Kamer van üoophande
voor Ui Noorderkwartier
Jan Zeedijk in Amerika
verleden
Radioprogramma
De Avonturen van
„Niet te spoedig distributie"
van het
De bakkers krijgen 'tdruk
door R. J. VAN NEERVOORT
111Kvi
In het Raadhuis te Alkmaar vergaderde
gistermiddag om twee uur de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Noord-Hol
lands Noorderkwartier, onder voorzitter
schap van den heer S. W. Arntz.
Secretaris: de heer D. J. Scheffel.
In zijn openingswoord zegt de voorzit
ter, dat de eerste mobilisatiemaanden niet
hebben nagelaten alreeds hun invloed uit
te oefenen op schier' eiken tak van het be
drijfsleven.
Spr. wijst vooral op de moeilijke positie
van land cn tuinbouw en middenstand.
Spr. wenscht den secretaris hartelijk geluk
met z'n benoeming tot Distributie-Inspec
teur voor district West cn acht dat een eer
volle onderscheiding (Applaus)
Afwezig zijn de heeren: Grondsma, Blaau-
boer, Schmalz, Kluitman, Bonnet en Endel.
Ingekomen stukken. Distribu
tie van veevoeder.
Van de ingekomen stukken noemen wij:
Een adres van de Kamer van Koophandel
en Fabrieken te Leiden, gericht aan den
Minister van Economische Zaken, inzake
de distributie van veevoeder.
Hierin wordt gezegd, dat een klein aan
tal dagen nadat de aanvoer gedeeltelijk
werd gestagneerd, een tekort aan voedsel
voor vee cn pluimvee bleek te bestaan Ve
le honderden hard werkenden monschen
dreigen hierdoor direct en indirect de ar
moede tegemoet te worden gevoerd. Verder
meent adressant, dat in het algemeen de
Provinciale Voedselcommissarissen, met
meer kennis van zaken over landbouwaan-
gelegcnheden kunnen handelen dan over
distrmutiezaken. Hetzelfde geldt ten aan
zien van de locale bureauhouders. Deze
laatsten werden nog bovendien met zéér vér
strekkende .bevoegdheden bekleed ten aan
zien van levering, vervoer, en fabricage van
veevoeders.
De Kamer verzoekt den Minister de drie-
volgende suggesties in overweging te wil
len nemen.
Ie dat ten spoedigste de te nemen maatre
gelen uit de sfeer van de Landbouwcrisis-
wet worden gehaald en opgebouwd worden
op de Distributiewet. 19311.
Ze. dat reeds onmiddellijk in het district
van elke Kamer van Koophandel één of
ineer kleine commissies kunnen worden
benoemd, die de locale instanties alle hulp,
advies en bijstand zouden moeten verleenen
en gerechtigd zouden moeten zijn alle h. i.
gerechtvaardigde klachten serieus te doen
onderzoeken.
3e. Dat een zekere verhouding zou moe
ten worden vastgesteld tusschen eenerzijds
het aandeel dat de coöperaties en ander
zijds liet aandeel, dat de particuliere handel
en nijverheid in hot fabricageproces cn in
de leveringen zou mogen hebben.
Dit adres wordt voor kennisgeving aan
genomen.
Geen „misdrijf".
Voorts wil de Kamer ingevoerd zien
commissies voor economisch cn administra
tieve arbitrage, wanneer de middenstand
zich in zijn rechten, tengevolge van de
bijzondere maatregelen geschaad acht of
waneer hij, naar zijn meening ten onrechte,
van prijsopdrijving zou worden beschuldigd,
Vorder vindt de Kamer het onjuist, dat
zoowel in de Prijsopdrijvings- en Hamster-
wet 1939, als in de .andere noodwetten zon
der meer wordt gesproken van „mis-
drijf".
Ten aanzien van dc Distributiewet 1930
wordt ervoor gewaarschuwd, niet te spoe-
FEUILLETON
Naar't Engelsch van A. W. Marchmont
22
Ze moest kiezen tusschen haar vriendin en
haar zuster. Of ze zweeg en liet mrs. Mark
ham met den man trouwen, die nog lager
stond dan een ongelukkige, die zijn misdaad
°P het schavot moet boeten, of ze stelde haar
zuster bloot aan een vervolging wegens moord
en de waarschijnlijkheid van een veroordee-
hng. Haar eigen deel van verdriet schoof ze
naar den achtergrond. De gedachte haar zus
ter in de beklaagdenbank te moeten zien, ter
wijl de sombere feiten uit haar verleden af
gerateld werden voor een op sensatie belust
publiek, werkte zoo op haar verbeelding, dat
ze zichzelf geheel vergat.
