IVOREN SCHAT
Een Clipper-passagier vertelt
DRIE MANNEN
Het drukken van
distributiekaarten
en hun noodlot
Radioprogramma
De Koningin bezoekt
Haar Kinderen
KX.M. diensten
weer normaal
Toelating vluchtelingen
beperkt
Raadsleden onder
de wapenen
door: A. PANDOR
Hartelijke begroeting bij terug
komst in Den Haag.
H M. de Koningin, die Dinsdag voor een
kort bezoek in Soestdijk was aangekomen is
gisterochtend om 10.13 uur per open auto
uit Soestdijk vertrokken en is te ongeveer
half twaalf ten paleize Noordeinde te 's-
Graverahage aangekomen.
Daar op het paleis Noordeinde reeds de
standaard was geheschen, had zioli een
kleine menigte verzameld, die de aankomst
van de Koningin afwachtte.
loen de Koningin was voorgereden en
uitsteeg, ging er een spontaan gejuich op
De m-enschen liepen het voorplein op en
herhaaldelijk weerklonk een „Leve de Ko
ningin."
Hare Majesteit dankte buigend voor deze
hartelijke begroeting.
Hervatting luchtlijn naar Oslo
en Milaan.
De luchtlijn Amsterdam-Oslo, die in ver
band niet de bijzondere omstandigheden tij
delijk was gestaakt, zal met ingang van he
den heropend worden. De K.L.M. zal nor
maal volgens de dienstregeling dezen dienst
weer uitvoeren.
Ook de luchtlijn AmsterdamRotterdam-
KeulenFrankfort—Milaan, die de laatste
dagen slechts in één richting gevlogen werd
werd van gisteren af weer normaal dage
lijks in beide richtingen gevlogen door de
K.L.M. in samenwerking met de Italiaan-
sche luchtvaartmaatschappij A.L.I.
Alle andere diensten functionneeren vrij
wel normaal, ook de nachtpostdienst op
Keulen wordt regelmatig uitgevoerd.
Aanvullingsbegrooting Econo
mische Zaken.
Aan de toelichting tot de ingediende aan
vullingsbegrooting van Economische Zaken
voor 1938 ontleenen wij nog het volgende:
Het in April 1937 ingestelde rijksbureau
voorbereiding voedselvoorziening in oorlogs
tijd, aan welk bureau werd opgedragen on
der leiding van den regeeringscommissaris
voor den akkerbouw en de veehouderij de
noodige maatregelen voor te bereiden, wel
ke de voedselvoorziening in tijden van oor
log, oorlogsgevaar of andere buitengewone
omstandigheden vereischt, heeft in verband
niet de in September 1938 optredende inter
nationale spanningen een nooddistributie-
kaart doen drukken en gereed leggen, waar
van de kosten rond f 13.000 hebben bedra
gen.
Voorts is een bedrag uitgetrokken ter dek
king van de kosten welke verbonden zijn
aan het doen drukken en gereed leggen van
distributie-stamkaarten en ander drukwerk,
benoodigd voor de distributie van levens
middelen in tijden van mobilisatie of oorlog.
In overleg met zijn amlbtgenooen, deel uit
makend van de ministerieele commissie
voor defensie-aangelegenheden, heeft de
minister van Economische Zaken besloten
deze bedragen tot een geraamd totaal van
f 60.000 ten laste van de begrooting 1938
van zijn departement te brengen, waaronder
voornoemd bureau ressorteert.
DIENSTREGELING AUTOBUSSEN
ONVERANDERD.
De secretaris van den Ned. Bond van
Autobusdienstondernemers, de heer Kraak
Steem<pm, verzoekt, ter voorkoming van
misverstand, mede te doelen dat de gewone
(vaste) autobusdiensten blijven functionee-
ren volgens de bestaande dienstregelingen.
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch van
Morgan S, Roscue
HOOFDSTUK XXIII.
De rattenval.
Barrett's auto was wel niet groot, maar het
was een sterke en snelle wagen. Hij snorde zijn
weg door New York, sloeg links af en ging
toen een van de bruggen over naar Brooklyn,
steeds met dezelfde vaart, of de weg heuvelop
of -afwaarts leidde. Barrett's chauffeur ver
stond zijn vak.
