PRINS BERNHARD aan boord van de „Oranje op Indië DE WERELD Postvlucbten woorden DRIE MANNEN Noordholland paraat voor luchtbescherming Steekpartij in de Jordaan Amerikaanscbe leger moet staking beslechten Nieuwe brief aan 't Duitsche volk Geen Duitsche soldaat staat in Italië in_weinig 99 Glorieuse proeftocht van Neer- lands trots. Het motormailschip Oranje overgedragen aan de ree- derij. GOEDE GANG VAN ZAKEN IN DEN SCHEEPSBOUW VERHEUGEND TE EKEN. Niemand minder dan Z.K.H. Prins Bernhard was Zaterdag aan boord van de „Oranje" toen dit motormail schip door de reederij werd overge nomen en zijn eerste officieele proef vaart deed. De trots niet alleen van de reede rij, doch van het geheele land en van Amsterdam in het bijzonder, vaart thans onder de vlag van de „Nederland", welke maatschappij met het doen bouwen en in dienst stellen van dit schip, den afstand tusschen moederland en koloniën ook langs den zeeweg weer belang rijk heeft verkort. Het vertrek. Begunstigd door mooi zomerweer vertrok het schip 0111 10 uur van de Javakade. Kor ten tijd voor het vertrek arriveerde Z.K.H. Prins Bernhard per auto om door deelne ming aan den officieelen proeftocht blijk te geven van zijn hooge belangstelling voor het nieuwe schip. Hij was vergezeld door zijn adjudant, kapitein J. K. H. de Roo van Alderwerelt. Er waren verder verschillende autoritei ten uit hofkringen, terwijl wij voorts op merkten verschillende ministers en oud-mi nisters, gezanten, commissarissen der Ko ningin, den burgemeester van Amsterdam, de chef van den marinestaf, vice-admiraal J. T. Furstner, commandant der marine, schout bij nacht H. Jolles, de inspecteur ge neraal van het loodswezen, vice-admiraal N. J. Laer, H. Nieuwenhuis, directeur van de K.N.I.L.M., A. Plesman, directeur van de K.L.M., de waterschout van Amsterdam, vi ce-admiraal L. J. Quant, de chef van den generalen staf, luitenant-generaal I. IJ. Reynders, de commandant der Marinemid- delen te Amsterdam, kapitein ter zee N. A. Rost van Tonningen. prof. dr. ir. F. A. Ve- ning Meinesz, de commandant van het le ger des heils, Bouwe Vlas, de voorz. van de Kon. Ver. „Onze Vloot", N. van Zalinge, en vele anderen. Tijdens de vaart door het N'oordzeekanaal nam de Prins met groote belangstelling het schip in oogenschouw, waarbij hij door den heer J. F. van Hengel werd rondgeleid. Even als de vorige maal, toen de „Oranje" uitvoer voor de driedaagse,he technische proeftóClit, bestond er van de zijde van het publiek groote belangstelling, töèïi het trotsche schip door 't IJ voer. In de Amsterdamsche haven hadden verschillende gebouwen gevlag en waren vele schepen gepavoiseerd. Te elf uur passeere de „Oranje" de Ilem- brug en te kwart voor éen lag het schip in de sluis te IJmuiden, waar eveneens groote belangstelling van de zijde van het publiek bestond. De reederijvlag wordt geheschen. Toen het schip zich buiten de pieren in de open zee bevond, en alle genoodigden zich op de bovenste dekken hadden verzameld, werd de vlag van de Nederlandsche Scheeps bouwmaatschappij vervangen door die van de reederij. Uit eenige honderden kelen steeg een hartelijk gejuich op. Na deze officieele overdracht vereenigden de gasten zich aan een lunch, in de drie groote eetsalons van het majestueuze schip. Tijdens dezen maaltijd hield de directeur der Nederlandsche Scheepsbouwmaatschap pij, de heer D. Goedkoop Dzn., een rede, waarin hij allereerst uiting gaf aan zijn dankbaarheid, dat Prins Bernhard dezen proeftocht heft willen meemaken. Ook richt te spr. tot de aanwezige ministers woorden van groote waardeering. Als lid der directie van een scheeps