Laoamacht heeft haar revanche
Alcmaria Victrix-
lielder 4-1
O.S.WSucces 5-3
Pino 4 4 Hadsee
Scliagen
heeft schutters
en hei Marine Rampenfonds lacht
Watervogels I-Atlas I 5-0
H*R*C. 3 geeft Helder 2
een lesje
Verdiende zege der Oranjehemden.
De derde ontmoeting tusschen de ver
tegenwoordigende Marine- en Landmacht-
elftallen, die Zaterdag ten bate van het
Marine Rampen Fonds werd gespeeld, is
in een eclatante zege der Oranjehemden
geëindigd, waardoor aan de overwinnin
gen der Marine een einde kwam en een
welverdiende revanche der Landmacht
haar deel werd.
Niet alleen dat deze wedstrijd een sportief
succes is geworden; ook financieel kan men
tevreden zijn.
Een talrijk opgekomen publiek, dat deze
derde ontmoeting tusschen twee elftallen, die
voor hst meerendeel waren samengesteld uit
eerste klas spelers, wilde aanschouwen, heeft
er voor gezorgd, dat het bestuur van het Ma
rine Rampen Fonds met groote dankbaarheid
vervuld kon worden, jegens hen, die door hun
komst een steentje hebben bijgedragen om de
nooden te lenigen van de omgekomen Marine
mannen bij de rampen van de „Van Ewiick" en
de „Van Gelder".
Het is een subliem idee geweest van
degenen, die dezen wedstrijd tot stand
hebben gebracht, om de opbrengst te be
stemmen voor dit mooie doel. Een woord
van oprechten dank en hulde aan hen, in
het bijzonder aan den heer De Rooy, is
hier dan ook zeer zeker op zijn plaats.
Ook de Schout-bij-Nacht, die welwillend
zijn toestemming tot dezen strijd gaf, en
de Voetbalver. „Helder", die belangeloos
haar terrein afstond, verdienen een woord
van bijzonderen dank.
Burgemeester en Schout-bij-Nacht
waren mede aanwezig.
Talrijke vooraanstaande personen gaven blijk
van hun belangstelling, door dezen voetbal
wedstrijd bij te wonen. De Schout-bij-Nacht en
Burgemeester Ritmeester, alsmede tal van
andere Marine- en Landmacht-autoriteiten.
De groote strjjd.
Om ruim drie uur gaf scheidsrechter Annyas
't sein tot beginnen. In het Landmacht-elftal
was ter elfder ure nog een wijziging aange
bracht, zoodat niet Duyveman van Alcmaria,
maar De Schipper van BKC onder de lat stond.
Meteen na het begin zat de spanning er
reeds geducht in, al ontbraken nog de „harts
tochtelijke aanmoedigingen" van beide zijden,
maar later werd die schade ruimschoots inge
haald, vooral na de rust, toen de stand in het
voordeel der Landmacht kwam.
In het begin van den strijd was het niet aan
te zien, dat de oranjehemden zoo'n éclatante
zege zouden boeken, want vijf minuten waren
er gespeeld, nadat eerst een vrije schop, geno
men door P. de Boer, tegen den paal in het
veld was teruggekaatst, toen de Marine op
onverwachte wijze de leiding nam.
Marine leidt.
Het was wel een fraaien aanval, waardoor
de bal bjj v. Tongeren kwam, die door han
dig gegoochel met het leder een tweetal te
genstanders vlot kon passeeren, maar zijn
schot van een 30 m had absoluut gehouden
moeten worden. De Schipper, die zich later
prachtig herstelde, liet echter het recht op
hem aankomende schot glippen, en zoo was
het 10 in het voordeel der Marine.
Dat was het sein voor Pino c.s. om te too-
nen, dat ze het ook nog wel konden. Mooi
combineerend ging het op het Marine-doel af,
en nauwelijks 5 minuten later gaf P. de Boer
een afgemeten pass naar Pino, die den bal
op onvolgbare wijze doorkopte naar Bakker,
die met een geweldigen kogel den gelijk
maker scoorde (11).
