toege
worpen worden.
Als inspecteur bij het onderwijs, bezoek ik
vele scholen, maar weinigen hebben een uit
rusting als deze. Ik spreek de hoop uit, dat
zij mag beantwoorden aan het gestelde doel.
Hartelijke woorden spreekt Ds. Tollenaar
namens den Kerkeraad der Gereformeerde
kerk. Wij moeten niet te veel letten op uiter
lijke dingen. Ook in de oude hokken van
vroeger is onderwijs gegeven, waardoor man
nen zijn gevormd, die iets beteekenden voor
de maatschappij. Het karakter moet worden
gevormd, niet door een mooi schoolgebouw,
maar door wat in de harten der kinderen
wordt gebracht. Spreker hoopt, dat rijke en
schoone vruchten uit deze school mogen
voortkomen.
Verschillende personen complimenteeren het
bestuur met de in bezitname van het fraaie
gebouw, waarna tenslotte de heer Visser, het
hoofd dezer Chr. U.L.O., het woord neemt.
Toen mij een nieuw schoolgebouw in het
vooruitzicht werd gesteld, bij mijn benoeming
in Den Helder en ik hoorde, dat het een ver
bouwde oude school zou zijn, heb ik me ge
voeld als een jongen, die door zijn moeder
een nieuwe jas wordt beloofd en het blijkt,
dat het één uit een oude van zijn vader ver
vaardigde is
Uit de woorden van dank, die de heer Vis
ser richt tot Burgemeester en wethouders en
tot den heer Dokter, blijkt echter wel, dat
hij met dit gebouw, ondanks het feit, dat het
dan niet nieuw is, ten zeerste tevreden is.
Ook uit deze woorden kwam dit naar vo
ren: Wat U hebt gemaakt uit dit oude school
gebouw is inderdaad schitterend.
Na het zingen van het Avondlied, waarna
de heer Visser in gebed voorging, was ver
volgens gelegenheid tot bezichtiging, terwijl
verfrisschingen en gebak werden aangeboden.
De Christelijke U.L.O. school is inderdaad
ondergebracht in een gebouw, waar het voor
het onderwijzend personeel een genoegen zal
zijn les te geven, en die een stimulans zal
zijn om met volle energie de jongelui kennis
bij te brengen.
Dat dames tot veel in staat warén, wisten
we reeds lang, maar wat er gisteravond aan
de Alg. Vereeniging ter bestrijding der T.B.C.
door de damesafdeeling van den Kon. Ned.
Bond van Oud-Onderofficieren werd overge
dragen, dat was eerst de moeite waard.
In November 1938 had bovengenoemde
damesafdeeling een bazar annex verloting ge
organiseerd en de gelden, die deze bazar op
bracht, werden nu aan de Alg. T.B.C.-vereeni-
ging overgedragen. Deze vereeniging was gis
terenavond vertegenwoordigd door Wethouder
de Boer, die met een toepasselijk speechje de
dank zijner vereeniging aan de dames over
bracht.
Die overdracht geschiedde door mevr. v. d.
Kooy, die bekend maakte, dat er niet minder
dan 400.beschikbaar was voor de lig-
hallen in de Donkere Duinen en voorts een
complimentje maakte aan de jongedame
Sporkig, die niet minder dan 700 loten aan
den man had gebracht.
Wethouder de Boer vond het een buitenge
woon schoone gedachte, dat de damesafdee
ling juist de T.B.C. vereeniging had uitgeko
zen om ditmaal een bedrag aan geld af te
drageh. Juist in een tijd, dat het voor de par
ticulieren moeilijker en moeilijker begint te
worden om een penningske aan dit mooie doel
te offeren. En ook dat er steeds meer aan de
deur van het Rijk en Gemeente kloppen om
hulp, daarom zijn we er zoo dankbaar voor,
dat er vereenigingen bestaan als deze, die
nog steeds heel veel over hebben voor de be
strijding van de vreeselijke ziekte, die T.B.C.
heet.
