Paardenvleesch
Een origineele ontboezeming uit
een origineel boek
Strenger eischen aan
spoorwegpersoneel
Ir. dc Wit nog
in leven?
Viiegbooten in dienst
van de oliewinning
Boekbespreking
Nic. Gc
>es
Nic Gc
)es
g
Britsche Koningspaar in de
Vereen. Staten
Magazijn „De Ooievaar",
Voor extra
blank
Sport
Watervogclscomb.
Scheidsrechters elftal
Allerhartelijkst'- ontvangst door
de Amerikaansche bevolking
Kennismaking met President' en
Mevrouw Roosevelt.
Gisternacht om 2.40 Greenwichtijd
heeft voor het eerst in.de geschie
denis een regcerend Britsch vorst
den ^°et gezet op liet grondgebied
\an de creenigde Staten. Het Brit
sche koningspaar werd ontvangen
door don Britschen ambassadeur te
Washington sir Itanold Lindsav, die
den minister van Buitenlandsche
\a,n..de vereenigde Stalen
Cordell Huil, voorstelde.
Na de begroeting vertrok de koninklijke
trein naar Washington. Overal langs den
we* werden rle'vorsten toegejuicht. Volgens
de „New lork Herald" hebben Koning
Geoiffe on Huil in den trein een ernstic
onderhoud gehad. Tegen het middaguur
arriveerde men te Washington waar (100.000
menschen ter verwelkoming van de hooge
gasten waren bijeengekomen.
De Koning en de Koningin werden door
President en Mevrouw Roosevelt verwel
komd en reden daarna in plechtigcn stoet
overal luide toegejuicht, naar het, Witte
Huis. waar een dichte menigte hen storm
achtig begroette.
Na een noenmaal reden de vorsten uit
.voor een tocht door Washington, 's middags
woonden zij een tuinfeest bij, waar onge-
tveer 1400 gasten aanwezig waren Des
avonds werd een banket aangeboden, waar
voor de president ongeveer honderd gasten
had uitgenoodigd.
Vertegenwoordigers van een
groote democratie, maar tevens
menschelijke wezens.
Alle Amerikaansche bladen staan vol bij
zonderheden over het bezoek van het En-
gelsche koningspaar, dat zij onder koppen
over acht kolom puhliceeren. Zij wijzen op
de democratische hartelijkheid der ont
vangst. In hoofdartikelen wenschen de te
New York en Washington verschijnende
bladen den vorston een welkom. De New
York Post schrijft: „De vorsten worden door
het volk der Vereenigde Staten ontvangen
als vertegenwoordigers eener groote demo
cratie, maar tevens als twee menschelijke
wezens, die door eigen waarde onderschei
ding verwierven. Wij houden van hen en
hopen, dat zij van ons zullen houden".
De New York Telegram schrijft: „Wij
heetcn hen zonder voorbehoud welkom. Wij
hopen, dat het volk van Groot Brittanje
even trotsch is als wij, dat de beide volke
ren, die vroeger vijanden waren, thans de
heste vrienden zijn. Het is geen vriendschap
,van de soort van de decigenooten van dn
spil Rome-Berlijn. het is geen ideologisch
front of militaire en iente het is geen bond
genootschap tot plundering. De betrekkin
gen tusschcn beide volken zijn gegrondvest
op een gemeenschappelijke cultuur,, op be
schaafd begrip, omdat zij niet uit politiek
geboren zijn".
Psychotechnisch onderzoek wordt
ingesteld.
Naar wij vernemen zal men in na
volging van verscheidene groote be
drijven in ons land in de toekomst
ook voor een betrekking bij de Ne-
derlandsche Spoorwegen aan een
psychotechnisch onderzoek onder-
worpen moeten worden.
Vooral voor hen die bij de veilig
heid van het spoorwegverkeer be
trokken zijn acht men een onderzoek
naar de bijzondere psychische eigen
schappen van groot belang.
