Jan Zeedijk in Amerika
Jht
Naar pSattelands-
volkscredietbanken
De ziel van de
onderwereld
Naar provinciale
V V.V. Noordholland
Radioprogramma
De. Avonturen van
Emigranten besto'en
Om een meisje
door R. J. VAN NEERVOORT
Naast Boerenleenbank en Mid-
denstandsborgstellingstonds.
„het euvel der spaarzegel
kassen.»
In het jaarverslag van de Ned. Ver. van
Volkscrcd iet wezen en Woekerbestrijding le
zen wij o.a.:
De bijzondere ojizet der Boerenleenbanken
maakt het vooralsnog weinig waarschijnlijk
dat zij voor het volkscrediet van veel waar
de zullen worden. Het is daarom wensche-
lijk dat de Volkscredietbanken in de steden
baar werking over het omliggende platteland
uitbreiden, d.w.z. zich van stedelijke tot regi
onale instellingen ontwikkelen, als de Mid-
denstandsborgstellingfondsen reeds zijn.
Op de vergadering, gisteren te Amsterdam
gehouden, waar onder meer dit jaarverslag
werd behandeld, sprak nog de heer J. Mei-
les, directeur van de gemeentelijke leen- en
voorschotbank te Rotterdam, die een inlei
ding hield over: He invloed der tegenwoordi
ge tijdsomstandigheden op het volkscrediet-
wezen.
Spreker begon met de opmerking, dat waar
door de totaal veranderde economische po
sitie van ons land de toekomst zoowel maat
schappelijk als individueel gezien duister en
onzeker is, het noodzakelijk is dat bij de so
ciale credietverleening groote voorzichtigheid
moet worden betracht, omdat nog meer dan
voorheen rekening moet worden gehouden
met de persoonlijke belangen van den cre-
dietnemer.
De koopkracht van het inkomen van een
werknemer en de vastheid van zijn positie
is thans uiterst moeilijk te beoordeelen. Dit
geldt ook van de credietwaardigheid van de
kleine zelfstandigen.
Spreker verwachtte toeneming van het
noodcredict. Bij verstrekking van noodcrediet
moet het principe voorop blijven staan, dat
de betrokkenen daarmede afdoende uit de
moeilijkheid zal komen.
Voorts verwachtte hij in de toekomst geen
sterk toenemende vraag naar consumptief
crediet (koopcrediet). De huidige toestand
is niet te vergelijken met die van 19141918.
Regeering machtiger dan in 1914.
De regeering heeft thans het economisch-
leven veel beter in de hand dan toen. Gocde-
renwoeker, levensmiddnlenwoeker en wo-
ningwoeker als wij tijdens den vorigen oor
log hebben meegemaakt, zullen nu niet zoo
gemakkelijk kunnen plaats hebben. Spr. ver
wachtte geen verslechtering van de aflos
singsdiscipline, zoolang de koopkracht van
het inkomen niet aanmerkelijk zal dalen.
Do wijze van aflossen is de barometer
waarop nauwkeurig moet worden gelet.
De heer Molles wees er verder op, dat voor
al in .deze abnormale tijden in vele gezinnen
liet financieel evenwicht wordt Verstoord en
dat hier een prachtige taak is weggelegd
voor het sociale volkscrcdictwezen om dit te
herstellen door saneerende, bemiddelende en
voorlichtende! arbeid.
Het euvel der betaalzegelkassen.
De heer B. Tersteeg, accountant bij de Ne-
derlandsche Middenstandsbank te 's-Graven-
hage, hield een inleiding over: „Het euvel
der betaalzegelkassen". Hij kantte zich tegen
het stelsel der spaarzegelkassen, van welk
verkoopstelsel de winkelier zich gaarne
wenscht te ontdoen. Het eigenlijke doel der
spaarzegelkassen is het geven van voorschot
ten. Het is de vraag of het publiek daarmee
gediend is. De middenstanders, die belang
rijke kortingen aan de kassen moeten af-
statm, zien bun omzet vergroot doch deze ge
wonnen omzet kost hun meer dan de helft
van dc normale winst. Bovendien is de lange
erediettermijn een bezwaar.
FEUILLETON
Naar 't Engelsch van A. W. Marchmont
17.