Met haar ervaring als journaliste was het
haar maar al te duidelijk wat voor schandaal
<he onthullingen zouden ontketenen. Reeds
haar eigen geschiedenis met de nauwelijks-
geloofwaardige manier waarop ze aan de Ro-
hilkundrobijnen was gekomen, zou een „vette
kluif" vormen voor de bladen. Ook was het
nog mogelijk dat, als haar zuster wegens
moord vervolgd werd, zij, Dessie, ervan be
schuldigd zou worden medeplichtig te zijn ge
weest aan den diefstal van de steenen. Als
de verontwaardiging en opwinding van het
publiek door een suggestieve, de hartstocht-
°pzweepende berichtgeving waren gewekt,
nu, dan maakte ze zich geen illusies over wat
haar te wachten stond! Zij was in de stem-
^mg, waarin ze op het oogenblik verkeerde,
r°tsvast overtuigd dat maar heel weinig men-
schen geloof zouden schenken aan haar ver
haal omtrent de wijze waarop de juweelen in
haar bezit waren gekomen. En wat zou Tom
doen neve eerlijke Tom? Wat zou hij
doen
°:ef. *"e #aan tot invoering van een
distributiesysteem. Een en ander zou de
Pr c^>nsum'Ptie belangrijk verminderen,
wel met klem op aangedrongen,
te willen bevorderen, dat de toewij zin-
gemaakt detaillisten splitsbaar worden
r!?-w°nZitjr dat het buitengewoon ge
ruststellend was, dat de Minister in een
conferentie met dc pers heeft verklaard, dat
er ook voor vee nog voldoende voedsel is.
Dok met dit adres kon de Kamer zich
vereenigen.
Een bedrijfsregister.
De secretaris meent, dat een bedrijfsregis
ter dient te worden samengesteld, waarin
ook de kleinste bedrijven, welke niet voor
komen in het handelsregister, vermeld
staan.
De vergadering ging hiermede accoord.
Overtreding Prijsopdrijvingswet.
De heer Lind zeide, dat het in het be-
.van den handel zou zijn, commissies
au deskundigen te benoemen om eventuee-
le overtredingen van de Prijsopdrijvingswet
te onderzoeken.
De voorzitter gaat hiermede volkomen
accoord. Er is door de Kamer in dien geest
een adres aan de Regeering gericht. Wij die
nen dus even af te wachten.
De lieer Ronnet komt te vergadering.
De heer Endel merkt op, dat de Regee
ring een tweeslachtig standpunt inneemt,
Aan den eenen kant wil zij regelend optre
den, aan de andere zijde laat zij den han
del vrij.
Dc heer Grünwald sluit zich hierbij aan.
De heer Moens verklaart zich bereid hier
omtrent eens met den burgemeester te
spreken.
De onbewaakte...
De heer Kuiper wijst op 't gevaar van den
onbewaakten overweg te Castricum en ver
zoekt den voorzitter hierop nog eens de aan
dacht te vestigen van de Nederlandsche
Spoorwegen.
De voorzitter antwoordt, dat de Verkeers-
commissio deze zaak nog eens grondig zou
kunnen bekijken.
De heer Kolster zegt, dat er zooveel mo
gelijk door de Spoorwegen getracht wordt,
verbetering aan te brengen bij de onbe
waakte overwegen. Spr. meent dat er geen
bezwaar is hierop nog eens te wijzen.
De heer Nobel wil de werkloozen op deze
onbewaakte overwegen tewerk stellen.
De secretaris is van oordeel, dat alJe werk
ioozen niet geschikt zijn om overwegen te
bewaken. Het beste zou zijn in ons district
flikkerlichten in te voeren.
De Verkeersconimissie zal een en ander
onderzoeken.
De wolprijs.
De heer Van Beem wil de wolprijzen ver
hoogd zien. Negentig cent acht spr. veel te
weinig.
De heer Nobel zegt, dat er oen actie is,
om den prijs te brengen op f 1.50.
