m vim
TARZAN
II INI iDE
DLIFANTS-
MANKIN
DWS-Achilles 5-1
Beschadig
mij niet
Gebruik
i
Valetti winnaar
vaart uit
DOOR
EDQAR RICE
BURROUGHS
OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
Twisk-Oudesluis 0-1
Schagen comb.-Werkdorp
Nieuwersluis 2-1
AMelleA
Regionale wedstrijden
te Zaandam
De C. C. S. A- voor 1939
gestart
WidAMJtwn,
De ronde van Italiè:
Frankrijk-China
E t h e I M. Dell
33.
De gidsen waren standvastig. Zy weiger
den de vallei door te gaan, waar, naar ze zei
den, vreemde blanke mensen hen gevangen
zouden nemen en hen voor de leeuwen gooien.
„Laat ons teruggaan," stelde Gonfala voor.
„Wat zou het voor nut hebben, Spike? Als
je gedood wordt zal de diamant Je geen goed
kunnen doen". Spike mopperde in zichzelf,
terwijl het meisje vervolgde: „Als je mij vei
lig bij mijn vrienden terugbrengt, weet ik ze
ker, dat ze je de diamant zulen laten houden"
De man schudde zijn hoofd. „Daar komt niets
van in. Als ik een van beiden moet opgeven,
zal ik eerst de diamant opgeven. Maar ik
wil ze beiden hebben!" En zo vervolgden ze
hun tocht zonder de gidsen in deze ondoor
dringbare wildernis. Drie dagen later volgden
ze een tamelijk breed pad door het bos, toen
een van de zwarten plotseling stilhield, luis
terde en naar iets wees. „Daar komen men
sen!" fluisterde hij. Spike schrok ervan. Mis
schien waren dit de ongastvrije mensen, waar
de gidsen bang voor waren, de mensen, die
hun gevangenen voor de leeuwen gooiden.
„Hier hier heen," riep Spike zacht. „Hier
is een smal pad, dat avn het grote afwijkt.
We kunnen ons verstoppen. Onderwijl klon
ken de stemmen al van dichtbij.
Achilles, dat tot dusverre geen slecht fi
guur in de kampioenscompetitie geslagen had,
is er in het Stadion niet in geslaagd een eer
vol resultaat tegen DWS te bereiken. Met
51 werden de Assenaren verslagen en deze
cijfers zijn geenszins geflatteerd, Want het
aantal kansen, dat DWS heeft gekregen,
vooral in de tweede helft, was zeer groot,
zoo groot, dat een grootere score niets ver
wonderd zou hebben.
Lukte het samenspel in de Amsterdam-
sche voorhoede vandaag zoo goed Of speelde
de verdediging van Achilles beneden haar ge
wonen vorm? De waarheid ligt in het mid
den. Een feit is het, dat DWS keer op keer
ten aanval toog en dat de aanvallen vaak uit
stekend werden opgezet en ten uitvoer ge
bracht. Een feit is het ook, dat de backs van
Assen weinig kijk op het Amsterdamsche
aanvalsspel hadden en vooral weer na de
rust machteloos moesten toezien, hoe de bal
naar hun doel werd gestuwd. Het was opval
lend hoe slecht de buitenspelers van DWS ge
dekt werden. Draeger en Van Stokken kon
den herhaaldelijk zonder veel moeite den bal
langs de lijn opbrengen en dan of zelf naar
binnen zwenken, of rustig voorzetten, daarbij
kwam nog, dat Brons, de doelverdediger van
Achilles, niet erg veilig was, zoodat voor zijn
doel tallooze malen gevaarlijke situaties ont
stonden. Een ernstige fout van Brons ver
oorzaakte ook het tweede Amsterdamsche
doelpunt. Een gemakkelijken kopbal liet hij
door de handen glippen. Het spel van de
Assenaren heeft dus wel teleurgesteld. In
den aanvang zat er nog wat vaart, wat fel
heid in, maar ook dat werd minder, naarmate
de speeltijd vorderde. De voorhoede werd wei
nig gesteund en trok soms niet eens volledig
ten aanval, zoodat de DWS-verdediging den
toestand gemakkelijk meester bleef.
