SPORT
ONZE KUSTVERDEDIGING
en sportmogelijkheden
in de Wieringermeer
PiieAPiet ^eiaeeA aan den u~oeJt
Voortreffelijke organisatie
behoorlijk materieel en
eminente „keuken-prinsen"
Wee de wolf die in
een kwaad gerucht staat
Duitsch geld voor
Iersch terrorisme?
De grenzen langs
„Kankergeest blijkt practisch afgeschaft te zijn
King Hall Daitschland's
aartsvijand
Studentenstreken
Gymnasten vóórl
PAIA1T
Noch Engeland, noch Frankrijk
gelooft aan verzoeningspolitiek
van Duitschland en Italië.
(Van onzen eigen verslaggever.)
Ergens aan de kust van Nederland.
Wijd-weg ligt de zee als een met miriaden
uiterst kleine diamantjes bestrooid veld te
schitteren te flonkeren. Kul en geel strekt
zich het strand, een forsche barrière, geflan
keerd door de duinen, waarop hoog het helm
staat te waaien en te schudden in den milden
zomerbries. De hemel is een mozaiek van
sneeuwwitte wolken en staal-blauw. Een beeld
van rust en verlatenheid. De zee ruischt aan
den voet van het strand en een dozjjn meeuwen
zeilt, schor-krijschend, boven den duinentrans.
Belangrijke taak.
Maar óp dien duinentrans...
Daarboven ziet men op tal van plaatsen, als
men goed z'n oogen gebruikt, kleine opsteek-
sels. Soms vierkante gebouwtjes, half zicht
baar, half verborgen; soms ronde koepeltjes.
Hier is het domein van de Kustartillerie en
haar taak is in deze dager een wel zeer be
langrijke. De taak gedeeltelijk om onze zee-
grens en onze zeegaten van den wal af te be
hoeden. Om te voorkomen, dat, hoewel de
Voorzienigheid zulks moge verhoeden, vijan
delijke schepen zich op onze kusten wagen,
en een poging ondernemen de daar neerge
legde mijnenvelden aan te tasten en aan land
te komen.
Er is Iets veranderd.
te rij. Geweerschutters, wier taak geen een
voudige is. In den grond eveneens de voor
raden munitie. Als men er langs loopt staren
de projectielen den bezoeker kil en gevoelloos
aan, men zou zich kunnen voorstellen dat ze
leefden..., daar in de duisternis van de onder-
grondsche bewaarplaatsen.
Er is ,-eel geschut in onze duinen en er ligt
veel scherpe munitie te wachten. De Kust
artillerie ligt klaar en is letterlijk k la minute
op haar post.
Men voelt, als men var batterij tot bat
terij gaat, en spreekt met de officieren
en met de minderen, dat de geest goed is.
Dat men zich verzoende met de idee dat
wat thans gebeurt noodzakelijk is en dat
me. beseft dat men individueel verplicht
is tot verantwoordelijkheid.
Zoeklichten.
Ineeru, staan wjj van aangezicht tot aange
zicht m t een aantal zoeklichten. Enorme
koepels, naar alle kanten draaibaar, en met
een „reflector" van een diameter van... an
derhalve meter. 6 Kilometer ver zwaaien deze
apparaten hurt lichtbalken den nacht in, en
wee het vliegtuig, dat in een dier grijparmen
zou vallen. Zij laten niet meer los, zij omstren
gelen hun prooi met een diabolische vasthou
dendheid en geven de antiluchtbatterijen van
de Kustartillerie gelegenheid hun projectielen
weg te slingeren. De zoeklichten wachten op
hun taak en de batterijen, die uiterst soepele
en beweeglijke eenheden, op de hunne. Teza
men een niet te onderschatten wapen aan de
kust van ons land.
De keerzijde.
Maar het is niet alles Mars, wat het beeld
van de Nederlandsche kust laat zien. En dan
denken wij aan de gelegenheid die onq ge
boden werd om in een der bejaarde forten
onder te duiken. Af te dalen langs breede
trappen in schemer-duistere spelonken. Te
dwalen door witgekalkte gangen en zalen, om
dan ineens verrast te worden door de koste
lijkste aller kostelijke militaire aromen: die
der snert.
