DRIE MANNEN
;N PI
OL1FANTS-
MANNIN
ItaMal
Duitsch vliegtuig in België
verongelukt
EDGAR RICE
BURROUGHS
Voetbaltournooi voor adspiranten
te Wieringerwaard
Alkmaarsche
scheidsrechters
zegevieren
UUelïenneri
Criterium van Zandvoort
De sportdag te Nijmegen
Ronde van Os
De internationale zeilwedstrijden
Verwijdering van
geestelijken en nonnen
Morgan S» Roscue
DOOR
73.
Moordlust klonk uit de stem van de wrede
koningin. „Ik zal op je passen, Phoros",
schreeuwde zij, „en ook op dat meisje. Kom!"
Zg liep naar het hoofd van de tafel, pakte de
koning bij zijn oor en sleurde hem ruw weg
van zijn gasten. De koning van de jungle twij
felde er niet aan, of het meisje in kwestie was
Gonfala en dat de wrede koningin haar woede
op het meisje zou koelen, daarvan was hij
overtuigd. Tarzan verliet het raam en liep
langs de buitenkant van het paleis, terwijl hij
omhoog keek naar de tweede étage. Hij ver
moedde, dat daar de slaapkamers gelegen
waren. Gonfala werd daar ergens gevangen
gehouden. Hjj moest haar trachten te berei
ken, voordat Menofra haar gedachten ten uit
voer had kunnen brengen. Tegen de muren
groeide een grote wilde wingerd. Tarzan on
derzocht de takken eens even en trachtte na
te gaan, welke sterk genoeg waren om zijn
gewicht te dragen. Eindelijk had hij een dikke
stam gevonden. Voldaan, dat deze hem kon
houden, begon hij zonder eenig gerucht te ma
ken, naar boven te klimmen. Vlak bij een open
raam hield hij stil en luisterde, terwijl zijn
gevoelige reukorganen de verschillende geuren
trachtten te onderscheiden, die uit het ver
trek kwamen. Binnen sliep een man!
De door de Voetbalvereeniging „Wieringer-
waard" georganiseerde voetbalwedstrijden
voor adspiranten zijn uitstekend geslaagd.
De keilne voetballers hadden op het luwe
sportpark weinig last van den Zuid-Wester
wind.
De eerste wedstrijd, welke het, vrij talrijke,
publiek te zien kreeg was:
WIERINGERWAARD aSUCCES a 1—5.
Succes bleek al dadelijk sterker. De spe
lers waren, over het algemeen, zwaarder ge
bouwd en schoten zuiverder.
Bovendien bleek duidelijk, dat de Succes-
adspiranten beter getraind waren.
Toch hebben de W.waarder-adspiranten
kranig partij gegeven; dat het met den stand
15 eindigde, was te wijten aan eenige „sof-
coals" bij W.waard.
De keeper van W.waard, H. Lak, was voor
dezen wedstrijd een stukje te klein!
De scheidsrechter, de heer KI. Schenk, leid
de correct.
De tweede wedstrijd:
B.K.C. a—SCHAGEN a.
bracht een 10 overwinning aan de Schage-
naars; o.i. verdiend.
De kranige middenvoor van Schagen, Jn.
Kater, wist de meerderheid, door een mooi
doelpunt, uit te drukken.
Overigens hebben wij de B.K.C.-adspiranten
wel eens beter zien spelen.
Scheidsrechter Woestenburg leidde keurig.
Daarna mat Wieringerwaard haar krachten
tegen de B.K.C.-ers.
Ook nu bleef B.K.C. in de minderheid. Nog
vóór de rust slaagde P. Blaauboer erin de lei
ding aan W.waard te geven, waarna Geertse-
ma, met een keurig schot in den hoek onbe
reikbaar voor den doelman den stand op
20 bracht.
Na de rust redde B.K.C., door een keurig
doelpunt de eer (21).
Scheidsrechter KI. Schenk leidde wederom
goed.
De laatste wedstrijd' van dit tournooi was
de kamp tusschen
SUCCES a—SCHAGEN a 3—0.
In dezen wedstrijd was Succes overwegend
sterker. Al spoedig scoorde Piet Wigbout, een
aardig spelertje, voor de Wieringers (10).
Na de rust wisten de Wieringers hun meer
derheid door 2 goals nader uit te drukken.
Voor het doel speelden de grootere Succes-
adspiranten wel eens wat al te forsch tegen
hun lichtere tegenstanders.