Voor de keuringen zullen z.g. psy
chotechnische tests owrden gemaakt
die aan de practijk moeten worden
getoetst daarvoor zullen een aantal
van hen die do onderhavige betrek
king reeds bekleedcn aan een onder
zoek worden onderworpen.
Dr. J. Luning Prak te 's Graven-
hage is met deze werkzaamheden
belast
TEXEL
HET STERFGEVAL TE DE KOOG.
j-^r aau'e'c'ing an ons bericht elders
in uit blad o\er het overlijden Van v. d. V.
te De Koog vernemen wij, dat het echtpaar
oen laatstcn tijd niet meer buiten was ge
zien. e
'^"^en ('e hakker kwam er nu en dan
aan de deur. Toen hij dezer dagen een ver
nachten geur waarnam meende hij de
politic te moeten waarschuwen.
Deze stelde onmiddellijk een onderzoek
in en kwam tot de lugubere ontdekking,
dat de man dood op bed lag. De gemeen-
t ij geneesheer, die een onderzoek in
stelde, constateerde, dat de dood al tien
dagen geleden moest zijn ingetreden en het
li)k reeds in verregaanden staat van ont
binding verkeerde. De zonderlinge vrouw
had al dien tijd op een stoel bij het bed
doorgebracht.
Het lij-k is naar Den Burg vervoerd en
aldaar op de Algcmeene Begraafplaats ter
aarde besteld.
De vrouw werd ondergebracht in het Ge
sticht van Weldadigheid. Reeds meermalen
was liet echtpaar, dat, zooals bekend, in
een toestand van vervuiling leefde, een
plaats in het gesticht aangeboden, doch het
had dit steeds geweigerd.
Texel thuis
ven bevinden, waarom krijgt zij dan geen
enkelen brief van haar man terug en hoe
is het dan verklaarbaar, dat destijds het
stempel „geadresseerde gestorven" op de
geretourneerde brieven was gezet, terwijl
thans gemeld wordt, dat de volgende brie
ven aan den rechthebbende zijn afgeleverd.
Opnieuw beeft mevrouw De Wit zich thans
lot 't ministerie van Buitenlandsche Zaken
te Den Haag gewend in de hoop, dat ons
ministerie er thans eindelijk eens in moge
slagen opheldering Ie brengen in deze voor
mevrouw De Wit zoo gewichtige zaak.
De brieven van zijn vrouw wa
ren hem bezorgd.
Mevrouw De Wit, de echtgenoote
van den Nederlandschen ingenieur
De Wit uit Enkhuizen, die destijds
vrijwel zonder vorm van proces naai
de Oostkust van Siberië werd ver
bannen en over wiens verder lot de
familie op onofficiecle wijze vernam,
dat ingenieur De Wit zou zijn over
leden, heeft gisteren een merkwaar
dig officieel stuk van de posterijen
uit Moskou gekregen, waaruit men
de conclusie zou moeten trekken, dat
de lieer De Wit nog in leven is.
Nadat mevrouw De Wit destijds een aan
tal brieven, die zij aan haar man stuui de,,
terugkreeg met de woorden:
gestorven", wendde zij zich aldus de
lot een groot aantal Russische autoriteiten
niet het verzoek haar nadere inlichtingen
te willen verstrekken ca zoo haar man in
ballingschap werkelijk zou zijn g s
haar daarvan dan ten minste een officieel
bevestiging te zenden. Op al deze brieven
ontving zij taal noch teeken. vei ."d
daarna* in'September, Octol^r cn Novem^r
van het vorige jaar nog drie
haar man. Toen zij ook bmrop g
woord kreeg, richtte zij tot het boofdhe
stuur der posterijen in Den Haag het er
zoek te willen nagaan waar de brieven g
bleven waren. j;t
De posterijen hebben onverw.jid aan dR
verzoek voldaan en kregen dezei dageii vaji
de posterijen te Moskou officie aall'den
de brieven op 20 December 1038 aan den
rechthebbende waren afPelcxe'! officieelc
Dat mevrouw De Wit over deze o ficieeie
mededeelingen uitermate verheua
hoef, wel geen betoog Z„ vraagt gch
ter lederen dag nog af. oi Moskou
afkomstig van de posterijen inaerdaad
thans juist zijn. Mant als zj.1
juist zijn en haar man zou zich nog
Een tweede diepboring op Nieuw-
Guinea.
