PRINS BERNHARD
aan boord van de „Oranje
op Indië
DE WERELD
Postvlucbten
woorden
DRIE MANNEN
Noordholland paraat voor
luchtbescherming
Steekpartij in de Jordaan
Amerikaanscbe leger moet
staking beslechten
Nieuwe brief aan
't Duitsche volk
Geen Duitsche soldaat
staat in Italië
in_weinig
99
Glorieuse proeftocht van Neer-
lands trots. Het motormailschip
Oranje overgedragen aan de ree-
derij.
GOEDE GANG VAN ZAKEN IN DEN
SCHEEPSBOUW VERHEUGEND
TE EKEN.
Niemand minder dan Z.K.H. Prins
Bernhard was Zaterdag aan boord
van de „Oranje" toen dit motormail
schip door de reederij werd overge
nomen en zijn eerste officieele proef
vaart deed.
De trots niet alleen van de reede
rij, doch van het geheele land en
van Amsterdam in het bijzonder,
vaart thans onder de vlag van de
„Nederland", welke maatschappij
met het doen bouwen en in dienst
stellen van dit schip, den afstand
tusschen moederland en koloniën
ook langs den zeeweg weer belang
rijk heeft verkort.
Het vertrek.
Begunstigd door mooi zomerweer vertrok
het schip 0111 10 uur van de Javakade. Kor
ten tijd voor het vertrek arriveerde Z.K.H.
Prins Bernhard per auto om door deelne
ming aan den officieelen proeftocht blijk
te geven van zijn hooge belangstelling voor
het nieuwe schip. Hij was vergezeld door
zijn adjudant, kapitein J. K. H. de Roo van
Alderwerelt.
Er waren verder verschillende autoritei
ten uit hofkringen, terwijl wij voorts op
merkten verschillende ministers en oud-mi
nisters, gezanten, commissarissen der Ko
ningin, den burgemeester van Amsterdam,
de chef van den marinestaf, vice-admiraal
J. T. Furstner, commandant der marine,
schout bij nacht H. Jolles, de inspecteur ge
neraal van het loodswezen, vice-admiraal N.
J. Laer, H. Nieuwenhuis, directeur van de
K.N.I.L.M., A. Plesman, directeur van de
K.L.M., de waterschout van Amsterdam, vi
ce-admiraal L. J. Quant, de chef van den
generalen staf, luitenant-generaal I. IJ.
Reynders, de commandant der Marinemid-
delen te Amsterdam, kapitein ter zee N. A.
Rost van Tonningen. prof. dr. ir. F. A. Ve-
ning Meinesz, de commandant van het le
ger des heils, Bouwe Vlas, de voorz. van de
Kon. Ver. „Onze Vloot", N. van Zalinge, en
vele anderen.
Tijdens de vaart door het N'oordzeekanaal
nam de Prins met groote belangstelling het
schip in oogenschouw, waarbij hij door den
heer J. F. van Hengel werd rondgeleid. Even
als de vorige maal, toen de „Oranje" uitvoer
voor de driedaagse,he technische proeftóClit,
bestond er van de zijde van het publiek
groote belangstelling, töèïi het trotsche schip
door 't IJ voer. In de Amsterdamsche haven
hadden verschillende gebouwen gevlag en
waren vele schepen gepavoiseerd.
Te elf uur passeere de „Oranje" de Ilem-
brug en te kwart voor éen lag het schip in
de sluis te IJmuiden, waar eveneens groote
belangstelling van de zijde van het publiek
bestond.
De reederijvlag wordt geheschen.
Toen het schip zich buiten de pieren in de
open zee bevond, en alle genoodigden zich
op de bovenste dekken hadden verzameld,
werd de vlag van de Nederlandsche Scheeps
bouwmaatschappij vervangen door die van
de reederij. Uit eenige honderden kelen steeg
een hartelijk gejuich op.
Na deze officieele overdracht vereenigden
de gasten zich aan een lunch, in de drie
groote eetsalons van het majestueuze schip.
Tijdens dezen maaltijd hield de directeur
der Nederlandsche Scheepsbouwmaatschap
pij, de heer D. Goedkoop Dzn., een rede,
waarin hij allereerst uiting gaf aan zijn
dankbaarheid, dat Prins Bernhard dezen
proeftocht heft willen meemaken. Ook richt
te spr. tot de aanwezige ministers woorden
van groote waardeering.