Het was dan ook zeer juist, dat scheidsrech
ter Woestenburg voor een onregelmatigheid
voor het doel aan Schagen een penalty toe
kende.
De strafschop werd echter tegen de paal ge
schoten. De in het veld terugspringende bal
werd door Schagen ingeschoten, maar op keu
rige wijze door den Succes-doelman gestopt.
(Daar kunnen de „grootere" sportbroeders
iets van leeren!)
Van 11 uur tot laat in den middag toe heb
ben de Noord-Hollandsche scheidsrechters
elkaar gisteren bekampt.
Daar waren 2 Zaansche elftallen, één uit
Drechterland, één uit Alkmaar en één uit
Den Helder, en allen zonder uitzondering heb
ben gezwoegd en gewerkt als paarden om
een jaar lang tegen hun collega's uit andere
steden te kunnen zeggen: „Wij voetballen
toch lekker beter dan jullie". Want met deze
sportieve na-ijver is de aardige sfeer, waarin
het scheidsrechterstournooi gisteren op het
Helder-terrein werd verspeeld, goed getee-
kend.
Zaandam houder-af.
Verleden jaar waren het de Zaansche refe-
rees, die met de eer gingen strijken, ditmaal
waren het de Kaasstedelingen, die na uiterst
spannenden strijd Zaandam en Den Helder in
den eindspurt hun hielen lieten zien.
Met 3 gewonnen wedstrijden en één gelijk
spel tegen Den Helder gingen de Alkmaar-
ders fier aan den kop, gevolgd door Zaan
dam en Den Helder, die ieder 5 punten be
haalden. Den Helder bleef ook ongeslagen,
maar tegen de beide Zaansche ploegen
brachten de Helderschen het niet verder dan
een gelijk spel, terwijl daarentegen Alkmaar
in de beide ontmoetingen zegevierde.
De aardigste wedstrijden
waren ongetwijfeld AlkmaarDen Helder en
Den HelderZaandam.
Vooral de eerste, waarbij eenmaal de Noor
delijken een kostbare 20 voorsprong kregen
dank zij de formidabele schutterskwaliteiten
van een Freeke en een Goudswaard. Na de
rust echter waren de bordjes verhangen, en
hoe doelman Wit zich ook weerde, het werd
3 minuten voor tijd toch nog gelijk.
Bij ZaandamDen Helder vielen geen doel
punten, maar dat kwam dan ook doordat de
Heldersche doelman een penalty uit zijn doel
ranselde. Toch verdiende hij hiermede niet
den trotschen titel van „de beste keeper",
want die eer viel te beurt aan den Zaan-
schen doelman.
Alkmaar winnaar!
Alkmaar had nu door dit gelijke spel van
haar concurrenten slechts gelijk te spelen te
gen de collega's uit Drechterland. Het werd
zelfs een 20 overwinning, waardoor ze dus
de eerste plaats bereikten.
Zoo kwam om pl.m. half vijf het einde van
dit aardige, goed geslaagde scheidsrechters
tournooi, waarna de heer De Snayer de prij
zen uitdeelde.
De uitslagen luiden:
Zaandam 2Alkmaar
DrechterlandZaandam 2
Zaandam 1Drechterland
AlkmaarDen Helder
Alkmaar—Zaandam
DrechterlandDen Helder
Zaandam 1Den Helder
Zaandam 2Den Helder
Zaandam 1Zaandam 2
AlkmaarDrechterland
le prijs: Alkmaar.
2e prijs: Zaandam
3e prijs: Den Helder
(2e en 3e prijs na loting.)
0—4
3—1
1—0
2—2
1—0
0—1
0—0
0—0
2—0
2—0
Ab Bosma, uit Opmeer, heeft na een ver
blijf van een maand zijn eersten wedstrijd in
ons land gereden tusschen de beroepsrenners
en onafhankelijken. Zaterdag in het criterium
van Zandvoort, waaraan door alle Nêderland-
sche wielercracks werd deelgenomen, heeft hij
een buitengewoon succesvol entree gemaakt.
Nog wat meer kilometers „in de beenen" en
hij zal zich met succes kunnen meten met
routiers van klasse als Brespenning, Van Am
sterdam, Middelkamp, Valentijn, Demmenie en
de vele anderen.