werf zoo merkte de heer Goed koop op krijgt men zoo dikwijls complimenten over een gebouwd schip, en bij zulke gelegenheden voelt men de behoefte, die waardee- rende woorden over te brefigen 'aan de menschen, die eigenlijk bet schip bouwen. De lof, die de directie soms hoort, komt een groote groep man nen toe, een groep, waaronder velen behooren, die nooit naar voren ko men. Werkende op kantoor, teeken kamer, of oo de werf. Die geheele groep mannen van de N.S.M. zou spr. gaarne den grooten dank der di rectie willen brengen voor de toe wijding die zij bij den bouw van de „Oranje" toonden. Na den heer Goedkoop sprak de heer Van Hengel, directeur \an de Stoomvaartmaat schappij Nederland. Zich richtende tot den heer Goedkoop, zeide spr., dat hij zich gaar ne kwijt van de taak den bouwer van het schip en zijn naaste medewerkers in de eer ste plaats geluk te wenschen met de presta tie, welke zij met dit schip hebben geleverd, een prestatie welke voor de maatschappij „Nederland" slechts de bevestiging is van de bij haar bestaande wetenschap, dat de hr. Goedkoop en zijn medewerkers bewezen hebben een eereplaats in de Nederlandsche scheepsbouwnijverheid volkomen waardig te zijn. Mede tot de redenen waarom dit schip zoo in het brandpunt van de belangstelling kwam, moge zeker wel gerekend worden het feit, dat het den naam „Oranje" draagt en dat het H.M. de Koningin behaagde het schip op 8 September 1938 te water te la ten, terwijl Hare Majesteit nog dezer dagen op i Juli van haar groote belangstel ling deed blijken door haar bezoek aan het gereed zijnde schip, feiten waarvoor wij uitermate erkentelijk zijn. En juist tenge- \olge van het feit, dat wij het schip den naam „Oranje" konden geven, konden wij ook dankbaar de geboden gelegenheid aan vaarden, in de betimmeringen van de pas sagiersruimten van dit schip, op beschei den wijze onze gevoelens van hulde en die pe erkentelijkheid aan den roemrijken en zegenrijken stam der Oranjes en onze ver eering voor ons dierbaar vorstenhuis tot uitdrukking te brengen. Spr. bracht woorden van dank aan hen, die tot het bereiken van dit doel hebben medegewerkt. De minister spreekt. Vervolgens hield de minister van econo mische zaken, mr. M. P. L. Steenberghe een korte toespraak, waarin hij wees op de be- teekenis van den scheepsbouw in het alge meen en op den bouw van een schip als de „Oranje" in het bijzonder. De minister stelde vervolgens het belang van goede verbindingen tusschen Nederland en Indië in het licht, die het hunne bijdroe gen tot de bevordering van de economische betrekkingen tusschen beide gebiedsdee- len. Tenslotte noemde mr. Steenb'êrghe den relatieven goeden gang van zaken in de scheepvaart een verheugend teeken in som bere tijden als deze. Man brengt zijn vrouw ernstige verwondingen toe. Omstreeks half negen gisteravond heeft in de tweede Egelantiersdwarsstraat een 22-jarige meubelmaker zijn vrouw, die on geveer van denzelfden leeftijd is, met een mes een diepe steekwond toegebracht in het onderlichaam. Het was buren reeds ge- ruimen tijd bekend, dat er tusschen de bei de jongenienschen oneenigheid heerschte. Dikwijls hadden zij ruzie en ook gister avond kwam het tot een woordentwist, die ten slotte zoo hoog liep, dat de man zijn echtgenoote met een mes te lijf ging met liet reeds vermelde noodlottige gevolg. De buren, die reeds vermoedden, dat het deze keer niet bij een woordentwist was geble ven, verschaften zich toegang tot de wo ning, waar zij de vrouw op den vloer za gen liggen en den man in nerveuzen toe stand aantroffen. Zij verzochten hem mee te gaan naar het politiebureau