Menschen in een rollend hotel
ij gaat nog steeds haar eigen weg
't Moet niet gekker worden!
Toch geen „oude vrijster"
is
practisch!
Gevulde komkommers
„Jenny Kattegat"
ging toch baden
Zaterdag 2 September 1939 Vierde blad
Sjaal-vest?
DE KOUS EN
DE VERFPOT
GRETA GARBO
Vest-sjaal
of
Men zoekt voor dit gerecht kleine komkommers
uit, schilt ze, snijdt ze in de lengte door en holt ze
uit. De ééne helft vult men met gehakt varkens-
vleesch, en gebruikt de andere helft als deksel, bindt
beide deelen met een touwtje samen en kookt de al
dus gevulde komkommer in water, waarbij iets zout
gevoegd is. De lekkernij wordt met gewelde boter
geserveerd.
Men kan de met vleesch gevulde komkommers na
tuurlijk ook braden.
Voor vegetariërs kiest men natuurlijk een ande
ren inhoud: champignons met uitjes, afgemaakt met
tomatenpurée en een weinig citroensap. Er is overi
gens keus genoeg. Een smakelijke hors d'oeuvre ont
staat, indien men de komkommers, zooals hieronder
aangegeven, ongeschild in mootjes snijdt, uitholt en
de ..ingewanden" doet bestaan uit één of ander slaa
tje of wat groentenpurée. Met schijfjes ei of plakjes
tomaat afgewerkt, en op frissche slabladeren opge
diend, zien deze hapjes er dan uit om van te water
tanden!
HOE DE BEROEMDE DEEN-
SCHE CARRIèRE MAAKTE.
Jenny Kammersgaard, bijgenaamd
„Jenny Kattegat", het twintigjarige
meisje, dat de wereld twee jaar ge
leden verbaasde door over het Kat
tegat te zwemmen en nog dezer da
gen zwemmend de Oostzee overstak,
maakt op het eerste gezicht niet den
indruk van een modern sportmeisje,
Zeker zou men in dit bescheiden kind geen
kampioene zien. Maar tóch houdt ze van
.de watersport als weinig anderen.
Jenny Kammergaard komt uit een heel
klein Deensch plaatsje, een dorp eigenlijk
en ze bezorgde haar ouders vroeger heel
wat zorg, want ze was voortdurend ziek.
Viermaal leed ze aan een zware longontste
king en het doktersadvies luidde: „Jenny,
je mag niet baden! Het koude water is
slecht voor je gezondheid!" Maar Jenny
was een stout meisje en ze ging toch baden.
Pas in het water voelde zij zich op haar
gemak en ze zwom doorgaans uren achter
een. Vooral als het koud was, verlangde ze
naar het water en wanneer buiten de
sneeuw neerdwarrelde, pakte Jenny haar
badpak en nam een duik
Jenny Kammersgaard heeft zich gezond
gezwommen. Sedert jaren staat het woord
ziek niet meer in haar woordenboek en ze
ziet er sterk en gezond uit.
Van zwemmen houdt Jenny en zoo kon
het gebeuren, dat drie jaar geleden een
Nog enkele weken en de scheiding tus-
schen Bette Davis en Harrnon Nelson is
uitgesproken en ook zij is weer huwbaar.
Andrea Leeds en Sonja Ilenie hebben ook
nog geen levens-partners gekozen. Ann She-
ridan, Priscilla en Rosemary Lane, Warner
Actrices, die te Hollywood meer en meer
op den voorgrond treden, wachten eveneens
nog op den dag, dat hun prins zal komen.
Nog steeds „juffrouw".
Olivia Havilland heeft ook nog steeds niet
haar „ja"woord gegeven en Margaret Lind-
say, één van de rustigste en beschaafdste ac
trices te Hollywood is nog steeds „juffrouw".
En denkt U nu niet, dat wij aan het einde
van ons latijn gekomen zijn. Doen wij nog
een greep: Loretta Young, Anita Louise en
Jane Wyman, stuk voor stuk een alleszins
begeerenswaardige partij voor een man,
kregen weliswaar aanzoeken, doch hebben
den waren Jozef nog niet gevonden. Marie
Wilson, de pittige Warner Bros actrice, ook
niet, maar zij wil liever nog een paar jaar
wachten.
Ook de mannen huiverachtig.
Ook de mannen schijnen eenigszins hui
verachtig tegenover het huwelijk te staan.