En natuurlijk stond het diner voor de Ne
derlandsche pers klaar. Borden met dampende
snert, voorzien van kluif, en klaargemaakt
volgens alle regelen der gastronomie. We heb
ben ons te goed gedaan er gevraagd hoe het
algemeene oordeel was van de bezetting over
het voedsel. Met als antwoord: Ze vinden het
uitstekend meneer, een enkele uitgezonderd;
maar die zal het dan thuis zelf wel minder
gewend zijn...!"
Nee, hulde aan de jongens, die aan de
batterijen staan, maar niet minder hulde
aan de garde der witgeschorte en met pol-
lepels gewapenue jonge kerels, die het
Inwendige van de troepen voor hun reke
ning genomen hebben. Mocht de dag ko
men, dat men naar huis gaat, dan zullen
zij zich met de wetenschap kunnen
troosten zeker niet het minste werk ver
richt te hebben, ook al droegen ze dan
geen geweer en al vormden ze geen on
derdeel van dat wonderlijke vuurleiding
apparaat op zoovele plaatsen langs de
vadjrlandsche kust.
RHYTMISCH KNOTSGEZWAAI
groepen uit de geheele Meer, zou
bereikt kunnen worden, dat de Wie-
ringermeer ook op sportgebied een
woodje mee gaat spreken. Het ide
aal blijve dan voorloopig: één ver-
eeniging voor elke tak van sport,
ter bereiking van welk doel elke
groep, elk dorp, elke religie wat
water in de wijn zal moeten doen.
Voetballers geven het goede voor
beeld.
Onze voetballers hebben reeds het goede
voorbeeld gegeven. Tot voor kort was er te
Middenmeer de voetbalclub „Flevo", welke
haar leden hoofdzakelijk telde onder de
bewoners van dit dorp en den naasten om
geving. De vereeniging leed aan een hevi
ge bloedarmoede, zoo, dat soms nauwelijks
nog van een bestaan kon worden gespro
ken; de financieele moeilijkheden dreigden
meermalen noodlottig te worden. Dezen zo
mer is er contact geweest met de voetbal
liefhebbers uit de andere dorpen en het re
sultaat daarvan was men heeft het eeni-
geen tijd geleden in de Schager Courant
kunnen lezen dat alle Wieringermeer-
voetballers zich aansloten bij het „oude"
„Flevo". Een mooi voorbeeld van samenwer
king'. De club is daardoor veel hechter, kan
Uit de Engelsche en Fransehe pers
blijkt duidelijk, dat het niet noodig
is geweest, dat de Duitsche pers de
geruchten over regeling van het
geschil te Dantzig tegensprak.
Fransehe en Engelsche bladen ver
klaren eenparig, „geen oogenblik
geloof te hebben gehecht aan de arg
listige beweringen van Duitsche en
Italiaansche zijde.
Men beschouwt een en ander een
voudig een manoeuvre uit den dage-
lijkschen „zenuwenoorlog".
In de Jour Echo de Paris schrijft Pie-
tri: „Wij weten niet, of zij die dergelijke be
richten opnemen vrienden van Polen zijn.
Wij moeten terstond reageeren en met de
grootste energie. De Polen hebben trouwens
afgerekend met de kletspraatjes van> beiden.
Even kalm als op den eersten dag verdui
delijkt Polen opnieuw zijn standpunt. Het
is geen duimbreed achteruit geweken. Dat
verdient honderd en duizendmaal herzegd
te worden."
Melding makende van de uit Berlijn ko
mende geruchten over een „vreedzame inlij
ving" van Dantzig en van het Poolsche com
muniqué, dat daarop als antwoord is uitge
geven merkt de Times op: „Het is zeker, dat
van Britsche zijde geen enkele wijziging op
getreden is sedert de verklaring van Cham-
berlain van de vorige week, die duidelijk het
belang van Dantzig erkende voor de hand
having van de Poolsche onafhankelijkheid."