Als lid der directie van een scheeps
werf zoo merkte de heer Goed
koop op krijgt men zoo dikwijls
complimenten over een gebouwd
schip, en bij zulke gelegenheden
voelt men de behoefte, die waardee-
rende woorden over te brefigen 'aan
de menschen, die eigenlijk bet schip
bouwen. De lof, die de directie soms
hoort, komt een groote groep man
nen toe, een groep, waaronder velen
behooren, die nooit naar voren ko
men. Werkende op kantoor, teeken
kamer, of oo de werf. Die geheele
groep mannen van de N.S.M. zou
spr. gaarne den grooten dank der di
rectie willen brengen voor de toe
wijding die zij bij den bouw van de
„Oranje" toonden.
Na den heer Goedkoop sprak de heer Van
Hengel, directeur \an de Stoomvaartmaat
schappij Nederland. Zich richtende tot den
heer Goedkoop, zeide spr., dat hij zich gaar
ne kwijt van de taak den bouwer van het
schip en zijn naaste medewerkers in de eer
ste plaats geluk te wenschen met de presta
tie, welke zij met dit schip hebben geleverd,
een prestatie welke voor de maatschappij
„Nederland" slechts de bevestiging is van
de bij haar bestaande wetenschap, dat de
hr. Goedkoop en zijn medewerkers bewezen
hebben een eereplaats in de Nederlandsche
scheepsbouwnijverheid volkomen waardig te
zijn.
Mede tot de redenen waarom dit schip
zoo in het brandpunt van de belangstelling
kwam, moge zeker wel gerekend worden het
feit, dat het den naam „Oranje" draagt en
dat het H.M. de Koningin behaagde het
schip op 8 September 1938 te water te la
ten, terwijl Hare Majesteit nog dezer dagen
op i Juli van haar groote belangstel
ling deed blijken door haar bezoek aan het
gereed zijnde schip, feiten waarvoor wij
uitermate erkentelijk zijn. En juist tenge-
\olge van het feit, dat wij het schip den
naam „Oranje" konden geven, konden wij
ook dankbaar de geboden gelegenheid aan
vaarden, in de betimmeringen van de pas
sagiersruimten van dit schip, op beschei
den wijze onze gevoelens van hulde en die
pe erkentelijkheid aan den roemrijken en
zegenrijken stam der Oranjes en onze ver
eering voor ons dierbaar vorstenhuis tot
uitdrukking te brengen.
Spr. bracht woorden van dank aan hen,
die tot het bereiken van dit doel hebben
medegewerkt.
De minister spreekt.
Vervolgens hield de minister van econo
mische zaken, mr. M. P. L. Steenberghe een
korte toespraak, waarin hij wees op de be-
teekenis van den scheepsbouw in het alge
meen en op den bouw van een schip als de
„Oranje" in het bijzonder.
De minister stelde vervolgens het belang
van goede verbindingen tusschen Nederland
en Indië in het licht, die het hunne bijdroe
gen tot de bevordering van de economische
betrekkingen tusschen beide gebiedsdee-
len.
Tenslotte noemde mr. Steenb'êrghe den
relatieven goeden gang van zaken in de
scheepvaart een verheugend teeken in som
bere tijden als deze.
Man brengt zijn vrouw ernstige
verwondingen toe.
Omstreeks half negen gisteravond heeft
in de tweede Egelantiersdwarsstraat een
22-jarige meubelmaker zijn vrouw, die on
geveer van denzelfden leeftijd is, met een
mes een diepe steekwond toegebracht in
het onderlichaam. Het was buren reeds ge-
ruimen tijd bekend, dat er tusschen de bei
de jongenienschen oneenigheid heerschte.
Dikwijls hadden zij ruzie en ook gister
avond kwam het tot een woordentwist, die
ten slotte zoo hoog liep, dat de man zijn
echtgenoote met een mes te lijf ging met
liet reeds vermelde noodlottige gevolg. De
buren, die reeds vermoedden, dat het deze
keer niet bij een woordentwist was geble
ven, verschaften zich toegang tot de wo
ning, waar zij de vrouw op den vloer za
gen liggen en den man in nerveuzen toe
stand aantroffen. Zij verzochten hem mee
te gaan naar het politiebureau Marnixstraat
waaraan hij gewillig gevolg gaf. Na voor-
loopig verhoor is hij aldaar ingesloten.
