Wij lazen voor U
PRESTO
PRESTO
DRIE MANNEN
Groote gift van
Prinses Juliana
Geen offieieele
viering
Koninginnedag
Ter voorkoming van
bedrijfsstagnatie
Radioprogramma
en km noodlot
Morgan S. Roscuc
Koninklijk bezoek aan
de hoofdstad uitgesteld
Automobilist verongelukt
Onze Oost
Indië op alles voorbereid
„Fluistercampagne' rond ons Kabinet
HET BETERE ZEEPPOEDER VOOR SLECHTS 5 CENT
10.000 GULDEN VOOR ONTWIK
KELING EN ONTSPANNING DER
SOLDATEN.
Dezer dagen heelt Prinses Juliana
het bureau ontwikkeling en ont
spanning van het algemeen hoofd
kwartier verblijd met ©en gift van
f 10.000.—
Zooals men weet, tracht dit bu
reau de soldaien, die ter verdedi
ging van onze grenzen onder de
wapenen zijn, door ontspanning in
hun vrijen tijd eenige vergoeding te
geven voor de offers, die zij hebben
moeten brengen. Het bureau heeft
deze gift in groote dankbaarheid
jegens de prinses aanvaard in de
verwachting, dat dit voorbeeld door
velen zal worden nagevolgd.
De minister van Binnenlandsche
Zaken heeft zich telegrafisch tot de
commissarissen der Koningin en de
burgemeesters van alle gemeenten
gewend met het verzoek de voorge
nomen feestelijke herdenkina van
den verjaardag van H. M. de Ko
ningin op 31 Augustus a.s. zooveel
mogelijk achterwege te laten.
Tegen bijeenkomsten in gebouwen,
die het karakter van wijdingssa
menkomsten dragen bestaat geen be
zwaar.
Voor zooveel de rijksdiensten be
treft wordt 31 Augustus als ge
wone werkdag beschouwd.
Opwekking zich tot arbeids
beurzen te wenden.
De regeeringspersdicnst deelt ons mede,
dat de directeur van den Rijksdienst der
Werkloosheidsverzekering en Arbeid,sbemid
deling in overleg met de contactcommissie
voor de arbeidsmarkt, waaromtrent in de
bladen van Zaterdag j.1. reeds mededeelin-
gen werden opgenomen, aan de directeuren
der districtsarbeidsbeurzen heeft opgedra
gen, om in verband met de tegenwoordige
buitengewone omstandigheden ervoor zorg
te dragen, dat alle aanvragen van werk
gevers om personeel, waarin de arbeids
beurzen ter plaatse of uit het district niet
kunnen voorzien, eiken dag aan hem
doorgezonden worden.
Deze aanvragen worden dan in het da
gelij ksche bericht aan de andere arbeids
beurzen doorgezonden opdat zoo spoedig
mogelijk de elders in hetl and beschikbare
arbeidskrachten kunnen worden aangebo
den. Hierdoor ontslaat de mogelijkheid om
zeer snel zoo goed mogelijk in de behoeften
van het bedrijfsleven te voorzien. Den werk
gevers wordt aangeraden zich thans meer
dan ooit om personeel tot de organen der
arbeidsbemiddeling (arbeidsbeurzen en
agentschappen) te wenden. Veel stagnatie
in de bedrijven kan hierdoor voorkomen
worden of zeer snel worden opgeheven.
FEUILLETON.
46.
Naar het Amerikaansch van
Toen hij verbinding had, vertelde hij haar
dat er belangrijke dingen gebeurd waren en
dat hij die graag met haar wilde bespreken.
Het eenige is, Louise, besloot hij, dat ik
niet weet hoe ik er uit kan breken. De zaak
nadert langzaam de crisis, snap je?
Het heeft toch niets te maken met W.B.
hè Terry? Ik ben zoo ongerust geweest. Weet
je waar hij is? De politie schijnt volkomen
in het duister te tasten, wat dien diefstal hier
betreft. Maar de kranten zinspelen op af
schuwelijke dingen nu hij verdwenen is. Je
weet wien ik bedoel.
