Een aardig tegeltje
Jan Zeedijk in Amerika
verleden
De Avonturen van
Huiselijk drama berecht
Radioprogramma
door R. J. VAN NEERVOORT
Zijn grootmoeder vermoord
Misdaad op den weg
van het
Inlijving dienstplichtigen
In twintig minuten
brand gebluscht
Rijksambtenaar
misdraagt zich
Buma grijpt er naast
Naar't Engelsch van A. W. Marchmont
23.
„Je hospita zei mij dat je terug was, Dessie,
waar ze vertelde er niet bij, dat je bezoek
had". Hij bleef staan zonder het meisje een
kus of zelfs maar een hand te geven en met
gefronste wenkbrauwen naar de Montalt kij
kend, vroeg hij: „Wat hebt u hier te zoeken?"
De aangesprokene hield bijtijds een hatelijk
antwoord binnen.
„Ik ben hier toevallig", deelde hij beleefd
Wee. „Ik moest een boodschap voor mrs. Mark
ham aan haar vriendin over brengen en was
zoo gelukkig miss Merrion thuis te treffen.
Ik wilde juist weggaan toen u kwam. Dus
Wiss Merrion, u vergeet het niet. Goeden mid
dag dan." Hij wierp haar nog een waarschu
wenden blik toe bij het afscheidnemen.
„Ik zal het niet vergeten".
Tom Cheriton hield de deur open en keek
de Montalt strak aan, terwijl hij hem pas
seerde. Hij bleef hem nakijken toen hjj de
trap afging en gooide daarop de deur met een
luiden slag achter zich dicht.
„Ik haat dien kerel, Dessie," viel hij woe
dend uit. „Wat heeft hij eigenlijk hier te
waken en wat bedoelde hij dat je niet moest
vergeten? Meisjelief, wat zie je er ellendig
uit, wat scheelt er aan?" vervolgde hij be
zorgd en wilde haar in zijn armen nemen,
klaar ze deinsde achteruit en hief haar armen
°P als om hem af te weren.
„Neen Tom," riep ze. „Kom niet bij me."
En toen hij haar verbluft aankeek, ging ze
wanhopig voort: „O Tom, ik ben het onge
lukkigste meisje ter wereld en alles tus
schen ons voorbij!"
Tom Cheriton bemoeit zich er mee.
Tom Cheriton bleef Dessie aanstaren tot
zijn verbazing plaats gemaakt had voor
medelijden.
„Lieve Dessie," begon hjj eindelijk, „je
bent een intelligent meisje en jij weet ver
moedelijk waar je het over hebt, maar ik tast
volkomen in het duister. Een kleine explica
tie zou werkelijk geen weelde zijn. Sinds je
laatste brief en telegram ben ik doodelijk
ongerust over je."
„Ik kan je heusch niets vertellen, Tom,"
antwoordde ze. „Werkelijk niet. Mijn lippen
zijn verzegeld. Ik kan geen woord zeggen."
„Nu meisje, ik zal je er niet toe dwingen.
Maar als ik van één ding zeker ben, dan is
het van jouw liefde. En dan ben ik nog van
één ding zeker en dat is dat ik van jou houd.
En daarom ben ik overtuigd dat je een gru
welijke vergissing begaat; je zult zelf ook
wel tot dat inzicht komen." Hij zweeg en
keek haar viendelijk en vol vertrouwen aan.
„En zóólang kan niets wat jij of een ander
op deze heerlijke groote aarde zegt of doet
mijn liefde en mijn geloof in jou aan het
wankelen brengen. Voel je dat?" Weer zweeg
hij, in de hoop antwoord te zullen krijgen.
„Je begrijpt het niet, Tom," zei het meisje
dof, toen de stilte al te drukkend werd.
„Neen, dat weet ik," beaamde hij. „Ten
minste op het oogenblik nog niet. Maar ik zal
het wel te weten komen. Neen" toen ze
tegenwerpingen wilde maken „niets van
wat je zegt kan mij verhinderen te onder
zoeken wat hier achter zit. Ik heb al enkele
aanwijzingen."