Nu, volgde de fraaie staaltjes voetbal el
kaar op. Vooral de voorhoeden van beide
elftallen onderscheidden zich. Pino en De
Boer bij de Landmacht, De Zeeuw, de ac
tieve midvoor van Eindhoven, en v. Ton
geren, bij de Marine vooral waren het, die
telkenmale verwarring poogden te stichten in
de vijandelijke verdedigingen. En, daarmede
kwam duidelijk aan het licht, dat de oranje
hemden een veel beter backstel hadden dan
de .Marine. Vooral Pater van Alkmaarsche
Boys, trad steeds op als redder in den nood
en met eere kan van hem gezegd worden, dat
hij den bewegelijken De Zeeuw volkomen lam-
legde.
Landmacht neemt de leiding over.
Het verwonderde dan ook eigenlijk nie
mand, dat de Landmacht de leiding na ruim
20 minuten spelen kon overnemen.
Eerst was De Zeeuw nog aan de bewa
king van Pater ontsnapt, doch zijn fel schot
werd door De Schipper kranig afgewezen.
Toen zou het Pino zijn, die alweer den
grondslag legde voor het tweede doelpunt.
Want znij keurige omhaal kwam zoo goed
voor doel terecht, dat de toeschietende De
Boer van de ontstane verwarring gebruik kon
maken en den bal in het Marine-doel depo-
neeren (21).
Het antwoord van de Zeemacht liet met
lang op zich wachten. Eén fraai staaltje
voetbal van De Zeeuw bracht Dissel in vrij
staande positie, doch diens schot ging rake
lings voorlangs.
Toch Jtog gelijk met rust.
Het was uitstel van executie. Want pl.m.
10 minuten voor rust maakte Patei ij een
aanval van rechts, zijn eenige fout van den
wedstrijd, door totaal over den bal he<,n te
trappen, waardoor Dissel in een dergelijk
positie kwam, dat hij ongehinderd via lat en
paal kon scoren (2—2).
Het zou de laatste maal zijn, dat de par
tijen op o-elijken voet werden gebracht, want
meteen na de rust nam de Landmacht de
teugels in handen en al spoedig had ze
SUWeer waren het Prins en -De Boer, die
voor dit succes zorgden. Pino de grondlegger
en De Boer, de voltooier, het zou nog
maal voorkomen in dezenwedstrgd Nu was
de voorzet van den Utrechtenaar z
geplaatst, dat de KFC-er van dichtbij kon
scoren (32).
4—2.
Vijf minuten later was het reeds4-2,
want Piet de Boer kreeg er nu zoon zin
in, dat hij het Heldersche publiek trac-
teerde op een internationaal staaltje voet
bal. Pino's voorzet gaf hem de gelegen
heid den bal te stoppen, in hetzelfde
oogenblik om den verbijsterden Buiten
huis heen te draaien en met een prach
tig diagonaal schot v. Schevickhuijzen te
passeeren (42).
Landmacht had een veiligen voorsprong.
Toch gaf de Marine den strijd niet op, en
enkele gevaarlijke momenten ontstonden voor
het Landmacht-doel, waar echter Pater en in
de laatste instantie De Schipper telkens voor
opluchting zorgden. Tot tweemaal aan toe
bijv. drong v. 'Tongeren op prachtige wijze
door tot in het strafschopgebied, doch diens
felle schoten vonden geen genade in de oogen
van den BKC-er.
Het succes zou weer aan den anderen kant
komen.
Pino, alweer Pino, passeerde grandioos het
geheele achter-verdedigingsblok der tegen
standers, en zijn onberispelijken voorzet vond
Piet de Boer alweer op zijn plaats (52).
Eindstand 53.
Verwoed bleef de Marine nog doorvechten,
om dezen wel wat geflatteerden voorsprong
der Landmachters te verminderen. En einde
lijk vlak voor het einde, na tal van ver-
geefsche stormloopen, gelukte het den links
binnen een voorzet van Dissel al vallende in
te koppen (53).
