SPORT ONZE KUSTVERDEDIGING en sportmogelijkheden in de Wieringermeer PiieAPiet ^eiaeeA aan den u~oeJt Voortreffelijke organisatie behoorlijk materieel en eminente „keuken-prinsen" Wee de wolf die in een kwaad gerucht staat Duitsch geld voor Iersch terrorisme? De grenzen langs „Kankergeest blijkt practisch afgeschaft te zijn King Hall Daitschland's aartsvijand Studentenstreken Gymnasten vóórl PAIA1T Noch Engeland, noch Frankrijk gelooft aan verzoeningspolitiek van Duitschland en Italië. (Van onzen eigen verslaggever.) Ergens aan de kust van Nederland. Wijd-weg ligt de zee als een met miriaden uiterst kleine diamantjes bestrooid veld te schitteren te flonkeren. Kul en geel strekt zich het strand, een forsche barrière, geflan keerd door de duinen, waarop hoog het helm staat te waaien en te schudden in den milden zomerbries. De hemel is een mozaiek van sneeuwwitte wolken en staal-blauw. Een beeld van rust en verlatenheid. De zee ruischt aan den voet van het strand en een dozjjn meeuwen zeilt, schor-krijschend, boven den duinentrans. Belangrijke taak. Maar óp dien duinentrans... Daarboven ziet men op tal van plaatsen, als men goed z'n oogen gebruikt, kleine opsteek- sels. Soms vierkante gebouwtjes, half zicht baar, half verborgen; soms ronde koepeltjes. Hier is het domein van de Kustartillerie en haar taak is in deze dager een wel zeer be langrijke. De taak gedeeltelijk om onze zee- grens en onze zeegaten van den wal af te be hoeden. Om te voorkomen, dat, hoewel de Voorzienigheid zulks moge verhoeden, vijan delijke schepen zich op onze kusten wagen, en een poging ondernemen de daar neerge legde mijnenvelden aan te tasten en aan land te komen. Er is Iets veranderd. te rij. Geweerschutters, wier taak geen een voudige is. In den grond eveneens de voor raden munitie. Als men er langs loopt staren de projectielen den bezoeker kil en gevoelloos aan, men zou zich kunnen voorstellen dat ze leefden..., daar in de duisternis van de onder- grondsche bewaarplaatsen. Er is ,-eel geschut in onze duinen en er ligt veel scherpe munitie te wachten. De Kust artillerie ligt klaar en is letterlijk k la minute op haar post. Men voelt, als men var batterij tot bat terij gaat, en spreekt met de officieren en met de minderen, dat de geest goed is. Dat men zich verzoende met de idee dat wat thans gebeurt noodzakelijk is en dat me. beseft dat men individueel verplicht is tot verantwoordelijkheid. Zoeklichten. Ineeru, staan wjj van aangezicht tot aange zicht m t een aantal zoeklichten. Enorme koepels, naar alle kanten draaibaar, en met een „reflector" van een diameter van... an derhalve meter. 6 Kilometer ver zwaaien deze apparaten hurt lichtbalken den nacht in, en wee het vliegtuig, dat in een dier grijparmen zou vallen. Zij laten niet meer los, zij omstren gelen hun prooi met een diabolische vasthou dendheid en geven de antiluchtbatterijen van de Kustartillerie gelegenheid hun projectielen weg te slingeren. De zoeklichten wachten op hun taak en de batterijen, die uiterst soepele en beweeglijke eenheden, op de hunne. Teza men een niet te onderschatten wapen aan de kust van ons land. De keerzijde. Maar het is niet alles Mars, wat het beeld van de Nederlandsche kust laat zien. En dan denken wij aan de gelegenheid die onq ge boden werd om in een der bejaarde forten onder te duiken. Af te dalen langs breede trappen in schemer-duistere spelonken. Te dwalen door witgekalkte gangen en zalen, om dan ineens verrast te worden door de koste lijkste aller kostelijke militaire aromen: die der snert. En natuurlijk stond het diner voor de Ne derlandsche pers klaar. Borden met dampende snert, voorzien van kluif, en klaargemaakt volgens alle regelen der gastronomie. We heb ben ons te goed gedaan er gevraagd hoe het algemeene oordeel was van de bezetting over het voedsel. Met als antwoord: Ze vinden het uitstekend meneer, een enkele uitgezonderd; maar die zal het dan thuis zelf wel minder gewend zijn...!" Nee, hulde aan de jongens, die aan de batterijen staan, maar niet minder hulde aan de garde der witgeschorte en met pol- lepels gewapenue jonge kerels, die het Inwendige van de troepen