De G.G.D. vervoerde de vrouw naar het
Wilhelminagasthuis waar zij is opgenomen.
Kringvorming en intercommu
nale samenwerking.
Ook de uit een luchtbeschermingsoogpunt
zoo belangrijke provincie Noord-Holand zal
binnen enkele dagen redelijk paraat zijn.
In aansluiting aan het vroegere te aan
zien van andere deelden der provincie ge
pleegd overleg hebben Maandag 10 en Dins
dag 11 Juli j.1. besprekingen plaats gehad
met de autoriteiten van ruim 75 gemeenten
in het midden en oosten tan Noord-Holland
De burgemeesters hebben daarbij toegezegd
zorg te zullen dragen, alle materiaal, dat
noodig werd geacht, zonder verwijl aan te
schaffen. De besprekingen hebben plaats
gehad in de gemeenten Zaandam, Alkmaar
Medemblik, Hoorn en Punnerend.
Met het oog op de intercommunale samen
werking heeft de commissaris der Koningin
zeven kringen gevormd, terwijl de burge
meesters van Haarlem, Alkmaar, Den Hel
der, Hoorn, Zaandam, Punnerend en Hil
versum zijn uitgenoodigd de leiding van
de voor deze regeling noodige beprekingen
te nemen.
Aan het moeilijke vraagstuk van de ver
zorging der gewonden zal daarbij bijzondere
aandacht worden gewijd.
Toestand in Minneapolis wordt
steeds slechter.
Burgemeester Leach van Minneapolis heeft
te kennen gegeven de hulp van het leger te
zullen inroepen, indien niet spoedig 'n ein
de komt aan de ongeregeldheden en het
bloedvergieten naar aanleiding van 't con
flict in de werkverschaffing.
Gouverneur Stassen heeft er in toegestemd
te trachten een vreedzame regeling tot stand
te brengen. Hij zal. een conferentie houden
met vertegenwoordigers der WPA (werk
verschaffing, vertegenwoordigers van de ar
beiders en de leiders van maatschappelijk
liulpibetoon.
De staking gaat tegen een bepaling van
de nieuwe federale wet, waarbij het loon
der arbeiders in de werkverschaffing voor
een werkmaand van 130 uren gesteld wordt
op hetzelfde bedrag als vroeger voor 55
uren werd betaald. De staking duurt reeds
meer dan tien dagen.
De pleitbezorgers van een herstel der
vroegere loonschaal bij de werkverschaf
fing hebben den stakers Zaterdagavond
ernstig aangeraden weer aan het werk te
gaan, daar een voortzetting der staking het
voor hen bezwaarlijk zou maken in het con
gres de aangelegenheid tot een aanvaard
bare oplosing te brengen.
Het is te Minneapolis zeer raak toege
gaan zegt A.U.P. Nadat reeds eenige rel
letjes waren voorgekomen heeft de politie
heden eerst met traangas en later zelfs met
de vuurwapenen op moeten treden tegen
een niet meer in toom te houden menigte
van vier duig-end stakers, die protestee-
ren tégen de nieuwe wet, welke voor de
door de W. P. A. te werk gestelden een ar
beidsduur van 130 uur per maand voor
schrijft.
De wilde tooncelen' bereikten een
climax, toen een groep van 55 poli
tieagenten een aantal werkwillige
vrouwen naar de fabrieken wilden
escorteeren. Plotseling drongen de
stakers, door de afzetting en gingen
het escorte te lijf. Dat was het sein
voor de anderen om een algemee-
nen aanval op het gezag in te zet
ten. Steenen vlogen door de lucht,
er werd geslagen met stokken.
Toen achtten de politiemannen het
oogenblik gekomen de vuurwapens
te trekken en op de menigte te
schieten.
Zeventien personen moesten met verwon
dingen worden weggedragen, waaronder
ook eenige agenten. Een 60-jarigen man
vond men later op straat liggen. Hij was
gedood door een schot in het hoofd.
Naar schatting staken op het oogenblik
in het geheele land reeds 92.000 arbeiders
van de W. P. A.; 20.000 zijn inmiddels auto
matisch van de werkverschaffingslijsten af
gevoerd, omdat zij gedurende vijf dagen
niet op het werk zijn verschenen. Men be
gint thans te Washington een straffere
houding jegens de stakers aan te nemen,
waar de actie te Minneapolis lijnrecht in
strijd is met Roosevelt's verklaring van
Vrijdag, toen de president zeide: „Gij kunt
niet staken als protest tegen besluiten van
de federale regeering".