Zoo werd het 53 en bleef het 53 tot
het einde, dat één minuut later kwam.
De Landmacht had zijn revanche.
Een verdiende overwinning.
Helder leidde met 10.
(Van onzen Alkmaarschen correspondent).
In het begin zag het er waarlijk
niet naar uit, dat het voor de Ailtmaar-
ders een eclatante zege zou worden. Hel
der pakte goed aan en nam gedecideerd
het heft in handen. De Alckmarianen
kwamen overal even te laat en de man
nen uit het Noorden schenen vast beslo
ten de tweede-klassers een lesje te geven.
Af en toe speelden de gaslheeren zich
weliswaar even los, maar dan leek het
weer of overal Heldenaren stonden, ter
wijl de Aikmaarders ten eenen male ont
braken.
Vrij gelukkig wisten de bezoekers deze pe
riode te besluiten met een doelpunt. Eij een
aanval op het Alkmaarsche doel zagen we
Duivcman den bal wegtrappen, die echter te
gen een Heldersch been in het doel caram
boleerde.
Helder leidde met 10 en gezien het spel-
beeld was deze voorsprong verdiend. Helaas
echter voor de gasten, hadden ze daarmee
hun kruit blijkbaar grootendeels verschoten.
Van nu af aan domineerde Alcmaria en-
vreemd geval: plotseling stonden overal in
het blauw gestoken spelers Alcmaria had,
om verwarring te voorkomen, de traditioneele
witte hemden vervangen door blauwe en
de witten waren nergens meer te zien.
De gelijkmaker kwam enkele minuten na
het Heldersche doelpunt. De keeper van de
bezoekers trapte slecht uit, Tellegen kreeg
den bal en produceerde met een uitstekend
boogschot den gelijkmaker.
Dit bleek het sein tot een aantal uiterst
gevaarlijke aanvallen van de jonge Alkmaar
sche voorhoede. Waarlijk uitnemend werk van
Teilegen, besluit van Wieringen met een
prachtomhaal, die terugketst van den bin
nenkant van de paal... weer in het veld en
binnen het bereik van den Helderschen doel
man.
Even later volgt een staaltje van eminent
samenspel. De linksbinnen geeft keurig'door
naar Tellegen, deze geeft afgemeten aan van
Wieringen, die Hamstra den bal voor de voe
ten legt. Voor den geraffineerde linksbuiten
was het een zacht eitje en onverbiddellijk
vliegt het leer in de touwen.
Even later heeft Bodenhuizen succes als
hij onverwacht een ver schot lost, dat den
doelman blijkbaar te machtig is. De stand is
31 en zoo komt ook de rust.
De tweede helft.
Na de hervatting valt Helder eerst aan,
dan is het woord weer aan Alcmaria. Een
kogel van van Wieringen wordt prima ge
houden. Tellegen blijkt razend snel. Aan den
anderen kant zijn het vooral de links-buiten
en de midvoor, die gevaarlijk blijken. Niet
echter voor de jonge Alkmaarsche achter
hoede, die geen kamp geeft, altijd aanvalt
en alles afbreekt. Om daar doorheen te
breken was meer noodig dan alleen enkele
op den voorgrond tredende voorhoedespelers.
Als Hamstra goed voorzet, zien we voor
het Heldersche doel even wat gewirwar, dan
schiet Bakker, de Alkmaarsche links-binnen,
hard in, en de stand is 41.
Alcmaria zakt dan wat af. Er is nog tien
minuten te spelen en blijkbaar beschouwen
de gastheeren de zaak als beklonken.
Op het allerlaatste miment denken we Hel
der nog te zien scoren. De bal gaat mooi van
rechts naar den middenvoor. Maar op het
moment, waarop deze zijn schot lost, klinkt
snerpend en langgerekt het fluitje van den
scheidsrechter. Tijd!
Het schot zat. Maar het was te laat. De
stand bleef 41.
Mooie wedstrijd! Succes werd
overrompeld.