voor hun reke ning genomen hebben. Mocht de dag ko men, dat men naar huis gaat, dan zullen zij zich met de wetenschap kunnen troosten zeker niet het minste werk ver richt te hebben, ook al droegen ze dan geen geweer en al vormden ze geen on derdeel van dat wonderlijke vuurleiding apparaat op zoovele plaatsen langs de vadjrlandsche kust. RHYTMISCH KNOTSGEZWAAI groepen uit de geheele Meer, zou bereikt kunnen worden, dat de Wie- ringermeer ook op sportgebied een woodje mee gaat spreken. Het ide aal blijve dan voorloopig: één ver- eeniging voor elke tak van sport, ter bereiking van welk doel elke groep, elk dorp, elke religie wat water in de wijn zal moeten doen. Voetballers geven het goede voor beeld. Onze voetballers hebben reeds het goede voorbeeld gegeven. Tot voor kort was er te Middenmeer de voetbalclub „Flevo", welke haar leden hoofdzakelijk telde onder de bewoners van dit dorp en den naasten om geving. De vereeniging leed aan een hevi ge bloedarmoede, zoo, dat soms nauwelijks nog van een bestaan kon worden gespro ken; de financieele moeilijkheden dreigden meermalen noodlottig te worden. Dezen zo mer is er contact geweest met de voetbal liefhebbers uit de andere dorpen en het re sultaat daarvan was men heeft het eeni- geen tijd geleden in de Schager Courant kunnen lezen dat alle Wieringermeer- voetballers zich aansloten bij het „oude" „Flevo". Een mooi voorbeeld van samenwer king'. De club is daardoor veel hechter, kan Uit de Engelsche en Fransehe pers blijkt duidelijk, dat het niet noodig is geweest, dat de Duitsche pers de geruchten over regeling van het geschil te Dantzig tegensprak. Fransehe en Engelsche bladen ver klaren eenparig, „geen oogenblik geloof te hebben gehecht aan de arg listige beweringen van Duitsche en Italiaansche zijde. Men beschouwt een en ander een voudig een manoeuvre uit den dage- lijkschen „zenuwenoorlog". In de Jour Echo de Paris schrijft Pie- tri: „Wij weten niet, of zij die dergelijke be richten opnemen vrienden van Polen zijn. Wij moeten terstond reageeren en met de grootste energie. De Polen hebben trouwens afgerekend met de kletspraatjes van> beiden. Even kalm als op den eersten dag verdui delijkt Polen opnieuw zijn standpunt. Het is geen duimbreed achteruit geweken. Dat verdient honderd en duizendmaal herzegd te worden." Melding makende van de uit Berlijn ko mende geruchten over een „vreedzame inlij ving" van Dantzig en van het Poolsche com muniqué, dat daarop als antwoord is uitge geven merkt de Times op: „Het is zeker, dat van Britsche zijde geen enkele wijziging op getreden is sedert de verklaring van Cham- berlain van de vorige week, die duidelijk het belang van Dantzig erkende voor de hand having van de Poolsche onafhankelijkheid." De News Chronicle schrijft in een hoofd artikel: „Polen heeft besloten te vechten voor Dantzig, zelfs wanneer het alleen moet vechten, zoo heeft maarschalk Smigly Rydz verklaard in een interview. De verklaring van den maarschalk bevestigde de herhaal delijk uitgesproken vastberadenheid van de Poolsche natie. Deze categorische verklarin gen komen op beteekenisvolle en gepaste wijze op het oogenblik, waarop nieuwe ge ruchten spreken over een transactie betref fende Dantzig. Eenige dezer geruchten schij nen uit Berlijn te komen en een duidelijk doel te hebben. De houding der Britsche re geering is volstrekt duidelijk gemaakt in de redevoeringen van Lord Halifax en Cham- berlain en de aanwezigheid van generaal Inronside in Warschau vormt een nieuw be wijs voor de Britsche vastbeslotenheid om doeltreffende en onmiddellijke hulp te ver- leenen aan Polen. Duitsche pers maakt scherpe verwijten. King Hall blijft een eerste plaats inne men in de Duitsche bladen. Met sensatio- neele opschriften kondigt de Voelkischer Beobachter zijn lezers nieuwe onthullingen over King Hall aan. Het blad heeft een on derzoek ingesteld naar het vroegere jour nalistieke optreden van den Engelschen dagbladschrijver en besluit daaruit, dat hij een vijand van Duitschland is, die zich on der een vriendschappelijk mom aan het Duitsche volk voordoet. Het orgaan baseert deze meening vooral op het