Aan zijn rijden was het te Zandvoort voor
een groot deel te danken, dat de wedstrijd
interessant werd. Nadat reeds vrij spoedig
Braspenning, Rijneveld, Motke en Houtzeel
de leiding hadden genomen, toog Albert in
gezelschap van Zwartepoorten, Banken en
Valentijn ten aanval. Toen ook Schulte, die
korten tijd later opgaf, in gezelschap van
Van Amsterdam en Demmenie naar den kop
gingen werd een kopgroep van negen renners
verkregen.
Korten tijd later konden ook Middelkamp
en Bakker zich daar nog aan toe voegen.
Tactiek.
Toen begon echter de tactiek een hoofd
rol te spelen. Van die elf poogden de favorie
ten zich af te scheiden. En juist op het mo
ment dat Bosma zich even van den kop liet
afzakken, nadat hij daar zijn portie had ge
trokken, demarreerde. Middelkamp, Braspen
ning, Van Amsterdam,Valentijn, Demmenie en
Banken konden juist meespringen. Maar
Bosma, die aan het wiel bij Motke zat, moest
met Bakker, Houtzeel en Rijneveld toezien,
dat de kleine afstand met de koploopers niet
te overbruggen was.
Even bleven de vijf gelosten bij een groepje
zitten, die zij hadden gedubbeld. Dan her
stelde Bosma zich weer meesterlijk en sprong
weg met enkel Motke aan zijn wiel. Dat was
vier ronden voor het einde. Zelden zagen wij
een jong renner zich zoo herstellen. Ziender-
oogen liep hij weer op de leiders in. Motke
wilde even een teug drinken nemen, tien me
ter raakte hij los van Bosma. Toen dacht hjj
weer aan het snelle wiel van den Opmeerder
te springen. Het was niet meer noodig. Ab
was onbereikbaar geworden en legde de laat-
ronden alleen af om kort na den kopgroep te
arriveeren als zevende. Een prestatie, die heel
hoog aangeslagen mag worden.
Bosma zal er komen.
Als de overige Nederlandsche sportpers nu
ook zijn keurig werk maar gezien heeft en
zich niet enkel blindstaarde op Bras, Van
Amsterdam, Middelkamp, Valentijn of één
der anderen. Want naast Braspenning was
Bosma de man, die het criterium van Zand
voort tot een levendigen wedstrijd maakte.
Wij hebben juist naar hem gekeken, omdat
hij één der meest belovende jonge renners is
die ons land momenteel heeft.
De uitslagen van 'de hedenmiddag gehou
den wielerwedstrijden op het Circuit van
Zandvoort luiden als volgt:
Amateurs: 1. M. J. Jansen, 1 uur 26 min.
33 sec.; 2. H. Bloem; 3. Jaap Engel; 4. H.
Hoek; 5. G. Werdler; 6. M. C. Segaar; 7. C.
de Groot; 8. C. Best; 9. C. Smits; 10. P. C.
Kors; 11. C. Joosen en 12. J. Van Vliet.
Professionals en onafhankelijken: 1. J.
Braspenning, 2 uur 13 min. 11 sec.; 2. A. van
Amsterdam; 3. Th. Middelkamp; 4. J. Dem
menie; 5. C. Valentijn; 6. J. Banken (D.);
7. A. Bosma; 8. Motkee; 9. C. Bakker; 10.
L. Houtzeel; 11. J. Rijneveld; 12. G. v. d.
Ruit; 13. W. Reuter; 14. A. Overweel; 15.
Peperkamp.
Gisterenmiddag is te Nijmegen het nieuwe
sportpark geopend, waarbij ook wielerwed
strijden waren georganiseerd.
De uitslag der sprint luidt:
1. Derksen (Oud-Alcmaria.), 2. Pronk
(Heiloo), terwijl in den tandemwedstrjjd over
2000 m EvertSPronk tweede werdén.'
De uitslagen van de profs luiden:
1. v. Amsterdam, 2. Braspenninx, 3 Grif
fioen, 4. A. Bosma (Opmeer).
De zeilwedstrijd Hoek v. Holland—Ostende,
welke gisteren gehouden is, heeft het volgen
de resultaat gehad:
Open klasse: 1 Zeeard (Bruynzeel), 2 Co-
rabia 2 (Mr. Kars), 3. Boekanier (W. Ruys
Bzn.).
Kruiser-klasse: 1. Boekanier (W. Ruys
Bzn.).