Men meldt ons:
De exploratie-werkzaamheden op
Nieuw-Guinea, welke door de Ne-
derlandsche N'ieuvv-Guinea Petroleum
Maatschappij verricht worden, zijn
thans zoover gevorderd, dat dezer
dagen een tweede diepboring is ge
slagen. Men is nu begonnen te boren
bij Seie op de Zuid-westelijke punt
van den Vogelkop.
Thans zijn, na ongeveer 80 z.g.n. „verken-
nings" boringen op 2 plaatsen in den Zuide
lijken Vogelkop diepboringen begonnen. Dc
eerste is geaamd boring „Wasiun 1" gelegen
iu 't Wasian-stroomgebied i.d. bovenloop der
Temboeniriv ier, ca. 90 km. .stroomopwaarts.
De tweede is boring „Sele 38" op ca. 15 k.m.
afstand van straat Sele.
Want dat het niet eenvoudig is om in het
binnenland van N'ieuvv-Guinea een moder
ne rotary-installatie op te bouwen en onon
derbroken in gang te houden, spreekt van
zelf. Echter zal men hij het vernemen van
het bericht, dat een tweede diepboring is
aangezet, zich tocli niet onmiddellijk kun
nen realiseeren, dat dit beteckent, dat 1000
tot 1500 ton materiaal daarvoor naar de
binnenlanden moesten worden gebracht, dat
wil zeggen, een trein met ongeveer 100 wa
gons. En dan zijn er verschillende stukken
bij, die niet minder dan 10.000 kg. wegen.
Dit transport geschiedt gedeeltelijk te wa
ter met behulp van laadprauvven en sleep-
vaartuigen en wanneer watervervoer niet
verder mogelijk is, langs aan te leggen we
gen met behulp van tractoren.
Daarbij zijn hevige tropische regens en
bandjirs, welke in liet westelijk deel van
Nieuw-Guinea veelvuldig voorkomen en
soms ernstige stagnaties veroorzaken, aan de
orde van den dag.
Behalve de twee genoemde diepboringen is
thans nog een structuurboring aan den gang
niet een vermoedelijke einddiepte van 600 m.
nabij den bovenloop der Kamoendan-rivier,
terwijl binnenkort enkele dergelijke boringen
zullen beginnen bij de Klamono-rivier.
Tevens beginnen binnenkort de voorberei
dingen voor 'n rotaryboring van slechts
middelbare diepte (maximaal 1500 m.) bij
de Karabra-rivier.
De „olie-vloot".
De N'ederlandsche Nieuw Guinea Petro
leum Maatschappij heeft een vloot, welke
bestaat uit niet minder dan 5 motorvracht
schepen, 8 laadprauvven, een 50-tal kleinere
prauwen, mecrcndcels voorzien van een ster
ken buitenboordmotor, 25 motorbooten, 5
huisbootcn en 4 zolderschuiten.
Naast de vloot is er dan het wagenpark
voor het landvcrvocr: 6 tractoren, S vracht
auto's, 3 locomotieven en dan platte wagens
voor smalspoorrailbaan.
En tenslotte: ter vervanging van het
thans nog aanwezige Sikorsky-
amphibievliegtuig zal binnen enkele
weken een Grumman amphibie-toe-
stel aankomen als tijdelijke maatre
gel, terwijl vóór het einde van het
jaar twee nieuwe Grumman-vliegboo-
ten op Nieuw Guinea vvoidcu ver
wacht.
De ervaring met exploratie-terreinen heeft
geleerd, dat, hoezeer techniek en weten-
schap zich hebben ontwikkeld, nien toch
nauwelijks verwachten mag, dat. binnen een
paar jaar reeds olievelden van beteekems op
Nieuw-Guinea zouden ontstaan.
HELDERSCHE EIER VEILING, 8 Juni.
