VOOR SLECHTS I CENT 'n TRIUMPH VAN SMAAK idHK TRIUMPH DE BESTE lc SIGARET 100% KWALITEIT EN Vreugde in Engeland Mijnhardtjes Slyendci WOONARKEN EN ARMOEDE Zaterdag 4 November 1939 goede FOTO De eerste bazar Apotheken Het gouden horloge Extra politie-bericht Wandelsport Districtsdag N.H.W.B. 611 "Het Geb6Urde in RATTEN Rattenp£aaq, in de fëinnenAau-en ïïleAkuxaafidLqz c^ritmaetingeti Felle strijd tusschen hond en rat Deze week is door een der Heldersche gemeente raadsleden de aandacht gevestigd op het feit, dat op de Bassingracht, en daaromtrent, een soort ratten- plaag zou heerschen. Deze mededeeling vonden wij interessant genoeg om eens op het pad te gaan en te onderzoeken wat er van waar is. Het bleek daar bij, dat er zich inderdaad ratten schuilhouden in en bij het Heldersche Kanaal, zoo ongeveer tusschen het stortbuis van de gemeentereiniging en de Botbrug. Hoe de woonschuitbewoners, die de slachtoffers ge noemd werden, over het rattenvolkje denken, leest men in bijgaand artikel. De boomen langs de Bassingracht, achter de Binnenhaven, zijn bijna kaal. Goud-geel en bruin ligt een zacht tapijt van afgevallen bla deren op de aarde. Heel den dag en heel den nacht staan de oude, hooge boomen hun krui nen te schudden en voortdurend dwarrelen de bladeren... deels in het water van het ka naal, deels op den kant. De gure November wind snijdt hoeken en randen in het water, waarop wat vuil drijft. Uit enkele schoor steentjes van woonarken kringelt wat blau wige rook. Kinderen spelen op den kant: met klompjes aan en natte neuzen. Een hond speelt mee, een verwaarloosde keffer, waar van de botten te zien zijn. Bij de boomen ligt afval. Aardappelschillen, koolbladen, een oud stuk bruinbrood. Overigens is het er stil. Alleen suist de wind door de boomen, die zich schudden en die hun bladeren los laten: één voor één... tot er geen enkele meer vastzit. Noch de fotograaf, noch schrijver dezes, had bij. het bewandelen van deze grachtzijde cok maar één rat gezien. We kwamen een man tegen, die bij een huis op die gracht hoorde. En we vroegen hem of hij veel last had van de ratten. Dat bleek niet het geval te zijn. Vroeger waren er veel meer. Maar nu... nee, nu ging het best. En die er waren, wel die kwamen van het Storthuis. Daar vraten ze den heelen dag „hunnie bast" vol, daar konden ze van alles krijgen. Meer wist er een juffrouw van te vertellen, die in een der eerste woonschuitjes leefde. Na een poging om in den kortst mogelijken tijd zoowel beenen, als hals en armen te breken, kwamen we veilig in het roefje aan. Het was daar warm en knus. Hetgeen geen wonder is als men weet dat er een oud potkacheltje stond te branden, plus een petroleumlamp en dat zoo een zevental kinderen op, naast en bij bij elkander zaten. De juffrouw had ze wel gezien (de ratten). Vooral als er afval op den kant lag. Maar waarom deed men dat ook! Het was nogal een mooie tijd om iets weg te gooien. Zij zelf smeet nooit wat weg en düs had ze geen last van ratten ook. Trouwens, ze begreep niet, dat er menschen waren, die aanstoot namen aan een paar van die on schuldige „rotjes". Er was toch al geen aardigheid meer aan het leven en als je een paar van die speelsche beesten zag, nou, dan kon je tenminste weer 's lachen. Overigens had ze zorgen: 7 koters en on deugend als een beul. Maar dat bewees, dat ze gezond waren! Nee, in Amsterdam, daar had je ratten. Van die knapen! Maar hier ging het best. Aan boord kwamen ze nooit. Het zevental had het bezoek eerst met zeven open monden staan aan te gapen. Daarop vlogen er twee of drie elkaar in de