Verder waren er geen jachten aangekomen.
De wedstrijd H. v. HollandDover gaat
niet door, terwijl ook de strijd DoverDen
Helder niet doorgaat.
In plaats daarvan komt de strijd Ostende
Den Helder, waaraan 3 te Ostende aangeko
men jachten deelnemen.
Voor de oogen van het Koninklijk
gezin.
Tijdens een demonstratie door een esca
drille Duitsche vliegtuigen, is het toestel van
kapitein Wilde verongelukt bij het uitvoe
ren van een z.g. tonneau, welke manoeuvre
bestaat in den langzamen roll, d.w.z. een
manoeuvre, waarbij de bestuurder zijn toe
stel, recht vooruit vliegende, langzaam om
zijn lengte-as laat wentelen.
Kapitein Wilde werd aan beide armen en
beenen en het hoofd gewond. Hij is naar het
militair hospitaal in Brussel overgebracht,
waar hij later is overleden.
Het ongeluk geschiedde tijdens een inter
nationale. demonstratie van de militaire
luchtvaart, ter gelegenheid van den 23sten
verjaardag van de Belgische luchtvloot. De
demonstratie werd bijgewoond door koning
Leopold en prinses Josephine-Charlotte, als-
paede door den Belgischen minister van
landsverdediging, generaal Denis, de leden
van het diplomatieke corps, generaal Vuille-
min, den commandant van de Fransche
luchtmacht, maarschalk Sir Cyrill Newhall,
commandant van de Britsche luchtmacht en
generaal Milch, commandant van de Duit
sche luchtmacht.
Aan de betoogingen namen Belgische,
Fransche, Engelsche, Duitsche en Zwitser-
sche vliegers deel.
Nazieregiem in Oostenrijk naast
al hun goederen.
- De nationaal socialistische autoriteiten
gaan methodisch voort met de verwijdering
van geestelijken en nonnen uit het onder
wijs en de ziekenhuizen. Iedere week wor
den nieuwe kloosters en nieuwe katholieke
instellingen overgedragen aan de partijorga
nisaties. Geleidelijk wordt ontslag verleend
aan nonnen uit de ziekenhuizen, waar zij
worden vervangen door leeken. Reeds in
den herfst van het vorige jaar, waren tal
rijke nonnen uit Oostenrijk vertrokken,
aangezien het recht om onderwijs te geven
haar was ontnomen.
De Jezuiten, zijn reeds geëmigreerd naar
kloosters in het buitenland. De directeur
van het Schottengvmnasium, dat. een we
reldvermaardheid bezat, heeft thans de
leiding over de keuken van het klooster,
welke taak hij opgeruimd verricht Heli
Benedictijnenklooster Krems is veranderd
in een Ordenburg. De monniken, die gear
resteerd waren, zijn allen, op twee na, op
vrije voeten gesteld. De Franciscanen van
Salzburg,w ierk looster kortelings is op-
geëischt door den staat, zijn thans ge
ïnstalleerd in het Benedictijnenklooster in
Salzburg. Men denkt, dat de Capucijnen
zeer binnenkort hun klooster van den Ka-
puzinenberg bij Salzburg zullen moeten
ontruimen.
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch van
2
De afkeer die Louise van Schenk had, prik
kelde O'Malley's nieuwsgierigheid en hij be
studeerde het grove gelaat van den effecten
man. Hij ving daarbij een blik op uit de door
dringende donkere oogen, die iets priemends
had en den jongen Ier uitermate prikkelde.
Een oogenblik beantwoordde hij dien; uitda
gend en lang genoeg om een flauwen geamu-
seerden glimlach op het papperige gezicht'te
voorschijn te roepen. Onmiddellijk voelde
O'Malley dat hij iemand voor zich had, die
in elk opzicht een tegenstelling met hem
vormde. Straks, tijdens het diner, had hij on
bewust alleen den befaamden geldman in hem
gezien en aan zijn persoonlijheid niet de min
ste aandacht geschonken. Maar nu wist hij,
dat hij evenmin als Louise met Schenk op had.
Toen ze binnentraden had Chesters blik het
gezicht van zijn dochter gezocht. De droef
geestige, verlangende uitdrukking, die altijd in
zijn oogen was, als ze op haar rustten, had hg
ook nu nauwelijks teruggedrongen en ook zijn
harde, brutale stem werd onwillekeurig zach
ter.
