Opbrengst
verhoogde
invoerrechten
Hij besliste alleen!
Hoe de „Courageous
onderging
f 12 millioen
per jaar meer
Bevreesd voor
kaperschepen
Uit het rapport van Henderson
Kapitein van
de „Veendam
vertelt
Het drama
van Scapa Flow
Tweede Kamer
Eerste Kamer
srisico voor arbeiders
Onze Oost
Oorlog
Dienstweigeraars
wachten
Huwelijk en
kostwinnersvergoeding
Postvluchten op Indië
Vestigingswet Kleinbedrijf
PROTECTIONISTISCH WETSONTWERP
VAN TIJDELIJKEN AARD.
Bij den aanvang der Tweede Kamer-verga
dering vroeg de heer Rost van Tonningen
(N.S.B.) verlof tot het richten van vragen
tot den minister-president en de ministers
van Buitenlandsche Zaken 'en Justitie over'
het feit, dat de voorzitter van het N.V.V.,
iid van de Tweede Kamer, pp het congres
van het Internationaal Verbond van Vak-
vereenigingen te Parijs zich heeft aangeslo
ten bij een resolutie betreffende de rechten
der menschheid tegenover de totalitaire
staten. De heer Rost van Tonningen acht
lierdoor onze onzijdigheid in gevaar ge
bracht en wenscht tevens te weten de hou
ding van de beide sociaal-democratische
ministers hiertegenover. Over dit verzoek
zal hedenmiddag worden beslist.
Den geheelen verderen middag heeft de
Kamer besteed aan het wetsontwerp wijzi
ging van de Tariefwet 193-4 en de wet op
het statistiekrecht. Algemeen was men
van oordeel, dat onder dde huidige omstan
digheden een diepgaand debat over dit ont
werp geen zin zou hebben. Konden enkele
sprekers zich onder normale omstandighe
den niet met dit ontwerp, dat protecti
onistisch bedoeld is, vereenigen, thans zou
den zij er hun stem aan geven, daar de fis
cale voordeelen verre overwegen boven de
protectionistische. De in het ontwerp voor
gestelde tariefsverhoogingen, reeds inge
voerd op grond van de Tariefmachtigings
wet, beoogen namelijk verruiming van de
Nederlandsche werkgelegenheid en steun
aan de Nederlandsche industrie.
Werd oorspronkelijk de meerdere
opbre'ngst van deze rechten ge
raamd op ongeveer vijf millioen
gulden, blijkens de médedeeling van
minister de Geer gistermiddag mag
men aannemen, dat zij over het ge-
heele jaar ongeveer 12 millioen gul
den zal bedragen als gevolg van de
verhoogde tarieven.
De wet liever tijdelijk.
Heftig verzette minister Steenberghe, die
het ontwerp mede verdedigde, zich tegen
een streven bij enkele sprekers om de wet
een tijdelijk karakter te geven. Men was
n.1. van oordeel, dat, wanneer de heerschen-
•de buitengewone omstandigheden geëindigd
waren, een algeheele herziening van onze'
handelspolitiek plaats moet hebben, waarbij
dan tevens een diepgaand debat over dit
onderwerp kon worden gehouden. Slechts
bij den heer Schilt.huis (v.d.). vond de mi
nister steun.
Een door den heer Smeenk (a.r.)
en enkele anderen ingediend amen
dement om de geldigheid van de
wet op 1 Januari 1943 te doen beëin
digen, werd door de Kamer met
een geringe meerderheid aangeno
men, n.1. met 38 tegen 35 stemmen.
De voorstemmers waren de liberalen,, de
sociaal-democraten, de N.S.B., de anti-revo
lutionairen, de communisten en de heer
Ebeis (v.d.)
Hoewel onder normale omstandigheden
het ontwerp zeker in stemming zou zijn ge
komen, werd het thans zonder hoofdelijke
stemming aangenomen.
Wijziging ongevallenwet.
Aan de orde zijn de wetsontwerpen tot
wijziging der Ongevallenwet 1921 en van de
Land- en Tuinbouwongcvallenwet 1922.
De heer Gelderman (lib.) wijst er op dat
er geen voorziening is voor arbeiders, die in
dienstbetrekking getroffen zijn door onge
vallen, veroorzaakt door oorlogsdaden. De
minister is voornemens een kleine commis
sie van onderzoek te benoemen. Het gaat
niét aan, de bedrijven met dit risico te be
lasten. De minister betrachte spoed!