Marnixstraat waaraan hij gewillig gevolg gaf. Na voor- loopig verhoor is hij aldaar ingesloten. De G.G.D. vervoerde de vrouw naar het Wilhelminagasthuis waar zij is opgenomen. Kringvorming en intercommu nale samenwerking. Ook de uit een luchtbeschermingsoogpunt zoo belangrijke provincie Noord-Holand zal binnen enkele dagen redelijk paraat zijn. In aansluiting aan het vroegere te aan zien van andere deelden der provincie ge pleegd overleg hebben Maandag 10 en Dins dag 11 Juli j.1. besprekingen plaats gehad met de autoriteiten van ruim 75 gemeenten in het midden en oosten tan Noord-Holland De burgemeesters hebben daarbij toegezegd zorg te zullen dragen, alle materiaal, dat noodig werd geacht, zonder verwijl aan te schaffen. De besprekingen hebben plaats gehad in de gemeenten Zaandam, Alkmaar Medemblik, Hoorn en Punnerend. Met het oog op de intercommunale samen werking heeft de commissaris der Koningin zeven kringen gevormd, terwijl de burge meesters van Haarlem, Alkmaar, Den Hel der, Hoorn, Zaandam, Punnerend en Hil versum zijn uitgenoodigd de leiding van de voor deze regeling noodige beprekingen te nemen. Aan het moeilijke vraagstuk van de ver zorging der gewonden zal daarbij bijzondere aandacht worden gewijd. Toestand in Minneapolis wordt steeds slechter. Burgemeester Leach van Minneapolis heeft te kennen gegeven de hulp van het leger te zullen inroepen, indien niet spoedig 'n ein de komt aan de ongeregeldheden en het bloedvergieten naar aanleiding van 't con flict in de werkverschaffing. Gouverneur Stassen heeft er in toegestemd te trachten een vreedzame regeling tot stand te brengen. Hij zal. een conferentie houden met vertegenwoordigers der WPA (werk verschaffing, vertegenwoordigers van de ar beiders en de leiders van maatschappelijk liulpibetoon. De staking gaat tegen een bepaling van de nieuwe federale wet, waarbij het loon der arbeiders in de werkverschaffing voor een werkmaand van 130 uren gesteld wordt op hetzelfde bedrag als vroeger voor 55 uren werd betaald. De staking duurt reeds meer dan tien dagen. De pleitbezorgers van een herstel der vroegere loonschaal bij de werkverschaf fing hebben den stakers Zaterdagavond ernstig aangeraden weer aan het werk te gaan, daar een voortzetting der staking het voor hen bezwaarlijk zou maken in het con gres de aangelegenheid tot een aanvaard bare oplosing te brengen. Het is te Minneapolis zeer raak toege gaan zegt A.U.P. Nadat reeds eenige rel letjes waren voorgekomen heeft de politie heden eerst met traangas en later zelfs met de vuurwapenen op moeten treden tegen een niet meer in toom te houden menigte van vier duig-end stakers, die protestee- ren tégen de nieuwe wet, welke voor de door de W. P. A. te werk gestelden een ar beidsduur van 130 uur per maand voor schrijft. De wilde tooncelen' bereikten een climax, toen een groep van 55 poli tieagenten een aantal werkwillige vrouwen naar de fabrieken wilden escorteeren. Plotseling drongen de stakers, door de afzetting en gingen het escorte te lijf. Dat was het sein voor de anderen om een algemee- nen aanval op het gezag in te zet ten. Steenen vlogen door de lucht, er werd geslagen met stokken. Toen achtten de politiemannen het oogenblik gekomen de vuurwapens te trekken en op de menigte te schieten. Zeventien personen moesten met verwon dingen worden weggedragen, waaronder ook eenige agenten. Een 60-jarigen man vond men later op straat liggen. Hij was gedood door een schot in het hoofd. Naar schatting staken op het oogenblik in het geheele land reeds 92.000 arbeiders van de W. P. A.; 20.000 zijn inmiddels auto matisch van de werkverschaffingslijsten