Maar wat het zwaarste woog was de ge
dachte, hoe Tom haar afwezigheid zou op
nemen en dat er een scheidsmuur tusschen
hen werd opgetrokken en waardoor ze wel
licht voorgoed afstand van hem zou moeten
doen. De reis was in ieder opzicht een mar
teling voor haar.
In Edgecumbe Square begrepen ze er niets
van.
..Die is er vandoor," was de eerste ge
dachte van de Montalt en een gevoel van op
luchting maakte zich reeds van hem meester.
Maar toen hij, onder het rooken van een si
gaar, dieper over het nieuws nadacht, kwam
hij tot een andere overtuiging.
„Ze is er op uit om meer van die juwee-
len te weten te komen," redeneerde hij bij
zichzelf. „Ze heeft, misschien door mijn eigen
toespeling, in de gaten dat die roode duivelin
van een zuster erbij betrokken was. In dat
geval zal het mij niets verbazen als ze naar
haar toe is om gewaar te worden welk
recht ik op die steenen heb en of ze ze mij
zonder gevaar kan teruggeven. Lastig als
menschen zoo consciëntieus zijn. Wacht, ik
Weet wat ik doe! Want gesteld dat ze, als ze
de waarheid weet, die zuster overhaalt om
te vluchten, dan moet ik haar vóór zijn."
Hij dacht nog even na en kwam toen in
actie. Hij liet mrs. Markham weten, dat hij
n°g even uit moest voor een belangrijke zaak
en over een uur terug zou zijn. Daarna ver
iet hij het huis, nam een taxi en gaf den
chauffeur het adres van sir Edmund Landale.
Hij viel, na een korte begroeting, met de
deur in huis.
..Ik heb nieuws voor u." vertelde hij. „Zeer
HAAGSCHE POLITIE ARRESTEERT
VIER BERUCHTE INBREKERS.
In Juli van dit jaar werd op de Hoef-
kade te Den Haag gearresteerd de 28-jari-
ge kantoorbediende E. K., die op liecter-
daad betrapt werd toen hij een rijwiel stal.
Daar Hij een berucht inbreker bleek te zijn,
werd hij in voorloopige hechtenis gesteld,
docli op 26 October, sprak de Haagsche
rechtbank hem vrij. K. was reeds herhaal
de malen veroordeeld wegens inbraak en
was de spil van een groepje kameradon,
dat hij om zich heen verzameld had. Gedu-
durende zijn voorarrest bleek, dat door
zijn afwezigheid de onderwereld ecniger-
mate ontmoedigd was om verdere plannen
ten uitvoer te leggen.
Geschaduwd.
Na zijn vrijspraak heeft K. onmiddellijk
contact gezocht met zijn oude vrienden,
in het bijzonder met twee beruchte inbre
kers, namelijk den 25-jarigen koopman M.
B. en den 23-jarigen Th. J. S. B. De eer
ste was in April uit de gevangenis ont
slagen en de tweede in Mei; beiden waren
wegens inbraak veroordeeld. De politie
constateerde, dat K. na 26 October met de
beide genoemden verschillende samenkom
sten hield in café's in de binnenstad.
Daarbij was ook aanwezig de 30-jarige ga
ragehouder J. Ph. F. K. Het gezelschap
zwierf dikwijls per auto door de binnen
stad, waarbij herhaaldelijk de omgeving
van de Zoutmanstraat en de van Speyk-
straat bezocht werd. Enkele malen namen
zij een sigarenwinkel in de Zoutman
straat op. De politie hield het perceel in
het oog.
Woensdagavond, nadat de vier
mannen, geconstateerd hadden, dat
de winkelier J. P. naar een bios
coop was, hebben zij getracht, zich
toegang te verschaffen aan de
achterzijde van het huis. Zii werden
blijkbaar in hun werk gestoord en
verwijderden zich.
Terwijl zij zich naar de auto begaven,
waarmede zijn gekomen waren en waarin
de chauffeur K. startklaar wachtte, greep
de politie in en arresteerde zij alle vier de
mannen. Zij werden in bewaring gesteld.
De auto en eenige inbrekerswerktuigen
werden in beslag genomen.