Spr. gelooft wel, dat de Minister tot een
hoogcren prijs zou komen, zulks in het be
lang va:i de schapenteelt in Noord-Holland.
Het Bureau zal een en ander verder on
derzoeken.
De rondvraag levert verder niets van be
lang op, waarna sluiting volgt.
IN 2V2 MINUUT ONTRUIMD.
Deze week is bij de Fokkerfabrieken te
Amsterdam een groote luchtbeschermings
oefening gehouden, waarvoor men midden op
den dag het bedrijf gedurende geruimen tijd
heeft stilgelegd.
Na het loeien der sirenes was het geheele
fabrieksterrein in 2 Va minuut ontruimd.
Slechts de luchtbeschermingsploeg, bestaan
de uit 30 met gaskleeding en gasmaskers uit
geruste mannen, bleef achter.
WEVERIJ STAAT EEN WEEX STOP.
In de fabriek der N.V. Blijdenstein en Co.
te Enschedé is bekend gemaakt, dat bij de
beslissing van den minister van Economische
Zaken het de N.V. niet toegestaan is, meer
dan een bepaalde hoeveelheid garen per
week te verbruiken. Dientengevolge is men
genoodzaakt, de weverij en nader aan te wij
zen afdeelingen stop te zetten 'in de week
van 13 tot 18 November. De kans is zeer
groot, dat ook in de week van 20 tot 25 No
vember niet gewerkt zal kunnen worden.
Werktijden voor den Kerst- en Sint
Nicolaastijd vastgesteld.
De minister van Sociale Zaken heeft ver
gunning verleend, dat in banketbakkerijen
niet tevens zijnde broodbakkerijen
le. in liet tijdvak van 20 tót en met 28
November 1939 door mannelijke arbeiders
van 18 jaar of ouder gedurende 11 uren per
dag en ten hoogste 60 uren per week ar
beid wordt verricht;
2e. dat in het tijdvak van 20 November
tot cn met 5 December 1939, benevens op
22, 23, 29 en 30 December 1939, door jongens
van 10 en 17 jaar gedurende 10 uur per
dag en ten hoogste 55 uur per week arbeid
wordt verricht.
In broodbakkerijen mag met den bakkers
arbeid worden begonnen op Dinsdag 5 Dcc.
1939 op 1 uur des voormiddags; in den
nacht van Vrijdag 22 op Zaterdag 21 Dcc.
1939 te 12 uur middernacht; op Dinsdag 20
Dec. 1939 om 4 uur des voormiddags; in den
nacht van Vrijdag 29 op Zaterdag 30 Dec.
1939 te 12 uur middernacht; op Dinsdag 2
Januari 1940 om 3 uur des voormiddags.
Ten aanzien van broodbakkerijen, waarin
tevens koek-, banket-, chocolade- en suiker
werken worden vervaardigd, is vergunning
verleend, dat in het tijdvak van 20 Nov. tot
en met 4 Dec. 1939 op werkdagen en boven
dien op Donderdag 21, Vrijdag 22. Woens
dag 27, Donderdag 28 en Vrijdag 29 Decam
ber 1939:
de werktijd van de in deze ondernemingen
werkzame bakkersgezellen per dag met
ten hoogste 2 uren en per week met ten
hoogste 12 uren wordt verlengd;
en dat door jongens v. 16 en 17 jaar ge
durende ten hoogste 10 uur per dag en 55
uren per week arbeid wordt verricht.
GEHEIMZINNIGE VILLABRAND.
Waar zijn de bewoners?
In den nacht van Dinsdag op Woensdag
is te Bilthoven een villatje afgebrand, ter
wijl de bewoners niet thuis waren. Vermoed
wordt dat hier brandstichting in het spel is
en de politie stelt dan ook een onderzoek in.
Het is niet bekend, wanneer het echtpaar
van E. de woning heeft verlaten en waar het
zich bevindt; evenmin is bekend of het pand,
dat zeer sober gemeubileerd was, regelmatig
bewoond werd.
AMSTERDAM GAART BLOED.
Oprichting van een conserveer-
inrichting.
De Bloedtransfusiedienst in de hoofdstad
lieeft. het noodzakelijk geacht, bloed van ver
schillende bloedgroepen in voorraad te heb
ben. Daartoe zal te Amsterdam een conscr-
veerinrichting worden ingericht en vermoe
delijk ook één te Rotterdam. liet afgenomen
bloed kan ruim veertien dagen bewaard blij
ven.
