Wij lazen voor Vermaakt Charlie alleen de mannen? DRIE MANNEN Radioprogramma v<^.' C $p- - EDQAR RICE BURROUGHS - Uit de Pers van heden Piloten pikken hun voedsel op M M O) OLIFANT MANNEN DOOR 91. Tarzan en Valthor werden onder zware be waking naar de kop van de wachtende stoet gebracht, die hen naar de arena zou voeren. Op een van de olifanten, potsierlijk opgedirkt, zat Menofra. Valthor zag haar en begon luid te lachen. „Kijk haar eens!" riep hjj, „zij kan niet zelfgenoegzamer zijn, dan zij er uit ziet, zie eens hoe zij zich aanstelt. De arme vrouw wil op een koningin lijken. Let op haar hou ding en haar kroon. Zij draagt de kroon zelfs in de arena - en heeft hem achterste voren op! Het is om je dood te lachen". Valthor had niet zacht gesproken, integendeel, hij had zijn stemgeluid nog iets uitgezet. Zijn woorden be reikten de oren van Menofra. Haar gezicht werd rood van boosheid. Zij nam de kroon van haar hoofd en zette die op de zitplaats naast zich. Daarna gaf zij met een stem, die beefde van woede, het bevel tot het vertrek. Er werd niet gejuicht toen de stoet langs het volk trok. Het was duidelijk, dat de mensen sym pathie voelden voor Valthor. Tarzan echter was een vreemdeling. Het eenige, waarom hij hen interesseerde was, dat hij hun enkele mi nuten van spanning en opwinding zou geven, voordat hjj in de arena egdood werd. BELGJSCHE TUINDERS OPSTANDIG „De Boer", het orgaan van den Belgischen Boerenbond, is, aldus het Hsb. slechts zeer matig te spreken over de handelsovereen komst met ons land. Vroeger was de agitatie tegen het ac- coord steeds het felst, als onderhandelin gen over verlenging werden gevoerd. Doch nu begint de Boerenbond zijn actie kort na dat de overeenkomts weer voor een jaar is verlengd. Met koeien van letters heeft hij boven zijn artikel geschreven: „De Belgisch Nederlandsche handelsovereenkomst moet onmiddellijk grondig worden gewijzigd: „dat is een levenseisch voor onzen tuinbouw". Op onmiddellijke wijziging wordt aangedrongen, omdat jaar'op jaar, sinds het begin van de crisis, „tij dens het groenteseizoen aan dui zenden Vlaamsche tuiniers een on berekenbare schade wordt berok kend", doordat de Nederlandsche tuinders den Belgischen voortbren gers „op de eigen markt een niet uit te houden concurrentie aandoen, dank zij rechtstreekschen en on- rechtstreekschen steun dien zij van wege regeeringsinstanties genieten" „De verantwoordlijke kringen moeten be seffen, aldus „De Boer", dat zulk een toe stand niet langer duldbaar en draaglijk is: hij is een krenking van het levensrecht van onze Belgische tuiniers". HET EERSTE „DICTATUUR-MINISTERIE" Het Volk (s.d.a.p.) schrijft: In „Volk en Vaderland" van 23 Juli geeft de Heer Mussert in eigen persoon zijn oor deel over het kabinet-Colijn, dat in het Par lement zoo spoedig zijn politieken dood vond. De heer Mussert beoordeelt dit kabinet aldus: „Het bijzondere is dus, dat in 1939 is samengesteld het eerste anti-par lementaire ministerie. Er is even min sprake van, dat de meerder heid van 't Nederlandsche volk dit ministerie zou verkiezen. Dit minis terie berust dus noch op de meer derheid in het parlement, noch op de meerderheid van het Nederland sche volk. Dit is het eerste dicta tuur-ministerie". Het ligt geheel in de lijn, dat dus de fas cistische dictatuur-aanbidders deze tegen den wil der volksmeerderheid tot stand ge komen regeering