Van de brug, die spookachtig geheimzinnig
leek onder den donker wordenden hemel, kwa
men ze langs schimmige huizen en daarna door
de hobbelige straten van Brooklyn, waar de
lichten ontstoken waren. Het was de overgang
van avondschemer naar duisternis.
Het interieur van d.e limousine was onver
licht. Maar het schijnsel der lantaarns, die ze
passeerden, flitste van tijd tot tijd op O'Mal-
ley's gezicht. En terwijl ze dieper Brooklyn
inreden, trok Barrett hem verder in de scha
duw.
Je kunt je beter niet vertoonen, meende
hij; de groene inktvlek heeft behalve Mc Girk
en „Bleekneus" nog een paar andere nationa
liteiten. En ze zijn niet bepaald dol op ons! Heb
je vannacht nog bezoek gehad?
Geen sterveling, antwoordde O'Malley
vroolijk.
Barrett lachte zacht.
Je hebt ze zeker voor een uur of twaalf
buiten gevecht gesteld, anders zou je wel wat
van ze gemerkt hebben. Enfin, we zullen zien.
Wat is het plan voor vanavond?
Dat zal ik je straks vertellen, was het
antwoord. Het is te ingewikkeld om in korten
In twee dagen van New York
naar Marseille.
De heer H. Jacobson, verbonden aan de
Koninklijke Shell groep, is verleden week
Donderdag met een Clipper over den Atlan-
tischen Oceaan gevlogen en Zaterdag in
Marseille aangekomen. Over dezen buitenge
woon snellen tocht heeft de beer Jacobson
aan een verslaggever van het Algemeen Ne-
derlandsch Persbureau eenige mededeelin-
gen gedaan.
De heer Jacobson. die voor zaken in de
Vereenigde Staten reisde, en wegens den
spannenden politieken toestand graag zoo
vlug mogelijk naar Den Ilaag terug wilde,
beeft niet zonder moeite een plaats aan
boord yan den clipper kunnen krijgen. Het
was hem niet mogelijk een passage te boe
ken voor den snelsten diepst, die van Port
Washington, de luchthaven van de clippers
op Long Island via Canada, New Found-
land en Ierland naar Southampton vliegt.
Met deze verbinding vertrekt men 's och
tends om half acht uit Port Washington en
is den volgenden dag om 1 uur in Southamp
ton.
Slecht weer.
De minder snelle route gaat van Port
Washington via de Azoren en Lissabon naar
Marseille. Nu was het den heer Jacobson
gelukt een plaats te krijgen aan boord van
den clipper, die de laatste route vliegt, voor
Woensdag 23 Augustus. Toen hij op den
ochtend van het vertrek tegen twaalf uur op
Port Washington aankwam deelde men hem
mede, dat de weerberichten zoo slecht wa
ren, dat het niet verantwoord werd geacht
uit te vliegen. De clipper zou vermoedelijk
24 uur vertraging hebben. Deze voorspel
ling kwam uit, want den geheelen dag bleef
de radioverbinding zoo slecht, dat men niet
wenschte te vertrekken.
Wèl een bewijs, dat men veel voor de vei
ligheid van de passagiers over heeft. Den
volgenden dag waren de weerberichten be
ter en om 1 uur taxiede de vliegboot door de
baai van Long Island. Na 10 minuten steeg
hij op om na een korte vlucht over Long
Island het land achter zich te laten. Behalve
de bemanning waren er op deze vlucht 12
passagiers. Er kunnen óp een vlucht over
den Oceaan 40 passagiers mee. maar vele
Amerikanen hadden hun vertrek uitgesteld,
nu het in Europa rommelde.
Comfort aan boord.
Het enorme vliegtuig is comfortabel inge
richt. Er zijn twee ruime compartimenten,
een rooksaion en een uitstekende slaapge
legenheid, die gelijk staat met het comfort
dat men in Amerikaansche Pullman-cars
heeft. De stemming aan boord was allerge
zelligst en de gezagvoerder kwam af en toe
een praatje met de passagiers maken. De
heer Jacobson was de eenige Nederlander,
de overige passagiers waren Amerikanen,
Engelschen. Franschen, Denen. Polen en
Boiivianen.