We doen beter met dit niet telefonisch
te behandelen, Louise. Maar kun je morgen
met mij in de stad lunchen?
Ik denk van wel, Terry. Ik ga eigenlijk
nog niet uit. Maar wanneer en waar?
Ais je den trein van tien uur neemt, kom
ik je afhalen en dan kunnen we dat nader be
spreken. Is dat goed
Ja. ik kom met den trein van tien uur.
Ik kan je niet zeggen hoezeer ik het op prijs
stel.
Dat heeft niets te beteekenen, verzeker
de O'Malley haar. Ik hoop yee' meer te
kunnen doen, voegde hjj er geheimzinnig aan
toe.
Je bedoelt, dat je hoopt, achter de waar
heid te komen?
Juist Louise. Maak je niet ongerust.
Alles komt in orde, dat zul je zien.
Louise bedankte hem nogmaals en belde
toen af. O'Malley keerde zich voldaan van het
toestel af.
Hij had zoo laat ontbeten, dat de maaltijd
wel meteen als lunch kon dienen.Dus, na een
Paar brieven beantwoord te hebben, ging hg
een wandeling in het park maken. Om drie
uur begaf hij zich stadswaarts om een nieu
wen hoed te koopen ook de zijne was in
Naar wij vernemen, zal het bezoek
van H. M. de Koningin aan de
hoofdstad, dat vastgesteld was van
12 tot 18 September a.s. niet
doorgaan.
11 agen over den kop geslagen
en in het land naast den weg
terecht gekomen. Bestuurder ge
dood.
Gisternacht omstreeks half een is de 23-
jarige automobilist G. W. Petersan uit
Apeldoorn bij een auto-ongeluk om het le
ven gekomen.
Op den weg Beilen-Mjeppel, even ten Zui
den van het gehucht Spier, zag een auto
mobilist, die achter eten wagen van Peter-
sen reed, plotseling het roode achterlicht
van laatstgenoemde auto niet meer. Een
eind verder, op een stuk bouwland aan
den rechter kant van den weg, lag de totaal
vernielde wagen. De bestuurder bleek
ernstig gewond te zijn.
De voorbijganger waarschuwde een dok
ter en de politie.
Geneeskundige hulp mocht niet meer
baten. Het slachtoffer was op slag dood.
Het stoffelijk overschot is naar het lijken
huisje overgebracht.
Uit de wielersporen heeft men kunnen
afleiden, dat de auto, die rechts reed, naar
de linkenberm is geslingerd, een heel eind
aan den linkerkant van den weg reed en
daarop weer rechts uit de bocht is gescho
ten De wagen is toen in de bernnsloot over
den kop geslagen en op het land naast den
weg terecht gekomen.
De indruk der mobilisatie in het
moederland.
In de hoofdstad van Nederlandscli Indië
werd het eerste bericht omtrent de nood
maatregelen in Nederland ontvangen tijdens
een zeer druk bezochte receptie bij den
voorzitter van den Volksraad. Het bericht
werd, naar de N. R. Crt. meldt, door allen
uiteraard ernstig, doch algemeen op rus
tige wijze ontvangen, waarbij de indruk
werd gevestigd, dat ook in Nederlandsch-
Indië de civiele en militaire autoriteiten
op alle mogelijkheden zijn voorbereid.
Met groote belangstelling greep ieder
naar de bulletins die verder nieuws
brachten.
Velen zijn tot ver na middernacht opge
bleven om de indrukwekkende aankondi
ging en verklaring, die H. M. de Koningin
tot haar volk richtte, te kunnen beluiste
ren.
Duitsche schepen in Indië.
Eén van de Duitsche schepen, die in
verband met de internationale situatie
naar de haven van Tandjong-Priok kwa
men, n.1. de „Wuppertal", is gistermorgen
van Tandjong-Priok naar Oost-Haven ver
trokken.