Een van de goede spelers van Achilles,
Jongman, moest in de tweede helft worden
vervangen, maar het pleit was toen toch
reeds beslist.
Het eerste kwartier zag het er overigens
niet naar uit, dat DWS een zoo groote over
winning zou behalen. Het Amsterdamsche
doel kwam het eerst in het nauw en het
scheelde maar weinig of de Assenaren had
den de leiding genomen, toen Bruist gevaar
lijk was uitgeloopen. Het spel golfde gelijke
lijk verdeeld op en neer in die periode. Maar
na 15 minuten kreeg Van Stokken den bal
ver naar voren, zijn schot werd teruggesla
gen voor de voeten van Slot, die via de lat
scoorde, 10. DWS kwam nu ook in het
veld in de meerderheid en Dijkstra kreeg een
goede kans, die hij miste door in de handen
van den doelverdediger te schieten. Maar
kort daarop doelpuntte hij op al heel gemak
kelijke wijze, toen Brons zijn zachten kop-
bal liet glippen, 20.
Van dat oogenblik af waren de aanvallen
van DWS beter in gevaarlijker. Draeger
bracht herhaaldelijk den bal op en verschafte
zijn medespelers vele goede kansen. Intus-
schen had Dijkstra op de voorzetten van
Draeger een beteren kijk dan Slot.
Na de rust veranderde het spelbeeld niet.
Een Achilles, dat meestal in de minderheid
was, dat ook wel tot aanvallen kwam, maar
daarbij niet doortastend genoeg was. En
DWS, dat met veel zelfvertrouwen speelde,
dat de aanvallen der tegenpartij vrij gemak
kelijk afweerde en keer op keer het doel der
Assenaren bestookte. Na 7 minuten schoot
Dijkstra uit een voorzet van Van Stokken
in, Brons sloeg den bal in het veld terug en
de toestormende Draeger scoorde, 30.
De Assensche ploeg, waarin Bimolt en wat
later ook Jongman, vervangen werd, stond
nu voor een hopelooze taak. Het Amsterdam
sche overwicht werd eerder grooter dan klei
ner. Tevergeefs trachtten de backs het samen
spel van de DWS-voorhoede te breken, steeds
weer werd Brons bedreigd. Dijkstra doel
puntte na 17 minuten uit een prachtigen
voorzet van Draeger, 40. Tien minuten
voor het einde maakte Slot van dichtbij het
vijfde doelpunt (50).
Toen pas viel er bij Achilles een kleine
opleving waar te nemen. Tweemaal kon
Bruist slechts redden door den bal tot hoek
schop te verwerken, maar daarna slaagden de
Assenaren er in de eer te redden. Toen Bruist
den bal uit de handen liet vallen, schoot
Kamphuis in, 5—1.
En met dienzelfden stand kwam het einde
van een wel wat eenzijdigen wedstrijd.
De opstelling der ploegen was als volgt:
D.W.S.
Doel: Bruist.
Achter: Caldenhove en J. van Stokken.
Midden: Trock, Melchers en Fanger.
Voor: Draeger, Slot, Dijkstra, Wiertz én
B. van Stokken.
Achilles.
Doel: Brons.
Achter: Bimolt en van Staveren Sr.
Midden: Snijder, Dekker en Jongman.
Voor: Van Zand, Thomassen, Kamphuis,
Van Staveren Jr. en Marring.
De derde wedstrijd voor beide clubs is voor
Twisk een evenzoovele nederlaag als voor
Dosko een overwinning geworden. Het was
een schrale maar verdiende overwinning.
De Twisk-ploeg startte met vier invallers,
maar daar was niet veel- van te bespeuren,
want ze hebben gewerkt. Dosko begon, of
de punten al in de tasch waren, maar dat had
later wat voeten in de aarde, want wat men
ook probeerde, het lukte dezen keer niet en
men vond in den T.-keeper een groot struikel
blok. Ieder verzoende zich met een blanco
stand, toen wij plotseling twee minuten voor
het einde het lang verwachte en dan ook met
groot enthousiasme begroette verlossende
doelpunt kwam. Zoodoende ging de buit toch
nog mee naar de spoorhalte en staat Dosko
er fraai voor: drie wedstrijden gespeeld
met zes punten.