Waarschuwing tegen oorlog en
misleiding door de Duitsche re-
geering.
FELLE COMMENTAREN
IN DE DUITSCHE PERS.
Zeer felle commentaren geeft de Duitsche
pers op een schrijven van den Engelschman
King Hall, dat aan vele Duitsche particu
lieren is verzonden. King Hall had geschre
ven, dat een oorlog dreigt en dat de groote
rede van Halifax in de Duitsche pers niet is
gepubliceerd. Hij uit het vermoeden dal
Hitier verkeerde adviezen krijgt en zegt,
dat ecu oorlog zal uitbreken, wanneer Dant-
zig in 'het Duitsche rijk wordt opgenomen.
Tevens bespreekt King Hall in dezen brief
we kwestie der Zuid-Tirolcrs. Hij schrijft ver
der, dat de buitenlandsche politiek van het
nat. soc. regime gewijzigd moet worden en
dat de Duitsche leiders zich werkelijk be
reid .moeten toouen tot samenwerking in
vrede om een beter wereldtijdperk tot
stand te brengen.
Geen angst voor oorlog
hebben wij. aldus de Duitsche dienst in zijn
antwoord. Op de passage betreffende ie
niet publicatie van de rede van Halifax ant
woordt de Deutsche dienst met er op te wij
zen, dat het sommentaar van Goebbels op
den eerste brief van King Hall in de En-
gelsche pers niet is gepubliceerd.
„Wij laten ons in ieder geval n}et onder
den indruk brengen van dreigementen met
de kracht van de Engelsche vloot en het
Engelsche luchtwapen, maar verwijzen
slechts naar onze eigen militaire kracht".
In plaats van te spreken over verandering
van de buitenlandsche nat. soc. politiek,
moest King Hall Halifax liever overhalen
zijn inmenging in dingen, die hem niets
aangaan, na te laten en zich liever te be
palen tot de pacificatie van zijn eigen
Britsche wereldrijk. Voorts insinueert de
Deutsche dienst, dat King Hall geld krijgt
van Joodsche zijde.
Over de oppositie tegen de Nat. Soc. re
geering sprekende, welke King Hall in zijn
schrijven vermeld had, zegt de Deutsche
dienst dan om te besluiten: de Engelsche
regeering zou blij kunnen zijn, wanneer
zij ook maar een enkel maal in haar we
reldrijk zoo veel vertrouwen had kunnen
krijgen, als de Fuehrer dat nu bij iedere
verkiezing bewezen heeft te krijgen.
De uittocht uit Zuid-Tirol Is niet
gedwongen, doch georganiseerd.
De Giornale d' Italia spreekt tegen, dat
Duitsche troepen den Brenner gepasseerd
zijn en in Italië zijn aangekomen. Het blad
schrijft o.m.: „Er is geen enkel Duitsch sol
daat op Italiaansch gebied. Geen enkel
Duitsch troepenconvooi bereidt zich voor uit
een Italiaansche haven naar Libye te ver
trekken. Geen enkele concessie van de ha
ven Triest, in welken vorm ook, is door Ber
lijn gevraagd of door Rome aangeboden.
Het blad zegt verder nog in antwoord op
het betreffende artikel in het Fransche dag
blad de „Temps", 1. dat: de overbrenging
der Duitsche bevolking uit Zuid-Tirol naar
Duitschland geen gedwongen uitzetting is,
maar een door beide regeeringen georgani
seerde uittocht, welke rekening houdt met
den nationalen wensch der betrokkenen en
bestemd is, om den vrede en solidariteit tus
schen Italië en Duitschland aan den Bren
ner voor altijd te bevestigen.
2. De in Zuid-Tirool tegen de vreemdelin
gen genomen mataregelen niet zijn geschied
om de beweging van Duitsche troepen te
verbergen.