Aangevoerd: 29il5 kipeicren: 52^—64 Kff.
3.—, 55-67 Kir. 3—3.50. .">8—00 Kc. 3„>0—3.<0,
fV1 GR Kg. 3.50—3.90. 61—70 Ke. 3.70—4.20,
778 eendeieren 22-10 per 100 stuks.
EIERVE1LING SC1IAGEN, 8 Junl-
Aanvoer: 65.000 kipeieren f 3.10—3.90 per
10 stuks.
BROEK OP LANGENDIJK, 9 Juni.
\anvocr 60.000 ke. aardappelen. Schot-
«iche Muizen 7.20—7.80; drielingen 6.60—7.10
kleine 5.20—6.30; 8 kg. spercieboonen 56.—:
20 kg. snijbooncn 48.—; 2570 bos rabarber
56.70; S75 bos wortelen 5.306.20; (.30 st.
bloemkool 10—13.20; dito 2e soort 7.30.
De Texelsche Gemeenteraad maakt zoo
mogatyk jaarljjk» een uitstapje. Niet lang I
geleden heeft dat heel naar Amsterdam plaats
gehad en fchiphol is er nog maar nauwelijks
van bekomen.
Het vertrek geschiedde van het eigen
gemeentelijk luchtvaartterrein Texel, gelegen
in den polder Eyerland. Aan dit reisje pleegt
een lotingsceremonie vooraf te gaan, om uit
te maken, wie er thuis moet blijven teneinde
het Gemeente-bestuur als locoburgemeester
te representeeren. Deze Edelachtbare krijgt
behalve een prentbriefkaart tevens onthef
fing van den hoofdelijken omslag ter bestrij
ding der onkosten van het reisje.
Eerlijk is eerlijk!
Besturen is vooruitzien, in een auto, in
een Douglas en in een Gemeenteraad. En
daarop wezen speciaal die leden die met een
regenjas gewapend waren nog eens met na
druk, toen ze, nog boven Texel, de onweersbul
bij Schiphol zagen hangen. Doch op 't eiland
was 't toen nog stralend weer.
Een tot tevredenheid stemmend begin bleek
het rondje langs de kust van het zelf-bestuur-
de gebied, dat daar zoo lichtend en welvarend
lag te zonnen. Onooglijk kleine propjes wat
ten, de schapen met hun lammeren, hoope der
markte, op het groene biljartlaken. De dui
nen, grauwig en bruin, doen wat versleten
aan uit de lucht en van de meidoorn zie je zoo
alleen de voordeelen. De zee zorgt getrouw
voor een zuivere lijn, ter begrenzing van dit
belangrijk territoir. Het Marsdiep doet de
rest.
Van zoo'n hoogte lijken de menschen zoo
klein en allerlei onderscheidingen vallen weg:
niet alleen ten aanzien van het postuur, maar
ook in verband met hun intrinsieke waarde.
Ja, dat klinkt een beetje naar het munt
wezen, doch er wordt iets anders mee be
doeld. Kijk, ik ben nu bijvoorbeeld in Roosen
daal (N.B.) geboren. Deze plek, waar mijn
wieg eens stond, geeft mij geenszins aanlei
ding tot eenige trots of een gevoel van innige
verbondenheid, aangezien ik mijn eersten ver
jaardag en alle daarop volgende buiten Bra
bant vierde, ja, er zelfs nooit een voet heb
gezet anders dan om door de douane lastig te
worden gevallen over kleine, niet aangegeven
cadeautjes.
Maar dan de Texelaars! Zij, die op dit
eiland geboren zijn, spreien over den anderen,
die er ook wonen, als over „import", die zij
echter welwillend nog iets hooger schatten
dan de derde categorie, die zelfs niet op het
eiland woont.
