Menschen in een rollend hotel ij gaat nog steeds haar eigen weg 't Moet niet gekker worden! Toch geen „oude vrijster" is practisch! Gevulde komkommers „Jenny Kattegat" ging toch baden Zaterdag 2 September 1939 Vierde blad Sjaal-vest? DE KOUS EN DE VERFPOT GRETA GARBO Vest-sjaal of Men zoekt voor dit gerecht kleine komkommers uit, schilt ze, snijdt ze in de lengte door en holt ze uit. De ééne helft vult men met gehakt varkens- vleesch, en gebruikt de andere helft als deksel, bindt beide deelen met een touwtje samen en kookt de al dus gevulde komkommer in water, waarbij iets zout gevoegd is. De lekkernij wordt met gewelde boter geserveerd. Men kan de met vleesch gevulde komkommers na tuurlijk ook braden. Voor vegetariërs kiest men natuurlijk een ande ren inhoud: champignons met uitjes, afgemaakt met tomatenpurée en een weinig citroensap. Er is overi gens keus genoeg. Een smakelijke hors d'oeuvre ont staat, indien men de komkommers, zooals hieronder aangegeven, ongeschild in mootjes snijdt, uitholt en de ..ingewanden" doet bestaan uit één of ander slaa tje of wat groentenpurée. Met schijfjes ei of plakjes tomaat afgewerkt, en op frissche slabladeren opge diend, zien deze hapjes er dan uit om van te water tanden! HOE DE BEROEMDE DEEN- SCHE CARRIèRE MAAKTE. Jenny Kammersgaard, bijgenaamd „Jenny Kattegat", het twintigjarige meisje, dat de wereld twee jaar ge leden verbaasde door over het Kat tegat te zwemmen en nog dezer da gen zwemmend de Oostzee overstak, maakt op het eerste gezicht niet den indruk van een modern sportmeisje, Zeker zou men in dit bescheiden kind geen kampioene zien. Maar tóch houdt ze van .de watersport als weinig anderen. Jenny Kammergaard komt uit een heel klein Deensch plaatsje, een dorp eigenlijk en ze bezorgde haar ouders vroeger heel wat zorg, want ze was voortdurend ziek. Viermaal leed ze aan een zware longontste king en het doktersadvies luidde: „Jenny, je mag niet baden! Het koude water is slecht voor je gezondheid!" Maar Jenny was een stout meisje en ze ging toch baden. Pas in het water voelde zij zich op haar gemak en ze zwom doorgaans uren achter een. Vooral als het koud was, verlangde ze naar het water en wanneer buiten de sneeuw neerdwarrelde, pakte Jenny haar badpak en nam een duik Jenny Kammersgaard heeft zich gezond gezwommen. Sedert jaren staat het woord ziek niet meer in haar woordenboek en ze ziet er sterk en gezond uit. Van zwemmen houdt Jenny en zoo kon het gebeuren, dat drie jaar geleden een Nog enkele weken en de scheiding tus- schen Bette Davis en Harrnon Nelson is uitgesproken en ook zij is weer huwbaar. Andrea Leeds en Sonja Ilenie hebben ook nog geen levens-partners gekozen. Ann She- ridan, Priscilla en Rosemary Lane, Warner Actrices, die te Hollywood meer en meer op den voorgrond treden, wachten eveneens nog op den dag, dat hun prins zal komen. Nog steeds „juffrouw". Olivia Havilland heeft ook nog steeds niet haar „ja"woord gegeven en Margaret Lind- say, één van de rustigste en beschaafdste ac trices te Hollywood is nog steeds „juffrouw". En denkt U nu niet, dat wij aan het einde van ons latijn gekomen zijn. Doen wij nog een greep: Loretta Young, Anita Louise en Jane Wyman, stuk voor stuk een alleszins begeerenswaardige partij voor een man, kregen weliswaar aanzoeken, doch hebben den waren Jozef nog niet gevonden. Marie Wilson, de pittige Warner Bros actrice, ook niet, maar zij wil liever nog een paar jaar wachten. Ook de mannen huiverachtig. Ook de mannen schijnen eenigszins hui verachtig tegenover het huwelijk te staan. George Brent, Cary Grant en Brian Aherne, de laatste, met of zonder „Juarez-bakke- baardjes" zijn nog steeds vrij. Maar er mag dan op het oogenblik een tekort aan