Na de rust was O. geducht gehandicapt,
daar de beide achterspelers door opgeloopen
blessures van verder spelen moesten afzien.
Over den wedstrijd het volgende:
Eerst overhandigt de O.-aanvoerder een
fraai bloemetje en spreekt den wensch uit,
dat Twisk langer zal bloeien als deze bloe
men en hoopt dat T. de kracht mocht vinden,
om een volgenden keer toch den K.N.V.B. te
betreden. (Twisk maakt geen gebruik van
haar overgang.) O. wint de toss en verkiest
met wind in den rug te spelen. De T.-voor
hoede is direct actief en geeft de O.-achter-
hoede handen vol werk. Maar deze weten het
spel te verplaatsen, maar de O.-voorhoede
loopt naar haar vorm te zoeken, op het voor
hen bekrompen terreintje. Steeds is het een
opeenhooping van spelers en verder dan een
paar felle schoten over de lat brengen zij het
niet. T. beantwoordt dit met een paar vlugge
uitvallen. Zoo verstrijkt tenslote de eerste
helft met een beetje huis- en tuinvoetbal.
De tweede helft.
Kort na de hervatting verdwijnt de l.back
en O. ploetert met een gebroken achterhoede,
wat toch heusch nog niet slecht ging. D.
T.-spelers zitten er op als duvels en het wordt
er niet zachtzinniger op. Er ontstonden eenige
gevaarlijke momenten voor de O.-veste, maar
de keeper is in goeden vorm en houdt eenige
malen den bal keurig uit zijn doel. O. komt
weer wat los, maar het is wanhopig tegen de
verdediging van 5 6 man op te tornen.
Eenige goede kansen krijgen tenslotte de
1.- en r.-binnen, maar de keeper van T. is on
genaakbaar. Zoo nadert het einde en hier of
daar ziet men een speler met zijn been trek
ken en de vermoeidheid doet zich gelden.
Als dan nog twee minuten zyn te spelen,
breekt razend snel de 0.-m"idvoor door; zijn
trekbal belandt keurig bij den plotseling vrij-
staanden rechtsbinnen, die zich geen oogen
blik bedenkt en den bal onhoudbaar in 't net
jaagt. Groot is de vreugde in het Dosko-
kamp en kort daarna fluit de goed leidende
scheidsrechter het einde en heeft Dosko een
verdiende, maar zwaarbevochten zege be
haald, welke van groot belang is voor het
bezetten van de bovenste plaats der kam-
pioenscompetiti.e.
In een wedstrijd, waarin beide partijen vrij
wel tegen elkaar opwogen, is het de S.-com
binatie gelukt met bovengenoemde cijfers te
winnen, welke overwinning volkomen ver
diend was. De voorhoede der gasten combi
neerde wel aardig, doch was voor doel totaal
ongevaarlijk. Wij hebben' geen enkel goed
schot zien lossen.
Het sterkste deel van W. was wel de
achterhoede, waarin de keeper uitblonk.
Ypey opende de score, nadat kort te voren
een prachtschot van hem de doellat op zijn
weg vond. Kort na rust was het dezelfde
speler, die uit een corner, goed door Geelen
genomen, met een prachtschot den stand op
20 bracht. Uit een penalty, toegekend we
gens hands, wisten de gasten een tegenpunt
te scoren.
Scheidsrechter Anneveldt leidde naar be-
hooren.
Mej. Niessink verbetert het record
kogelstooten.
Onder groote publieke belangstelling had
den op de terreinen van Z.F.C. te Zaandam
regionale athletickwedstrijden plaats. De or
ganisatie was in handen van de Athletiekver-
eeniging „Zaanland".
De wedstrijden hadden een vlot verloop en
alle nummers waren op tijd beëindigd. De
wedstrijden waren vooral wat de damesnum
mers betreft, van belang, omdat de N.C.T.
van de K.N.A.U. deze ais selectie voor de te
vermen damesploeg, welke op 4 Juni a.s. te
Mitcham (Engeland) uitkomen zal, be
schouwde.