De News Chronicle schrijft in een hoofd
artikel: „Polen heeft besloten te vechten
voor Dantzig, zelfs wanneer het alleen moet
vechten, zoo heeft maarschalk Smigly Rydz
verklaard in een interview. De verklaring
van den maarschalk bevestigde de herhaal
delijk uitgesproken vastberadenheid van de
Poolsche natie. Deze categorische verklarin
gen komen op beteekenisvolle en gepaste
wijze op het oogenblik, waarop nieuwe ge
ruchten spreken over een transactie betref
fende Dantzig. Eenige dezer geruchten schij
nen uit Berlijn te komen en een duidelijk
doel te hebben. De houding der Britsche re
geering is volstrekt duidelijk gemaakt in de
redevoeringen van Lord Halifax en Cham-
berlain en de aanwezigheid van generaal
Inronside in Warschau vormt een nieuw be
wijs voor de Britsche vastbeslotenheid om
doeltreffende en onmiddellijke hulp te ver-
leenen aan Polen.
Duitsche pers maakt scherpe
verwijten.
King Hall blijft een eerste plaats inne
men in de Duitsche bladen. Met sensatio-
neele opschriften kondigt de Voelkischer
Beobachter zijn lezers nieuwe onthullingen
over King Hall aan. Het blad heeft een on
derzoek ingesteld naar het vroegere jour
nalistieke optreden van den Engelschen
dagbladschrijver en besluit daaruit, dat hij
een vijand van Duitschland is, die zich on
der een vriendschappelijk mom aan het
Duitsche volk voordoet. Het orgaan baseert
deze meening vooral op het feit, dat King
Hall in 1938 de vorming had bepleit van een
kabinet ChurchilEdenSir Archibald
Sinclair.
Het verwijt hem tevens uittreksels te heb
ben gepubliceerd uit Duitsche liederen, be
stemd, voor de jeugd, om te bewijzen, dat
de Duitsche kinderen in een barbaarsch mi
litarisme worden opgevoed.
Besliste uitlatingen in de groote
Britsche dagbladen.
De meening dat het terroriafie
door Duitsch geld gesteund wordt
en de haat tegen Engeland door
Duitschland in Ierland gevoed, wint
steeds meer veld. Openlijk komen
de Britsche bladen er thans voor
uit, dat men onderscheid moet ma
ken tusschen „gewone" extremisten
en tusschen diegenen, die in Ier
land, die anti-Engelsch, maar pro-
Duitsch zijn.
„Daily express" schrijft: de natiooaal so
cialistische propaganda in Eire neemt
zulke alarmeerende afmetingen aan, dat
de regeering door het ministerie van de
dominions en de regeering van Eire een
speciaal onderzoek zal instellen.
Het blad noemt bij name den rijksminis
ter van onderwijs die een intensieve pro
paganda voert onder de studenten en
„intelligentisa" van Eire en dezen met na
me uitnoodigt naar Duitschland op bezoek
te komen.
Het blad meldt, dat de autoritei
ten van Eire er naar streven „ver
schil te maken tusschen extremis
ten, die alleen Anti-Britsch zijn en
tusschen extremisten, die èn anti-
Britsch èn pro-Duitsch zijn. Men
gelooft, niet, dat de nationaal-soci-
alisten de terroristen subsidieeren,
maar men gelooft wel, dat de strijd
kas van het republikeinsche leger
een bijdrage heeft ontvangen uit
nationaal-socialistische bron, wat
tenslotte op hetzelfde neerkomt.
De propaganda is er niet in geslaagd in
Eire een pers te vinden, maar wel spannen,
zekere correspondenties in zekere duistere
weekbladen zich voor het karretje van pro-
Duitsche en anti-Britsche opvattingen. De
redactie geeft te verstaan, dat de schrij
vers geen Engelschen zijn en ook geen
Ieren. De Duitsche kolonie in Ierland telt
250 personen, van wie de meesten geen en
kele verbinding hebben met de nationaal-
socialisten. De politie let vooral op uit
Duitschland gekomen toeristen.