Zij nog vermeld, dat Zr. Smit en de heer
Schenkius door hun aanwezigheid blijk van
belangstelling gaven, in het mooie werk dezer
Dameskrans". die ook veel voor weduwen en
weezen van leden van genoemden Bond doet.
doordat Indertijd een spaarverzekertng
bjj de VICTORIA werd afgesloten. Ook
U kan zoo n spaarverzekering juist van
pas komen. Voor iedere rijksdaalder
per maand ontvangt U later 1000 gul
den. Vraagt volledige inlichtingen op
onderstaande bon.
voor inlichtingen
BON en brochure.
naam
Voortreffelijke uitvoering van
Beethoven'» Vijfde.
Gisterenavond heeft in Casino het vijfde
marine-concert plaats gevonden. Ondanks
het feit, dat Beehoven's Vijfde dit pro
gramma sierde en voorts een zangsolist
zou optreden, bleek zoowel zaal als balcon
maar zeer matigjes, om niet het woord
„slecht" te gebruiken, bezet. Of dit aan
het vergevorderd seizoen, dan wel aan
andere oorzaken ligt, is ons niet bekend:
in ieder geval hebben zij, die niet aanwezig
waren, eenige bijzonder fraaie vertolkin
gen van het symphonie-orkest, onder
leiding van kapelmeester Leistikow, ge
mist.
Het programma ving aan met de Symphonie
No. 5 van Ludwig von Beethoven, een van de
drie geniaalste werken van den meester, dat
den bijnaam van „Schicksals-Symphonie"
(Noodlots-Symphonie) draagt. Het is speci
fiek Beethovensche muziek, die echter alleen
d&n vólkomen tot haar recht komt, indien het
geheele uitvoerend ensemble zich aan zijn,
voorwaar niet lichte, taak geeft.
Welnu, wij hebben een vertolking mogen
beluisteren, onze Staf waardig. Door alle par
tijen is gemusiceerd op een wijze, die slechts
te roemen valt en de groote aandacht, waar
mede de Vijfde gevolgd werd, was het duide
lijkste bewijs hoezeer men de muziek méé-
beleefde. Van het allegro con brio zij speciaal
het slot vermeld, dat door de strijkers op
waarlijk onverbeterlijke 'wijze geïnterpreteerd
werd, evenals de wijze waarop het andante zoo
uiterst subtiel weergegeven werd. Alleen
reeds dit nummer was een gang naar het
vijfde marine-concert waard. Het allegro werd
een magistraal slot, een triumfale jubelzang,
die een waardige afsluiting was van deze
Vijfde symphonie. Een spontaan applaus van
het auditorium was de dank voor dirigent en
muzikanten.
Na de pauze volgde van St. Saëns de be
kende Suite Algèrienne. Hoewel wij reeds
eerder een weergave dezer suite door dit or
kest mochten aanhooren, was deze hernieuwde
kennismaking een uiterst prettige. Deze ty
pisch Fransche muziek, met haar poëtischen
inslag en fijne melodieën is zeer dankbaar. Het
„rècerie du soir" werd met name voortreffe
lijk uitgevoerd. De „Marche militaire fran-
gaise" werd met vaart en brio gespeeld en
besloot deze suite.
Als sluitstuk was daar een oude be
kende: de ouverture „Tannhauser" van
Richard Wagner. Het lijkt ons overbodig
hiervan te vermelden, dat zij, naast Beet-
hoven's Vijfde, het succesnummer van den
avond was.
De solist: Wijnand Beke.
Als solist trad op de bas-bariton Wijnand
Beke, die, zooals door ons reeds geschreven
is, een zevental liederen van Arthur Meule-
mans gezongen heeft. Deze solist bleek over
een goed orgaan te beschikken, waarmede hij
vooral in het hooge register uitstekend werk
verrichtte. Ook voordracht en uitspraak zijn
in orde, zoodat niets een volledig succes in
den weg gestaan zou hebben. Evenwel, niet
minder dan zeven Meulemans-liederen bleek
te veel van het goede te zijn. Volkomen onbe
kend als de liederen zijn, en daarbij van een
speciale makelij, viel het den zanger moeilijk
bij zijn eerste optreden te boeien. De vier num
mers na de pauze, waarbij het heel mooie
,,'t Duimsterd" en „Lenteavond", lagen betel
in het gehoor, en oogstten een warm applaus.