Wel Louise, Sam en ik hebben ons slaap
mutsje op en zouden juist naar bed gaan. En
Jij?
Ik denk hetzelfde te doen.
Ze ging naar hem toe, kuste hem op den
wang en gaf Schenk een hand. Een oogenblik
later wenschte ze het heele gezelschap goe
den nacht en verliet de kamer.
Nog bleef O'Malley bjj de twee andere
mannen praten. Toen belde Chester om Ba-
tes, den butler. Even later gingen ze alle drie
naar hun kamers, terwijl Bates beneden alles
sloot.
O'Malley kleedde zich langzaam uit; hij
had nog niet veel zin naar bed te gaan, het
was nog zoo warm. Maar hij draaide toch het
licht uit, zette een stoel voor het raam,
ademde de zachte geuren in, die uit den tuin
opstegen en bleef zoo een tijdje wakend zit
ten droomen.
Langzamerhand werd het echter koeler en
hij besloot in bed te stappen, maar hg werd
zich bewust dat hij veel minder slaperig was
dan toen hij naar boven was gegaan en zijn
hoofd was vol van allerlei dooreenwoelende
gedachten. Hij stond weer op, schoot in een
kamerjapon en ging weer naar het raam,
doch zag buiten iets, dat hem weerhield zich
uit het venster te buigen, zooals zijn plan
was. Hij meende een lichtere plek tusschen
het gebladerte te ontwaren en zijn oog bleef
daarop eerst onbewust rusten; toen zag hg
die plek bewegen, dichter naar het huis toe
komen en even later kon hij duidelijk onder
scheiden, dat het een gezicht was. Beneden
stond iemand naar het huis te staren!
O'Malley keek onbewegelijk toe en trachtte
ook maar het geringste geluid van beneden
op te vangen. Nu was de gestalte zoo dichtbij
gekomen, dat hij vanuit het raam het hoofd
niet meer zien kon, doch een moment later
vingen zijn gespitste ooren een geluid op als
het krassen van nagels over een ruwe opper
vlakte.
Zijn vlugge verbeelding deed hem dadelijk
een mogelijke verklaring aan de hand.
Oppassend in het halfduister een botsing
met de meubels te vermijden, sloop hij naar
de deur, opende die zachtjes en stond op het
bovenportaal. Hier brandde een zwakke
nachtlamp en bij het schijnsel daarvan vond
hij zjjn weg naar de trap. Zijn kamerjapon
om zich heen slaand daalde hij deze af en
liep op zijn teenen door de in duisternis lig
gende groote hall beneden naar de deur van
de bibliotheek. Want in de richting daarvan
was de gestalte daarbuiten verdwenen.
Zijn knie stootte tegen een stoel en hij
bleef een oogenblik staan, zoowel om de pijn
lijke plek te wrijven als om beter te kunnen
onderscheiden bij het flauwe geglimmer dat
van bovenaf nog hier doordrong.
Nu zag hij de deur van de bibliotheek en hij
wilde er zich juist heen begeven, zoo geruisch-
loos mogelijk voortgaande, toen hij daarach
ter eenski ps een gedempt heesch gefluister
hoorde, te zacht om te worden verstaan of
om het geluid te herkennen, hoe onbewegelijk
hij ook bleef staan en hoe scherp hij ook
luisterde. Daarop volgde een plotseling schui
felende beweging. Tusschen de zware gordij
nen, die de deuren afs'oten en die nu iets
vaneen geschoven waren, drong een flauwe
lichtstraal, die even snel weer verdween als
rij verschenen was. Daarop volgde een paar
haastige voetstappen op den parketvleor, het
geluid van een slag en de bons van iets
zwaars, dat op den grond neerviel.
Het gebeurde alles in een oogwenk en
O'Malley wachtte geen seconde meer. Als een
pijl schoot hij tusschen de gordijnen door.
Hoe donker het ook in de bibliotheek was,
hij merkte direct beweging verderop in den
uitersten hoek der kamer, evenals een be
weging dichterbij. Maar voordat hij stilstaan
kon om zich rekenschap te geven van wat
er geschiedde, kwam hij in hevige botsing
met een man, die vlak bij den binnenkant
van de deur stond.
Onvast op rijn beenen door den schok ging
hij half overstag en voelde zich het volgende
oogenblik door iets zwaars omhuld, terwijl
een paar stevige armen de zijne naar omlaag
drukten en hem daarop nog vaster in dien
geheimzinnigen mantel wikkelden.