Schiedammer hoort IV2 jaar te
gen zich eischen.
Een Schiedammer had onlangs een nieuw
vak uitgevonden; hij belastte zich met het
overbrengen van geld van emigranten uit
Duitschiand naar Amsterdam, maar be
hield de ontvangen bedragen voor zich zelf.
Hij stond gisteren terecht voor de Am-
sterdamsche rechtbank. Slechts óón feit was
hem ten laste gelegd, verduistering van
10.000 mark. Er waren echter vele klachten,
deelde de Officier van Justitie mee, totaal
bad de man, voor zoover bekend, 50.000 mark
voor zich behouden.
Verdachte ontkende halsstarrig. De Offi
cier achtte het feit bewezen en noemt dit: een
buitengewone minne daad, om personen die
in nood zitten, op deze wijze hun geld afhan
dig te maken. Menschen, die zich met het
uitvoeren van dergelijke opdrachten bezig
houden, w.ordcn daarvoor hoog betaald. Het
is buitengewoon afkeurenswaardig, de in
nood verkeerende opdrachtgevers nog bo
vendien te bestelen.
Waar is deze verduistering gepleegd?
Waarschijnlijk heeft verdachte het geld in
Duitschiand, in Belgie en in Nederland opge
maakt.
De Officier eisclite 1*4 jaar gevangenis
straf. Dc rechtbank verwees de zaak opnieuw
naar den rechtercommissaris. Een verzoek
om invrijheidstelling werd afgewezen.
AFNEMENDE ZEEVAART.
Sedert het intreden van den oorlogstoe
stand is de haven van Amsterdam de dupe
geworden van een afnemend zeevaal t-ver
keer.
Totaal kwamen in October slechts 168 zee
schepen aan, terwijl dit cijfer voor October
vorig jaar "287 was. Over de eerste tien maan
den waren deze cijfers dit jaar 2790 tegen
over 2874 in 1938.
overeenstemming ten aan
zien van de algemeene
richtlijnen.
Te Amsterdam had een eerste contact-
bespreking plaats van afgevaardigden dei-
federatie van Vereenigingcn voor Vreemde
lingenverkeer „Noordholland boven het
Noordzeekanaal" en den gewestelijken
bond voor vreemdelingenverkeer Zuid-Kcn-
nemeritand" met afgevaardigden der ver.
voor vreemdelingenverkeer in het Gooi,
teneinde van gedachten te wisselen om
trent een nadere samenwerking in provin
ciaal verband. Hoezeer deze gedachte in
gang vond, bleek wel wit het feit, dat op
deze vergadering een provinciale samen
werking niet alleen door de betrokken af
gevaardigden gewenscht werd geacht, doch
dat zelfs overeenstemming werd bereikt ten
aanzien der algemeene richtlijnen provin
ciale samenwerking.
In principe werd door de betrokken af
gevaardigden besloten, zoo spoedig moge
lijk op deze basis tot oprichting ecner pro
vinciale V.V.V. „Noordholland" over te
gaan, waarvan als stichters zullen optreden
de federatie van V.V.V.'s „Noordholland
boven het Noordzeckanaal", de „Geweste
lijke bond voor vreemdelingenverkeer Zuid
Kennemerland" en de V.V.V.'s in het Gooi.
De V.V.V. „Amsterdam" zal worden uitgc-
noodigd tot deze binnenkort op te richten
provinciale verocniging toe te treden.
GEEN RANCUNE.
De staking in de bouwvakken in „Bosch
en Lommer" te Amsterdam behoort weer
tot het verleden. Gisterochtend zijn allen
weer op de oude voorwaarden aan het werk
gegaan.
Van de zijde der patroons zijn geen ran-
cunemaatregelen genomen: Geen enkele
staker is ontslagen, hetgeen ook reeds in
een bespreking met de werkgevers was toe
gezegd.
Het kermisdrama te Heesch be
recht.
De rechtbank te 's-Hertogenbosch heeft
gisteren den 23-jarigen arbeider, die tijdens
de kermis te Heesch den wethouder van der
Heyden een aantal messteken had toege
bracht, wegens mishandeling veroordeeld tot
zes maanden gevangenisstraf, met aftrek
van voorarrest.