De minister van Sociale Zaken, de heer
v. d. Tempel, zegt dat er altijd oorlogsrisico
ten deze zal blijven bestaan. De door spr.
toegezegde commissie zal spr. zooveel mo
gelijk steunen en haar werk bespoedigen.
De wetsontwerpen worden z.h.s.t aange
nomen.
Telegram dupeerde hen.
Het Tweede Kamerlid de heer Van Sleen,
heeft aan den minister van Defensie de vol
gende vragen gesteld:
Is het waar, dat aan de principieele
dienstweigeraars, nadat was verzekerd, dat
dezen hun bijzonderen dienstplicht met 1 Oc-
tober zouden kunnen beginnen, op Vrijdag
29 September telegrafisch werd gemeld, dat
hun opnieuw uitstel moest worden'verleend,
en dat deze jongelieden thans nog steeds
wachten op de hun toegezegde nadere mede-
deelingen?
Indien de voorgaande vraag in bevesti
genden zin wordt beantwoord, heeft de mi
nister dan overwogen, dat aan een uitstel
als het in die vraag bedoelde, vooral indien
dat plaats heeft on zoo korten térmijn, voor
de daarbij betrokkenen onaangename en
schadelijke gevolgen verhonden kunnen zijn,
inzonderheid doordien zii of reeds voor hun
betrekking hebben bedankt óf niet langer
naar nieuwen arbeid hebben uitgezien? En
dat thans ter zake spoed'g een definitieve,
met do belangen van betrokkenen rekening
houdende regeling wordt getroffen?
Britsche schepen varen bij nacht
uit.
De geheimzinnigheid, welke tegenwoordig
te Tandjong Priok heersclit omtrent den dag
en het uur van aankomst en vertrek der
buitenlandsche schepen, is oorzaak van ve
le ongemakken.
Ongetwijfeld hebben de reederijen haar
goede reden om de bewegingen der schepen
zoo lang mogelijk geheim te houden. Met
de thans heerschende toestanden zijn de
belligerenten geen moment zeker van wat
huu ter zee te wachten staat. Vooral nu den
laalsten tijd weer geruchten van kapersche
pen en hulpkruisers de ronde doen, heeft
men de voorzichtigheid ten top gevoerd.
Meer dan gewoonlijk het geval is vertrekken
b.v. de Britsche schepen bij nacht uit Priok's
haven, hetgeen ook weer zijn speciale moei
lijkheden oplevert.
Aan boord van de grijs-geverfde Britsche
passagiersschepen, welke Tandjong Priok ge
regeld aandoen, hetzij op hun normale route
hetzij om extra te bunkeren, staat men don
bezoeker zeer beleefd te woord. Over lotge
vallen onderweg en sensaties aan boord
laat men zich echter niet uit.
„Ja, natuurlijk wordt des nachts met ge
doofde lichten gevaren". Dat was alles wat
wij uit den gezagvoerder van een dergelijk
Britsch koopvaardijschip konden krijgen.
Intusschen maken al deze buitenlandsche
schepen in camouflagekleuren een sombe
ren indruk: geen plekje wit is aan boord
meer te ontdekken, alles heeft een vale grij
ze kleur, terwijl een enkel schip zelfs on
heilspellend zwart is geschilderd.'
Merkwaardigheden over Hitler zelf
Geenu itkesring onder alle om
standigheden.
De Regeeringspersdicnst meldt:
Vele gemobiliseerden schijnen in de mee
ning te verkeeren, dat indien zij gaan trou
wen, dit f<yt voldoende is om erop te mo
gen rekenen dat de echtgenoote kostwin
norsvergoeding zal ontvangen. Dit is ech
ter niet het geval.
Om voor kostwinnersvergoeding in
aanmerking te komen, moet in ieder
geval vaststaan, dat er door het ver
blijf in werkelijken dienst van den
dienstplichtige' inkomsten aan het
gezin worden onttrokken en wel in
die mate, dat er voor het onderhoud
van de echtgenoote niet voldoende
overblijft.
Ook moet o.a. blijken, dat zij niet van an
dere zijde voldoende inkomsten geniet.
Al is het niet uitgesloten, dat de echtge
noote van den dag van het huwelijk at in
het genot van kostwinnersvergoeding kan
worden gesteld, moet men niet aannemen,
dat dit onder alle omstandigheden zal ge
schieden: Ter voorkoming van teleurstel
ling zal men goed doen hiermede rekening
te houden,
Verder gaat het gerucht, dat voor dienst
plichtigen, die na een bepaalden datum
gaan trouwen, geen kostwinnersvergoeding
meer zou worden toegekend. Hiervan is
nimmer sprake geweest. Of de echtgenoote
al of niet vergoeding krijgt, zal njei afhan
gen van den datum waarop het huwelijk is
gesloten.