Feestelijkheden afgelast.
De parade op den verjaardag van H. M.
de Koningin, alsmede het traditioneele bal
dat op den avond tevoren in de militaire
sociëteit „Concordia" te Batavia wordt ge
geven en dat in den regel door den gou
verneur generaal wordt bijgewoond, zijn
afgelast.
Het bezoek aan Nederlandsch-Indiö van
de Australische oorlogsschepen „Canberra"
en „Sydney" is uitgesteld.
„GEEN ONBEPERKT
VERTROUWEN".
De Telegraaf schrijft:
Nu de toestand een zoo
ernstig aspect heeft aange
nomen en aan het land zulke
zware offers worden opge
legd, is liet noodig, dat alle
nationale krachten samen
werken, ten einde over de
moeilijkheden heen te ko
men. Een eerste eisch schijnt
ons te zijn, dat zoo spoedig
mogelijk een nationaal kabi
net wordt gevormd. In 1914,
toen de wereldoorlog uitbrak
verkeerden wij in de gelukki
ge situatie, dat wij een re
geering hadden, die los van
alle partijen was samenga-
steld. Knappe koppen, die in
een partijkabinet nooit kans
zouden hebben gemaakt, wa
ren vereenigd rondom de nü-
nisterieele tafel. Thans is de
toestand anders.
Wij hebben een met moeite
bijeengebracht ministerie, dat
allerminst gevormd weid om
ons heen te brengen over in
ternationale gevaren, die
zelfs het bestaan van ons
land kunnen bedreigen.
Wij achten daarom het oogen
blik gekomen, dat iedereen
partijtwisten ter zijde stelt en
dat aan het hoofd van 's
lands zaken mannen konxen,
die in het binnen- en buiten
land een onbeperkt vertrou
wen genieten.
Hoezeer wij ook overtuigd
zijn van den goeden wil en
de opofferingsgezindheid van
het tegenwoordige Kabinet,
het werd niet geformeerd
voor de moeilijke laak, waar
voor het te staan is gekomen.
Wij twijfelen niet, zoo besluit,
de Tel., of de regeering zal
dit zelf inzien.
FLUIST E R C AMP A GN E.
De Nederlander (cjh.) moet
niets hebben van berichten
als liet bovenstaande. Het
blad merkt op:
In Amerika is het begrip
f 1 uiist ercamip agne" ganigba a r.
Bij ons is het minder bekend.
Men verstaat er onder het
opzettelijk verspreiden van
onware berichten met de be
doeling daardoor iemands
eer en goeden naam in op
spraak te brengen. Welnu,
wat de door ous bedoelde bla
den doen, doet ons, zij het ge
lukkig nog in de verte, aan
een dergelijke fluistercam
pagne denken.
Men legt voor den pei-soon
van onzen minister-president
een belangstelling aan den
dag, die twijfel wekt aan zijn
toewijding cn aan zijn ver
mogen om in deze moeilijke
omstandigheden het roer van
liet schip van staat in han
den te houden piaakt dan in
datzelfde verband melding van
geruchten in politieke krin
gen," dat dr. Golijn in liet
Kabinet zal worden opgeno
men. Eén van die bladen
wist er zelfs bij te vertellen,
dat deze de portefeuille van
Algemeene Zaken zou krij
gen, terwijl .jhr. De Ge-er
„indien hij blijft" (sic!) zich
tot het beheer van 's lands
financiën zou beperken.
Een uitlating van jhr. De
Geer, die geen andere bedoe
ling kan gehad hebben, dan
zich tegen de opdringerige
nieuwsgierigheid van een
hinderlijken journalist te ver
weren, wordt uitgelegd als
een uiting van onverschillige
zorgeloosheid.
Ons vervult dit met diepe
ergernis. En wat ons nog het
meest treft, is, dat het komt
van den kant van de bladen,
die het optreden van dit Ka
binet niet hebben kunnen ver
kroppen. Is het een laatste
poging om dr. Co lijn toch
nog terug te krijgen?