„Je moet mij belooven geen inlichtingen in
te winnen," smeekte Dessie.
beitje entree, toegang gevende tot het ker
misterrein, het genet van de muziek ver
schafte.
Namens de ondernemers maakte mr. P. J.
Witteman een kort geding aanhangig, waar
in hij opheffing van het gelegde beslag op
de recette eischte.
Mr. Witteman voerde aan; dat op deze
terreinen geen sprake was van een muziek
uitvoering, maar wel van een klanken-chaos
De president stelde eischer in het gelijk
en gelastte in zijn vonnis opheffing van het
beslag.
Het Buma ging van deze beslissing in
hooger beroep bij het gerechtshof en dit col
lege bevestigde gisteren het vonnis. Ook het
hof was van oordeel, dat hier niet kon
worden gesproken van een muziekuitvoering
bovendien betaalden de bezoekers het dub
beltje entree niet om de muziek uit de ver
schillende etablissementen op het kermis
terrein te hooren.
Zoon viel zijn vader met een
mes aan. Veroordeeld tot vier
jaar gevangenisstraf.
Een 26-jarige boerenarbeider uit Alten
burg nabij Leeuwarden had op 2 Juni j.1.
zijn vader in een opwelling van woede met
een mes in den schouder gestoken. Reeds
geruimen tijd was de verhouding tusschen
den vader en den zoon zeer gespannen ge
weest en de oorzaak hiervan was een ver
houding, welke de zoon met een vrouw te
Leeuwarden had. Aanvankelijk had de va
der geen aanklacht tegen zijn zoon inge,
diend, doch toen ook na het gebeurde de
verhouding met de vrouw bleef bestaan,
volgde tenslotte aangifte.
De rechtbank te Leeuwarden heeft den
boerenarbeider tot een gevangenisstraf van
vier jaar veroordeeld en tegen dat vonnis
was hij in appel gegaan.
Het gerechtshof veroordeelde verd. giste
ren tot vier jaar gevangenisstraf.
FRANS TOT TIEN JAAR, LEENDERT
TOT ZES JAAR VEROORDEELD.
Het Amsterdamsche gerechtshof
heeft gisteren den 19-jarigen Frans
E. wegens roofmoord op zijn groot
moeder tot tien jaar gevangenis
straf veroordeeld en den 25-jarigen
medeplichtige Leendert K. tot 6
jaar.
Het hof overwoog, dat deze straf
fen geboden waren door den groo-
ten ernst der feiten, doch nam in
aanmerking de jeugd van Fr. E.
en het psychiatrische rapport, dat
over K. is uitgebracht en waarin
deze verd. licht debiel (zwak, mach
teloos) wordt genoemd.
Beide verdachten hoorden het
vonnis kalm aan, doch K. vroeg of
de voorloopige hechtenis niet afge
trokken kon worden.
29.
„Driehonderd mijl per uur; en wij kunnen
de snelheid nog heel wat opvoeren," zei de
leider opgewonden. „We zullen spoedig Pen-
sacola in zicht krijgen!"
Op precies hetzelfde ogenblik, in een ander
vliegtuig, vele mijlen naar het Noorden, had
Jan Zeedijk zich juist bevrijd van de banden,
waarmee zijn armen en benen gebonden wa
ren. Terwijl de bestuurbare Schorpioen, het
snelle luchtschip, boven Pensacola verscheen,
vanuit het Zuiden, bereikte Jan Zeedijk, de
passagier in een vliegtuig, de plaats vanuit
het Noorden.
31.
„De mannen zullen nooit te weten komen,
wat hen overvallen heeft!" brulde de bandiet
in de stuurkamer. „De motoren langzaam
laten lopen!" beval Dangloss door de tele
foon naar de machinekamer. „Nu allemaal
30.
De bandieten uitten een kreet van blijd
schap toen zij de marinewerf in zicht kregen.
„Klaar voor den aanval!" brulde Dangloss.
Hij gaf bevel de lichten te doven. Het grote
luchtschip spoedde zich naar de plaats van
bestemming.
„Machinegeweren bommen en goe<J
mikken!" schreeuwde Dangloss.
32.
