Wij lazen voor U PRESTO PRESTO DRIE MANNEN Groote gift van Prinses Juliana Geen offieieele viering Koninginnedag Ter voorkoming van bedrijfsstagnatie Radioprogramma en km noodlot Morgan S. Roscuc Koninklijk bezoek aan de hoofdstad uitgesteld Automobilist verongelukt Onze Oost Indië op alles voorbereid „Fluistercampagne' rond ons Kabinet HET BETERE ZEEPPOEDER VOOR SLECHTS 5 CENT 10.000 GULDEN VOOR ONTWIK KELING EN ONTSPANNING DER SOLDATEN. Dezer dagen heelt Prinses Juliana het bureau ontwikkeling en ont spanning van het algemeen hoofd kwartier verblijd met ©en gift van f 10.000.— Zooals men weet, tracht dit bu reau de soldaien, die ter verdedi ging van onze grenzen onder de wapenen zijn, door ontspanning in hun vrijen tijd eenige vergoeding te geven voor de offers, die zij hebben moeten brengen. Het bureau heeft deze gift in groote dankbaarheid jegens de prinses aanvaard in de verwachting, dat dit voorbeeld door velen zal worden nagevolgd. De minister van Binnenlandsche Zaken heeft zich telegrafisch tot de commissarissen der Koningin en de burgemeesters van alle gemeenten gewend met het verzoek de voorge nomen feestelijke herdenkina van den verjaardag van H. M. de Ko ningin op 31 Augustus a.s. zooveel mogelijk achterwege te laten. Tegen bijeenkomsten in gebouwen, die het karakter van wijdingssa menkomsten dragen bestaat geen be zwaar. Voor zooveel de rijksdiensten be treft wordt 31 Augustus als ge wone werkdag beschouwd. Opwekking zich tot arbeids beurzen te wenden. De regeeringspersdicnst deelt ons mede, dat de directeur van den Rijksdienst der Werkloosheidsverzekering en Arbeid,sbemid deling in overleg met de contactcommissie voor de arbeidsmarkt, waaromtrent in de bladen van Zaterdag j.1. reeds mededeelin- gen werden opgenomen, aan de directeuren der districtsarbeidsbeurzen heeft opgedra gen, om in verband met de tegenwoordige buitengewone omstandigheden ervoor zorg te dragen, dat alle aanvragen van werk gevers om personeel, waarin de arbeids beurzen ter plaatse of uit het district niet kunnen voorzien, eiken dag aan hem doorgezonden worden. Deze aanvragen worden dan in het da gelij ksche bericht aan de andere arbeids beurzen doorgezonden opdat zoo spoedig mogelijk de elders in hetl and beschikbare arbeidskrachten kunnen worden aangebo den. Hierdoor ontslaat de mogelijkheid om zeer snel zoo goed mogelijk in de behoeften van het bedrijfsleven te voorzien. Den werk gevers wordt aangeraden zich thans meer dan ooit om personeel tot de organen der arbeidsbemiddeling (arbeidsbeurzen en agentschappen) te wenden. Veel stagnatie in de bedrijven kan hierdoor voorkomen worden of zeer snel worden opgeheven. FEUILLETON. 46. Naar het Amerikaansch van Toen hij verbinding had, vertelde hij haar dat er belangrijke dingen gebeurd waren en dat hij die graag met haar wilde bespreken. Het eenige is, Louise, besloot hij, dat ik niet weet hoe ik er uit kan breken. De zaak nadert langzaam de crisis, snap je? Het heeft toch niets te maken met W.B. hè Terry? Ik ben zoo ongerust geweest. Weet je waar hij is? De politie schijnt volkomen in het duister te tasten, wat dien diefstal hier betreft. Maar de kranten zinspelen op af schuwelijke dingen nu hij verdwenen is. Je weet wien ik bedoel. We doen beter met dit niet telefonisch te behandelen, Louise. Maar kun je morgen met mij in de stad lunchen? Ik denk van wel, Terry. Ik ga eigenlijk nog niet uit. Maar wanneer en waar? Ais je den trein van tien uur neemt, kom ik je afhalen en dan kunnen we dat nader be spreken. Is dat goed Ja. ik kom met den trein van tien uur. Ik kan je niet zeggen hoezeer ik het op prijs stel. Dat heeft niets te beteekenen, verzeker de O'Malley haar. Ik hoop yee' meer te kunnen doen, voegde hjj er geheimzinnig aan toe. Je bedoelt, dat