feit, dat King Hall in 1938 de vorming had bepleit van een kabinet ChurchilEdenSir Archibald Sinclair. Het verwijt hem tevens uittreksels te heb ben gepubliceerd uit Duitsche liederen, be stemd, voor de jeugd, om te bewijzen, dat de Duitsche kinderen in een barbaarsch mi litarisme worden opgevoed. Besliste uitlatingen in de groote Britsche dagbladen. De meening dat het terroriafie door Duitsch geld gesteund wordt en de haat tegen Engeland door Duitschland in Ierland gevoed, wint steeds meer veld. Openlijk komen de Britsche bladen er thans voor uit, dat men onderscheid moet ma ken tusschen „gewone" extremisten en tusschen diegenen, die in Ier land, die anti-Engelsch, maar pro- Duitsch zijn. „Daily express" schrijft: de natiooaal so cialistische propaganda in Eire neemt zulke alarmeerende afmetingen aan, dat de regeering door het ministerie van de dominions en de regeering van Eire een speciaal onderzoek zal instellen. Het blad noemt bij name den rijksminis ter van onderwijs die een intensieve pro paganda voert onder de studenten en „intelligentisa" van Eire en dezen met na me uitnoodigt naar Duitschland op bezoek te komen. Het blad meldt, dat de autoritei ten van Eire er naar streven „ver schil te maken tusschen extremis ten, die alleen Anti-Britsch zijn en tusschen extremisten, die èn anti- Britsch èn pro-Duitsch zijn. Men gelooft, niet, dat de nationaal-soci- alisten de terroristen subsidieeren, maar men gelooft wel, dat de strijd kas van het republikeinsche leger een bijdrage heeft ontvangen uit nationaal-socialistische bron, wat tenslotte op hetzelfde neerkomt. De propaganda is er niet in geslaagd in Eire een pers te vinden, maar wel spannen, zekere correspondenties in zekere duistere weekbladen zich voor het karretje van pro- Duitsche en anti-Britsche opvattingen. De redactie geeft te verstaan, dat de schrij vers geen Engelschen zijn en ook geen Ieren. De Duitsche kolonie in Ierland telt 250 personen, van wie de meesten geen en kele verbinding hebben met de nationaal- socialisten. De politie let vooral op uit Duitschland gekomen toeristen. Zij zetten hun eigen bloemetjes niet alleen buiten, maar namen die van anderen mee. In den afgeloopen nacht om 2 uur zag een agent van politie op den Gevers Dey- nootweg in den Haag 2 personen, die met moeite een fiets trachtten voort te bewegen. Het bleken twee studenten te zijn, die de bloemetjes hadden buitengezet. Maar ook andere planten bleken van hun gading te zijn, want op de fiets vervoerden zij een groote palm in een ton, welke zij van een der Scheveningsche restaurants hadden weggenomen. Hun bewering, dat ze deze ten geschenke hadden gekregen, werd door den agent natuurlijk niet aanvaard. Hij nam beide studenten dan ook mee naar het bureau, waar zij eenigen tijd wer den vastgehouden. De politie heeft het ge beurde als een studentengrap beschouwd, zoodat geen procesverbaal werd opgemaakt. Het is geen modern materieel, waar mede de kustartillerie werkt, maar het ia wel zéér degelijk materieel. En wat van nóg meer belang is: er wordt inten sief geoefend. Dag-in-dag-uit zjjn „de jongens" bezig met het bedienen van de stukken. Jonge kerels, die het natuurlijk niet leuk vonden van huis gehaald te worden, maar die niet kankeren. Die niet zeuren en zaniken over datgene wat nu eenmaal moest gebeuren en die zich ten volle aan hun taak geven. Werkelijk, er is iets veranderd sedert 19141918... Een jong luitenant legt ons de werking van het geschut uit. Hoe de bediening is en wat men ermee bereiken kan. Hij heeft er plezier in te vertellen, dat zjjn mannen sedert April j.1. kans gezien hebben de snelheid van laden en vuren op te voeren van 15 schoten per minuut tot 20 per minuut. En er ligt voldoe ning in zijn stem als hij vertelt, dat dit weliswaar geen nieuwe kanonnen zjjn (in tegendeel, ze zijn deels van de vloot), maar dat ze toch prachtig voldoen en dat deze dreigende loopen, die over het vredige helm loeren, in een minimum van tijd dood en ver derf kunnen zaaien daar vóór hen, in zee. „De hersenen". In de nabijheid van de direct-vurende ka nons van de kustartillerie, opgesteld op de duinen, bevindt