3. Het vertrek van Grandi als ambassa
deur te Londen niets -te maken heeft met
de buitenlandsche politiek van Italië, daar
deze is gebaseerd op handelingen en niet op
menschen. De wijziging van ambassadeur in
Londen beteekent niet een wijziging der Ita
liaansche politiek tegenover Engeland. Het
is Engeland, dat sinds 1935 zijn politiek je
gens Italië heeft gewijzigd en hieruit zal
Italië op het juiste oogenblik de noodige
gevolgen trekken, teneinde zijn recht te ver
dedigen en met zijn betrouwbare vrienden
zijn weg te bewandelen, wat er ook ge-
beure.
Vertrek van
Em°« 'Rang. 16 Juli
(heenreis) I
Pelikaan |Athene 16 Juli
(terugreis) I
Nandoe lj0dhp. 16 Juli
(heenreis) I
Oehoe !j0dhp. 16 Juli
(terugreis) I
Gier Athene 16 Juli
(heenreis) I
Valk Medan 16 Juli
(terugreis) I
Aankomst te
Singap. 16 juIi
A'darn 16 Juli
Rang. 16 Juu
Basra 16 Juli
Basra 16 Juli
Rang. 16 Juli -
Britsche kolonel voor een Japanschen krijgs.
raad - Te Kalgan is de Japanscne
krijgsraad bijeengekomen ter behandeling
van de aanklach' van spionnage, welke
is ingediend tegen den Britschen militai
ren attaché Spear. die sedert 26 Mei ge
vangen wordt gehouden.
Nog aanslagen in Palestina. Bij Tiberias
in Palestina zijn twee Joodsche kolonisten
door Arabische terroristen vermoord. De
militaire autoriteiten organiseeren een zui
veringscampagne in Noord-Palestina,
waar de laatste volgelingen van Sjeik
Ivassam, die de bevolking tot een „Heili
gen oorlog" wilde opzetten, verzameld
zijn.
Autobus met kinderen stort in ravijn. Bij
St. Pierre de Chartreuse in Frankrijk, is
een autobus, waarin kinderen een uit
stapje maakten, in een ravijn gevallen.
Zes-en-twintig kinderen werden gewond,
een kwam om het leven. De toestand van
negen gewonden is ernstig.
Mijnongeluk in de Vereenigde Staten.
Van niet-officieele zijde werd medegedeeld
dat 28 mijnwerkers, die bij een ontploffing
in een kolenmijn bij Providence (Ken-
tuoky) bedolven waren, zijn omgekomen.
In een klein bootje over den Atlantische»
Oceaan. Volgens Sunday Dispatch is
Frank Edward Clark, een man van 55
jaar, in zijn eentje met een bootje van 5
meter over den Atlanlischen Oceaan ge- -
stoken. Clark is Zaterdag te Newlun Har-
bour aangekomen. Hij verklaarde voor zijri
tocht eeh maand en drie dagen noodig te
hebben gehad.
Blinden achter de luisterapparaten. Er
zal in Italië een wetsontwerp ingediend
worden, waarbij speciale afdeelingen bij
den luchtwachtdienst zullen worden opge
richt, waarbij ook blinden dienst zullen
kunnen nemen. Blinden hebben meer ge
voel voor het geluid dan eenig ander per
soneel, dat gespecialiseerd is in het ge
bruik van luisterapparaten.
Een Duitsche vrijhaven in Bulgarije? 1
Van bevoegde zijde in Sofia wordt catego
risch tegengesproken, dat de Duitsche re
geering Bulgarije een vrije zone in de
haven van Varna zou hebben gevraagd.
Prins Paul van Joego-Slavië thans naar
Londen. Prinsregent Paul en prinses
Olga zijn naar Engeland vertrokken, waar
zij gasten zullen zijn van het Britsche Ko
ningspaar.
Duitschland pikt verder inl Zaterdag is
een decreet gepubliceerd, waarin bepaald
wordt, dat Duitschland formeel alle eigen
dommen roerend en onroerend die
op 15 Maart in het bezit waren van de
Tsjechoslowaaksche republiek en die ge
heel of gedeeltelijk gebruikt werden door
of bestemd waren voor het gebruik door
de Tsjechoslowaaksche gewapende macht,
overneemt. De overige bepalingen van het
decreet hebben betrekking op vergoeding
voor wettige rechten, enz.
Minder slagroom in Oostenrijk. Buerckel.
heeft een nieuwe verordening uitgegeven
tot regeling van het verbruik en gebruik
van slagroom in Oostenrijk. Zooals bekend
is, is do slagroom volkomen verdwenen
uit het Duitsche gebied en kunnen alleen
de Oostenrijkers deze lekkernij genieten.