Tot nog toe heeft men nog lang niet dc
tienduizend bloedgevers bereikt, waarop men
in Amsterdam hoopt.
VRIJDAG 10 NOVEMBER 1939.
Hilversum I. 1875 en 414,4 m.
Algemeen Programma, verzorgd door den
KRO.
8,00 Berichten ANP.
8,059.15 en 10.00 Gramofoonniuziek.
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-Melodisten en solist. (12.451.10
Berichten ANP, gramofoonmuziek.
2.00 Orgelconcert en gramofoonmuziek.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.15 Zang met pianobegeleiding.
3.30 Rocooo-octet. (3.504.00 Gramofoon
muziek).
4.15 Gramofoonmuziek.
5.15 KRO-crkest.
6 00 Gramofoonmuziek.
0.15 KRO-orkest.
•'.00 Berichten.
7.15 Causerie: „Het KRO-Luchtnet".
7.35 Gramofoonmuziek (met toelichting).
8.00 Berichten ANP.
8.15 Gramofoqonmuziek.
8.30 KRO-Boys en solist.
8.50 KRO-orkest.
9.20 Rococo-octet.
F PI- ES TTlTZ"
HOOFDSTUK 3.
De aanval.
25.
In die tussentijd stond op het eiland, be
woond door de bende van de Schorpioenen,
een korte man met woest, bruin haar, dat
slordig over zijn lage voorhoofd hing, opge
wonden te praten met zijn compagnons.
„Dit is onze kans!" riep hij met een luide
stem. „Het groote luchtschip van de Schor
pioen ligt hier, gereed voor de vlucht."
„We zouden de marine-basis te Pensacole
kunnen aanvallen en hier weer terug zijn,
voordat die Amerikanen weten, wat er ge
beurd is!"
De mannen keken elkaar fanatiek aan
Iedereen scheen te verstaan, wat de man me
het woeste haar vertelde.
„Maar Dangloss", sprak een der anderen
„de Schorpioen zei, dat we niet aan het lucht
schip mochten komen, voordat hij daar or
ders toe gaf."
Dangloss rende naar voren. De andere man
greep naar zijn revolver, maar te langzaam.
De wrede vuist van Dangloss kwam met
een geweldige slag op zijn kaak terecht. „De
Schorpioen is dood!" riep Dangloss met zijn
hese stem. „Vanavond heb ik het commando
overgenomen. Kom, jongens!"
Met deze kreet liep hg met de leden der
bende naar buiten in de maanlichte avond
tot de plek waar het grote bestuurbare lucht
schip zich bevond.
De bandieten klommen aan boord van het
luchtschip. Dangloss brulde zijn commando's.
De motoren werden aangezet, het luchtschip
trilde; de trossenwerden losgegooid. Even
later schoot het als een zilveren raket door
de lucht. „Dat smeerseltje van Warburton
voedt de motoren schitterend, Dangloss,"
zei een der mannen in de machinekamer.
„Wat voor snelheid hebben wij nu?"
9.40 De .Leeuona Cuban Boys' (opn.).
10.00 KRO-Melodisten en solist.
10.30 Berichten ANP.
10.40 KRO-Kamerorkest.
11.1012.00 Gramofoonmuziek,
Hilversum II. 301.5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA.
10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Gramofoonmuziek.
10.40 Declamatie.
11,00 Pianovoordracht.
11.30 VARA-Strijkorkest.
12.00 Het Renova-septet.
12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
1.00 AVRO-Amusementsorkest.
1.45 Ensemble Jetty Cantor.
2.00 Voor de vrouw.
2.10 Vervolg van 1.45.
3.00 Causerie: „Dieren en oorlogen".
3.30 AVRO-Dansorkest.
4.00 Gramofoonmuziek (met toelichting).
4.30 Gramofoonmuziek.
5.00 Declamatie voor kinderen.
5.30 Orgelspel.
6,00 De Ramblers.
6.30 Letterkundig overzicht.
6.50 Gramofoonmuziek.
Er kwam een warm gevoel in haar hart,
terwijl ze zich voorstelde hoe hij in haar zou
gelooven, haar verdedigen zou, ongeacht wat
de wereld mocht denken. Ze was zeker van
hem. Maar ze zou hem nooit op de proef
stellen.