NOG SLECHTS OMRINGD DOOR VLEIERS
EN JA-BROERS.
„DE KORPORAAL WIL BEWIJZEN,
GENERALISSIMUS TE KUNNEN ZIJN".
Het eindrapport van Sir Neville
Henderson, den vroegeren Britschen
ambassadeur te Berlijn is in den
vorm van een witboek verschenen
en, wil men aannemen wat Hender
son hierin beweert, dan zou blijken
dat Hitler alleen beslist heeft over
de vraag: oorlog of vrede.
Ten aanzien van de houdina van
Goering zegt Henderson, „ongetwij
feld zou Goering de voorkeur heb
ben gegeven aan een vredelievende
oplossing, doch in aangelegenheden
als deze telde alleen de beslissing
van Hitier en, wat Goering er ook
zelf van gedacht mocht hebben, hij
was slechts de trouwe en onderda
nige dienaar van zijn meester".
HITLERS POLITIEK.
In een beschouwing over Hitiers politiek
zegt Henderson: „Van twee alternatieven
was, gezien uit het oogpunt van Hit Iers
groeiende eerzucht en die van de clipue
om hem, de oorlog het aantrekkelijkste.
Het is nauwelijks te gelooven, dat hjj zou
hebben gehandeld, zooals hij nu geda'an
heeft, als niet veeleer een bloedige oorlog
dan een overwinning zonder bloedvergieten
hen het beste vooruitzicht had toegeschenen
Hot was altijd zijn bedoeling geweest den
Polen een les te leeren voor wat hij be
schouwde als hun gemeene ondankbaar
heid: de afwijzing van zijn in Maart ge
stelde eischen.
VON RIBBENTROP DE MENTOR.
Een van de grootste nadoelen voor Hitler
is, dat hij, afgezien van zijn twee officieele
bezoeken aan Italië, nooit in het buiten
land geweest is. Voor zijn kennis van de
Britsche mentaliteit vertrouwde hij derhal
ve op von Ribbentrop, die ambassadeur te
Londen is geweest, die Engelsch en
Fransch spreekt, die eenige jaren in Cana
da heeft doorgebracht en dien hij be
schouwde als een man van de wereld.
Indien de inlichtingen juist zijn, gaf
von Ribbentrob hem verkeerde raadgevin
gen ten aanzien van Engeland, terwijl zijn
opvolgers in andere kringen Hitler er toe
brachten, zich te beschouwen als een twee
den Bismarck, een overtuiging, welke von
Ribbentrop waarschijnlijk deelde. Zelfs de
meest absolute dictator is ontvankelijk voor
de invloeden van zijn omgeving.
Niettemin kwatnen de besiuiten, de beslis
singen en het opportunisme van Hitler uit
hem zelf voort. Goering heeft mij eens ge
zegd: als er een beslissing moet worden ge
nomen, is niemand van ons meer waard
dan de steenen, waarop wij staan. Alleen
de Führer beslist."
HENDERSON.
Alleen de meening zijner militaire raad
gevers telde nog zegt Henderson, dit is ge
bleken bij de bezetting va»n Bohemen.
„De piratenvlag geheschen'.
Tot Maart van dit jaar had het Duitsche
schip van staat onder de Duitsche nationale
vlag gevaren. Op 15 Maart heesch de ka
pitein door de meedoogenlooze onderdruk
king van de vrijheid der Tsjechen de pi
ratenvlag met het doodshoofd en de doods
beenderen. Hij schoof zijn eigen theorie van
raszuiverheid terzijde en vertoonde zich on
der zijn ware vlag al de beginsellooze be
dreiging van den vrede en de vrijheid van
Europa.
Ten aanzien van de Poolsche nota van 10
Augustus, waarin verklaard werd, „dat iede
re verdere Duitsche inmenging ten nadeele
van de Poolsche rechten en belangen te
Dantzig zou worden beschouwd als een
daad van agressie" schrijft Henderson: het
staat voor mij vrijwel vast, dat deze zinsne
de meer dan iets anders heeft bijgedragen
tot de ontketening van den laatsten storm
in Hitiers geest, waarvan de wereldvrede af
hing. Het is de tragedie van een dictator,
dat terwijl hij voortgaat, zijn omgeving
voortdurend en onverbiddelijk slechter
wordt. Doordat men niet de vrijheid heeft
om zijn meening te uiten, verliest hij de
diensten van zijn beste mensohen.