„Zie eens aan," redeneert de Texelaar, van
zijn standpunt mild en logisch, „de wereld
zou natuurlijk dat weten we allemaal
er een heeleboel beter uit zien wanneer alle
menschen op '"exel geboren waren. Onder an
dere om reden van biologischen en ruimte
lijken aard kan dat nu eenmaal niet. Wij be-
hooren echter waardeering te hebben voor
hen, die althans trachten, dit verzuim te her
stellen, door zich op het eiland metterwoon
te vestigen. En degenen, die zulks door fa
milie- of andere dringende omstandigheden
niet kunnen doen, zullen verstandig handelen
door althans in de zomermaanden een poosje
op Texel te vertoeven. Wij zullen dan trach
ten ze bij te brengen wat in ieder mensch aan
Texelsche eigenschappen aanwezig behoorde
te zijn..."
Ziehier het geheim der Texelsche gast
vrijheid. Wandel gerust een huis binnen en
vraag een glaasje water, tien tegen een dat
u een kommetje schapenmelk wordt aange
boden. Dartel in gemoede over de landerijen
bij voorkeur ook in uw belang over wei
land; bouwland loopt aanmerkelijk zwaarder!
Bij elk contact met de bevolking wordt u
gewaar welkom te zijn.
Van die gastvrijheid getuigt ook de lange
reeks wrakken, gestrand aan de Texelsche
kust, waardoor zonneklaar wordt aangetoond
dat de gewoonlijk zoo verantwoordelijke zee
kapiteins door alle eeuwen heen toch bezwe
ken zijn voor de openhartigen roep der gast
vrijheid, die hun van de duinenkust als een
sirenenzang toeklonk, waar zij een bevolking
paraat wisten om hen te redden en te verzor
gen, zooals alleen een eilander dat met een
door hem zelf aan land gebrachten schipbreu
keling kan doen. En wat is ten slotte een
kapitein Jan van Oordt, die zijn laatste
jaren aan den wal slijtende niet vertellen
kan van dien storm uit het Zuid-Zuid-Westen,
die kwam aanzetten met een snelheid van
„Weest op uw hoede", waaraan steeds weer
stand was te bieden, behalve dien eenen keer,
de stranding op de Eyerlandsche gronden...
Het oppermachtig Texel past zoo best als
men het ziet in het licht van het Oera Linda-
boek, dat wonderlijk fantastische verhaal,
waarin dit eiland en de zee hoofdpersonen
zijn. Het volk, waarover gehandeld wordt zijn
de Frya's, bij wie het moederrecht geld. Aan
het hoofd staat een volksmoeder, die van een
burcht uit (den Burg!) in Texland (Texel!
En of!) het groote rijk van Oostzee tot Mid-
dellandsche zee bestuurt. Ja, hoe iemand dat
allemaal uit zijn duim wist te zuigen, maar
hij heeft dat ten slotte dan toch maar ge
daan...
Zoo voelt Texel zich met de heele wereld
op gbeden voet. Dat kan ook, want het heeft
de ambassadeurs van zijn goodwill ook aan
den vasten wal. Daaronder zijn wel en niet
geboren Texelaars. Onder de eerstbedoelde
groep behoort prof. Keesoni en de Texelaars
vinden het alleen een beetje jammer dat, toen
het helium bijna vloeibaar was, de hoogleeraar
niet toevallig voor vacantie naar zijn ge
boortegrond is gereisd, om daar de beroemde
proef te beëindigen.
En dan Jan Drijver, de secretaris van de
Nederlandsche Vereeniging tot behoud van
Natuurmonumenten in Nederland, wiens
groote boek: „Texel, het Vogeleiland"" en
daarnaast zijn talrijke artikelen voordrachten
aan het eiland mede groote bekendheid heb
ben gegeven. Drijver komt van den Hoorn en
daarin de buurt aan den Dennenrand staat
zijn zomerhuisje „de Merel", waar het zoo
goed is te toeven.
Van degenen, wier wieg niet op het eiland
stond en die toch voor dit gebied enorm veel
deden, moet dr. Jac. P. Thijsse het eerst
worden genoemd. In zijn Verkade-album, dat
„Texel" heet, schrijft hij in 1927:
Toen ik, nu zevenendertig jaar geleden, op
Texel ging wonen, werd ik oprecht beklaagd
door mijn Amsterdamsche vrienden en colle
ga's. Wat was er nu op zoo'n schapeneiland
te beleven Maar ik wilde spoedig een
Kort geleden is bij de uitgevers Bigot
en van Kossum N.V. te Amsterdam een
wel bijzonder aardig boekje verschenen.