Toch hadden wij gaarne gezien, dat naast
Meulemans ook andere componistennamen het
grogramma van den solist gecompleteerd had
den. Het optreden ware er slechts succesvoller
door geweest.
Als toegift gaf Beke een aardig Neder-
landsch lied, waarvan wjj speciaal de orkest
begeleiding willen memoreeren. Het was het
dankbaarste nummer van beide vocale inter-
mezzi.
't Is is geen grap, vriendelijke lezer(es),
gisterenmiddag is het bruidspaar, in gezel
schap van den journalist-goochelaar, met
familie, met den trein van 1 uur naar Am
sterdam vertrokken, om daar geclicheerd te
worden en vandaag voor de duizenden leden
tellende Heldersche Courant-familie te ver
schijnen, maar gisterenmiddag kregen we om
half zes bericht van de Ned. Spoowegen, dat
Jan en Rie, plus goochelaar, niet ter bestem
der plaatse waren aangekomen en dat men
niet wist waar ze waren achtergebleven of
in welke richting ze waren gegaan.
We waren ten einde raad. Nu zou vandaag
de lezerskring het welgelijkend portret van de
bruidsfamilie niet onder het oog krijgen. Ook
bij de Spoorwegen was men bezorgd over het
jonge paar en men heeft een wagen uitge
stuurd om langs de rails te zoeken. Te
gen zes uur kregen we bericht, dat het
bruidspaar gevonden was bij de halte Koe
gras. Daar was het uit den trein gevallen,
met den goochelaar. En dat, na zoo'n rustige
en nuchtere bruiloft.
We zullen onze lezers (essen) dus morgen
kunnen verrassen met een foto van bruids
paar en goochelaar.
Men begrijpt, het was de foto, die gisteren
was afgezonden en bij Koegras uit den trein
was gevallen. Door de groote service van de
Spoorwegen is een en ander echter weer te
recht gekomen, telaat echter om nog van
daag in de krant te plaatsen.
P.. Snel en goed
'JU. helpen hierbij
altjjd een poeder of cachet van Mynhardt.
Mijnhardt's Poeders per stuk 8 ct. Doos 45 ct.
Cachets, genaamd „Mijnhardtjes",2 st. lOct. Doos 50ct.
Een pond koffie en derzelver gevolgen.
De eerste der vier zaken, die gistermiddag
voor den Zeekrijgsraad Willemsoord dienden,
betrof die tegen den zeemilicien-bediende 2e
kl. F. M.
M. had zich te verantwoorden voor het
feit, dat hij op 3 Februari j.1. uit de onder-
officiers-gamelle van vliegkamp „De Kooij"
een pond gemengde gebrande koffie meege
nomen had. Hij werd echter door den wachts-
man aangehouden, gaf op dat hij een pakje
waschgoed bij zich droeg en viel door den
mand.
De President, Mr. Arn. Veldman, infor
meert bij verd. hoe hij tot deze daad gekomen
is. Verd. antwoordt daarop, dat z'n ouders in
Sneek het niet breed hebben en dat er thuis
nog zes kinderen zijn. Hij wilde ze eens iets
cadeau doen.
Uit de houding van M. blijkt, dat deze de
diefstal niet zoo bijster ernstig vindt. Hij
kan zich niet goed voorstellen, dat hij voor
een dergelijk bagatel voor den Krijgsraad
moet komen. Een houding, die uiteraard niet
in zijn voordeel pleit.
Voorts vernemen wij, dat de man al
diverse malen eerder met den strafrech
ter in aanraking geweest is. In 2 jaar
tijds niet minder dan 3 keer. Eerst stal
hij foto's, daarna een fiets en nu weer dit
pond koffie.
„Een mooi heerschap ben jij", merkte
Mr. Veldman op.
„Ja, edelachtbare, maar er was in de
gamelle /.oo'n overvloed..."