mannen te Hollywood zijn, die trouwen willen, een nieuwe generatie komt snel op. Noemen wij slechts Ronald Reagan en Jeffrey Lynn. Vrijgezellen vindt men in elke studio. Wayne Morris is getrouwd, John Howard daarentegen niet. Een overgangsperiode? Als men de artisten van alle te Holly wood gevestigde studio's bij elkander voegt, komt men tot de conclusie, dat ongeveer de helft getrouwd en de andere helft vrij is, een toestand, welke onhoudbaar schijnt, doch Hollywood vaart er wel bij. Men is van meening, dat het een overgangs-periode is, vele jonge sterren komen op en het zal ten hoogste enkele jaren duren en alles is weer normaal. Laten wij hiermede dit artikeltje, dat het licht werpt op een nog weinig of niet be sproken verschijnseL te Hollywood, beslui ten. klein meisje zich aanmeldde bij het insti tuut voor zwem- en gymnastiekonderwijs te Kopenhagen dat geleid wordt door mevrouw Poul-Petersen. Dit is geen gewone school maar veeleer een opleidingsinstituut voor zwemkampioenen. Reeds hadden eenige an dere bekende Deensche zwemsterren, zooals Ragnild Hveger, Else Jacobsen en Lilly An- dersen er hun opleiding ontvangen. Alleen de meest begaafden komen er voor een ver dere sportopleiding in aanmerking en het behoeft ons dus niet te verwonderen dat Jenny Kammersgaard er niet toegelaten werd! Ze mocht eerst een jaar later terug komen, maar zoolang kon ze niet wachten. Het geluk was mèt haar. Een sportieve ho: telhoudcr van hef eiland Langeland stelde een prijs beschikbaar voor degene, die van Fünen naar Langeland zwom. Lilly Ander- sen was het meisje dat daarvoor het meest in aanmerking kwam, maar haar poging mis lukte en het was Jen ny Kammersgaard, die den prijs verwierf. Daarmee begon haar carrière. Hoe zullen wij bovenstaand kleedingstuk noemen? Het is een vest, dat tegelijkertijd dienst doet als halsdoek, laten we dat goed Holland- sche woord maar eens gebruiken! Bij onze moderne mantelpakjes is het erg prettig zoo'n zijden nie mendalletje te hebben, dat van ons wandeltoilet zoo'n keurig geheel maakt! Wij kunnen het over elke blouse dragen en bijvoorbeeld in combinatie kiezen met de garneering van onzen hoed of de kleur van onze handschoenen. Liefst nemen we er een onkreukbare zijden stof voor, met een bescheiden motiefje bedrukt. Het maaksel is doodeen voudig, daar het vest (zie schietsje I) niet in model geknipt wordt, •doch recht-toe-recht-aan. Zooals men op plaatje II ziet, is het ook vol strekt niet noodig, veel werk van den snit te maken, daar de strik de plooitjes bij den hals verbergt.. Met een paar stevige bandjes wordt het vest in de taille vastgehouden. Men kan het naar keuze op of in den rok dragen. Voor het eerste geval knipt men een driehoekje aan den onderkant uit; dat staat aardiger. Met de korte rokkenmode gaat gepaard meer zorg voor de beenbekleeding. De kous moet niet slechts onberispelijk zitten, maar ook aan zekere mode-eischen voldoen. Sinds de beschilderde enkels en ajourkou- sen niet meer in zwang zijn, komen andere snufjes zich aandienen. Kousen, die er uit zien als vischnetten, geborduurde exempla ren en kousen, waarin stukjes kant prijken, zijn hypermodern. Het aller- allermodernste is echter wel de beschilderde kous. Midden- op het been kleuren fraaie bloemenmotie- ijen... Wat men al niet bedenkt om op te vallen want dat die bebloemde beenen voor chic, nog minder voor gedistingueerd doorgaan, wil er bij ons niet in. Het is dan ook een Hollywoodsche uitvinding, evenals de kom met ritssluiting, waarmee zich reeds een enkele filmster vertoonde en die werkelijk populair schijnt te worden. Neen, de Hollandsche vrouw houdt zich voorloopig maar bij haar effen zijden kou sen. Zij is wel gesteld op modetinten en een fijn weefsel, maar daar blijft 't in het alge meen bij. 