Grote vuurstralen schoten vanuit de romp
van het luchtschip omlaag, naar het vreed
zame marine-emplacement. Er volgden drie
ontploffingen; traag kringelde de rook op
van de plaatsen, waar de drié bommen waren
neergekomen. Het luchtschip cirkelde rond.
Kogels uit de machingeweren suisden naar
MET EEN GEWICHT VAN 190.000
KILO! MAASTUNNELBOITW IN
EEN NIEUW STADIUM.
De bouw van den Maastunnel te Rotter
dam is gisteren in een nieuwe phase ge
treden. Immers in den vroegen ochtend is
men begonnen met het plaatsen van een
z.g. oplegtegel, waarop straks een tunnel-
deel zal komen te rusten.
Deze tegel bestaat uit een blok
gewapend beton, dat 29 M. lang,
3 M. breed en 20 c.M. hoog is en
een gewicht heeft van c.a. 190.000
K.G. Weet men voorts nog, dat dit
gevaarte ruim zeventien meter
onder water moet, dan is het dui
delijk, dat talrijke voorzorgsmaat
regelen dienen te worden genomen
om te zorgen, dat de plaatsing goed
zou verloopen
De tegel, die nog in zijn houten bekisting
op de parkkade lag, was vooraf van aller
lei aangrijpingspunten voorzien, zoodat de
„Kolossus II" van de firma van der Tak
hem op acht plaatsen tegelijk kon beet
pakken, waardoor een goede verdeeling
van de last werd verkregen.
„Halen!"
Vervolgens werden verscheidene draden
uitgezet, om den bok op zijn plaats te
houden en er naar wensch mee te kunnen
manoeuvreeren en eerst toen dat alles was
geschied, kon het commando: „halen" wor
den gegeven.
Langzaam werd de tegel uit de bekisting
gelicht, die men weer noodig heeft bij het
maken van de volgende tegels en zoodra
hij boven water was, weer neergelaten, tot
dat hij ongeveer halverwege onder den wa
terspiegel zat, hetgeen gemakkelijker was
voor het verdere transport. Dat leverde
nochtans niet veel moeilijkheden op, want
met twee sleepbooten werd de „Kolossus"
naar de plaats van bestemming gebracht,
welke zich op ongeveer tien meter van 't
ventilatiegebouw op den rechter Maasoever
bevond.
Een precies werk.
Toen kwam echter het moeilijkste van
het geheele werk. Op de centimeter nauw
keurig immers moest worden uitgerekeivT.
waar de tegel zou worden neergelaten. Daar
toe werden, zoowel aan den bok als aan
den tegel kabels bevestigd, waarmede het
betonnen stuk in de goede richting en op
de juiste plaats werd getrokken. Dit was
natuurlijk een tijdroovend werk, maar het
verliep volkomen naar wensch, zoodat het
precies in de gleuf, welke vooraf was ge
graven, terecht kwam.
O
Automobilist krijgt een halfjaar.
De rechtbank te 's-Hertogepbosch heeft
gisteren vonnis gewezen tegen een 50-jari-
gen automobilist, die onder invloed van
sterken drank op den avond van Zondag
23 Juli j.1. op den weg Geldrop-Eindhoven
een 6-jarig meisje had doodgereden en de
vader en moeder, alsmede de twee zusjes
van het meisje, ernstig had verwond.
De officier van Justitie had één jaar ge
vangenisstraf geëischt, met de ontzegging
van de bevoegdheid om motorrijtuigen te be
sturen voor "den tijd van één jaar en met
vernietiging van de in beslag genomen auto.
De verdediger heeft clementie gepleit.
De rechtbank veroordeelde den automobi
list gisteren tot een hechtenisstraf van zes
maanden en ontzegging van de bevoegdheid
om motorrijtuigen te besturen voor den tijd
van één jaar.
feuilleton
De Regeeringspersdienst meldt:
Een dezer dagen is aan de pers
een mededeeling verstrekt omtrent
de inlijving van ploegen dienstplich
tigen 1939 en 1940, die binnenkort
voor eerste oefening in werkelijken
dienst worden opgeroepen. Nader is
bepaald, dat behalve de reeds be
kend gemaakte ploegen, op 4 Decem
ber 1939 ook worden ingelijfd de
dienstplichtigen, behoorende tot de
2e ploeg pontonniers en de lichting
1939, bestemd voor het korps pon
tonniers en torpedisten.