Laten de partijen, die be
reid zijn dit Kabinet te steu
nen, in dit alles een aanlei
ding vinden zich nog nauwer
te scharen rond den minis
ter-president, die, toen hij
deze zware taak op zijn
schouders nam, niet zichzelf
gezocht heeft, maar 's lands
belang. Zelfs wanneer men
zijn bezwaren had tegen het
doen en laten van den minis
ter-president, dan zou men
thans daarover hebben te
zwijgen, omdat het naar hui
ten zijn gezag zou kunnen
schaden.
Eén ding is er intusschen,
dat ons troost: wij zijn er
van overtuigd, dat dr. Colijn
zelf er niet van gediend is,
als men probeert hem op de
ze wijze weer op het kussen
te brengen. Want zelfs de
meest felle politieke tegen
stander van dr. Colijn zal
niet ontkennen, dat hij in
ieder geval een man van ka
rakter is.
SOCIETY IN DEN
SCHUILKELDER.
Uit het Nationale Dagblad
(N.S.B.):
In een annonce in een der
Haagsche bladen vraagt een
mijnheer een anderen mijn
heer, die bereid is een mille
of vijf te wagen aan het plan
netje om luxe schuilkelders
te gaan aanleggen. Luxe
schuilkelders... moet u nog
wat?
In dezen gezelügen tijd, waar
in we niet weten wat morgen
zal zijn, waarin we, de een
meer, de ander minder, ons
bezorgd afvragen „waar gaan
we toch heen", komt er een
mijnheer op het illustere
denkbeeld luxe schuilkelders
te gaan maken. Ik weet niet
hoe die dingen er uit zullen
zien, maar het moet toch we!
luxe zijn. In een gewonen
schuilkelder (stel we heb
ben er een stuk of wat, dat
blijft vooralsnog een vraag)
gaan zoowat een honderd
menschen (althans dat heb
ik mij zeer deskundig laten
wijsmaken. Die honderd .men
schen hebben allen een ding
gemeen: ze zoeken beschut
ting, veiligheid (voor zoover
mogelijk) en daar valt stands
versohit weg daar komt de
mensch zooals die is ge
dreven door het zeer natuur
lijk zelfbehoud en in dien
drang voelt hij zich één met
zijn mederraensoh. In deze
luxe schuilkelders gaat het
vanzelfsprekend heelemaal
anders. Ik heb zoo'n vaag
idee dat je bij de entree eerst
je laatste belastingbiljet moet
loonen, opdat men een kijkje
krijgt op je weistandsgrens.
Is dat in orde, dan wordt
men tot de „upperten' 'toege
laten, en terstond komt men
in dien kelder in zoo'n soort
society, die wel prettig moet
aandoen. Terwijl daarbuiten
de iKxiwnen ontploffen, met
alle narigheid van dien,
vragt daarbinnen in de
luxen schuilkelder de butler
wat we zullen drinken, en
husselt één der heeren de
kaarten voor een partij brid
ge. Af en toe wordt de butler
gezegd: „Joban, ga eens kij
ken hoe 't buiten is", om te
informeeren of de vijand al
dan niet verdwenen is. U
zult mij tegenwerpen: dat is
alles fantasie. Goed fantasie
maar fantasie ontsproten uit
een geërgerd gemoed. Wat
tnoet er toch omgaan in de
hersenen van zoo'n mijnheer,
die voorstelt, luxe schuilkel
ders te gaan bouwen? Zelfs
nu reeds parasiet op de el
lende waaraan wij misschien
allen ten prooi zullen vallen.
EEN CHRISTENSTAATS
MAN EN DE TELEGRAAF
De Telegraaf heeft dr. Co-
iijn geïnterviewd. Het Volk
(s.d.a.p.) verbaast zich erover
dat de oud-premier zich voor
dit interview heeft geleend.