't Moet niet gekker worden... of zou zij op een goeden dag, 't niet gek meer vinden Deze heer, met zijn reeds grijzende slapen, zou men op het eerste gezicht voor een diplomaat of een directeur van een of ander industrieel, concern kunnen houden. Zijn costuum zit onberispelijk. Zijn bewegingen zijn van een man der wereld, van iemand die veel gereisd en gezien heeft. Met dit laatste heeft men de spijker op de kop geslagen. Want deze heer oefent het beroep uit van conducteur van de slaapwa gen en reist jaar in jaar uit per sneltrein door bijna alle landen van Europa. En wat hij zoo al vertellen kan, is zoo interessant, dat men uren naar hem kan luisteren, zon der zich te vervelen. Wij laten nu conducteur novan de Compagnie International des Wagons Lits aan het woord. Men kan geen goed con ducteur van den slaapwagen worden, men moet er voor geboren zijn. Ik houd van mijn beroep. Het is zeer in teressant en in zekere mate lucratief. Een groote dosis menschenkennis is echter voor dit beroep onontbeerlijk. Op den duur leert men met één oogopslag tot welke ca- De conducteur van den slaapwagen kent zijn menschen tegorie de reiziger behoort. Als conducteur moet men de couranten nauwkeurig lezen. Dit is voor ons bijna evenzoo belangrijk als de kennis der reglementen. Ook in verband met de fooi is het van het grootste belang, of men de reiziger volgens zijn juiste rang of stand behandelt. Tegelijk met den reiziger wordt diens bagage door de conducteur van de slaapwa gen gemonsterd. Gelijk men de vogel aan zijn veeren her kent, herkent men den reizi ger aan zijn bagage. Een ge routineerd conducteur her kent onmiddellijk den han delsreiziger van den bankdi recteur, den operazanger van den diplomaat, den rentenier van den beursspeculant. In de loop der jaren is men dikwijls in de gelegenheid vooral op de groote interna tionale trajecten, beroemd heden te aanschouwen. Beroemde tooneel- en film spelers heb ik dikwijls in den wagen gehad. Alexan- der Moissi, Basserman en Max Reinhardt om slechts enkele te noemen. Eigen aardig is. dat de groote kunstenaars liefst geheel on opgemerkt reizen. Met kuns tenaressen is het geheel an ders gesteld. Als een bekende zangeres ofdanseres in do trein is, is de heele stad in rep en roer. Het begint al aan het station. Bewon deraars zijn bij het afscheid aanwezig. Het geheele com partiment is in een bloemen tuin herschapen. Alle reizi gers loopen in de gang om een glimpje van de beroemde vrouw op te vangen. Onder de interessantste rei zigers, die ik zoo al vervoerd heb mag ik Buster Keaton niet vergeten, de man, die zooals bekend, op het witte doek nooit lacht. Nu, op het traject Parijs Athene, heb ik kunnen con- stateeren, dat hij wel dege lijk lachen kan. Wat de fooi betreft, de wij ze waarop deze gegeven wordt, is een getrouwe af spiegeling van de innerlijke beschaving van den schen ker. Niemand verstaat zoo goed de kunst van fooien geven als een Oostenrijker of een Franschinan van de oude stempel. Trots de hedendaagsche trouw-zuclit onder Hollywood's grooten, zijn er nog vele actrices, die op een aanzoek wachten. De vele ongehuwde actrices in 's werelds grootste film-centrum behoeven nog niet te wanhopen, want er zijn nog verscheidene filmhelden ongetrouwd. Van hun aangebeden helden, als Errol Flynn, Tyrone Power en Robert Taylor zul len zij echter moeten afzien. Hun hart is reeds verpand. Als men zoo eens rondkijkt, zou men haast zeggen, dat er dit jaar meer ongetrouwde ac trices in Hollywood te vinden zijn dan dit in vroeger jaren het geval was. Garbo gaat nog steeds haar eigen weg.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 11