Vlammen slaan uit dak van
timmerfabriek.
Gistermorgen omstreeks zes uur werd
brand ontdekt in perceel Houtmankade 48
te Amsterdam. Dit perceel is een één ver
dieping hooge loods, waarin gevestigd is de
timmerfabriek van de aannemersfirma W.
van de Vliet en Nieuwstad. Bij den ingang
der fabriek bevindt zich een kantoortje en
het vuur bleek zijn oorsprong tè hebben in
het voorhuis, achter dit kantoor, waar een
hoeveelheid kisten stond opgeslagen-
De brandweer was spoedig met eenige wa
gens ter plaatse en tastte met een drietal
stralen het vuur aan, dat door de houten
vliering van het voorhuis weldra den kap
bereikt had en door de houten dakbedek
king naar buiten sloeg. Dit duurde echter
slechts kort, want binnen twintig minuten
had de brandweer het vuur volledig onder
de knie. Het voorhuis was toen slechts ge
deeltelijk uitgebrand, terwijl ook het dak
slechts voor een deel schade had opgeloo-
pen.
De oorzaak van den brand is onbekend.
Benzine-zondaars voor den poli
tierechter.
Gisteren werden door den politierechter
te Assen zestien personen, die het Zon
dagsrijverbod hadden overtreden, tot f 25.
boete subs. 25 dagen hechtenis veroor
deeld.
Bijzonder bont had de rijkspluimveeconsu-
lent te Meppel, ir. H. A. het gemaakt. Deze
was op Zondag 8 Oct. per auto van zijn
woonplaats Gasselternijveen naar Borger
vertrokken om daar te gaan eten. In Borger
werd het vehikel in beslag genomen, doch
de ingenieur stoorde zich daaraan weinig
en stapte na het diner weer in zijn wagen,
waar op dat oogenblik geen politie bij stond
en reed naar huis.
Zóó kon het gebeuren, dat eenige politie
mannen op last van den officier van Justi
tie des nachts om één uur bij de woning
van verdachte kwamen, hem uit bed belden
en hem gelastten om terstond zijn auto
weer naar Borger terug te rijden. Aan dit
bevel voldeed verdachte en hij keerde met
een huurauto weer naar Gasselternijveen
terug.
Ir. A. werd op niet zachtzinnige wijze
door den politierechter onderhouden over
zijn gedrag als rijksambtenaar. De officier
van Justitie eischte een geldboete van f 250.
subs. zes maanden hechtenis. Uitspraak vol
gende week.
Dat mocht geen muziek heeten!
Tijdens de feesten ter gelegenheid van
het regeeringsjubileum van H.M. de Ko
ningin waren door de fa. Hommerson en
Vermolen kermissen ingericht op het Pa
leis voor Volksvlijtterrein en op een ter
rein aan de Jan van Galenstraat in de
hoofdstad. Gedurende enkele dagen werd
entrée geheven ten bedrage van een dub
beltje.
Het Buma nam op een Zaterdagavond de
recette in beslag, daar door een aantal eta
blissementen beschermde muziek werd ten
gehoore gebracht, waarvoor geen auteurs
rechten waren betaald. Het Buma stelde
zich op het standpunt, dat het dub-
ZATERDAG 11 NOVEMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414,4 m,
KRO-uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest (12.45—1.10 Berichten
ANP, gramofoonmuziek).
2.00 Voor de rijpere jeugd.
2.30 Gramofoonmuziek.
2.45 Kinderuurtje.
4.00 KRO-orkest.
4.50 Rococo-octet.
5.15 Filmpraatje.
5.30 Rococo-octet.
5.45 KRO-Nachtegaaltjes.
6.15 Gramofoonmuziek.
6.20 Journalistiek-weekoverzicht.
6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten.
7.15 Cyclus: „Geneeskundige verzorging van
de Nederlandsche bevolking".