je hoopt, achter de waar heid te komen? Juist Louise. Maak je niet ongerust. Alles komt in orde, dat zul je zien. Louise bedankte hem nogmaals en belde toen af. O'Malley keerde zich voldaan van het toestel af. Hij had zoo laat ontbeten, dat de maaltijd wel meteen als lunch kon dienen.Dus, na een Paar brieven beantwoord te hebben, ging hg een wandeling in het park maken. Om drie uur begaf hij zich stadswaarts om een nieu wen hoed te koopen ook de zijne was in Naar wij vernemen, zal het bezoek van H. M. de Koningin aan de hoofdstad, dat vastgesteld was van 12 tot 18 September a.s. niet doorgaan. 11 agen over den kop geslagen en in het land naast den weg terecht gekomen. Bestuurder ge dood. Gisternacht omstreeks half een is de 23- jarige automobilist G. W. Petersan uit Apeldoorn bij een auto-ongeluk om het le ven gekomen. Op den weg Beilen-Mjeppel, even ten Zui den van het gehucht Spier, zag een auto mobilist, die achter eten wagen van Peter- sen reed, plotseling het roode achterlicht van laatstgenoemde auto niet meer. Een eind verder, op een stuk bouwland aan den rechter kant van den weg, lag de totaal vernielde wagen. De bestuurder bleek ernstig gewond te zijn. De voorbijganger waarschuwde een dok ter en de politie. Geneeskundige hulp mocht niet meer baten. Het slachtoffer was op slag dood. Het stoffelijk overschot is naar het lijken huisje overgebracht. Uit de wielersporen heeft men kunnen afleiden, dat de auto, die rechts reed, naar de linkenberm is geslingerd, een heel eind aan den linkerkant van den weg reed en daarop weer rechts uit de bocht is gescho ten De wagen is toen in de bernnsloot over den kop geslagen en op het land naast den weg terecht gekomen. De indruk der mobilisatie in het moederland. In de hoofdstad van Nederlandscli Indië werd het eerste bericht omtrent de nood maatregelen in Nederland ontvangen tijdens een zeer druk bezochte receptie bij den voorzitter van den Volksraad. Het bericht werd, naar de N. R. Crt. meldt, door allen uiteraard ernstig, doch algemeen op rus tige wijze ontvangen, waarbij de indruk werd gevestigd, dat ook in Nederlandsch- Indië de civiele en militaire autoriteiten op alle mogelijkheden zijn voorbereid. Met groote belangstelling greep ieder naar de bulletins die verder nieuws brachten. Velen zijn tot ver na middernacht opge bleven om de indrukwekkende aankondi ging en verklaring, die H. M. de Koningin tot haar volk richtte, te kunnen beluiste ren. Duitsche schepen in Indië. Eén van de Duitsche schepen, die in verband met de internationale situatie naar de haven van Tandjong-Priok kwa men, n.1. de „Wuppertal", is gistermorgen van Tandjong-Priok naar Oost-Haven ver trokken. Feestelijkheden afgelast. De parade op den verjaardag van H. M. de Koningin, alsmede het traditioneele bal dat op den avond tevoren in de militaire sociëteit „Concordia" te Batavia wordt ge geven en dat in den regel door den gou verneur generaal wordt bijgewoond, zijn afgelast. Het bezoek aan Nederlandsch-Indiö van de Australische oorlogsschepen „Canberra" en „Sydney" is uitgesteld. „GEEN ONBEPERKT VERTROUWEN". De Telegraaf schrijft: Nu de toestand een zoo ernstig aspect heeft aange nomen en aan het land zulke zware offers worden opge legd, is liet noodig, dat alle nationale krachten samen werken, ten einde over de moeilijkheden heen te ko men. Een eerste eisch schijnt ons te zijn, dat zoo spoedig mogelijk een nationaal kabi net wordt gevormd. In 1914, toen de wereldoorlog uitbrak verkeerden wij in de gelukki ge situatie, dat wij een re geering hadden, die los van alle partijen was samenga- steld. Knappe koppen, die in een partijkabinet nooit kans zouden hebben gemaakt, wa ren vereenigd rondom de nü- nisterieele tafel. Thans is de toestand anders. Wij hebben een