Wat er ook gebeurde, Daphne mocht niet
verraden worden. Dét stond vast en Dessie
was zich ten volle bewust, wat daarvan voor
haar zelf de onverbiddelijke consequenties wa
ren.
In de eerste plaats beteekende het een
scheiding tusschen Tom en haar. Ze kon hem
de waarheid niet vertellen en ze wilde niet
met hem trouwen zonder dat hij alles wist.
En zelfs dan was ze nog geen geschikte
vrouw voor hem. Ze hield genoeg van Tom
om zich voor hem op te offeren en te veel om
hem aan haar zelf op te offeren.
Toen ze op dit punt tot klaarheid gekomen
was, werd ze kalmer en kon ze andere din
gen rustiger overdenken.
Ze zou probeeren met de Montalt tot een
vergelijk te komen; als het mogelijk was hem
te bewegen het huwelijk op te geven in ruil
voor de robijnen.
En als er niets met hem te beginnen viel en
als hij ondanks alles met mrs. Markhem wilde
trouwen, moest zij haar vriendin in ieder op
zicht bijstaan en voor „aar veiligheid waken.
Toen de trein eenige minuten in Grantham
stilhield, waren haar plannen voldoende gerijpt
om mrs. Markham te telegrafeeren, dat ze
dien middag zou thuiskomen. Het was haar
bedoeling om, alvorens naar South Kensington
te gaan, even een vluchtig bezoek aan haar
kamers te brengen, om zich ervan te over
tuigen of haar woning werkelijk was door
zocht op de wijze, zooals sir Edmund Lan-
dale verteld had.
Ze was een dapper meisje, maar terwijl ze
naar het voorbijschietende landschap staarde,
voelde ze zich toch wel nameloos eenzaam en
verdrietig en naarmate de afstand tusschen
haar en Londen verminderde, nam haar ge
voel van ellende en verlatenheid toe.
„Ik zal er op den duur wel overheen ko
men," sprak ze zichzelf moed in, toen de trein
in Euston Station stopte. Ze sprong vlug uit
de coupé en liep naar den uitgang, maar voor
zede controle bereikte, had ze onder de wach
tenden de Montalt al ontdekt. Hij nam zijn
hoed af en begroette haar met overdreven
beleefdheid.
„Heel vriendelijk van u om te laten weten,
met welken trein u kwam, miss Merrion.
Toen mrs. Markham mij uw telegram Het
zien. rekende ik uit, dat u waarschijnlijk wel
met dezen trein zoudt aankomen. Ik ben na
tuurlijk erg benieuwd naar het resultaat van
uw zuster in Middlesbridge, en ik vermoedde
dat u mij daarvan zoo spoedig mogelijk op de
hoogte zoudt willen stellen. Heel attent
van u".
Het was „uidelijk te zien, dat hij een zekere
vrees onder zijn zwierig vertoon verborg.
„U weet natuurlijk best, dat het laatste
wat ik zou wenschen is, om u hier te zien,"
weerde ze koel af.
Hij streek over zijn snor en scheen haar
antwoord critisch te overwegen. Toen zei hij:
„In ieder geval ben ik hier en verlangend
om nieuws van u te hooren."
„Ik ga eerst naar mijn kamers, u weet
wel waar die zijn, nietwaar?" Dessie zei het
op een toon en met een blik, waarvan hij de
beteekenis onmiddellijk begreep. Zij en Lan-
dale hadden elkaar ontmoet en ze had ge
hoord, van wat hij op haar flat had uitge
voerd.
„Ik verkeerde in de noodzakelijkheid daar
in uw afwezigheid een bezoek te brengen,"
verontschuldigde hy zich met de gemakke
lijkheid, alsof het een kleine inbreuk op de
goede vormen betrof. „Hoewel ik u daar niet
getroffen heb, was het geen verloren tijd."
„Ik weet nu wat u er gestolen hebt," deelde
Dessie mee.
„Denkt u dan dat ik een dief ben?" pro
testeerde hij verontwaardigd. Ze waren nu
buiten het station en liepen in Euston Road.
„Ik denk het niet alleen, ik weet het," was
het kalme bescheid.
„Dan wensch is u geluk met die weten
schap," pareerde de Montalt sarcastisch.