Het is voor ons, aldus het
blad, een wonderlijke figuur,
den Gh ris te ns t aa tsm an zich
van „De Telegraaf" als
spreekbuis te zien bedienen,
daarbij naar de regelen der
kunst, aan het blad zelfs een
pluimpje uitreikend.
Dr. Colijn, de nuan, die al
tijd zijn kracht zocht in een
stijlvol optroden, zien wij
hier, in strijd met ieder goed
gebruik, zijn opvolger betut
telen nog vóór deze zijn plan
nen aan het parlement heeft
voorgelegd. „Zijn program
zoo verklaart hij waanwijs
zal niet veel anders kunnen
zijn dan het mijne. Maar een
program is niet veel anders
dan een schema, liet geeft
richtlijnen. Moeilijkheden ont
staan eer bij de uitwerking
der plannen dan bij het- op
stellen van een program.
Vooral kan dit voorkomen,
indien het kabinet vogels
van diverse pluimage bevat".
De wensoh is hier kenne
lijk de vader der gedachte.
Wij zullen hierop niet nader
ingaan. Slechts moet ons, zoo
besluit het arheidersorgaan,
de vraag van het hart wat
nog van dr. Colijn overblijft,
wanneer hij, met de minister
rok, ook nog de mantel der
pa tri a rchal e wa a rdigh ei d
van de schouders laat glij
den'?
GEEN EXTRA TREINEN IN ONS LAND.
De Nederlandscihe spoorwegen deelen me
de, dat tot nader bericht geen extra treinen
ten dienste van liet publiek loopen. Dit
geldt ook voor de goe-dkoope en andere ex
tra treinen, die reeds door advertenties aan
geplakt en door strooibiljetten aangekon
digd waren.
DE „BREMEN" IN DE NEW YORKSCHE
HAVEN OPGEHOUDEN.
Autoriteiten weigerden de, pa
pieren af te geven.
Het Duitsche Oceaansohip „Breinen" dat
in de New Yorksche haven lag en bevel had
ontvangen zonder passagiers naar Dviiisoh-
lan-d terug te keeren, heeft dit vertrek moe
ten opschorten, daar de autoriteiten gewei
gerd hebben de uitklaringspa pieren af te
geven vóór het schip door de douane zal
zijn geïnspecteerd'.
DONDERDAG 31 AUGUSTUS 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
AVRO-Uitzending.
8.00 Carillonconcert.
8.15 Berichten.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Solistenconcert.
11.20 Declamatie.
11.40 Ensemble Jetty Cantor (Om 12.15 Ber.).
1.00 Interview.
1.05 Orgelspel.
I.15 AVRO-Amusementsorkest (opn.).
2.45 Zang, accordeonmuziek en gramofoon
muziek.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 AVRO's Meisjeskoor.
5.00 Jeugdhalfuur.
5.30 Omroeporkest.
6.28 Berichten.
6.306.37 Sporthalfuur.
7.00 Cabaretprogramma.
7.40 Reportage.
8.00 Berichten ANP, radiojournaal, mededee-
lingen.
8.20 Stafmuziek 5de Regiment Infanterie.
9.05 Interviews.
9.25 Gramofoonmuziek.
9.40 Omroeporkest en soliste.
10.30 Uit Milaan: Reportage.
II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 Gra
mofoonmuziek,
Hilversum II. 301.5 m,
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO.
2.00—12.00 NCRV,
8.009.15 Gramofoonmuziek (Om 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
10,15 Morgendienst.
den slag gebleven en precies om vier uur
stapte hij de Plaza binnen.
Vijf minuten later zag hij Claudia uit een
taxi' komen. Hij ging haar tegemoet en de
glans in zijn oogen, toen hij de hare ontmoet
te, bracht een zachten gloed op haar gezicht,
die in tegenspraak was met het protest, dat
van haar lippen kwam. Ze keek haastig om
zich heen.