af gevoerd, omdat zij gedurende vijf dagen niet op het werk zijn verschenen. Men be gint thans te Washington een straffere houding jegens de stakers aan te nemen, waar de actie te Minneapolis lijnrecht in strijd is met Roosevelt's verklaring van Vrijdag, toen de president zeide: „Gij kunt niet staken als protest tegen besluiten van de federale regeering". Waarschuwing tegen oorlog en misleiding door de Duitsche re- geering. FELLE COMMENTAREN IN DE DUITSCHE PERS. Zeer felle commentaren geeft de Duitsche pers op een schrijven van den Engelschman King Hall, dat aan vele Duitsche particu lieren is verzonden. King Hall had geschre ven, dat een oorlog dreigt en dat de groote rede van Halifax in de Duitsche pers niet is gepubliceerd. Hij uit het vermoeden dal Hitier verkeerde adviezen krijgt en zegt, dat ecu oorlog zal uitbreken, wanneer Dant- zig in 'het Duitsche rijk wordt opgenomen. Tevens bespreekt King Hall in dezen brief we kwestie der Zuid-Tirolcrs. Hij schrijft ver der, dat de buitenlandsche politiek van het nat. soc. regime gewijzigd moet worden en dat de Duitsche leiders zich werkelijk be reid .moeten toouen tot samenwerking in vrede om een beter wereldtijdperk tot stand te brengen. Geen angst voor oorlog hebben wij. aldus de Duitsche dienst in zijn antwoord. Op de passage betreffende ie niet publicatie van de rede van Halifax ant woordt de Deutsche dienst met er op te wij zen, dat het sommentaar van Goebbels op den eerste brief van King Hall in de En- gelsche pers niet is gepubliceerd. „Wij laten ons in ieder geval n}et onder den indruk brengen van dreigementen met de kracht van de Engelsche vloot en het Engelsche luchtwapen, maar verwijzen slechts naar onze eigen militaire kracht". In plaats van te spreken over verandering van de buitenlandsche nat. soc. politiek, moest King Hall Halifax liever overhalen zijn inmenging in dingen, die hem niets aangaan, na te laten en zich liever te be palen tot de pacificatie van zijn eigen Britsche wereldrijk. Voorts insinueert de Deutsche dienst, dat King Hall geld krijgt van Joodsche zijde. Over de oppositie tegen de Nat. Soc. re geering sprekende, welke King Hall in zijn schrijven vermeld had, zegt de Deutsche dienst dan om te besluiten: de Engelsche regeering zou blij kunnen zijn, wanneer zij ook maar een enkel maal in haar we reldrijk zoo veel vertrouwen had kunnen krijgen, als de Fuehrer dat nu bij iedere verkiezing bewezen heeft te krijgen. De uittocht uit Zuid-Tirol Is niet gedwongen, doch georganiseerd. De Giornale d' Italia spreekt tegen, dat Duitsche troepen den Brenner gepasseerd zijn en in Italië zijn aangekomen. Het blad schrijft o.m.: „Er is geen enkel Duitsch sol daat op Italiaansch gebied. Geen enkel Duitsch troepenconvooi bereidt zich voor uit een Italiaansche haven naar Libye te ver trekken. Geen enkele concessie van de ha ven Triest, in welken vorm ook, is door Ber lijn gevraagd of door Rome aangeboden. Het blad zegt verder nog in antwoord op het betreffende artikel in het Fransche dag blad de „Temps", 1. dat: de overbrenging der Duitsche bevolking uit Zuid-Tirol naar Duitschland geen gedwongen uitzetting is, maar een door beide regeeringen georgani seerde uittocht, welke rekening houdt met den nationalen wensch der betrokkenen en bestemd is, om den vrede en solidariteit tus schen Italië en Duitschland aan den Bren ner voor altijd te bevestigen. 2. De in Zuid-Tirool tegen de vreemdelin gen genomen mataregelen niet zijn geschied om de beweging van Duitsche troepen te verbergen. 