zich het indirect-vurende. Dat wil zeggen: men kan hier een doel in zee beschieten, zonder dat dit doel door den schutter gezien wordt. Hiervoor is een zeer gecompliceerde apparatuur noodig, die het vuren van alle batterijen centraal regelt. Het is verbazingwekkend van raffinement en on gelooflijk van technische volmaaktheid. Tele fonisch regelt een man ergens in de „herse nen" van dit samenstel van batterijen de rich ting, waarin geschoten moet worden. De „her senen" die zich meters onder den grond be vinden en waar in de stille beslotenheid jonge artilleristen bezig zijn te meten... te rekenen... te tellen... en af te roepen. Camouflage. Men meene niet, dat men deze batterijen vanuit de lucht met een vijandelijk luchteska der met een of meer bommen het zwijgen kan opleggen. Verre van dat. Men beschikt ook bij het Hollandsohe leger over de kennis van het maskeeren, het camoufleeren van de waarde volle stukken geschut. Men moet zien wat er met gaas, groengesohilderd jutte en dekkende verf is bereikt. Als men met een vliegtuig 25 meter boven deze duinen vliegt ziet men niets, wat de regelmaat van het duinlandschap ver stoort. Laat staan hooger, Er is dan ook goed gecamoufleerd, Achter de duinen, en ter bescherming van de wegen staan andere batterijen. Sommige van permanenten aard, en opgesteld op de fundeeringen, die men reeds in de mobilisatie vervaardigde. Men oordeele niet lichtvaardig over deze oude „tante's," deze plompe brok ken beton. Want nog eens zij er hier de aan dacht op gevestigd, dat geen enkele Neder landsche aannemer er op gebrand is deze knapen te sloopen. Ze verslijten er hun mate- riaal op... Werkelijk, de vorige generatie wist °ok nog wel hoe men bouwen en metselen moest! Klaark la minute. Weer op andere plaatsen ziet men soms ineens een spleet in den zandbodem kieren. Er uit 6 of 8 glinsterende bajonetten. Loop graven, in de directe nabijheid van een bat DOOR SAMENWERKING VAN ALLE BEVOLKINGSGROEPEN UIT DEN GEHEELEN POLDER VORME MEN KRACHTIGE KERNEN. Bij het doorbladeren van den keu rig verzorgden excursiegids 1939 voor de Wieringermeer valt het op, dat er zoo goed als niet wordt ge sproken over de sport en de sport beoefening in het Nieuwe Land. Het is een feit, dat in onze Meer ver schillende zaken met een voortvarendheid zijn aangepakt, welke ,,eenig" mag worden genoemd en wat reeds tot stand is gebracht heeft meermalen groote bewondering ge wekt. Op sportgebied echter de waarheid gebiedt ons dit te bekennen zijn wij wel eenigszins bij het oude land ten achter. Schakelen we de sporten uit, welker beoe fening op „geestelijk" terrein ligt (dammen, schaken) of welke den beoefenaars slechts verstrooiing dient te schenken, (visschen, jagen) dan rest ons in den Wieringermeer- polder slechts één sportverceniging, welke zich met de lichamelijke ontwikkeling be zig houdt en wel de voetbalclub „Flevo". Dat er hier niet meer aan licha melijke opvoeding wordt gedaan, betreuren wij en met ons riog ve le anderen ten zeerste. Immers, van welk een groot belang is de sportbeoefening onder deskundi ge leiding althans voor de licha melijke ontwikkeling van een be volking. Het is een zeer bekende spreuk die zegt, dat slechts in een gezond lichaam een ge zonde geest kan huizen, en dat spreekwoord heeft nog niets van zijn juistheid en waarde verloren. Dat op sportgebied wat ontbrak is door meerderen in de Meer aangevoeld en bij vele van onze poldergenooten leeft het verlangen om actief een tak van sport te gaan beoefenen. Nu mag nimmer worden vergeten, dat hier verschillende remmende factoren een rol spelen, welke een snelle ontwikkeling van het sportleven beletten. Het allergroot ste bezwaar is wel de geringe bevolkings dichtheid van den twintig duizend hectaren grooten polder, waarbij we moeten beden ken, dat de dorpen nog te klein zijn, om in zake sportvereenigingen geheel op eigen beenen te staan. Wil men, althans in den eersten tijd, dan ook komen tot bloeiende sportvereenigingen, dan lijkt het wenschelijk, dat de handen ineen worden geslagen en in dat geval twijfelen we niet aan suces. Natuur lijk zullen ook dan vele moeilijkhe