Verbeeldde je je misschien, dat we
alleen zijn? fluisterde ze.
Was het maar zoo! zuchtte O'Malley.
Ze gaf hem een kwasi-bestraffenden blik
en ging voor naar de tea-room. Toen ze ge
zeten waren en hij voor beiden een bestelling
had opgegeven, vond ze het oogenblik geko
men om hem eens ernstig de les te lezen.
Ik geloof, begon ze, nadat ze iemand ge
groet had in de buurt, dat, als we weer sa
men theedrinken je een rustiger gelegenheid
moet uitkiezen. Je kijkt me aan of je me wilt
opeten. En daarbij heb ik je niet eens verlof
gegeven me zoo aan te kijken!
O'Malley lachte een vroolijke jongensach-
tigen lach.
Je eerste voorstel vind ik meer dan
voortreffelijk, antwoordde hij toen, maar
je tweede opmerking berust op een vergis
sing en wat je derde betreft, die is werkelijk
inpertiment. Tusschen twee haakjes, dat ls
een allerliefst hoedje.
Claudia staarde hem even met Ingehouden
adem aan. Doch het gelukkige, lachende licht
in zijn oogen was te veel voor haar. Ze pro
beerde hem koel en verontwaardigd aan te
kijken, maar een onbedwingbaar gegichel be
dierf het effect. Dus sloeg ze haar oogen
neer om de schittering erin te verbergen.
Wel, mompelde ze, wat een verre
gaande onbeschaamdheid!
O'Malley boog zich naar haar toe.
Ik heb gisteravond je broer gesproken,
Claudia, liefste! fluisterde hij. Hg wacht
te me op toen ik thuis kwam. Ik heb hem
verteld, dat je met mij ging trouwen!
Jewét hijgde ze.
Hy zei, dat we het verder maar samen
moesten uitvechten. Wat hem betreft, hij
geeft zijn zegen!
Uitvechten mr. O'Malley.
Ik heet Terrance, verbeterde hij gedul
dig.
Claudia staarde met groote oogen naar
hem.
Wel slaagde ze er tenslotte in te zeggen.
Van alle onmogelijke ongehoorde, arro
gante, enorme brutaliteiten
Verdere kwalificaties ontbraken haar.
O'Malley leunde achterover in zijn stoel.
En nu, hernam hij ernstiger, heb ik
iets vreeselijk belangrijks met je te bespre
ken. Ik zou graag willen, dat je me alles ver
telde, wat je weet van je broers vriendschap
met Louise Chester. Natuurlijk zal ik je, als
je dat verlangt, zeggen, waarom ik dat we
ten wil. Maar wéét je er eigenlijk iets van?
Wacht! zei Claudia gebiedend haast.
Is het werkelijk waar, dat je dat tegen Ward
gezegd hebt? We kennen elkaar pas een
week
O'Malley keek haar onschuldig aan.
O, ik dacht dat we dat onderwerp had
den laten rusten, veronderstelde hij met vrien
delijken spot. Maar ik wil het je wel uitleg
gen, als je daar zoo bijzonder op gesteld bent.
De kwestie is, dat ik vreeseljjk veel van je
ben gaan hou
Stil toch! viel Claudia uit. Wil je je
behoorlijk gedragen?
O'Malley zag haar in lachend verwijt aan.
En ik dacht dat je er over wilde praten!
Claudia deed krampachtige pogingen om
ernstig te blijven.
Maar niet over dat gedeelte! verklaarde
ze. En... wat wilde u me eigenlijk vragen,
mr. O'Malley?
O'Malley wist wanneer hij moest ophouden.
Opnieuw ernstig, herhaalde hij zijn vraag
over Louise Chester.