In het nummer Kogelstooten is Mej. A.
Niessink van het Amsterdamsche Sagitta er in
geslaagd het Nederlandsche record, dat op
haar naam stond met 11.53 meter, gevestigd
op 5 September 1937 te Amsterdam, te ver
beteren en te brengen op 11.72 meter.
De uitslagen luiden:
3000 meter hardloopen heeren, klasse A.
1. W. Bakker (AAC) 9 min. 21.6 sec. 2. J.
Meyer (de Volewijckers) 9 min. 23.6 sec.
Hoogspringen dames, klasse A.
1. N. van Balen Blanken (Sagitta), 1.48
meter. 2. R. Tallen (ADA), 1.43 meter.
Speerwerpen dames, klasse A.
1. Mej. P. Dieben (Brunhilde, Leiden) 35.59
meter. 2. Mej. M. v. d. Berg (ADA) 32.88 m.
100 meter hardloopen dames.
Klasse A.
1. F. Koen (Sagitta) 12.5 sec. 2. C. Bak
(Sagitta) 13.5 sec. 3. M. Knuyt (ADA) 13.6
sec.
Klasse B.
1. Mej. M. Zeilstra (Zeeburg) 13.3 sec.
100 meter hardloopen heeren, klasse A.
1. H. Kips (AV Quick) 11.3 sec. 2. A. Schaap
HAV) 11.4 sec.
Kogelstooten dames, klasse A.
1. A. Niessink (Sagitta) 11.72 meter. 2. W.
Albers (Sagitta) 10.80 meter.
Een dezer dagen is door de Centrale Com
missie voor schoolathletiek aan alle scholen
voor voortgezet onderwijs een schrijven ver
zonden om deel te nemen aan de jaarlijksche
scholen ontmoeting in athletiek om het Moor-
manschild voor jongens en de Gerritsen en
van Kempenbeker voor meisjes.
Lycea, gymnasia, H.B.S. en kweekscholen
enz. kunnen met 4 jongens en/of 5 meisjes
plus 2 reserves inschrijven, die allen moeten
deelnemen aan de volgende athletiek-meer-
kamp:
De 4 jongens: snelloop 100 m, verspringen,
kogelstooten (5 kg), 4 maal 100 m estafette.
De 5 meisjes: snelloop 80 m, verspringen,
kastiebalwerpen, 5 maal 80 m estafette.
Het geheele land is verdeeld in 12 distric
ten, die op Zaterdag 17 Juni of eerder de
voorontmoetingen organiseeren, waarna op
Zaterdag 8 Juli de finale te Utrcht plaats
vindt.
De inschrijving wordt gericht in het district
Noord-Holland aan den heer W. Lindebom,
Middenweg 151, Haarlem.
Inschrijfgeld wordt door de C.C.S.A. niet
geheven.
De laatste etappe van de ronde van Italië
van Sondrio naar Milaan over 169 km werd
door Bartali in den sprint gewonnen voor
een groep van tien renners, waaronder zich
ook de leider der algemeene rangschikking
Valetti bevond. Valetti had Zaterdag de over
winning reeds binnen zijn bereik, toen hij
met tien minuten voorsprong op Bartali de
etappe van Trente naar Sondrio won en zich
stevig op de eerste plaats van het klasse
ment nestelde.
Valetti heeft er in deze laatste etappe wel
voor gezorgd, dat hij Bartali niet uit het
oog verloor. Bartali bezet achter Valetti de
tweede plaats in de eindrangschikking. Van
de 96 renners, die aan de ronde deelnamen,
hebben 54 den wedstrijd beëindigd.
De uitslagen van de op den eersten dag
gespeelde enkelspelen van de Davisbekeront-
moetlng FrankrijkChina luiden:
Destremeau (Frankryk) sl. Kho Sin Kie
(China) 7, 0—3, 1—7, 7—5, 6—0.
Boussus (Frankrijk) s'. Choy (China) 16,
6—4, 6—4, 6—1.
Stand na den eersten dag 20 voor Frank
rijk.
FEUILLETON.
18.
jy ook. Ze toonde hem haar mand. Zou
Je die voor me mee naar huis willen nemen?