De aanleiding van de steekpartij is ver
moedelijk het feit geweest, dat de wethouder
den dader den omgang met een meisje,
waarover hij voogd was, had verboden.
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1939.
Hilversum I, 1875 en 414.4 m.
KRO-uitzending. 4.005.00 HIRO.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15- Het Rococo-octet.
12.45 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
1.10 KF O-orkest.
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuur.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.05 Lezing „Natuurlijke leef- en geneeswijze
in oorlogstijd".
4.20 Gramofoonmuziek.
4.25 Lezing „Wat doen wij met en door onze
neutraliteit."
4.40 Gramofoonmuziek.
4.45 Lezing „De hoofdarbeiders in mobilisatie
tijd."
5.00 R.K. mondorgelclub „Crescendo".
5.15 Internationale sportrevue.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
f'ü-es
3..f
9.
Al sprekende liep hij naar de deur en had
deze juist op tijd bereikt om de vliegmachine
vlak boven het laboratorium te zien vliegen.
De motoren ronkten. De machine daalde nog
lager; er werd een kleine parachute uit de
cockpit geworpen. Deze daalde langzaam om
laag. Er was iets als. een pakje aan vastge
bonden.
10.
Jan Zeedijk en Drake wachtten tot de pa
rachute de grond bereikt had. Op dit ogen
blik was de vliegmachine nog slechts een
stip aan de hemel.
„Het lijkt wel, of iemand ons een bood
schap wil sturen, Drake," begon Jan. Hij
maakte het pakje van de kleine parachute
los, terwijl hij sprak. Het was een verkreukt
stuk papier, dat om een steen heen zat. Jan
Zeedijk streek het papier glad en las vlug de
boodschap, die er op geschreven stond.
11.
„Zeedijk", zo luidde de boodschap, „ik kan
u helpen aan de verloren gegane uitvinding
van Admiraal Warburton. Stelt u er belang
in? Antwoord morgenmiddag met vlagsig-
nalen op de brug van de U.S.S „Kentucky" in
de haven van New-York. Ik zal daar wacht
ten!"
Het briefje was niet onderteekend. Jan Zee
dijk gaf het aan Drake.
12.
De ingenieur las de boodschap met stijgende
verbazing. „Maar dat moet een list zijn!"
barstte hij los. „Niemand kent de formule van
Warburtons uitvinding, Zeedijk!" „Ik ben be
nieuwd", zei Jan Zeedijk in gedachten. ,,U,
weet, Drake, dat Warburton zijn nieuwe vloei
stof-juist .aan het, proberen.-was,- toen zijn
vliegtuig aangevallen werd door de leden van
de Schorpioenbencjp."
„Maar de Schorpioen is dood!" protesteerde
Drake.
7.15 Lezing „Regeling der geneeskundige
verzorging".
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.35 Gramofoonmuziek.
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten ANP.
10.4012.00 Gramofoonmuziek.
'Hilversum II, 301.5 m.
VARA - uizending. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Voor de arbeiders in de continubedr.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.00 Berichten
ANP).
2.00 Toespraak „Ontwikkelingsmogelijkheden
voor jongeren ten plattelande".
2.202.55 Muzikale causerie, met illustra
ties door het VAR A-orkest.
3.00 Reportage.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.30 Esperanto-uitzending.
4.50 Residentie-orkest.
5.30 Filmland.
5.50 Orgelspel.
6.15 Groningsche uitzending.
6.45 Kinderleesclub.
7.00 VAR A-kalender.
belangrijk nieuws. Miss Merrion en ik hebben
hevige ruzie gehad om u. Ik wilde in uw kaart
spelen en het resultaat was, dat ze als een
furie tegen mij te keer ging u weet hoe
onredelijk vrouwen kunnen zijn. Ze beweerde
niet meer of minder dan dat ik tot iedere
gemeenheid in staat was. Waarschijnlijk door
dat ze mij in verband bracht met u." Hij
lachte genoegelijk. „Ze verweet mij notabene,
dat ik een gelukszoeker was en alleen met
mrs. Markham wilde trouwen om haar geld."
„Wanneer was dat?" vroeg de jongeman.