Ik weet er niet veel van, bekende Clau
dia. Ik weet alleen dat hij nog altijd een por
tret van haar heeft en dat ze hem heel leelijk
behandeld moet hebben. Nadat Wards vader
geruïneerd was en gestorven, heeft Ward
haar geschreven om haar haar vrijheid terug
te geven. Ze heeft dien brief nooit beant
woord. Ward heeft me dat op een avond ver
teld toen ik haar portret gezien had en naar
haar vroeg. Ze waren toen nog jong, hij stu
deerde nog. En ze waren ook niet officieel
verloofd, er bestond alleen een vertrouwelijke
verstandhouding tusschen hen...
Claudia zag de twinkeling in O'Malley's
oogen en voelde wat hem op de lippen brand
de. Daarom haastte ze zich om verder te
gaan:
Hij had haar nog geen ring gegeven,
dus ze had niets terug te sturen. Maar ze
had ten minste zijn brief kunnen beantwoor
den. Ik vind dat zij hem juist in dien tijd niet
in den steek had mogen laten.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 Carillonconcert.
12.30 KRO-orkest (1.00—1.20 Orgelconcert -
opn.).
2.00 Mannenkoor „Die Haghe Sangers" (opn.).
2.20 Stafmuziek éde Regiment Infanterie
(opn.).
3.00 Zang en piano.
3.45 Bijbellezing.
5.00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Orgelspel (Ca. 6,30 Berichten).
6.30 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.457.55 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Berichten
8.15 Orgelconcert (In de pauze: Casuerie
„Kracht van Koningen en Prinsen").
9.15 NCRV-orkest.
9.15 NCRV-orkest en NCRV-Kleinkoor.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 NCRV-orkest, NCRV-Kleinkoor en
reportage.
11.25 Gramofoonmuziek.
11.5012.00 Schriftlezing.
O'Malley dacht een oogenblik na.
Zoo, antwoordde hij toen, dat was wat ik
weten wilde. Ja, ze had dien brief zeker kun
nen beantwoorden.
Waarom, vroeg Claudia, waarom vroeg
je dat?
Och, nergens om, was het ontwijkend
bescheid. Ik wou het alleen maar weten. En
laten we nu over jou praten. Neen, niets
waartegen je bezwaar zult hebben hij boog
zich naar voren en vervolgde op zachteren
toon hoewel, wat je me verteld hebt, mjj
aan ring doet denken en... en... ik houd zoo
veel van je Claudia! Maar dat weet je lang
zamerhand wel vermoed ik!
De rest van hun gesprek liep over hun
wederzijdsche sympathieën en antipathieën
over henzelf en anderen. Even voor zevenen
stond Claudia op en hij bracht haar naar
huis. Later dineerde hij in de stad en nam
den ondergrondsche in zuidelijke richting.
Het was een minuut voor negenen en de
schemering was reeds gevallen, toen hij zich
op den hoek van Twelfth street en Broadway
posteerde. Precies een minuut later stopte
een kleine gesloten auto naast hem. De chauf
feur in livrei liep achter den wagen om en
opende het portier
O'Malley kwam naderbij, zag Barrett in
het halfdonker zitten en stapte in. Het por
tier ging achter hem dicht en de auto zette
zich weer in beweging.
Brave kerel! zei Barrett. toen O'Malley
naast hem gezeten was. Hier, stop dat in je
zak, maar houd het gereed. Je zult hem
noodig hebben!
O'Malley keek omlaag. In het zwakke sche
merlicht was Barretts uitgestrekte hand zicht
baar en op de palm lag een vervaarlijke
revolver: kaliber 45.
gebruik nooit zooiets, verklaarde
O Malley. Het lijkt warempel een kanon!
Maar deze zul je wel gebruiken ver
zekerde Barrett hem. Hier, pak aan. Schieten
is misschien niet noodig.
O Malley nam het wapen met tegenzin aan
en stopte het in zijn zak.
\Vaar gaan we heen? informeerde hij.
Naar een aardig klein huisje in Arthur-
street, lichtte Barrett hem in. En ik denk wel
dat het je laatste tocht erheen zal zijn. Heb
je prett.g theegedronken vanmiddag?
(Wordt vervolgd.)