„Maar ik wordt straks weer in South Ken
sington verwacht en wil eerst -zeggen wat ik
op het hart heb. Laten we aan de overzijde
van het plein daar gaan loopen."
„We kunnen beter naar mijn kamers
gaan," klonk het kortaf. „Ze zijn hier vlak
bij, zooals u weet. We worden daar niet ge
stoord en ik heb vermoedelijk meer tegen u
te zeggen dan u tegen mij."
„Zooals u wilt," gaf hij toe, en ze vervolg
den zwijgend hun weg.
Toen ze in het huis binnenging, vertelde
de hospita Dessie dat mr. Cheriton er den
vorigen dag eenige keeren was geweest en
dien morgen weer.
In Desises kamer liet de Montalt zich in
een gemakkelijken stoel neer, keek rond en
zei: „Er is haast niets overhoop gehaald;
het spijt mij alleen, dat ik de bardkast niet
kon sluiten. Maar als u het slot in orde laat
maken en mij de rekening stuurt, dan zal ik
die met genoegen betalen. Dat geld is niet
slecht belegd!"
„Ik zou me er ook nog op beroemen om als
een dief..."
7.00 Cyclus: „Het beginselprogramma der
S.D.A.P."
7.18 Berichten ANP.
7.30 Berichten en mededeelingen.
7.35 Cyclus: „De Boeken van den Bijbel".
8.00 Het Trio Bahler.
8.30 Cyclus: „Het ontwaken van het platte
land".
9.00 Jodelprogramma (gr.pl.).
9.15 Gramofoonmuziek.
10.00 Juzzle-uitzending,
10.15 Verkorte aperette: „Die Blume van
Hawaii".
10.40 Avondwijding.
11.00 Berichten ANP.
11.10 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.4012.00 Orgelspel.
„Zwijg alstublieft, miss Merrion',, riep hij,
met een stem waaruit nu alle spottende lucht
hartigheid verdwenen was. „U doet beter uw
beleedigingen voor u te houden. De tijd dringt
en we hebben wel wat anders te doen dan
ons goed humeur te verliezen. In de eerste
plaats: ik weet met welk doel u naar Middles
bridge bent gegaan. En het zal u, na het
gesprek met uw zuster niet verwonderen, dat
ik ook weet wat u ontdekt hebt. Ik wist dat
u een beslissing moest nemen en ik geloof
dat ik wel raden kap wat u beslist hebt. U
hebt voorgenomen uw mond te houden! Dat
is een verstandig besluit, want u wilt het le
ven van uw zuster redden en voorkomen dat
uw eigen verleden publiek eigendom wordt.
U hebt uw spel goed gespeeld en u bent een
moedig meisje, maar alle moed ter wereld is
nog niet voldoende om de overmacht te trot-
seeren, die tegen u is. U kent mijn voorwaar
den geheimhouding voor geheimhouding,
met teruggave van de Rohilkundrobijnen. Maar
denk erom, geheimhouding beteekent: geen
woord tegen wie dan ook en wel het aller
minst tegen mr. Cheriton. Ik begrijp dat u
in de verleiding bent hem alles te vertellen.
Maar één woord tegen hem en ik bezweer u
dat de politie binnen een kwartier weet waar
ze Roode Lizzie kan arresteeren. En wat
daarvan het gevolg is, hoef ik u niet te zeg
gen. Wat is uw antwoord hierop?"
Hij las op haar gezicht hoe zwaar haar strijd
was, maar hij zag ook dat hij winnen zou.
Hij wachtte daarom geduldig, terwijl zij om
genoeg zelfbeheersching vocht om te kunnen
antwoorden.
„Op bepaalde voorwaarden", zei ze kalm
hoewel haar stem laag klonk. „Ik zal zwijgen'
maar, zooals ik zeg, op zekere condities".
„En mij de robijnen geven?"
„En u de robijnen geven".
„Vooruit dan, ik ben een en al oor". Hii
sprak niet verder, toen hij voetstappen op de
trap hoorde en met het snelle instinct van
zelfbehoud voegde hij er aan toe: Dus denk er
aan geen woord tegen een levende ziel als
het leven van uw zuster u lief is".
De woorden waren nauwelijks over zijn lip
pen, toen er haastig op de deur werd geklop
De kruk werd omgedraaid en Tom Cheriton
kwam opgewonden binnen.
Wordt vervoh/d.)