De Fiscaal, de officier van administratie
lste kl. Mr. D. B. A. Franken, vindt dat deze
verd. maar voor eens en voor al het onder
scheid tusschen het mijn en dijn moet leeren
en vordert 3 maanden gevangenisstraf.
Als verdediger treedt op Mr. A. Prins uit
Alkmaar. Pleiter had gaarne gezien dat een
reclasseeringsraport was uitgebracht. Het
zou van belang geweest zijn, indien men wist
uit welk milieu verd. precies kwam. Hij
dringt aan op een voorwaardelijke veroor
deeling. benevens reclasseeringstoezicht.
De Fiscaal, repliceerend, gaat van het
standpunt uit, dat alle opvoedingsmaatrege
len bij verd. niets uitgehaald hebben. Hij
moet maar eens de prikkel voelen en persi
steert bij de eisch.
Uitspraak: 2 maanden gevangenisstraf
met aftrek voorarrest.
Hy had heimwee.
De stoker 2e kl. C. A. B. kwam zich na een
ziekte van 2 weken, 13 Februari in de Marine
Kazerne melden. Opper-schipper Besterveld
zond hem naar de centrale verwarmingsinstal
latie in dit gebouw, doch B. weigerde dit per
tinent. Hij zei laconiek: Dat doe ik niet
schipper".
De oorzaak van deze handelwijze is dat verd.
den dienst uitwil. Liever vandaag dan mor
gen. Hij heeft echter zijn handteekening ge
zet en moet thans de consekwenties dragen
van een lichtvaardig gebleken besluit.
Men heeft hem zeer soepel behandeld, de
divisie-chef sprak ernstig met hem en wees
hem op de gevolgen van zijn daad. Het hielp
allemaal niets: B. moest en zou den dienst
uit.
Mr. Veldman vraagt waarom verd. nu
toch zoo graag den dienst uitwil. Deze
staat nerveus te schokschouderen en zegt
dat hij heimwee heeft. Hij is erg aan z'n
familie gehecht en wil liever een baantje
in de burgermaatschappij zoeken.
Do President is verbaasd: „Ik vind je
een groote stommeling B. Duizenden zou
den jouw plaats willen innemen. Of denk
je dat de vette baantjes straks voor je
opgescheept liggen
Verd. haalt zyn schouders op en doet er
het zwygen toe.
De Fiscaal meent dat er geen andere weg
openstaat dan ontslag. Met dergelijke men
schen kan de Marine niet werken. Hij vordert
een gevangenisstraf van 6 maanden.
Mr. Buiskool vindt dat halve jaar rijkelijk
veel. Daarbij komt hij met een dergelijk con-
duiteboekje in de burgermaatschappij niet
gauw klaar.
Nadat de Fiscaal gerepliceerd heeft en daar
bij opgemerkt, dat verd. gebruik had kunnen
maken van de 3 maanden proeftijd, volgt de
uitspraak
3 maanden gevangenisstraf met ontslag
uit den dienst (aftrek voorarrest).
In hooge mate verrassend is de ontwikke
ling van den toestand in Tsjechoslowakije. In
minder dan twee dagen heeft het land opge
houden zelfstandig te bestaan en is het bij
Duitschland ingelijfd. Even verrassend is mis
schien de reactie van Europa, of liever het
feit, dat men zoo goed als heelemaal niet heeft
gereageerd. Men legt zich eenvoudig bij de
feiten neer.
De Duilsche machtspolitiek heeft in
derdaad wonderbaarlijke resultaten ge
bracht. Was er in September nog dicpd
en algemeene verontwaardiging over de
inlijving van een deel van Tsjechoslowa
kije (het Duitsche) bij het Derde rjjk, nu
ziet men apatisch toe. Zelfs uit Engeland
komt zoo goed als geen reactie. Dit is een
veeg teeken, omdat Duitschland daardoor
ongestoord zijn nimmer stillende honger
steeds maar weer kan bevredigen en een
steeds machtiger positie in Europa gaat
innemen.