Zij zetten hun eigen bloemetjes
niet alleen buiten, maar namen
die van anderen mee.
In den afgeloopen nacht om 2 uur zag
een agent van politie op den Gevers Dey-
nootweg in den Haag 2 personen, die met
moeite een fiets trachtten voort te bewegen.
Het bleken twee studenten te zijn, die de
bloemetjes hadden buitengezet. Maar ook
andere planten bleken van hun gading te
zijn, want op de fiets vervoerden zij een
groote palm in een ton, welke zij van een
der Scheveningsche restaurants hadden
weggenomen. Hun bewering, dat ze deze ten
geschenke hadden gekregen, werd door den
agent natuurlijk niet aanvaard.
Hij nam beide studenten dan ook mee
naar het bureau, waar zij eenigen tijd wer
den vastgehouden. De politie heeft het ge
beurde als een studentengrap beschouwd,
zoodat geen procesverbaal werd opgemaakt.
Het is geen modern materieel, waar
mede de kustartillerie werkt, maar het
ia wel zéér degelijk materieel. En wat
van nóg meer belang is: er wordt inten
sief geoefend. Dag-in-dag-uit zjjn „de
jongens" bezig met het bedienen van de
stukken. Jonge kerels, die het natuurlijk
niet leuk vonden van huis gehaald te
worden, maar die niet kankeren. Die
niet zeuren en zaniken over datgene wat
nu eenmaal moest gebeuren en die zich
ten volle aan hun taak geven. Werkelijk,
er is iets veranderd sedert 19141918...
Een jong luitenant legt ons de werking van
het geschut uit. Hoe de bediening is en wat
men ermee bereiken kan. Hij heeft er plezier
in te vertellen, dat zjjn mannen sedert April
j.1. kans gezien hebben de snelheid van laden
en vuren op te voeren van 15 schoten per
minuut tot 20 per minuut. En er ligt voldoe
ning in zijn stem als hij vertelt, dat dit
weliswaar geen nieuwe kanonnen zjjn (in
tegendeel, ze zijn deels van de vloot), maar
dat ze toch prachtig voldoen en dat deze
dreigende loopen, die over het vredige helm
loeren, in een minimum van tijd dood en ver
derf kunnen zaaien daar vóór hen, in zee.
„De hersenen".
In de nabijheid van de direct-vurende ka
nons van de kustartillerie, opgesteld op de
duinen, bevindt zich het indirect-vurende. Dat
wil zeggen: men kan hier een doel in zee
beschieten, zonder dat dit doel door den
schutter gezien wordt. Hiervoor is een zeer
gecompliceerde apparatuur noodig, die het
vuren van alle batterijen centraal regelt. Het
is verbazingwekkend van raffinement en on
gelooflijk van technische volmaaktheid. Tele
fonisch regelt een man ergens in de „herse
nen" van dit samenstel van batterijen de rich
ting, waarin geschoten moet worden. De „her
senen" die zich meters onder den grond be
vinden en waar in de stille beslotenheid jonge
artilleristen bezig zijn te meten... te rekenen...
te tellen... en af te roepen.
Camouflage.
Men meene niet, dat men deze batterijen
vanuit de lucht met een vijandelijk luchteska
der met een of meer bommen het zwijgen kan
opleggen. Verre van dat. Men beschikt ook bij
het Hollandsohe leger over de kennis van het
maskeeren, het camoufleeren van de waarde
volle stukken geschut. Men moet zien wat er
met gaas, groengesohilderd jutte en dekkende
verf is bereikt. Als men met een vliegtuig 25
meter boven deze duinen vliegt ziet men niets,
wat de regelmaat van het duinlandschap ver
stoort. Laat staan hooger, Er is dan ook goed
gecamoufleerd,
Achter de duinen, en ter bescherming van
de wegen staan andere batterijen. Sommige
van permanenten aard, en opgesteld op de
fundeeringen, die men reeds in de mobilisatie
vervaardigde. Men oordeele niet lichtvaardig
over deze oude „tante's," deze plompe brok
ken beton. Want nog eens zij er hier de aan
dacht op gevestigd, dat geen enkele Neder
landsche aannemer er op gebrand is deze
knapen te sloopen. Ze verslijten er hun mate-
riaal op... Werkelijk, de vorige generatie wist
°ok nog wel hoe men bouwen en metselen
moest!
