Förster bewonderaar
van de Wieringermeer
TARZAN
EU
DRIE MANNEN
en de -
Olifantsmannen
Nog een
koffer-drama
Kinderwagen in
gracht gestort
Radioprogramma
Werktijden voor chauffeurs
Morgan S, Roscuc
Tijdens zwemwedstrijd
verdronken
De Jumbo passeert
een brug*.,.
Vierduizend gulden
ontvreemd
Brandweer naar de kerk
Dantzig's staatshoofd zou het
den Führer vertellen.
Gouwleider Förster, het nieuwe
staatshoofd van Dantzig, heeft in
1938 tijdens een bezoek aan Neder
land, veel belangstelling aan den
tlag gelegd voor de Wieringermeer
De Zuiderzeewerken trokken zoo
zeer de bewondering van den heer
I öister, dat hij spontaan mededeelde
den 1'ührer rapport te zullen uit
brengen over dit grootsche water
bouwkundige werk, opdat Duitsche
ingenieurs naar Nederland zouden
worden gezonden ter bestudeering
van wat hier gewrocht is!
Kapitein mr. H. Me 11 erna, die den Duit
schen gast toen tot gids gediend heeft, leg
de den heer Förster uit, hoe de Zuiderzee
ontzilt wordt.
De tocht werd, aldus het Hsb., voortge
zet in zuidelijke richting onder langs den
voormaligen Zuiderzeedijk bij Modem blik
Op een bepaalde plaate stopte de heer Mei
lema den wagen, zeggende:
Nu zal ik u de Zuiderzee laten zien.
Men klom op den dijk en boven
bleef men staan. De gasten stonden
sprakeloos. Daar zagen zij den wij
den Wieringermeerpolder, de gol
vende graanakkers, de kaarsrechte
kanalen en de prachtige boerderijen.
Het was een tafereel, dat diepen
indruk op de bezoekers maakte. De
heer Förster gaf te keninen, dat hij
het nieuwe polderland gaarne van
nabij wilde bekijken.
Even later reed de heer Me II erna den
polder in Hij vertelde terloops, dat die kaars
rechte kanalen gebaggerd waren nog voor
het water was weggepompt. Men bekeek een
paar wrakken van gezonken schepen, die
bij de droogmaking aan het licht waren ge
komen. En men bezichtigde ook een der
modi P-boerderijen. De heer Förster gaf
openlijk zijn bewondering te kennen voor
de voortreffelijke wijze, waarop dit land
in cultuur was gebracht, en voor de prach
tige gewassen, die er luttele jaren nadat de
polder was leeggemalen, reeds welig tier
den.
Ontheffing van sommige
lingen Rijtijdenbesluit.
bepa
De minister van Sociale Zaken heeft goed
gevonden, zulks voor alle bestuurders van
vrachtauto's in alle gemeenten des Rijks,
dat tot en met 2 September a.s. ontheffing
wordt verleend van het bepaalde bij de ar
tikelen 25, 26, 29, 30 en 32 van het Rijtij
denbesluit, zoodat
1. een werktijd niet meer dan 14 uren,
2. de gezamenlijke duur van de in een
week vallende werktijden en gedeelten van
werktijden niet meer dan 72 uren.
3. een diensttijd niet meer dan 16 uren
mag bedragen, en
4. dat een tusschen twee opeenvolgende
diensttijden gelegen rusttijd ten minste 10
uren moet bedragen.
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch van
44.
Eerst wilde ik er niets mee te maken heb
ben. Maar hij hield bij hoog en laag vol dat
Ward niets geen nadeel maar hij groot voor
deel er van zou hebben. En hij bood mij een
flink bedrag aan als ik hem persoonlijk of
telefonisch op de hoogte hield van Wards
doen en laten. Ik was volkomen platzak mr.
O'MalIey. Ik had dringend geld noodig. En ik
wist dat er volstrekt niets, zelfs geen liefdes
geschiedenis in Wards leven was, dat het
daglicht niet verdragen kon. Dus ik geloofde
wat Mr. Girk gezegd had. De schooier! Ik
ging vanmorgen naar hem toe en hij smeet
me er haast uit. Hij zei, dat als Barrett ver
dwenen was ik wel kon ophoepelen. Maar ik
had er geen flauw vermoeden van dat hij
Wards vijand was.