haren, waarbij moeder dan af en toe middels de rechterhand en de pantoffel kalmeerend op trad. In een ark, die een wijdschen naam droeg, doch die we maar liever verzwijgen, was een man, die ook dikwijls ratten zag. Maar ook hij kon niet zeggen, dat hij er „effectief" last van had. Je zag ze wel 's drentelen, maar och, er moet in een menschenleven tenslotte iets te wenschen overblijven. Overlast.nee, dat had hij er niet van. Hij woonde hier al vijf jaar, en nóg moest de eerste bij 'm aan boord komen. Niet van de belasting... Slechter te spreken is een echtpaar, dat ons aanvankelijk met nauw verholen argwaan opgenomen heeft, en eerst bij het vernemen, dat we niet „van-de-belasting" zijn, iets meer toeschietelijker wordt. Ratten...?? Ja, die wa ren er bij bosjes. Ze hadden er apart een hond voor gekocht, een rattenvanger. Maar wat was er gebeurd? Daar moesten ze nu nog hondenbelasting voor betalen ook. Alsof het liggeld al niet hoog genoeg was. Binnenin het schuitje staat spek te snerken. De geuren van capucijners maken zich ken baar. Tommy, de rattendooder, staart ons niet bijster vriendelijk aan. Z'n tanden glinsteren vanonder het grijze bekje. Nee, een rat die déérmee een knauw krijgt, is een rat des doods. Gansche verhalen krijgen we te hooren. Van deze en van die rat. Wanneer men ze ziet loopen en waar. Ratten in den nacht, ratten overdag. Maar aan boord komen... nee, dat deden ze niet. En vooral niet als je een hond had. Dat was de beste remedie. Maar dan moest de hondenpenning ook niet betaald be hoeven te worden... We spraken nog een meneer van de Achter- Binnenhaven, die ons vertelde, dat het veel erger is geweest een jaar of 10 geleden. Toen vraten ze de eikenhouten drempels van z'n schuur op en marcheerden in secties over de straat. Hij had toentertijd een groote stalen kooi gekocht en op een goeden nacht ving hij er daar... 20 in. 20 groote ratten. Het is een schoon verhaal, alhoewel wij twijfelen aan de echtheid der bewering van maar 20 tegelijk... En dan is daar de juffrouw, die denkt dat we van een of andere philantropische instel ling komen en ons haast vriendelijk wil voor gaan. Het is voor haar een teleurstelling te vernemen, dat het alleen maar om de ratten gaat. Of ze wel eens bezoek van ratten had...? „Bewaar me meneertje...", aldus deze tijde lijk Bassingrachtsche huismoeder, terwijl ze ontzet de oogen ten hemel slaat en de punt van haar bont boezeroen optilt. Ratten aan boord... dht moest er nog bijkomen! Neen, wel marcheerden ze soms aan den kant, maar daar bleef het bij. En ook dat was nog niet eens zoo erg, want dat had je in iedere plaats. Zij zelf trok met haar man van stad tot stad en als de lamme oorlog er niet bijgekomen was, stond ze nu met de vroolijke keuken ergens in Friesland op de kermis. Maar dat heb je met die ellende, met die oorlogen, Dat kost een arm mensch nog z'n laatste hap vreten op den koop toe. Ratten... nee meneer, moet U bij ons niet wese. Daar houwen we ons niet mee op. We zijn doodnette menschen en doen niemand overlast an. En de rotten ons ook niet. Nee heusch niet meneer, gelooft Uwes me nou maar, d'r benne 'r maar een paar zoo af en toe. Dan kijken ze om een hoekie of zdeken in het afval op den kant. Dag meneer. In den wallekant van de Achterbinnenhaven bevinden zich diverse spelonken, die zich uit stekend leenen als vluchthol voor achtervolgde ratten. Hier de rat in doodsnood, die zich wel aan de doodende kaken van den hond, doch niet aan de camera van den fotograef kon onttrekken. Dien middag zijn we bij vele woonschuit bewoners. De een ziet