steunden en dat de N.S.B. Kamerleden vóór de regeering stemden. Voor de regeering van Colijn, den man, die dag aan dag in de nationaal-socialistische pers is afgeschilderd als een oud afgetakeld en onbekwaam politiek leider. De N.S.B. had van de regeering Colijn groot verwachtingen voor haar groei-moge- lijkheid. En zij zegt dat ook ronduit: „Een nieuw hoofdstuk begint: Dr. Colijn als dictator. Hoel ang? Daar behoeven wij ons geen zorg over te maken. De zaken verwikkelen zich logisch. De heeren hebben het par lement door hun optreden tegen de N.S.B. meer en meer tot een aan fluiting gemaakt en nu is het op zij gezet. We beginnen op te schieten." De juichkreten over het op zij gezette parlement kunnen de N.S.B.-ers na de val der vijfde regeering-Colijn wel staken. Het „nieuwe hoofdstuk" zal niet afge schreven worden, omdat de meerderheid van het parlement er tijdig een streep onder heeft gezet, zoo besluit het Volk. GEEN MANOEUVRES IN 1939. Uit de Maasbode (r.k.): In de maand September zullen in Nederland geen manoeuvres gehou den worden. Dit feit nu is ons vol komen onbegrijpelijk! Iedereen is het er roerend over eens, dat de geoefendheid van 14 van onze 15 lich tingen nagenoeg alles te wenschen overlaat, hegeen te wijten is aan den gelukkig ver dwenen eersten oefentijd van 5Vt> maand en den nog erger eersten oefentijd van iy2 maand voor de voorgeoefenden. Men zal toch moeilijk kunnen beweren, dat internationaal de politieke hemel zoo danig verhelderd is, dat er van gevaar geen sprake meer is. Het doorloopend handhaven van onze grensbeveiliging geheel juist overigens - zou daarmed wel volmaakt in tegenspraak zijn. ROUW OP VLIEGFEEST Te Frankfurt a.d. Main zijn vliegfeesten gehouden, waaraan vliegers uit 14 landen deelnamen en welke door 150.000 toeschou wers werden bijgewoond. Bij de internationalen vliegwedstrijd de den zich twee ongelukken voor. De vlieger Taxis kwam om het leven doordat zijn toestel per ongeluk met den grond in aan raking kwam, terwijl een voorbijganger die door een vliegtuig dat een noodlanding moest maken, gegrepen werd, verwondin gen opliep, waaraan hij is bezweken. In Amerika keurt de jeugd films. Er bestaat sinds vier jaren in New York een organisatie van meisjes en jongens, die zich tot taak hebben gesteld, films te be- oordeelen en op grond van hun conclusies aan te bevelen. Deze organisatie begon als de z.g. Vier Steri-en Club en was een onder deel van een algemeene jeugdvereeniging. l>e club is thans uitgegroeid tot de Voung Reviewers of the National Board of Review, ofwel de jonge keurders van de nationale keuringscommissie. Tot de „Young Reviewers" kunnen jon gens en meisjes van acht tot veertien jaar toetreden en de jeugdige keurders worden gerecruteerd op scholen, in jeugdbibliothe ken, op speelplaatsen etc. De gemiddelde leeftijd is dertien cn een half jaar. Op grond van gegevens, door deze jeugdige keurders en keursters bijeengezameld, heeft men kun nen vaststellen dat ook voor Amerikaan- sche kinderen de stelregel geldt, welke men reeds in Engeland heeft kunnen vaststellen en wel, dat meisjes bij voorkeur realistische films zien, in het volle leven spelend en jongens avontuurlijke films prefereeren. Jonge kinderen hebben een afkeer van lief desscènes, oudere vinden ze vervelend en belachelijk. De „Young Reviewers" vormen heden ten dage een organisatie, welke over heel het land