„Gisteren, nadat w ij elkaar hebben ge
sproken. Maar ik wilde u zeggen, dat ik geen
bemiddelaar meer tusschen u en haar wensen
te zijn; ik heb geen zin oneenigheid te
hebben met de hartsvriendin van mijn aan
staande vrouw. Ik wou, dat ik geen woord
van dat verhaal van u had gehoord en u nooit
ontmoet had en ze met dien degelijken advo
caat van haar getrouwd was."
Hij leek zoo kwaad en liet zoo duidelijk
merken, dat de fout bij sir Edmund lag door
diens kwaadsprekerij, dat de landjonker zich.
allerminst op zijn gemak voelde.
„Ja, u moet het mij maar niet kwalijk
nemen," vervolgde de Montalt, een sigaret
aanstekend. „Maar als ik had kunnen ver
moeden hoe het meisje mijn woorden zou op
vatten, had ik mijn belofte, om u te helpen,
niet gegeven. Ze was, zooals ik u zei, razend,
en het is ter wille van haar dat ik bij u ben.
Ze is er namelijk van door
„Vandoor?" riep de ander onthutst. „Wat
bedoelt u? Waar'is ze heen?"
„In geen geval naar dien advocaat van
haar," stelde de ander hem gerust. „Ze ont
vlucht hem eerder en wel hierom. U, die de
fraaie geschiedenis van haar verleden kent,
weet immers, dat er een zuster was met een
zeer ongunstige reputatie? Nu, er is iets uit
gelekt in verband met die zuster en nu geloof
ik, dat ze naar haar toe is om achter de
waarheid te komen. Luister nu, u wilt haar
in uw macht hebben, nietwaar? Het geheim
van haar zusters verleden zal u die macht
verschaffen. Ik zal het u later wel eens
precies uitleggen."
Hij zweeg en keek zijn metgezel, wiens ge
zicht een besluitelooze, aarzelende uitdrukking
had, scherp aan.
„Wat wilt u dan dat ik doe," vroeg Landale
eindelijk.
„Niets dat bijzonder moeilijk of riskant is,"
was het antwoord. „Wilt u met miss Merrion
trouwen haar in uw macht hebben? Of
wilt u haar in de armen van een ander
drijven?"
„Het antwoord kent u," klonk het grimmig.
„Dan zal ik u zeggen, hoe u dat moet aan
leggen. U vertrekt met den eersten trein den
besten naar Middlesbridge, vraagt naar de
Middle Riding ziekenverpleging waar zuster
Morland werkzaam is en houdt deze dame 111
de gaten. Zuster Morland is namelijk niemand
anders dan Daphne Marlow en haar zuster is
naar haar toe óf om haar te helpen ontvluch
ten, óf om haar te overreden zekere stappen
te doen, waardoor degenen die weet waar
Daphne uithangt, geen macht meer over
Dorothy Marlow kan uitoefenen. U weet na
tuurlijk nergens van en bent daar heel toe
vallig. Dit, voor het geval u miss Merrien
tegen het lijf loopt. Maar laat die andere niet
ontglippen - ze is zoo sluw als de weerlicht
En laat haar vooral onder geen voorwaarde
merken dat u mij kent."
„Waarom laat u haar niet door een parti
culier detective schaduwen?" opperde Lan
dale.
„Omdat het hoogst ongewenscht is als een
vreemde er achter komt dat zuster Morland
Daphne Marlow is en zich daar schuil houdt.
Dit met het oog op haar zuster. Als ze zouden
merken dat een ander behalve wij er van
weet, is het met onze overmacht gedaan."
De Montalt werd niet teléurgesteld in de
uitwerking van dit met juist psychologisch
inzicht gekozen argument; het maakte een
eind aan alle weifeling en bezwaren van sir
Edmund en toen hij, na dezen een persoons
beschrijving te hebben gegeven van de vrouw
die hij in het oog moest houden, terugreed
naar Edgecumbe Square, verkneukelde hij
zich in de gedachte hoe gewillig die onnoozele
landjonker zich als zijn werktuig liet ge
bruiken
Mrs. Markham zat op hem te wachten, be
nieuwd om te hooren waarom hij was weg
gegaan en hij stelde haar gerust met de mede-
deeling, dat hij vergeten had bloemen voor
haar te bestellen.