Julians air van man-van-de-wereld' was
van hem afgevallen en hij zag er nu heel
jongensachtig, maar heel ernstig en deemoe
dig uit.
O'MalIey knikte begrijpend.
Dat is dus in orde. Maar ik vind dat je
het Barrett vertellen moet dat vind je toch
ook nietwaar?
Dat zal ik zeker doen als hij tenminste
ooit weer thuis komt. Hij zal helsch zijn!
Een ondeugend lachje plooide even O Mal-
ley's lippen.
Nu, ik moet weg. Wil je zuster voor me
goeden nacht zeggen?
Wacht even, dan zal ik haar waarschu
wen. En zeg, welbedankt dat ik de kans ge
kregen heb het zelf aan Ward te vertellen
voor u het gedaan hebt, besloot Julian on
handig.
In orde hoor! verklaarde O'MalIey jolig.
In zijn opluchting hief Julian een soort In-
dlanengehuil aan om Claudia te roepen. Ze
kwam binnen en O'MalIey stond op om af-
Maar met een happy-end.
Weer is een vrouw het slachtoffer
geworden van een koffer-drama.
Echter is deze geschiedenis niet zoo
luguber als zeker koffer-drama in
Amsterdam, hoewel ook hier sprake
is van het vermissen van twee kof
fers met belangrijke inhoud
Het w»s| de bekende kunstenares en
schrijfster Erika Mann, dochter van den
eveneens bekenden auteur Thomas Mann,
cue, naar wij vernemen, Zaterdagavond met
den Pullmantrcin uit Parijs in Amsterdam
is aangekomen, waar zij haar intrek heeft
genomen in het Amstelhotel. Bij haar aan
komst in de Nederlandscne hoofdstad deed
zij de minder prettige ontdekking, dat haar
bagage, welke bestond, uit twee groote gele
handkoffers spoorloos was verdwenen.
Onmiddellijk na de ontdekking van deze
vermissing heeft Erika Mann de hoofdste
delijke politie van het verlies in kennis ge
steld. Zij deelde daarbij mede, dat zij een
groote belooning voor het terugbrengen van
haar bagage beschikbaar stelde, omdat zich
in een der koffers een belangrijk manuscript
bevond, van een boekwerk, voor de samen-
stelling waarvan zij maandenlang door
Europa heeft gereisd. In den anderen koffer
bevonden zich haar juweelen en verschillen
de kleedingstukken.
Zondagochtend kon Erika Mann
de Amsterdamsche recherche de blij
de tijding doen, dat zij haar koffers
terug heeft ontvangen. Vermoedelijk
is deze bagage te Parijs of te Brussel
achtergebleven en pas later doorge
zonden.
Uit de koffers werd niets vermist. Zooals
te begrijpen valt is mevrouw Mann zeer
verheugd haar bezit terug gekregen te heb
ben.
Droevig ongeluk in Beilen.
Tijdens de zwemdeinonstraties en -wed
strijden is Zaterdagmiddag in het zwembad
te Beilen verdronken de 16-jarige J. Ko
ning, wonende aldaar.
Het ongeluk gebeurde aan het einde van
den middag tijdens het nummer „afstands
duiken"'. Door een ballonnetje aan een lijn
was het publiek in staat de verrichtingen
van de zwemmers onder water te volgen.
Koning, die als een uitstekend duiker be
kend staat, zwom onder water over
een lengte van 25 meter, toen het ballon
netje bij het keerpunt, gevormd door de af
scheiding van het diepe en ondiepe bad,
plotseling afknapte. Aanvankelijk dacht
men, dat de jongeman onder het keerpunt
door zwom, doch toen hij na eenigen tijd
nog niet aan de oppervlakte van het water
verscheen, werd het duidelijk, dat er een on
geluk was gebeurd.