verbreid is. Aan de door hen verzamelde gegevens woi^lt door bioscoop exploitanten bijzondere waarde gehecht. Ze CHARLIE CHAPLIN IN BURGER. richten er hun programma's naar in. Deze gegevens toonen aan, dat 02 pCt. der meisjes en 65 pCt. der jongens minstens eenmaal in de week naar een bioscoop gaat. Jongens in teresseeren zich behalve voor avonturenfilms voor komische films, terwijl deze laatsie voor de meisjes pas in de zevende plaats in aanmerking komen. Deze minachting voor komische films zet zich op lateren leeftijd voort. Het is bekend, dat over het alge meen de vrouwelijke filmliefhebbers weinig voor de films van Charley Chaplin, Laurel en Hardy etc. voe len, er meestal het komische niet van inzien. Chaplin cn de twee ge noemde komieken zijn evenals cow boys en soortgelijke filmhelden bij uitstek „mannelijk vermaak". Ouders lellen niet .mee De meerderheid van de meisjes bepaalt haar voorliefde voor een bepaalde film, aldus de Msb. aan de hand van een waar deering van de rolbezetting. Hierin ligt cri terium nummer een, dan volgt het oordeel van de krant. Bij de jongens bleek dit juist omgekeerd. Beide categorieën bleken inmid dels gemeen te hebben, dat een aanbeveling van de zijde der ouders pas in de laatste plaats doorslaggevend was. De meisjes denken bij het bepalen van de manier, waarop een vrijen middag kan wor den doorgebracht, in overgroote meerder heid in de eerste plaats aan den bioscoop. De helft van de jongens stelde sport num mer een, den bioscoop nummer twee. De gegevens werden bijeengebracht, door dat de „Young Reviewers" zooveel mogelijk kinderen in hun omgeving ondervroegen. Ze behooren tot allerlei rangen en standen zoodat de bovengenoemde uitkomsten als maatgevend voor het kind in het algemeen kunnen worden beschouwd. Leiders van jeugdvereenigingen, die wellicht op dit ge bied reeds ervaringen hebben opgedaan, hebben mogelijk iets aan deze Amerikaan- sche proefneming, die elk jaar op grooter schaal wordt voortgezet. De „Young Reviewers", die dus niet alleen films keuren, maar tevens enquêtes instel len, kiezen ook een serie „beste films" van 't jaar. Voor dit seizoen werd „Boys Town" aangewezen, de film met Mickey Roonev, die ook hier te lande zoovee! succes heeft gehad. Tot de reeks beste behoort verder „The Hurricane", „Drums" en „Love finds Andy Hardy". Twee jeugdige vliegers de gebroeders Moody te Springfield (Illinois), willen trachten 't duurrecord voorl ichte vliegtui gen dat op 218 uur staat, te verbeteren. Zij bevinden, zich thans reeds 170 uur in de lucht. Zij Voorzien zich van levensmidde len door middel van een koord, voorzien van een haak, waarmede zij pakjes op een vrachtauto bemachtigen. WOENSDAG 2 AUGUSTUS 1939 Hilversum I, 1875 en 414.4 m. VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en 7.30 —8.00 VPRO. 8.00 Gramofoonmuziek. (Ca. 8.15 Berichten). 9.30 Causerie „Onze keuken". 10.00 Morgenwijding. 10.20 Voor arbeiders in de Continubedrijven. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 Berichten. 12.17 Orgelspel en zang. 1.00 Gramofoonmuziek. I.151.45 en 2.00 Esmeralda. 2.20 Gramofoonmuziek. 3.00 VARA-orkest (opn.). 3.30 Zang en piano. 4.00 Voor de kinderen. 4.30 Gramofoonmuziek. 5.30 VARA-orkest (opn.). 6.15 Gramofoonmuziek. 6.28 Berichten. 6.306.55 Esmeralda en solist. 7.00 VARA-Kalender. 7.05 Felicitaties. 7.10 Causerie „Van streven en strijden". 