„Ik zou wel eens willen weten waar Dessie
heengegaan is," hernam ze na een pauze. „Ik
vind haar de laatste dagen zoo vreemd, ik be
grijp niets van haar."
„Ze is journaliste, Dora, vergeet dat niet.
Ze vertelt je ook niet.alles wat ze hoort en
ziet en nu zal ze ook wel,voor haar werk zijn
weggeroepen," betoogde de Montalt.
Mrs. Markham bezorgdheid voor Dessie be
gon hem hartgrondig te vftvelen, maar vóór
hij gelegenheid kreeg haar dit op een diplo
matieke manier aan het verstand te brengen
werden ze tot zijn groote ergernis gestoord
door de komst van Tom Cheriton. Hij keek
in de kamer rond en was merkbaar teleur
gesteld Dessie niet te zien. Zijn eerste vraag
gold dan ook haar.
„Het is werkelijk onverklaarbaar, mr. Che
riton," zei mrs. Markham. „Maar laat ik de
heeren eerst aan elkaar voorstellen," en ze
voegde de daad bij het woord. De wederzij d-
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Cyclus „Hoe werkt de kerk?"
hierna: Toespraak „Ons crisiswerk".
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP,VARA-varia.
8.15 Vlgs. aankondiging..
8.30 Souvenir-orkest en solist.
9.10 Toespraak „Juist nu".
9.15 Vroolijke schets.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Vragenbup.
10.00 „En nu... Okè!::
11.00 Berichten ANP.
11.10 Radiotooneel.
11.3012.00 De Ramblers.
sche indrukken waren allesbehalve aange
naam!
„Een schurk," was Cheriton's oordeel. „Een
buldog," was dé gedachte van den ander, ter
wijl ze enkele beleefdheidsfrasen mompelden.
„Er is hier een telegram woor u, mr. Che
riton," wendde mrs. Markham zich tot Tom,
terwijl ze het hem overhandigde. „Het zal
zr er wel van Dessie zijn."
Hij scheurde het snel open en wierp een
blik op den inhoud.
„Vreemd," zei hij peinzend, „ze vroeg me
te komen, omdat ze mij noodzakelijk Spreken
moest. Weet u er soms iets van?" Hij richtte
zich plotseling naar de Montalt, hem scherp
aankijkend.
„Ik? Weineen. Hoe zou ik?"
„Alles is mogelijk," merkte Cheriton bruusk
op. „Hoe verklaart u haar plotseling vertrek,
mrs. Markham U kent haar goed."
„Ik heb er geen verklaring voor", klonk
het. Mrs. Markham voelde zich op haar teen
tjes getrapt door Cheriton's toon tegen haar
verloofde. „Ze telegrafeerde mij dat een plot
selinge opdracht de oorzaak is van haar af
wezigheid. Maar ik geloof dat er meer achter
steekt. Den heelen tijd, dat ze hier is, is ze
al zoo eigenaardig."
„Eigenaardig?" echode Cheriton, de ooren
spitsend, „hoe bedoelt u?"
„Hoe zal ik zeggenuit haar gewone
doen, gedrukt, neerslachtig. Ik vond ook dat
ze er ellendig uitzag. Herinner je je nog
gisteren Godefroi?"
„Ze beweerde, dat het een gevolg was van
mr. Cheritons afwezigheid," verklaarde de
Montalt, wien Toms houding steeds minder
aanstond.
.„Uit haar gewone doen, gedrukt, neerslach
tig herhaalde de jongeman. „Dien indruk
maakte ze toch niet toen u haar weerzag
wel mrs. Markham?"
„O neen," bevestigde deze. Dat is juist zoo
vreemd. Toen leek ze heel gewoon. Maar
s avonds op den daarop volgenden dag
merkte ik die verandering al op
„Er was toen niets met haar, mrs. Mark
ham, stelde Cheriton vast; „ik sprak haar
een paar uur voor ze naar u toeging en ze
was een en al opgewektheid".
Hij hield op, keerde zich opeens weer naar
de Montalt en herhaalde zijn vraag.
„En u bent absoluut zeker dat "u niets af-
heer'"311 06 r6den Van haar afweziSheid> mijn-
(Wordt vervolgd.)