Tsjechoslowakije is dus zijn zelfstandigheid
kwijt. In September is er een groote knauw in
gegeven en gisteren heeft Duitschland de rest,
op Roethenië na, dat den dag tevoren onafhan
kelijk was verklaard, opgeslokt, 't Is waar, de
Tsjechische president heeft zijn land zelf aan
Duitschland aangeboden, maar de tot op heden
onbeantwoorde vraag is, waarom hij dit ge
daan heeft.
Benesj vertrok om zijn volk te sparen voor
een bloedbad, is Hacha naar Berlijn vertrok
ken om de rest van Tsjechoslowakije voor een
tragedie te behoeden
De Duitsche troepen, die gisteren het land
binnentrokken, vonden geen verzet. Wat zou
het baten? Tegen een zoo groote overmacht
is het volk toch niet opgewassen en bovendien
het was verzwakt door onderlinge twisten.
Wel was de bevolking verbitterd en vernederd.
Toen de Duitschers Praag binnentrokken werd
door verschillende groepen, met ontbloot hoofd,
het Tsjechische volkslied gezongen en hier en
daar ontstonden botsingen met Duitsche stu
denten, maar hierbij bleef het.
Zoo is voor de derde maal in één jaar tijds
het Duitsche leger tot een vreedzame bezet
ting overgegaan. Voor de derde maal in één
jaar tijds, werden zonder oorlogvoering, de
grenzen van Europa gewijzigd. Wat zal de
volgende stap zijn
Van groote beteekenis is of Duitsch
land rustig toe zal zien, dat Hongarije
Roethenië binnenrukt om daardoor waar
schijnlijk een dam op te werpen tegen den
verderen stroom van Duitschland.
Wij leven in een tijd vol verrassingen, in
een tijd, waarin de gerechtigheid aan den kap
stok gehangen is en waarin het brute geweld
hoogtij viert.
Het is een benauwende tijd, waarin de zeker
heid van de volken hoe langer hoe minder
wordt.
SPOORSTRAAT 94.
TELEF. 660.
Volgt het voorbeeld van Jan en Rie.
Onze directie ontving gisteren van den
winnaar van den hoofdprijs het volgende
vriendelijke en waarderend schrijven, met
recht tot plaatsing in onze krant. Het getuigt
niet alleen van dankbaarheid, maar is ook
van „opvoedende" waarde, waardoor wij het
gaarne een plaatsje in onze krant verleenen:
Hooggeachte Directie.
Het is mij, mede namens mijn echtgenoote,
een behoefte, U.Ed. hartelijk dank te zeggen
voor den genotvollen avond ons geschonken,
ter gelegenheid der huwelijksvoltrekking van
Rie en Jan. Ook onze dank aan alle mede
werkers van dien avond, amateurs zoowel al3
beroepsartisten. Er is volop genoten; zij toch
hebben een zeer groot deel van het succes
der feestvreugde geleverd. Ook hartelijk dank
voor de mooie en waardevolle prijzen, door
U beschikbaar gesteld voor de goede oplos
sers van de winter-puzzle, waarvan onder-
geteekende de hoofdprijs won. Ik voelde mij
er wat onrustig over en wist voor de micro
foon niet zoo spoedig iets te zeggen en wat
ik gezegd heb, n.1.: dat ik dien prijs besteden
zou om met vacantie te gaan, was misgere-
kend, ik had n.1. buiten de waard (myn echt
genoote) gerekend, die zei: „hoe kan je zoo
iets zeggen, met vacantie hadden wij toch
gegaan, dus vroeg ik; wat dan, toen kwam
het antwoord, wat ik voor de micro niet
wist. „Wij volgen het voorbeeld van Rie en
Jan en besteeden het geld, bij de winkeliers
hier ter plaatse. En 't ging mij net als Prof.
Melorini zei: „Dames wie volgt erzoo
volg ik het voorbeeld mijner echtgenoote, en
doe onze inkoopen hier ter steden, bij onze
Heldersche winkeliers. Ook nog mijn welge-
meenden dank aan de lieftallige bruid, Rie,
die mij met eenige hartelijke woorden den
hoofdprijs uitreikte.
U, mijnheer den Directeur, nogmaals harte
lijk dankend voor alles, teeken ik met de
meeste hoogachting,
A. v. d. Stel,