3. Het vertrek van Grandi als ambassa deur te Londen niets -te maken heeft met de buitenlandsche politiek van Italië, daar deze is gebaseerd op handelingen en niet op menschen. De wijziging van ambassadeur in Londen beteekent niet een wijziging der Ita liaansche politiek tegenover Engeland. Het is Engeland, dat sinds 1935 zijn politiek je gens Italië heeft gewijzigd en hieruit zal Italië op het juiste oogenblik de noodige gevolgen trekken, teneinde zijn recht te ver dedigen en met zijn betrouwbare vrienden zijn weg te bewandelen, wat er ook ge- beure. Vertrek van Em°« 'Rang. 16 Juli (heenreis) I Pelikaan |Athene 16 Juli (terugreis) I Nandoe lj0dhp. 16 Juli (heenreis) I Oehoe !j0dhp. 16 Juli (terugreis) I Gier Athene 16 Juli (heenreis) I Valk Medan 16 Juli (terugreis) I Aankomst te Singap. 16 juIi A'darn 16 Juli Rang. 16 Juu Basra 16 Juli Basra 16 Juli Rang. 16 Juli - Britsche kolonel voor een Japanschen krijgs. raad - Te Kalgan is de Japanscne krijgsraad bijeengekomen ter behandeling van de aanklach' van spionnage, welke is ingediend tegen den Britschen militai ren attaché Spear. die sedert 26 Mei ge vangen wordt gehouden. Nog aanslagen in Palestina. Bij Tiberias in Palestina zijn twee Joodsche kolonisten door Arabische terroristen vermoord. De militaire autoriteiten organiseeren een zui veringscampagne in Noord-Palestina, waar de laatste volgelingen van Sjeik Ivassam, die de bevolking tot een „Heili gen oorlog" wilde opzetten, verzameld zijn. Autobus met kinderen stort in ravijn. Bij St. Pierre de Chartreuse in Frankrijk, is een autobus, waarin kinderen een uit stapje maakten, in een ravijn gevallen. Zes-en-twintig kinderen werden gewond, een kwam om het leven. De toestand van negen gewonden is ernstig. Mijnongeluk in de Vereenigde Staten. Van niet-officieele zijde werd medegedeeld dat 28 mijnwerkers, die bij een ontploffing in een kolenmijn bij Providence (Ken- tuoky) bedolven waren, zijn omgekomen. In een klein bootje over den Atlantische» Oceaan. Volgens Sunday Dispatch is Frank Edward Clark, een man van 55 jaar, in zijn eentje met een bootje van 5 meter over den Atlanlischen Oceaan ge- - stoken. Clark is Zaterdag te Newlun Har- bour aangekomen. Hij verklaarde voor zijri tocht eeh maand en drie dagen noodig te hebben gehad. Blinden achter de luisterapparaten. Er zal in Italië een wetsontwerp ingediend worden, waarbij speciale afdeelingen bij den luchtwachtdienst zullen worden opge richt, waarbij ook blinden dienst zullen kunnen nemen. Blinden hebben meer ge voel voor het geluid dan eenig ander per soneel, dat gespecialiseerd is in het ge bruik van luisterapparaten. Een Duitsche vrijhaven in Bulgarije? 1 Van bevoegde zijde in Sofia wordt catego risch tegengesproken, dat de Duitsche re geering Bulgarije een vrije zone in de haven van Varna zou hebben gevraagd. Prins Paul van Joego-Slavië thans naar Londen. Prinsregent Paul en prinses Olga zijn naar Engeland vertrokken, waar zij gasten zullen zijn van het Britsche Ko ningspaar. Duitschland pikt verder inl Zaterdag is een decreet gepubliceerd, waarin bepaald wordt, dat Duitschland formeel alle eigen dommen roerend en onroerend die op 15 Maart in het bezit waren van de Tsjechoslowaaksche republiek en die ge heel of gedeeltelijk gebruikt werden door of bestemd waren voor het gebruik door de Tsjechoslowaaksche gewapende macht, overneemt. De overige bepalingen van het decreet hebben betrekking op vergoeding voor wettige rechten, enz. Minder slagroom in Oostenrijk. Buerckel. heeft een nieuwe verordening uitgegeven tot regeling van het verbruik en gebruik van slagroom in Oostenrijk. Zooals bekend is, is do slagroom volkomen verdwenen uit het Duitsche gebied en kunnen alleen