George Brent, Cary Grant en Brian Aherne,
de laatste, met of zonder „Juarez-bakke-
baardjes" zijn nog steeds vrij.
Maar er mag dan op het oogenblik een
tekort aan mannen te Hollywood zijn, die
trouwen willen, een nieuwe generatie komt
snel op. Noemen wij slechts Ronald Reagan
en Jeffrey Lynn. Vrijgezellen vindt men in
elke studio. Wayne Morris is getrouwd,
John Howard daarentegen niet.
Een overgangsperiode?
Als men de artisten van alle te Holly
wood gevestigde studio's bij elkander voegt,
komt men tot de conclusie, dat ongeveer
de helft getrouwd en de andere helft vrij
is, een toestand, welke onhoudbaar schijnt,
doch Hollywood vaart er wel bij. Men is
van meening, dat het een overgangs-periode
is, vele jonge sterren komen op en het
zal ten hoogste enkele jaren duren en alles
is weer normaal.
Laten wij hiermede dit artikeltje, dat het
licht werpt op een nog weinig of niet be
sproken verschijnseL te Hollywood, beslui
ten.
klein meisje zich aanmeldde bij het insti
tuut voor zwem- en gymnastiekonderwijs te
Kopenhagen dat geleid wordt door mevrouw
Poul-Petersen. Dit is geen gewone school
maar veeleer een opleidingsinstituut voor
zwemkampioenen. Reeds hadden eenige an
dere bekende Deensche zwemsterren, zooals
Ragnild Hveger, Else Jacobsen en Lilly An-
dersen er hun opleiding ontvangen. Alleen
de meest begaafden komen er voor een ver
dere sportopleiding in aanmerking en het
behoeft ons dus niet te verwonderen dat
Jenny Kammersgaard er niet toegelaten
werd! Ze mocht eerst een jaar later terug
komen, maar zoolang kon ze niet wachten.
Het geluk was mèt haar. Een sportieve ho:
telhoudcr van hef eiland Langeland stelde
een prijs beschikbaar voor degene, die van
Fünen naar Langeland zwom. Lilly Ander-
sen was het meisje dat daarvoor het meest
in aanmerking kwam,
maar haar poging mis
lukte en het was Jen
ny Kammersgaard, die
den prijs verwierf.
Daarmee begon haar
carrière.
Hoe zullen wij bovenstaand kleedingstuk noemen? Het is een vest,
dat tegelijkertijd dienst doet als halsdoek, laten we dat goed Holland-
sche woord maar eens gebruiken!
Bij onze moderne mantelpakjes is het erg prettig zoo'n zijden nie
mendalletje te hebben, dat van ons wandeltoilet zoo'n keurig geheel
maakt! Wij kunnen het over elke blouse dragen en bijvoorbeeld in
combinatie kiezen met de garneering van onzen hoed of de kleur van
onze handschoenen. Liefst nemen we er een onkreukbare zijden stof
voor, met een bescheiden motiefje bedrukt. Het maaksel is doodeen
voudig, daar het vest (zie schietsje I) niet in model geknipt wordt,
•doch recht-toe-recht-aan. Zooals men op plaatje II ziet, is het ook vol
strekt niet noodig, veel werk van den snit te maken, daar de strik de
plooitjes bij den hals verbergt.. Met een paar stevige bandjes wordt het
vest in de taille vastgehouden. Men kan het naar keuze op of in den
rok dragen. Voor het eerste geval knipt men een driehoekje aan den
onderkant uit; dat staat aardiger.
Met de korte rokkenmode gaat gepaard
meer zorg voor de beenbekleeding. De kous
moet niet slechts onberispelijk zitten, maar
ook aan zekere mode-eischen voldoen.
Sinds de beschilderde enkels en ajourkou-
sen niet meer in zwang zijn, komen andere
snufjes zich aandienen. Kousen, die er uit
zien als vischnetten, geborduurde exempla
ren en kousen, waarin stukjes kant prijken,
zijn hypermodern. Het aller- allermodernste
is echter wel de beschilderde kous. Midden-
op het been kleuren fraaie bloemenmotie-
ijen... Wat men al niet bedenkt om op te
vallen want dat die bebloemde beenen
voor chic, nog minder voor gedistingueerd
doorgaan, wil er bij ons niet in. Het is dan
ook een Hollywoodsche uitvinding, evenals
de kom met ritssluiting, waarmee zich
reeds een enkele filmster vertoonde en die
werkelijk populair schijnt te worden.