Buerckel verklaart thans, dat het verbruik
van slagroom in Oostenrijk met 25 pet. is
gestegen sedert 1937, op grond waarvan
hij talrijke beperkingen op het gebruik
legt.
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch van
Morgan S. Roscue
8.
Zeg hem naar den hoek van Riverside
Drive en de 38th Avenue te rijden, gaf ze op.
Dan is het verder maar een paar stappen.
O'Malley herhaalde haar aanwijzing en een
ogoenblik later reden ze weg.
In de vertrouwelijkheid van het donkere In
térieur van den wagen begon het meisje zich
weer te verontschuldigen dat ze hem zooveel
last veroorzaakt had, hem met een harteljjken
klank in haar stem nogmaals te bedanken
voor zijn ridderlijkheid en van zijn kant ver
zekerde hij haar opnieuw dat het niets te be
duiden had en van zelf sprak. Juist wilde hij
er aan toevoegen, hoeveel genoegen het hem
deed haar van dienst te kunnen z(jn, toen ze
eensklaps zijn arm greep en verschrikt uit
riep:
O, kijk toch eens achter ons?
Ze sloegen op dat moment de hoek om bij
de Fifth Avenue en O'Malley, die zich haastig
omdraaide, zag nog net een andere taxi te
voorschijn schieten uit de straat die zjj zoo
even hadden verlaten en in snelle vaart hun
kant opkomen. Instinctief ging zijn hand naar
zijn zak en greep de revolver. Het meisje zag
die beweging en fluisterde:
Denk er om dat hij niet geladen is!
Hij lachte en verzekerde haar, dat het heel
goed was zoo, om ongelukken te voorkomen.
En als het dezelfde kerel is, die u aanviel,
voegde hij er grimmig bjj, dan is een kogel
nog te goed voor hem!
Denkt u dat die taxi ons volgt? klonk
het angstig.
We zullen het zoo meteen wel zien, was
het geruststellende wederwoord. Ik zou me
overigens maar niet ongerust maken u
bent direct veilig en wel thuis.
Even later minderde hun auto vaart om
den hoek naar links naar het Central Park
te nemen bij den ingang in de 72th Avenue.
Ze moesten stoppen om het van terzijde ko
mende verkeer te laten passeeren. De ande
re taxi kon daardoor nader komen en stond
op een gegeven oogenblik vlak naast hem.
O'Malley meende achterin de gestalte van
een man te onderscheiden, maar hij was
er niet zeker van; we lwas het vlaggetje
van de nmeter naar beneden.
Toen ze eindelijk weer verder konden, zag
O'Malley tot zijn aangename verrassing dat
de andere wagen hen voorbijschoof om in volle
vaart in het park te verdwijnen. Hij was nu
bijna uit het gezicht en O'Malley leunde be-
hagelijk achterover, terwijl hij opgewekt uit
riep:
Gelukkig, hij heeft wel veel haast, maar
het is niet om ons te doen.
Claudia Hunt wierp een blik achter zich en
zuchtte verlicht.
Ik ben er blij om, ik heb voor vanavond
al genoeg emotie gehad!
O'Malley was juist op het punt haar te
vragen of ze geen vermoeden had waarom men
het op den brief gemunt had, maar er was,
ondanks haar vriendelijkheid, iets gereser
veerds in haar houding, dat hem deed aar
zelen een vraag te doen, die zij mfsschien in
discreet of nieuwsgierig zou vinden. En voor
hij er in geslaagd was een tactvollen aan
loop te vinden, eischte iets anders zijn aan
dacht.
Nadat de taxi de brug gepasseerd was,
draaide hij eerst naar links, toen weer naar
rechts. Plotseling minderde de auto vaart en
nam opnieuw een scherpe bocht naar rechts.
De tusschenruit was gesloten. O'Malley
sprong op om haar te openen en terwijl hij
dat deed, trok hij zijn revolver.
Waar ga je eigenlijk naar toe? vroeg hjj.
Naar de 72th Avenue, verklaarde de
chauffeur. Dit is de kortste weg.
De taxi was een korte helling opgereden,
die uitkwam op een blindloopend, spaarzaam
verlicht, met boomen en heesters beplant
pleintje, met een fontein in het midden. Daar
keek de man naar links en naar rechts, mom
pelde iets van zich vergist te hebben en te
moeten omkeeren.