7.35 Actueele aetherflitsen.
8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.15 Toespraak: „De landelijke inzameling
van het «Algemeen Steuncomité 1939".
8.25 Meditatie met muzikale omlijsting.
8.40 Gramofoonmuziek.
klaar?"
Het volgende oogenblik klonk het korte
commando: „Vuur!"
beneden en kwam op de gebouwen daaronder
terecht. De bommen ontploften. Grote, lange
rode en gele vlammen schoten door de dikke,
grijze rook heen.
8.45 Gevarieerd programma.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Causerie: „Het onvergankelijke Rijk"
(met muzikale omlijsting).
11,1012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II. 301.5 m.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgen wijidng.
10.20 Voor de arbeiders in de continu-bedrij-
ven.
12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.45 Ber. ANP)
2,00 Filmpraatje.
2.15—2.55 Orgel en plano.
3.00 Overzicht van den economischen toe
stand over het 3e kwartaal 1939.
3.20 Gramofoonmuziek.
3.30 VARA-orkest.
4.30 Vragenbus.
4.50 Residentie-orkest en solist (opn.).
5.30 Reportage.
5.50 Orgelspel.
6.15 Uit de roode jeugdbeweging.
6.45 Kinderleesclub.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Felicitaties.
7.10 Politiek radiojournaal.
7.30 Cyclus: „Hoe werkt de kerk?"
HOOFDSTUK XVI.
„Ik beloof niets van dien aard. Luister
Dessie, je hebt beloofd mijn vrouw te worden.
Tot voor een paar dagen was er geen scha
duw van misverstand tusschen ons, al onze
gedachten legden we voor elkaar open."
„Dat is niet zoo, Tom," was het weder
woord. Toms voornemen om uit te pluizen
wat er gebeurd was, deed haar angst weer
hoog oplaaien. „Er moet een eind komen aan
alle geheimzinnigdoenerij..."
„Je bedoelt dat die nu juist begonnen is,"
viel hij haar in de rede.
„Ik bedoel wat ik zeg. Een eind. Er heeft
altijd een geheim tusschen ons gestaan zon
der dat je het wist. Er zijn dingen die ik je
had moeten vertellen en die ik verzwegen
heb. Iets dat met mijzelf in verband staat
met mijn verleden."
„Was het iets waarvan je mij onkundig
wilde laten als we trouwden, Dessie?" vroeg
hij kalm. „Maar waarom vraag ik zooiets?
Denk ik dan dat jij een meisje bent, die zich
aan een man zou binden als je meende dat er
iets in je leven was geweset, waardoor je
hem je eigen opinie onwaardig zou zijn? Ge
loof ik dat de zon om de aarde draait, of een
andere onmogelijkheid?"
„Je had ook nooit gedacht, dat ik je op
deze manier zou behandelen: mijn belofte
breken zonder er een verklaring van te ge
ven," luidde haar repliek. „En toch doe ik
het."
„Precies. En dit feit toont mij hoe groot
naar jouw meening die noodzakelijkheid
daarvan is. Maar het bewijst nog niet dat je
niet meer van mij houdt," antwoordde Tom
onverstoorbaar. „Neen, Dessie, ik laat me
niet zoo door jou foppen."
„Tom, ik geef je mijn woord, dat niets van
wat je zegt of doet verandering in mijn be
sluit kan brengen," hield Dessie vol. „Niets
wat je ontdekt zal mij er op doen terug
komen. Het eenige wat daarvan het gevolg
kan zijn is dat jij de noodzakelijkheid van
mijn beslissing zult gaan inzien."
„Nu, dat zou in ieder geval al i e ts ge
wonnen zijn," gaf hij met drogen humor ten
antwoord. „Want die noodzakelijkheid zie ik
nu heelemaal niet in. Luister eens. Ondanks
alles wat je zegt van een geheim dat je had
moeten vertellen, maar dat je voor je hebt
gehouden, leefden jij en ik drie dagen geleden
in de stelligste overtuiging, dat we zouden
trouwen. We waren zelfs een beetje jaloersch
op mrs. Markham, omdat die eerder ge
trouwd zou zijn dan wij, we hadden geen
flauw idee dat er iets zou kunnen gebeuren,
waardoor het plotseling uit zou zijn tusschen
ons. Is het zoo of niet?"