De jonge Ier kronkelde zich als een aaï en
probeerde in een natuurlijk instinct van zelf
behoud zich los te werken. Bij die pogingen
kwam rijn voet in aanraking met het been
van den man, die hem in bedwang hield,
waarop een scheurend geluid volgde en het
rinkelen van gordijnringen. Toen viel hjj op
den grond, maar sleepte in zijn val zjjn aan
valler en het gordijn met zich mee.
Hij kwam op rijn rug neer en de ander lag
bovenop hem. Zijn hoofd bonsde tegen den
houten vloer; een oogenblik was hij ver
doofd en snakte >naar adem. Toch, eerst
zwakjes, maar daarna met meer kracht, wor
stelde hij om zich van de hem omklemmende
armen te bevrijden. Plotseling lieten deze
echter uit zichzelf los, hij hoorde roepen en
er scheen licht door het over hem heen ge
worpen gordijn.
Daarop werd dit met een ruk van zijn
lichaam getrokken, waarbij hij om en om
rolde en weer op zijn rug terecht kwam, sta
rende in een kring van booze en dreigende
gezichten.
Vlak boven zich zag hij Sam Schenk, daar
naast stond Chester en aan den anderen kant
Bates, de butler.
Zoodra de die zagen wie hij was, maakten
de kwaadaardige nieuwsgierigheid in hun
blikken plaats voor stomme verbazing. Sam
Schenk deed een stap terug en buiten zich
zelf van verblufdheid riep hrj:
Hemel-nog-toe! Het is O'Malley!
De jonge Ier krabbelde overeind.
Zeker, het is O'Malley! hijgde hjj,
maar waar is de kerel die me te pakken had
en me in dat ding wikkelde?
Wei, dat was ik, barstte Schenk uit. Ik
hoorde hier geluid en kwam naar beneden om
te onderzoeken wat het kon zjjn. Toen ik hier
kwam glipte er net iemand uit de open
staande deur. Daarop hoorde ik beweging in
de hall en even later stormde jij door de deur.
In het donker hield ik je voor een mede
plichtige en greep je beet, om tenminste één
van het stel te pakken. Het spijt me kolos
saal, O'Malley!
Door het raam! stiet Chester uit. Gena
dige hemel!
Hij keerde zich bliksemsnel om en stoof
naar den versten hoek van de bibliotheek,
waar hij een gordijn oprij schoof, dat een
zware brandkast verborg. Hjj pakte de kruk,
draaide er aan en liep toen, met een zucht
van verlichting, weer op de anderen toe.
Godlank, er heeft niemand aangezeten,
zei hij. Maar Schenk, weet je hoe die kerel er
uit zag? Zou je hem eventueel herkennen?
Schenk schudde zijn groot kaal hoofd.
Het was te donker, verklaarde hij. Het
eenige wat ik zien kon was, dat hjj lang was
en donkere kleeren droeg.
O'Malley dacht snel even na en vertelde
toen, dat hjj niet had kunnen slapen en een
boek uit de bibliotheek had willen halen om
te lezen.
Maar toen ik beneden aan de trap was,
vervolgde hij, hoorde ik geluid hier en storm
de naar binnen, om te zien wat er aan de
hand was. En meteen wierp Schenk zich op
mij.
De anderen begonnen te lachen.
Gelukkig was er niets bjjzonders. O'Mal
ley, merkte Chester op met een stem die dui
delijk verried hoe opgelucht hjj was. Je
hebt je toch niet bezeerd, hoop ik?
Alleen een opstopper van een van de
zware stoelen uit de hall, antwoordde O'Mal
ley luchtig.
Nu, dat had slimmer gekund, lachte zijn
gastheer en hjj ging voort: We zullen Bates
hier maar als schildwacht zetten voor de rest
van den nacht, dan kunnen we in den ochtend
de politie van het gebeurde op de hoogte stel
len.
O'Mahey liep de bibliotheek door naar de
glazen deuren, die op een kier stonden. Vlak
bjj het slot was een stuk glas netjes uitgesne
den, maar het slot zelf was onbeschadigd.
Een oogenblik staarde hjj in den donkeren
tuin en dacht na over de kansen van een ver
volging. Maar dat had geen zin meer; er was
al te veel tijd verloopen en bovendien werd
er niets vermist.
Wordt vervolgd.)