met moeite bijeengebracht ministerie, dat allerminst gevormd weid om ons heen te brengen over in ternationale gevaren, die zelfs het bestaan van ons land kunnen bedreigen. Wij achten daarom het oogen blik gekomen, dat iedereen partijtwisten ter zijde stelt en dat aan het hoofd van 's lands zaken mannen konxen, die in het binnen- en buiten land een onbeperkt vertrou wen genieten. Hoezeer wij ook overtuigd zijn van den goeden wil en de opofferingsgezindheid van het tegenwoordige Kabinet, het werd niet geformeerd voor de moeilijke laak, waar voor het te staan is gekomen. Wij twijfelen niet, zoo besluit, de Tel., of de regeering zal dit zelf inzien. FLUIST E R C AMP A GN E. De Nederlander (cjh.) moet niets hebben van berichten als liet bovenstaande. Het blad merkt op: In Amerika is het begrip f 1 uiist ercamip agne" ganigba a r. Bij ons is het minder bekend. Men verstaat er onder het opzettelijk verspreiden van onware berichten met de be doeling daardoor iemands eer en goeden naam in op spraak te brengen. Welnu, wat de door ous bedoelde bla den doen, doet ons, zij het ge lukkig nog in de verte, aan een dergelijke fluistercam pagne denken. Men legt voor den pei-soon van onzen minister-president een belangstelling aan den dag, die twijfel wekt aan zijn toewijding cn aan zijn ver mogen om in deze moeilijke omstandigheden het roer van liet schip van staat in han den te houden piaakt dan in datzelfde verband melding van geruchten in politieke krin gen," dat dr. Golijn in liet Kabinet zal worden opgeno men. Eén van die bladen wist er zelfs bij te vertellen, dat deze de portefeuille van Algemeene Zaken zou krij gen, terwijl .jhr. De Ge-er „indien hij blijft" (sic!) zich tot het beheer van 's lands financiën zou beperken. Een uitlating van jhr. De Geer, die geen andere bedoe ling kan gehad hebben, dan zich tegen de opdringerige nieuwsgierigheid van een hinderlijken journalist te ver weren, wordt uitgelegd als een uiting van onverschillige zorgeloosheid. Ons vervult dit met diepe ergernis. En wat ons nog het meest treft, is, dat het komt van den kant van de bladen, die het optreden van dit Ka binet niet hebben kunnen ver kroppen. Is het een laatste poging om dr. Co lijn toch nog terug te krijgen? Laten de partijen, die be reid zijn dit Kabinet te steu nen, in dit alles een aanlei ding vinden zich nog nauwer te scharen rond den minis ter-president, die, toen hij deze zware taak op zijn schouders nam, niet zichzelf gezocht heeft, maar 's lands belang. Zelfs wanneer men zijn bezwaren had tegen het doen en laten van den minis ter-president, dan zou men thans daarover hebben te zwijgen, omdat het naar hui ten zijn gezag zou kunnen schaden. Eén ding is er intusschen, dat ons troost: wij zijn er van overtuigd, dat dr. Colijn zelf er niet van gediend is, als men probeert hem op de ze wijze weer op het kussen te brengen. Want zelfs de meest felle politieke tegen stander van dr. Colijn zal niet ontkennen, dat hij in ieder geval een man van ka rakter is. SOCIETY IN DEN SCHUILKELDER. Uit het Nationale Dagblad (N.S.B.): In een annonce in een der Haagsche bladen vraagt een mijnheer een anderen mijn heer, die bereid is een mille of vijf te wagen aan het plan netje om luxe schuilkelders te gaan aanleggen. Luxe schuilkelders... moet u nog wat? In dezen gezelügen tijd, waar in we niet weten wat morgen zal zijn, waarin we, de een meer, de ander minder, ons bezorgd afvragen „waar gaan we toch heen", komt er een mijnheer op het illustere denkbeeld luxe schuilkelders te gaan maken. Ik weet niet hoe die dingen er uit zullen zien, maar het moet toch we! luxe zijn. In een gewonen schuilkelder (stel we heb ben er een stuk of wat, dat blijft vooralsnog een vraag) gaan zoowat een honderd menschen (althans dat heb ik