Langs den kant zittende zwemmers en an
dere belangstellenden, enkelen zelfs ge
kleed, sprongen onmiddellijk in het water,
doch hoe men ook zijn best deed. de jonge
man bleef onvindbaar.
Eenige uren later was men er in geslaagd
het levenlooze lichaam uit het bassin te ha
len.
In draaikolk geraakt.
Bij het zwemmen in de rivier de Waal
zijn Zaterdagmiddag omstreeks drie uur een
twaalfjarig meisje en een vijftienjarige jon
gen verdronken. Hoogstwaarschijnlijk zijn de
kinderen in een der vele draaikolken ge
raakt, welke zich tusschen de kribben vor
men.
Al het rollend materieel op de
tentoonstelling „De Trein 1839
1939" aanwezig.
Ind en nacht van Zaterdag op Zondag is
het laatste stuk rollend materieel van de
Nederlandsche spoorwegen, dat te bezichti
gen zal zijn op de tentoonstelling „De Trein
18391939", een 90 ton zware locomotief van
het type 3900 de zwaarste momenteel bij
de spoorwegen in gebruik zijnde locomotie
ven van het Haarlemmermeerstation naar
het Frederiksplein overgebracht.
Het transport is evenals de vorige, met uit
zondering van het eerste, bijzonder vlot ver-
loopen. Om één uur werd bij het station ver
trokken en om ruim vijf uur stond de zware
Jumbo op zijn plaats. Wel waren er enkele
spannende momenten, met name hoe of de
brug in het Westeinde zich onder de zware
last zou houden. Ondanks de zorgvuldige
drukverdeeling, ondervond de brug per vier
kante meter nog een druk van vier ton. De
brug, welke extra versterkt was, hield zich
echter volgens de verwachtingen schitterend.
Het transport, dat een feestelijk tintje had
de Jumbo was met spandoeken versierd
trok groote belangstelling, zoodat een flinke
politiemacht op de been was om te zorgen,
dat het publiek op een veiligen afstand bleef.
De groote locomotief, hoog op de mosterd
potten, getrokken door twee stoomwalsen,
terwijl een derde wals er achter reed om
eventueel te kunnen afremmen, was dan
ook op het nachtelijk uur een fantastisch ge
zicht
Diefstal uit directiewagen.
Zaterdagmorgen is uit een directiewagen
der Noord-Nederlandsche Wegensbouwmaat
schappij, gevestigd te Harlingen, staande
aan den Rijksweg te Rijsoord, gemeente
Ridderkerk een bedrag van ongeveer vier
duizend gulden ontvreemd. Het geld lag
gereed voor uitbetaling van loon aan de
werklieden, die bij den aanleg van de
Rijkswegen nr. 15 en 16 werkzaam zijn.
De politie, die nog in het duister tast om
trent dezen diefstal stelt een onderzoek in.
Militairen trachten
blusschen.
brand te
Gistermorgen om tien uur is brand uitge
broken in een bijgebouwtje van de boerderij
van den landbouwer A. de Nooy aan den
Korten Muiderweg te Muiden. Het duurde
eenigen tijd alvorens de leden der Vrij
willige Brandweer bijeen waren. Zij bevon
den zich n.1. in de kerk of waren op weg
daarheen. Militairen verleenden daarom tot
de komst der brandweer hun medewerking
bij het blusschen. Men kon evenwel niet
verhinderen, dat het vuur oversloeg op de
boerderij, welke evenals het bijgebouwtje
geheel uitbrandde. Bovendien werd een hooi
berg door het vuur verteerd. Het vee be
vond zich in de weide. De schade wordt door
verzekering gedekt.
114.