ze dikwijls, de andere bijna nooit. Waar een hond is, heeft men geen last en waar veel afval bij de boomen ge gooid wordt wèl. Dan kruipen ze uit de riolen boven den waterkant. Ergens op de Achterbinnenhaven ligt een stapel oud hout. Deels verr<Jt, deels geheel vergaan. Een ideale verblijfplaats voor ratten. Dat blijkt inderdaad het geval te zijn. En als men van het woon schip daar ter plaatse bovendien nog met z'n hond komt, duurt het niet lang of een complete rattenjacht ontbrandt, waaraan zoowel de rijkelijk toegestroomde jeugd, als de hond, de fotograaf en de man van de krant deelnemen. De balken vliegen opzij, en de hond, een grijs-zwart-witte kruising van diverse bloeden, wringt Zich tusschen den rom mel. Hij wipt en slaat en kwispelt met Grommend, snuffelend, keffend, blazend en wroetend achtervolgt de rattendooder zijn ontglipt slachtoffer. De Achterbinnenhaven- sche jeugd geeft de noodige instructies en v/ijst het riool aan, waarin de bruinstaarter verdwenen is. Ziehier een snapshot op een der woonarken in de Achterbinnenhaven. Geheel rechts de hond, die sedert verscheidene jaren een groot aantal ratten om zeep bracht. het staartje en z'n oogen spatten vuur. Wee de rat, die direct het slachtoffer zal worden. Ergens in de diepte piept wat. We hou den onzen adem in. Als een worstelaar wringt de rattendooder zich tusschen de palen en latten in, schudt en gromt. Zet zich schrap. Een korte blaf... ja, hij heeft beet. In zijn bek spartelt een bruine rat. Een groot exemplaar. De lange staart zwiept heen en weer. Hij piept in doods nood. En het lukt zoowaar... hij weet zich los te schudden, hij komt op z'n vier rattenpoolen terecht en voor z'n belager tijd heeft wederom op 'm in te bijten, vliegt hij langs den wal kant, en verdwijnt in een riool. Waarvoor dan de hond blijft staan te keffen en te blaffen uit woede over z'n stommiteit om een zóó zekere prooi te laten ontsnappen. Is er een rattenplaag op en bij de Bassin gracht Zeker niet. Er zijn ratten, maar die zijn er altijd geweest en de laatste zal men vast en zeker niet kunnen verjagen. Maar daaraan moeten de bewoners evenzeer medehelpen. Gooi geen brood, aardappelen en ander afval van de tafel bij de boomen. De vogels zijn er goed mee, maar de ratten worden er door aangelokt. Er is echter daar aan de Bassingracht een veel erger plaag: die der armoede. Daar wordt in enkele dezer schuitjes bittere armoede ge leden. Zoozeer, dat men wel iets anders te doen heeft dan zich bezig te houden met het „ratten-vraagstuk", Laat tijdig een maken voor St. Nicolaas Ga naar WerneP Cpone KONINGSTRAAT 29 Gedurende de spertijd is het Atelier na 4 uur gesloten Het zal echter goed zijn, indien de desbe treffende gemeentelijke instantie eens haar oog laat vallen op dit deel der stad. Want elke rat is tenslotte een gevaar voor den mensch. Als overbrengers van allerhande ziektekiemen kan men deze ongenoode gasten niet spoedig genoeg kwijt raken. Een gezellige ontspanning. Het leven herstelt zich en de normale eischen doen zich weer gelden. Men durft weer te denken aan een uitgaansavond, men maakt weer plannen voor feestjes en partijtjes, en dat is goed. Er is niemand bij gebaat als we het hoofd laten hangen. Het leven gaat door en het is daarom juist gezien van de vrou- wenvereeniging „Ora et Labora" van de Oud- Katholieke gemeente, om een genoeglijke ontspanning te brengen in den vorm van een bazar, die volgende week georganiseerd is, van Donderdag tot en met Zaterdag. De ba ten van deze bazar zijn bestemd voor het kerkbouwfonds. Men zal hier alles vinden, wat