De titel luidt „Wij wonen op een eiland",
en dat eiland Is Texel. Het handelt over
Texel en de Texelaars en de schrijver,
die zich noemt F. te Maire (achter welk
pseudoniem zich, naar wjj weten, een
bekend en zeer vooraanstaand Texe
laar verschuilt) weet zoowel leerzame
als origineele dingen van het eiland en
zijn bewoners te vertellen.
Wy laten hieronder een hoofdstuk uit
dit geslaagde boekje volgen. Wellicht
dat het voor vele lezers aanleiding is het
werkje van le Maire aan te schaffen.
„positie" hebben en nu kon ik kiezen tus-
schen Wormerveer, Texel en Sint Petersburg.
Mijn leven lang zal ik er mij over blijven
verheugen, dat ik Texel heb gekozen, en
al heb ik er maar twee en een half jaar ge
woond, Texelaar zal ik blijven."
Van de groote erkentelijkheid voor alles
wat hij in woord en boekvorm voor het eiland
heeft geuaan, bleek enkele jaren geleden,
toen dr. Thijsse de vogelfilms van den heer
Burdet des middags by de jeugd en 's avonds
voor de ouderen, die nog in zijn klas op de
mulo-school gezeten hadden, inleidde. Daar
was een contact en sfeer, zooals geen enkele
redenaar het ooit met Texel heeft.
Een andere figuur is de vogelcineast Bur
det, wiens komst het voorjaar brengt. Zyn
schuiltentje, een symbolische bergplaats van
onnoemelijk veel geduld, heeft op honderden
plekjes in Texels duingebied gestaan.
Jan Strijbos brengt met foto s en pen Texel
nader tot een breede schare van lieden, die
telkens weer op zijn producten aanvallen,
waaraan ook de Texelaar zyn vreugde heeft.
Ja, voor deze menschen behoorde het Ge
meentebestuur het instituut „eereburger" in
te stellen, al heeft Dr. Thijsse op Texel het
„Fienweit" en Burdet het „Hop", waaraan
hun namen voorgoed verbonden blijven. Maar
misschien zou de publieke meening op het
eiland, waarvan niemand weet wie ze vormt
en die een enkelen keer ook wel eens even
genadeloos als rechtvaardig is, deze heeren
het recht verleenen den titel „geboren Texe
laar, honoris causa" te voeren, waarbij dan
wel te hopen valt dat dezen dit zullen opvat
ten, zooals het bedoeld zal zijn: een blijk van
erkentelijkheid voor veel goeds, dat mocht
worden ontvangen.
Dat was iets over de menschen, die hier op
dit plekje Nederlandsche grond leven of er
mede verbonden zijn door goede herinnerin
gen, teruggrijpend in de rust en schoonheid
die op Texel door zijn enorme uitgestrekt
heid steeds zonder eenige moeite of inspan
ning te vinden zijn, hoe zeer ok het bezoek
toeneemt.
Maar zijn de vrienden aan den overkant na
hun jaariijksche visite vertrokken, dan blij
ven degenen weer over, die hier bchooren en
hun bestaan vinden. Het menschelyk geluk
kan op allerlei terreinen des levens worden
gevonden. Hier wonen lieden, van wie velen
het al een voorrecht achten juist op deze
plek op aarde te mogen verblijven, die zoo
onzegbaar aantrekkelijk is door rijn natuur
lijke en verscheiden rijkdom: schapen en vo
gels, groene weiden met blommige tuinwal-
len afgezet, dennen en duinen, slufters en
plassen, heldere luchten en wilde zeeën...
Een gebied, kostbaar door de beslotenheid
zjjner isolatie, van telkens weer verrassende
schoonheid onder het licht van eiken dag.
Zoo ligt daar dan het eiland Texel.