de Oostenrijkers deze lekkernij genieten. Buerckel verklaart thans, dat het verbruik van slagroom in Oostenrijk met 25 pet. is gestegen sedert 1937, op grond waarvan hij talrijke beperkingen op het gebruik legt. FEUILLETON. Naar het Amerikaansch van Morgan S. Roscue 8. Zeg hem naar den hoek van Riverside Drive en de 38th Avenue te rijden, gaf ze op. Dan is het verder maar een paar stappen. O'Malley herhaalde haar aanwijzing en een ogoenblik later reden ze weg. In de vertrouwelijkheid van het donkere In térieur van den wagen begon het meisje zich weer te verontschuldigen dat ze hem zooveel last veroorzaakt had, hem met een harteljjken klank in haar stem nogmaals te bedanken voor zijn ridderlijkheid en van zijn kant ver zekerde hij haar opnieuw dat het niets te be duiden had en van zelf sprak. Juist wilde hij er aan toevoegen, hoeveel genoegen het hem deed haar van dienst te kunnen z(jn, toen ze eensklaps zijn arm greep en verschrikt uit riep: O, kijk toch eens achter ons? Ze sloegen op dat moment de hoek om bij de Fifth Avenue en O'Malley, die zich haastig omdraaide, zag nog net een andere taxi te voorschijn schieten uit de straat die zjj zoo even hadden verlaten en in snelle vaart hun kant opkomen. Instinctief ging zijn hand naar zijn zak en greep de revolver. Het meisje zag die beweging en fluisterde: Denk er om dat hij niet geladen is! Hij lachte en verzekerde haar, dat het heel goed was zoo, om ongelukken te voorkomen. En als het dezelfde kerel is, die u aanviel, voegde hij er grimmig bjj, dan is een kogel nog te goed voor hem! Denkt u dat die taxi ons volgt? klonk het angstig. We zullen het zoo meteen wel zien, was het geruststellende wederwoord. Ik zou me overigens maar niet ongerust maken u bent direct veilig en wel thuis. Even later minderde hun auto vaart om den hoek naar links naar het Central Park te nemen bij den ingang in de 72th Avenue. Ze moesten stoppen om het van terzijde ko mende verkeer te laten passeeren. De ande re taxi kon daardoor nader komen en stond op een gegeven oogenblik vlak naast hem. O'Malley meende achterin de gestalte van een man te onderscheiden, maar hij was er niet zeker van; we lwas het vlaggetje van de nmeter naar beneden. Toen ze eindelijk weer verder konden, zag O'Malley tot zijn aangename verrassing dat de andere wagen hen voorbijschoof om in volle vaart in het park te verdwijnen. Hij was nu bijna uit het gezicht en O'Malley leunde be- hagelijk achterover, terwijl hij opgewekt uit riep: Gelukkig, hij heeft wel veel haast, maar het is niet om ons te doen. Claudia Hunt wierp een blik achter zich en zuchtte verlicht. Ik ben er blij om, ik heb voor vanavond al genoeg emotie gehad! O'Malley was juist op het punt haar te vragen of ze geen vermoeden had waarom men het op den brief gemunt had, maar er was, ondanks haar vriendelijkheid, iets gereser veerds in haar houding, dat hem deed aar zelen een vraag te doen, die zij mfsschien in discreet of nieuwsgierig zou vinden. En voor hij er in geslaagd was een tactvollen aan loop te vinden, eischte iets anders zijn aan dacht. Nadat de taxi de brug gepasseerd was, draaide hij eerst naar links, toen weer naar rechts. Plotseling minderde de auto vaart en nam opnieuw een scherpe bocht naar rechts. De tusschenruit was gesloten. O'Malley sprong op om haar te openen en terwijl hij dat deed, trok hij zijn revolver. Waar ga je eigenlijk naar toe? vroeg hjj. Naar de 72th Avenue, verklaarde de chauffeur. Dit is de kortste weg. De taxi was een korte helling opgereden, die uitkwam op een blindloopend, spaarzaam verlicht, met boomen en heesters beplant pleintje, met