Alle oppositie wordt onverdrage-
li.jk, allen, die stoutmoedig genoeg
zijn om een andere meening te ver
kondigen, worden dan ook verwij
derd en tenslotte is de dictator om
ringd door louter jabroers, wier
vleierij en raadgevingen het eenige
zijn, dat hij kan verdragen."
Berchtesgaden.
Henderson dóet dan mededeeiingen over
zijn besprekingen met Hitler te Berchtesga
den op 23 Augustus. Hij vertelt daarover:
„Hitler was dien dag in een bui van de
grootste prikkelbaarheid. Zijn woorden over
Polen en de Britsche verantwoordelijkheid
voor de Poojsche houding waren heftig, be
schuldigend en overdreven. Toen hij mij bij
het tweede onderhoud zijn antwoord over
handigde, had hij zijn kalmte herwonnen,
doch hij was niet minder onbuigzaam. Hij
zeide mij, dat hij Chamberlain niet langer
vertrouwde. Hij had liever een oorlog op
BINNEN ENKELE MINUTEN
NA DE TORPEDEERING ZONK
HET KOLOSSALE VAARTUIG
IN DE DIEPTE WEG. DREN
KELINGEN VONDEN EEN EL-
LENDIGEN DOOD IN DE
RONDDRIJVENDE DIKKE
LAAG OLIE.
Gisteravond is het S.S. Veendam van. de
HollandAmerika lijn. na een oponthoud
van ruim drie weken, in Engeland, te Rot
terdam aangekomen. Om zes uur meerde
het schip aan de Willielminakade en kort
daarna werden wij in een der salons ont
vangen. waar de heer F. C. Bouman, direc
teur van de H.A.L.. óns eenige bijzonderhe
den over de reis mededeelde
Op 9 September vertrok de Veendam van
New York naar Europa, met een lading van
1200 ton stukgoed, en 8000 ton graan, be
stemd voor Rotterdam en Amwerpen.
Het grootste deel van de reis was reeds
afgelegd, zonder dat men iets bemerkt had
van den oorlog, toen men in den morgen
van 17 September, op 375 mijl bewesten het
Kanaal een vrachtschip zag. dat in nood
verkeerde.
Het bleek het Engelsche s.s. Kafiristan te
zijn. dat door een Duitsche duikboot getor
pedeerd was. Onmiddellijk stoomde de
Veendam er naar toe, maat toen men in de
nabijheid kwam. bleek het Amerikaansche
s.s. American Banker de bemanning van de
Kafiristan reeds te hebben opgepikt, zoodat
de Veendam geen hulp behoefde te ver-
leenen.
De Courageous komt in 't zicht.
Met behooilijke snelheid werd verder koers
gezet naar Engeland tot men 's avonds om
streeks zeven uur op ongeveer*zeven mijl
vooruit een groot oorlogsschip zag, dat ge
ëscorteerd werd door drie kleinere schepen.
De lucht was helder en het zicht goed. zoo
dat men al spoedig kon onderscheiden, dat
het groote schip het Britsche vliegtuigmoe
derschip Courageous was, dat begeleid werd
door drie torpedojagers. Kort nadat men de
schepen in zicht gekregen had, kwamen
enkele bombardementsvliegtuigen met een
groote bocht over de Veendam lieenzetten
cn koersten naar de Courageous, waar zij
o.i het dek landden.
Vervolgens werd door het groote schip
een dicht rookgordijn gelegd, dat het volko
men aan het oog onttrok.
Getorpedeerd.
Op de Veendam meende men, dat
de schepen zich thans zouden ver
wijderen maar na ongeveer vijf mi
nuten hoorde men vlak na elkaar
twee explosies. Door het rookgordijn
kon men niet zien wat er gebeur
de, maar wel zag men de torpedo
jagers hun snelheid vermeerderen.
Toen de rook een weinig was opge
trokken, zag men, dat de Coura
geous aan bakboordzijde door een tor
pedo moest zijn getroffen. Het schip
wendde zich op zij, vlak daarop ver
hief de voorsteven zich bijna recht
standig omhoog en dan zonk het
kolossale vaartuig binnen enkele mi
nuten weg.