In dezen eersten competitiewedstrijd
tegen OSV heeft Succes op zeer eervolle
wijze een nederlaag geleden. Het feit, dat
OSV reeds twee wedstrijden in competitie
verband had gespeeld, zal wel niet geheel
vreemd zijn geweest aan deze nederlaag.
Onze indruk was althans, dat het nog niet
ingespeelde Succes min of meer overrom
peld werd door de Oostzaners, die van
meet af aan op volle toeren draaiden, ter
wijl Succes eerst zeer onwennig stond te
kijen.
Voordat S. besefte, dat het nu toch werkelijk
meenens was, had OSV reeds kans gezien op
haar akkertje, gevolg van te geringen tegen
stand, doch ook op zéér fortuinlijke wijze, een
30 voorsprong te nemen, nog vóór de wed
strijd een kwartier oud was. De taak van S.
leek hopeloos.
Toch heeft zij kans gezien dozen achterstand
(de rust ging tenslotte met 41 in), 10 mi
nuten voor het einde tot 43 te reduceeren.
Het was toen echter een geheel ander S., dat
partij gaf. Sterk in den aanval had zij ook
toen nog de beste papieren. Een der Successers,
die tevoren reeds een penalty miste, faalde
dezen middag echter volkomen, door nog twee
practisch niet te missen kansen om zeep te
brengen. Het was alzoo een ongelukkige wed
strijd, maarover het spel kan Succes zijn wij
zeer tevreden. Het was een interessante wed
strijd. Toen OSV kort vcor het einde tenslotte
nogmaals wist te doelpunten, speelde S. ver
loren spel.
De wedstrijd.
OSV trapt af en is direct in den aanval.
Afgemeten gaat de bal van man tot man
en de gastheeren demonstreeren een fraai,
open spelletje, waartegen S. aanvankelijk niet
is opgewassen. Het mocht daarom geen ver
wondering wekken, dat één dier vlotte aan
vallen reeds spoedig resultaat opleverde. Een
keurige pass naar den linksbinnen, een flink
schot en Posthumus had geen schijn van kans
(10). Eerst na pl.m. 10 minuten werkt S.
zich los en volgen de eerste aanvallen, waarbij
Hulshorst nuttig werk verricht. Hij doelpunt,
doch dit doelpunt wordt wegens off-side ge-
annueerd.
OSV vergroot spoedig haar voorsprong uit
een vrijen schop, welke door den linksbinnen
keurig wordt ingekopt, juist over den uitloo
penden Posthumus heen (20).
Het grootste gevaar dreigt van links. De
geweldig snelle Göbel schept telkens kansen,
maar de S.-achterhoede grijpt nu goed in. Toch
kan de O.-middenvoor uit een voorzet van
links met een flink schot doelpunten. De bal
verdwijnt via de paal in het net (30). Een
débacle dreigt; doch nu is het Succes genoeg
en met vernieuwde kracht werpen zij zich in
den strijd. Er komen kansen! Tenslotte doel
punt Montulet fragl uit een vrijen schop, waar
bij den bal door Rijker3 goed voor doel wordt
gebracht (31).
Penalty
Bij den volgenden S.-aanval wordt de dichtbij
tot schieten gereed si.aar.de Hulshorst in den
rug geloopen en S. krijgt een penalty toege
wezen. Plier lag dus de kans den achterstand
tot een minimum terug te brengen. De penalty
wordt helaas gemist.
Voorloopig behoudt OSV nog het initiatief,
er wordt over en weer aardig gespeeld, doch
Impressies bij ZeemachtLandmacht.
Eerst was daar op het ,,Helder"-terrein
niets dan trieste herfstige verlatenheid. Er
was slechts de wind, die droefgeestig over de
kortgeschoren stuk grasmat blies en een leege
tribune.
Later werd dat anders. Toen kwam het
legioen der marine-blauwen en veld-grijzen.
Ondanks de kou, ondanks den dreigenden
regen, ondanks het feit dat het hier geen
competitie gold.