den te overwinnen zijn, maar door samenwerking van alle bevolkings- gemakkelijker een stootje dragen. Er zijn thans vijftig leden, vroeger wel eens vijftien Naar het zich laat aanzien zal „Flevo in de komende competitie kunnen uitkomen met één adspirantenelftal en twee hoogere elftallen. Zonder samenwerking was dit nooit te bereiken geweest. Slechts samen werking kan krachtige vereenigingen ge ven, welke een sieraad voor onzen Polder zijn. Vele mogelijkheden. Niet alleen voor het voetbalspel, ook voor andere takken van sport bestaan in de Meer echter goede mogelijkheden. Zoo was het van harte te wenschen, dat onze gymnastiekliefhebbers het goede voorbeeld van de voetballers navolgden. Er is animo genoeg voor in onzen Polder. Maar tot nu toe heeft het steeds aan sa menwerking ontbroken. Te Middenmeer heeft men indertijd een „gym" opgericht, maar hier hooren wij niets meer van. Ons dunkt er zou een prachtige Wieringermeer- gymnastiekvereeniging kunnen komen. Im mers, in tegenstelling met het voetbal kan deze sport beoefend worden door jong en oud, klein en groot van beiderlei kunne. Gymnastiek, de volkssport bij uitnemend heid; die wel het sensationeele van het voetbalspel mist, maar daartegenover haar beoefenaren toch zoo veel voldoening en ge not kan schenken De ware sport om lichaam en geest fit te houden! Gymnasten en aanstaande gymnasten, ziet uw taak en grijpt uw kans Bij eensgezindheid en volharding moet een poging slagen, waarbij nog komt dat in alle dtif» de dorpen goed geoutilleerde gymnastieklokalen worden aangetroffen evenals tamelijk goede sportvelden, waarop des zomers de athletiek en wellicht ook hand- en korfbal kunnen worden beoefend. Men is dus niet speciaal op één dorp aan gewezen, doch kan keus maken. De zwemsport. Wat de plannen tot stichting van een zwembad betreft, hieromtrent hadden wij geruimen tijd niets vernomen. Het ver heugt ons thans te kunnen mededeelen, dat de betreffende commissie binnenkort spij kers met koppen wil gaan slaan. Dit jaar zal het bad, dat juist tusschen de drie dorpen in is ge projecteerd er wel niet meer komen doch naar men ons van bevoegde zijde mededeelde zal er naar ge streefd worden, dat volgend jaar met den aanleg een begin wordt ge maakt. Nu elk dorpje in het oude land zijn zwem- had krijgt, mag onze Meer toch niet ach terblijven! Wielrennen. Voor de wielrenners zijn onze wegen een ideaal trainingsterrein, deze wegen zijn voor het maken van oefenritten als ge ëigend. De twee renners, die Wieringen nog telt, de vermaarde achtervolgingsspe cialist Dethmer Klink en de amateur Snooy dijk, trainen bij voorkeur op onze polder wegen. En dat zegt reeds voldoende. Zeker, wielersport is een dure sport en men stampt geen wielerclub uit den grond maar gelegenheid is er en nog wel omstan digheden zooals men elders in Nederland moeilijk zal vinden. De zetlsport. Tenslotte nog de zeilsport, waarvoor reeds tamelijke belangstelling bestaat. Wie aan de rand van het Amstelmeer staat of langs onze breede poldervaarten gaat, kan hij fraai weer de zeiljachten en kano's over het water zien scheren. De groote toekomst van de zeilbeweging ligt echter op het IJs- selmeer, waar zich reeds nu een bijna cos- mopolitisch zeilleven aan het ontwik kelen is. Vooral voor de trotsche zes me ters, maar zeker ook voor de kleinere boo ten. De haven van Oude Zeug zou een zeer ge schikt centrum van watersport op het I.Ts- selmeer kunnen worden Natuurlijk is het toekomstmuziek. En alle muziek, die wordt geschreven, wordt nog niet uitgevoerd. Maar deze lijkt er ons toch wel ernstig voor in aanmerking te komen. Natuurlijk zijn er in onze Meer nog wel meerdere sportmogelijkheden Maar Keulen en Aken zijn niet op één dag gebouwd. Men kan niet alles tegelijk aan vatten. In ieder geval ligt er voor onze sport liefhebbers een groot arbeidsterrein braak. We zouden hen willen toeroepen: de handen aan den ploeg! Werkt eensgezind aan den opbouw van een gezond sportleven. De be looning zal worden teruggevonden in de verhoogde physieke weerstand van het op groeiend Wieringermeergeslacht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 3