Het eten, waarvoor twee stewards zorg
den. was zeer goed. Het lawaai, dat de
vliegboot maakte, was in het geheel niet
storend, men kon even goed met elkaar
praten als bijvoorbeeld in een Douglas van
de K.L.M.
De clipper daalt.
De nacht verliep heel rustig en den vol
genden ochtend vroeg, om 7 uur, kwamen
de Azoren in het zicht. Zoo geleidelijk daal
de de vliegboot op het water, dat de passa
giers var doofheid, zooals in een landvlieg-
tuig nog al eens voorkomt, in het geheel
geen last hadden. Na een uur oponthoud in
Horta vloog de machine door naar Lissa
bon, dat om 5 uur 's middags bereikt werd.
De clipper steeg Zaterdagochtend om half
9 op en om half vier in den middag kwam
hij in Marseille aan. Van Marseille vloog de
heer Jacobson met de Air France naar Pa
rijs, waar hij 's avonds om acht uur aan
kwam, net te laat om van Le Bourget nog
denzelfden avond naar huis te vliegen.
Daarom nam hij den nachttrein voor het
laatste traject van deze buitengewoon snelle
reis van New York naar Den Haag.
„Zoudt U deze reis nog wei eens willen
maken?"
„Zonder twijfel", was het antwoord, „het
is me uitstekend bevallen".
Een vergelijking.
En de heer Jacobson besloot met een frap
pante vergelijking tusschen de moeilijke
reis, die hij in 1914 maakte en den vlotten
tocht, dien hij nu juist achtex den rug heeft.
In '14 was de heer Jacobson met vacantie
in Nederland. Zijn standplaats bij de Ko
ninklijke was toen Boekarest en bij het uit
breken van den oorlog moest hij onmiddel
lijk naar Roemenië terug. Ook toen deed hij
Lissabon aan. echter met een boot, die hij
in Port Said verliet om vandaar over land
via Alexandrië, Constantinopel, en Con-
stanza naar Boekarest terug te keeren.
„Toen was ik vier weken onderweg en
nu drie dagen"..
tijd uit te leggen. Maar misschien wil je voor
deze gelegenheid wel precies doen wat ik je
zeg. Als zich een of andere onvoorziene om
standigheid voordoet, dan kun je natuurlijk
naar goeddunken handelen. Maar schiet nie
mand dood.
O'Malley trok een leelijk gezicht in 't don
ker.
O neen, verklaarde hij, zijn revolver be
tasten. Ik heb nooit veel voor de artillerie
gevoeld. Is dat ding geladen?
Een hartelijk lachen was het bescheid.
Ja, hij is geladen! Je moet deze expeditie
niet onderschatten. O'Malley. Het zal zoo goed
als zeker noodig blijken om te schieten. Daar
om wou ik je meehebben.
O'Malley verzonk even in gepeins.
H'm, mompelde hij toen weifelend. Ik...
eh... stel die eer op prijs!
Barrett wierp hem een viuggen blik toe en
glimlachte flauwtjes. Maar hij zei niets.
Het zakenkwartier van Brooklyn lag nu
achter hen. De kleine auto zoemde rustig voort,
draaide naar rechts en volgde eenigen tijd
Fourth Avenue, om daarna links af te slaan.
O'Malley merkte op, dat ze niet heelemaal de
richting van de ondergrondsche hielden. Een
moment later bevestigde Barrett dit.
Dick en ik, zette hij uiteen, met een
hoofdbeweging naar den chauffeur, hebben
Arthurstreet op de kaart opgezocht. Jij ver
telde me, dat de taxi van den kant van het
station van de ondergrondsche heenging, maar
wij rijden om en naderen de straat van de
tegenovergestelde zijde. Het zal niet mogelijk
zijn er met den auto héélemaal te komen, maar
In verband met den internatio
nalen toestand.
De minister van Justitie brengt in ver
band niet de buitengewone omstandigheden,
nader het navolgende ter kennis van alle
organen, belast met het toezicht po de poli-
tiaire grensbewaking en vestigt daarop, voor
zoover noodig, de aandacht van de hoofden
van plaatselijke politie.