Dank zij de door Tarzan aangevoerde ver
sterking, gelukte het Thudos na een verbit
terde strijd den vijand te verslaan waarna hij
de stad binnen trok. Phoros en Menofra waren
gevlucht en Zygo werd weer op de troon ge
zet. De vrede tussen de Gouden Stad en de
Ivoren Stad werd getekend, maar Tarzan
wist, dat deze vrede niet van lange duur zou
zijn, als er niet »iet strenge hand geregeerd
werd, want beide volkeren waren erg oorlogs
zuchtig. De volgende dag begeleidde Tarzan
Gonfala en Wood een eindsweegs door zijn
eigen land. Spike en Troll waren ook in het
gezelschap. De koning van de jungle had de
twee struikrovers toegestaan mee naar de
kust te gaan, om er zeker van te zijn, dat zij
hun belofte, weg te zeilen en nooit meer een
voet in Afrika te zetten, zouden houden. Op
die voorwaarde had hij er in toegestemd, dat
zij met de stoet meegingen. „Wij zouden graag
ons deel van de waarde van de diamant wil
len hebben", zei Spike, „wij hebben toch al
lerlei gevaren getrotseerd om hem te bemach
tigen". „Je mag hem hebben", verklaarde de
aapman, terwijl hij Spike de grote steen over
handigde. Nadat zij met de boot vertrokken
waren, verklaarde Tarzan aan de verbaasde
Wood, dat de steen, die hij hen gegeven had,
een imitatie was van de echte diamant, die
hij van Mafka had meegenomen. „Ik heb de
echte", zei hij, „en de emerald ook, Gonfala en
jij krijgen ze van me, zodat jullie als rijke
mensen in de beschaafde wereld zult terug
keren". En met een vage glimlach op zijn
lippen voegde hij er aan toe: „In ieder geval
hebben jullie nu geld genoeg om veel zorgen
te krijgen".
EINDE
Baby jammerlijk verdronken.
Gistermiddag is een kinderwagen, waarin
zich een jongetje van zeven maanden be
vond, door onvoorzichtigheid van het zeven
jarig zusje, dat den wagen voortduwde, van
den hoogen wal in't water van de Kerkgracht
te Sneek gevallen. Het meisje, een dochter
tje van de familie L. O. te Sneek, gaf den
wagen een duwtje, om hem dan even later
weer vast te pakken. Toen het meisje dit
gevaarlijke spelletje op de Kerkgracht her
haalde, sloeg de wagen over den kop te
water. De baby verdween onder den wagen
in de diepte en verdronk. Later op den mid
dag is het lijkje opgehaald, waarna men
ook den wagen op het droge bracht.
V.I07-03M4
DINSDAG 39 AUGUSTUS 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
AVRO-uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.15 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.),.
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Declamatie.
11.00 Causerie: „De vrouw en het wereld
beeld".
11.10 Huishoudelijke wenken.
11.35 Sylvestre-Trio.
12.10 Orgelspel (Om 12.15 Berichten).
12.30 Hans Lennartz' ensemble. (Om 1.00 In
terview)
1.20 Gramofoonmuziek.
I.45 Hans Lennartz' ensemble.
2.15 Omroeporkest.
3.00 Declamatie.
3.25 AVRO-Amusementsorkest (opn.).
4.30 Kinderkoor.
5.00 Kinderhalfuur.
5.30 Omroeporkest.
6.15 Gramofoonmuziek (ca. 6.25 Berichten).
6.356.57 Filmuitzending.
7.00 Zang en piano.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Inlichtingen voor a.s. studenten.
8.00 Berichten ANP, radiojournaal, mededee-
lingen.
8.20 Causerie „De bewegelijke wereld".
8.35 De Twilight Serenaders.
9.15 Interview.
9.30 Ray Ventura et ses Collégiens.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Omroeporkest en solist.
II.00 Berichten ANP. Hierna uit Milaan:
Reportage.
11.3012.00 Fresco's Swing Aristocrats en
soliste en Jack Louis' Tangoband.
Hilversum II. 301.5 m.
KRO-uitzending.
8.009.15 Gramofonmuziek (Om 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Peregrinos-orkest (1.001.20 Gramo
foonmuziek).
2.00 Voor de vrouw.
3.00 Gramofoonmuziek.
5.CO KRO-Melodisten en solist.
5.45 Felicitaties.
6.05 Gramofoonmuziek.
6.15 KRO-Melodisten en solisten (ca. 6.30
Berichten).
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Katholieke slechthorenden
geeft acht".
7.35 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 KRO-Kamerorkest (.009.20 Gramo
foonmuziek).