En op dat eiland wonen wij...
KINDER-PYAMA'5
tot en met maat 12, vanat 95 cent
Pracht sorteenng
KINDERJ ASJES,
maten 35 tot 110, vanaf f 148.
julianapark 22.
Een Spook op Zolder. Oorspronke
lijke Vlaamsche roman door Marcel Matthijs
Uitgave van Boekengilde „Die Poorte", Ant
werpen.
Het boek, dat den titel gegeven werd „Een
spook op zolder", is allerminst, wat men wel
licht geneigd zou zijn te denken, een sensa
tioneel product van een Vlaamschen auteur.
Integendeel, het is een bescheiden, zij het
uiterst raak opgezet verhaal van burgermen-
schen, die burger-ervaringen hebben, die ten
slotte op burgerlijke wijze afloopen. Maar de
kracht van Marcel Matthijs schuilt in het feit,
dat hij kans gezien heeft op onverbeterlijke
wijze menschen te teekenen. Menschen van
vleesch en bloed. Menschen zooals U en ik,
menschen die men lederen dag tegenkomt.
Hij schildert ze U uit. Raak en juist. Hij
maakt er geen typen van, doch figuren zoo
aanvaardbaar, dat ze voor U op gaan ryzen
in de bladzijden en dat het U al spoedig wordt
alsof ge hen reeds jaren gekend heeft.
Een voortreffelijk boekske. Een werkje, dat
men moet aanschaffen om er eenige uren
kostelijk van te kunnen smullen. Het is een
der beste producten van de Vlaamsche boe
kenmarkt, dié wij in tijden lazen.
Encyclopaedie voor Radio-luis
teraars. Uitgave van de N.V. Schuyt,
Baarn. Samengesteld door J. J. L. van Zuylen.
Prijs gebonden 2.50.
Ziehier, een uitgave die reeds lang in een
wel uiterst dringende behoefte dienen te voor
zien: een radio-encyclopaedie. Een vrij lijvig
foliant, met een schat van wetenswaardigs
en interessant» er in vergaard. En dat alles
met smaak, met kennis van zaken en begrip
voor beperking weergegeven. Als men in dit
boek begint te bladeren wordt ge direct door
een der onderwerpen geboeid. Men leest en
men leest door. En men geraakt in de ver
leiding om heel dit compacte deel te gaan
doorlezen, omdat er zooveel in staat, waar
ge wel eens van ter terzijde van gehoord
heeft, maar waarvan ge toch het rechte niet
wist.
Men vindt er, in de meest letterlijke betee-
kenis van het woord, van alles in wat op de
radio slaat. Zoowel uit technisch oogpunt als
uit artistiek. Men vindt de levensbeschrijving
van Guus Weitzel naast een technische uit
eenzetting van de samenstelling van een or
kest en een beknopte uitleg van de groote
muziekstukken, naast een schema.
naar
per pond
Gehakt
25 cent
Doorregen lappen
32 cent
Magere lappen
35 cent
Riblappen
40 cent
Rollade
40 oent
Roastbeef
45 cent
Baklappen
45 cent
Biefstuk
60 cent
Haas
65 cent
Keuzei
20 cent
Als reclame
j pond
Metworst plus
1/2 pond
Leverworst samen
voor
25 CENT
of 2 busjes Leverpastei
voo 25 cent.
Keizerstraat 40.
Tel. 278.
Wjj willen er dit van zeggen: iedere luiste
raar moet zich de uitgave van 2.50 getroos
ten en zich dit boek aanschaffen. Als men
het boek doorleest begrijpt men feitelijk niet
dat men er zoolang buiten gkund heeft. En
dat is eigenlijk het beste compliment, wat
wy bij deze verheugende uitgaaf kunnen
geven.
Dokter Bradl ey. Roman van Francis
Brett Young. Uitgave Van Holkema Wa-
rendorf N.V., Amsterdam. Ingenaaid 3.50.
Gebonden 4.50.