mij zeer deskundig laten wijsmaken. Die honderd .men schen hebben allen een ding gemeen: ze zoeken beschut ting, veiligheid (voor zoover mogelijk) en daar valt stands versohit weg daar komt de mensch zooals die is ge dreven door het zeer natuur lijk zelfbehoud en in dien drang voelt hij zich één met zijn mederraensoh. In deze luxe schuilkelders gaat het vanzelfsprekend heelemaal anders. Ik heb zoo'n vaag idee dat je bij de entree eerst je laatste belastingbiljet moet loonen, opdat men een kijkje krijgt op je weistandsgrens. Is dat in orde, dan wordt men tot de „upperten' 'toege laten, en terstond komt men in dien kelder in zoo'n soort society, die wel prettig moet aandoen. Terwijl daarbuiten de iKxiwnen ontploffen, met alle narigheid van dien, vragt daarbinnen in de luxen schuilkelder de butler wat we zullen drinken, en husselt één der heeren de kaarten voor een partij brid ge. Af en toe wordt de butler gezegd: „Joban, ga eens kij ken hoe 't buiten is", om te informeeren of de vijand al dan niet verdwenen is. U zult mij tegenwerpen: dat is alles fantasie. Goed fantasie maar fantasie ontsproten uit een geërgerd gemoed. Wat tnoet er toch omgaan in de hersenen van zoo'n mijnheer, die voorstelt, luxe schuilkel ders te gaan bouwen? Zelfs nu reeds parasiet op de el lende waaraan wij misschien allen ten prooi zullen vallen. EEN CHRISTENSTAATS MAN EN DE TELEGRAAF De Telegraaf heeft dr. Co- iijn geïnterviewd. Het Volk (s.d.a.p.) verbaast zich erover dat de oud-premier zich voor dit interview heeft geleend. Het is voor ons, aldus het blad, een wonderlijke figuur, den Gh ris te ns t aa tsm an zich van „De Telegraaf" als spreekbuis te zien bedienen, daarbij naar de regelen der kunst, aan het blad zelfs een pluimpje uitreikend. Dr. Colijn, de nuan, die al tijd zijn kracht zocht in een stijlvol optroden, zien wij hier, in strijd met ieder goed gebruik, zijn opvolger betut telen nog vóór deze zijn plan nen aan het parlement heeft voorgelegd. „Zijn program zoo verklaart hij waanwijs zal niet veel anders kunnen zijn dan het mijne. Maar een program is niet veel anders dan een schema, liet geeft richtlijnen. Moeilijkheden ont staan eer bij de uitwerking der plannen dan bij het- op stellen van een program. Vooral kan dit voorkomen, indien het kabinet vogels van diverse pluimage bevat". De wensoh is hier kenne lijk de vader der gedachte. Wij zullen hierop niet nader ingaan. Slechts moet ons, zoo besluit het arheidersorgaan, de vraag van het hart wat nog van dr. Colijn overblijft, wanneer hij, met de minister rok, ook nog de mantel der pa tri a rchal e wa a rdigh ei d van de schouders laat glij den'? GEEN EXTRA TREINEN IN ONS LAND. De Nederlandscihe spoorwegen deelen me de, dat tot nader bericht geen extra treinen ten dienste van liet publiek loopen. Dit geldt ook voor de goe-dkoope en andere ex tra treinen, die reeds door advertenties aan geplakt en door strooibiljetten aangekon digd waren. DE „BREMEN" IN DE NEW YORKSCHE HAVEN OPGEHOUDEN. Autoriteiten weigerden de, pa pieren af te geven. Het Duitsche Oceaansohip „Breinen" dat in de New Yorksche haven lag en bevel had ontvangen zonder passagiers naar Dviiisoh- lan-d terug te keeren, heeft dit vertrek moe ten opschorten, daar de autoriteiten gewei gerd hebben de uitklaringspa pieren af te geven vóór het schip door de douane zal zijn geïnspecteerd'. DONDERDAG 31 AUGUSTUS 1939. Hilversum I. 1875 en 414.4 m. AVRO-Uitzending. 8.00 Carillonconcert. 8.15 Berichten. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gewijde muziek (gr.pl.). 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Solistenconcert. 11.20 Declamatie. 11.40 Ensemble Jetty Cantor (Om 12.15 Ber.). 1.00 Interview. 1.05 Orgelspel. I.15 AVRO-Amusementsorkest (opn.). 