Waar ga je naar toe?
Ze keek hem glimlachend aan. Dat is
mijn zaak, viijd je ook niet Misschien interes
seert het je, dat... degene, die me de cigaret-
tenkoker gegeven heeft, het week-end over
komt.
Het interesseert me niet in het minst,
zei Oliver Keston stoïcijns. Ik heb het vet 1
te druk. Ik ga nu naar je moeder en dan moet
ik zorgen, dat oude Columbus naar het zieken
huis wordt gebracht.
Is hij weer erger, vroeg Sybil plotseling
ernstig. Hij heeft de dekens toch gekregen
Jawel, hij heeft de dekens gekregen,
maar niettegenstaande dat is hij erger. Hij kan
niet langer in dat tochtige hok blijven. Ik denk
dat ik hem moet verdooven, om hem er weg te
krijgen. Maar anders gaat hij zeker dood.
Zal ik je komen helpen?
Nee, dan je. Zijn kleindochter komt en de
wijkzuster. Dat is wel genoeg. Kestons
oogen waren dwingend op haar gericht. En
bovendien is er die man van de motorboot...
Rolfe Britton... die, zoo noodig een handje
helpen zal. Het heele gehucht zal vermoede
lijk uitloopen.
Heb jij de dochter van kapitein Stark nog
gezien? vroeg Sybil.
Nee. Jij! t
Nee. Het is mijn gewoonte met menschen
achterna te loopen.
De mijne wel, zei Keston. En soms
krijg ik ze te pakken ook. Je weet, dat ik
met je trouwen ga, hè
D&t weet ik zeer zeker niet.
Hij knikte rustig en overtuigd. Het is
toch zoo. Het zal misschifen de zaken vereen
voudigen, voorzoover het anderen betreft, as
je er rekening mee houdt.
Sybil lachte nog, maar als 'emand, die niet
goed weet, of ze zich boos of geamuseerd
moest toonen.
Meen je Jack Bellamy? Bovendien ver
gat ik te zeggen, dat we nóg een gast krij
gen. Lord Telford. Heb Je hem wel eens ont
moet? J J.
Nog niet. Is hij ook een mededinger?
Ze keek hem met haar blauwe oogen uit
dagend aan. Hij is een weduwnaar van 05,
ontzettend rijk, geweldig imposant. Je hebt
geen schijn van kans, als hij maar naar me
kijkt.
Dat waag ik erop, zei Keston onver
stoorbaar. Als je overigens mijn kant op
gaat. stap dan in.
Ik ga je kant niet op, zei Sybil, maar
ze stapte toch in.
Bravo! zei Oliver Keston, sloeg een
arm om haar heen en kuste haar.
Ja, zei Sybil, je bént een bruut.
Ze deed geen poging zich te bevrijden. Maar
ik zal toch tenslotte mijn eigen zin doen.
Integendeel, je zult doen, waar lk zin
in heb, zei Keston met zijn lippen op de
hare.
Toen hy haar weer kuste, leunde ze tegen
hem aan, de oogen half gesloten. Maar ze
gaf hem zijn kus niet terug.
Mag ik binnenkomen? vroeg Belinda.
Ze had haar verzoek doen vooraf gaan door
een luid kloppen op de achterdeur van kapi
tein Stark's huis. Nu lichtte ze de klink op,
deed de deur open en wandelde zonder meer
naar binnen. Op den drempel van de keuken
stond ze weer stil. Mag ik binnenkomen?
vroeg ze nog eens. De deur stond aan. Ze
duwde hem verder open en ontdekte een ten
ger figuurtje, dat op een houten stoel bij de
hooge tafel zat, bezig met aardappelen schil
len.
Hallo! Zei Belinda.
Het figuurtje draaide zich om. Een paar
prachtige, zwarte oogen zagen haar aan...
oogen van een wonderlijke schoonheid, over
schaduwd door zware, zwarte wimpers... in
een gezichtje, dat van marmer leek, volkomen
uitdrukkingloos, volkomen wit met uitzonde
ring van de bleekroode lippen.