De auto stond stil. O'Malley zag dat zij
achter een andere stilstaande taxi gestopt
hadden. Onmiddellijk drukte hjj den loop van
de revolver in den nek van den chauffeur.
Rijdt door, of het kost je je leven, bul
derde hjj hem toe.
Doch de man keerde zich bliksemsnel om,
greep naar zijn vuist, waarin hjj de revolver
vast omklemd hield en trachtte hem die te
ontwringen, hem daarbij half door de tus
schenruit trekkend. Hij worstelde om het
wapen vrij te krijgen en de kolf op het hoofd
van den chauffeur neer te laten dalen. Maar
zjjn arm stootte tegen de ljjst van het raam
en de revolver glipte uit zjjn hand. Op het
zelfde oogenblik hoorde hjj een half-gesmoor-
den kreet van het meisje en begreep, dat zjj
nu ook aangevallen werd. Woedend wilde hjj
zich omdraaien, doch eer hij zich bewegen
kon, voelde hij zich van achteren beetge
grepen lange vingers omklemden zijn keel
en drukten die dicht.
Krampachtig, wanhopig verweerde hjj zich,
liet den chauffeur los, in de hoop zich van
den anderen aanvaller te kunnen bevrjjden,
maar hij kreeg er geen kans toe. De chauf
feur pakte hem opnieuw beet en trok hem
voorover; de aanvaller achter zijn rug ver
dubbelde den druk van zjjn vingers om de
keel en het gevolg daarvan was, dat hij zich
weldra duizelig, benauwd en slap voelde wor
den en alles om zich heen zag draaien. Geen
oogenblik verminderde de vastheid van de
metalen omklemming om zijn keel en het
duurde niet lang of hjj had een vage
gewaarwording dat het bewustzijn uit hem
wegebde. Daarna wist hjj niets meer.
Toen hjj weer bjjkwam, lag hjj plat op zijn
rug op straat. Hij knipperde een paar keer
met de oogen, voelde naar zjjn pijnljjke keel
en zat eindelijk rechtop. Een zacht hijgen
naast hem deed hem het hoofd omwenden en
ondanks het vage licht, zag hjj het gezicht
van het meisje, dat zich naar hem overboog.
Hij zag hoe bleek ze was, zag dat er tranen
in haar oogen stonden en dat ze over haar
heele lichaam trilde.
Och hemel? klaagde ze, ik dacht dat ze
u vermoord hadden.
O'Malley glimlachte flauwtjes.
Het spijt me dat ik u teleurstellen moet
bracht hjj uit. Bent u gewond?
Een zenuwachtig lachje trok over haar
gezicht.
Gewond? Neen, gewond ben Ik niet.
Maar
Bevend hield ze op.
Wat is er gebeurd? vroeg O'Malley
heesch.
Ze trachtten u te wurgen! Dat beest
wierp de deur open en viel u van achteren aan,
Ik probeerde hem terug, te trekken, maar een
ander greep mij beet en hield zijn smerige
hand voor mijn mond. Daarop raakte u be
wusteloos en smeten ze u uit den wagen. Ik
dacht dat u dood was!
Goede genade, bromde O'Malley, arm
kind. Komaan, laten we hier maar zoo gauw
mogelijk vandaan gaan.
Hij kwam overeind en hoewel nog wat
duizelig, slaagde hij er in zich staande te
houden. De beide taxi's waren verdwenen.
Hjj nam de arm van het meisje, gedeeltelijk
om haar te leiden door dit afgelegen donkere
plantsoen en gedeeltelijk om er zelf op te
steunen. Zoo bereikten ze ongehinderd den
verkeersweg, die naar den Westelijken uit-
gang van het park voerde en toen enkele
auto's voorbjj gleden, voelde O'Malley zich
al veiliger. Met zijn vrije hand nog steeds zijn
pijnlijke keel wrijvend, vroeg hij haar, met
een stem, die allesbehalve vast klonk, hem
de rest te vertellen.
Voordat u neerviel, verweerde ik me
zoo goed mogeljjk. Maar ze overmeesterden
me en...
Weer hield ze huiverend op bjj de afschu
welijke herinnering.
Een mooie beschermer was ik! viel
O'Malley bitter uit.
Wordt vervolgd.)