1. Vluchtelingen (Joodsche emigranten,
enz.) die aan de grens kunnen vertoonen
een vanwege den minister van Justitie af
gegeven schriftelijke toestemming tot voor-
loopig verblijf, welke is gedateerd na 1 Juli
1939, kunnen nog in Nederland woi-den toe
gelaten.
Vóór dien datum aan vluchtelingen af
gegeven toestemmingen, waarvan tot nu
toe geen gebruik is gemaakt, moeten echter
als vervallen worden beschouwd, toelating
kan daarop niet meer plaats hebben.
2. Het is gebleken, dat misverstand be
staat met betrekking tot liet begrip vluch
teling, bedoeld onder punt 2 van de bekend
making d.d 24 Augustus 1939.
Onder vluchteling dient aldaar uitslui
tend te worden verstaan de categorie van
Joodsche emigranten, enz. en niet vreemde
lingen, diei n verband met den internationa
len toestand op regelmatige wijze via ons
land naar het land hunner nationaliteit
willen terugkeeren.
Verlof gevraagd voor de wethou
derskeuze te Maastricht.
De Burgemeester van Maastricht Jhr. mr.
W. Michels van Kessenich, heeft den minis
ter van Binnenlandsche Zaken het volgende
schrijven doen toekomen:
Aangezien meerdere leden van den nieu
wen gemeenteraad zijn gemobiliseerd en
het om meervoudige reden gewenscht is
dat de aanstaande Dinsdag plaats hebbende
wethouderskeuze geschiedt door de voltal
lige gemeenteraden verzoeken wij Uwe Ex
cellentie te bevorderen, dat de gemobiliseer
de leden van den gemeenteraad in de ge
legenheid worden gesteld Dinsdag de raads
vergadering bij te wonen.
BEURZEN VANDAAG GEOPEND.
In verband met de omstandigheid dat
de dag vandaag voor de rijksdiensten als
een werkdag wordt beschouwd, heeft het
bestuur der Vereeniging voor den effecten
handel het verzoek gedaan op dien dag de
beui'zen voor den geld- en fondsenhandel
geopend te houden en dien dag voor de
geldleeningen, als bedoeld in afdeeling 5
der beurévoorschriften, als werkdag te be
schouwen. Gehoord het advies van de com
missie van deskundigen, heeft de minister
van financiën hieraan goedkeuring ver
leend.
VRIJDAG 1 SEPTEMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA
10.40 VPRO. 11.0012.00 VARA,
8.00 Gramofoonmuziek (Om 8.16 Ber.).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Orgelspel.
10.45 Zang en piano.
11.00 Declamatie.
11.30 Esmeralda.
12.00 AVRO-Amusements-orkest (opn.).
(12.15 Berichten).
12.40 De Romancers en soliste
1.20 Het Omroeporkest.
2.05 Causerie „Vrouwenarbeid in Nederland".
2.35 De Romancers en soliste.
2.55 Verkorte opera „Othello".
4.00 Gramofoonmuziek met toelichting.
4.305.00 Gramofoonmuziek.
5.05 Voor de kinderen.
5.30 Orgelspel, zang en gramofoonmuziek.
6.28 Berichten.
6.30 Causerie over beeldende kunsten.
6.50 Gramofoonmuziek.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Causerie „Zelfopvoeding, zelfbeheersching,
zelfopleiding".
7.23 Berichten ANP.
7.30 Berichten, mededeelingen.
dat is ook beter. En we komen er dicht ge
noeg bij.
Als het maar niet è.1 te dicht is, spotte
O'Malley.
Hij was in een gelukkige stemming van
avond. Hij was vol sympathie en bewondering
voor Barrett en vond het prettig met hem
samen te zijn. En Claudia's gezicht stond
voortdurend in lieflijke straling voor zijn gees
tesoog. Bovendien bracht de naderende ont
moeting een prettige opwindende tinteling in
zijn aderen. Dit beloofde een avontuur naar
zijn Keltisch hart te worden!
Steeds donkerder werden de straten weer,
waardoor hun weg voerde en de bestrating
werd hoe langer hoe slechter. De aaneenge
sloten bebouwing hadden zij nu achter zich
gelaten en hobbelend passeerden zij zoo nu en
dan enkele afzonderlijk staande huisjes. En
eindelijk bereikten zij een straat, die er net
zoo uitzag als Arthur street en ook in het open
veld uitkwam, doch in tegenovergestelde rich
ting. Daar stopte de auto.