Neen, de Hollandsche vrouw houdt zich
voorloopig maar bij haar effen zijden kou
sen. Zij is wel gesteld op modetinten en een
fijn weefsel, maar daar blijft 't in het alge
meen bij. 't Moet niet gekker worden... of
zou zij op een goeden dag, 't niet gek meer
vinden
Deze heer, met zijn reeds
grijzende slapen, zou men op
het eerste gezicht voor een
diplomaat of een directeur
van een of ander industrieel,
concern kunnen houden. Zijn
costuum zit onberispelijk.
Zijn bewegingen zijn van een
man der wereld, van iemand
die veel gereisd en gezien
heeft. Met dit laatste heeft
men de spijker op de kop
geslagen. Want deze heer
oefent het beroep uit van
conducteur van de slaapwa
gen en reist jaar in jaar uit
per sneltrein door bijna alle
landen van Europa. En wat
hij zoo al vertellen kan, is
zoo interessant, dat men uren
naar hem kan luisteren, zon
der zich te vervelen.
Wij laten nu conducteur
novan de Compagnie
International des Wagons
Lits aan het woord.
Men kan geen goed con
ducteur van den slaapwagen
worden, men moet er voor
geboren zijn. Ik houd van
mijn beroep. Het is zeer in
teressant en in zekere mate
lucratief. Een groote dosis
menschenkennis is echter
voor dit beroep onontbeerlijk.
Op den duur leert men met
één oogopslag tot welke ca-
De conducteur van den
slaapwagen kent
zijn menschen
tegorie de reiziger behoort.
Als conducteur moet men de
couranten nauwkeurig lezen.
Dit is voor ons bijna evenzoo
belangrijk als de kennis der
reglementen. Ook in verband
met de fooi is het van het
grootste belang, of men de
reiziger volgens zijn juiste
rang of stand behandelt.
Tegelijk met den reiziger
wordt diens bagage door de
conducteur van de slaapwa
gen gemonsterd. Gelijk men
de vogel aan zijn veeren her
kent, herkent men den reizi
ger aan zijn bagage. Een ge
routineerd conducteur her
kent onmiddellijk den han
delsreiziger van den bankdi
recteur, den operazanger van
den diplomaat, den rentenier
van den beursspeculant.
In de loop der jaren is men
dikwijls in de gelegenheid
vooral op de groote interna
tionale trajecten, beroemd
heden te aanschouwen.
Beroemde tooneel- en film
spelers heb ik dikwijls in
den wagen gehad. Alexan-
der Moissi, Basserman en
Max Reinhardt om slechts
enkele te noemen. Eigen
aardig is. dat de groote
kunstenaars liefst geheel on
opgemerkt reizen. Met kuns
tenaressen is het geheel an
ders gesteld. Als een bekende
zangeres ofdanseres in do
trein is, is de heele stad in
rep en roer. Het begint al
aan het station. Bewon
deraars zijn bij het afscheid
aanwezig. Het geheele com
partiment is in een bloemen
tuin herschapen. Alle reizi
gers loopen in de gang om
een glimpje van de beroemde
vrouw op te vangen.
Onder de interessantste rei
zigers, die ik zoo al vervoerd
heb mag ik Buster Keaton
niet vergeten, de man, die
zooals bekend, op het witte
doek nooit lacht.
Nu, op het traject Parijs
Athene, heb ik kunnen con-
stateeren, dat hij wel dege
lijk lachen kan.
Wat de fooi betreft, de wij
ze waarop deze gegeven
wordt, is een getrouwe af
spiegeling van de innerlijke
beschaving van den schen
ker. Niemand verstaat zoo
goed de kunst van fooien
geven als een Oostenrijker of
een Franschinan van de oude
stempel.
Trots de hedendaagsche trouw-zuclit onder
Hollywood's grooten, zijn er nog vele
actrices, die op een aanzoek
wachten.
De vele ongehuwde actrices in 's werelds
grootste film-centrum behoeven nog niet te
wanhopen, want er zijn nog verscheidene
filmhelden ongetrouwd.
Van hun aangebeden helden, als Errol
Flynn, Tyrone Power en Robert Taylor zul
len zij echter moeten afzien. Hun hart is
reeds verpand.
Als men zoo eens rondkijkt, zou men haast
zeggen, dat er dit jaar meer ongetrouwde ac
trices in Hollywood te vinden zijn dan dit in
vroeger jaren het geval was. Garbo gaat nog
steeds haar eigen weg.