Ben je hier alleen? vroeg Belinda en
dan met een plotselinge schrik: Groote he
mel, wat is er met jou gebeurd?
Want op de onderlip zag ze een half ge
nezen wond, paars opgezet. Belinda keek er
naar met een onbewuste wreede nieuwsgie
righeid.
Een lage en zeer rustige stem antwoordde
haar.
Er is niets gebeurd. Zoekt u juffrouw
Prawle? Ik zal haar roepen.
Laat maar! zei Belinda. Er is
niemand, waar ik zoo'n hekel aan heb als
aan die oude kat. Ik kan evengoed met jou
praten... en beter. Je bent Julie, hè? De
dochter van den schipper?
Ja, ik heet Julie, zei het meisje gereser
veerd. Hoe zoo?
Zoo maar, zei Belinda luchtig. Je
ziet er raar uit. Niet zooals dien eersten dag.
Ze zijn toch wel goed voor je?
Als ze haar niet zoo uitvorschend had aan
gestaard zou misschien deze vraag iets ver
trouwelijks hebben uitgelokt. Nu wendde
Julie het hoofd af. O jawel. Dank u
zei ze.
Nou ja, je zult het wel het beste weten,
hernam Belinda. Waar is de schipper?
Peter zei, dat ik hem hier wel vinden zou.
Julie sloeg de oogen neer en ging door
met aardappelen schillen.
Hij zal wel in het observatorium zijn.
Je kon me er wel even heen brengen. Ik
zal wel van een koude kermis komen, denk
ik, maar ik kan altijd eens probeeren.
Julie bleef zitten. Als u recht door loopt,
vindt u hem vanzelf. De deur aan het eind
van de gang.
O, ik weet den weg we.. Ik ben hier
wel eens met Micky geweest, als de schipper
uit was. Maar ik dacht, omdat je zyn dochter
bent, dat je met me mee zou kunnen gaan.
Het spyt me, maar ik heb geen tijd,
zei Julie.
De oogen van het andere meisje waren nog
steeds op haar gericht. Ze kwam plotseling
dichterby. Zeg, hoor nou eens! D'r is
herrie geweest, hè? Nee, Micky heeft niet
gekletst. Hij zou niet durven. ">e schipper zou
hem half doodslaan, als hij er iets van
merkte. Ik denk het maar zoo en ik zou het
er niet-bij laten zitten. Het is een schande.
Klaag hem aan wegens mishandeling!
Ze stopte, want met een nerveus gebaar
was Julie overeind gekomen.
Onzin! zei ze. Ze kon niet beletten,
dat haar gewonde lip trilde. Ik kan heusch
wel op mezelf passen. Er is niets aan te kla
gen. Ik ben van de trap gevallen en heb mijn
gezicht geschramd. Dat is alles.
O, best hoor, zei Belinda. Het
spyt me, dat ik het bij het verkeerde eind had.
O, daar komt Emily aan.
Emily keek met haar loensche oogen ach
terdochtig rond.
Zoo bij jij het? zei ze onvriendelijk.
Ja, ik ben het. Is de schipper te spre
ken? Het gaat over het veer.
Emily zette stoffer en blik met een plof op
den vloer. Nee, hij is niet te spreken. Hij
houdt er niet van, dat menschen hier komen
spionneeren. Als je wat tegen hem te zeggen
hebt, moet je buiten op hem wachten.
Belinad gooie haar hoofd achterover. Ik
zou je lekker bedanken. Ik heb nog al den
tyd, buiten om te hangen! Ik moet aan nujn
werk.
Doe wat je niet laten kunt, zei Emily.
Ze wendde zich plotseling tot Julie. Nog
al niet klaar met die aardappels? Hemel,
wat duurt het lang! Dat praat van werken!
Jullie jonge dingen weten niet, wat wer
ken is!
Wat hebben we opeens een praats! zei
Belinda. Is Miss Stark misschien je keu
kenmeid geworden?
Emily stoof met een woedend gebaar op.
Bemoei je alsjeblieft met je eigen zaken,
miss Quale, en maak dat je myn keuken uit
komt. Sjulie staat onder my. Ik moet haar
leeren en leeren zal ze!
Wordt vervolgd.)