7.30 Cyclus „Óns werk en ons Geloof". 8.00 Herhaling SOS-berichten. 8.05 Berichten ANP, VARA-Varia. 8.17 Causerie „De VARA-Zomerprijsvraag". 8.20 Gramofoonmuziek. 9.00 R.E.T.-Mannenkoor en solisten. 9.20 Declamatie. 9.40 Vervolg concert. 10.00 Berichten ANP. 10.10 Causerie en toch ben ik van meening, dat..." 10.20 VARA-orkest (opn.). II.00 Esmeralda en solist. 11.2012.00 Dansmuziek (gr.pl.). Hilversum IX. 301.5 m. NCKV-Uitzending. 6.307.30 Onderwijs fonds voor de Scheepvaart. 8.00 Schriftlezing en meditatie. 8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45 Gelukwenschen). 10.30 Morgendienst. 11.00 Zang. 11.15 Ensemble v. d. Horst. (12.00—12.15 Berichten). I.00 Het kinderkoor „De kleine harp" met pianobegeleiding en gramofoonmuziek. 2.00 Christ. lectuur. 2.30 Reportage. V00 Gramofoonmuizek. 4.45 Felicitaties. 5.00 Voor de jegud. 5.45 Orgelspel, berichten. 6.30 Taalles en causerie over het birmenaan- varingsreglement. 7.00 Berichten. 7.157.55 De Protestantsche Christ. Harmonie „Jubal". 8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Bericht. 8.15 NCRV orkest. (9.009.30 Causerie „We reldbond tot het bevorderen van Interna- tiorale Vriendschap door de Kerken"). 10.00 Berichten ANP, actueel halfuur. 10.30 Pianovoordracht en gramofoonmuziek. II.05 Gramofoonmuziek. Ca. 11.5012.00 Schriftlezing. FEUILLETON. tn hun noodlot 21. Naar het Amerikaansch van Morgan S. Roscue Maar Chester had niet alleen gestaan In dat bedrog! Er waren, volgens Loliise, hog twee anderen. Een van deze was een zekere Bindles, de ander was Schenk. En als Barret uit wraak Chester had geplun derd, zou hij zich niet tot dezen alleen be palen; hij zou zijn vergelding ook tot de anderen uitstrekken. Vroeg of laat zouden Bindles of Schenk ook aan de beurt komen of beide. Als er daarom met een van deze twee Mannen iets gebeurde, zou het blijken dat de theorie-Barret juist was. Maar er zou Maar één manier zijn om Barrets connectie Met een dergelijken aanval vast te stellen. Dat was: tegenwoordig te zijn als het offen sief zou plaats hebben, of het berooving was of een aanslag op hun leven. Barret zou een dergelijke onderneming zeker niet aan een ander opdragen, uit vrees voor afpersing daarna. Als hij het deed, zou hij het zelf ppknappen. En hij zov het ongetwijfeld 8 nachts doen. Daarom moest hij Barret in het oog houden, 's avonds, w^nt hij e anaere twee niet tegelijk schaduwen. O Mai- ley was zich ten volle bewust dat zijn theo rie haast fantastisch mocht heeten, gezien Barrets positie in de zakenwereld. Maar historie met den brief was óók fantastisch en «r waren heel wat vreemde dingen in het «ven van vooraanstaande lieden. Voor het oogenblik ging hjj aan zijn bu reau zitten om eenige, reeds lang uitgestelde brieven te beantwoorden. Daarna maakte hij een wandeling, lunchte en begaf zich naar de stad om een paar boodschappen te doen. Hij din erde dien avond vroeg en bij het invallen van de duisternis was hij langs Riversiöe Drive aan het slenteren, aan den kant tegen over het flatgebouw, waar Barret woonde. Het schemerde nog, toen hij zoo gelukkig was om Barret in een taxi te zien aankomen en de straat oversteken. Hij keek de forsche gestalte na, toen deze de hall binnentrad en verdween. En hij wachtte met de heimelijke hoop, dat, als de financier weer te voorschijn kwam, hij iets interessants beleven zou. Ergens achter in O'Malley's hoofd