Barrett stapte uit en O'Malley volgde. Ze
bevonden zich zoo ongeveer aan het eind van
een straat, waaraan hoogstens een half dozijn
huizen stond.
Barrett sprak op zachten toon met den
chauffeur en O'Malley voegde zich bjj hen.
Dat is Hitzstreet meneer, zei de chauf
feur, over de velden wijzend, waar u dat licht
ziet. Dit is eigenlijk het andere einde van Ar
thur street, maar er ls nog geen verbinding
en de weg is opengebroken. Ik ben hier van
daag heen gereden om de omgeving te ver
kennen. Zal ik hier wachten, meneer?
Een avontuurlijke reis naar de ontoegan
kelijke oerwouden van Afrika, op zoek naar
de plaats, waar de olifanten hun laatste le
vensdagen slijten.
9.
Half kruipend kwam hij weer terug en was
op het punt de vlucht te nemen, doch René
legde beschermend zijn hand op de schouder
van den kaffer. „Vooruit kom tot jezelf,
Kazimoto", stelde hij hem gerust. „Er is
niets om bang voor te zijn". „Ug, ug", her
haalde Kazimoto nog steeds angstig. „Wie is
dat dan?" vroeg René nu weer. Kazimoto
zuchtte diep en het kostte hem moeite zijn
stem te beheersen. Tussen twee zuchten in
klonk zijn stem schel en ijl.
11.
„Slecht", sputterde hij, „heel slecht!"
René was te ongewonden om veel aandacht
te schenken aan de waarschuwingen van Ka
zimoto. „Luister, Kazimoto! Ren zo hard je
kunt naar vader, Koen en Bep, en vertel hen,
dat ik den Olifantsman gevonden heb dat
hij op dit ogenblik hier op de pier is. Begre
pen?" Nog geheel verschrikt knikte Kazi
moto. Zonder nog een blik op den reusachti-
gen inboorling te slaan, riep hij „Boo-loo-la"
en keerde zich vlug om en rende als een haas
weg om de boodschap aan zijn meester over
te brengen.
7,35 Causerie „De kracht van Jezus Christus"
8.00 Pianovoordracht.
8.30 Causerie „Het geestelijk leven in Amerika"
9.00 Esmeralda en solist.
9.30 Radiotooneel.
9.45 VARA-orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.5012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301.5 m.
Algemeen programma, verzorgd door de
KRO.
8.009.15 Gramofoonmuziek (Om 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 De Continental Six (12.501.00 en 1.20
1.30 Gramofoonmuziek).
1.50 Gramofoonmuziek.
2.00 KRO-orkest.
(2.453.00 Gramofoonmuziek).
3.45 Gramofoonmuziek.
5.15 KRO-Melodisten en solist (6.006.20
Barrett dacht even na.
Rijd heelemaal tot het eind en keer dan.
Doof de lampen, maar houd den motor aan.
Het is misschien noodig, dat we hals over kop
moeten wegkomen.
Uitstekend meneer, was het antwoord.
Dat is in een minuut gebeurd. Kan ik niet met
u meegaan?
Neen Dick, dank je wel. Het is erg vrien
delijk van je aangeboden, maar déér heb ik je
niet noodig en hier kan ik je bróódnoodig
hebben.
De chauffeur tikte teleurgesteld aan zijn pet
en stapte onmiddellijk achteruit. Met een
korte waarschuwing aan O'Malley om uit te
kijken waar hij liep, zocht Barrett zijn weg
door de duisternis, langs den kant van iets wat
ternauwernood den naam van weg verdiende.
Terwijl ze de auto achter zich lieten, gingen de.
koplampen uit, zoodat ze alleen het licht van
den sterrenhemel hadden.
Een oogenblik later hoorden ze den wagen
zich in beweging zetten, keeren en weer terug
komen, bij het licht van de twee kleine lampjes,
die nog op het dashbord brandden.
Zacht nu, fluisterde Barrett, terwijl ze
verder in het open veld kwamen.