2.45 Zang, accordeonmuziek en gramofoon muziek. 4.00 Voor zieken en thuiszittenden. 4.30 AVRO's Meisjeskoor. 5.00 Jeugdhalfuur. 5.30 Omroeporkest. 6.28 Berichten. 6.306.37 Sporthalfuur. 7.00 Cabaretprogramma. 7.40 Reportage. 8.00 Berichten ANP, radiojournaal, mededee- lingen. 8.20 Stafmuziek 5de Regiment Infanterie. 9.05 Interviews. 9.25 Gramofoonmuziek. 9.40 Omroeporkest en soliste. 10.30 Uit Milaan: Reportage. II.00 Berichten ANP. Hierna tot 12.00 Gra mofoonmuziek, Hilversum II. 301.5 m, 8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 2.00—12.00 NCRV, 8.009.15 Gramofoonmuziek (Om 8.15 Ber.). 10.00 Gramofoonmuziek. 10,15 Morgendienst. den slag gebleven en precies om vier uur stapte hij de Plaza binnen. Vijf minuten later zag hij Claudia uit een taxi' komen. Hij ging haar tegemoet en de glans in zijn oogen, toen hij de hare ontmoet te, bracht een zachten gloed op haar gezicht, die in tegenspraak was met het protest, dat van haar lippen kwam. Ze keek haastig om zich heen. Verbeeldde je je misschien, dat we alleen zijn? fluisterde ze. Was het maar zoo! zuchtte O'Malley. Ze gaf hem een kwasi-bestraffenden blik en ging voor naar de tea-room. Toen ze ge zeten waren en hij voor beiden een bestelling had opgegeven, vond ze het oogenblik geko men om hem eens ernstig de les te lezen. Ik geloof, begon ze, nadat ze iemand ge groet had in de buurt, dat, als we weer sa men theedrinken je een rustiger gelegenheid moet uitkiezen. Je kijkt me aan of je me wilt opeten. En daarbij heb ik je niet eens verlof gegeven me zoo aan te kijken! O'Malley lachte een vroolijke jongensach- tigen lach. Je eerste voorstel vind ik meer dan voortreffelijk, antwoordde hij toen, maar je tweede opmerking berust op een vergis sing en wat je derde betreft, die is werkelijk inpertiment. Tusschen twee haakjes, dat ls een allerliefst hoedje. Claudia staarde hem even met Ingehouden adem aan. Doch het gelukkige, lachende licht in zijn oogen was te veel voor haar. Ze pro beerde hem koel en verontwaardigd aan te kijken, maar een onbedwingbaar gegichel be dierf het effect. Dus sloeg ze haar oogen neer om de schittering erin te verbergen. Wel, mompelde ze, wat een verre gaande onbeschaamdheid! O'Malley boog zich naar haar toe. Ik heb gisteravond je broer gesproken, Claudia, liefste! fluisterde hij. Hg wacht te me op toen ik thuis kwam. Ik heb hem verteld, dat je met mij ging trouwen! Jewét hijgde ze. Hy zei, dat we het verder maar samen moesten uitvechten. Wat hem betreft, hij geeft zijn zegen! Uitvechten mr. O'Malley. Ik heet Terrance, verbeterde hij gedul dig. Claudia staarde met groote oogen naar hem. Wel slaagde ze er tenslotte in te zeggen. Van alle onmogelijke ongehoorde, arro gante, enorme brutaliteiten Verdere kwalificaties ontbraken haar. O'Malley leunde achterover in zijn stoel. En nu, hernam hij ernstiger, heb ik iets vreeselijk belangrijks met je te bespre ken. Ik zou graag willen, dat je me alles ver telde, wat je weet van je broers vriendschap met Louise Chester. Natuurlijk zal ik je, als je dat verlangt, zeggen, waarom ik dat we ten wil. Maar wéét je er eigenlijk iets van? Wacht! zei Claudia gebiedend haast. Is het werkelijk waar, dat je dat tegen Ward gezegd hebt? We kennen elkaar pas een week O'Malley keek haar onschuldig aan. O, ik dacht dat we dat onderwerp had den laten rusten, veronderstelde hij met vrien delijken spot. Maar ik wil het je wel uitleg gen, als je daar zoo bijzonder op gesteld bent. De kwestie is, dat ik vreeseljjk veel van je ben gaan hou Stil toch! viel Claudia uit. Wil je je behoorlijk gedragen? O'Malley zag haar in lachend verwijt aan. En ik dacht dat je er over wilde praten! Claudia deed krampachtige pogingen om ernstig te blijven. Maar niet over dat gedeelte! verklaarde ze. En... wat wilde u me