Intusschen was op do Veendam bevel ge
geven de sloepen gereed te houden en wer
den veertien reddingbooten gestreeken. Op
het water was toen reeds niets meer te zien
dan een dikke laag olie, die zich zeer ver
uitstrekte en op sommige plaatsen een dikte
had van vijf centimeter. Wat wrakhout en
gereedschappen' dreven rond.
Reddingspogingen waren tevergeefsch.
Spoedig bleek, dat de reddingspogin
gen vrijwel tevergeefsch zouden
zijn. Een aantal opvarenden van de
Courageous had zich met sloepen in
veiligheid kunnen brengen, de ande
ren kwamen in 't vuile water terecht
De meesten van hen werden in de
diepte gezogen, toen het vliegtuig-
moederschip zonk, enkelen werden
door de torpedojagers opgepikt,
maar degenen, die zich nog drijven
de konden houden, stikten in de olie.
Van de torpedojagers waren red
dingssloepen uitgezet, terwijl ook een
Britsch -vrachtschip hulp bood, maar
veel drenkelingen konden niet wor
den gered, 'een der sloepen van de
Veendam visehte nog een officier
van de Courageous op, die door de
vuile olie zwaar vergiftigd was en
geen teekenen van leven meer gaf.
Hoewel de scheepsarts van de Veendam
nog geruimen tijd poogde de levensgeesten
weei op te wekken, mocht dit niet gelukken.
Het stoffelijk overschot werd aan boord ge
kist en meegenomen naar Engeland.
Ook had men het scheepsjournaal van het
getorpedeerde schip, welk boek in de olie
ronddreef, bij een van de sloepen opgepikt.
Dit journaal werd door den kapitein van
de Veendam ingepakt en verzegeld, om la
ter in Engeland te worden afgegeven.
Toen bleek, dat verdere reddingspogingen
geen resultaat zouden opleveren, zette de
Veendam omstreeks twee uur 's nachts
koers naar de Downs, nadat het Engelsche
patrouillevaartuig Ivanhoe langszij was ge
komen en een der officieren den kapitein
van de Veendam bedankt had voor de ver
leende'! hulp.
Ruim zeven uur had men met zoeklichten
naar overlevenden gespeurd, maar zonder
resultaat.
In Engeland.
•Op 20 September kwam men in de Downs
aan cn daar ging de Veendam voor anker
om dc instructies van de Britsche admirali
teit af te wachten. Het stoffelijk overschot
van den officier, die de betaalmeester van
de Courageous bleek te zijn, werd aan wal
gebracht, terwijl 'f verzegelde journaal aan
de autoriteiten werd overgegeven. De Engel
sche pasagiers werden met een patrouille
vaartuig van boord gehaald, maar de an
dere passagiers mochten niet aan land gaan.
Na fwee weken in de Downs te hebben ge
legen, gedurende welken tijd de Britsche
autoriteiten de scheepspapieren raadpleeg
den, werd op -4 October opdracht ontvangen
om pp te stoomen naar Gravesend. Daar
werden de nog aan boord zijnde passagiers
aan land gezet, en vervolgens voer het
schip naar Londen, waar in Tilbury Doek
een deel der lading werd gelost.
7PO colli stukgoed werd uit het schip ge
haald, tezamen ongeveer 200 ton, en ten
slotte kreeg men Maandagmiddag om drie
uur verlof om te vertrekken.
Gisterochtend werd de thuisreis aan
vaard.
Op de heenreis kwam de Nandoe
gisteren te Singapore aan en de To
renvalk te Alexandrië. Op de terug
reis landde de Gier te Rangoon en
de Pelikaan te Napels.
vijftigjarigen dan op 55-jarigen of 60-jariep„
leeftijd en altijd had hij gestreefd naar
vriendschap met. Engeland en in de rn.
gelijkheid daarvan geloofd. U01
Dc korporaal werd generalissimi
Ik bemerkte, dat hij van meening was dat-
het verdrag met Rusland een situatie 'ha
geschapen, die gunstig voor zijn planner!
was en ik geloofde, dat zijn besluit vast
stond. Ofschoon hij tot mij sprak over
liefde voor de kunst en zijn verlangen die*
kunstzin te bevredigen, kreeg ik den indruk
dat de korporaal van den vorigen oorlog
sterker verlangde te bewijzen wat hij tA
stand zou kunnen brengen als generalissi
mus in een nieuwen oorlog."
De duikboot, welke de Royaj
Oak torpedeerde, veiilig vveer
thuis.