Het was nu geheel en al donker. Er scheen
geen maan. Evenmin waren er wolken in de
fluweelachtige lucht om den weerschijn van
Brooklyn op te vangen.
Zwijgend strompelden ze een honderd meter
voort; toen sloeg Barrett opeens naar links af
en opkijkend zag O'Malley de omtrekken van
een klein huisje opdoemen, dat eenzaam en
duister onder de sterren stond.
10.
„Hij hij is de olifantsman", verklaarde
hij „Hij heet „Boo-loo-la slecht. Heel
slecht!" De verwondering van René toen hjj
dit hoorde, stelde den ander wat op zijn ge
mak. „Dat is de man, waarnaar wij zoeken",
riep hij uit. „Hij weet waar het dal der Oli
fanten" ligt hij kan onr naar het eeuwen
oude kerkhof der grote dikhuiden brengen".
Maar Kazimoto schudde ontkennend zijn hoofd.
12.
Onbevreesd stapte René nu, ondanks de
waarschuwing van Kazimoto, naar het einde
van d^ pier. Toen hij iemand hoorde naderen,
draide de kaffer zich langzaam om en bleef
als een standbeeld staan. Behalve de blik uit
zijn zwarte ogen, die niet veel goeds voor
spelde, was zijn bronzen gezicht zonder enige
uitdrukking. „Jij bent Boo-loo-la?" zei René
beleefd, „de Olifantsman". De man keek
René strak aan zonder te antwoorden. Er
vertrok geen spier van zijn gezicht, maar zijn
gespierde zwarte hand ging naar zijn middel
en zijn vingers sloten zich stevig om het
handsvat van een mes, dat hij in zijn len
dendoek droeg.
Land- en tuinbouw-causerie. Ca. 6.30 Ber.).
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „De luchtvaart in Indië".
7.35 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP.
8.15 KRO-orkest.
8.45 De KRO-Melodisten en solist.
9.10 Gramofoonmuziek.
9.30 Declamatie.
9.50 Orgel- en vioolvoordracht.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Lajos Veres en z(jn orkest.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
Hij tuurde er vol aandacht naar en herkende
het. Dit was „A.S.C.H. Huis", waar hij Clau-
dia den vorigen avond gevonden had. Recht
vooruit was de hoek, waar de straatlantaarn
brandde, de eerste hoek, dien ze na hun vlucht
waren omgeslagen. En verderop aan zijn rech
terhand stond het leege huis, dat hij den heelen
vorigen dag als observatiepost had gebruikt.
Kom mee, maande Barrett.
Achter elkaar ging ze voort langs het ven
ster, nu onverlicht, waardoor O'Malley den vo
rigen avond naar binnen geploft was. Even
later liep hij zacht tegen Barrett op en bleef
staan.
Met de hand op O'Malley's arm, stond de
oudere man even scherp te luisteren. Voor de
keukendeur bleef hij opnieuw staan om te
luisteren.
De geluiden van de stad drongen zoo weinig
op de open vlakte tot hen door, dat ze het
ruischen van het lange gras in den avondwind
konden hooren. Het slaperige gekwaak van
een kikvorsch ergens in de buurt klonk onbe
haaglijk duidelijk. In de verte blafte eentonig
een hond, zijn verdriet melancholiek uithuilend.
Maar uit het huis zelf was niet het minste
hoorbaar.
De schaduwige gestalte vóór O'Malley stak
een ternauwernood zichtbare hand uit, die zich
om den knop van de keukendeur sloot. De
sterren gaven genoeg licht om O'Malley te
doen zien, dat de deur langzamerhand na .r
binnen openging en een afgrond van inkt
zwarte duisternis onthulde. Maar geluid hoor
de hij nog steeds niet. Hij kwam naderbjj,
stapte de twee stoeptreden van de keuken op
en volgde Barrett in het duister. Even zacht
als de deur opengemaakt was, ging die weer
dicht en hij merkte dat Barrett naast hem
stond.
Waar is de dienkeuken? werd er aan zijn
oor gefluisterd.
Hier rechts. Ik kan de deur voelen, ant
woordde O'Malley, met eveneens gedempte
stem.
Ga dan voor. We moeten naar de eet
kamer.
(Wordt vervolgd.)