Een oude huisarts besluit, wegens z'n
hoogen leeftijd, zijn practijk over te doen aan
een opvolger en de jaren, die hem nog resten,
in landelijke rust door te brengen. Voor rijn
huis en practijk vindt hij een gegadigde;
alleen de nog uitstaande rekeningen moeten
nog besproken en overgedaan worden. Na
zyn laatste avondspreekuur, wanneer hij dus
voorgoed afgedaan heeft met zijn ambtelijk
leven, laat hij, gezeten in een oude gemakke
lijke stoel, zijn geheele leven voor zijn geestes
oog voorbij gaan. Hij doorleeft in gedachten
z'n vrij harde jeugd, zijn baantje als loopjon
gen en assistent ran een kwakzalver, een
soort wonderdokter, van wien hij een groote
mate van menschenkennis en een enorme
dosis anatomische kennis verkrijgt; zijn
latere, moeilijke studie in de medicijnen, zijn
gelukkig, maar kort huwelijk, de geboorte
van z'n zoon, die later, evenals zijn vader,
medicijnen gaat studeeren, maar nog jong
een schrikbaarlijken dood vond; hoe hij, nu
geheel alleen staande, zich geheel wijdt aan
z'n ambt, dat hem in hoofdzaak met de min
der met aardsche goederen bedeelden in con
tact brengt, maar waarin hij algemeele vol
doening vindt. Wel komen, door de armoede
van zijn patiënten en hun eigenaardige men
taliteit, waaraan hij zich geheel aanpast., rijn
financiën deerlijk in de klem en vertegenwoor
digt het bedrag van de nog te betalen reke
ningen een vrij aanzienlijk kapitaal.
De terugblik op rijn leen en rijn groote
mencshelijkheid doen hem besluiten, die vor
deringen niet aan den opvolger over te doen
en de patiënten niet lastig te laten vallen
met oude schulden.
Dit is, in 't kort, de inhoud van het zeer
eenvoudige, maar tevens zoo buitengewoon
boeiend en zuiver weergegeven verhaal.
Van regin tot einde spreekt uit dit boek
een groote menschenliefde, welke met het
klimmen der jaren en vermeerderen der be
zwaren niet afneemt, maar integendeel groeit
en steeds grooter wordt en rijn bloedverwan
ten, vrienden, patiënte,., kortom alles en
ieder omvat.
Geweldige sensatie of schokkende gebeur
tenissen zoekt men tevergeefs in dit boek.
Behalve de tragische dood van zijn vrouw,
het vreeselyke uiteinde van z'n zoon en de
tegenwerking en vijandschap van sommigen
zyner collega's, rijn er in het leven geen in
gewikkelde intriges of verbijsterende ver
wikkelingen; het gaat kalm daar heen, maar
juist de grot te vruchtbaarheid van dit
leven, in den waren zin des woords geheel in
dienst der menschheid doorgebracht en zoo
uiterst gaaf en subtiel weergegeven, maken
dit boek, boven vele anderen, zoo sympathiek
en werkelijk waardevol van inhoud en strek
king.
De lezer zal zich echter meermalen moeten
realiseeren, dat hier een medisch dokter met
langjarige practijk aan het woord is, die zelfs
in gedachten medicus blijft en in medische
termen denkt met, als gevolg een, overigens
niet hinderlijk, groot aantal medische vak
termen in den tekst.
In verband met het te houden scheidsrech-
ters-tournooi, dat gehouden zal worden op het
H.R.C. sportveld 9 Juli aanstaande, zyn de
scheidsrechters begonnen aan een aantal wed
strijden, om te trachten op deze wijze een goed
elftal op de been te brengen. Wij laten het elf
tal er even onder volgen, dat hedenavond half
acht in het veld komt..
W. Goudswaardt
L. J. J. Augustein A. C. Groen
L. de Snayor M. Blom G. S. Prins
W. Wieren H. W. Freeke J. C. Okkerse
L. de Haan Steenkist
Aanvang half acht
HAVEN VAN NTEt'WEDIEF:
Aangr' omen van Londen en vertrokken
naar Harlingcn Eng. s.s. „Groningen".