een fontein in het midden. Daar keek de man naar links en naar rechts, mom pelde iets van zich vergist te hebben en te moeten omkeeren. De auto stond stil. O'Malley zag dat zij achter een andere stilstaande taxi gestopt hadden. Onmiddellijk drukte hjj den loop van de revolver in den nek van den chauffeur. Rijdt door, of het kost je je leven, bul derde hjj hem toe. Doch de man keerde zich bliksemsnel om, greep naar zijn vuist, waarin hjj de revolver vast omklemd hield en trachtte hem die te ontwringen, hem daarbij half door de tus schenruit trekkend. Hij worstelde om het wapen vrij te krijgen en de kolf op het hoofd van den chauffeur neer te laten dalen. Maar zjjn arm stootte tegen de ljjst van het raam en de revolver glipte uit zjjn hand. Op het zelfde oogenblik hoorde hjj een half-gesmoor- den kreet van het meisje en begreep, dat zjj nu ook aangevallen werd. Woedend wilde hjj zich omdraaien, doch eer hij zich bewegen kon, voelde hij zich van achteren beetge grepen lange vingers omklemden zijn keel en drukten die dicht. Krampachtig, wanhopig verweerde hjj zich, liet den chauffeur los, in de hoop zich van den anderen aanvaller te kunnen bevrjjden, maar hij kreeg er geen kans toe. De chauf feur pakte hem opnieuw beet en trok hem voorover; de aanvaller achter zijn rug ver dubbelde den druk van zjjn vingers om de keel en het gevolg daarvan was, dat hij zich weldra duizelig, benauwd en slap voelde wor den en alles om zich heen zag draaien. Geen oogenblik verminderde de vastheid van de metalen omklemming om zijn keel en het duurde niet lang of hjj had een vage gewaarwording dat het bewustzijn uit hem wegebde. Daarna wist hjj niets meer. Toen hjj weer bjjkwam, lag hjj plat op zijn rug op straat. Hij knipperde een paar keer met de oogen, voelde naar zjjn pijnljjke keel en zat eindelijk rechtop. Een zacht hijgen naast hem deed hem het hoofd omwenden en ondanks het vage licht, zag hjj het gezicht van het meisje, dat zich naar hem overboog. Hij zag hoe bleek ze was, zag dat er tranen in haar oogen stonden en dat ze over haar heele lichaam trilde. Och hemel? klaagde ze, ik dacht dat ze u vermoord hadden. O'Malley glimlachte flauwtjes. Het spijt me dat ik u teleurstellen moet bracht hjj uit. Bent u gewond? Een zenuwachtig lachje trok over haar gezicht. Gewond? Neen, gewond ben Ik niet. Maar Bevend hield ze op. Wat is er gebeurd? vroeg O'Malley heesch. Ze trachtten u te wurgen! Dat beest wierp de deur open en viel u van achteren aan, Ik probeerde hem terug, te trekken, maar een ander greep mij beet en hield zijn smerige hand voor mijn mond. Daarop raakte u be wusteloos en smeten ze u uit den wagen. Ik dacht dat u dood was! Goede genade, bromde O'Malley, arm kind. Komaan, laten we hier maar zoo gauw mogelijk vandaan gaan. Hij kwam overeind en hoewel nog wat duizelig, slaagde hij er in zich staande te houden. De beide taxi's waren verdwenen. Hjj nam de arm van het meisje, gedeeltelijk om haar te leiden door dit afgelegen donkere plantsoen en gedeeltelijk om er zelf op te steunen. Zoo bereikten ze ongehinderd den verkeersweg, die naar den Westelijken uit- gang van het park voerde en toen enkele auto's voorbjj gleden, voelde O'Malley zich al veiliger. Met zijn vrije hand nog steeds zijn pijnlijke keel wrijvend, vroeg hij haar, met een stem, die allesbehalve vast klonk, hem de rest te vertellen. Voordat u neerviel, verweerde ik me zoo goed mogeljjk. Maar ze overmeesterden me en... Weer hield ze huiverend op bjj de afschu welijke herinnering. Een mooie beschermer was ik! viel O'Malley bitter uit. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 2