Het is een schoone wedstrijd geworden. Er
werd gevochten tusschen landmachters en
zeesoldaten, en bij de voleinding na de twee
maal drie kwartier moest geconstateerd wor
den, dat er een stukje van de maritieme voet-
balsuprematie afgebrokkeld was ten gunste
van de landmachters. Hetgeen de laatsten
hoogelijk op prijs stelden.
Laat men, als leek, den wedstrijd nog eens
na afloop aan het *bog voorbijtrekken, dan
komt in de eerste plaats een merkwaardig
man op den voorgrond. De man die Pino heet.
Van Pinohad ieder dezen middag den mond
vol. Pino bleek overal te zijn. Pino was altijd
dóAr, waar de tegenstanders hem niet ver
wachten. Dit was eigenlijk een wedstrijd, die
in het teeken van Pino stond en daar ieder
een dat aldra dóór-had, was deze naam ge
durende het geheele wedstrijd-verloop in
ieders mond, ook in die van Manus Nak, die
o-oede zaken deed met z'n „Pino-koeken".
Met name de landmachters bezongen luide
en voortdurend zijn hulde en de kreet die van
de ouverture tot de finale opgang deed,
luidde: „Pino,Hadsee
Maar er waren anderen, wier namen ook
ter dezer plaatse aan de vergetelheid ontrukt
mogen worden. Bijvoorbeeld de man Annyas,
die de scheidsrechterlijke functie verrichtte.
Een merkwaardig man: hoog op de beenen,
doet hij nu eens denken aan onzen vogel, de
ooievaar, dan weer aan een rondhippende rei
ger. Hij sprong, danste en huppelde, en waar
de bal was, daar was Annyas.
Voor iemand die slechts tweemaal per jaar
naar een voetbalterrein tggt, was dat een
schoon gezicht. Maar het schoonst van al
waren de momenten als hij een goal aanwees.
Dan verhief hij zich op de teenen, trok het
dunne lijf uit tot een markant uitroepteeken
en wees met gestroomlijnde rechterwijsvinger
tusschen de betreffende goalpalen. Geen
Romeinsch caesar kon dan op zulk een ver
heven figuur aansprak maken.
Op tribune was het koud. Buiten de tribune
nóg kouder, maar geen die daar veel op lette.
En geen die daarvoor vroegtijdig vertrok. De
kleinste spporters niet, die maar aldoor
■PinoHadseeriepen, en de schout
bij-nacht en de burgemeester niet. Ze bleven
waar ze waren en hadden het best naar hun
zin.
Na afloop werd het veld geruimd.
Toen lachte de Landmacht en besprak de
Marine de oorzaken van dezen verloren wed
strijd. Hetgeen ook lachend gebeurde, want
er was geen wolkje van jalouzie aan het
voetbalfirmament, zelfs niet bij diegenen, die
enkele malen over het veld lagen te rollen,
omdat ze het leder tegen den maag gekregen
^hadden.
Het vroolijkst lachtte 't comité van het
Marine Rampen Fonds. Dat torschte de geld
buil mee en bedacht heimelijk op welke wijze
er nog eens zoo'n wedstrijd gespeeld kon
worden
Het was inderdaad: de lachende derde!
VAN LEEK-UM.
de OSV-aanvallen zijn zeer'gevaarlijk.
Kort voor de rust verhoogt de snelle links
buiten wederom don voorsprong en het is 4 1.
Thans zijn de rollen geheel omgekeerd. Nu
is het S, dat het spel in handen heeft. Er wordt
hard gewerkt en er komen tallooze kansen.
Hulshorst schiet juist naast. Schmitt vangt
een voorzet van Venema op, doch weer gaat
het leer naast. Venema passeert dan een back
en met een hard schot is de stand op 4 2 ge
bracht. Weinige oogenblikken later is het
weer Hulshorst, die het OSV-doel belaagt.
Weer vindt zijn schot de juiste richting niet.