„Het heeft geen zin ons daar verder in te
verdiepen, Tom."
„Nu dan, of je antwoord of niet, het is
volkomen duidelijk dat, wat het ook is, het
sedert o.is laatste samenzijn hier gebeurd
moet zijn. Wat kan het zijn geweest? Ver
moedelijk staat het in verband met mrs.
Markhams terugkomst".
„Ga er niet mee door, Tom", klonk het
smeekend, doch /hij schonk geen aandacht
aan haar woorden en vervolgde:
„Of om me precies uit te drukken: het
heeft iets te maken met den man met wien
ze gaat trouwen. Dat weet ik van mrs.
Markham zelf, omdat ze zei dat ze niets
bijzonders aan je had gemerkt toen ze je
terug zag, maar dat er later een verande
ring over je was gekomen, nadat je de Mon
talt had ontmoet. Vandaar dat ik tenminste
weet waar ik beginnen moet. Ik zal natuur
lijk niet trachten je een antwoord af te dwin-
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Toespraak: „De landelijke inzameling
van het Algemeen Steuncomité 1939".
8.25 Gramofoonmuziek.
8.30 Esmeralda,
9.10 Toespraak „Wapenstilstandsdag".
9.15 Radiotooneel.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Community-singing (opn.).
10.00 „En nu... Oké!"
11.00 Berichten ANP.
11.10 Radiotooneel.
11.3012.00 De Ramblers.
gen, maar kun je mij op dit punt nader in
lichten?"
„Neen Tom. Het eenige wat ik jou vraag
is, om, als je werkelijk van me houdt, alle
actie te staken. Laat de dingen zooals ze
zijn, er is niets meer aan te veranderen".
„Neen kindje, zóó kom je niet van me af!
Het zou me natuurlijk het liefst zijn dat je
me alles vertelde en het mij overliet mij een
oordeel te vormen, maar als je dat niet kunt
en misschien Ben je tot geheimhouding
gebonden dan zal ik de laatste zijn om je
te pressen, maar terwille van ons beider ge
luk, zal ik het uitzoeken, al moet ik dien
schooier bij zijn keel pakken en de waarheid
uit hem knijpen. Ik ben er heusch toe in
staat".
Dessie schudde langzaam het hoofd en hief
in een gebaar van wanhoop haar handen op.
„Het heeft geen zin, Tom, geloof mij. Als
je de waarheid uit hem krijgt, zul je hoog
stens te weten komen hoe onoverbrugbaar de
kloof is, die tusschen ons ligt".
Hij kende haar te goed om niet te besef
fen dat zijn aandringen haar weerstand niet
zou brekeij en dat smartte hem onuitspreke
lijk. Tot nog toe was hij op een afstand van
haar gebleven, doch nu liep hij snel naar haar
toe en voor ze zich kon verzetten, was zjjn
arm om haar middel, haar hand stevig in de
zijne geklemd en haar gezicht dicht bij het
zijne, terwijl hij haastig en opgewonden
praatte.
„Dessie, je moet me niet zoo aan den kant
zetten. Je hebt je niet gerealiseerd wat je doet
het dringt niet tot je door wat het voor
ons beiden beteekent. Je noemt geen reden,
zegt alleen maar dat we uit elkaar moeten
gaan. Je beweert dat er een hinderpaal is,
die ons huwelijk onmogelijk maakt. Dat is
onzin. Trouw op den kortst mogelijken ter
mijn met mij. In neem je in volkomen ver
trouwen, lieveling.. Met alle hinderpalen en
wat er nog meer mag zijn incluis. Als jjj
geen oprechte en waardige vrouw bent, dan
bestaat er geen oprechtheid en waardigheid
meer. Kom liefste, geef me een kus en zeg
ja".
Een moment klemde ze zich aan hem vast
en kuste hem wild en hij dacht dat ze toe
gaf. Maar het was alleen omdat ze de wee
moedige bekoring niet had kunnen weerstaan.
Het zou immers de laatste keer zijn...
(Wordt vervolgd.)