een ba zar voor velen een aantrekkelijkheid maakt, behalve een keur van handwer ken, waarvan speciaal de dames zullen genieten, zullen er de noodige attracties zijn, voor jong en oud. Een vischtent, waar men z'n geluk beproeft, een grabbel ton met ongekende verrassingen, een schilderijententoonstelling, een schiet tent, kortom een volledige installatie van goedkoop en gezond vermaak voor jong en oud. De bazar wordt volgende week Donderdag middag om 3 uur officieel geopend en wordt gehouden in de bovenzaal van het Militair Tehuis in de Soorstraat. Van hedenavond 9 uur tot Maandagmorgen is alleen geopend de apotheek van A. P. Hoolmans, Spoorstraat. Van Maandag 6 Nov. tot 13 Nov. wordt avond- en Zondagdienst waargenomen door W. H. Kingma, Kanaalweg. In ons nummer van gisteren kwam een be richt voor, betreffende een door een groot vader gevonden gouden dameshorloge het welk hij geschonken had aan zijn kleindoch ter. Naar wij vernemen werd dit horloge eerst 2 weken geleden aan het meisje ge geven en heeft deze geen idee gehad, dat het sieraad op straat gevonden was. Onder den titel „Extra Politie-bericht" wordt door de Amsterdamsche Politie Vak school, Witte de Withstraat 3 te Amsterdam een prospectus verkrijgbaar gesteld, waarin alle mogelijke gegevens omtrent de opleiding tot agent van politie en Inspecteur van politie voorkomen. Reeds tal van jaren organiseert de „Am sterdamsche Politie-Vakschool" in verschil lende plaatsen van ons land mondelinge cur sussen voor de verschillende Politie- en In specteurs-diploma's. Naast deze mondelinge cursussen wordt met hetzelfde doel een schriftelijke cursus ge geven, waardoor het onderwijs overal waar de postbode (facteur) komt, kan worden ge volgd. Bij voldoende deelneming zal ook in onze stad een mondelinge opleiding worden ge houden. Wie belang stelt in dezen cusus vrage aan het prospectus „Extra Politiebericht". Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij U naar de adverentie, voorkomende in dit blad. Men schrijft ons: Reeds enkele weken geleden mochten wij, door middel van ons orgaan melding maken van den eersten Districtsdag van den Noord- Hollandschen Wandel Bond. Nog een tweetal weken scheiden ons van het gebeuren op Wandelsportgebied. Deze dag, ernstig voorbereid door de plaatselijke Com missie, belooft groot te worden, vooral is aan dacht besteed om den naam van onze gemeente bij de deelnemers van buiten zoo hoog moge lijk te houden, trouwens de medewerkers aan dezen dag staan daar borg voor. Genoegzaam zijn de prestaties der vereenigingen uit Den Helder bekend om dit te kunnen verwachten. De datum van inschrijving voor dezen dag staat open tot 10 November, voor den prijs zie men de advertentie in dit blad. Schrijft spoedig in, alle vereenigingen, die zoo dikwijls deelnamen aan de 10 km-tochten, verschijnen op het appèl, niemand mag ontbreken, opdat het Hoofdbestuur der N.W.F. en N.H.W.B. moge ervaren, wat Den Helder op wandel sportgebied kan presteeren. ZEEinLICIEN VEROORDEELD. Het Hoog Militair Gerechtshof heeft het vonnis bevestigd van den Zeekrijgsraad te Willemsoord, waarbij een 20-jarige zeemilicien- bediende derde klasse veroordeeld is tot een gevangenisstraf van drie maanden met aftrek van voorarrest, wegens opzettelijke ongeoor loofde afwezigheid in tijd van oorlog. Hij heeft ml. Hr. Ms. „Sumatra", waarop hij diende, op 30 Juni zonder verlof verlaten en is vrijwil lig op 2 Juli teruggekeerd. Met groote instemming heeft men in Enge land vernomen, dat de Ver. Staten hun oude positie van neutraliteit hebben herkregen. Amerika