Hier ontsnapte O. wonderbaarlijk, doch de aan
val wordt prompt beantwoord en ook S. kruipt
door het oog van een naald. Enkele voorzetten
van Schmitt worden juist overgekopt. Huls
horst benut echter een goede through-pass van
Kuiper en het is 43. De spanning neemt nu
geweldig toe. De S.-achterhoede, die de ge
heele tweede helft den O.-aanval kon bedwin
gen,, krijgt het nog even zwaar te verantwoor
den, doch zij houdt stand. Qua kansen zou de
balans thans ten voordeele van S. moeten
doorslaan, want telkens is het O.-doel in ge
vaar. Alles gaat echter over en naast. Een pa.ar
opgelegde kansen worden tenslotte jammerlijk
gemist en als dan een snelle O.-uitval wederom
door Göbel met een schot wordt bezegeld, dat
Posthumus te machtig is, is S. verloren (5—3).
Geenszins mogen wij deze nederlaag onver
diend noemen, daarvoor was het begin van S.
te zwak, doch zeker is, dat de kans op de over
winning dezen middag niet benut Is.
Onze plaatselijke 4e klassers hebben de
eerste krachtmeting weer achter den
rug. De Watervogels namen geen halve
maatregelen en conserveerden Atlas met
5—0.
Toch zeggen deze cijfers ons weinig,
want wat Atlas dezen middag in 't veld
bracht was nu niet bepaald het Atlas-elftal,
zooals wij'dat bijv. verleden week tegen Scha-
gen zagen, het was onvolledig en na de
rust kwam Atlas ook nog met 10 man in
't veld, doordat Verblauw gewond was. Hier
mede is voor een groot deel de nederlaag ver
klaard, al dient hierbij direct toegevoegd te
worden, dat Watervogels de overwinning zeer
zeker heeft verdiend. Over alle linies waren
de „Kraaien" beter en zelfs in de voorhoede
zat ditmaal ook schot, in tegenstelling met
vorige jaren. De beste speler van 't veld was
S. Been, een voetballer, die zijn hersens ge
bruikt. Er was maar weinig, publiek, wat
zeer zeker te betreuren is, daar het voor de
4e klassers toch juist van deze wedstrijden ko
men moet.
De wedstrijd
zelf gaf ons eerst een Atlas-overwicht, maar
er zat echter niet veel vaart in dezen middag
bij Atlas. Er werd genoeg geprobeerd en ge
zwoegd, maar daar alleen bereikt men niets
mee. Zelden zagen we een goed aangegeven
bal en keeper Clowting heeft dan ook weinig
gevaarlijk werk gehad. Watervogels combi
neerde beter, en er werd geschoten. Gevaar
lijke momenten ontstonden voor het Atlas-
doel, vooral gevaarlijk, doordat Beyer
geen raad met den bal wist. Het eerste doel
punt ontstond reeds door een fout van den
doelverdediger;. een kopbal van Hollander rolde
in het net, voordat Beyer wist wat hij doen
moest (10).
De Watervogels kwamen er steeds beter in,
maar voorloopig wist de A.-verdediging nog
stand te houden. Wel deed Atlas verwoede
pogingen voor den gelijkmaker, maar het
harde werken van Lokkers c.s. werd niet be
loond.
Toch was het dezen middag opvallend, dat
de goed opgezette aanvallen van Watervogels
geen enkele maal tot een doelpunt mochten
leiden. Deze kwamen meest doordat een ver
dwaalde bal bij een schermutseling hard werd
ingeschoten. Zoo ook het tweede, een goede
aanval, geleid door Beekhoven, leverde niets
op, terwijl even later H. Been een harden
schuiver loste, die wel succes had (2—0).
Bijna werd het 30, maar Mieldijk redde
meesterlijk uit 't verlaten doel. Beyer9 moest
nog een paar maal optreden, maar voor de
rust werd de voorsprong toch niet meer ver
groot.
De tweede helft.