Klaark la minute.
Weer op andere plaatsen ziet men soms
ineens een spleet in den zandbodem kieren.
Er uit 6 of 8 glinsterende bajonetten. Loop
graven, in de directe nabijheid van een bat
DOOR SAMENWERKING VAN ALLE
BEVOLKINGSGROEPEN UIT DEN
GEHEELEN POLDER VORME MEN
KRACHTIGE KERNEN.
Bij het doorbladeren van den keu
rig verzorgden excursiegids 1939
voor de Wieringermeer valt het op,
dat er zoo goed als niet wordt ge
sproken over de sport en de sport
beoefening in het Nieuwe Land.
Het is een feit, dat in onze Meer ver
schillende zaken met een voortvarendheid
zijn aangepakt, welke ,,eenig" mag worden
genoemd en wat reeds tot stand is gebracht
heeft meermalen groote bewondering ge
wekt. Op sportgebied echter de waarheid
gebiedt ons dit te bekennen zijn wij
wel eenigszins bij het oude land ten achter.
Schakelen we de sporten uit, welker beoe
fening op „geestelijk" terrein ligt (dammen,
schaken) of welke den beoefenaars slechts
verstrooiing dient te schenken, (visschen,
jagen) dan rest ons in den Wieringermeer-
polder slechts één sportverceniging, welke
zich met de lichamelijke ontwikkeling be
zig houdt en wel de voetbalclub „Flevo".
Dat er hier niet meer aan licha
melijke opvoeding wordt gedaan,
betreuren wij en met ons riog ve
le anderen ten zeerste. Immers,
van welk een groot belang is de
sportbeoefening onder deskundi
ge leiding althans voor de licha
melijke ontwikkeling van een be
volking.
Het is een zeer bekende spreuk die zegt,
dat slechts in een gezond lichaam een ge
zonde geest kan huizen, en dat spreekwoord
heeft nog niets van zijn juistheid en waarde
verloren.
Dat op sportgebied wat ontbrak is door
meerderen in de Meer aangevoeld en
bij vele van onze poldergenooten leeft
het verlangen om actief een tak van sport
te gaan beoefenen.
Nu mag nimmer worden vergeten, dat
hier verschillende remmende factoren een
rol spelen, welke een snelle ontwikkeling
van het sportleven beletten. Het allergroot
ste bezwaar is wel de geringe bevolkings
dichtheid van den twintig duizend hectaren
grooten polder, waarbij we moeten beden
ken, dat de dorpen nog te klein zijn, om in
zake sportvereenigingen geheel op eigen
beenen te staan.
Wil men, althans in den eersten
tijd, dan ook komen tot bloeiende
sportvereenigingen, dan lijkt het
wenschelijk, dat de handen ineen
worden geslagen en in dat geval
twijfelen we niet aan suces. Natuur
lijk zullen ook dan vele moeilijkhe
den te overwinnen zijn, maar door
samenwerking van alle bevolkings-
gemakkelijker een stootje dragen. Er zijn
thans vijftig leden, vroeger wel eens vijftien
Naar het zich laat aanzien zal „Flevo in
de komende competitie kunnen uitkomen
met één adspirantenelftal en twee hoogere
elftallen. Zonder samenwerking was dit
nooit te bereiken geweest. Slechts samen
werking kan krachtige vereenigingen ge
ven, welke een sieraad voor onzen Polder
zijn.
Vele mogelijkheden.
Niet alleen voor het voetbalspel, ook
voor andere takken van sport bestaan in
de Meer echter goede mogelijkheden. Zoo
was het van harte te wenschen, dat onze
gymnastiekliefhebbers het goede voorbeeld
van de voetballers navolgden. Er is animo
genoeg voor in onzen Polder.