10.00 Gramofoonmuziek.
IC 30 Berichten ANP.
10.40 KRO-Boys en solist ((1.0011.10 Gra
mofoonmuziek).
deur. Julian bleef een beetje verlegen rond
hangen. Op echt jongensachtige manier had
hij direct groote sympathie voor O'MalIey
opgevat. Opeens ving hij O'Malley's blik op
zei goedennacht en verdween haastig.
Nu, zei O'MalIey luid: Goedennacht...
en terwijl zijn stem daalde tot gefluister,
lieveling...
Claudia schudde verwijtend het hoofd.
Waar hebben jij en Julian over gepraat,
wilde ze weten.
Over jou, loog O'MalIey opgewekt.
Dat is onzin. Maar ik zal hem wel uit-
hooren. Ik wist niet eens dat jij hem kende.
- Dat deed ik ook niet tot vanavond; goe
dennacht Claudia!
Lachend keek ze naar hem op.
Goedennacht, mijn redder in den nood!
O'MalIey opende de deur en keerde zich
om. Claudia was dichterbij gekomen. Hij nam
haar hand en trok haar met een plotselinge,
verlangende beweging naar zich toe. Toen
kuste hij haar heel zacht.
Ik ben je redder niet, ik ben je aan
staande man, Claudia! fluisterde hij. Ik
houd van je, liefste!
Mr. O'MalIey! hijgde ze een beetje ver
wezen.
Je zou immers Terry zeggen, berispte
hij haar vriendelijk.
Claudia ging achteruit. Ze greep den knop
en duwde de deur dicht. Haar mooie oogen
met een verlegen glans erin, waren nog even
zichtbaar door een kier, dien ze opengelaten
had.
Goedennacht fluisterde ze. En Terry
ik ben erg bljj
De deur ging zacht tusschen hen beiden
Uiuiicil Cll v_/ 1VAO.HVJ -I- - /UnVif"
scheid te nemen. Ze liepen samen naar de aicnt,
HOOFDSTUK XXII.
O'MalIey wordt gewapend.
Toen O'MalIey dien avond na van Claudia
afscheid te hebben genomen, thuiskwam, zou
hij uitgeput hebben moeten zijn van ver
moeidheid en bloedverlies. Hij had den nacht
tevoren weinig geslapen, had een dag achter
zich van geweldige inspanning en de vecht
partij had ook niet weinig van zijn krachten
gevergd. Maar ondanks dit alles voelde hij
zich uitzonderlijk frisch.
Hij was nog wel wat licht in zijn hoofd,
wat mogelijk toe te schrijven was aan zijn
verwonding, maar waarschijnlijker was het,
dat dit veroorzaakt werd door het bruisende
geluk in zijn aderen. En inplaats van moei
zaam de trap op te klimmen, zooals gisteren
avond, liep hij nu met kordaten stap en vol
levenslust naar boven.
Zoo vervuld waren zijn gedachten van
Claudia, dat hij, toen hij op zijn eigen verdie
ping kwam en het licht zag branden, niet
eens verbaasd was. Pas toen hij in zijn deur
opening stond en Barrett doodbedaard in zijn
lievelingsstoel zag zitten, werd hij zich ten
volle bewust van zijn omgeving. Hij staarde
grinnikend voor zich uit en sloot daarop de
deur achter zich. Middernachtelijke bezoekers
schenen zich het binnendringen in zijn ka
mers als een onbetwistbaar recht aangema
tigd te hebben.
Verdraaid, lachte hij hoe ben je hier
weer binnengekomen? Dat lijkt wel een ge
woonte van je te worden. In ieder geval ben
ik blij je te zien.
Dank je, antwoordde Barrett. En op
drogen toon voegde hij er aan toe: Ik ben
komen loopen.
O'MalIey barstte in een lachbui uit en liet
zich op den divan vallen. Vreugde klonk in
zijn lach en Barrett keek hem scherp en
nieuwsgierig aan.
Waar is je hoed? informeerde hij eens
klaps.
Ergens in Brooklyn. Hoe ben je hier bin
nengekomen
Doodeenvoudig. De lieftallige vrouw des
huizes liet mij binnen.