EEN WEERGALOOS STAALTJE VAN
DURF, ZEGGEN DE ENGELSCHEN»,
Uit. mededeeiingen van den Duitsche»
duikbootcommandant Prion blijkt, dat
de Britsche slagkruiser Royal Oak getorpe*»
deerd is bij Scapa Flow. De commandant,
die met zijn onderzeeër veilig in een Duit»
sche haven is teruggekeerd, houdt vol oolc
de Repulse beschadigd te hebben. In heit
Britsche parlement is de zaak druk be»
sproken en men kon niet nalaten het staak
tje .van durf der Duitsche zeelieden te ba»
wonderen. Lord Chatfield zeide in he{
Hoogerhuis o.a.:
dat nog niet bekend is hoe de duik
boot er in is geslaagd de verdedi-
igings-werken van de haven te pas*
seeren. Het binnendringen van de
"duikboot moet worden beschouwd
als een opmerkelijk staaltje van
kunde en durf. Een commissie van
onderzoek is te Scapa Flow ge
vormd.
Lord Chatfield zeide verder, dat de duik*
boot blijkbaar de beide stuurboordtorpedo's
heeft afgevuurd op de „Royal Oak", ecu
hiervan trof het schip aan den boeg. De ge»
dempte ontploffing, welke werd gehoord,
wordt toegeschreven aan de ontploffing van
de springstoffen aan boord van het slag»
schip.
Twintig minuten later vuurde de onder»
zeeër nog drie of vier torpedo's af deze trof»
fen kort na elkaar het schip, waardoor iet
kapseisde en zonk.
De „Royal Oak" lag aan het uiterste ein»
de van de haven en daardoor zijn verscheido
ne officieren en minderen verdronken voot
men hulp kon bieden. Meer dan 800 opva
renden zijn om het leven gekomen.
Toch blijven de groote schepen
veilig!
In zijn verklaring in het Hoogerhuis heeft
Lord Chatfield verder nog gezegd, dat zoo
ernstig als de aanval der duikboot is ge»
weest, dit toch niets afdoet aan de veiligheid
van de groote schepen, welke voldoende
blijft. Een intens onderzoek op de anker
plaats heeft niets opgeleverd, doch het is
duidelijk, dat na eenigen tijd de haven weef
veilig kon worden verklaard. Alle noodza»
kelijke maatregelen zijn genomen om de
bescherming, welke in den vorigen oorlog
voldoende is gebleken, uit te breiden.
Scapa Flow is de vlootbasis bij de Orkney»
eilanden, waar na den oorlog de Duitschers
hun oorlogsschepen, welke zij hadden uiige»
leverd, tot zinken hebben gebracht.
Ongerustheid*
In het Lagerhuis vroeg de Labourleideil
Attlee na een uiteenzetting van Churchill
of de haven van Scapa Flow systematisch
wordt beschermd om te zorgen, dat hot
een veilige ankerplaats blijft voor de oor»
logsbodems en hij vroeg om de verzekering
aat de voornaamste verdedigingswerken 12
de periode sedert den afgeloopen oorlog
goed gehandhaafd zijn.
Minister Churchill antwoordde hierop dat
de versperringen gehandhaafd zijn en thans
weer zijn geplaatst. Het zijn evenwel niet
dezelfde die in den vorigen oorlog
gebruikt. -
Attlee noemde een en ander vrij veront
rustend. Churchill prees de moed der Eng®
sche en Fransehe zeelieden en cons^e^a
dat na zes weken duikbootoorlog rew
een derde tot een vierde van de gehec
onderzeevloot van Duitschland tot zinken i
gebracht en dat het gat, dat is geslagen w
de grondig opgeleide officieren en herna
ning, niet gemakkelijk kan worden aangt
vuld. De Britsche koopvaardij, welke 1
totaal 21 millioen ton telt, heeft door
optreden van de duikbooten 156.000 ton
loren, waarbij moet worden toegevoegd
18000 ton welke door n^ijnen verloren is
gaan.
Amendement om den spertijd
te verlengen.
Het Tweede Kamerlid, dc hèer Algera
heeft op het wetsontwerp wijziging der
tigingswet Kleinbedrijf 1937 eenige amen
menten voorgesteld. rfeai
Een dezer amendementen strekt om
duur van den spertijd niet te verlen^eln!eH'
De heuoeling van de overige amende
ten is, om de mogelijkheid te behouden,
bij de waardeering van de mate, waaI?nnj,ig
de vestigingseisehen wordt vo'daan, reke
kan worden gehouden met plaatselijke
standigheden.