Na de thee waren het toch zeker de Water
vogels, die den toon aangaven; sporadisch wa
ren de Atlas-aanvallen. Had Atlas in die
periode een doelpunt weten te maken, mis
schien hadden de rollen omgedraaid gewor
den, maar nu bleef het een éénzijdige wed
strijd, waarbij het spelpeil aanmerkelijk
daalde. Toch duurde het nog 25 min. voordat
Watervogels de score verhoogde. Het, was
Gerirtsen, die met een ver schot tusschen een
kluwen van spelers succes had (3—0). 7 min.
later kreeg Beekhoven eindelijk loon naar
werken, toen hij bij een corner den bal han
dig in het net werkte (4—0). Nog eenmaal
probeerde Atlas om althans de eer te redden,
maar de Watervogels-verdediging gaf geen
pardon. Zoowaar wist Beekhoven met een kop
bal er nog 50 van te maken, waarna kort
hierop scheidsrechter van 't Hoff het einde
aankondigde.
Atlas had zeer zeker voor haar moedig vol
houden een tegenpunt verdiend.
HRC 2 met 61 verslagen.
Naar ons werd medegedeeld, was de
HRC-ploeg, welke zich gistermiddag op
het Sparta-terrein zoo overtuigend liet
slaan, sterk onvolledig door mobilisatie-
nv^ère en gold dit vooral de achter- en
halflinie. Dit kan dan als excuus gelden
voor het feit, dat na een kwartier spelen
Schagen een 30 voorsprong had, want
een HRC-defensie, welke haar taak ver
staan had, zou dit hebben kunnen voor
komen.
De fout, welke vooral na de rust zich tel
kens wreekte, was dat de HRC-backs veel te
ver naar voren kwamen, blijkbaar om de
zwakke halflinie te steunen, Peetoom en De
Moor een voortreffelijke combinatie dezen
middag, maakten daar handig gebruik van om
vele malen tot het HRC-doel door te dringen
De HRC-voorhoede werkte hard, maar senie-
ten en plaatsen lieten vaak te wenschen
°VDe spil was bepaald zwak, de keeper deed
goede dingen, doch wandelde af en toe de
backs te ver achterna.
Naast De Moor en Peetoom mogen van
Sparta zeker worden genoemd Van der Ben
en Van Meurs, de eerste om zijn voortreffe
lijk toespelen, de tweede om zijn goede schot.
De achterhoede, met Bremer en Middelbeek,
vrijwel op oorlogssterkte, ruimde goed op.
Wat keeper P. Schoorl te doen kreeg, deed hg
goed, doch een al te zware middag had hg
niet het grootste gedeelte van den wedstrijd
werd op de Heldersche helft gespeeld.
Het verloop.
Schagen begint met zon mee en tegen een
feilen wind. Er ontwikkelt zich direct een
vlug, aantrekkelijk spel van beide zijden, de
eerste minuten domineert HRC. Van Haren
geeft zijn eersten goeden voorzet, maar de
H.-keeper heeft er geen moeite mee. Ook
Ypey probeer het af en toe, maar voorloopig
geven de steeds veelvuldiger wordende Scha-
gen-aanvallen geen resultaat.
Dan komen de sensationeele minuten,
waarin nauwelijks te volgen is, wat er op
de groene vlakte 'gebeurt. Na een fraa.e
voorzet van Peetoom volgt een fel ge
vecht voor het HRC-doel, waarvan het
slot is, dat de rechtsback Dijkstra het
ongeluk heeft den bal in eigen net te
trappen. Direct daarna zien we. een fel
schot van De Moor verloopen in een cor
ner, maar uit deze doelpunt De Moor
fraai (20).
Nauwelijks is de bal weer het veld in
of De Moor heeft hem alweer te pakken
en schiet precies in den hoek. Drie doel
punten in drie minuten, en het spel is dan
precies een kwartier oud!
Had men verwacht, dat HRC nu de tanden
op elkaar zou zetten... dit gebeurde niet, er
volgde een kwartier van tam spel, waarin
alleen een snelvuur op het HRC-doel eenige
afwisseling bracht. De Helderschen brengen
alles naar voren, we zien P. Schoorl eenige
malen in duel met Van Kralingen. Op fraaie
wijze ontstaat dan het vierde doelpunt; De
Moor ziet weer een vrij doel voor zich, zal
schieten, doch op het laatste moment komt
een HRC-speler aanhollen. Tactisch speelt
De Moor dan éven naar Peetoom, die weinig
moeite heeft met een kalm schot de score
te verhoogen (40).