Ze hoorde ons gisteravond samen weggaan.
Maar ze is doodongerust over je. Ze zei, dat
je daarna niet thuis bent gekomen en je ook
vandaag niet hebt laten zien. Ik vertelde
haar, dat ik in de hoop, dat je zou komen
opdagen, boven op je zou wachten en ze vond
zeker, nog afgezien van ons gezamenlijk weg
gaan gisteravond, dat ik een eerlijk gezicht
had. Maar wat veel belangrijker is wat is
er voor nieuws?
Claudia is veilig en wel thuis, deelde
O'MalIey mee.
Barrett sprong veerkrachtig overeind en
drukte O'MalIey ernstig de hand.
Mooi werk! prees hij kort.
De jongeman lachte.
Jij wist het immers al drommels goed!
Ja, knikte Barrett. Daarom ben ik
hier gekomen. Ik hoorde het een half uur ge
leden. Mijn dank. Ik heb steeds het idee ge
had, dat het je zou lukken.
O'MalIey verkneukelde zich zichtbaar.
Het is heel vriendelijk van je, ver
klaarde hij. Maar bedank me alsjeblieft
niet. Ik heb het evengoed voor mezelf als
voor jou gedaan.
Barrett keek hem vragend aan.
De kwestie is, legde O'MalIey uit dat
ze met me gaat trouwen.
Barrett bewoog zich niet. Evenmin veran
derde zijn gelaatsuitdrukking. Maar er voer
iets kils door O'MalIey. Geen van beiden
spraken.
Heeft mijn zuster daarin toegestemd?
verbrak Barrett met effen stem de stilte.
Wel... dat eigenlijk nog niet, bekende
O'MalIey zoo rustig als hij kon. Toen, handig
den strijd op het vijandelijk gebied overbren
gend: Ze wil er zelfs niet over hooren tot
die raadselachtige zaak opgelost is.
Als Barrett een lichten schok kreeg, liet
hij er in ieder geval niets van blijken.
Je weet zeker, dat mijn half-zuster geen
cent bezit, merkte hij langzaam op.
O'MalIey verstrakte. Zijn oogen zochten die
van Barrett en de onderdrukte woede in de
zijne ontmoette de kille flikkering in Barretts
blik. Zoo bleven ze elkaar enkele seconden
aanstaren. Een gewaarwording van verras
sing en voldoening kwam in Barrett op, hoe
wel hij het niet bepaald toonde. Hij had wei
nig mannen ontmoet, jonge mannen, die hun
oogen niet neersloegen als hij dat verlangde.
Heb ik je eenige reden gegeven om te
veronderstellen, dat ik een fortuinjager ben?
vroeg O'MalIey ten laatste koel.
Barrett gaf niet direct antwoord. Toen het
kwam was het karakteristiek voor hem.
Als je me eens vertelde waar je haar
hebt gevonden, stelde hij voor.
O'MalIey schudde het hoofd.
Ik wil dat andere eerst uitpraten als je
er niets tegen hebt.
Uitstekend, was het rustige antwoord.
Ik wil inderdaad wel zeggen, dat je mij gee
nerlei aanleiding tot een dergelijk vermoeden
hebt gegeven.
Waarom dan... begon O'MalIey stijfjes
en zweeg toen.
Achter Barretts bedaardheid was een dui
delijk waarneembare twinkeling van pleizier.
Kijk eens, ging O'MalIey eenigszins ver
legen, voort, ik heb nog nooit om een
meisje gegeven en ik houd ontzettend veel
van je zuster. Heb je bezwaren tegen mij?
Kun je haar onderhouden?
Ja, mijn inkomen is voldoende. Maar ik
ga een baan zoeken en dan zullen we ruim
schoots genoeg hebben.
Dan is het goed, antwoordde Barrett
kalm, vecht het dan maar verder onder
elkaar uit. Jullie kent elkaar nog maar een
week. Maar, als zij tevreden is, is het mij
best. Claudia is een nuchter, verstandig jong
meisje. Veel geluk.
(Wordt vervolgd.)