eigenlijk vragen, mr. O'Malley? O'Malley wist wanneer hij moest ophouden. Opnieuw ernstig, herhaalde hij zijn vraag over Louise Chester. Ik weet er niet veel van, bekende Clau dia. Ik weet alleen dat hij nog altijd een por tret van haar heeft en dat ze hem heel leelijk behandeld moet hebben. Nadat Wards vader geruïneerd was en gestorven, heeft Ward haar geschreven om haar haar vrijheid terug te geven. Ze heeft dien brief nooit beant woord. Ward heeft me dat op een avond ver teld toen ik haar portret gezien had en naar haar vroeg. Ze waren toen nog jong, hij stu deerde nog. En ze waren ook niet officieel verloofd, er bestond alleen een vertrouwelijke verstandhouding tusschen hen... Claudia zag de twinkeling in O'Malley's oogen en voelde wat hem op de lippen brand de. Daarom haastte ze zich om verder te gaan: Hij had haar nog geen ring gegeven, dus ze had niets terug te sturen. Maar ze had ten minste zijn brief kunnen beantwoor den. Ik vind dat zij hem juist in dien tijd niet in den steek had mogen laten. 11.30 Godsdienstig halfuur. 12.00 Berichten. 12.15 Carillonconcert. 12.30 KRO-orkest (1.00—1.20 Orgelconcert - opn.). 2.00 Mannenkoor „Die Haghe Sangers" (opn.). 2.20 Stafmuziek éde Regiment Infanterie (opn.). 3.00 Zang en piano. 3.45 Bijbellezing. 5.00 Handenarbeid voor de jeugd. 5.30 Orgelspel (Ca. 6,30 Berichten). 6.30 Gramofoonmuziek. 7.00 Berichten. 7.15 Boekbespreking. 7.457.55 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Berichten 8.15 Orgelconcert (In de pauze: Casuerie „Kracht van Koningen en Prinsen"). 9.15 NCRV-orkest. 9.15 NCRV-orkest en NCRV-Kleinkoor. 10.00 Berichten ANP, actueel halfuur. 10.30 NCRV-orkest, NCRV-Kleinkoor en reportage. 11.25 Gramofoonmuziek. 11.5012.00 Schriftlezing. O'Malley dacht een oogenblik na. Zoo, antwoordde hij toen, dat was wat ik weten wilde. Ja, ze had dien brief zeker kun nen beantwoorden. Waarom, vroeg Claudia, waarom vroeg je dat? Och, nergens om, was het ontwijkend bescheid. Ik wou het alleen maar weten. En laten we nu over jou praten. Neen, niets waartegen je bezwaar zult hebben hij boog zich naar voren en vervolgde op zachteren toon hoewel, wat je me verteld hebt, mjj aan ring doet denken en... en... ik houd zoo veel van je Claudia! Maar dat weet je lang zamerhand wel vermoed ik! De rest van hun gesprek liep over hun wederzijdsche sympathieën en antipathieën over henzelf en anderen. Even voor zevenen stond Claudia op en hij bracht haar naar huis. Later dineerde hij in de stad en nam den ondergrondsche in zuidelijke richting. Het was een minuut voor negenen en de schemering was reeds gevallen, toen hij zich op den hoek van Twelfth street en Broadway posteerde. Precies een minuut later stopte een kleine gesloten auto naast hem. De chauf feur in livrei liep achter den wagen om en opende het portier O'Malley kwam naderbij, zag Barrett in het halfdonker zitten en stapte in. Het por tier ging achter hem dicht en de auto zette zich weer in beweging. Brave kerel! zei Barrett. toen O'Malley naast hem gezeten was. Hier, stop dat in je zak, maar houd het gereed. Je zult hem noodig hebben! O'Malley keek omlaag. In het zwakke sche merlicht was Barretts uitgestrekte hand zicht baar en op de palm lag een vervaarlijke revolver: kaliber 45. gebruik nooit zooiets, verklaarde O Malley. Het lijkt warempel een kanon! Maar deze zul je wel gebruiken ver zekerde Barrett hem. Hier, pak aan. Schieten is misschien niet noodig. O Malley nam het wapen met tegenzin aan en stopte het in zijn zak. \Vaar gaan we heen? informeerde hij. Naar een aardig klein huisje in Arthur- street, lichtte Barrett hem in. En ik denk wel dat het je laatste tocht erheen zal zijn. Heb je prett.g theegedronken vanmiddag? (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 7