was een andere hoop, die hij maar half in zijn bewust zijn liet doordringen. Het was altijd mogelijk daf Claude Hunt naar binnen zou gaan of naar buiten komen. Misschien kwam ze wel naar bu ten en zou ze de straat oversteken, juist waar hij stond! Bij deze gedachte schrok hij van zichzelf en liep van louter schaamte naar de donkerste plek in de nabijheid. Hjj bespion- neerde haar huis Maar na een oogenblik richtte hij het hoofd weer hoog op. Als hrj het ter wille van zich zelf gedaan had, dan zou het niet te veront schuldigen zijn, in haar oogen en in zijn eigen. Doch wat zij ook mocht denken, voor zichzelf voelde hij zich verantwoord, want hij deed het voor Louise. En als dat geld niet werd terug gevonden, zou er maar een bedroefd klein beetje voor haar overblijven om van te leven. Hij wachte eenige uren en begaf zich dich ter naar het flatgebouw, naarmate het don kerder werd. En op het laatst werd zjjn ge duld beloond door het verschijnen van een be kende gestalte. Maar het was noch miss Hunt noch Barret. Een man kwam het gebouw uit en bleef enkele oogenblikken op het trottoir staan, naar rechts en links kijkend en toen naar de rivier. O'Malley herkende hem als den jonge man, die dien avond met miss Hunt in het stille restaurant gedineerd had. Uit louter nieuwsgierigheid nam hij hem een moment op. De jongeman, dien Claudia Hunt, zooals O'Mal ley zich herinnerde, Julian had genoemd, stond op het trottoir een paar lichtbruine handschoe nen aan te trekken. Toen hij daarmee klaar was, maakte hij een snelle beweging in O'Mal ley's richting. Het was een vlug wenden van het hoofd en een gebaar van de hand, te ken nen gevend, dat O'Malley zich bij hem moest voegen of hem achterop komen. O'Malley was half verborgen achter een boom. Er was geen straatlantaarn in de buurt. En hoewel hij eerst dacht dat de_ be weging voor hem bedoeld was, bracht een oogenblik van nadenken hem tot de overtui ging dat Julian hém, nadat hrj uit de hel ver lichte hall was gekomen, niet gezien kon heb ben. Evenmin was het waarschijnlijk dat de jongeman zoo hij hem al gezien had, hem op zoo'n familaire manier gewenkt zou hebben. O'Malley keek snel om zich heen. Even voor hem was een man juist van een bank opge staan en liep nu in de richting die Julian had aangewezen. De nieuwsgierigheid van den jongen Ier was door deze met zorg overwogen manoeuvres gewekt en hij begaf zich lang zaam denzelfden kant uit, wel oppassend en behoorleken afstand te bewaren. De man die op de bank had gezeten sloeg naar rechts af, zodat zijn pad en dat van Julian moesten samenkomen. Ó'Malley vertraagde zijn pas nog meer. Ever later stak de man vóór hem, den weg over en ging op het trot toir loopen met Julian ietr voor hem uit. Zoo gingen ze een poosje voort tot ze aan een hoek kwamen, met O'Malley in de ach terhoede. Julian draaide rechtsaf en verdween in de zijstraat. De man achter hem deed het zelfde. En weldra had O'Malley eveneens den hoek beieikt, stak over en hield de andere zijde van de straat. Daar slenterde hij voort en bleef toen staan, also* hij een huisnummer zocht. Een korten blik over zijn schouder deed hem zien dat Julian en diens metgezel aan den overkant van de straat fluisterend een gesprek j voerden. O'Malley liep langzaam voort en nam, om geen argwaan te wekken, ieder huis, dat hij passeerde, aandachtig op. Toen zag hjj ter sluiks dat Julian