In het laatste kwartier voor de rust is
Schagen zichtbaar vermoeid, maar ook HRC
presteert niet veel. Even voor de scheids
rechter het pauzefluitje doet klinken, ver
raste de HRC-midvoor Koster de Schager-
defensie en redt op fraaie wijze althans de
eer (41).
Na do rust
is het spelbeeld weinig veranderd, opnieuw
zien we de Heldersche achterhoede steeds ver
naar voren komen.. Van Haren profiteert
daarvan, als nauwelijks twee minuten zijn
verstreken, met een keihard schot van de lijn
zorgt hij voor nummer vijf, als Van der Ben
keurig heeft toegespeeld.
HRC wil het nu wel gelooven en gaat meer
verdedigen. Het wordt de Schager voorhoede
steeds moeilijker gemaakt door te breken, zij
wordt telkens ingesloten. Het spel blijft vrij
emotieloos en de zesde en laatste goal van
Schagen, uit een kalm rollertje van De Moor
bracht daarin geen verandering meer. Resu-
meerende: HRC heeft bepaald teleurgesteld.
Voor de derde maal in successie is het
derde elftal der Racers erin geslaagd
Helder 2 een verpletterende nederlaag
toe te brengen.. Was het voor 2 jaar
61, verleden jaar 6—0, nu werd de uit
slag nog gunstiger voor de roodjes.
En wat nog meer zegt, in geen enkel op
zicht zijn deze cijfers als geflatteerd te be
schouwen. De Racers waren over alle linies
de sterkeren. Op ieder oogenblik van han
delen werd beter ingegrepen en soms leek het
wel af de witjes stilstonden, zoo snel .gingen
de Racers er met den bal vandoor.
Het was alsof Helder 2 het veld was in
gegaan met de gedachte „op dien wedstrijd
tegen Racing 3 rust een fatum, die kunnen
we tocht niet winnen". En die geest van
gelatenheid werd steeds grooter, naarmate
de score steeg. Met den regelmaat van 'n klok
vielen de doelpunten. En het waren meest
goede doelpunten ook. Wel waren er enkelen
bij, die de Helder-achterhoede met wat meer
agressief ingrijpen had moeten voorkomen,
maar het leek wel, of zoowel v. Beekhoven
als Schotting „lood" in hun beenen hadden.
Machteloos stonden ze tegenover het snelle,
overrompelende spel der roode voorhoede,
waarin v. d. Berg een nuttige partij vertolkte.
Bovendien speelde v. Steenbergen ver bene
den zijn gewonen vorm, waardoor Hoogen-
dijk op de middenvoorplaats meer vrijheid
gelaten werd dan noodzakelijk was.
50 met de rust.
Spoedig na het begin reeds scoorden de
Racers 3 maal achtereen. Bakker en Hoogen-
dijk liepen erdoor heen als „koek" en °het
leek wel alsof de Helder-achterhoede totaal
machteloos stond tegenover dit eenvoudige
doch productieve aanvalsspol. Ook als de wit-
jakken zelf ten aanval togen, liep dit meest
al dood op de hechte HRC-achterhoede die
met andere wapenen bestreden had moeten
worden dan met kort, doorzichtig spel. Alleen
linksbinnen v. d. Berg zwoegde, dat het een
lust was, en bracht soms nog wel eens wat
leven xn de brouwerij.
Nog voor de rust scorden de Racers nog
twee maal. zoodat Helder 2 met een hope-
loozen achterstand aan de tweede helft moest
beginnen.
Deze tweede helft
was een volkomen copie van de eerste. HRC
wat agressiever en daardoor meer in «teat
nahctUnten te maken' het£een ze dan ook niet
Zoo kwam het einde met een 7—0 over
winning der roodjes. die zich daarmede vol-
?en16n .rebablllteerclen van de nederlaag te
gen Oudesluis geleden verleden week.
I