heeft zich los gemaakt van een houding, die in den loop der jaren, ili en buiten de Ver. Staten, heel wat critiek opgeleverd heeft en die in hoofdzaak door Roosevelt fel bestreden is. Het herkrijgen van zijn z.g. neu traliteitspolitiek kan dan ook beschouwd wor den als een persoonlijk succes van den Ameri- kaanschen president. De strijd over het ophef fen van het wapenembargo is eerst recht be gonnen, toen de toestand in Europa steeds span nender werd en toen Duitschland, door zijn agressies, een gevaar werd voor den Europee- schen vrede. Het was toen, dat Roosevelt aan gedrongen heeft op een herstel van Amerika's oude positie, omdat hij meende daardoor de democratische staten te kunnen helpen. Roose velt is een democraat in hart en nieren, ook al is deze meening door zijn tegenstanders wel eens bestreden, en de Amerikaansche president, die den gang van zaken in Europa met groote bezorgdheid gadesloeg, meende voor zoover mogelijk, Engèland en Frankrijk te moeten bij springen. Niettegenstaande de geallieerde landen hun wapenindustrie op volle capaciteit reeds maandenlang aan het werk hebben, was het niet mogelijk de achterstand ten opzichte van Duitschland, wat betreft de vliegtuigen, in te halen en nu Amerika de leveranties van wapens heeft opengesteld, is de eerste bestelling, door Engeland en Frankrijk gedaan, dan ook een order van 159 millioen dollar aan vliegtuigorders. Waarschijnlijk zullen de meer dan 5000 vliegtuigen, die voor een groot gedeelte uit voorraad geleverd zullen worden, met groote convooyen naar Engeland worden gebracht. Zij zullen bij hun tocht over den Atlantischen Oceaan begeleid worden door Engelsche en Fransche oorlogsschepen, zoodat het practisch niet mogelijk zal zijn een geslaagde ondkrzoaboot-aanval op de schepen te ondernemen. Het besluit van den Amerikaanschen senaat beteekent voor de Amerikaansche industrie een belangrijke werkverruiming, niet alleen de wapenindustrie zal er bij gebaat zijn, maar ook de spoorwegen en de scheepvaartmaatschap pijen. Wij willen niet herhalen, wat we gisteren schreven, dat het opheffen van het uitvoerver bod van wapens in de eerste plaats van groote beteekenis is voor Engeland en Frankrijk, om- dat deze de beschikking hebben over de noodi ge contanten en er voor hen de mogelijkheid van verschepen der oorlogsgoederen is. Duitschland beschouwt het opheffen van een wapenverbod dan ook als een verlaten van de neutraliteitspositie van de Ver. Staten. Men ziet het: het hangt er maar vanaf van welken kant men de dingen beziet. Men kan echter wel aannemen, dat dit besluit van Ame rika van beteekenis zal zijn op de ontwikkeling en het resultaat van den oorlog. V i Zoo zien ze er uit, dus niet \SA r°nd, doch HARTVORMIG. Natuurhistorisch Museum, 2e Vroonstraat, lederen Woensdag van 35 uur. lederen Zaterdag van 7—10 uur. Bovendien de eerste Zondag van elke maand van 35 uur en de eerste Woensdag van 810 uur. Aquarium Zoöl. Station. Voor het publiek geopend: dagelijks van 9—1? en van 13 30— 1" u. Zaterdags van 9—12 uur. BIOSCOPEN: Rialto, Spoorstraat, acht uur: „Lokkend verleden" en „De drie musketiers". Tivoli-Theater, Spoorstraat, acht uur: VVitte-Bioscoop, Koningstraat, acht uur: „De School des Levens". Zondag 5 November. Casino, 8.15 uur: ,,'n Huis vol Herrei". Dinsdag 7 November Psychometrische Seance, Musis Sacrum 8.15 uur. Opgenomen om 8 uur hedenmorgen Barometerstand Den Helder: 749*4 Temp. lucht: Laagste temp.: 4'? Wind: richting: O.Z.O.; kracht: '4 L,Cht °p: 4 uur 57 min.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1939 | | pagina 5