teruggekeerd was naar Ri- verside Drive en een taxi wenkte. De ander liep snel in de richting van O'Malley, maar aan de andere zijde van de straat. Zijn pas zooveel versnellend, dat hij den volgenden hoek vóór den man bereiken moest, liep O'Malley vlug dezelfden kant uit. Hij kwam aan den hoek, keerde zich met een scl.erpe draad naar rechts en stak de straat over, juist toen de man, dien Julian gewenkt had, onder het schijnsel van een lantaarn kwam. Waarschijnlijk had hij O'Malley niet opge merkt, want hij liep voorbij zonder naar den Ier te kijken. Maar de laatste was zóó ge schrokken dat hij, na een korten blik, het hoofd afwenddt. Het was de man zonder hoed, de man met de geblesseerde wang, die uit Bar rets kantoorgebouw was komen loopen en het meisje gevolgd had en die later O'Malley had aangevallen. Geschrokken, verbaasd ter wille van het meisje ging O'Malley terug naar het flatge bouw en betrok zijn wacht weer, zich afvra gend welk aandeel Julian in de zaak had. Tot na middernacht bleef hij op zijn post, maar niemand anders, dien hij kende, kwam naar buiten. En eindelijk keerde hij naar huis terug. Hij had tenminste iets ontdekt dat hem stof tot nadenken verschafte. HOOFDSTUK XI. Het huis van Bir.dles. O'Malley was in de eerste uren van den morgen thuisgekomen en toen het aardige, keurige dienstmeisje, waarmee miss Hippy de oogen van haar huurders streelde, aan zijn deur klopte met zijn ontbijt, was hij nog vast in slaap. In antwoord op haar kloppen sprong hij uit bed, schoot in zijn pantoffers en opende de deur. Hij nam een bad, nuttigde zijn ontbijt en kleedde zich snel aan. Toen verliet hij het huis en begaf zich naar de weinig-aanzienlijke wo ning van mr. Julius Schmidt, Het kleinr meisje met de vlechten liet hem weer bij den dikken man binnen. Hij wenschte Schmidt op vriendelijken toon goeden morgen en keek hem onderzoekend aan. want zijn gast heer had hem het hoofd toegewend toen hij binnenkwam en nam hem nu met zijn diepge zonken kleine oogen op. Goeden morgen, beantwoordde de dikzak eindelijk zijn groet. U komt voor dien brief? Natuurlijk, verklaarde O'Malley een tikje kortaf. Hij werd wel een beetje onrustig onder dat langzame monsterende kijken. Ach zoo, Schmidt verviel weer in stil zwijgen. Succes gehad? informeerde O'Malley. Kon u er een touw aan vast knoopen? Schmidt knikte. Het was niet zoo moeilik, mr. O'Malley. Maar om de boodschap uit te leggen dat zal minder gemakkelijk zjjn, hè? 'ivialley kwam een stap naderbij. Wat bedoelt u? vroeg hij. De geweldige Schmidt haa de het afschrift en een aangehecht vel pa rier uit een la en kee'- toen weer op. Ik zal het u laten zien bromde hij. Het was gemakkelijk voor mij. Hij spreidde de papieren voor zich uit. O'Malley boog zich naar voren en zag dat Schmidt de copie van den brief opnieuw over geschreven had, in keurige drukletters. Maar in dit tweede afschrift waren verscheidene letters onderstreept. Ziet u. legde Schmidt uit, wijzend met een enormen, met inkt besmeurden vinger, de laatste letter van het eerste woord dient om ons op een dwaalspoor te brengen. Maar daarna is alles duidelijk. De sleutel bestaat hierin, dat we de eerste letter van het tweede woord, de tweede van het derde woord, de de de van het vierde woord, de eerste van het vijfde moeten hebben enzo> voort. Ziet u Cpöiocusa tp-io.w)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 7