Maar tot nu toe heeft het steeds aan sa
menwerking ontbroken. Te Middenmeer
heeft men indertijd een „gym" opgericht,
maar hier hooren wij niets meer van. Ons
dunkt er zou een prachtige Wieringermeer-
gymnastiekvereeniging kunnen komen. Im
mers, in tegenstelling met het voetbal kan
deze sport beoefend worden door jong en
oud, klein en groot van beiderlei kunne.
Gymnastiek, de volkssport bij uitnemend
heid; die wel het sensationeele van het
voetbalspel mist, maar daartegenover haar
beoefenaren toch zoo veel voldoening en ge
not kan schenken De ware sport om lichaam
en geest fit te houden!
Gymnasten en aanstaande gymnasten,
ziet uw taak en grijpt uw kans
Bij eensgezindheid en volharding moet
een poging slagen, waarbij nog komt dat
in alle dtif» de dorpen goed geoutilleerde
gymnastieklokalen worden aangetroffen
evenals tamelijk goede sportvelden, waarop
des zomers de athletiek en wellicht ook
hand- en korfbal kunnen worden beoefend.
Men is dus niet speciaal op één dorp aan
gewezen, doch kan keus maken.
De zwemsport.
Wat de plannen tot stichting van een
zwembad betreft, hieromtrent hadden wij
geruimen tijd niets vernomen. Het ver
heugt ons thans te kunnen mededeelen, dat
de betreffende commissie binnenkort spij
kers met koppen wil gaan slaan.
Dit jaar zal het bad, dat juist
tusschen de drie dorpen in is ge
projecteerd er wel niet meer komen
doch naar men ons van bevoegde
zijde mededeelde zal er naar ge
streefd worden, dat volgend jaar
met den aanleg een begin wordt ge
maakt.
Nu elk dorpje in het oude land zijn zwem-
had krijgt, mag onze Meer toch niet ach
terblijven!
Wielrennen.
Voor de wielrenners zijn onze wegen een
ideaal trainingsterrein, deze wegen zijn
voor het maken van oefenritten als ge
ëigend. De twee renners, die Wieringen
nog telt, de vermaarde achtervolgingsspe
cialist Dethmer Klink en de amateur Snooy
dijk, trainen bij voorkeur op onze polder
wegen. En dat zegt reeds voldoende.
Zeker, wielersport is een dure sport en
men stampt geen wielerclub uit den grond
maar gelegenheid is er en nog wel omstan
digheden zooals men elders in Nederland
moeilijk zal vinden.
De zetlsport.
Tenslotte nog de zeilsport, waarvoor
reeds tamelijke belangstelling bestaat. Wie
aan de rand van het Amstelmeer staat of
langs onze breede poldervaarten gaat, kan
hij fraai weer de zeiljachten en kano's over
het water zien scheren. De groote toekomst
van de zeilbeweging ligt echter op het IJs-
selmeer, waar zich reeds nu een bijna cos-
mopolitisch zeilleven aan het ontwik
kelen is. Vooral voor de trotsche zes me
ters, maar zeker ook voor de kleinere boo
ten.
De haven van Oude Zeug zou een zeer ge
schikt centrum van watersport op het I.Ts-
selmeer kunnen worden Natuurlijk is het
toekomstmuziek. En alle muziek, die wordt
geschreven, wordt nog niet uitgevoerd.
Maar deze lijkt er ons toch wel ernstig voor
in aanmerking te komen.
Natuurlijk zijn er in onze Meer nog wel
meerdere
sportmogelijkheden
Maar Keulen en Aken zijn niet op één dag
gebouwd. Men kan niet alles tegelijk aan
vatten.
In ieder geval ligt er voor onze sport
liefhebbers een groot arbeidsterrein braak.
We zouden hen willen toeroepen: de handen
aan den ploeg! Werkt eensgezind aan den
opbouw van een gezond sportleven. De be
looning zal worden teruggevonden in de
verhoogde physieke weerstand van het op
groeiend Wieringermeergeslacht.